Selam,🌺
Bölüme geçmeden önce yıldıza basarak oy vermeyi ve satır aralarına yorumlar bırakmayı unutmayınız.
Beni profilimden takip ederek destek olabilirsiniz.
Keyifli Okumalar💕
&&&
Boynumdan göğüs arama düşen terin kayışı dışarıda yerlere akan yağmur gibiydi.
Kalbimi işgal eden o çarpıntı nefesimi keserken dilim damağım heyecandan kurumuştu. Nefessiz kalıyordum. Gizemli beni nefessiz bırakıyordu.
Bir an da bu soru cevap mevzusu nereden çıkmıştı bilmiyordum ama parmaklarım telefona bir an da bunu nakşetmişti. Sanırım zihnimin içinde parmaklarımın ucundan dökülen bu şeyleri hayal etmiştim ve o hayal fırsatını bulduğu an ortaya dökülmüştü.
Kendimi tanıyordum, bu yazdıklarım öyle konu dağıtmak için değildi, resmen fırsat kollayan yanım harekete geçmişti ve anını bulduğu an gizemliye bu soruyu sormuştu.
Yutkundum. Hem de sertçe yutkundum.
Bedenim diken üzerindeymiş gibi gerilirken dolgun dudaklarımı dişlerimin arasında çekiştirdim. Yeşil harelerim ekrana kitliyken elimdeki telefonum titredi ve odada bir mesaj sesi yankılandı.
Tam şu an da içimden bir ses 'bak yalnız değiliz' diye fısıldadı. Olduğum evin içinde artık sadece benim değil onun da sesi vardı, duvarlarda yankılanıyor kalbime doğru çarpıyordu.
Büyük bir hevesle bakışlarımı gelen mesajda gezdirdim.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Doğruluk ve cesaret mi? :D"
Gelen mesajla gözlerimi sımsıkı yudum ve yanaklarıma çöken ateşle utancın alasını yaşadım.
Cidden rezildim.
Ergen gibi ona bunu yazdığıma inanamıyordum.
Allah'ım ben tahminen rezil olmayı ne zaman bırakacağım?
Elimde ki telefonum bir kez daha titreyince önce gözlerimi açmadım ve derin bir nefes alarak "Bismillah," Diye mırıldandım ve yanaklarıma sıçrayan ateşi biraz da olsa söndürmeye çalışarak kirpiklerimi araladım, mesajı okumaya başladım.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Tamam, sen nasıl istersen :) Yeter ki can sıkıntını alalım."
Kaşlarım havalandı, omuzlarımı dikleştirdim. Kabul etmişti! Dalga geçme ihtimalini düşünmüştüm ama dalga geçmemişti.
Parmaklarımı heyecanla ve kaburgalarımın arasına dağılan mutlulukla klavyenin üzerinde gezdirmeye başladım.
Serina:
"Sahiden mi?"
Şaşkınlığıma engel olamamıştım.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Evet, güneş saçlım. Neden bu kadar şaşırdın ki?"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Sen bir şey istersen ben yapmaz mıyım?"
Yapardı.
O benim için bir şeyler yapan tek insandı.
Kocaman gülümsedim, yeşil harelerime yıldızlar takıldı.
Serina:
"Yaparsın."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Eee o zaman neden şaşırdın bakayım?"
Serina:
"Sadece,"
Yutkundum.
Serina:
"Sana sorular soracağım için belki kabul etmezsin sandım."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Neden kabul etmeyeyim ki? Benim seni reddettiğim nerede görülmüş :D"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Ayrıca,"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Oyunda sadece bana soru sorman için doğruluk yok ki, cesaret seçeneği de var ;)"
Alt dudağımı gergince dişledim.
Evet yani bir de o vardı değil mi?
Serina:
"Yani hıhım var tabii."
Saçma sapan bir mesaj yollayıp dişlerimi gergince birbirine sürttüm.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Benim güzel Sirenam,"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Heyecanlandın mı sen?"
