-Y/N: Ağabey, gitme. Lütfen.
Y/N oturduğu yerden, dolan gözleri ile ona acıyormuş gibi bakan ağabeyine bakıyordu. Uchiha Sasuke'ye.
-Sasuke: Neden gitmeyecekmişim?
Y/N'nin bu soruya verebileceği bir cevabı yoktu. Zaten her şeyi mahvetmişti. Narutodan zorla onu sasukeye götürmesini istemişti ve sonuç kollarında yarı baygın bir şekilde uzanan bir bedendi.
-Y/N: S-sen benim ağabeyimsin değil mi? Beni yalnız bırakmazsın. De-değil mi?
-Sasuke: Ağabey, ha? Ağabey olayını 5 yaşındayken bırakman gerekirdi.
İtachi ve ömrü boyunca asla unutamayacağı o olay. Nasıl unutabilirdi ki? Ailesinin, arkadaşlarının, Klanının katliamı. Bu olay yaşandığında 5 yaşındaydı. Öz ağabeyleri olan İtachi tarafından kaç kere gösterilmişti bu olay? 100? 200? Daha fazla. Y/N'nin uykuları zehir olmuştu. Uchiha katliamından sonra haftada sadece 3-4 saat uyuyabiliyordu. Tüm bunlar için çok genç değiller miydi?
-Y/N: Sen beni seviyorsun, ağabey.
-Sasuke: huh? bunu da kim söyledi.
-Y/N: Ne?
-Sasuke: Gerçekten mi? böyle bir yalana inandın mı? Seni zeki sanırdım, Y/N. Seni sevdiğimi mi sanıyorsun.
Y/N daha fazla duymak istemiyordu. Bağırmak, ağlamak ve hatta onu dövmek istiyordu. Sasuke'nin devam etmesini istemiyordu.
-Y/N: Y-yapma.
-Sasuke: Sen sadece geçmişten kalan bir fazlalıksın. Annem ile babamdan bakla yükümlü olduğum bir fazlalık. Y/N-
-Naruto: Yeter art- aghh!
-Sasuke: Doğduğun günden beri, Y/N senden hep nefret ettim.
-Naruto: KES ŞUNU!
Y/N dolan gözlerini daha fazla tutamadı ve yanaklarından süzülmesine izin verdi. Bir damla gözyaşı Naruto'nun alnına düştü. Naruto, Y/N'ye üzgün bir suratla bakıyordu.
-Naruto: Y/N böyle yapma, lütfen!
-Sasuke: Tch, ikinizde işe yaramazsınız.
Sasuke arkasını döndü. Tam bir adım atacaktı ki Y/N konuşmaya başladı.
-Y/N: Ben yine de seni seviyorum, Sasu.
Sasuke bu sözü duyunca afalladı. Sasu. Y/N'nin bebekken söylediği ilk kelime. Mutlu olduğu o günleri hatırlamak Sasuke'nin içinde bir öfke belirmesine neden oldu. Hızla arkasını döndü ve Y/N'nin yüzüne sert bir tekme indirdi. Y/N öteye savruldu. Naruto'nun elinden sadece bağırmak geldi.
-Naruto: Y/N!
Sasuke, Naruto'nun üzerine basarak Y/N'ye doğru yürüdü ve yakasını tutup kaldırdı. suratını defalarca yumrukladı. Ama kardeşi ona karşılık vermiyordu. Bu sasuke'yi daha fazla sinirlendiriyor ve daha sert vurmasına neden oluyordu. Y/N'nin ayakta kalacak hali yoktu bu yüzden dizlerini serbest bıraktı, artık onu ayakta tutan tek şey Sasuke'nin elleriydi. Sasuke son bir yumruk daha vurdu ve onu bıraktı. Kardeşine hüzünle baktı.
-Sasuke: Keş-keşke o gece sen de ölseydin.
Y/N, gözünde yaşlarla ağabeyine bakıyordu. Sasuke onun ölmesini istiyordu. Bunu yapmalı mıydı? Eğer kendini öldürürse Sasuke mutlu olur muydu?
Sasuke arkasını döndü ve yürümeye başladı. Bu sefer Naruto'ya basmadan onun üstünden geçti. Gittikçe uzaklaşıyordu. Y/N ne yapmalıydı? Tek varlığı olan Sasuke onu bırakıp gidiyordu. Durum her ne kadar böyle olsa da Y/N'nin onu bırakmaya niyeti yoktu. Y/N doğruldu ve sendeleyerek Sasuke'ye doğru yürümeye başladı.
-Sasuke: Beni daha fazla takip etme.
Y/N, olduğu yerde durur. Tuttuğu ağlama isteğini serbest bırakır ve konuşmaya başlar.
-Y/N: Ne-neden, Yanlış bir şey mi-
-Sasuke: Beni daha fazla takip etme dedim!
-Y/N: Özür dilerim! Daha iyi olamadım, seni gururlandırmadım, seni koruyamadım, işe yaramadım, Sürekli seni yüzüstü bıraktım, çok özür dilerim!
-Sasuke: Sen benim kardeşim değilsin, benim için bir hiçsin. Bırak artık beni.
Y/N, gözünde yaşlarla Sasuke'ye koşar, onun sırtına atlar ve ağlayarak konuşmaya başlar.
-Y/N: Hayır! Seni bırakmayacağım! Seni asla bırakmayacağım, Tamam mı? Biz hep birlikte olacağız! Lütfen, benden nefret etme! Benden soğuma! Beni tek başıma bırakma! Hem söz vermiştin, HATIRLASANA!
Doğru ya, Sasuke ona söz vermişti. Orochimaru ikisini de mühürlediği zaman Y/N'nin ateşler içindeki baygın halini hatırladı. Onun ölmemesi için dua edişini düşündü. O zaman Y/N'nin kulağına eğilip söylediği sözler kulağında çınladı. "Ben seni ne olursa olsun bırakmayacağım, Y/N. Bu yüzden lütfen, lütfen sen de beni bırakma." Y/N bu sözlerini duymuş muydu ki? Hüzün, Sasuke'nin kalbine bir bıçak gibi saplandı.
-Sasuke: Neden? Neden gidip hayatını yaşamıyorsun.
Y/N'nin ağlaması durmamıştı ama yine de konuştu.
-Y/N: Sadece yaşamak istemiyorum. Ben seninle yaşamak istiyorum, Sasu.
Sasu. Y/N'nin ilk kelimesi. Sasuke o zamanlara geri dönebilmeyi diledi. Mutlu oldukları zamana. Ailesiyle bir arada oldukları zamana. Ama artık her şey geride kalmıştı. Sasuke eğildi ve Y/N'nin bacaklarını kendine sardı.
-Sasuke: Tch, velet.
Y/N, ağlayışı arasına küçük bir gülme ekledi. Sasuke tekrardan yürümeye başladı. Oradan uzaklaşıyorlardı. Y/N, Naruto'ya kafasını çevirip baktı. O da ona bakıyordu. Naruto, Y/N'ye son defa dostça gülümsedi. Y/N'de hüzünle ona son defa sıcak bir gülümseme sundu. Çünkü ikisi de biliyordu, sonraki karşılaşmalarında düşman olarak savaşacaklarını.