GUSTAVE
Enrique stopped in an unfamiliar place. It looked like it was in the middle of the slums. I was so tipsy that I didn't mind it that much.
"I know just what you need." Itinuro niyo ang isang lumang gusali sa labas.
I looked at it with a blurry vision and I saw a bunch of women and some men. The women are wearing revealing clothes, their hair fixed and their make up is thick. I saw a woman putting a cigarette on her mouth and a bunch more just laughing.
Napailing ako at dismayadong nilingon si Enrique.
"Why would you bring me to a place like this, Enrique?" I asked looking at him like a lunatic.
"Gustave, women here are illiterate. They don't know what they're doing. Hindi ka na nila hahabulin basta bigyan mo ng limang libo. Can you imagine? Five thousand? How much are high end escorts?" Aniyang hindi alintana ang pagkairita sa mga mata ko.
"I don't need an escort!" Sigaw ko.
Nawala ang ngisi niya at inalis ko ang tingin ko sa kanya. I took my phone from my pocket and tried calling Sandrine once again hut her phone is off now. I grasped my phone so hard I almost crushed it.
"Fine! But they'll keep you company. You don't have to fuck them. Jesus, what's with you? You used to be so cool with this." Muling untag niya.
"That was before I became CEO, Enrique. Whatever I do, it will reflect the company." Sagot ko na hindi ko na ipagkakailang dahilan lang. The truth is I don't want to be here. I really just don't care! Kahit sino pa iyan. I just want to know where my wife is.
"Dadalhin ba kita dito kung hindi safe? I've been going here for years! Did you see any article about me? Wala diba? Sino bang mag-aakala na makikita nila rito ang bilyonaryong katulad mo? I don't think they even know you." Sabi niya pa pero hindi ko na siya pinakinggan.
"Hey! Give me your phone. Your wife doesn't care about you. Okay? Just loosen up for one night. Come on! A little conversation wouldn't hurt." Hinablot niya sa kamay ko ang cellphone ko.
I clenched my fist and I swear I almost punch the motherfucker. Pinigilan ko ang sarili ko dahil lumabas na siya at pumasok sa punyetang lugar na iyon. Wala akong nagawa kundi sumunod.
Sinalubong kami ng isang middle aged na babae. Katulad ng karamihan sa mga babae doon, ay nakaayos din siya at naka damit nang-aakit. I felt my head heavy and I didn't feel good so I didn't pay much attention to them talking.
"Sir Enrique! Naku! Sino naman itong kasama mo? Madami akong mga bagong recruit. Ano bang trip niyo ngayong gabi?"
"Nandiyan ba si Mara?" Tanong ni Enrique.
"Nako, oo naman! Hindi ko na pinapa-table sa iba ang isang iyon. Pumasok na kayo sa VIP room at papasunurin ko siya. Magpapahatid na din ako ng alak!" Sagot ng babae at humalkhak.
Umikot ang mga mata ko. Is this place even legal? Are they trafficking women here? I need to leave this place. I have to find my wife.
"Enrique. Give me my damn phone!" Untag ko kay Enrique habang nag lalakad siya patungo sa umano'y VIP room daw.
"Na-uh! Not until you blow some steam." Aniya.
Pumasok siya sa isang pinto. Sa loob noon ay isang malamig na kwarto na may leather couch at lamesa. Mayroong party lights at tv screen na sa tingin ko ay para sa karaoke. Hindi ko na matandaan ang huling beses na napadpad ako sa ganitong lugar. Huling beses pa ata nung college ako.
Sumalampak si Enrique sa couch at prenteng umupo. Sa bigat ng ulo ko ay napaupo nalang din ako sa tabi niya. Ilang sandali pa ay may mga waiter na pumasok dala dala ang mga alak. Kasunod ang isang babae na may maiksing buhok at kakapiranggot na damit. I wasn't really interested at all. Sulyap lang ang iginawad ko sa babae.
"Enrique! Nandito ka nanaman? Akala ko ba next week ka babalik? Baka naman iba na ang tine-table mo ha!" Malakas na tinig na ani ng babae.
"Mara! I want you to meet my cousin. This is Gustave."
"Hi! I'm Mara! Papasayahin kita tonight!" She offered her hands on me and I just stared at it. I don't shake random people's hands.
"Oh? Hard to get ha. Yan ang gusto ko."
Parehong humalakhak si Enrique at ang babaeng tinawag niyang Mara.
"O pano? Iiwan ko muna kayo? You'll have your phone in an hour. Have fun!" Tumayo si Enrique at iniwan kami sa kwarto.
Tumayo din ako at dumiretso sa pinto pero pag-pihit ko noon, laking gulat ko nang hindi ko iyon mabuksan. God damn it! Is it locked from the outside? I tried opening the door once again but it wouldn't budge. Wala akong nagawa kundi sipain iyon.