Yanaklarımın al kesildiğine, nefesimin düzensizleştiğine ve kalbimin deli gibi attığına göre evet, gerçekten çok heyecanlanmıştım.
Ama bunu ona söylememe gerek yoktu.
Serina:
"Yoooo"
O'ları uzatarak itiraz ettim. Aslında bu da bir nevi kabul edişti ama bakalım gizemli bey bunu anlayacak mıydı?
Ömrümün Hay Aksisi:
"Hmmm"
Sen m'leri uzatma be adam, kalbimi hissetmiyorum.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Oysa ki ben çok heyecanlanmıştım :)"
Kaşlarım havalandı, yüreğim yandı.
Serina:
"Gerçekten mi?"
Gerçekten benim gibi şu saçma oyun için heyecanlanmış mıydı?
Ömrümün Hay Aksisi:
"Evet, bu benim ilk 'doğruluk mu cesaret mi?' oyunum olacak."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Seninle yine ve yeniden bir ilki yaşayacak olmak kalbimi hızlandırıyor."
İtirafları çok güzeldi, çok güzeldi ama bana kendimi kötü hissettirmişti. Çünkü ona karşı alaycılar olsam bile dürüst olmamıştım.
Serina:
"Şey aslında benim de ilk 'doğruluk mu cesaret mi' oynayışım olacak."
Serina:
"Arkadaşlarım eskinden hep oynarlardı ama ben hiç katılmazdım, annem izin vermezdi."
Serina:
"Yani bende heyecanlıyım :)"
Bunu itiraf etmek yüreğimin ortasındaki yükü almıştı.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Biliyorum :)"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Seni tanıyorum, küçücük güzel kalbinin nasıl heyecanla, yerinden çıkar gibi attığını biliyorum."
Yutkundum, bunu nereden biliyordu?
Serina:
"Nereden biliyorsun ki?"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Çünkü aynı şeyleri bende hissediyorum, kalbim hızla atıyor, Nalan."
Nalan...
Gerçekten bana böyle demesi hoşuma gidiyordu. Ki yazdığı mesajda Nalan'ı görür görmez kulaklarımda bana nasıl Nalan diye seslendiği kalmıştı.
Serina:
"Imm, oynayacak mıyız?"
Yanaklarıma bir ateş düşmüştü, heyecanla körükleniyordu.
Elimi yelpaze gibi kullanarak yüzümün önünde sallayıp yanağımdaki ateşi söndürmeye çalıştım ama bu daha da harlanmasından başka bir işe yaramamıştı.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Immm oynayacağız :D"
Alt dudağımı dişleyerek güldüm, benimle bu şekilde uğraşması hoşuma gidiyordu.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Ama önce üzerimi giyinmem gerekiyor. Duştan yeni çıktım."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Beni bekler misin?"
Gözlerim irileşti.
Uzun zamandır konuşuyorduk ve o duşta mıydı? Duştayken bana nasıl yazabilmişti?
Serina:
"Duştayken benimle mi yazışıyorsun?"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Evet :D"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Çıktım ama şimdi duştan."
Ömrümün Hay Aksisi:
Bir an da attığı fotoğrafla gözlerim sonuna kadar irileşti. Elinin güzelliği karşı kendi tükürüğümde boğulacaktım.
O kadar iyiydi ki...
Üstü yoktu işte, çok iyiydi.
Başka nasıl tarif edebilirim bilmiyordum.
Elinin güzelliğine her ne karar takılı kalsamda asıl mevzuyu odaklanmaya çalıştım.
Gerçekten duştaydı.
Adam benimle duştayken bile yazışıyor, mesajlarıma cevap veriyordu.
Bu aşk değil de neydi be?
Attığı fotoğrafın ardından takılı kalmamak için sertçe yutkundum ve bekletmeden yazmaya başladım.
Ağzımın suyunun akmasını istemiyordum.
