"Solandis, the second wife of the master."
I was staring at a self-portrait of a woman that was hanging on the wall. Ngayon ko pa lang nakita ng buo ang mukha niya. She was very charismatic as she beamed a gentle smile.
"She's known as the witch of the manor," Alice continued.
Napatingin naman ako kay Alice na tahimik lamang na nakatingin sa portrait. Dahil na rin sa mga kapritso ko ay dinala niya ako rito kung saan ko nakita ang buong painting. Di ko kasi nakita ng buo dahil punit na iyong nasa abandonadong kuwarto.
"Anong nangyari sa kanya?" mabagal na wika ko at ibinaling muli ang tingin sa harapan.
"She committed suicide."
My blood ran cold. If she was already dead, sino iyong nakausap ko kanina? Am I just hallucinating things? but it feels so real.
"Until this day, her ghost still haunts the manor. The servants have reported many cases of a loud bang inside the room. And of course, the master didn't believe any of this. They just sealed the room to stop the commotion."
Lumingon siya sa akin. Her eyes were filled with wary. "Now that you have sated your curiosity, you need to stop. Mapapahamak ka lamang sa ginagawa mo."
I just gave her a wan smile. Tinalikuran ko na siya. Akmang aalis na sana ako sa art gallery nang magsalita muli si Alice.
"My lady," mahina pang pagtawag niya kaya nilingon ko ulit siya. "I've been itching to ask you this..."
"What's the reason why you came here?"
Madaling lumipas ang araw, naghihintay na ako ngayon sa malaking gate ng manor upang salubungin sina Pietro at Luke na galing pa sa dormitoryo nila. Nag-aaral sila sa isang pribadong all-boys school. Tuwing sabado and linggo naman ang uwian nila.
Same goes for Frodo, ngayon ang uwi niya. Mahilig ang pamilya nila sa soirée, It's a fancy evening party. Kaya naman ay nag-ayos ako sa isang pormal na kasuotan. I'm wearing a simple white french style dress. I didn't braid my hair this time, I just let my hair fall to my waist.
"Luke!" nagagalak kong sambit at binuhat ang nakababatang kapatid nila.
Naka-tuxedo at suspender pa ito. Ang cute niya lang tignan sa suot niya. Hindi ko tuloy mapigilan na kagatin ang kanyang pisngi.
"Huy!" pag-awat sa akin ni Pietro at kinuha ang nakababatang kapatid niya na si Luke.
Niyakap niya ito at inilayo sa akin, para bang isa akong halimaw. Bago niya ako tiningnan nang masama.
"How dare you—" akmang bubulyawan niya na sana ako nang tapikin ko ang ulo niya.
"Good boy," I patted his head. Napamaang naman si Pietro. "You're a good boy..."
Bago ko pa man marinig ang maanghang niyang dila ay tumalikod na ako sa kanya. Marami pa akong gagawin. Marami kasing darating na bisita.
"Alice, tara na," sambit ko sa malambot na tono at nag-umpisa na ng paglalakad.
Pumasok na ako sa loob. Isa-isa namang dumating ang mga bisita. Kinakausap pa ako ng iba ngunit nasa gate lang nakatuon ang aking atensyon. Hinihintay ko si Frodo. Nami-miss ko na siya kahit ilang araw pa lamang kaming nagkakahiwalay.
And also, I have to build a good reputation in the community. This way, hindi ako mahihirapang bumuo ng alliance o partnership.
"Dumating na s'ya," bulong sa akin ni Alice.
Kaagad naman na pumalagpag ang aking tainga sa narinig. Dali-dali akong tumayo sa pagkakaupo para salubungin siya. And I was about to call Frodo's name nang mapahinto ako.
Hindi ko inaasahan ang bubungad sa akin. Napawi ang mga ngiti ko nang makita ko na nakahawak si Frodo sa baywang ni Felicity. Nagulat naman siya nang makita ako. Kahit ako ay bahagya ring nagulat.
Ang mas ikinagulat ko pa nang madako ang paningin ko sa suot ni Felicity. Hindi ko aakalaing parehas kami ng damit na susuotin.
"Portia!" Alice gritted her teeth.
Naalala ko naman agad na bigay ni Frodo sa akin itong damit na suot ko. Hindi niya kasi nakakalimutang bigyan ako ng pasalubong sa tuwing uuwi siya.
Pero bakit naman ito gagawin ni Felicity? Hindi naman siguro niya babalaking gawin ito kung alam niyang ito ang isusuot ko. Di ko rin siya puweding sisihin dahil hindi ako sigurado kung nag-iisa lang ba ang damit na ito. Which is very impossible.
