Hinila ni ysabella ang buhok ko at padabug akong isinandal sa pader. Kumuha naman ng kahoy si alora at pinaghahampas ang mga kamay at paa ko.
Gusto kung lumaban...... gusto ko. Pero ayaw ng katawan ko.
"Dapat ka nang mamatay! Wala sanang nawala kung wala ka sa mundong 'to!" Sigaw ni ysabella.
Napatingin ako kay bella na pilit na tumatayo para tulungan ako, kitang kita ko sa mga mata niya ang awa.
Huwag kang maawa sa akin. Kaya ko sarili ko.
"Girls....." Napahinto ang lahat at tumingin sa lalaking nakamask.
Lumapit si ysabella at niyakap ang lalaki.
Hindi kaya-pero........ impossible.
Unti-unti niyang tinatanggal ang mask niya.
Hindi ako nagkamali. Si kuya.
Lumapit siya sa akin habang nakangisi. "You're not belong to us." Sinipa niya ako sa t'yan kaya nagsuka ako ng dugo.
"Because of you, mommy and daddy died!" Nang dahil lang ba do'n kaya galit siya sa akin?
"Kilalanin mo kasi kung sino kinakalaban mo." Sophia.
Naninilim na ang mga paningin ko.
Sophia and alora held me. Sinampal naman ako ni ysabella.
Napatingin ako kay ysabella na bigla nalang nawala.......
"Hahaha. Bakit ayaw niyo sa akin? Wala naman akong ginawa sainyo...."
"Sa akin wala, pero kay alora meron." Ani ni Sophia.
Anong kasalanan ko sakanya?
"Hindi mo yata ako naalala? Ako lang naman ang ipinahiya mo dati sa harap ng maraming tao."
"Deserved...." I whispered.
Marahan akong tumingin kay kuya habang nakangiti. "At ikaw? bakit ba ayaw na ayaw mo sa akin?" Dati pa pinangarap konang magkaroon ng kuya, pero hindi katulad niya.
*Ngumisi* wala manlang akong natanggap na kahit anong sagot mula sakanya.
Nakita ko nalang na naglabas siya ng baril at itinutok sa akin.
Ngumiti ako at tuluyan na ngang tumulo ang mga luha ko.
"Kung d'yan ka masaya, go lang..... Magiging masaya ako para sa'yo, pakisabi nalang kay tita, 'thank you." halos wala na akong makita dahil sa mga luha ko.
Yumuko ako.
"Ano na? Iputok mo na!" Rinig kung sigaw ni alora.
Matagal ko na rin pingarap mamatay, siguro ito na 'yong oras na 'yon. Kahit sana huling sandali ng buhay ko, makita ko sila....... Gusto ko silang mayakap.
Section 7........
Kahit wala ako masaya naman sila.
Wala ng Vebbiana'ng manggugulo at mangungulit sakanila.
Inagaw ko na ang baril sakanya. Nagsi-atrasan silang lahat habang nakataas ang kamay.
"Ako na mismo ang gagawa, ako na mismo ang papatay sa sarili ko!"
"Go lang!" Pagch-cheer ni alora.
"This is the last time and day na makikita niyo ako. Wala ng Vebbiana'ng MALANDI! MALAS! Wala ng Vebbiana'ng manggugulo sainyo!!!" Ipinikit ko ang mga mata ko at itinutok ang baril sa ulo ko.
Hana
Dul
Set.....
Nakarinig ako ng tunog ng baril pero walang kahit anong masakit sa akin, kaya iminulat ko ang aking mga mata......
Si bella......
Hingal na hingal siyang nakayakap sa akin.
"Huwag veb..... Dadating sila para sa'yo......" Humagulgul ako ng iyak at napayakap sakanya.
Nanlaki ang mga mata ko nung makita ko si ysabella hawak hawak ang baril at ipuputok na.
No..... si bella.....
Dali dali akong umikot para saluhin ang ang bala na dapat tatama kay bella.
"VEBBB!!!" rinig kung sigaw niya.
Ngumiti ako.
