" ေဟ့ ေဟ့ မင္းတို႔ Minnie ေလးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ေရာရလားေဟ.... ငါ Yoongi ကို ဖုန္းဆက္တာ ဆက္သြယ္မႈဧရိယာျပင္ပနဲ႔တိုးေနတယ္..... "
* ဗ်ာ.... *
° ဟာ ဦးငယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္ဦး.... °
" ဟာ Sorry Sorry..... ငါေလာသြားလို႔ မင္းတို႔ မျမင္ဖူးလို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ေတာ့မယ္ ဟီး.... "
ခါးတြင္ တပတ္တစ္ထည္ျဖင့္ ထြက္လာေသာ ဦးငယ္ေၾကာင့္ Tae တို႔သုံးေယာက္လုံး မ်က္ႏွာပူေနမိသည္ကအမွန္......
ေနာက္ေတာ့ မရွိမဲ့ရွိမဲ့သြားမ်ားအား ၿဖဲျပလ်က္ အထဲသို႔ သုတ္သုတ္သုတ္သုတ္ျဖင့္ ေျပး၀င္သြား၏။
* Hyung Jimin Hyung ကို ဆက္ၾကည့္ပါဦး.... *
" ငါဆက္ပီးပီကြ ဦးငယ္ေျပာသလိုပဲ ဧရိယာျပင္ပနဲ႔ပဲတိုးေနတယ္..... "
° Highway ဆိုေတာ့ လိုင္းသိပ္မမိဘူးနဲ႔တူတယ္.... °
* အင္းမ္ ျဖစ္ေလာက္တယ္... ဒါဆို ငါတို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟင္.... အဆက္အသြယ္လည္းမရဘူးဆိုေတာ့..... *
° စိတ္ေလ်ာ့ထားၾကပါကြာ ဦးငယ္ရွိပါတယ္..... ဦးငယ္လုပ္ေပးလိမ့္မယ္..... °
" Yarrrr မင္းတို႔ဦးငယ္က သူ႔ကိစၥနဲ႔ေတာင္ လည္ေနတာကို.... ဒီကိစၥကို ငါတို႔ေတြပဲလုပ္ရမွာပဲ.... "
* ဟင္ အာ့ဆို Hyung က ဘာလုပ္မလို႔လဲ..... *
" ရဲတိုင္မယ္ေလ.... "
° ဟမ္ ရဲတိုင္မယ္ ဟုလား... °
" တိုင္ရမွာေပါ့ကြ ခုဟာက အဆက္အစပ္မရွိဘဲ ေပ်ာက္သြားတာ..... ပီးေတာ့ Jimin အေဖသိသြားရင္ အားနာစရာေကာင္းတယ္.... ငါ့ကိုယုံပီး အပ္ထားတာေလကြာ.... "
* အင္းေလ ဒါနဲ႔ သူတို႔ ခိုးေျပးသြားတာေတာ့မဟုပါဘူးေနာ္ ဟို ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲကလိုေလ.... *
° Yarrrr မင္းအ႐ူးလား ဒီေလာက္ စိတ္ပူေနပါတယ္ဆိုမွ အခြက္လာေျပာင္ေနျပန္ပီ.... °
* ဟြန႔္ ေစတနာနဲ႔လည္း ေျပာျပရေသးတယ္... *
" ကဲ ေတာ္ၾကပါေတာ့ကြာ ခု ဦးငယ္ပီးရင္ ငါတို႔ရဲစခန္းသြားၾကမယ္ ဟုပီလား.... "
° အင္းမ္ အဲ့တာေကာင္းတယ္ Hyung..... °
ဧည့္ခန္းေလးထဲတြင္ ၿငိမ္သက္စြာထိုင္ေနၾကေသာ ေကာင္ေလးသုံးေယာက္....
သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ရယ္စရာမ်ားေျပာကာ ေအးေအးေဆးေဆးေနဟန္ေပါက္ေနေပမယ့္ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ေၾကာက္ေနမိၾကသည္.....
ဦးေလး Min တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္ေနသလား ?
" Jinnie သားေလးျပန္လာတယ္ဆို.... ဘယ္မွာလဲ..... "
အလုပ္မွျပန္လာေသာ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူအေမးအား SeokJin ဘယ္လိုေျဖရမွန္းမသိ.....
ဟုသည္ေလ စေရာက္ကတည္းက ဟိုဘက္အိမ္ထြက္သြားတာ ခုထိျပန္မလာေသးဘူး.....
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ Jinnie မ်က္ႏွာလည္းမေကာင္းပါလား.... "
" ဪ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး Joon ရယ္ သားေလးက ဟိုဘက္အိမ္ထြက္သြားတယ္ေလ.... "
" ဟား ဟား သားေလးကေတာ့... ေတာ္ၾကာ အဲ့အိမ္မွာပဲ ေနေတာ့မယ္ျဖစ္ေနဦးမယ္..... "
" ဟာ Joon ကေတာ့ မဟုတာေတြေျပာပီ..... "
Namjoon စကားေၾကာင့္ SeokJin ရင္ထဲ နဲနဲထိတ္သြားမိသည္.....