"Oh my..." she was also shocked nang makita ang suot ko. Her eyes flashed with concern.
"W-what are you doing, Frodo? Nakatingin sa atin ang a-asawa mo..." Felicity pursed her lips slightly at napaiwas ng tingin.
Nag-umpisa na naman na umalingawngaw sa paligid ko ang mga bulung-bulungan ng mga tao rito. Sinasabi nilang panakip butas lamang daw ako. Hanggang ngayon ay hindi pa raw nakaka-move on si Frodo. Pero siguro nga totoo ito.
"My lady I—" hindi ko na pinatapos pa si Alice.
"Let's go, Alice," I said in a calm manner.
"I have something else important to do. Bumalik na tayo sa loob."
Their gazes were unwelcoming. Even Frodo is acting oblivious. Bakit pa ako mananatili roon?
Hindi ko namamalayang pumunta na pala ako sa buffet line. Bumungad sa akin ang second child na si Pietro, tahimik lamang siyang kumukuha habang nakatalikod sa akin. Napangiti ako at kinalabit siya.
"Fuck you ka, Sebastian! Ano na naman—" hindi niya na naituloy ang sasabihin nang makita niya ako.
Bahagya siyang nagulat. He was suddenly flustered. Napaiwas siya ng tingin at napamura pa ulit.
"Stop cursing. You're underaged." I scolded him. Kumunot naman ang kanyang noo na napatingin sa akin.
"No. I am not. I'm 18 years old." madiing bigkas niya pa.
"But 18 is still a baby though..." makahulugan naman akong ngumisi kaya napangiwi siya. "Bata ka pa para sa mga gano'n."
"Stop calling me bata!" he huffed.
Sa huli ay ginulo niya ang kanyang buhok nang walang nagpatalo sa amin.
"You've changed, marunong ka na ngayon sumagot. You're starting to get in my nerves."
Natawa naman ako. "Whatever."
Lumapit ako sa kanya at kumuha ng mga appetizer sa buffet line. Tahimik lang ako na kumakain dito. Namimili naman si Pietro sa tabi ko. Napatingin ako sa hawak niyang plato. Mukhang may balak ata siyang gawin itong bundok ng pagkain. Napailing ako sa sarili.
"Abutin mo nga 'yon," may itinuro siya sa akin na isa sa mga appetizer.
Inabot ko naman at ibinigay sa kanya. He's struggling and he doesn't have enough space sa plato niya. Napabuntong hininga na lamang ako.
"Ibuka mo ang bibig mo," utos ko na siyang ikinapagtaka niya. He's reluctant at first pero sinunod din niya.
I immediately shoved the appetizer in his mouth. Nagulat siya pero hindi rin nagalit. Dapat pala lagi siyang binubusog e.
"Pietro!" dumating naman si Sebastian at inakbayan siya.
Nagpupumiglas ngayon si Pietro. "Bitawan mo nga ako, bading!"
Umalpas sa tawa si Sebastian at malakas na hinampas ang likuran niya kaya halos iluwa niya na ang kinain kanina.
"Gago ka, pinainit mo ang ulo ni Chief," mahinang bulong ni Sebastian. "Hala... Lagot ka mamaya sa kanya."
"Saan kayo pupunta?" marahan na tanong ko sa kanila kaya natigilan sila.
Ngumiti naman si Sebastian. "No worries, ma'am. Tuturuan ko lang siya kung paano maging isang lalaki."
Nawala na sila sa paningin ko. Busog na rin naman ako. Siguro hahanapin ko na lang si Alice. Inaantok na rin ako. Nasaan na kaya 'yon?
Pinagpagan ko na ang aking kamay at aalis na sana nang magulat ako sa bumungad sa akin. I was startled when I turned around and saw Frodo leaning against one of the pillars. He's holding a glass of wine while solemnly staring at me. He took a sip quietly.
I bit my lower lip. Kanina pa ba siya nakatingin sa amin?
"Nevermind." I gritted my teeth, wala naman akong masamang ginawa.
Tinapunan ko lang siya ng saglit na tingin at tinalikuran na. Doon siya sa Felicity niya! Bagay silang dalawa.
Hinanap ko si Alice pero bigo ako. Mukhang pinapagalitan niya pa yata si Portia. I have no choice kundi ang maglakad mag-isa pabalik sa silid ko.
Madilim ang corridor na binabagtas ko dahil nasa pavilion ngayon ang mga ilaw. Tanging ang tunog lamang ng takong na naglalakad sa konkreto ang tanging maririnig dito.
