Kabanata 17:
Broke Up
Threscia Alessandra's Point of View
"Ahmm, I'll just change clothes po. Basang-basa po kasi ng pawis ang likod ko," paalam ko nang makalabas kami sa stadium. With that, they stopped walking and turn their gazes into me and I just smiled at them.
"Alright," ani ni Tita at nilipat nito ang tingin kay Grant na katabi ko, "accompany her son. Hintayin na lang namin kayo sa parking lot," she continued and I took a glance at Grant.
He just silently nodded again and my heart leaped up for joy because of it. It's the first time kasi na pumayag kapag ganito ang nangyayari at hindi ko naman maiwasan ang hindi kiligin.
Binalik ko na ang tingin ko kay Tita na ngumiti sa amin. Kapagkuwa'y tinalikuran na nila kami at pinagpatuloy na ang paglalakad. Huminga lang ako ng malalim at tumingin kay Grant. Hindi ko inaasahan na nakatingin na rin pala siya sa akin.
"Where are your clothes?" He then asked.
"Nasa locker room," tugon ko na ikinatango niya lang at umiwas na ng tingin. ang PH Sports Stadium kasi ay may mga locker na pwedeng arkilahin. Pagkatapos n'on ay tinungo na namin ang locker center ng PSS.
Pagkarating namin doon ay nagpapasalamat ako dahil kami lang ang tao rito. Kinuha ko naman ang susi sa bulsa ng palda ko at binuksan ang locker.
Kinuha ko roon ang paper bag na brown at nilabas. Pati na rin ang shoulder bag ko. Nasa loob kasi ng paper bag ang pamalit ko sa suot ko. It's a PE uniform of Hearthstone University.
Dress code namin ang PE uniform mamayang hapon at ang mga schoolmates namin na tagasuporta ay suot ang university t-shirt. Nang makuha ko na ito ay sinara ko na ang locker ko. Tumingin na ako kay Grant na naghihintay sa tabi ko.
"Samahan mo ako sa comfort room," aya ko na ikinatango niya lang. Gaya ng sabi ko ay tumungo kami sa comfort room ng mga babae. Napahinto ako nang makarating kami roon at napadako ang tingin ko kay Grant.
"Give me your shoulder bag, I'll wait for you here," he meant. Tumango lang ako at inalis mula sa akin ang shoulder bag ko at inabot iyon sa kaniya. Tinanggap niya naman ito kaya pumasok na ako sa loob ng comfort room.
Agad akong naghanap ng nakabukas na cubicle at nang makahanap ako ay pumasok na ako sa loob at sinara. Pinatong ko ang paper bag sa lalagyanan at hinubad ang palda ko.
I'm not wearing a stocking kasi kaya hindi na ako mahihirapan na magpalit ng damit. Nang mahubad ko ito ay kinuha ko ang PE jogging pants sa paper bag at agad na sinuot. I'm not wearing a cycling shorts because our skirt already had it.
Sunod ay tinanggal ko na ang pangtaas ko at sinuot ang PE t-shirt. I then tucked the hem of my shirt inside my pants and fixed it. Tinupi ko na rin ang cheerleading uniform ko at nilagay sa paper bag.
In-unlocked ko na rin ang lock ng cubicle at binuksan ito. Kapagkuwa'y lumabas na ako at dumireto sa sink. Pinatong ko saglit sa lababo ang paper bag at tinanggap ang pagkaka-bun ng buhok ko.
Kumulot ang wavy hair ko nang natanggal ko ang pagkaka-bun. Habang nakatitig sa salamin ay inayos ko ang buhok ko gamit ang mga daliri ko at hinati ito sa gitna. Kinuha ko ang stylish hairpins ko sa paper bag at sinuot iyon sa buhok ko.
Nang makuntento na ako sa itsura ko ay lumabas na ng cr at agad kong napansin ang bulto ni Grant na naghihintay sa labas. Lumapit ako sa kaniya at napatingin naman siya sa akin nang maramdaman niya ang presensya ko.
"Tara na," ani ko na ikinatango niya lang ulit. Binigay niya sa akin ang shoulder bag ko na tinanggap ko naman. Walang imikan kaming nakarating sa parking lot. Mula roon ay naghihintay sila Mom. Nang makalapit kami sa kanila ay tumingin sila sa amin.
"I reserved a VIP room at Deli Divine. Threscia sweetie, kay Grant ka na sumabay," panimula ni Tita na ikinatango ko lang.
"Sige po, magkita-kita na lang po tayo sa Deli Divine," tugon ko na ikinangiti nila. Sinundan ko lang sila ng tingin habang pumapasok sila sa kotse nila. Nang makaalis sila ay sumakay na rin kami ni Grant sa kotse niya.