Serina:
"Tamam, seni bekliyorum o zaman."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Sen bekle ben hep geleceğim güzelim."
Karnımda uçuşan kelebekler gülümseyebilselerdi bunu çoktan yaparlardı. Ama ben onların yerine gülümsüyordum.
Oturduğum yerden kalkarak üstünü başımı süzdüm ardından saçlarımı ellerimle hafifçe tarayarak düzene soktum ve tekrardan kalktığım yere oturarak ayağımla gergince ritim tutup yazmasını beklemeye başladım.
Onun yazmasını beklerken onu ve bu aramızdakileri düşünmeye başladım. Bir süre öncesine kadar böyle şeyler yaşayacağımı biri söylese el işareti çeker ve siktir git işine derdim. Ama şimdi yaşıyordum. Şimdi bem bir şeyler yaşıyordum, yaşadığımı hissediyordum ve çok güzeldi.
Elimdeki telefonum titrediği an çokta bakir geçmemiş bana hızlıca yazmıştı. Bu beni tekrardan büyük bir heyecana sürüklerken dizlerimi kendime doğru çekip mesajı okumaya başladım.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Geldim, güneş saçlım"
Gelmişti.
Bir kere gelmiş, en başında gelmişti. İçimden 'hep gel' diye geçirdim ama bunu ona söylemedim.
Serina:
"Sıhhatler olsun :)"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Olsun be güzelim :)"
Allahım resmen inek gibi sırıtıyordum. Şu an yerimde tepinmek en çok yapmak istediğim şeydi ama çok üşeniyordum.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Ee o zaman benim güzel bebeğimin can sıkıntısını almaya başlayalım?"
Güzel bebeğim.
Güzel bebeğim...
Annemin babamın bile doğru dürüst bebeği olmayan bana güzel bebeğim diyordu.
İnanıyorum, gizemli. Sen beni içimdeki bu yaralardan kurtaracaksın. Hissediyorum, sen varsın, benim için varsın. Benim içimde varsın.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Adı Nalan olan, güneş saçlı Sirenalar önden"
Yazdığı mesajla sesli bir şekilde gülerek kafamı iki yana salladım ve hevesle parmaklarımı klavyenin üzerinde dolaştırmaya başladım.
Serina:
"Adı Nalan olup, güneş saçlı olan Sirena'lar mı? Ahahahahhaa"
Normalde random atacaktım ama rezil bir random anlayışım vardı ve o emoji sevmediği için emoji kullanmak istemiyordum.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Tamam çoğul eklerini atalım, benim Nalanım başlasın sormaya."
Onun Nalan'ı.
Hayran hayran iç çektim.
Serina:
"Senin Nalan'ın oyuna ilk önce senin başlamanı istiyor."
Oyuna onun başlamasını istiyordum. Bunun sebebi neydi inanın bende bilmiyorum.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Tamam,"
Diğer mesaj biraz gecikti. Soruyu sorduğunu sandım ama hayır sormamıştı.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Hay sikeyim çok heyecanlandım."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Heyecandan bedenim gerildi."
Gerçekten ve gerçekten çok heyecanlanmıştı. Attığı mesajda bunu iliklerime kadar hissetmiştim. Ve onun heyecanı benim daha çok heyecanlanmama vesile oluyordu.
Serina:
"Beceremeyeceğiz sanırım ha bu oyunu?"
Serina:
"Tamam bence daha fazla gerilmeden vazgeçelim."
Onun gerilmesini istemiyordum. Çünkü biliyordum. Gerilmesinin bir diğer sebebi de gizli olmak istediğinden belki de ona zor sorular sorup kendisini zorlayacağımdandı. Hayır aslında bunu pek yapmak istemiyordum ama kendimi tanıyordum. İlla ki bunu yapacaktım. Onu zorlayacak ve sorular soracaktım. İçimde onun gizemine karşı olan aç merakım sorularla saldıracaktı.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Vazgeçmek mi?"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Ne demek vazgeçmek, Nalan? Sadece heyecanlandım, bu oyunu oynamak için delirirken vazgeçeceğimi mi düşünüyorsun?"