"Wag mo nang subukan. Naka lock talaga iyan sa kabila pag request ng customer. Pwede din naman i-lock dito." Naka ngising ani ng babae.
"Open the door. I have to leave."
"Sorry, si Enrique ang magbabayad sa akin eh." Kibit balikat niya.
I forced the door open. I even kicked it a bunch of times but it was made of a thick mahogany wood. Wala akong nagawa kundi ang sumuko at hintayin ang oras. I sat on the far end of the couch, away from the filthy woman. Nakaramdam ako ng uhaw kaya kinuha ko ang isang bote ng tubig na kasama sa mga alak na ipinasok nila. I finished the entire bottle and sighed. I need to leave. I need to find a way.
"Look, whatever he's paying you, I'll double it. Just let me out!" I said, frustrated.
Humalukipkip siya at tiningnan ako na para bang nag-iisip.
"Interesanteng offer, pero wala talaga akong susi. May bayad pa din naman ako kahit wala tayong gawin. Gusto mo umidlip ka muna diyan at magpahinga. Mukhang nakainom ka na eh." Aniya.
Nanahimik ako at pinag-masdan siyang humugot ng isang kahang sigarilyo mula sa masikip na bulsa ng maiksing shorts niya. Nalukot ang mukha ko nang sindihan niya iyon habang ngumunguya ng bubblegum.
Mukha ngang wala din siyang susi. Wala din akong cellphone para tawagan si Enrique. Wala akong nagawa kundi sumandal sa couch at ipahinga ang mga mata ko. Pumipintig ang ulo ko at mabilis ang tibok ng dibdib ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa sangkatutak na wine na ininom ko o sa inis kay Enrique. Makakatikim talaga siya sa akin pag-labas ko. Wala akong pakialam kung mas matanda siya sa akin.
I didn't put much attention on her. I took a bottle of a cheap whisky and chugged it. I didn't bother pouring it to a glass. I just want to drown, and forget. All of my efforts is nothing to her. I am nothing to her. And to be honest, I didn't even know why I'm feeling this way. Pero kung wala ako sa kanya ay wala lang din siya sa akin. She's nothing but a woman who climbed her way up to society and I must say, she succeeded.
I didn't know how much I drank. I blacked out.
I woke up from the sunlight beaming on my face. Naramdaman ko agad ang sakit ng katawan ko. I tried moving to feel Sandrine beside me. She was still there. I moved and pulled her closer but the moment I touched her skin, I realized something was wrong.
Shit!
I forced myself to open my eyes only to find a complete stranger laying on the bed with me. She was naked, her bare back is out of the sheets. I instantly felt disgusted.
Mabilis akong tumayo at iginala ang paningin. This is a hotel room. This is one of Salguero Empire's hotel!
"Shit! Who the fuck are you? What the hell are you doing here?" Sigaw ko.
I was only wearing boxer shorts. Pag tayo ko ay naramdaman ko kaagad ang pag-pintig ng ulo ko. Pilit kong inalala kung ano ang nangyari pero ang huli ko talagang natatandaan ay ang pag-inom ko sa pesteng whore house na pinag dalhan sa akin ni Enrique.
Gumalaw ang babae. Nilingon niya ako at ngumiti.
"Gising ka na pala." Nakangising aniya.
"The hell did you do to me?!"
Mas lalo pa siyang tumawa, ibinalot niya sa sarili ang kumot at sumandal sa headboard.
"Wala akong ginawa sa'yo. Pero tayo, madami tayong ginawa." Tila nang aasar na untag nito sabay kindat.
I felt nauseous. I can't believe it.
"Do you think I'm joking with you?" I asked, with a hostile glare.
Unti-unting naglaho ang kanyang ngisi.
"N-nalasing ka kagabi pagkatapos, dinala mo ako dito." Sagot niya.
Mabilis kong hinakbang ang pagitan namin at hindi ko napigilan ang mga kamay ko. Dumapo iyon sa leeg niya at unti unti kong hinigpitan ang hawak ko.
"Do not fucking lie to me right now. I swear to God, I'm going to kill you." I said through gritted teeth.
Nakaramdam ako ng kaunting satisfaction nang makita kong unti unting takasan ng kulay ang kanyang mukha. Nag-simula siyang umubo at pilit na tinatanggal ang pagkasakal ko sa leeg niya.
I tried so hard to stop myself from smothering her right there and then. This bitch abused me. She preyed on me. Shit.
"Ayoko nang makita pa'ng muli ang pagmumukha mo. Naiintindiha mo?" Tanong ko.
"Naiintindihan mo?" Ulit ko at mas lalong diniinan ang pagkakasakal sa kanya.
Naluluha siyang tumango at doon ko lang siya binitiwan. Ubo siya ng ubo habang nanginginig na hinahawakan ang leeg niyang kanina ay hawak ko. I picked up my clothes and wore it as fast as I can. Lumabas ako ng hotel room at dumiretso sa lobby.