တကယ္ပဲ အဲ့လိုျဖစ္ေနပီလား ဟာ မဟုေလာက္ပါဘူး သားေလးက ကေလးစိတ္ရယ္.....
အေတြးေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္တို႔က SeokJin အား စိုးမိုးစျပဳလာျပန္သည္......
" ကဲ စိတ္ပူမေနပါနဲ႔ကြာ မင္းကလည္း သားေလးေနခ်င္သလိုေနခိုင္းလိုက္ပါ...... "
" ဒါေပမယ့္ သားေလးက..... "
" ေဟာ ေျပာရင္းနဲ႔ကို ဪ ဒါနဲ႔ Seojoon ဖုန္းဆက္တယ္သိလား Minnie ေလး ျပန္မေရာက္ေသးလို႔တဲ့ ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ေရာက္မလဲဆိုတာ ေမးသြားေသးတယ္..... သားနဲ႔တူတူျပန္လာတာမလား..... "
" ေဟာေတာ့ ခုမွ သတိရတယ္.... Minnie ေလးျပန္မေရာက္ေသးဘူးတဲ့ သားေလးေတာင္ေျပာေနေသးတယ္.... "
" ဟမ္ တူတူျပန္လာတာမဟုဘူးလား..... "
" မဟုဘူး.... ဟိုဘက္အိမ္က Min Yoongi ဆိုတဲ့သူနဲ႔ တူတူျပန္သြားတာတဲ့..... အဲ့တာသားေလးစိတ္ပူပီးသြားေမးတာ.... တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္ေနသလားမသိပါဘူး.... "
" Jinnie ကလည္း အရမ္းစိုးရိမ္တတ္တာပဲ လူႀကီးတစ္ေယာက္လုံးပါတာပဲ ဘာမွျဖစ္မယ္မထင္ပါဘူး.... "
" အင္းမ္ အဲ့လိုပဲ သေဘာထားရမွာပဲ သားေလးျပန္လာမွ ေမးၾကည့္တာေပါ့..... "
>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<
တစ္ဖက္တြင္ကား.....
" ေဟ့ Arjushi Min.... Arjushi Min Arjushi Min.... !!!! "
" ဟင္..... "
ခႏၲာကိုယ္အား အတင္းလႈပ္ႏိုးေနသျဖင့္ အိပ္မႈန္စုံမႊားျဖင့္ Yoongi ႏိုးလာသည္....
အနားတြင္ေတာ့ ၿပိဳေတာ့မည့္မိုးလို ညႇိဳးငယ္ေနေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ ေကာင္ေလး.....
ေကာင္ေလးအား ၾကည့္ေနရင္းမွ သူျပန္စဥ္းစားမိသည္....
မနက္က.....
ကားေလးႏွစ္စီး ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင္းေမာင္းလာရင္းမွ Daegu ၿမိဳ႕မွအထြက္ Highway လမ္းမႀကီးဆီမွ ဓာတ္ဆီဆိုင္တြင္ ဆီျဖည့္ရန္ ၀င္ခဲ့ၾကသည္.....
ထုံးစံအတိုင္း သူတို႔ကားက ေရွ႕ဆုံးကမို႔ ဆီထည့္ရန္ ဆီဖိုးေပးကာ ကားထဲတြင္ စိန္ေျပနေျပထိုင္ေနမိသည္.....
ကားေနာက္ခန္းကိုၾကည့္ေတာ့လည္း သြားေရတမွ်ားမွ်ားျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေကာင္ေလး.....
ဆီထည့္တာက ကားတန္းရွည္ႀကီးေစာင့္ေနရသည္မို႔ ပ်င္းလာသည္ႏွင့္အမွ် Yoongi စိတ္ထဲ အိပ္ခ်င္မႈတို႔က ႀကီးစိုးလာသည္.....
အင္းေလ အေရွ႕မွာလည္း အမ်ားႀကီးပဲ ခဏေတာ့ ေမွးဦးမွ.....
Driver Seat တြင္ ခုံအား အနဲငယ္ေလ်ာကာ လက္ပိုက္လ်က္ ခဏေမွးမိ၏။
အခ်ိန္မည္မွ်ၾကာသြားသည္မသိ....
ဆီထည့္သည့္ေကာင္ေလး၏ ဦးေလး အသံၾကားမွ မႏိုးတစ္၀က္ႏိုးတစ္၀က္ျဖင့္ ႏိုးလာရသည္....
