(Unicode)
အဝေးပြေးလမ်းမတို့သဘာဝအတိုင်း မတော်တဆမှုတွေပေါများတာမလို့ ဂျောင်ကု ကားကိုထိန်းမောင်းနေရသည်။ဘေးနာမှာလဲ လက်ပိုက်ကာ သူ့ဗိုက်နည်းအတူ နှုတ်ခမ်းဆူနေတဲ့ ထမင်းလုံးလေးလဲပါတာမလို့ အရှိန်ကိုတတ်နိုင်မျှလျော့ထားရသည်။
ထယ်ယောင်း သူ့ဆီလိုက်သွားတာသိသိချင်းနဲ့ပဲပြန်လာခေါ်ခဲ့ပြီး PAဂွမ်ဂျီရဲ့ စကားတွေကြောင့်လဲ ထယ်ယောင်းနဲ့ လီဂျွန်ဝမ်းကြား တင်းမာ မှုကိုလည်း သိပြီးပြီဖြစ်တာကြောင့် ဘယ်လိုစကားမျိုးနဲ့ချော့ရမလဲစဉ်းစားနေရသည်။
ငြိမ်နေလဲဖြစ်မထူး..မပြောမပြီး မတီးမမြည်မလို့ သူချော့ဖို့သာစကားစလိုက်သည်။
"အဲ့ အင်္ကျီ ကိစ္စကလေ မောင်ရှင်းပြလို့ရပါတယ်...ထမင်းလုံးလေး ထင်သလို မဟုတ်ဘူး"
"......"
"သူ့ဆီကရေမလာလို့ မောင့် အခန်းလာချိုးတာ အဲ့ဒါပြီးတော့ မောင့် အင်္ကျီဝတ်ပြီး မောင့်ကို မြှူ မြှူ-"
"အဲ့ဒါနဲ့ပဲ မင်းနဲ့သူ-!!"
အသက်ရှုတွေမြန်လာကာ ဘာမှဆက်မပြောပဲ ဒေါသတွေစွတ်ထွက်နေတာမလို့ ဂျောင်ကု ကားကိုချက်ချင်းဘေးရပ်လိုက်ရသည်။
"မဟုတ်ဘူး!! မင်း ထင်သလို မဟုတ်ဘူး မောင်တကယ်ပြောတာ မောင့် သူ့ကိုအခန်းထဲကနှင်ထုတ်ပြီး အင်္ကျီကိုပါ ပစ်ခိုင်းလိုက်တာ တကယ် ထင်သလိုမဟုတ်ဘူး မောင့်ကိုယုံနော် မောင့်မှာ မင်းပဲ ရှိတာ အရင်က မောင် ပွေလီတယ်ဆိုတာလဲ တကယ်မဟုတ်ဘူး..သူတို့ ထမင်းစားခေါ်တိုင်း မောင်သွားတယ် ပြီးရင် မင်းအကြောင်းပဲပြောတာ မောင်ကျိန်ရဲတယ်..တကယ် တကယ်"
ကျိန်တာလိမ်တာနဲ့အတူတူပဲဆိုပေမဲ့ ရင်ဘက်ကို ကြက်ခြေခတ် မယ်လုပ်တော့ သူ့လက်ကိုတားလာသည်။ပြီးတော့ မလုပ်နဲ့တဲ့လေ။
".... မလုပ်နဲ့"
"ဟမ်"
အရှေ့က စကားကိုမပီမသကြားလိုက်တာမလို့ နားမလည်တော့ မျက်လုံးက ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ကာ မျက်လုံးချင်းတောင်မဆုံ။
"မောင် သူနဲ့ အလုပ်ဆက်မလုပ်နဲ့တော့-"
"အင်း-ဟမ်!! ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တာလဲ!!ထယ်ယောင်း"
ကိုယ့်နားကိုယ်မယုံနိုင်တာမလို့မေးလိုက်ရသည်။ထိုအခါ ထပ်ခေါ်ဖို့ ပါးစပ် တပြင်ပြင်ဖြစ်နေပြီးမှ မခေါ်တော့ပဲ ကား Dashboardပေါ်က ရှုဘူး ကြီးကိုလှမ်းယူကာ သူ့နှာခေါင်းမှာ စွတ်လာသည်။
"ရှုမယ် ရှိုက်မယ် ထုတ်မယ်"
"မဟုတ်ဘူး ခုနက ခေါ်တာဘာလဲပြော"
ရှုဆေးတွေအတင်းရှုခိုင်းနေတဲ့လက်ကိုဆုတ်ကိုင်ကာမေးလိုက်တော့ သူ့ကိုစိတ်ပူသလိုလာကြည့်သည်။
"မခေါ်ဘူး မင်းထပ်မူးလဲရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"ဟာ ထမင်းလုံးလေးကလဲ"
"မ ခေါ် ဘူး"
"ဒါဆိုလဲ လီဂျွန်ဝမ်းနဲ့-"
"မောင်!!!!"
တမင်ပင်အရွဲ့တိုက်ကာပြောလိုက်တော့ ဆူအောင့်အောင့်ကြီးခေါ်လာကာ ဟိုဘက်လှည့်သွားသည်။
ကြားချင်တာကြားလိုက်ရတော့သူရုပ်က စပ်ဖြဲဖြဲ...ပြတင်းပေါက်ဘက်မျက်နှာပေးထားတာမလို့ သူ့ဘက်လှည့်ကြည့်စေတော့ မျက်ရည်တွေက အသိုင်းသား....။
"ငိုနေတယ်!!မောင့် ထမင်းလုံးလေး ငိုနေတယ်??"