Sa gulat ko ay may mga body guard ako na nakaabang don. They knew I'm here. Alam ba ito ni Enrique? Damn that asshole!
Iginaya ako ng isang bodyguard sa basement parking kung nasaan ang itim na Rolls Royce na pag-mamay ari ko. Ni hindi ako makapag salita. Pilit ko pa ding inaalala ang pangyayari kagabi.
I am a lot of things but I am not a cheater. Siguro ay modus operandi na iyon ng mga babae sa lugar na iyon. Whatever it is, I will make them pay. Including Enrique. Ito ba ang gusto niyang mangyari? Putang ina niya.
Sabado ng umaga kaya idiniretso ako ng mga tauhan ko sa bahay. Hindi ko namalayan ang takbo ng oras dahil paulit ulit kong pinag-iisipan kung ano ang nangyari. Sa unang pagkakataon sa buhay ko, nablangko ako. I was going back and forth weather to tell Sandrine or keep it to myself.
"Good Morning, Señorito." Bati ng isang kasambahay nang makapasok ako.
I can't seem but notice for the nth time, the echo from her voice. It is a big house, it's the weekend, but it so quiet. It doesn't feel like a home.
"Nasaan ang asawa ko?"
"Nasa dining hall po. Nag be-breakfast. Ipapahanda ko na din po ang plato ninyo." Tugon niya.
Tumango ako at nilagpasan siya. Dumiretso ako sa dining hall at naroon nga si Sandrine. Nakasuot siya ng isang itim na pantulog, gawa iyon sa silk.
All of a sudden I felt this gut wrenching pain on my chest. Something I felt for a while now but I can't recognize.
"S-sandrine..." Tawag ko sa kanya.
Isang tipid na tingin ang iginawad niya sa akin at muling itinuon ang pansin sa kinakain. Nag-lakad ako papalapit at pinanood ang galaw niya.
"Sit." She said, as plainly as it can.
I pulled the chair on her left and sat there. The maids are setting my table and I couldn't find the right words to say.
"We need to talk." I started.
Nilunok niya ang nginunguya niya at uminom ng tubig bago tumango.
"You're right. We need to talk." Sagot niya.
"Where were you last night? I called you a thousand fucking times." Hindi ko napigilang mapataas ang boses ko.
Mas lalong uminit ang ulo ko nang wala akong mahanap na pag-sisisi sa mukha niya. Mata sa mata niya akong tinitigan pero hindi ko mabasa ang ekspresyon niya. She looked numb.
"It's none of your fucking business." Sagot niya na binigyang diin ang pagmumura.
"Everything about you is my fucking business. So answer the god damn question. Where were you?!" Mas lalong lumakas ang tinig ko.
Why won't you let me in, Sandrine? Just fucking tell me so I can come clean.
Umangat ang gilid ng kanyang labi pero hindi iyon isang sinserong ngiti. It was the most sarcastic smile that I have ever seen.
"Gustave... Do you remember why we got married in the first place?" She asked.
"What's your point?"
"For convenience. For money." Tuloy niya.
Mariin kong itinikom ang bibig ko. Edi inamin niya din na pera ang dahilan kung bakit siya nag-pakasal sa akin! I don't understand why she wants to act like this, the past couple of days. Na para bang ang laki laki ng kasalanan ko. I was only thinking about what's good for the company and she got on my way. Hindi naman siguro kasalanan iyon lalo na at pareho din naman kaming makikinabang!
"I'm sorry, if I had been crossing the line these past few weeks. I'm sorry, if for a split second I forgot my place in this family. Babae lang ako, Gustave. Naaapektuhan din ako paminsan." Nag-iwas siya ng tingin at bumuntong hininga.
I was dumbfounded. I didn't know what to react.
"Do whatever you want with the company. I won't get in your way. From now on, let's both mind our own business." She wiped her mouth with the napkin and stood up.
"Hindi pa tayo tapos mag-usap! Hindi mo ako pinag-salita!" Hinabol ko siya at inabot ang pala pulsuhan niya.
"Don't touch me!" Sigaw niya at iwinasiwas ang braso niya dahilan para mabitawan ko siya.
"I might be your wife, in the eyes of the public. We might be married on paper but I am not yours! We're nothing, Gustave. This? This bullshit is nothing. So please. If it's not about business, don't ever talk to me again." Tumalikod siya at mabilis na nag-martsa paakyat ng kwarto.
Nanginginig ang mga kamay kong inabot ang isang vase at ibinato iyon sa pader. That bitch.
So that's it, huh? We are nothing but trash to her? That's what she wants? Fine. Nagsisisi akong nagkaroon ako ng kakaunting nararamdaman sa babaeng iyon. I should've fucked that whore so hard last night.
A/n: Thank you for waiting guys! I'm sorry if I can't update faster kasi to be honest, okay na ang plot nito pero hindi ko alam kung paano palalakarin so please bear with me.
Follow me on twitter: @ceresvenuswp
Xoxo