(A/N: Last chapter na to guys! Pero may good news ako.. I have a new fanfiction named Ms. Mapambara meets Mr. Mayabang.. Hope you'll support it as much as you'd supported this story. Excited ako para dun. So just comment your thoughts dun mismo sa story ko na yun.. Thank you Once Again and I love you all! Mwuahhhh!)
Maqui's POV.
Awang-awa ako kay Julie pero para sakanya naman ito eh.. Nagtataka kayo kung bakit ko nasabing para sakanya to? Well, di totoong namatay si Elmo.. Kaninang madaling umaga nag call sa akin si Moe.. ang sigla niya nga eh.. Parang wala siyang sakit..
Flashback
Elmo: Hello Maq?
Maq: Ang aga-aga naman Elmo eh! Bakit ka ba napatawag ha?
Elmo: Pakiramdam ko kasi nawala na ang sakit ko eh.. Sabi rin ng doctor ko baka last chemo na yung mamaya.. Dahil unti-unti na daw namamatay yung mga cancer cells ko.. Ang saya diba?
Maq: Talaga?! Wow! Alam na ba ni Bhestfriend?
Elmo: Hindi pa.. Eto, natutulog siya.. gusto ko siyang pasayahin Maq.. May plano ako..
Maq: Ano naman yun?
Elmo: I'll play dead.
Maq: What?! Elmo nahihibang ka na ba? Halos mamatay na si Julie kakaisip diyan sa sakit mo! Mugtong mugto na nga ang mga mata niya sa kakaiyak sakin kapag hindi ka nakamasid eh.
Elmo: Alam ko namang umiiyak siya Maq eh.. Kaya nga eto ang plano ko.. Ayoko na siyang makitang umiyak pa dahil sa sakit..
Maq: Ayaw mo siyang umiyak? Alam mo bang sa gagawin mong 'to, dodoble pa ang iyak niya? Mas masasaktan siya.
Elmo: Sandali lang naman yun eh..
Maq: Pero ano ba talaga ang plano mo ha?
Elmo: I'll marry her.
Maq: Ohmy! Kailan?!
Elmo: Bukas?
Maq: Bukas kaagad?!
Elmo: Napagplanuhan ko na to Maq.. Nakausap ko na rin ang doctor ko tungkol dito at tutulungan niya rin ako.. Pati sina Mommy Marivic tutulong na rin..
Maq: Count me in.
-end of conversation-
Hindi naman ako nagtaka kung bakit matagal ang chemo ni Elmo ngayon.. Last na kasi ito eh. Atska isa pa, alam kong hinintay pa siyang gumising ni Doc. Dahil nga sa plano niya.. Nasaktan akong makita ang reaksyon ni Julie kanina pero.. alam kong dito siya sasaya.. Lumapit ako dun sa doktor ni Elmo.. tska siya ngumiti.
"Gising na siya.. Wala na rin ang tumor niya.. Namatay na lahat ang mga cancer cells sa katawan niya.. Magaling mag alaga yang kaibigan mo at mabilis lang gumaling ang pasyente.. Kailangan na lang niyang ubusin ang mga gamot na binigay ko sakanya.."
"Salamat Doc."
Pumunt ako sa kwarto ni Elmo tsaka ko muna ni-lock yun. Baka biglang dumating si Julie eh..
"Hi Maq."
"Hoy. Kaya mo na ba ha?"
"Oo naman. Magaling na ako eh.. Nasaan siya?"
"Ayun. Biglang tumakbo ng malaman na naka life support ka na 'DAW'" bigla ko namang nakita ang pag alala sa mukha niya..
"Ano? Baka mapano yun Maq."
"Himdi yan. Sa Chapel lang diretso nun.. Nakakaawa nga eh.. Basta dapat wag mo na siyang paiiyakin ulit ha?"
"Oo naman."
"Nakakaexcite na tuloy.."
"Problema na lang natin ngayon kung paano natin masasabi kay Julie na inalis na yung life support ko para talagang kapanipaniwala na wala na ako.."
"Easy lang yan.. Sasabihin ko pati life support di ka kinaya kaya plangak ka na! Patay na! Bwahahahaha!"
"Maqui naman.."
"Hahahahaha. Joke lang. Sasabihin ko na lang na pinatanggal ko na life support mo kasi wala na rin naman ng mangyayari eh.. Atska nahihirapan ka na.. Oh okay na ba yun?"
"Oo sige.. Sana mapaniwala mo.."
"Oo naman! So see you tomorrow?"
"Oo.. Sa simbahan mo na siya idala agad."
"Oo alam ko yun noh.. Sige mauna na ako.. Pupunta pa ako kay Julie.. Papunta na dito sina Tita.."
"Sige. Maraming Salamat.."
----
Julie's POV.