"မောင် မကောင်းဘူး!!ငါ အဲ့ကောင်ကို အမြင်ကတ်တာ သိတာနဲ့ မင်း က သူနဲ့ အလုပ်တူတူတွဲလုပ်ဦးမယ်ပေါ့!!ငါ့ကို တကယ် မချစ်ဘူးမလား!!ဟမ် ပြီး ပြီးတော့ အဲ့ကောင်အသံ ဖုန်းထဲမှာ ကြားတော့ ငါ ဘယ်လောက် ပူထူသွားလဲသိလား!! မင်း ကိုလွမ်းလို့ ယောင်းယောင်းကို တမင်းဗန်းပြပြီး ဖုန်းဆက်တာကို မောင်က မောင်က..."
ရှိုက်သံတွေပါ တစ်စတစ်စ ကပ်ပါလာတာမို့သူ စမိတာတောင် နောင်တရသွားရသည်။
ထမင်းလုံးလေးရဲ့ခေါင်းကိုဆွဲဖက်ကာ ဖွဖွလေးပုတ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ပုခုံးမှာပိုငိုတော့သည်။
"မောင်မှားပါတယ်ကွာ! မောင် တောင်းပန်တယ်နော် မောင် အခုချက်ချင်းပဲ သူနဲ့လုပ်ထားတဲ့ စာချုပ်ကိုဖျက်လိုက်မယ် ဟုတ်ပြီလား..မောင်က ထယ်ယောင်းကိုပဲ ချစ်တာ"
မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာယုံကြည်အောင်ပြောနေပေမဲ့ ထယ်ယောင်းက သူ့ကိုကျော်က ခပ်လှမ်းလှမ်းကို ငေးကြည့်နေတာမလို့ သူပါလှည့်ကြည့်တော့ ဓာတ်ဆီဆိုင်နဲ့ convenience store ဖြစ်နေသည်။
"မောင် ငါ အာလူးကြော်စားချင်တယ်"
"အဟား..."
ရှိုက်သံတွေချက်ချင်းရပ်ကာ မုန့်ဆီ စိတ်ရောက်သွားသော ထမင်းလုံးလေး။
Moodမြန်ချက်ကတော့သူတောင်လိုက်မမှီတော့ပါ။
စားချင်နေတာဝယ်ကျွေးလိုက်တော့ ဘေးနားကနေ တဂျွမ်းဂျွမ်းဝါရင်းလိုက်လာခဲ့သည်။
"မောင်.."
"ဗျာ.."
ကားမောင်းနေတာမလို့ ကားလမ်းကိုပဲ ကြည့်ဖြေလိုက်ပေမဲ့ မျက်ထောင့်ကနေလှမ်းကြည့်မိတော့ အဆီတဝင်းဝင်းနှုတ်ခမ်းလေးကဆူလျက်။
"ဟိုတစ်ယောက်နဲ့မလုပ်တော့ရင် မောင်လျော်ရမှာပေါ့"
"အင်း ဟုတ်တယ်"
"မလျော်နဲ့"
"ဟမ်"
ထယ်ယောင်းပြောတာ နားမလည်တာမလို့ တစ်ချက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အာလူးကြော်ကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ဝါးလိုက်သေးသည်။
"ဘာလို့လျော်မှာလဲမောင်ကလဲ..သူက ငါနဲ့မောင့်ကြားထဲ ခလောက်လဲဆန်သေးတယ် ပိုက်ဆံပါ ပေးရဦးမှာလား..သောက်ကျင့်ယုတ်မဲ့ယုတ်တော့အဆုံးထိယုတ်လေ ပိုက်ဆံမပေးနဲ့ ဒီအတိုင်းထုတ်လိုက်"
ကလေးဆန်ဆန် ပြောနေသော ထမင်းလုံးလေးကြောင့် ဂျောင်ကုမှာရယ်လိုက်ရသည်။
"အဲ့လိုဆို မောင်ထောင်ကျမှာပေါ့ စာချုပ်မှာ မောင်တို့လက်မှတ်ထိုးထားတာလေ..."
"မောင် ထောင်ကျနေပြီပဲလေ"
"??"
"ငါနဲ့လေ အိမ်ထောင်ကျနေတာ ဟီး"
နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက လေးထောင့်ဆန်ဆန်ကော့ချိုးသွားကာ ပြုံးပြလာတာမလို့ သူပါမပြုံးပဲမနေနိုင်။
စကားတတ်နေတဲ့ အတတ်လေးကြောင့် ဗိုက်မယားပဲမနေနိုင်တော့ပါ...စိတ်ရှိတိုင်းသာဆိုရင် မျက်နှာတပြင်လုံး အနမ်းတွေစွန့်လိုက်ချင်သည်။ဒါပေမဲ့လဲ ကားမောင်းနေတာမလို့ဆံပင်ကိုသာဖွလိုက်ရသည်။
"မောင့် ထမင်းလုံးက အတတ်လေးကွာ"
.....
ဝုန်းဒိုင်းကျဲချကာ တံခါးအား သူ့အပိုင်လိုဖွင့်လာသော လီဂျွန်ဝမ်း။
"ဂျွန်!!စာချုပ်ကို ဘာလို့ဖျက်သိမ်းတာလဲ..အလုပ်နဲ့ personalကိုရောထွေးတာ professionalမဆန်ဘူးနော်"
"အဲ့စကားက မင်းကိုပြောသင့်တာထင်တယ်"
နောက်ကျောပေးထားသောသူ့အားမောင်ထင်ကာစကားပြောလာသော လီ ဂျွန် ဝမ်း။ထယ်ယောင်းမှန်းလဲသိရော လန့်ဖြန့်သွားပေမဲ့ ခဏသာ။
"ကင်မ်ထယ်ယောင်း ဒါမင်းလုပ်ခိုင်းတာလား"
"လုပ်ခိုင်းတာ??အင်း ဟုတ်မှာပေါ့ မောင်ကငါ ဘာပြောပြော လုပ်ပေးတယ်လေ...ဘာလို့လဲသိလား..မောင်က ငါ့ကိုချစ်တာကို"
"ချစ်တယ်ဆိုတာနဲ့ ဂျွန်ရဲ့အလုပ်တွေမှာဝင်ပါဖို့မဟုတ်ဘူးဆိုတာရောမင်းသိလား"
မောင့်အခန်းထဲက ဘောပင်ကို ဆော့ကစားနေတုန်းဟာသတွေပြောလာသော လီဂျွန်ဝမ်း။
"ဟင့်အင်း ငါသိတာ မောင် က ငါ့ကိုချစ်တယ်ဆိုတာပဲ"
"မင်း!!"