Ömrümün Hay Aksisi:
"İçinde sen olan bir şeyden vazgeçeceğimi düşünürsen yanılırsın."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Vazgeçmek falan yok."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Tamam mı, bebeğim?"
Serina:
"Tamam :)"
Vazgeçmek istemiyordu, benden vazgeçmeyen ilk ve tek insandı.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Tamamına ölürüm."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Soruyorum o zaman?"
Serina:
"Sor."
Heyecandan baş parmağımı kemirmeye başladım.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Doğruluk mu cesaret mi?"
Evet, zurnanın zırt dediği yere gelmiştik.
Ne cevap verecektim.
Alt dudağımı dişleyerek baş parmağımı biraz daha ısırdıktan sonra küçük bir nefes aldım, daha sonra ise başlangıç olarak hafiften başlamak istedim.
Serina:
"Doğruluk."
Aslına bakarsanız benim hakkımda bilmediği şey yoktu ama eminim ki bazı şeyleri merak ediyordu.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Pekala, güzelim."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Kalbinin neden kırık olduğunu söyler misin?"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Kim kırdı benim bebeğimin kalbini?"
Kim kırmadı ki, diye geçirdim içimden. Daha sonra yutkundum.
Gerçekten tam da yerinden sormuştu. Bir an cevap vermek istemedim.
Ama oyunun kuralı dürüst ya da cesaretli olmaktı. Ben bu turda dürüst olmayı seçmiştim.
Serina:
"Dedem, ailem." yazdım sadece.
Başka hiçbir şey yazmadım.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Onlarla uzun zamandır konuşmuyordun, ne oldu da kalbini kırdılar senin?"
Derin bir nefes aldım, yüreğime dolanan o zehirli yılan canımı almak ister gibi tüm zehrini içime döktü.
Sanırım bunu şimdi konuşmak istediğim son şey bile değildi.
Serina:
"Soru sorma hakkın bitti, sıra bende :)"
Ona böyle yazmamın nedeni çekindiğimden değildi. Ondan hiçbir şekilde çekinmiyordum ama şu an da gerçekten bunu konuşmak istemiyordum.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Tamam, Nalan. Anladım :) Bugün bunu konuşmak istediğin son şey bile değil."
Gülümsedim ama bu daha çok buruk bir tebessümdü. Beni gerçekten iyi tanıyordu.
Serina:
"O zaman sıra bende?"
Serina:
"Doğruluk mu cesaret mi, gizemli?"
Vereceği cevabın heyecanıyla omuzlarım dikleşti. Cevabı gecikmedi.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Cesaret."
Cevabı karşısında şaşırmamıştım bunu söyleyeceğini biliyordum ama bunu söyleyince ona ne söyleyeceğimi hiç düşünmemiştim.
Ne yapmasını isteyebilirdim ki?
Serina:
"Oof bu oyunu doğru dürüst oynamadığım için ne diyeceğimi ne yaptıracağımı bilmiyorum ki?"
Ona böyle yakındığımda yanaklarımı şişirdim.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Bu kadar sıkmana gerek yok kendini, güneş saçlı. Biz herkes değiliz, bu oyunu herkes gibi oynamamıza da gerek yok öyle değil mi?"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Biz bu oyunu kendi tarzımızda oynayabiliriz. O yüzden ne istiyorsan söyle, içinden ne geçiyorsa."
Haklıydı, biz herkes gibi değildik.
Bu yüzden ondan aklımdan geçen ilk şeyi isteyecektim.
Serina:
"Bana kara kalem çizim yaptığını söylemiştin."
Serina:
"O çizimlerden birini bana gösterir misin?"
Serina:
"Kendinden sakladığın bile bir çizim olsun ama."
Serina:
"Görmek istiyorum."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Siktir, sahiden mi?"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Pas desem?"