" ဟို ဆီထည့္ပီးပါပီ ဦးေလး.... "
" ဪ အင္းမ္..... "
တစ္ခြန္းသာဆိုပီးေနာက္ ကားအား ရွင္းသည့္ေနရာသို႔ ထိုးရပ္လိုက္သည္....
အိပ္ခ်င္မႈတို႔က တားမရေတာ့သည္မို႔ ကားစက္ရပ္ကာ ထပ္အိပ္မိျပန္သည္.....
အင္းမ္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္က မအိပ္ရမေနႏိုင္ဘူးဆိုေတာ့လည္း.....
မနက္က အေၾကာင္းအရာမ်ားအား ျပန္စဥ္းစားရင္းမွ အလန႔္လန႔္အျဖန႔္ျဖန႔္ျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္သို႔ ၾကည့္မိျပန္သည္......
ညေနေတာင္ေရာက္လို႔ ေမွာင္ခါနီးပီပဲ.....
" ဟာ ဒါဆို Hoeseok တို႔ဆီဖုန္းဆက္ၾကည့္ရမယ္.... "
" ဆက္မေနနဲ႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဆက္ပီးပီ ဒီဘက္က ဖုန္းလိုင္းမမိဘူးေလ.... လိုင္းမရဘူး..... "
" ဟာ အဲ့တာဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ.... က်န္တဲ့သူေတြ စိတ္ပူေနေတာ့မွာပဲ..... "
" ခင္ဗ်ားကပဲ ေျပာရတယ္ရွိေသး အဲ့တာ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ျဖစ္တာ ခင္ဗ်ားသာ မအိပ္ဘဲ ေမာင္းရင္ ဘာမွျဖစ္မွာမဟုဘူး ဒီအခ်ိန္ အိမ္ေတာင္ ေရာက္ေနေလာက္ပီ..... "
" ဘာ ဘာေျပာတယ္..... လူက လက္ေတာက္ေလာက္ေလးနဲ႔ ငါ့မ်ားျပန္ေျပာတာမ်ား Yarrrr ငါ့ဘာသာငါ အိပ္ခ်င္လို႔အိပ္တာကို ဘာလို႔အျပစ္ေျပာေနလဲ..... "
" ေျပာရမယ္ေလ ခင္ဗ်ားသာ မအိပ္ခဲ့ရင္ ဟိုကိုေတာင္ ေရာက္လို႔ ဇိမ္နဲ႔ ႏွပ္ေတာင္ႏွပ္ေနေလာက္ပီ သိလား..... "
" ထားလိုက္ေတာ့ ဒီကေနဆို သိပ္မေဝးေတာ့ပါဘူး သြားမယ္.... "
" ေမာင္း ေမာင္း ျမန္ျမန္ေမာင္း.... "
" တယ္.... "
သူ႔အား ေျပာခ်င္ရာေျပာကာ ကားေနာက္ခန္းတြင္ မွီလ်က္ သီခ်င္းျပန္နားေထာင္ေနေသာ ထိုေကာင္ေလးအား ထုခ်င္မိသည္က အမွန္.....
ေပမမွီေဒါင့္မမွီနဲ႔ ငါ့ကို ဆရာလာလုပ္ခ်င္ေသးတယ္.....
Yoongi တိုးတိုးေလးႀကိတ္ေျပာေနမိသည္.....
ညေနေနဝင္ခါနီးမွ ဆီဆိုင္မွ ထြက္လာေသာ ကားငယ္.....
ကားအား အျမန္ေမာင္းေနရင္းမွ ေနာက္ခန္းဆီ အၾကည့္ေရာက္မိေတာ့....
အံမယ္ ေမာင္မင္းႀကီးသားက အိပ္ေနတာမ်ား.....
ငါ့က်ေတာ့ အအိပ္မက္တယ္ေလး ဘာေလးနဲ႔ သူက်ေတာ့ အားရပါးရ ေသေနပီးေတာ့..... ဖြီး.....
စိတ္ထဲမွေန၍ ႀကိတ္ပီး ေမတၱာပို႔ေနမိျပန္သည္.....
တကယ္ပါ ေနာက္တစ္ခါ ဒီလိုေကာင္ေလးမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ ေခၚမသြားေတာ့ဘူး......
ၿမိဳ႕ထဲေရာက္ခါနီး ဖုန္းလိုင္းမိသျဖင့္ Yoongi ညီျဖစ္သူဆီ ဖုန္းဆက္ရသည္......
ဒါေတာင္ ခ်က္ခ်င္းမကိုင္ေသးေသာ ညီေတာ္ေမာင္အား ဆဲမိေသး၏။
" ဟဲလို Yoongi Yoongi မင္းတို႔ ဘယ္ေရာက္ေနပီလဲဟမ္..... ျပန္လာေနပီလား.....Minnie ေလးေရာ အဆင္ေျပရဲ႕လား မင္းတို႔ $+#(_+($(_! "
" အမ္..... "
ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ ကရားေရလႊတ္သလို တန္းေမးေသာ ညီျဖစ္သူေၾကာင့္ Yoongi ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြား၏။
ဘယ့္ႏွယ္ သူ႔ကိုလည္းအသိေပးရေသး.....