ယောကျာ်းဖြစ်ပြီး လက်သီးတောင်မဟုတ် လက်ဝါး ရွယ်လာပေမဲ့ အနောက်ကနေ မောင်က တားလိုက်သည်။
"ထယ်ယောင်းကို မထိနဲ့လီဂျွန်ဝမ်း!!"
"အ့ ဂျွန်!! ဝမ်းကို သနားပါ စာချုပ်တာဖျက်သိမ်းရင် ဖေဖေစိတ်ဆိုးလိမ့်မယ် ဂျွန်!!"
"ပြန်တာ ကောင်းမယ် "
"ဂွမ်ဂျီ လုံခြုံရေးခေါ်ခဲ့"
ထယ်ယောင်းပြောလိုက်တော့ ဂွမ်ဂျီက ထွက်သွားတာ လုံခြုံရေးပြေးခေါ်လိုက်သည်။
သူ့ မောင်အား ဖက်ကာ အသနားခံနေသော လီဂျွန်ဝမ်းအား ထယ်ယောင်းတကယ်ပင် စမတ်ဒေါင်းတွေကျွေးချင်သည်။
ဗိုက်ထဲက ကလေးရှိလို့ပေါ့။မဟုတ်ရင် သေမှာ။ခဏအကြာတော့ ဂွမ်ဂျီနဲ့အတူတူပါလာသောလုံခြုံရေးတွေကဆွဲခေါ်သွားတော့သည်။သူကိုယ်တိုင်လဲ ဂွမ်ဂျီကိုအချက်ပြလိုက်တော့ခေါင်းငြိမ့်ပြလာသည်။
လီဂျွန်ဝမ်း ဆွဲခေါ်ခံလိုက်ရပြီးနောက်မှာတော့ ကုမ္ပဏီအပြင်ဘက်ကိုဆွဲထုတ်ခံလိုက်ရသည်။
သေတောင်မကျေဘူး ကင်မ်ထယ်-
"အား!!!"
အနောက်ကနေဆံပင်ခပ်ပြင်းပြင်းဆွဲခံလိုက်ရတာမလို့ သူငယ်သံပါအောင်အော်မိသည်။
"နင်လား ငါ့ယောကျာ်းနဲ့ ဖောက်ပြန်တာ"
"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် အဲ့အကောင်ပဲ"
"အခြောက်ကောင်ပေါ့!!ဖင်ခံချင်နေတာ သူများလင်မယားကိုဖျက်စီးတာ"
ဖြောင်း!!
ဖြောင်း!!
ဖြောင်း!!
စွပ်စွဲသံတစ်ချို့နဲ့အတူ သူ့ပါးတွေ အချက်ရေများစွာရိုက်ခံရပြီး ဆံပင်တွေလဲဆောင့်ဆွဲခံရလွန်းလို့ ကျိန်းစက်နေလေသည်။
"မဟုတ်ဘူး!!မဟုတ်ဘူး ဘာတွေပြောနေတာလဲ"
လမ်းမအလယ်မှာ အနိုင်ကျင့်ခံနေတာကို မကူညီကြတဲ့အပြင်ရွံရှာသောပုံစံနဲ့ပါ သူအကြည့်ခံနေရသည်။
"ဒီမှာကြည့်ကြပါ!!အဲ့ ယောကျာ်း-ာသည်က ကျွန်မယောကျာ်းနဲ့အိပ်ခဲ့တာပါ!!!"
အချုပ်ခံထားရကာ ရိုက်နှက်မှုတွေကြောင့်လဲ သူအားမရှ်ိသူနှယ်။ဒါပေမဲ့ သနားမဲ့သူမရှိတဲ့ အပြင်ဖုန်းတွေနဲ့ပါဓာတ်ပုံရိုက်နေကြသည်။
သွားပြီ..သူ့ဘဝရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာတွေတော့ရေစုန်မြောခဲ့ပြီ.....။
.....
"မယားကြီးများနဲ့ လင်ငယ်တစ်ယောက်ဆိုတဲ့ videoကအင်တာနက်စာမျက်နှာပေါ်တွင် လူပြောများခေတ်စားနေခဲ့ပါတယ်။videoထဲမှာတွေ့မြင်ရတဲ့အတိုင်း ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို မိန်းမကြီးတွေ ရိုက်နှက်နေကြတဲ့ မြင်ကွင်းက တမြန်နေ့ ညနေ သုံးနာရီမှာဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး SNSပေါ်တွင် video ရှုထောင့်အမျိုးမျိုးနဲ့ တင်ခဲ့ကြပါတယ်။ထိုvideoကိုကြည့်ရှုသူအများပြား သန်း နှစ်ဆယ်ကျော်က ကြည့်ရှုခဲ့ကြောင်းလဲသိရပါတယ်"
"ကျစ်! ကျက်သရေတုံးလိုက်တာ"
TV စခရင်အားပိတ်ကာပြောလာတဲ့ ထမင်းလုံးလေး။မသိရင်သူမလုပ်ခဲ့သလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့..။
"မောင် တကယ်မထင်ခဲ့ဘူး ထမင်းလုံးလေး ဒီလိုလုပ်တတ်မှန်း"
"မထင်နဲ့ပေါ့ ကျွန်တော်ဟာ စိတ်ကောင်းရှိပါတယ်ဆိုပြီး ဂျိုပေါ်မှာရေးထားတာလဲမဟုတ်ဘူး ကိုယ့်အပိုင်ကိုမထိသရွေ့ ငြိမ်ငြိမ်ပဲနေမှာ လောကမှာ..ဘယ်သူကများ အမြဲစိတ်ကောင်းထားနိုင်လို့လဲ..."