İşte şimdi daha da meraklanmıştım.
Serina:
"Pas demek yok, mızıkçılık yapma."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Pekala, geliyorum."
Mesajı okudum ve sabırsızca beklemeye başladım. Çizdiği şeyi, çizip kendinden bile sakladığı o kara kalemi görmek için can atıyordum. Öyle heyecanlıydım ki boncuk boncuk terliyordum.
Ne kadar süre geçti bilmiyorum ama telefonum titreşiminde ilk defa bu kadar heyecanlıydım. Hızlıca attığı fotoğrafa baktım.
Ömrümün Hay Aksisi:
Ömrümün Hay Aksisi:
"Kendimden bile sakladığım o çizim :)"
Gördüğüm şeyle şoka uğradım. Gerçekten o kadar çok şaşırdım ki küçük dilimi yutacaktım. Uzun süre bana gönderdiği çizime baktım. Bu bendim ve o beni öylesine içten, öylesine kusursuz çizmişti ki bu beni şoka sokmuştu.
Ben onun yüzünü bir kez bile göremezken o beni kağıda dökmüştü. Sertçe yutkundum ve ona yazmaya başladım.
Serina:
"Bu..."
Serina:
"Bunu ne zaman çizdin? Bu çok güzel..."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Bu sensin, her aynaya baktığında ki görüntün bu senin."
Ömrümün Hay Aksisi:
"İlk gördüğüm anda çizmeye başladım seni. Bunu çizeli iki hafta oluyor."
Tüylerim diken diken oldu.
Serina:
"Bu kadarını beklemiyordum. Çok iyi çizmişsin. Bu konuda iyi olduğunu söylemiştin ama bu iyinin üstü, profesyonel."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Abartma, sen varsın diye resim güzel."
Serina:
"Ben ciddiyim! Sen çok iyi çiziyorsun."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Eh, ellerimin işlevli olduğunu söylemiştin ;)"
Serina:
"Gördüm gördüm."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Daha hiçbir şey görmedin :)"
Sertçe yutkundum ve gördüğüm resmin, onun etkisinden çıkmaya çalıştım.
Serina:
"Tamam..."
Serina:
"Sıra sende."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Doğruluk mu cesaret mi, Nalan?"
Alt dudağımı dişledim ve yine dürüst olmayı seçtim. Bunun nedeni benim hakkımda neler merak ediyor onu öğrenmekti.
Serina:
"Doğruluk."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Doğrudan sapmayan güzel bebeğim :D"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Söyle bakalım beni ne diye kaydettin?"
Gözlerim büyüdü.
Serina:
"Pas."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Ne? Mızıkçılık yapma!"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Çok çabuk hayır dedin, ne diye kaydettin beni?"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Gizemli kocam diye mi?"
Küçük çaplı bir kahkaha attım.
Serina:
"Hayır ya saçmalama!"
Derin bir nefes aldım.
Serina:
"Tamam söyleyeceğim ama sorgulama yok."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Senden gelecek olacak her şeye razıyım. Sorgulamak yok güzelim."
Serina:
"Ömrümün Hay Aksisi, seni böyle kaydettim."
Yaklaşık bir dakikaya yakın mesaj gelmedi. Küçük küçük yutkunarak telefonu izledim ama sonunda mesaj geldi.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Sende beni tanıyormuşsun :) Doğru bir seçim."
Başka hiçbir yorum yapmadan konuyu değiştirdi.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Sen söylemeden ben söyleyeyim, cesaret."
Dilimi ısırdım ve biraz düşündüm, günlerce içimi kemiren o soruyu sordum. Yanaklarım yandı, kendimden utandım içim kanadı ama yine de sordum.
Serina:
"Daha önce hiç bir kadını öptün mü?"
Lütfen, Diye mırıldandım içimden. Dudakları temiz olsun.
Bana ilklerim sensin demişti, lütfen bu sadece kalpte kalmasındı.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Hayır."
