"Ayan ang business ng mama at tatay-tatayan mo dati..... Ayan ang product na sumikat sa buong mundo, nakilala ito dahil para daw itong mahika.
"Once na maglagay ka niyan sa mukha mo ay tila nag iiba ito. Pero sa oras na manghilamos ka ng maayos ay babalik ito sa dati. Para lang siyang make up...... At ayan ang ginamit ni mrs. Elina. Your mother...." Beauty product...... Nakita ko nga ito sa basurahan dati, akala ko pagkain lang kasi amo'y strawberry siya.
"Get it?" May kinuha pa siyang isang papel at ibinigay sa akin. Nakasulat sa papel ang totoong pangalan ni ate elina......
Ang mama ko.....
Akala ko Patay na siya?......
"Alam kung hindi ka maniniwala sa akin, pero try mong kausapin ang tita mo tungkol d'yan..... But-hindi mo na ngayon, dahil mag-eenjoy muna tayo! Wala tayong problemang iisipin, p'wede ba?"
"Hindi ko kaya iyon...."
"Isipin mo nalang na, okay na ang lahat..... Free kana! Okay na lahat ng pangarap mo." I closed my eyes.
Tama! Kailangan ko mag-enjoy ngayon. Malalaman ko rin ang totoong nangyari sa nakaraan.
Pagkababa namin ay isang kartolina na malaki ang bumungad sa akin, "welcome to WU family ms. VEBBIANA!!" nagpalakpakan silang lahat.
So.... Alam nila? Nakangiti pa sina lolo at lola.
Hinawakan ni lindsay ang kamay ko, "let's go?" Inayos ko ang sarili ko bago tumango-tango.
Sinalubong ako ng yakap ni lolo at ni lola.
"Welcome hija...."
"T-t-thank y-y-you po...." Nagyakapan kaming lahat. Dinala nila ako sa malaking dining table.
Maraming pagkain ang nakalapag sa lamesa, Iba't-ibang klaseng pagkain.....
Inalalayan akong umupo ng isa nilang katulong.
"I'm sorry, veb..." Pagsisimula ni lola.
"P-po?"
"Kasalanan ko kung bakit namatay ang daddy mo at kung bakit naghiwalay silang dalawa ng mommy mo...." Pinagsasabi niya?
"I hate your mother dati..... Kasi she is poor at nalaman ko na may kasintahan rin siya sa pilipinas..... Ayaw kung masira ang pangalan ng pamilya ko ng dahil lang sakanya, kaya tinakot ko ang mommy mo nung ipinagbubuntis ka niya....." Napaiyak si lola.
"Pinapili ko siya, Ang bata o si Leonardo, Wala siyang sinagot hanggang sa nalaman namin na nawala nalang siya na parang bula. I'm so-sorry hija...."
"It's okay l-l-lola....." Niyakap ko si lola.
"Inisip ko lang dati ang pangalan ng pamilya namin at hindi ang kalagayan ng anak ko, si Leonardo.... He died because of me. Pinahanap niya ang mommy mo, nahanap niya pero nalaman niyang may pamilya na ito at kasal na sila. Pero hindi siya tumigil dahil gusto ka niya kunin,
"He send money to your mother for you. And he give moon necklace to your mother......" Napatingin ako sa suot suot kung necklace.
"That's moon necklace is very important to us..... Kaya nung nalaman namin kay wan na nakita niya iyan, ay pinahanap namin ang may-ari niyan.
"Back to your mother, hindi na makontak ni Leonardo ang mommy mo, at hindi niya rin nahanap ang location nito. Mas inilayo ka ng nanay mo sa tatay mo hija.
"Simula nun, nawalan na ng gana ang daddy mo. hanggang sa, hindi na siya kumakain at hindi lumalabas sa kwarto niya. Doon nangyari ang iniisip ko, nagkasakit siya at namatay. Pero bago siya nawala ay humiling siya sa akin na hanapin kita...... Kay wan niya lahat pinagkatiwala ang lahat ng ari-arian niya na ipapamana niya sa'yo." She smiled.
So ayon pala ang nangyari..... Pero bakit inilayo pa ulit ako ni mama kung nagpapadala naman si papa ng pera para sa akin? Anong problema ni mama?
"Lola, let's eat na po...." Singit ni wan. Tumango-tango naman si lola. Napatingin ako kay lolo na nakatitig sa akin, para tuloy akong naiilang.
"Hawig na hawig mo si Leonardo half kay maria....." He whispered.
"Isang tagalinis ng mansyon dati ang mommy mo, at isa siyang personal assistant ni Leonardo, isang araw nalaman nalang namin na ipinagbubuntis ka ng mama mo, doon nagsimula ang lahat."
"Lola, it's okay po.... Tapos na po iyon, huwag na po nating balikan. Hindi na po ako marupok." Nagtawanan silang lahat.
"What a joker girl" sambit ni lolo habang natatawa.
Panaginip lang ba ito? Pasampal nga po mga isang daan.
"You're so pretty hija, p'wedeng p'wede ka maging model ng product niyo...."
"Po?" Muntikan ko ng ibuga kay lola ang tubig.
"Kung ano man sasabihin ng mommy mo sa'yo, kung magpapaliwanag siya, makinig ka." Matanda na ba 'to? Hindi kasi talaga mukhang matanda si lola at lolo. Para lang sila nasa 30+
Isa na akong WU ngayon..... Dati pangarap ko lang magkaroon ng malaking pera para ipapagawa ng bahay, ngayon halos hawak kamay ko ang swerte.
Ito siguro ang dahilan kung bakit andito pa rin ako ngayon sa mundong puno ng walang puso at manggagamit.
Pagkatapos namin kumaen ay nagpanhinga muna kami sa couch at nanood ng k drama.
Mahilig pala sa action at mystery and thriller si lola.
Nakaramdam ako ng antok kaya napasandal ako sa balikat ni wan.
Sana pagkagising ko, andito pa ito...
Nabawas-bawasan ang problema ko. Ang problema ko nalang ay kailangan kung alalahanin ang nangyari kina mama, dahil na sa akin ang patunay kung sino talaga ang pumatay sakanila....
Masakit na ulo ko. Antok ma antok na talaga ako.
Thanks god......
Kung kapatid ni daddy ang daddy ni lindsay it means, magcousin kaming dalawa........?
I'm so sleepy na talaga......
Ramdam ko ang mga haplos ni lindsay sa buhok ko.
Mabilis akong nakatulog dahil sa ginawa niya. Grabe nakakaantok......
"Sleep ka muna, maya alis tayo. Punta tayong concert." Bigla nalang nabuhayan ang dugo ko dahil sa sinabi ni lindsay, at nawala ang aking antok. Napaupo ako ng maayos habang nakangiti.
Gulat na gulat siyang nakatingin sa akin, "hindi na pala ako inaantok," bakit kasi pinaalala niya? 'yan tuloy hindi ako inantok.
Maya maya pa ay lumapit sa akin ang mga utusan dito sa palasyo habang may dala dalang gamit. Tinaasan ko lang sila ng kilay.
"That's for you, hija. Ipapadala nalang namin sa pilipinas, we know naaalis rin kayo rito." Nakangiting sambit ni lolo.
Lumapit ako sakanya at niyakap siya, ganun din ang ginawa ko kay lola.
Ano kaya laman ng mga box na 'to?