“ပဲ ဟဲဟဲ ပဲဟဲဟဲ” [ဆိတ်အော်သံ]
(သားလေးရေ သားရေ)
“မဲဟဲဟဲဟဲ မဲဟဲဟဲ”
(ကျွန်တော်ဒီမှာ အမေ)
“ပဲဟဲဟဲ ပဲဟဲဟဲ”
(အိမ်ပြန်ကြရအောင် သား နေပူနေပြီ)
“မဲဟဲဟဲ မဲဟဲဟဲ”
(ဟုတ် လာပြီ အမေ)
“သား...”
“ဗျာ”
“ဘာတွေငေးနေတာလဲ?သားဇံနဲ့ တွေ့ရမှာ စိတ်လှုပ်ရှားနေလို့လား?”
“မဟုတ်ပါဘူးဗျာ”
စစ်ခွန်း ရွာတစ်လျှောက် စိမ်းစိုနေသော သစ်ပင်များနှင့် လတ်ဆတ်သော လေးများအား ရှုရှိုက်နေမိသည်။ ရွာသားတစ်ချို့က သူ့ကို ထူးဆန်းသည့် သတ္တဝါတစ်ကောင်လို ကြည့်ရင်း ရှောင်ဖယ်သွားကြသော်လည်း သူမမှု။ တကယ်ဂေးတာကသျှင်ဦးယာလေ၊ သူကတော့ဂျယ်လီပေတံအဖြောင့်လေ။
တပဲပဲ တမဲမဲဖြင့်အော်နေသော ဆိတ်နှစ်ကောင်အား ကြည့်နေတဲ့အချိန် စိတ်လှုပ်ရှားနေလားဟု မေးလာသော အမေ့၏အမေးကို ခေါင်းရမ်းကာ မဟုတ်ပါဘူးလို့ဖြေလိုက်သည်။ တကယ်တမ်းပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ သူ့လောက်စိတ်လှုပ်စားနေတာ သူပဲရှိမည်။ ဇာတ်လိုက်မ(shou)နဲ့ စေ့စပ်လမ်းကြောင်း ကမ်းလှမ်းမည့်အချိန်တွင် ဖြစ်လာမည့် ဇာတ်ကြောင်းအား စဥ်းစားရင်းပေါ့။ ဘာစိတ်ဝင်ရှားစရာလာမလဲဆိုတာ စပွိုင်း (spoil) ကြိုသိထားခဲ့သည်ကို။
‘စောင်စတစ် ဟေ့ စောင်စတစ် လိုင်းပေါ်ရှိလား?’
[ အချိန်မရွေးပါ လူကြီးမင်း ]
‘ငါ့ကို ဇာတ်လိုက်မ(shou)နဲ့စေ့စပ်လမ်းကြောင်း ကမ်းလှမ်းတဲ့နေရော ဇာတ်ကြောင်းလေး ပြပေးစမ်းပါဦးကွာ။ ရင်တုန်ပန်းတုန်နဲ့ ငါဇာတ်ကြောင်းကိုမေ့သွားပြီဟ!’