O an içime su serpildi ama bu su kalbime çarptığı an gelen mesajla lava dönüştü.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Ama daha önce bir kadını öpmek istedim, çok istedim."
Kalbim çok ağrıdı, kalbime bir şeyler çok ağır geldi. Parmaklarım buz tuttu, titredi ve korka korka sordum.
Serina:
"O kadın kimdi peki?"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Aynı turda ikinci soruyu sormak yasak :D"
Verdiği cevapla beni kendi laflarımdan vurunca gözlerimi kısarak "Şerefsiz." Diye mırıldandım ve boğazımdaki yumruyu yutabilmek için sertçe yutkunarak kendi kendime mırıldandım. "Daha önce birini öpmek çok istemişmişmiş, gidip öpseydin o zaman!"
Öfkenin damarlarımda kol gezdiğini hissediyordum. Hayatım boyunca içimi hiç böyle bir his kaplamamıştı.
Sanırım şey; bunun adı kıskançlıktı.
Sakin kalmaya çalışarak kafamı iki yana salladım.
Serina:
"Tamam, sen sor şimdi."
Serina:
"Doğruluk."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Seni senden daha iyi tanıyorum biliyorsun."
Serina:
"Evet, hissettiriyorsun."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Hakkında bilmediğim bir şey olmadığını zannediyorum. Ama sence var mı? Senin kendin hakkında bildiğin benim bilmediğim bir şey sence var mı?"
Karnımın kasıldığını hissettim.
Artık her şeyin farkındaydım.
Serina:
"Var."
Bunu söylememi beklemiyordu.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Nedir o? Söyle bana, Nalan."
Serina:
"Soru hakkın bitti :)"
Ömrümün Hay Aksisi:
"Sikerler."
Sanırım hakkımda en ufak bir şeyi bilememek onu delirtmişti.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Bu böyle olmaz."
Haklıydı. Bence de haklıydı. Benimde ondan alamadığım bir cevap vardı.
Serina:
"Bence de."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Tamam madem bu oyunun içinde bir cesaretlilik var onun üzerinden son bir oyun oynayalım."
Ömrümün Hay Aksisi:
"En cesaretli olan sorduğu sorunun cevabını alır."
Bana uyardı.
Serina:
"Tamam."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Tamam. Şimdi birbirimizden bir şey isteyeceğiz."
İlk defa cesaretli davranacak ve alacağım cevap için her şeyi yapacaktım.
Serina:
"Bana beni nefesten koparacak bir fotoğraf at. Eğer nefesimi kesemezden kaybettin."
Ömrümün Hay Aksisi:
"Bana utanacağın bir fotoğraf at. Utanmazsan kaybedersin."
İkimizde aynı an da yazmıştık. Yüzüm yandı ama kararımdan vazgeçmedim. Ayaklandım ve odama doğru koşturdum. Dolaptan aldığım şeyi üzerime geçirdim ve giyindim ve daha sonra bir fotoğraf çektim. Belki yaptığım şey çok saçmaydı ama yapmak istedim yaptım ve çektiğim fotoğrafı ona yolladım.
Aynı an da o da fotoğrafını yolladı.
Serina:
Ömrümün Hay Aksisi:
Gönderdiği fotoğrafla nefesim kesildi, ona gönderdiğim fotoğraftan utandım. Bir süre durdum sonra kaybettiğimi anladım ve ona yazmaya başladım.
Yazdım ve mesajı yolladım.
Ama mesajı yollar yollamaz ondan bir mesaj aldım.
Ve anladım kazanan o da olmamıştı. Benim gibi kaybetmişti.
Ömrümün Hay Aksisi:
"Öpmek istediğim o kadın sendin, Nalan."
Serina:
"Bilmediğin şey sana aşık olmaya başlıyor oluşum, gizemli. Sana aşık oluyorum ve sen bunu bilmiyorsun."
&&&
İnstagram: irmakbensol