"No.... No... No... No veb! I will call ambulance be brave! Fighting!" Mangiyak-ngiyak na ani bella
Hawak hawak niya ang cellphone niya, hinawakan ko ang palad niya. "I-I-I'm o-okay...... thank you." I smiled.
"No hindi..... Veb! Uy!"
Nakarinig ako ng putukan.
"No veb.... Andito na sila oh! Veb!" Ramdam ko ang pagyakap niya sa akin.
"Christopher!!" Malakas na sigaw niya. Dumating sila...... dumating sila para iligtas ako, pero huli na ang lahat
Tumulo ang mga luha ko and everything went black.
LINDSAY P. O. V
"Bakit wala pa si veb!! Masama na ang kutob ko!" Nasa park pa rin kami inaantay na bumalik si veb.
"Anong oras, akala ko ba iihi lang siya?" Alexa. "Yon nga eh! Hindi rin siya makontak!" Masama na talaga ang kutob ko.
Paano kung may masamang nangyari sakanya? Impossible naman na patayin niya cellphone niya.
Nagvibrate ang cellphone ko kaya tinignan ko.
Peter calling......
Hindi ko sinagot at itinago nalang sa bulsa ko ang cellphone ko.
Ayaw ko silang makausap, matapos nilang gawin sa akin 'yon.
"Baka nasa bahay na siya?" Eshang. "Oo nga noh? Baka walang mahanap na cr kaya do'n na siya dumiretso?" Tylia.
"Pero impossible..... Kung ando'n talaga siya sa mansion edi sana nagtext o nag call siya sa akin.... Pero wala eh...."
"Masama din ang kutob ko....." Rox whispered.
Dali dali kaming umuwi sa bahay para icheck siya kung andun ba talaga siya.
Pagkarating namin sa mansion ay inikot namin ang buong mansion pero wala kaming nakitang Vebbiana.
Dumiretso ako sa kwarto ko, nagulat nalang ako ng nasagi ko ang picture naming tatlo nina veb at Roxanne.
Agad kong kinuha, at laking gulat ko nalang na nabasag banda ka veb.
Shet!
Bumilis ang tibok ng puso ko, agad kung binuksan ang cellphone ko.
Ang dami kung hindi nasagot na tawag mula kay peter at flash. Pagka-open ko ng message at inopen ko 'yong text ni Clevion.
"Ms. Wu, nasa ospital ako ngayon, I don't know kung si veb ba talaga nakita ko kanina madami siyang kasamang nag-iiyakan."
Hindi ko na binasa ang kasunod niyang text, itinago ko na ang cellphone ko at tumakbo pababa.
"Wan! Si veb nasa hospital sabi ni kuya!" Saad ni Roxanne. Nagsitakbuhan kami papunta sa kotse ko at agad na nagtungo sa ospital kung nasaan si veb.
"What happened to her? Nagpaalam lang siyang umihi tapos nasa hospital na siya?!" Eshang.
"I don't kow....."
"Kasama niya section 7....."
"Hindi kaya may masama silang ginawa sakanila?" Alexa.
"Ate veb....." Tylia. "Tylia, stop crying hindi pa Patay si abbi, okay? Be brave!"
"Paano kung sumunod siya kay kuya?"
"Hindi mangyayari 'yon. Malakas si veb."
Kahit kinakabahan ako ay hindi ko pinapahalata sakanila.
when we arrived at the hospital we immediately looked for veb.
Nakita namin ang section 7 nasa labas ng e.r. umiwas ako ng tingin sakanila at lumapit kay bella na humagulgul ng iyak sa gilid.
Bakit nga ba andito siya? Bakit hindi niya kasama sina alora?
"Lindsay......" Niyakap niya ako.
"W-what happened?"
"Veb saved me. Kasama nina alora si nathan...... madaming nangyari basta! Lind!!"
"Shh... Stop crying!" Lumayo ako sa section 7. Ayaw ko man sila makita pero—kailangan, dahil andito si veb.
"Umalis na kayo rito, hindi namin kayo kailangan. " Nakasimangot na ani ko. Napayuko silang lahat maliban kay killua na parang wala lang.
Umalis na sila.