LINDSAY P. O. V
I called nathaniel para pumunta siya dito sa office ko. I want to talk him.
Gusto kung maliwanagan.
"Rox, paki-tignan si veb.... Wala akong tiwala sakanila." Utos ko. Agad naman na sumunod si Roxanne at ngumiti sa akin bago lumabas.
Sakto namang pagkalabas ni rox ay kararating lang din ni nathan.
"Babe!" tawag niya sa akin at hinalikan ko. I'm just fake smiled at him.
"Musta naman kayo ni ysabella?"
"Oka-what?"
"Hahaha. Totoo nga, kailan pa? Kailan mo pa ako niloloko, nathaniel? Matagal na panahon na pala, noh? Grabe. Gaano ka kasaya ngayon?" I flipped my hair. I don't want to cry, because when I cry, I will be weak. At ayaw kung mangyari 'yon.
"Mahal mo ba talaga ako?"
"Oo, mahal na mahal kita!!"
"Liar!" Malakas na sigaw ko.
Lumabas ang secretary ko kaya kami nalang dalawa ang natitira sa office ko. "Magkano bayad ni killua sa'yo para paglaruan ako?" taas kilay kung tanong. Parang bigla pa siyang nagulat sa tanong ko.
May nakakagulat ba?
"H-h-how did you know about that?"
"See? Edi, nagsabi ka na rin ng totoo."
"every time you go here, hindi pala ako ang dinadalaw at ang dahilan ng mga ngiti mo, it's ysabella right?" Parang nanlumo siya sa lahat ng sinabi ko.
"Nathaniel, mahal na mahal kita alam mo 'yon. bakit mo ako pinaglaruan at sinaktan ng ganto?
"You always say, you hate to see me hurt, and you hate to see me cry...... so all those times that you hurt me, did you close your eyes?" marahan na tanong ko. At doon na nga bumuhos ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.
"You broke my heart, Nathaniel......
"You love her? Then, choose her. I'm okay. you don't deserve a girl like me. A trashy girl like me......
"To the point na nalaman ko 'yong totoo, alam mo bang gusto kitang saksakin at ilibing ng buhay? Kasi why? Wala akong kasalanan sa'yo, pero bakit sinaktan mo ako ng ganto?
"You hurt veb too. Napakagago mo, alam mo ba 'yon?!" wala akong nakikitang kahit anong reaksyon mula sakanya.
I'm not emosyonal, I'm scared of losing people that i love.
I have no family's.
My biggest mistake is I fallen to him. Ganto pala masaktan? Ang sakit! Sakit!
"I don't hate you, I hate what did you did to me.
"New year ngayon, bagong taon. Dapat maging masaya tayo.... Pero hindi eh.
"I'm really sorry Nathaniel, madami kasing kulang sa akin eh, kaya naghanap ka ng iba." O talagang kabit lang ako?
wala siyang ginawa kundi ang talikuran ako at padabug na isinirado ang pinto.
I hate this.
Kinuha ko lahat ng nakapatong sa lamesa at hinagis ko kung saan-saan.
"AHHHH!!!!"
napaluhod ako at humahagulgul ng iyak. Bakit kailangan pang mangyari sa akin 'to?
Kaisa-isang lalaking minahal ko, sinaktan pa ako. this is life it's not unfair.
They hurt me and they act like i hurt them.
When you have a good heart; You help to much.
you give to much.
You trust to much.
You love to much.
And it always seems you hurt the most.
"Miss wu!" my assistant hugged me. "Miss wu, it's okay. Just cried. Hmm? You don't deserve a man like him."
"Masakit....."
Parang nanay na rin ang turing ko sa assistant ko, dahil lagi siyang and'yan para sa akin.
Inalalayan niya akong umupo sa sofa bago nilagyan ng kumot. Inayos niya rin lahat ng kalat ko,
"Ganto pala kasakit masaktan noh? sa sobrang tiwala ko sakanya, hindi ko namamalayan..... niloloko niya na pala ako."
"Everything has a reason. Just fighting and don't give up." Pinagtimpla niya ako ng kape.
"Be strong enough to let go and wise enough to wait for what you deserve." Iniabot niya sa akin ang kape. Kahit na nanginginig ako dahil sa galit, kinuha ko pa rin ito at ininom agad para mabawas bawasan ang galit ko.
"I will revenge!" Nabasag ang baso dahil sa sobrang pagkakahawak ko.
"You don't need to revenge, let's karma finish it." may punto siya. Let's karma finish it.
Isang malakas na kidlat ang narinig ko mula sa labas.
*May kumatok* lumapit ang assistant ko at pinagbuksan ng pinto ang kumatok. Bumungad sa amin si Roxanne habang buhat buhat si veb, basa sila pareho.
Napatayo nalang ako bigla at lumapit sakanila.
"What happened?"
"Magpapalunod siya sa fountain. Balak niyang magpakamatay." ani ni Roxanne na alalang alala. "Mukhang may nasabi ang section 7 sakanya, narinig ko kasing nag-aaway sila sa room." Akma na sana akong lalabas pero hinawakan ni veb ang kamay ko.
"Hahaha. Hayaan na natin sila. Masaya silang nakasakit ng tao, ginawa nila tayong laruan. Hahaha." bigla nalang siyang nawalan ng malay kaya nataranta kaming lahat. Buti nalang at and'yan ang assistant ko, at isa siyang nurse.
"You all need a rest. Don't worry, ako ang magbabantay sainyo." Nakangiting ani ng assistant ko.
She is Ella, from my caretaker to my assistant, handle niya lahat ng business namin, at nagtitiwala ako sakanya. She always with me.
"Wan, alam kong di ka okay, you need a rest. Makikibalita lang ako." hinawakan ko ang kamay ni rox. "I'm okay, don't worry hindi ko sasabihin na andito kayo. I will tell na umuwi kayo dahil malakas ang ulan." tumango-tango ako at niyakap siya.
Umupo ako sa sofa at nagmuni muni.
Matagal din naging kami. At ang lahat ng 'yon ay mga laro lamang. Minahal ko naman siya, ano kulang sa akin? Dahil mahinhin ako? Dahil mahina ako?
I'm trying to let him go-pero ayaw ng puso ko........ mahal na mahal ko siya
"Miss wu, huwag mo munang isipin ang lalaking iyon. You need a rest. Magpakatatag ka. Fighting!" I Just smiled. Kahit naman na pilitin kung ialis siya sa isip ko, lagi naman aiyang nasa puso ko, anong gagawin ko?
Naalala ko ang nangyari kanina, nung nag-usap kaming dalawa. Wala siyang ginawa kundi ang talikuran ako.
Bakit kailangan niya akong lokohin? Bakit ginawa sa akin 'yon ni Christopher?
Kung dati pa sinabi niya sa akin na gusto niya ako, edi sana masaya kami ngayon........
Pero napaka torpe niya! That's why i love tyrone more than him. At bakit kailangan niyang gumamit ng tao para lang saktan ako? E, sakanya palang durog na durog na ako.
Minahal ko dati ang isang Christopher killua, pero nahihiya akong sabihin sakanya nararamdaman ko. wala akong ginawa kundi tumingin lang sakanya, hanggang sa naging close ko si Tyrone at gumaan ang loob ko sakanya.
Pero....... bakit nila kailangan gawin ang lahat ng ito?