[ ပြပေးပါ့မယ်၊ ဇာတ်ကြောင်းစနစ် စတင် Downloadဆွဲနေပါသည်။ 1% 20% 50% 70% 100% ]
Systemရဲ့အသံလည်းဆုံးရော သူရှေ့တွင် အပြာရောင် ဖန်သားပြင်ကြီးတစ်ခု ပေါ်ပေါက်လာလေသည်။
[ သျှင်ဦးယာသည် ဧည့်ခန်းထဲတွင် စိတ်လှုပ်စားစွာ ထိုင်နေရင်း သူ၏ချစ်ရသူလေး ထွက်လာမှာကို စောင့်နေသည်။ သူသာ သူ့ကိုတွေ့ရင် ဘယ်လိုပြောလာမှာလဲ? အေးစက်စွာနဲ့
‘မင်းကို ငါမကြိုက်ဘူး ဒီစေ့စပ်ပွဲကို ငါငြင်းတယ်’ ဒါမှမဟုတ် ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ‘အင်း ငါလက်ခံတယ်’ အဲဒီထဲကတစ်ခုကိုတော့ သူသေချာပေါက် ပြောလာမှာပါ။
သေချာပေါက် သူ့ရဲ့အဖြေက ဒုတိယတစ်ခုဖြစ်ပါစေဟူ၍သာ ဆုတောင်းမိ၏။ သိုပေမဲ့ သူ့ချစ်ရသူ၏ အဖြေကား အငြင်းဝါကျတစ်ခုသာ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ကြိုထင်နေခဲ့ပေမဲ့လည်း တကယ်တမ်း ငြင်းခံလိုက်ရသည့်အခါမှာတော့ သူ့ရဲ့ရင်ထဲကို အချွန်တစ်ခုနဲ့ ထိုးစိုက်လိုက်သကဲ့သို့ပင်။
သူဟာ အဆုံးမှာတော့ ထိုလူသားလေးကို ပိုင်ဆိုင်ချင်လွန်းလို့ ရွာသူကြီးရဲ့ အာဏာကိုအသုံးချခဲ့လေသည်။ သူချစ်ရတဲ့သူက သူ့ကို မုန်းပြီးရွံရှာနေပုံပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူကျေနပ်ပါတယ် ထိုလူသားလေးကို သူပိုင်ဆိုင်ခဲ့ရပြီပဲ။ သူ့ရဲ့အချစ်ကိုတစ်နေ့ကျ မြင်လာပါမယ်လို့ သူမျှော်လင့်ရင်းနဲ့ပေါ့။
ထိုတွင် ဇာတ်လိုက်(Gong)ကို ဇာတ်လိုက်(shou)က အကူအညီတောင်းတော့ ဇာတ်လိုက်(Gong)က လျစ်လျှူသာ ရှု့သွားခဲ့သည်။ဇာတ်လိုက်(Shou)က ဇာတ်လိုက်(Gong)အားမမုန်းရက်ပါ။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ ချစ်ခြင်းကိုသာ ခွဲခဲ့တဲ့ သျှင်ဦးယာအပေါ် အမုန်းနှစ်နဲ့မြှောက်ခဲ့လေသည်။
( ခေါင်းစဥ် — ‘စေ့စပ်လမ်းကြောင်း ကမ်းလှမ်းခြင်း’ အပိုင်း(—)၏ အကျဥ်းချုပ် ဤတွင်ပြီးဆုံး) ]
‘အာ! “သူကြီးရဲ့အာဏာကို အသုံးချပြီးတော့” ဆိုတော့ သူကြီးနဲ့သျှင်ဦးယာနဲ့က ဘာတော်တာလဲ?’
[ လူကြီးမင်း မူလဝတ္တုကို သေ²ချာ²ရော ဖတ်ခဲ့ရဲ့လား? ]
‘အမ်း၊ ဖတ်ခဲ့ပါတယ်၊ နည်းနည်းမေ့သွားတဲ့ပုံပဲ ဟီး။ ကာဆင်(ကင်ဆာ)ကြောင့်မေ့တာနေမှာ’
[ ရွာသူကြီးက သျှင်ဦးယာအမေရဲ့ မောင်ပါ၊ စေ့စပ်ပွဲက ရွေ့ဆိုင်းလိုက်ရပေမဲ့ မူလပိုင်ရှင်က အတင်းအကြပ် သူ့အမေကို ပူဆာတော့ ဟိုက သူ့မောင်ကိုအကူအညီတောင်းရင်း ပြန်စေ့စပ်တာပါ။ အဲဒါကြောင့် သူကြီးရဲ့ ဖိအားကြောင့်နဲ့ဇာတ်လိုက်မ(shou)က မစေ့စပ်ချင်ဘဲ စေ့စပ်ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီအကြောင်းအရာကြောင့်လည်း သျှင်ဦးယာကို သူမုန်းသွားခဲ့ရတာပါ။ ]
‘စောက်ဇာတ်လိုက်(Shou)ကိုက! နွားလိုကောင်!’