"ဟုတ်လား ဒါဆို မောင်က ထမင်းလုံး အပိုင်ပေါ့"
"ဘာလဲ မဟုတ်ဘူးလား"
မကျေနပ်သလိုကြည့်လာတာမလို့ ထမင်းလုံးလေးပါးအားဆွဲကာ
"ဒါပေါ့ မောင်ကထမင်းလုံးအပိုင် ထမင်းလုံးလေးက မောင့်အပိုင် သေချာအောင် တံဆိပ်ခတ်ကြမလား"
"ဟမ် -"
ထမင်လုံးလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုဆွဲယူကာနမ်းလိုက်တော့ ဖြေးဖြေးချင်း တုံ့ပြန်လာသည်။
အောက်နှုတ်ခမ်းကိုဆွဲစုပ်လိုက်တော့သူ့အပေါ်နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရှိုက်လာတာမို့ ဂျောင်ကု ဒီတစ်ခါ ဗိုက်မယားပဲရင်ဘက်ထဲကယားလာသည်။
နမ်းပြီးရင် နမ်းချင်လာတာမလို့ ဂျောင်ကုပိုတိုးနမ်းမယ်ပြင်တော့ခေါင်းအနောက်ဆုတ်ကာ
"အိပ်ချင်ပြီ"
"အင်းပါ ဟုတ်ပါပြီ...ကဲပါ ထ အိပ်ကြတော့မယ်"
သူ ထူပေးလိုက်တော့ နှစ်ယောက်အတူတူ။ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ခြေထောက်တွေပါဆေး သွားတိုက်လိုက်သည်။ထိုနောက် ပြန်ထွက်လာတော့ ပုံပြင်စာအုပ်နဲ့စောင့်နေသောယောင်းယောင်း....။
"ဖေဖေ ယောင်းယောင်း ကို ပုံပြင်ဖတ်ပြ"
သူ့ဗိုက်လုံးလုံးလေးကိုဖက်ကာ ပြောလာတာကြောင့် ထယ်ယောင်းလဲပြုံးလိုက်ကာ သုံးယောက်သား ကုတင်ပေါ်တက်ခဲ့ကြသည်။
"ဖေဖေ ယောင်းယောင်း ကလေးလေးနဲ့ အိပ်မယ်"
ဂျောင်ကုခရီးသွားတုန်းက ထယ်ယောင်းလုပ်ပေးသလို ဗိုက်နားမှာ ခေါင်းအုံးခံကာ အိပ်စေသည်။အခုလဲ ထိုသို့အိပ်ချင်တယ်ပြောတာကြောင့် ထယ်ယောင်းလဲ ကလေးအားသေချားလေပြင်ပေးတော့ သူ့ဆီခေါင်းအုံးပေးလာသောဂျောင်ကု...။
"မောင်လဲ အိပ်ချင်တယ် အဲ့လို"
"မောင်က ကလေးလား"
"ထမင်းလုံးလေးရဲ့ ကလေးလေး"
ဘာမှဆက်မပြောချင်တာမလို့ လက်မြှောက်အရှုံးပေးကာပင် ယောင်းယောင်းကိုလုပ်ပေးသလိုလုပ်ပေးလိုက်သည်။
ဘယ်တစ်ဖက် ညာတစ်ဖက်နဲ့ ထယ်ယောင်းက အလယ်မှာ ခေါင်းအုံးကိုမှီလျက်....။
"ဟိုးရှေးရှေးတုန်း....."
ပုံပြင်တွေရဲ့ အစတွေချီလိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းပုံပြောပြရင်း သူလဲတဖြေးဖြေးအိပ်ငိုက်လာသည်။ယောင်းယောင်းက မျက်လုံးတွေမငြိမ်သေးတာမလို့ သူ အဆုံးထိဆက်ပြောလိုက်သည်။
ပုံပြင်လဲဆုံးရောသူကြည့်လိုက်တော့ မောင်ရောယောင်းယောင်းရောက သူ့ဗိုက်ပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေလေသည်။
သူလဲ အိပ်ချင်နေပြီဖြစ်တာမလို့ သူတို့ကိုဒီအတိုင်းပဲထားကာ ထယ်ယောင်းလဲ ဖြစ်သလိုအိပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။
Good Nightပါ ကျွန်တော့်ရဲ့ကလေးလေးနှစ်ယောက်....။
ညလေအေးပေမဲ့ထယ်ယောင်းရင်ထဲနွေးထွေးနေခဲ့သည်။
10 months before divorce
လီဂျွန်ဝမ်းအတွက်သာဓုခေါ်မယ် ကဲလိုက်ဆို..
ရောက်ရာဘုံဘဝငရဲလားပါစေ သာဓု သာဓု သာဓု🙏
အားပေးဖတ်ရှုမှုကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်💜💜💜
.......