ခုဟာက တရားခံအမႈစစ္ေနသလိုမ်ိဳးနဲ႔.....
" ဟာ ေန ေန ေနပါဦးကြ ခု ငါတို႔ ျပန္လာေနပီ ၿမိဳ႕ထဲေတာင္ေရာက္ေနပီ..... "
" ဟူး ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ငါတို႔က စိတ္ပူေနၾကတာ.... မင္းတို႔ အဆင္ေျပတယ္မလား ဘာျဖစ္လို႔ အဆက္အသြယ္မရရတာလဲ.... "
" အဲ့တာက မင္းတို႔နဲ႔တူတူ ဆီ၀င္ထည့္ရင္းနဲ႔ ငါေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ..... ပီးေတာ့ အဲ့မွာက လိုင္းမမိဘူးေလ..... "
" ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ငါ့အမွားလည္း ပါပါတယ္ကြာ မင္းတို႔အရင္သြားႏွင့္ပီဆိုပီး ထြက္လာလိုက္တာ..... "
" ရပါတယ္ကြာ ျပန္ေရာက္မွေျပာၾကတာေပါ့ Tae ကိုလည္းေျပာလိုက္ဦး သူ႔သူငယ္ခ်င္း ဘာမွမျဖစ္ဘူးလို႔ ခု အိပ္ေနတယ္လို႔ .... "
" ေအးပါကြာ ေအးပါ မင္းတို႔ ဘာမွမျဖစ္ရင္ပဲ ရပါပီ..... ဒါပဲေနာ္.... "
" ေအး ေအး..... "
Hoeseok ဖုန္းခ်ပီးေနာက္ သူ႔အား ျပဴးတူၿပဲတဲျဖင့္ ၾကည့္ေနၾကေသာ ကေလးသုံးေယာက္အား အေၾကာင္းစုံရွင္းျပရျပန္သည္.....
" ကဲ အဲ့တာပဲ..... "
" ေတာ္ပါေသးရဲ႕ Tae Tae က စိတ္ပူေနတာ ဦးေလး Min နဲ႔ Jimin တို႔ တစ္ခုခုျဖစ္ေနမလားဆိုပီး..... "
* ေျပာသားပဲ Hyung ရယ္ သိပ္စိတ္ပူစရာမလိုပါဘူးဆို.... *
° အယ္ ခုမွလာေျပာေနတယ္ အေစာတုန္းက မင္းပဲ ေၾကာက္ေနပီးေတာ့ ဦးေလး Min တစ္ခုခုျဖစ္ေနမလားဆိုပီးေလ.... °
* ဟာဗ်ာ ဒါကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့ ဦးေလးေလ.... နဲနဲေတာ့ စိတ္ပူတာေပါ့.... *
" ဘယ္လို ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့ ဦးေလး.... ဟုလား.... တစ္ေယာက္တည္းရွိတာ မဟုဘူးလား.... "
* ဪ ဦးေလး Min ရယ္ ဦးငယ္ရယ္ ရွိတာဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့ ဦးေလးေလ မဟုဘူးလား.... *
" ေဟ်ာင့္ မင္းေတာ္ေတာ္ စကားတတ္တယ္.... "
* ဟီး Hyung နဲ႔တူလို႔ေနမွာေပါ့.... *
" ေနပါ မင္းနဲ႔လည္းမတူခ်င္ပါဘူး ဟြန႔္.... "
" ကဲ ကဲ ငါတို႔ အိမ္ေရွ႕ထြက္ပီး ေစာင့္ၾကတာေပါ့ ၿမိဳ႕ထဲ ေရာက္ေနပီဆိုေတာ့..... "
" ဟုကဲ့ ဦးငယ္..... "
ဒီလိုႏွင့္ သူတို႔ေလးဦး အိမ္ေရွ႕ထြက္ကာ ကားေစာင့္ေနလိုက္ၾကသည္....
သူတို႔အားျမင္သည္ႏွင့္ အေႏြးထည္ပါးေလး၀တ္ကာ တစ္ဖက္ၿခံမွ ထြက္လာေသာ SeokJin......