System ရဲ့စကားအဆုံး သောက်ဦးနှောက်မရှိသော ဇာတ်လိုက်(shou)အား ခပ်တိုးတိုးဆဲရေမိသွားသည်။ တကယ့်နွားက သျှင်ဦးယာဆိုပေမဲ့ပေါ့။
[ လူကြီးမင်း သတိပြန်ကပ်ပါတော့၊ ဇာတ်လိုက်မ(shou)အိမ်ရောက်ပြီ ]
ရေနံချေးသုတ်ထားသော နှစ်ထပ်အိမ်ကလေးအားကြည့်ပြီး သူသက်ပြင်းခပ်ရေးရေးချမိသွားသည်။ ဘဝကလည်း မ.အ.လဘောလိုမျိုးပဲ။ လေးပင်စရာကောင်းလွန်းတယ်။ အဲဒါကြောင့်လည်းသူ့ဘောကို မတဲ့သူကရှိသကိုး။
“သား သွားမယ်၊ လာ”
“ဟုတ်”
သောက်သုံးမကျတဲ့စာရေးဆရာရဲ့ အရေးအသားကို တွေးမိရင်း သီချင်းလေးသာ စိတ်ထဲမှာညည်းမိပါအးရဲ့။
‘ကျွန်မက မှောင်နေတဲ့အခန်းဝယ်–
ကျွန်မမှာချစ်ရမဲ့သူ မရှိပေမဲ့ အသဲလေးကွဲခဲ့ဘူးတယ်
ကျွန်မရင်ထဲ~ အကုန်ဒဏ်ရာတွေနဲ့ ~ ပြည့်နေတယ်
လူတွေမရှိတဲ့အခန်းရဲ့ ထောင့်လေးထဲဝယ်~ ကြိတ်ငိုခဲ့ဘူးတယ်’
[ အားနာပေမဲ့ လူကြီးမင်းသီချင်းစာသားတွေက လွဲချော်နေသလိုပဲ ]
‘သူများ Feel နေတာကိုမဖျက်စီးစမ်းပါနဲ့၊ အကုသိုလ်ဖြစ်မယ်’
[ ... ]
တရားဘာဝနာပွားနေတာကို နှောက်ယှက်မိလို့ ဓမ္မမ္တရာယ်ထိုက်တယ်လို့ပြောရင် လက်ခံမိပါရဲ့။ အပေါက်အလမ်းမတည့်တဲ့ သီချင်းစာသားကို ထဆိုနေပြီးတော့!– ငါပရိုဂရမ် Error တက်သွားပြီဖြစ်မယ်။
[W/N - ဓမ္မမ္တရာယ် - တရားဘာဝနာအားထုတ်နေသောသူအား နှောက်ယှက်မိသောကြောင့် ကျရောက်တတ်သည့်အကုသိုလ်ကံ။ သာမန်အကုသိုလ်ထက်ကြီးလေးသည်။]
“အိုး ဆရာလေးတို့မိသားစုပဲ ၊ လာ လာ လာကြပါ”
ဟန်ဆောင်မှုကင်းမဲ့တဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ဖိတ်ခေါ်သံ။ ဇာတ်လိုက်ရှို့၏ အမေကလွဲ မည်သူရှိဦးမည်နည်း။ မူလပိုင်ရှင်၏အမေထက် ငယ်ရွယ်ပုံရသော ဇာတ်လိုက်ရှို့၏ အမေမှာ တက်ကြွ၊ ဖျက်လက်သည့် လူငယ်တွေရဲ့အသွင်ပြည့်နှက်ဟန်။ ခွန်းယံမှာအတွေးတွေ ပြည့်နှက်နေရင်းနှင့်ပင် ရေနံချေးသုတ်ထားတဲ့ လှေကားလက်ရန်းတွေသာကိုင်ရင်း ထိုအိမ်ပေါ်ကိုသာ ကတုန်ကရင်ဖြင့်တက်သွားမိသည်။
မူလပိုင်ရှင်က ဇာတ်လိုက်ရှို့၏အဖြေကြောင့်တုန်တာဆိုပေမဲ့ သူကတော့ ဖြစ်လာမည့်ဇာတ်ကြောင်းကြောင့်ပင်။
_ _ _ _ _ _ _
“ပဲ ဟဲဟဲ ပဲဟဲဟဲ” [ဆိတ္ေအာ္သံ]
(သားေလးေရ သားေရ)
“မဲဟဲဟဲဟဲ မဲဟဲဟဲ”
(ကြၽန္ေတာ္ဒီမွာ အေမ)
“ပဲဟဲဟဲ ပဲဟဲဟဲ”
(အိမ္ျပန္ၾကရေအာင္ သား ေနပူေနၿပီ)
“မဲဟဲဟဲ မဲဟဲဟဲ”
(ဟုတ္ လာၿပီ အေမ)
“သား...”