(Zawgyi)
အေဝးေျပးလမ္းမတို႔သဘာဝအတိုင္း မေတာ္တဆမႈေတြေပါမ်ားတာမလို႔ ေဂ်ာင္ကု ကားကိုထိန္းေမာင္းေနရသည္။ေဘးနာမွာလဲ လက္ပိုက္ကာ သူ႕ဗိုက္နည္းအတူ ႏႈတ္ခမ္းဆူေနတဲ့ ထမင္းလုံးေလးလဲပါတာမလို႔ အရွိန္ကိုတတ္နိုင္မွ်ေလ်ာ့ထားရသည္။
ထယ္ေယာင္း သူ႕ဆီလိုက္သြားတာသိသိခ်င္းနဲ႕ပဲျပန္လာေခၚခဲ့ၿပီး PAဂြမ္ဂ်ီရဲ႕ စကားေတြေၾကာင့္လဲ ထယ္ေယာင္းနဲ႕ လီဂြၽန္ဝမ္းၾကား တင္းမာ မႈကိုလည္း သိၿပီးၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘယ္လိုစကားမ်ိဳးနဲ႕ေခ်ာ့ရမလဲစဥ္းစားေနရသည္။
ၿငိမ္ေနလဲျဖစ္မထူး..မေျပာမၿပီး မတီးမျမည္မလို႔ သူေခ်ာ့ဖို႔သာစကားစလိုက္သည္။
"အဲ့ အကၤ်ီ ကိစၥကေလ ေမာင္ရွင္းျပလို႔ရပါတယ္...ထမင္းလုံးေလး ထင္သလို မဟုတ္ဘူး"
"......"
"သူ႕ဆီကေရမလာလို႔ ေမာင့္ အခန္းလာခ်ိဳးတာ အဲ့ဒါၿပီးေတာ့ ေမာင့္ အကၤ်ီဝတ္ၿပီး ေမာင့္ကို ျမႇူ ျမႇူ-"
"အဲ့ဒါနဲ႕ပဲ မင္းနဲ႕သူ-!!"
အသက္ရႈေတြျမန္လာကာ ဘာမွဆက္မေျပာပဲ ေဒါသေတြစြတ္ထြက္ေနတာမလို႔ ေဂ်ာင္ကု ကားကိုခ်က္ခ်င္းေဘးရပ္လိုက္ရသည္။
"မဟုတ္ဘူး!! မင္း ထင္သလို မဟုတ္ဘူး ေမာင္တကယ္ေျပာတာ ေမာင့္ သူ႕ကိုအခန္းထဲကႏွင္ထုတ္ၿပီး အကၤ်ီကိုပါ ပစ္ခိုင္းလိုက္တာ တကယ္ ထင္သလိုမဟုတ္ဘူး ေမာင့္ကိုယုံေနာ္ ေမာင့္မွာ မင္းပဲ ရွိတာ အရင္က ေမာင္ ေပြလီတယ္ဆိုတာလဲ တကယ္မဟုတ္ဘူး..သူတို႔ ထမင္းစားေခၚတိုင္း ေမာင္သြားတယ္ ၿပီးရင္ မင္းအေၾကာင္းပဲေျပာတာ ေမာင္က်ိန္ရဲတယ္..တကယ္ တကယ္"
က်ိန္တာလိမ္တာနဲ႕အတူတူပဲဆိုေပမဲ့ ရင္ဘက္ကို ၾကက္ေျခခတ္ မယ္လုပ္ေတာ့ သူ႕လက္ကိုတားလာသည္။ၿပီးေတာ့ မလုပ္နဲ႕တဲ့ေလ။
".... မလုပ္နဲ႕"
"ဟမ္"
အေရွ႕က စကားကိုမပီမသၾကားလိုက္တာမလို႔ နားမလည္ေတာ့ မ်က္လုံးက ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ကာ မ်က္လုံးခ်င္းေတာင္မဆုံ။
"ေမာင္ သူနဲ႕ အလုပ္ဆက္မလုပ္နဲ႕ေတာ့-"
"အင္း-ဟမ္!! ဘယ္လို ေခၚလိုက္တာလဲ!!ထယ္ေယာင္း"
ကိုယ့္နားကိုယ္မယုံနိုင္တာမလို႔ေမးလိုက္ရသည္။ထိုအခါ ထပ္ေခၚဖို႔ ပါးစပ္ တျပင္ျပင္ျဖစ္ေနၿပီးမွ မေခၚေတာ့ပဲ ကား Dashboardေပၚက ရႈဘူး ႀကီးကိုလွမ္းယူကာ သူ႕ႏွာေခါင္းမွာ စြတ္လာသည္။
"ရႈမယ္ ရွိုက္မယ္ ထုတ္မယ္"
"မဟုတ္ဘူး ခုနက ေခၚတာဘာလဲေျပာ"
ရႈေဆးေတြအတင္းရႈခိုင္းေနတဲ့လက္ကိုဆုတ္ကိုင္ကာေမးလိုက္ေတာ့ သူ႕ကိုစိတ္ပူသလိုလာၾကည့္သည္။
"မေခၚဘူး မင္းထပ္မူးလဲရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ဟာ ထမင္းလုံးေလးကလဲ"
"မ ေခၚ ဘူး"
"ဒါဆိုလဲ လီဂြၽန္ဝမ္းနဲ႕-"
"ေမာင္!!!!"
တမင္ပင္အ႐ြဲ႕တိုက္ကာေျပာလိုက္ေတာ့ ဆူေအာင့္ေအာင့္ႀကီးေခၚလာကာ ဟိုဘက္လွည့္သြားသည္။
ၾကားခ်င္တာၾကားလိုက္ရေတာ့သူ႐ုပ္က စပ္ၿဖဲၿဖဲ...ျပတင္းေပါက္ဘက္မ်က္ႏွာေပးထားတာမလို႔ သူ႕ဘက္လွည့္ၾကည့္ေစေတာ့ မ်က္ရည္ေတြက အသိုင္းသား....။
"ငိုေနတယ္!!ေမာင့္ ထမင္းလုံးေလး ငိုေနတယ္??"