Hindi talaga ako makapaniwalang wala na siya.. wala naang taong mahal na mahal ko.. Ang daya mo talaga Elmo eh.. Sabi ni Maqui, mas mabuting alisin na ang life support niya.. kasi nahihirapan na daw.. Ayoko naman namas mahirapan si Moe kaya tinanggap ko na lang.. Sabi ni Maq inaayusan na daw si Elmo.. Bukas ko palang daw siya pwedeng makita.. Sa simbahan na.. Parang di ko yata kayang makita siya sa kabaong.. Nandito sa Condo si Maqui.. Dito daw siya matutulog baka daw magpakamatay ako.. Gusto ko man na mamatay na lang kaso kailangan pa ako ng anak ko.. Kaya dapat akong magpakatatag.. Paggising ko sa umaga.. Naligo agad ako dahil gusto kong makapunta sa simbahan kaagad..
"Good Morning Bes!" Bati ni Maqui.
"Maqui naman.. Nananadya lang?"
"Ay sorry. Aalis ka na?"
"Oo."
"T..teka lang! Ito ang suot mo." May white dress siyang inabot sakin.. fitted yun at may beads sa bandang itaas.. tube din siya.. seryoso ba siyang ito ang ipapasuot niya sakin?
"Bakit ito bes? Pupunta ako sa burol bes. Di ako magpa-party!"
"Di naman pang party yan ah! Bilin kasi ni Elmo na yan daw isuot mo kapag nam-"
"Oo na!" Ayokong marinig ang susunod niyang sasabihin kaya sinuot ko na lang yun.. Aalis na sana ulit ako ng pinigil niya ulit ako..
"Wait lang ulit! " hinila niya ako at pinaupo.. Nilabas niya ang make up kit niya.. Wait ano ba to?
"Maq.. Ano to? Di ko na kailangan to Maq.,"
"Gusto kasi ni Elmo na maging maganda ka pa rin sa.."
"Oo na! Sige na!" Ang dami naman atang bilin ni Elmo sakanya? Ilang minuto lang natapos na siya.. Light lang make upna ginawa niya.. Kaso ang ikinapigla ko eh ang paglabas niya ng Hair curler.
"Maq, pati ba naman to bilin ni.."
"Elmo.. Oo pati toh." Imbis na malungkot ako, medyo natatawa ako sa ginagawa niya. Ano ba talagang plano nito?
"Happy for you bes.."
"Happy ka pa? Namatayanna nga ako?" Naiiyak nanaman ako.
"Ay oo nga pala.. tara na.." saka ko lang napansin ang suot niyang damit.. at ang itsura niya.. dadalaw ba kami ng kasal?
"Bes. Sa kasal ba punta natin?" Nginitian lang niya ako.. ang gulo neto ha?
Pagkarating namin sa simbahan, nakasara ang pintuan nito.. Tumingin ako kay Maqui na nakangiti.. Nakakapagtaka talaga to simula kanina.. Ano bang meron?
"Bes, sigurado ka bang nandito si Elmo?"
"Oo naman. Tara?"
Pagkatapat namin sa pintuan ng simbahan may inabot siyangmga bulaklak sakin. Kulay mga puti..
"Aanhin ko to?"
"Gagamitin mo yan.." saka siya may kinuha dun sa paper bag na ngayon ko lang napansin na dala niya.. isa itong palda na napakahaba.. kung tutuusin mukhang kapereha yun ng dress ko ngayon.. Kapag sinuot ko yun magmumukha akong ikakasal.. Magmumukhang gown tong dress na suot ko..
"Ano yan?"
"Palda."
"Oo alam ko.. Para saan yan?"
"Susuot mo."
"Nagbibiro ka ba?"
"Dali na."
"Maqui ayoko."
"Julie naman! Maaalis mo naman to eh. Pagbigyan mo na ako. Para sayo naman tong ginagawa ko eh!" Di ko alam pero nakita ki ang sarili kong sinuot ko yung paldang iyon.. bumukas ang pinto ng simbahan at natulala lang ako dahil sa nakikita ko.. S..siya.. Nakatayo siya sa may Altar na naka black tuxedo. Maraming bisita.. Di ako makapaniwala.. Buhay siya? Panaginip ba ito? Naramdaman kong may isinabit si Maqui sa ulo ko.. isang belo.. hindi yung nagreretoke.. As in belo na sinusuot ng bride sa kasal.. belo ba tawag dun? Basta! Kay Elmo lang nakapukaw ang tingin ko ngayon.. Nakangiti lang siya sakin.. Nakapagbalik ako sa ulirat ng bigla akong tinap ni Maqui..
"Di panaginip yan.. Totoo yan.. Dali mag lakad ka na.. Sunod ka saki ah?" Saka na siya naglakad.. kung totoo to, ibig sabihin si Maqui yung bridesmaid ko? Siguro nga.. Naglakad na ako, parang nag slow mo lahat ng nasa paligid ko.. Tumutugtog ang kantang A Thousand Years... Kaso walang kumakanta, tanging ang violin lang ang tumutugtog.. Sa bandang gitna, nakita ko sila Mama at Papa.. Ihahatid nila ako sa altar.. kay Elmo..