" ဟာ Appa ဘာျဖစ္လို႔ထြက္လာတာလဲ..... "
" စိတ္ပူလို႔ေပါ့ သားရဲ႕ သား Hoeseok တို႔အိမ္ထြက္သြားတာ အၾကာႀကီးပဲေလ ခုလည္း အကုန္လုံးအိမ္ေရွ႕ထြက္ပီးေစာင့္ေနၾကေတာ့ ဘာမ်ားျဖစ္လို႔လဲဆိုပီး စိတ္ပူလို႔ ထြက္လာတာ.... "
* ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ပါဘူး Appa ရဲ႕ ေစာနက Jimin Hyung နဲ႔ ဦးေလး Min ျပန္မလာၾကေသးလို႔ စိတ္ပူေနၾကတာပါ..... ခုေတာ့ ျပန္လာေနပီတဲ့... *
" ေဟ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လဲ သားရဲ႕.... "
° ဒီလိုေလ.... °
" ေတာ္ပါေတာ့ Kook ရယ္ Appa ေနာက္မွ ေျပာျပေတာ့မယ္..... "
° Kook က ေစတနာနဲ႔ပါ Hyung ရဲ႕..... °
Tae စကားရွည္ေနမည္ဆိုးသျဖင့္ ဘာမွ်ထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ခပ္ဆိတ္ဆိတ္သာ ေနလိုက္၏။
တကယ့္မလြယ္ေၾကာေလးေတြ Appa နဲ႔ဆို ပိုဆိုးဦးမယ္ ေျပာလို႔ကို ပီးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး.....
အတန္ၾကာရပ္ေစာင့္ေနေတာ့ သူတို႔ဆီသို႔ စိုက္လာေသာ ကားအနက္တစ္စင္း....
" ေဟာ Yoongi တို႔လာပီ.... "
" Tae Tae..... !!!! "
ကားေပၚမွ အေျပးတစ္ပိုင္းဆင္းကာ လာဖက္ေသာ Jimin အား မနည္းဖက္လိုက္ရသည္.....
သူ႔အား ကုတ္ဖဲ့ကာ ဖက္တြယ္ထားေသာ ကိုယ္အေလးႀကီးေၾကာင့္ Tae ခမ်ာ ေျခေထာက္မ်ားမခိုင္ခ်င္......
အရပ္သာပုတာ ကိုယ္က နစ္ေနတာပဲ.....
ေဘးနားရွိ အႁမႊာႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ သူတို႔ Hyung အားဖက္ထားသည္မို႔ မ်က္ႏွာမ်ား ပ်က္ေနၾက၏။
" ငါ ေၾကာက္လိုက္ရတာ Tae Tae ရယ္.... ဟင့္.... "
" ေအးပါ ငါသိပါတယ္..... မငိုပါနဲ႔ေတာ့ကြ ကေလးၾကေနတာပဲ မင္းက...... "
" Yarrrr ငါေၾကာက္လို႔ေပါ့ကြ ဟိုလူႀကီးကေလ အိပ္ပဲအိပ္ေနတာ သိလား..... ခုေတာင္ ငါႏႈိးလို႔ ဒီအခ်ိန္ျပန္ေရာက္တာ.... "
" ဟုလား..... "
Tae ဦးေလး Min ဘက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာလႊဲကာ တစ္ဘက္သို႔ ေငးေန၏။
မိုးလည္း ခ်ဳပ္ေနပီမို႔ စကားစျဖတ္ကာ Jimin အား အိမ္လိုက္ပို႔ရန္ျပင္ရသည္.....
" Jimin မင္းမိဘေတြ စိတ္ပူေနေလာက္ပီ..... ငါတို႔လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေနာ္.... "
" အင္းမ္.... "
° ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း လိုက္မယ္ေလ.... Hyung.... °
" ဟာ မင္းတို႔ေနခဲ့ပါ ငါနဲ႔ Daddy Joon နဲ႔ လိုက္ပို႔လိုက္မယ္.... "
* ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း လိုက္ခ်င္တာေပါ့လို႔..... *
" ေနာက္မွလိုက္ေပါ့ကြာ.... Jimin လာ သြားမယ္..... "
ထိုႏွစ္ေကာင္ႏွင့္ စိတ္ရႈပ္လာရသည္မို႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအား လက္ဆြဲကာ အိမ္ဘက္သို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္.....
တကယ္ပါ ေနရာတကာကို ၀င္ပါတာ...... မလြယ္ေၾကာေလးေတြ.....
Time Skip,
သူငယ္ခ်င္းအား အိမ္ျပန္ပို႔ပီးေနာက္ သားအဖႏွစ္ေယာက္ စကားတေျပာေျပာျဖင့္ ျပန္လာခဲ့သည္...
အိမ္ေရွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ Tae ဘာလုပ္ရမည္မွန္းမသိ....
ေဘးနားရွိ Daddy Joon ကေတာ့ အဓိပၸာယ္ပါပါ ၿပဳံးလ်က္.....
အႁမႊာႏွစ္ေကာင္ ဖက္ေခါင္းအုံးပိုက္ပီး အိမ္ေရွ႕မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနသတဲ့ေလ.....