"ေမာင္ မေကာင္းဘူး!!ငါ အဲ့ေကာင္ကို အျမင္ကတ္တာ သိတာနဲ႕ မင္း က သူနဲ႕ အလုပ္တူတူတြဲလုပ္ဦးမယ္ေပါ့!!ငါ့ကို တကယ္ မခ်စ္ဘူးမလား!!ဟမ္ ၿပီး ၿပီးေတာ့ အဲ့ေကာင္အသံ ဖုန္းထဲမွာ ၾကားေတာ့ ငါ ဘယ္ေလာက္ ပူထူသြားလဲသိလား!! မင္း ကိုလြမ္းလို႔ ေယာင္းေယာင္းကို တမင္းဗန္းျပၿပီး ဖုန္းဆက္တာကို ေမာင္က ေမာင္က..."
ရွိုက္သံေတြပါ တစ္စတစ္စ ကပ္ပါလာတာမို႔သူ စမိတာေတာင္ ေနာင္တရသြားရသည္။
ထမင္းလုံးေလးရဲ႕ေခါင္းကိုဆြဲဖက္ကာ ဖြဖြေလးပုတ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူ႕ပုခုံးမွာပိုငိုေတာ့သည္။
"ေမာင္မွားပါတယ္ကြာ! ေမာင္ ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ ေမာင္ အခုခ်က္ခ်င္းပဲ သူနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ကိုဖ်က္လိုက္မယ္ ဟုတ္ၿပီလား..ေမာင္က ထယ္ေယာင္းကိုပဲ ခ်စ္တာ"
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကာယုံၾကည္ေအာင္ေျပာေနေပမဲ့ ထယ္ေယာင္းက သူ႕ကိုေက်ာ္က ခပ္လွမ္းလွမ္းကို ေငးၾကည့္ေနတာမလို႔ သူပါလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ဓာတ္ဆီဆိုင္နဲ႕ convenience store ျဖစ္ေနသည္။
"ေမာင္ ငါ အာလူးေၾကာ္စားခ်င္တယ္"
"အဟား..."
ရွိုက္သံေတြခ်က္ခ်င္းရပ္ကာ မုန႔္ဆီ စိတ္ေရာက္သြားေသာ ထမင္းလုံးေလး။
Moodျမန္ခ်က္ကေတာ့သူေတာင္လိုက္မမွီေတာ့ပါ။
စားခ်င္ေနတာဝယ္ေကြၽးလိုက္ေတာ့ ေဘးနားကေန တဂြၽမ္းဂြၽမ္းဝါရင္းလိုက္လာခဲ့သည္။
"ေမာင္.."
"ဗ်ာ.."
ကားေမာင္းေနတာမလို႔ ကားလမ္းကိုပဲ ၾကည့္ေျဖလိုက္ေပမဲ့ မ်က္ေထာင့္ကေနလွမ္းၾကည့္မိေတာ့ အဆီတဝင္းဝင္းႏႈတ္ခမ္းေလးကဆူလ်က္။
"ဟိုတစ္ေယာက္နဲ႕မလုပ္ေတာ့ရင္ ေမာင္ေလ်ာ္ရမွာေပါ့"
"အင္း ဟုတ္တယ္"
"မေလ်ာ္နဲ႕"
"ဟမ္"
ထယ္ေယာင္းေျပာတာ နားမလည္တာမလို႔ တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အာလူးေၾကာ္ကို ပါးစပ္ထဲထည့္ကာ ဝါးလိုက္ေသးသည္။
"ဘာလို႔ေလ်ာ္မွာလဲေမာင္ကလဲ..သူက ငါနဲ႕ေမာင့္ၾကားထဲ ခေလာက္လဲဆန္ေသးတယ္ ပိုက္ဆံပါ ေပးရဦးမွာလား..ေသာက္က်င့္ယုတ္မဲ့ယုတ္ေတာ့အဆုံးထိယုတ္ေလ ပိုက္ဆံမေပးနဲ႕ ဒီအတိုင္းထုတ္လိုက္"
ကေလးဆန္ဆန္ ေျပာေနေသာ ထမင္းလုံးေလးေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုမွာရယ္လိုက္ရသည္။
"အဲ့လိုဆို ေမာင္ေထာင္က်မွာေပါ့ စာခ်ဳပ္မွာ ေမာင္တို႔လက္မွတ္ထိုးထားတာေလ..."
"ေမာင္ ေထာင္က်ေနၿပီပဲေလ"
"??"
"ငါနဲ႕ေလ အိမ္ေထာင္က်ေနတာ ဟီး"
ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြက ေလးေထာင့္ဆန္ဆန္ေကာ့ခ်ိဳးသြားကာ ၿပဳံးျပလာတာမလို႔ သူပါမၿပဳံးပဲမေနနိုင္။
စကားတတ္ေနတဲ့ အတတ္ေလးေၾကာင့္ ဗိုက္မယားပဲမေနနိုင္ေတာ့ပါ...စိတ္ရွိတိုင္းသာဆိုရင္ မ်က္ႏွာတျပင္လုံး အနမ္းေတြစြန႔္လိုက္ခ်င္သည္။ဒါေပမဲ့လဲ ကားေမာင္းေနတာမလို႔ဆံပင္ကိုသာဖြလိုက္ရသည္။
"ေမာင့္ ထမင္းလုံးက အတတ္ေလးကြာ"
.....