“ဗ်ာ”
“ဘာေတြေငးေနတာလဲ?သားဇံနဲ႕ ေတြ႕ရမွာ စိတ္လႈပ္ရွားေနလို႔လား?”
“မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ”
စစ္ခြန္း ႐ြာတစ္ေလွ်ာက္ စိမ္းစိုေနေသာ သစ္ပင္မ်ားႏွင့္ လတ္ဆတ္ေသာ ေလးမ်ားအား ရႈရွိုက္ေနမိသည္။ ႐ြာသားတစ္ခ်ိဳ႕က သူ႕ကို ထူးဆန္းသည့္ သတၱဝါတစ္ေကာင္လို ၾကည့္ရင္း ေရွာင္ဖယ္သြားၾကေသာ္လည္း သူမမႈ။ တကယ္ေဂးတာကသွ်င္ဦးယာေလ၊ သူကေတာ့ဂ်ယ္လီေပတံအေျဖာင့္ေလ။
တပဲပဲ တမဲမဲျဖင့္ေအာ္ေနေသာ ဆိတ္ႏွစ္ေကာင္အား ၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္ စိတ္လႈပ္ရွားေနလားဟု ေမးလာေသာ အေမ့၏အေမးကို ေခါင္းရမ္းကာ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ေျဖလိုက္သည္။ တကယ္တမ္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႕ေလာက္စိတ္လႈပ္စားေနတာ သူပဲရွိမည္။ ဇာတ္လိုက္မ(shou)နဲ႕ ေစ့စပ္လမ္းေၾကာင္း ကမ္းလွမ္းမည့္အခ်ိန္တြင္ ျဖစ္လာမည့္ ဇာတ္ေၾကာင္းအား စဥ္းစားရင္းေပါ့။ ဘာစိတ္ဝင္ရွားစရာလာမလဲဆိုတာ စပြိုင္း (spoil) ႀကိဳသိထားခဲ့သည္ကို။
‘ေစာင္စတစ္ ေဟ့ ေစာင္စတစ္ လိုင္းေပၚရွိလား?’
[ အခ်ိန္မေ႐ြးပါ လူႀကီးမင္း ]
‘ငါ့ကို ဇာတ္လိုက္မ(shou)နဲ႕ေစ့စပ္လမ္းေၾကာင္း ကမ္းလွမ္းတဲ့ေနေရာ ဇာတ္ေၾကာင္းေလး ျပေပးစမ္းပါဦးကြာ။ ရင္တုန္ပန္းတုန္နဲ႕ ငါဇာတ္ေၾကာင္းကိုေမ့သြားၿပီဟ!’
