Nagtitigan kami. pinakiramdaman ang isa't-isa.
"ma-walang galang na po ginoo, ngunit paano niyo po na sisigurado na siya nga 'yung babae?"tanong ng katabi niya.
"Mabigat ang aura'ng kagadaha'ng dala niya"
Tumahimik ang lahat. Hanggang sa tumawa si Samara.
"HAHAHA ayus ven, pati apostoles na gandahan saiyo" hinampas pa niya ako. kahit kailan sira talaga 'to.
kumindat at ngumiti ako sa matanda. Dahilan ng paghagalpak ng tawa ni Samara may pa hawak-hawak pa Ito sa tyan.
"Ano ba Ven— HAHAH baka kiligin yan" samara cracked her voice.
"Malabo Ginoo. Isa lang ang babae'ng yan sa mga naghahabol sa Emperor" tumalikod na ang kasamahan ng matanda.
"Hindi. nakikita ko ang kataohan niya saiyo. Kung gaano ka aliwalas ang mukha mo—ngunit hindi magsisinungaling ang lungkot sa mga mata mo" natamaan ako. Malungkot talaga ako.
"Ano ba ang kataohan niya?"I ask. Tumalikod na siya.
"Isang matapang na babae'ng kaya'ng tumalikod ng pinagmulan para sa ikakabuti ng kasalukuyan."
kunot noo kung pinagmasdan ang likuran ng matanda. Imposible—Imposibleng ako iyun dahil hindi naman ako bayani katulad ng paglalarawan niya.
"Kaya mo ba'ng talikuran ang pamilya at angkan mo?" Samara ask me.
I heaved a sigh. Kung ang bumuo ng pagkatao ang tatalikuran— I won't, no doubt. matagal ko na silang hinahanap at hindi'ng hindi ko sila tatalikuran. Umiling ako.
"Yun naman pala! ede wag mo na isipin Yun. kalerkey halika na nga" nauna siya'ng lumabas sa Monarch Hall.
Hinintay ko muna'ng maka-labas ang lahat bago ko naisipang tumayo. Nang makatapak ako sa Hall way ay sobrang tahimik, dito ko naramdama'ng nag-iisa na naman ako. " Hindi nagsisinungaling ang lungkot sa mata no" galing niya magbasa, pati mata ko nabasa. I shrugged. Bakit nga ba hindi ako kasing saya ni Samara?—oo nga pala, walang kasaya-saya kung si Venus ka.
"Ma'am Venus Hazle—" nasampal ko ang nagsalita dahil sa gulat. Nataohan ako at tinulungan siya'ng makatayo, napahiga kase siya. Nalakasan ko ata.
"Ikaw na bata ka! sobrang sadista!" nagsimula siya'ng pikutin ang tenga ko. Napahiyaw ako, eto ang unang beses na may gumawa sakin ng ganito kaya medjo nagtaka ako na imbes mag-labas ng sandata ay tenga ko ang hinawakan.
"Babae'ng babae kay lakas manapak" binitawan na niya. Hinawakan ko ang namumulang tenga ko. Gagantihan ko sana siya pero wag na—sobrang tanda na nito.
"Madali ka hija, pinapatawag ka ng Emperor. Silid aklatan ang kanyang kinaroroonan. Alam mo naman kung saan ang daan diba?"Tumayo siya ng tuwid.
"Alam ko—" naputol ang sasabihin ko ng batukan niya ako. Seriously, what is wrong with this old man?
"Opo ang isagot"
kunot noo ko siya'ng tinitigan.
"Opo?"
"Mabuti. ngayon tahakin mo na ang Silid aklatan" tumalikod na siya.
Tumalikod narin ako at pinagpatuloy kung saan ako pupunta. Kailangan ko muna'ng makita si Minnerva, maaaring matulongan niya ako.
"Venus! Hindi na ako nakapaghintay sa kalesa,bakit kase ang tagal mo?" hingal na hingal pa itong makalapit.
Hindi nya na lang Sana ako hinintay. Tumingin ako sa paligid baka may ibang makarinig. Wala naman.
"Minnerva, may Alam ka ba sa mga kina-iinisan ng Emperor?sagutin mo muna ako"
Right. Isa sa plano ko na inisin siya, pag nainis siya madali na lang sakin makawala sa tabi niya, pupunta ako'ng Headquarter,Wala na akong balita doon.
"ha?—oh, hindi naman ako ang tagabantay ng emperor pero may mga kunting alam naman ako. Siguro pagsobrang ingay ng paligid gusto kase niya ng tahimik, Ayaw niya ring pinapakialaman ang gamit niya, ang kanya ay kanya"
Being territorial huh?
"Eto pa, ayaw niya'ng kinikwestiyon siya sa disesyon niya—ayaw niya ng madaldal—ayaw niyang inu-ulit mo'ng sabihin ang pagkakamali niya,walang perpekto—wala ring nakakahawak sa katawan niya dahil ayaw niya—last at importante, wag na wag mo siya'ng barahin o sumingit lang habang nagsasalita siya" dagdag pa niya.
Napa-awang ang labi ko. Ang kiniiisan ng Emperor ay Hindi ko naman ginagawa—mapapasabak ako nito.
"Mauna ka na sa village,pinapatawag ako ng Emperor" paalam ko at tumalikod na pero bago yun ay kumindat ako kay Minnerva.
"HALA!—HUWAG MO SABIHING GAGAWIN MO LAHAT YUN?!"