Tumigil ako pansamantala nang mabatid kong parang may nakasunod sa akin. The color drained out of my face when I felt a heavy pressure behind my back. I know someone was there. I can feel it.
"What do you—" kusa akong natigilan nang lingunin ko ito ay walang tao.
I was horrified. Hindi ko maiwasang bilisan ang kilos ko pero kaagad ding natigilan nang pagliko ko ay mabunggo ako sa dibdib ng isang lalaki.
Nanginginig kong inangat ang aking ulo at bumungad naman ang matipunong mukha ni Frodo nang tamaan ito ng liwanag ng buwan.
"Where have you been—" hindi niya na naituloy pa ang sasabihin nang yumapos ako nang mahigpit sa kanya.
Hinayaan niya akong kumalma. He pulled away nang kumalma na ako. He stared at me.
"If you think a simple hug will solve this, you're wrong."
Hindi pa man ako nakakapagsalita ay hinila niya na ako papunta sa isang silid. It was dim in here, but based on the books, we're on the library.
"5 minutes, wife," he said in a low voice.
"We had 5 minutes before they noticed that we were gone."
He grabbed my neck and pulled me into a passionate kiss. I willingly wrapped my arms around his neck. Binuhat niya ako sa ere bago isinandal sa bookshelves. I wrapped my legs around his waist.
My lips parted when he started kissing and sucking my neck aggressively. Pinasadahan ko ng daliri ang buhok niya at marahan na sinusuklay ito.
"I'm fucking angry with you, wife..." he said in a hushed tone as he unbuckled his belt.
"They've all been clinging to me, and it's fucking annoying! To think that you're not even jealous. Fuck, I'm so furious. Damn it!"
Dahil sa malikot na kilos niya ay nahulog pa ang ibang mga libro kung saan ako ngayon nakasandal bilang suporta.
"Frodo..." I let out a soft moan when his hand wandered inside my dress. "B-baka may makakita sa atin..."
Frodo clicked his tongue in frustration and ran his slender fingers through his hair.
"Let them see," he growled.
I moaned slightly when his callous hand enveloped my breast. His member was now bumping against my lower abdomen. I bit my lower lip and began moving my hips upwards, causing him to groaned.
Frodo was panting slightly nang hulihin niya ang aking kamay. Tumigil muna siya sa ginagawa bago siya seryosong tumingin sa mga mata ko. I was taken aback.
The moonlight penetrated the room, but it wasn't bright enough to brighten the entire library. However, it was enough to see his attractive face. I couldn't help myself but admire his manliness.
"I didn't return home too early just to see that scene. Why you didn't get angry?" mahinang sambit niya, bakas sa boses niya ang pagkairita.
Napaiwas naman ako ng tingin. "W-why would I?"
His jaw clenched and I shut my eyes closed nang mas lumapit pa siya.
"Fuck. You are my wife! At least act possessive. Fuck!"
Naglaglagan ang mga libro nang mas mapadiin pa ako roon. Mahigpit akong napakapit sa kwelyo niya para hindi ako malaglag.
"B-but I'm not your wife..." hirap na wika ko nang mapahigpit pa ang pagkakahawak niya sa mga kamay ko.
Naglakas loob akong tingnan siya sa mga mata. My eyes were riddled with guilt.
"I-I know you didn't love me but even so..." I paused for a moment bago ko hinawakan ang mukha niya.
"I trust you."
He was stunned, and there was a small glint in his eyes. His gaze fixed on mine.
I looked away again. "Aaminin ko na nagseselos ako."
"Maganda siya kaysa sa 'kin. Mas mahinhin at mas masunurin. Gano'n ang mga tipo mo kaya hindi ko maiwasang—" he cut me off with a kiss.
This time, it was delicate but intimate. Affectionate and soothing. Calm and sincere.
"You're out of my league, Nesrin..." he said when he pulled away from his kiss.
"I don't need to drink to find you beautiful."
My cheeks flushed red. Napaiwas ako ng tingin pero muli ring ibinalik nang hawakan niya ang baba ko. Napatitig ako sa kanya.
"To me, whatever you wear, you're attractive. Walang makakapantay sa 'yo. Bukod-tangi ka." bulong niya at hinalikan ang aking noo.
He lifted me up at maingat akong ibinaba. He started to buckle his belt. Bago niya inayos ang kanyang kwelyo na nagusot.
"W-where are you going?" I asked him innocently, a small smile escaped his lips.
"Five minutes are over. Let's return, wife."
A/N: Pasensya na sa rush na update. May nagbabasa pa ba? Sana meron pa. This is not edited. Please enjoy reading. Thank you!
Ps. All your votes and comments are highly appreciated. Loveyouu!!