[ ျပေပးပါ့မယ္၊ ဇာတ္ေၾကာင္းစနစ္ စတင္ Downloadဆြဲေနပါသည္။ 1% 20% 50% 70% 100% ]
Systemရဲ႕အသံလည္းဆုံးေရာ သူေရွ႕တြင္ အျပာေရာင္ ဖန္သားျပင္ႀကီးတစ္ခု ေပၚေပါက္လာေလသည္။
[ သွ်င္ဦးယာသည္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ စိတ္လႈပ္စားစြာ ထိုင္ေနရင္း သူ၏ခ်စ္ရသူေလး ထြက္လာမွာကို ေစာင့္ေနသည္။ သူသာ သူ႕ကိုေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုေျပာလာမွာလဲ? ေအးစက္စြာနဲ႕
‘မင္းကို ငါမႀကိဳက္ဘူး ဒီေစ့စပ္ပြဲကို ငါျငင္းတယ္’ ဒါမွမဟုတ္ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာနဲ႕ ‘အင္း ငါလက္ခံတယ္’ အဲဒီထဲကတစ္ခုကိုေတာ့ သူေသခ်ာေပါက္ ေျပာလာမွာပါ။
ေသခ်ာေပါက္ သူ႕ရဲ႕အေျဖက ဒုတိယတစ္ခုျဖစ္ပါေစဟူ၍သာ ဆုေတာင္းမိ၏။ သိုေပမဲ့ သူ႕ခ်စ္ရသူ၏ အေျဖကား အျငင္းဝါက်တစ္ခုသာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ႀကိဳထင္ေနခဲ့ေပမဲ့လည္း တကယ္တမ္း ျငင္းခံလိုက္ရသည့္အခါမွာေတာ့ သူ႕ရဲ႕ရင္ထဲကို အခြၽန္တစ္ခုနဲ႕ ထိုးစိုက္လိုက္သကဲ့သို႔ပင္။
သူဟာ အဆုံးမွာေတာ့ ထိုလူသားေလးကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လြန္းလို႔ ႐ြာသူႀကီးရဲ႕ အာဏာကိုအသုံးခ်ခဲ့ေလသည္။ သူခ်စ္ရတဲ့သူက သူ႕ကို မုန္းၿပီး႐ြံရွာေနပုံပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူေက်နပ္ပါတယ္ ထိုလူသားေလးကို သူပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရၿပီပဲ။ သူ႕ရဲ႕အခ်စ္ကိုတစ္ေန႕က် ျမင္လာပါမယ္လို႔ သူေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႕ေပါ့။
ထိုတြင္ ဇာတ္လိုက္(Gong)ကို ဇာတ္လိုက္(shou)က အကူအညီေတာင္းေတာ့ ဇာတ္လိုက္(Gong)က လ်စ္လ်ႉသာ ရႈ႕သြားခဲ့သည္။ဇာတ္လိုက္(Shou)က ဇာတ္လိုက္(Gong)အားမမုန္းရက္ပါ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ခ်စ္ျခင္းကိုသာ ခြဲခဲ့တဲ့ သွ်င္ဦးယာအေပၚ အမုန္းႏွစ္နဲ႕ျမႇောက္ခဲ့ေလသည္။
( ေခါင္းစဥ္ — ‘ေစ့စပ္လမ္းေၾကာင္း ကမ္းလွမ္းျခင္း’ အပိုင္း(—)၏ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ဤတြင္ၿပီးဆုံး) ]
‘အာ! “သူႀကီးရဲ႕အာဏာကို အသုံးခ်ၿပီးေတာ့” ဆိုေတာ့ သူႀကီးနဲ႕သွ်င္ဦးယာနဲ႕က ဘာေတာ္တာလဲ?’
[ လူႀကီးမင္း မူလဝတၱဳကို ေသ²ခ်ာ²ေရာ ဖတ္ခဲ့ရဲ႕လား? ]
‘အမ္း၊ ဖတ္ခဲ့ပါတယ္၊ နည္းနည္းေမ့သြားတဲ့ပုံပဲ ဟီး။ ကာဆင္(ကင္ဆာ)ေၾကာင့္ေမ့တာေနမွာ’
[ ႐ြာသူႀကီးက သွ်င္ဦးယာအေမရဲ႕ ေမာင္ပါ၊ ေစ့စပ္ပြဲက ေ႐ြ႕ဆိုင္းလိုက္ရေပမဲ့ မူလပိုင္ရွင္က အတင္းအၾကပ္ သူ႕အေမကို ပူဆာေတာ့ ဟိုက သူ႕ေမာင္ကိုအကူအညီေတာင္းရင္း ျပန္ေစ့စပ္တာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူႀကီးရဲ႕ ဖိအားေၾကာင့္နဲ႕ဇာတ္လိုက္မ(shou)က မေစ့စပ္ခ်င္ဘဲ ေစ့စပ္ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္လည္း သွ်င္ဦးယာကို သူမုန္းသြားခဲ့ရတာပါ။ ]
‘ေစာက္ဇာတ္လိုက္(Shou)ကိုက! ႏြားလိုေကာင္!’