Ｏｕｒ Ｂａｂｙ Ｈｙｕｎｇ〜 ♡
A/N ဘင္ ေနမေကာင္းတဲ့ၾကားထဲကေန တင္လိုက္ပါပီေနာ္ ဒါဒါေလးေတြ ေမွ်ာ္ေနမယ္ထင္လို႔ 😏 ဘင့္အတြက္ အားေဆးေလးေတြေပးခဲ့ပါေနာ္
ဖတ္ရႈေပးသူတစ္ဦးခ်င္းဆီကို အထူးေက်းဇူးတင္လ်က္ ~ 🌸
Uni ♡
" ဟေ့ ဟေ့ မင်းတို့ Minnie လေးနဲ့ အဆက်အသွယ်ရောရလားဟေ.... ငါ Yoongi ကို ဖုန်းဆက်တာ ဆက်သွယ်မှုဧရိယာပြင်ပနဲ့တိုးနေတယ်..... "
* ဗျာ.... *
° ဟာ ဦးငယ် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ကြည့်ဦး.... °
" ဟာ Sorry Sorry..... ငါလောသွားလို့ မင်းတို့ မမြင်ဖူးလို့ပဲ သဘောထားလိုက်တော့မယ် ဟီး.... "
ခါးတွင် တပတ်တစ်ထည်ဖြင့် ထွက်လာသော ဦးငယ်ကြောင့် Tae တို့သုံးယောက်လုံး မျက်နှာပူနေမိသည်ကအမှန်......
နောက်တော့ မရှိမဲ့ရှိမဲ့သွားများအား ဖြဲပြလျက် အထဲသို့ သုတ်သုတ်သုတ်သုတ်ဖြင့် ပြေး၀င်သွား၏။
* Hyung Jimin Hyung ကို ဆက်ကြည့်ပါဦး.... *
" ငါဆက်ပီးပီကွ ဦးငယ်ပြောသလိုပဲ ဧရိယာပြင်ပနဲ့ပဲတိုးနေတယ်..... "
° Highway ဆိုတော့ လိုင်းသိပ်မမိဘူးနဲ့တူတယ်.... °
* အင်းမ် ဖြစ်လောက်တယ်... ဒါဆို ငါတို့ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟင်.... အဆက်အသွယ်လည်းမရဘူးဆိုတော့..... *
° စိတ်လျော့ထားကြပါကွာ ဦးငယ်ရှိပါတယ်..... ဦးငယ်လုပ်ပေးလိမ့်မယ်..... °
" Yarrrr မင်းတို့ဦးငယ်က သူ့ကိစ္စနဲ့တောင် လည်နေတာကို.... ဒီကိစ္စကို ငါတို့တွေပဲလုပ်ရမှာပဲ.... "
* ဟင် အာ့ဆို Hyung က ဘာလုပ်မလို့လဲ..... *
" ရဲတိုင်မယ်လေ.... "
° ဟမ် ရဲတိုင်မယ် ဟုလား... °
" တိုင်ရမှာပေါ့ကွ ခုဟာက အဆက်အစပ်မရှိဘဲ ပျောက်သွားတာ..... ပီးတော့ Jimin အဖေသိသွားရင် အားနာစရာကောင်းတယ်.... ငါ့ကိုယုံပီး အပ်ထားတာလေကွာ.... "
* အင်းလေ ဒါနဲ့ သူတို့ ခိုးပြေးသွားတာတော့မဟုပါဘူးနော် ဟို ရုပ်ရှင်တွေထဲကလိုလေ.... *
° Yarrrr မင်းအရူးလား ဒီလောက် စိတ်ပူနေပါတယ်ဆိုမှ အခွက်လာပြောင်နေပြန်ပီ.... °
* ဟွန့် စေတနာနဲ့လည်း ပြောပြရသေးတယ်... *
" ကဲ တော်ကြပါတော့ကွာ ခု ဦးငယ်ပီးရင် ငါတို့ရဲစခန်းသွားကြမယ် ဟုပီလား.... "
° အင်းမ် အဲ့တာကောင်းတယ် Hyung..... °
ဧည့်ခန်းလေးထဲတွင် ငြိမ်သက်စွာထိုင်နေကြသော ကောင်လေးသုံးယောက်....
သူတို့ကိုယ်သူတို့ ရယ်စရာများပြောကာ အေးအေးဆေးဆေးနေဟန်ပေါက်နေပေမယ့် စိတ်ထဲတွင်တော့ ကြောက်နေမိကြသည်.....
ဦးလေး Min တစ်ခုခုများဖြစ်နေသလား ?
" Jinnie သားလေးပြန်လာတယ်ဆို.... ဘယ်မှာလဲ..... "
အလုပ်မှပြန်လာသော ယောကျာ်းဖြစ်သူအမေးအား SeokJin ဘယ်လိုဖြေရမှန်းမသိ.....