"Sana maging masaya ka na Anak.." ngiti ni Mama. Naiiyak na si Mama.
Pagkarating namin kay Elmo, nagmano siya kila Mama saka naman tinap ni Papa ang braso niya..
"Ipagkakatiwala ko ulit sa iyo ang anak ko Elmo." Ngumiti naman si Elmo dito.. Hanggang sa inabot na ni Papa ang kamay ko kay Elmo.. Di pa rin ako makapaniwalang buhay siya at nahahawakan ko siya ngayon.. di ko na namalayang umiiyak na pala ako..
"Bawal umiyak.. Dapat happy lang tayo ngayon.." ngiti niya sakin..
Sa buong seremonya, na kay Elmo lang ang pansin ko.. Nagtataka pa rin ako sa mga nangyayari hanggang sa narinig kong saying of vows na.. Humarap sa akin si Elmo at hinawakan niya ang mukha ko..
"Babe, I know you're so confused right now..Kaya iisa-isahin ko lang ah? Una sa lahat, wala na akong sakit.. Magaling na ako.. Diba sinabi ko na sayo kahapon na pakiramdam ko magaling na ako? Sinabi sa akin ng doctor ko nung isang araw, baka last na yung chemo ko kahapon.. at di nga siya nagkamali.. Last na talaga yun.. Hindi ko pinaalam sayo kase di pa ako sigurado eh.. Atska may plano kasi ako.. At kung nagtataka kung bakit ang tagal nung chemo ko kahapon? Its because last na yun at hinintay akong magising ni Doc. Kinausap ko rin siya kung paano niya sasabihin na wala na.. wala na talaga akong pag asang mabuhay pa.. Naikwento sakin ni Maqui na iyak ka daw ng iyak.. Ganun mo pala ako kamahal noh? Haha. Pero sinabi ko sa sarili ko, last na rin yun.. Last na yung pagiyak mong yun dahil sa sakit.. Maraming nagtataka kung paano ako nakarecover sa sakit ko ng mabilisan.. Hindi man lang daw yung nag tagal ng sobra.. Ang sabi ko naman, magaling yung nurse ko eh.. Hindi niya ako iniwan.. At buti na lang sinunod ko lahat ng gusto niya.. (smile) Julie, I am not a perfect man.. and husband for you pero I'll make sure that I'll give my best just to make you happy. Isa sa naging lakas ko ang mga napagdaanan natin.. si gabby.. kayo ang lakas ko.. We've been separated once.. Pero ngayon aangkinin na ulit kita.. Hindi na ulit kita bibitawan pa.. I love you Julie Anne, I love you to the moon and back babe.."
Di pa rin ako makapaniwala.. Totoo ba talaga ito? Hinawakan ko ang mukha niya..
"Elmo.. totoo ba to? Totoo ka ba talaga? Kasi kung panaginip to, wag niyo na akong gisingin.. Mahal na mahal kita Elmo.. Di lang ako makapaniwala sa mga nangyayari ngayon.. Pero isa lang ang masasabi ko.. Na ako ang pinaka masayang babae ngayon sa mundo.. Napakasaya ko dahil sa wakas. Tapos na ang paghihirap natin.. Sa wakas magiging masaya na talaga tayo.. Aaminin ko, gusto ko ng magpakamatay ng sinabi nilang patay ka na.. na wala ka na.. pero naisip ko ang mga bilin mo sakin.. naisip ko rin na kailangan pa ako ni Gabby.. Hindi ko ma-imagine na wala ka sa buhay ko.. na hindi ikaw ang kasama ko sa pagtanda.. Pero hindi.. ikaw pa rin pala.. Mula umpisa hanggang sa huli, alam kong ikaw pa rin.. Ang dami na pala nating pinagdaanan noh? Parang kailan lang noong pinoproblema natin ang pagtago sa relasyon natin.. Ilang taon din tayong nagkahiwalay bago tayo mapunta dito sa lugar natin ngayon.. Nung nag pa annul ako sayo dati, isang napakasakit na desisyon yun para sakin.. Akala ko wala na talaga.. pero heto.. tayo pa rin.. Tayo pa rin ang ikakasal.. Kahit siguro ilang beses tayong magkahiwalay, tayo pa rin ang ikakasal sa isa't-isa.. Kasi tadhana tayo eh.. Mahal na mahal din kita Elmo.. Alam kong umpisa nanaman ito para sa ating dalawa at di natin maiiwasan ang mga magiging pagsubok natin sa buhay.. Pero alam kong makakaya natin yun ng magkasama.. I love you too babe.. forever and always.."
Nagpalakpakan naman sila.. Inilapit ni Elmo ang noo niya sa akin at nakipag nose to nose siya.. And the last thing I know, we had said our I do's to each other.
"You may now kiss your bride.."
Nagtinginan kami at nag ngitian.. lumapit siya sakin saka niya ako hinalikan ng ubod ng tamis..
TheEnd.