ဝုန္းဒိုင္းက်ဲခ်ကာ တံခါးအား သူ႕အပိုင္လိုဖြင့္လာေသာ လီဂြၽန္ဝမ္း။
"ဂြၽန္!!စာခ်ဳပ္ကို ဘာလို႔ဖ်က္သိမ္းတာလဲ..အလုပ္နဲ႕ personalကိုေရာေထြးတာ professionalမဆန္ဘူးေနာ္"
"အဲ့စကားက မင္းကိုေျပာသင့္တာထင္တယ္"
ေနာက္ေက်ာေပးထားေသာသူ႕အားေမာင္ထင္ကာစကားေျပာလာေသာ လီ ဂြၽန္ ဝမ္း။ထယ္ေယာင္းမွန္းလဲသိေရာ လန႔္ျဖန႔္သြားေပမဲ့ ခဏသာ။
"ကင္မ္ထယ္ေယာင္း ဒါမင္းလုပ္ခိုင္းတာလား"
"လုပ္ခိုင္းတာ??အင္း ဟုတ္မွာေပါ့ ေမာင္ကငါ ဘာေျပာေျပာ လုပ္ေပးတယ္ေလ...ဘာလို႔လဲသိလား..ေမာင္က ငါ့ကိုခ်စ္တာကို"
"ခ်စ္တယ္ဆိုတာနဲ႕ ဂြၽန္ရဲ႕အလုပ္ေတြမွာဝင္ပါဖို႔မဟုတ္ဘူးဆိုတာေရာမင္းသိလား"
ေမာင့္အခန္းထဲက ေဘာပင္ကို ေဆာ့ကစားေနတုန္းဟာသေတြေျပာလာေသာ လီဂြၽန္ဝမ္း။
"ဟင့္အင္း ငါသိတာ ေမာင္ က ငါ့ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာပဲ"
"မင္း!!"
ေယာက်ာ္းျဖစ္ၿပီး လက္သီးေတာင္မဟုတ္ လက္ဝါး ႐ြယ္လာေပမဲ့ အေနာက္ကေန ေမာင္က တားလိုက္သည္။
"ထယ္ေယာင္းကို မထိနဲ႕လီဂြၽန္ဝမ္း!!"
"အ့ ဂြၽန္!! ဝမ္းကို သနားပါ စာခ်ဳပ္တာဖ်က္သိမ္းရင္ ေဖေဖစိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္ ဂြၽန္!!"
"ျပန္တာ ေကာင္းမယ္ "
"ဂြမ္ဂ်ီ လုံၿခဳံေရးေခၚခဲ့"
ထယ္ေယာင္းေျပာလိုက္ေတာ့ ဂြမ္ဂ်ီက ထြက္သြားတာ လုံၿခဳံေရးေျပးေခၚလိုက္သည္။
သူ႕ ေမာင္အား ဖက္ကာ အသနားခံေနေသာ လီဂြၽန္ဝမ္းအား ထယ္ေယာင္းတကယ္ပင္ စမတ္ေဒါင္းေတြေကြၽးခ်င္သည္။
ဗိုက္ထဲက ကေလးရွိလို႔ေပါ့။မဟုတ္ရင္ ေသမွာ။ခဏအၾကာေတာ့ ဂြမ္ဂ်ီနဲ႕အတူတူပါလာေသာလုံၿခဳံေရးေတြကဆြဲေခၚသြားေတာ့သည္။သူကိုယ္တိုင္လဲ ဂြမ္ဂ်ီကိုအခ်က္ျပလိုက္ေတာ့ေခါင္းၿငိမ့္ျပလာသည္။
လီဂြၽန္ဝမ္း ဆြဲေခၚခံလိုက္ရၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ကုမၸဏီအျပင္ဘက္ကိုဆြဲထုတ္ခံလိုက္ရသည္။
ေသေတာင္မေက်ဘဴး ကင္မ္ထယ္-
"အား!!!"
အေနာက္ကေနဆံပင္ခပ္ျပင္းျပင္းဆြဲခံလိုက္ရတာမလို႔ သူငယ္သံပါေအာင္ေအာ္မိသည္။
"နင္လား ငါ့ေယာက်ာ္းနဲ႕ ေဖာက္ျပန္တာ"
"ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ အဲ့အေကာင္ပဲ"
"အေျခာက္ေကာင္ေပါ့!!ဖင္ခံခ်င္ေနတာ သူမ်ားလင္မယားကိုဖ်က္စီးတာ"
ေျဖာင္း!!
ေျဖာင္း!!
ေျဖာင္း!!
စြပ္စြဲသံတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕အတူ သူ႕ပါးေတြ အခ်က္ေရမ်ားစြာရိုက္ခံရၿပီး ဆံပင္ေတြလဲေဆာင့္ဆြဲခံရလြန္းလို႔ က်ိန္းစက္ေနေလသည္။
"မဟုတ္ဘူး!!မဟုတ္ဘူး ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
လမ္းမအလယ္မွာ အနိုင္က်င့္ခံေနတာကို မကူညီၾကတဲ့အျပင္႐ြံရွာေသာပုံစံနဲ႕ပါ သူအၾကည့္ခံေနရသည္။
"ဒီမွာၾကည့္ၾကပါ!!အဲ့ ေယာက်ာ္း-ာသည္က ကြၽန္မေယာက်ာ္းနဲ႕အိပ္ခဲ့တာပါ!!!"
အခ်ဳပ္ခံထားရကာ ရိုက္ႏွက္မႈေတြေၾကာင့္လဲ သူအားမရွ္ိသူႏွယ္။ဒါေပမဲ့ သနားမဲ့သူမရွိတဲ့ အျပင္ဖုန္းေတြနဲ႕ပါဓာတ္ပုံရိုက္ေနၾကသည္။
သြားၿပီ..သူ႕ဘဝရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာေတြေတာ့ေရစုန္ေျမာခဲ့ၿပီ.....။
.....