Nilagay ko muna sa backseat 'yong paper bag ko. Kinabit ko na ang seatbelt ko at nakita ko na pinaandar na niya ang kotse. Kapagkuwa'y pinaharurot na ito para sundan ang kotse nila Mom.
Hindi naman nagtagal ay nakarating na kami sa Deli Divine. Pinarada ni Grant ang kotse niya sa parking lot at pinatay ang makina. Tinanggal ko na rin ang pagkakakabit ng seatbelt ko.
I then held the door handle and pushed it to open. Bumaba na ako sa kotse at sinara ang pinto. Sumulyap ako kay Grant na nakalabas na rin sa driver's seat. Naglakad ako palapit sa kaniya at sabay naming tinungo ang entrance ng Deli Divine.
"SO HOW'S YOUR residential home, couple?" Tanong ni Tita Tiffany habang hinihiwa ang in-order niya na medium rare cooked beef steak using a steak knife and a fork.
We are currently having our early lunch here inside one of the VIP rooms of Deli Divine. Deli Divine offers rooms such as VIP rooms.
"Maganda po siya, Tita. Comfortable po tumira roon," tugon ko at napatingin sa kaniya habang tinutusok ko ang steak. Nagtama ang mata namin ni Tita at nagngitian kami. Binalik ko na ang atensyon ko sa steak na nasa tinidor ko.
"I hope that our son isn't grumpy towards you, dear," natatawang komento ni Tita na lihim kong ikinangiti. Well, hindi naman siya cold sa akin simula no'ng tumira kami sa iisang bubong. Naging mabait na sa akin si Grant at inaalagaan niya ako.
Sumulyap ako kay Grant na abala sa paghihiwa ng steak na nasa harapan niya. Pinagmasdan ko ang bawat galaw ng mga kamay niya. He held the knife in his right hand with his index finger extended down the back of the utensil.
Then, holding the fork in his left hand, he pinned down the meat and cut a single bite in a zigzag motion. Kalanunan ay tumingin ako kay Tita para magsalita tungkol sa sinabi niya kanina.
"He's not that grumpy, Tita. Naging mabait na po siya sa akin at tinatrato niya ako ng mabuti kaya huwag po kayong mag-alala," I responded making her nodded. After that, I then took my attention on my steak.
I was about to slice it when Grant spoke.
"Eat this," I took a glance at him and he just exchanged my plate with his. Nilagay na niya sa tapat ko ang nahiwa nang steak at nasa kaniya naman ang steak ko na hindi pa nahihiwa. Kumurap-kurap ako nang magtama ang tingin namin.
Naiwan naman sa ere ang magkabila kong kamay na may hawak na steak knife at fork.
Kalaunan ay umiwas na siya ng tingin at inabala na ulit ang sarili sa paghihiwa ng steak. Hindi ko naman maiwasan ang hindi kiligin sa ginawa niya at ang puso ko naman ay nagwawala dahil sa inakto niya.
Hindi ko alam kung palabas niya lang ang lahat ng ito o totoo? Hindi niya pa kasi ginagawa ito sa akin noon. Napailing na lang ako at inisip na lang ang good side na pinaghiwa ako ni Grant ng steak.
I then looked away and concentrated my attention on the steak. I then set the steak knife I'm holding using my left hand on my plate and transfer the fork to my left hand. Left-handed kasi ako kaya nilipat ko sa left hand ko ang tinidor.
Tinusok ko na ang nahiwang steak gamit ang tinidor. I then dipped it with its sauce and took a bite. My mouth is closed while munching it.
"How sweet. Look hon, Grant is so sweet towards Threscia," komento ni Mom na ikinangiti ko lang habang ngumunguya. The steak is so tender and is easy to munch.
Nang makaramdam ako ng uhaw ay inabot ko ang isang baso na may laman na malamig na tubig. Kapagkuwa'y uminom ako roon at binalik ulit sa mesa. Nang matapos kaming kumain ay nagpababa muna kami ng kinain.
Grabe, busog na ako. Napatingin ako sa wall clock. It's already 12:01 PM. Ang bilis ng oras.
"Sayang at hindi namin mapanood ng live ang laro mo mamaya, anak. Pero sa livestream na lang kami manood," wika ni Tita Tiffany na tinutukoy ang game ni Grant.
"And we'll surely attend on the last day of the league to watch our princess performing her rhythmic gymnastics," si Mom naman ang nagsalita na ikinangiti ko lang.
"Indeed, Threscia is talented. She knows how to do gymnastics, ballet, cheerleading, archery, knows how to play piano, violin, and Cielo. She's also good at baking. Gosh, muntik mo nang nasalo lahat ng talent, dear," puri ni Tita na ikinatawa namin.
To be honest, own choice ko ang aralin lahat ng 'yan. Well, I know some elite families who propelled their son/daughter to learn it but in my case, it's my free will to learn.