ဟုသည်လေ စရောက်ကတည်းက ဟိုဘက်အိမ်ထွက်သွားတာ ခုထိပြန်မလာသေးဘူး.....
" ဘာဖြစ်လို့လဲ Jinnie မျက်နှာလည်းမကောင်းပါလား.... "
" ဪ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး Joon ရယ် သားလေးက ဟိုဘက်အိမ်ထွက်သွားတယ်လေ.... "
" ဟား ဟား သားလေးကတော့... တော်ကြာ အဲ့အိမ်မှာပဲ နေတော့မယ်ဖြစ်နေဦးမယ်..... "
" ဟာ Joon ကတော့ မဟုတာတွေပြောပီ..... "
Namjoon စကားကြောင့် SeokJin ရင်ထဲ နဲနဲထိတ်သွားမိသည်.....
တကယ်ပဲ အဲ့လိုဖြစ်နေပီလား ဟာ မဟုလောက်ပါဘူး သားလေးက ကလေးစိတ်ရယ်.....
အတွေးပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင်တို့က SeokJin အား စိုးမိုးစပြုလာပြန်သည်......
" ကဲ စိတ်ပူမနေပါနဲ့ကွာ မင်းကလည်း သားလေးနေချင်သလိုနေခိုင်းလိုက်ပါ...... "
" ဒါပေမယ့် သားလေးက..... "
" ဟော ပြောရင်းနဲ့ကို ဪ ဒါနဲ့ Seojoon ဖုန်းဆက်တယ်သိလား Minnie လေး ပြန်မရောက်သေးလို့တဲ့ ဘယ်အချိန်ပြန်ရောက်မလဲဆိုတာ မေးသွားသေးတယ်..... သားနဲ့တူတူပြန်လာတာမလား..... "
" ဟောတော့ ခုမှ သတိရတယ်.... Minnie လေးပြန်မရောက်သေးဘူးတဲ့ သားလေးတောင်ပြောနေသေးတယ်.... "
" ဟမ် တူတူပြန်လာတာမဟုဘူးလား..... "
" မဟုဘူး.... ဟိုဘက်အိမ်က Min Yoongi ဆိုတဲ့သူနဲ့ တူတူပြန်သွားတာတဲ့..... အဲ့တာသားလေးစိတ်ပူပီးသွားမေးတာ.... တစ်ခုခုများဖြစ်နေသလားမသိပါဘူး.... "
" Jinnie ကလည်း အရမ်းစိုးရိမ်တတ်တာပဲ လူကြီးတစ်ယောက်လုံးပါတာပဲ ဘာမှဖြစ်မယ်မထင်ပါဘူး.... "
" အင်းမ် အဲ့လိုပဲ သဘောထားရမှာပဲ သားလေးပြန်လာမှ မေးကြည့်တာပေါ့..... "
>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<
တစ်ဖက်တွင်ကား.....
" ဟေ့ Arjushi Min.... Arjushi Min Arjushi Min.... !!!! "
" ဟင်..... "
ခန္တာကိုယ်အား အတင်းလှုပ်နိုးနေသဖြင့် အိပ်မှုန်စုံမွှားဖြင့် Yoongi နိုးလာသည်....
အနားတွင်တော့ ပြိုတော့မည့်မိုးလို ညှိုးငယ်နေသော မျက်နှာနှင့် ကောင်လေး.....
ကောင်လေးအား ကြည့်နေရင်းမှ သူပြန်စဉ်းစားမိသည်....
မနက်က.....
ကားလေးနှစ်စီး ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင်းမောင်းလာရင်းမှ Daegu မြို့မှအထွက် Highway လမ်းမကြီးဆီမှ ဓာတ်ဆီဆိုင်တွင် ဆီဖြည့်ရန် ၀င်ခဲ့ကြသည်.....
ထုံးစံအတိုင်း သူတို့ကားက ရှေ့ဆုံးကမို့ ဆီထည့်ရန် ဆီဖိုးပေးကာ ကားထဲတွင် စိန်ပြေနပြေထိုင်နေမိသည်.....
ကားနောက်ခန်းကိုကြည့်တော့လည်း သွားရေတမျှားမျှားဖြင့် အိပ်ပျော်နေသော ကောင်လေး.....
ဆီထည့်တာက ကားတန်းရှည်ကြီးစောင့်နေရသည်မို့ ပျင်းလာသည်နှင့်အမျှ Yoongi စိတ်ထဲ အိပ်ချင်မှုတို့က ကြီးစိုးလာသည်.....
အင်းလေ အရှေ့မှာလည်း အများကြီးပဲ ခဏတော့ မှေးဦးမှ.....
Driver Seat တွင် ခုံအား အနဲငယ်လျောကာ လက်ပိုက်လျက် ခဏမှေးမိ၏။
အချိန်မည်မျှကြာသွားသည်မသိ....