"မယားႀကီးမ်ားနဲ႕ လင္ငယ္တစ္ေယာက္ဆိုတဲ့ videoကအင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ လူေျပာမ်ားေခတ္စားေနခဲ့ပါတယ္။videoထဲမွာေတြ႕ျမင္ရတဲ့အတိုင္း ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို မိန္းမႀကီးေတြ ရိုက္ႏွက္ေနၾကတဲ့ ျမင္ကြင္းက တျမန္ေန႕ ညေန သုံးနာရီမွာျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး SNSေပၚတြင္ video ရႈေထာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ တင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ထိုvideoကိုၾကည့္ရႈသူအမ်ားျပား သန္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္က ၾကည့္ရႈခဲ့ေၾကာင္းလဲသိရပါတယ္"
"က်စ္! က်က္သေရတုံးလိုက္တာ"
TV စခရင္အားပိတ္ကာေျပာလာတဲ့ ထမင္းလုံးေလး။မသိရင္သူမလုပ္ခဲ့သလိုလိုဘာလိုလိုနဲ႕..။
"ေမာင္ တကယ္မထင္ခဲ့ဘူး ထမင္းလုံးေလး ဒီလိုလုပ္တတ္မွန္း"
"မထင္နဲ႕ေပါ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ စိတ္ေကာင္းရွိပါတယ္ဆိုၿပီး ဂ်ိဳေပၚမွာေရးထားတာလဲမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္အပိုင္ကိုမထိသေ႐ြ႕ ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲေနမွာ ေလာကမွာ..ဘယ္သူကမ်ား အၿမဲစိတ္ေကာင္းထားနိုင္လို႔လဲ..."
"ဟုတ္လား ဒါဆို ေမာင္က ထမင္းလုံး အပိုင္ေပါ့"
"ဘာလဲ မဟုတ္ဘူးလား"
မေက်နပ္သလိုၾကည့္လာတာမလို႔ ထမင္းလုံးေလးပါးအားဆြဲကာ
"ဒါေပါ့ ေမာင္ကထမင္းလုံးအပိုင္ ထမင္းလုံးေလးက ေမာင့္အပိုင္ ေသခ်ာေအာင္ တံဆိပ္ခတ္ၾကမလား"
"ဟမ္ -"
ထမင္လုံးေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကိုဆြဲယူကာနမ္းလိုက္ေတာ့ ေျဖးေျဖးခ်င္း တုံ႕ျပန္လာသည္။
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုဆြဲစုပ္လိုက္ေတာ့သူ႕အေပၚႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းရွိုက္လာတာမို႔ ေဂ်ာင္ကု ဒီတစ္ခါ ဗိုက္မယားပဲရင္ဘက္ထဲကယားလာသည္။
နမ္းၿပီးရင္ နမ္းခ်င္လာတာမလို႔ ေဂ်ာင္ကုပိုတိုးနမ္းမယ္ျပင္ေတာ့ေခါင္းအေနာက္ဆုတ္ကာ
"အိပ္ခ်င္ၿပီ"
"အင္းပါ ဟုတ္ပါၿပီ...ကဲပါ ထ အိပ္ၾကေတာ့မယ္"
သူ ထူေပးလိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ။ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ ေျခေထာက္ေတြပါေဆး သြားတိုက္လိုက္သည္။ထိုေနာက္ ျပန္ထြက္လာေတာ့ ပုံျပင္စာအုပ္နဲ႕ေစာင့္ေနေသာေယာင္းေယာင္း....။
"ေဖေဖ ေယာင္းေယာင္း ကို ပုံျပင္ဖတ္ျပ"
သူ႕ဗိုက္လုံးလုံးေလးကိုဖက္ကာ ေျပာလာတာေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းလဲၿပဳံးလိုက္ကာ သုံးေယာက္သား ကုတင္ေပၚတက္ခဲ့ၾကသည္။
"ေဖေဖ ေယာင္းေယာင္း ကေလးေလးနဲ႕ အိပ္မယ္"
ေဂ်ာင္ကုခရီးသြားတုန္းက ထယ္ေယာင္းလုပ္ေပးသလို ဗိုက္နားမွာ ေခါင္းအုံးခံကာ အိပ္ေစသည္။အခုလဲ ထိုသို႔အိပ္ခ်င္တယ္ေျပာတာေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းလဲ ကေလးအားေသခ်ားေလျပင္ေပးေတာ့ သူ႕ဆီေခါင္းအုံးေပးလာေသာေဂ်ာင္ကု...။
"ေမာင္လဲ အိပ္ခ်င္တယ္ အဲ့လို"
"ေမာင္က ကေလးလား"
"ထမင္းလုံးေလးရဲ႕ ကေလးေလး"
ဘာမွဆက္မေျပာခ်င္တာမလို႔ လက္ျမႇောက္အရႈံးေပးကာပင္ ေယာင္းေယာင္းကိုလုပ္ေပးသလိုလုပ္ေပးလိုက္သည္။
ဘယ္တစ္ဖက္ ညာတစ္ဖက္နဲ႕ ထယ္ေယာင္းက အလယ္မွာ ေခါင္းအုံးကိုမွီလ်က္....။
"ဟိုးေရွးေရွးတုန္း....."
ပုံျပင္ေတြရဲ႕ အစေတြခ်ီလိုက္ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္းပုံေျပာျပရင္း သူလဲတေျဖးေျဖးအိပ္ငိုက္လာသည္။ေယာင္းေယာင္းက မ်က္လုံးေတြမၿငိမ္ေသးတာမလို႔ သူ အဆုံးထိဆက္ေျပာလိုက္သည္။
ပုံျပင္လဲဆုံးေရာသူၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ေရာေယာင္းေယာင္းေရာက သူ႕ဗိုက္ေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလသည္။
သူလဲ အိပ္ခ်င္ေနၿပီျဖစ္တာမလို႔ သူတို႔ကိုဒီအတိုင္းပဲထားကာ ထယ္ေယာင္းလဲ ျဖစ္သလိုအိပ္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
Good Nightပါ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ကေလးေလးႏွစ္ေယာက္....။
ညေလေအးေပမဲ့ထယ္ေယာင္းရင္ထဲႏြေးေထြးေနခဲ့သည္။
10 months before divorce
လီဂြၽန္ဝမ္းအတြက္သာဓုေခၚမယ္ ကဲလိုက္ဆို..
ေရာက္ရာဘုံဘဝငရဲလားပါေစ သာဓု သာဓု သာဓု🙏
အားေပးဖတ္ရႈမႈေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္💜💜💜