System ရဲ႕စကားအဆုံး ေသာက္ဦးႏွောက္မရွိေသာ ဇာတ္လိုက္(shou)အား ခပ္တိုးတိုးဆဲေရမိသြားသည္။ တကယ့္ႏြားက သွ်င္ဦးယာဆိုေပမဲ့ေပါ့။
[ လူႀကီးမင္း သတိျပန္ကပ္ပါေတာ့၊ ဇာတ္လိုက္မ(shou)အိမ္ေရာက္ၿပီ ]
ေရနံေခ်းသုတ္ထားေသာ ႏွစ္ထပ္အိမ္ကေလးအားၾကည့္ၿပီး သူသက္ျပင္းခပ္ေရးေရးခ်မိသြားသည္။ ဘဝကလည္း မ.အ.လေဘာလိုမ်ိဳးပဲ။ ေလးပင္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္းသူ႕ေဘာကို မတဲ့သူကရွိသကိုး။
“သား သြားမယ္၊ လာ”
“ဟုတ္”
ေသာက္သုံးမက်တဲ့စာေရးဆရာရဲ႕ အေရးအသားကို ေတြးမိရင္း သီခ်င္းေလးသာ စိတ္ထဲမွာညည္းမိပါအးရဲ႕။
‘ကြၽန္မက ေမွာင္ေနတဲ့အခန္းဝယ္–
ကြၽန္မမွာခ်စ္ရမဲ့သူ မရွိေပမဲ့ အသဲေလးကြဲခဲ့ဘူးတယ္
ကြၽန္မရင္ထဲ~ အကုန္ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ ~ ျပည့္ေနတယ္
လူေတြမရွိတဲ့အခန္းရဲ႕ ေထာင့္ေလးထဲဝယ္~ ႀကိတ္ငိုခဲ့ဘူးတယ္’
[ အားနာေပမဲ့ လူႀကီးမင္းသီခ်င္းစာသားေတြက လြဲေခ်ာ္ေနသလိုပဲ ]
‘သူမ်ား Feel ေနတာကိုမဖ်က္စီးစမ္းပါနဲ႕၊ အကုသိုလ္ျဖစ္မယ္’
[ ... ]
တရားဘာဝနာပြားေနတာကို ႏွောက္ယွက္မိလို႔ ဓမၼမၱရာယ္ထိုက္တယ္လို႔ေျပာရင္ လက္ခံမိပါရဲ႕။ အေပါက္အလမ္းမတည့္တဲ့ သီခ်င္းစာသားကို ထဆိုေနၿပီးေတာ့!– ငါပရိုဂရမ္ Error တက္သြားၿပီျဖစ္မယ္။
[W/N - ဓမၼမၱရာယ္ - တရားဘာဝနာအားထုတ္ေနေသာသူအား ႏွောက္ယွက္မိေသာေၾကာင့္ က်ေရာက္တတ္သည့္အကုသိုလ္ကံ။ သာမန္အကုသိုလ္ထက္ႀကီးေလးသည္။]
“အိုး ဆရာေလးတို႔မိသားစုပဲ ၊ လာ လာ လာၾကပါ”
ဟန္ေဆာင္မႈကင္းမဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ဖိတ္ေခၚသံ။ ဇာတ္လိုက္ရွို႔၏ အေမကလြဲ မည္သူရွိဦးမည္နည္း။ မူလပိုင္ရွင္၏အေမထက္ ငယ္႐ြယ္ပုံရေသာ ဇာတ္လိုက္ရွို႔၏ အေမမွာ တက္ႂကြ၊ ဖ်က္လက္သည့္ လူငယ္ေတြရဲ႕အသြင္ျပည့္ႏွက္ဟန္။ ခြန္းယံမွာအေတြးေတြ ျပည့္ႏွက္ေနရင္းႏွင့္ပင္ ေရနံေခ်းသုတ္ထားတဲ့ ေလွကားလက္ရန္းေတြသာကိုင္ရင္း ထိုအိမ္ေပၚကိုသာ ကတုန္ကရင္ျဖင့္တက္သြားမိသည္။
မူလပိုင္ရွင္က ဇာတ္လိုက္ရွို႔၏အေျဖေၾကာင့္တုန္တာဆိုေပမဲ့ သူကေတာ့ ျဖစ္လာမည့္ဇာတ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ပင္။
_ _ _ _ _ _ _