Sabi nga nila na halos lahat ay nasalo ko na pero hindi ako magaling sa arts at singing. Hindi ko alam pero hobby ko lang naman lahat 'yan. Tinatanong nga nila ako kung may balak ba akong i-pursue ang gymnastics or ballet.
Pero palagi kong sinasagot na it's just my past time and hobby and don't have plans on becoming one because my heart is only for the hospitality industry.
I really want to be a hotelier someday and built my own hotel that's why I want to master this course, hospitality management.
Well, pwede naman akong magtayo ng sarili kong hotel kahit iba ang tinahak kong career pero gusto ko talaga itong aralin ng mabuti at hindi na talaga mababago ang desisyon ko.
It's a good thing that my parents are supportive of me which made me feel lucky to have them as my parents.
Sa father side ko ay puro sila politics, law, aviation at sa architecture tapos sa mother side ko naman ay hotelier, chefs, fashion designer, at interior designer.
"True, balae. She's a perfect bride for Grant," sumulyap ako kay Mom nang magsalita siya. Nakangiti siya sa amin ngayon.
"True, no lies intended balae. Naalala ko pa noon no'ng sabay sila na kumuha ng music class. Guitar naman kay Grant at drums. Alam ni Grant tugtugin lahat ng uri ng gitara," kwento ni Tita.
Oo nga, naalala ko rin na sabay kaming kumuha ni Grant ng music class no'ng bata kami at halos sabay na kaming lumaki dahil best friends ang pamilya namin.
After reminiscing our childhood memories, they paid the bill. Pagkatapos ay lumabas na kami ng VIP room at bumaba. Pagkalabas namin sa Deli Divine ay tumungo kami sa parking lot.
Kalaunan ay humarap sila sa amin pagkarating namin sa parking lot.
"Until next time, couple. Be careful on your way," paalam ni Tita sa amin at niyakap. Gano'n din ang ginawa nila Mom, Dad at Tito Gavriel.
"Ingat din po kayo," nakangiti kong wika na ikinatango lang nila. Huminga lang ako ng malalim habang pinagmamasdan silang sumakay sa kotse nila. Sinundan ko lang sila ng tingin hanggang sa makalayo sila sa paningin namin.
Pinagbuksan ako ni Grant ng pinto at nagpasalamat lang ako sa kaniya bago pumasok. Kapagkuwa'y maingat niyang sinarado ang pinto kaya kinabit ko na rin ang seatbelt ko. Naramdaman ko rin ang pagpasok niya sa driver's seat.
Pinaandar na niya ito at pinaharurot. Habang nasa biyahe ay sumandal ako sa backrest ng kinauupuan ko at pinagmasdan ang sa harap ko na kung saan ay nakasunod kami sa isang itim na kotse.
Hindi naman nagtagal ay nakarating na kami sa PH Sports Stadium. Grant parked his car in the parking lot. When the engine stops, I immediately unbuckled my seatbelt and didn't wait on Grant to unlock the door.
I then held the door handle. I pushed it to open then I stepped out of the car. As soon as I came out, I closed the door. I took a glance at Grant who had just come out from the car and he put his keys in his pocket.
Lumapit na ako sa kaniya at sabay kaming pumasok sa loob. Pagpasok namin ay marami akong nakitang estudyante na kararating lang din mula sa iba't ibang university dahil magkakaiba sila ng uniform.
Habang naglalakad kami ay kinuha ko mula sa shoulder bag ko ang phone ko at tiningnan ang oras. Hindi ko kasi suot ang wrist watch ko kaya sa phone na lang ako titingin ng oras. Nang binuksan ko ang phone ko ay bumungad agad sa akin ang oras na 12:35 PM.
"Break na pala sila Grant at Bethany?"
"Oo girl, huli ka na sa balita."
"Kaya pala."
"Oo, no'ng isang araw pa. Buti nga 'yon dahil hindi siya nababagay kay Grant. Ang kapal naman ng mukha niya para makibagay."
"Satruee sis, buti nga at engaged na si Grant kay Threscia. 'Yon siguro ang dahilan kung bakit sila nag-break."
Napahinto ko nang may marinig akong nagsasalita mula sa likuran namin. Nang mapansin siguro ni Grant na napahinto ako sa paglalakad ay sumulyap siya sa akin at napahinto rin.
Kumunot naman ang noo ko dahil sa narinig. Lumingon ako nakita ko na wala nang nakasunod sa akin. Kapagkuwa'y sumulyap ako kay Grant na nakatingin lang sa akin.
"Is there any problem?" He asked as his forehead furrowed. Tinitigan ko lang ay at iniisip ang narinig ko kanina na hiwalay na sila ni Bethany. Totoo kaya?
To be continued...