ဆီထည့်သည့်ကောင်လေး၏ ဦးလေး အသံကြားမှ မနိုးတစ်၀က်နိုးတစ်၀က်ဖြင့် နိုးလာရသည်....
" ဟို ဆီထည့်ပီးပါပီ ဦးလေး.... "
" ဪ အင်းမ်..... "
တစ်ခွန်းသာဆိုပီးနောက် ကားအား ရှင်းသည့်နေရာသို့ ထိုးရပ်လိုက်သည်....
အိပ်ချင်မှုတို့က တားမရတော့သည်မို့ ကားစက်ရပ်ကာ ထပ်အိပ်မိပြန်သည်.....
အင်းမ် ကျွန်တော့်အတွက်က မအိပ်ရမနေနိုင်ဘူးဆိုတော့လည်း.....
မနက်က အကြောင်းအရာများအား ပြန်စဉ်းစားရင်းမှ အလန့်လန့်အဖြန့်ဖြန့်ဖြင့် ပတ်၀န်းကျင်သို့ ကြည့်မိပြန်သည်......
ညနေတောင်ရောက်လို့ မှောင်ခါနီးပီပဲ.....
" ဟာ ဒါဆို Hoeseok တို့ဆီဖုန်းဆက်ကြည့်ရမယ်.... "
" ဆက်မနေနဲ့တော့ ကျွန်တော်ဆက်ပီးပီ ဒီဘက်က ဖုန်းလိုင်းမမိဘူးလေ.... လိုင်းမရဘူး..... "
" ဟာ အဲ့တာဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ.... ကျန်တဲ့သူတွေ စိတ်ပူနေတော့မှာပဲ..... "
" ခင်ဗျားကပဲ ပြောရတယ်ရှိသေး အဲ့တာ ခင်ဗျားကြောင့်ဖြစ်တာ ခင်ဗျားသာ မအိပ်ဘဲ မောင်းရင် ဘာမှဖြစ်မှာမဟုဘူး ဒီအချိန် အိမ်တောင် ရောက်နေလောက်ပီ..... "
" ဘာ ဘာပြောတယ်..... လူက လက်တောက်လောက်လေးနဲ့ ငါ့များပြန်ပြောတာများ Yarrrr ငါ့ဘာသာငါ အိပ်ချင်လို့အိပ်တာကို ဘာလို့အပြစ်ပြောနေလဲ..... "
" ပြောရမယ်လေ ခင်ဗျားသာ မအိပ်ခဲ့ရင် ဟိုကိုတောင် ရောက်လို့ ဇိမ်နဲ့ နှပ်တောင်နှပ်နေလောက်ပီ သိလား..... "
" ထားလိုက်တော့ ဒီကနေဆို သိပ်မဝေးတော့ပါဘူး သွားမယ်.... "
" မောင်း မောင်း မြန်မြန်မောင်း.... "
" တယ်.... "
သူ့အား ပြောချင်ရာပြောကာ ကားနောက်ခန်းတွင် မှီလျက် သီချင်းပြန်နားထောင်နေသော ထိုကောင်လေးအား ထုချင်မိသည်က အမှန်.....
ပေမမှီဒေါင့်မမှီနဲ့ ငါ့ကို ဆရာလာလုပ်ချင်သေးတယ်.....
Yoongi တိုးတိုးလေးကြိတ်ပြောနေမိသည်.....
ညနေနေဝင်ခါနီးမှ ဆီဆိုင်မှ ထွက်လာသော ကားငယ်.....
ကားအား အမြန်မောင်းနေရင်းမှ နောက်ခန်းဆီ အကြည့်ရောက်မိတော့....
အံမယ် မောင်မင်းကြီးသားက အိပ်နေတာများ.....
ငါ့ကျတော့ အအိပ်မက်တယ်လေး ဘာလေးနဲ့ သူကျတော့ အားရပါးရ သေနေပီးတော့..... ဖွီး.....
စိတ်ထဲမှနေ၍ ကြိတ်ပီး မေတ္တာပို့နေမိပြန်သည်.....
တကယ်ပါ နောက်တစ်ခါ ဒီလိုကောင်လေးမျိုး ဘယ်တော့မှ ခေါ်မသွားတော့ဘူး......
မြို့ထဲရောက်ခါနီး ဖုန်းလိုင်းမိသဖြင့် Yoongi ညီဖြစ်သူဆီ ဖုန်းဆက်ရသည်......
ဒါတောင် ချက်ချင်းမကိုင်သေးသော ညီတော်မောင်အား ဆဲမိသေး၏။
" ဟဲလို Yoongi Yoongi မင်းတို့ ဘယ်ရောက်နေပီလဲဟမ်..... ပြန်လာနေပီလား.....Minnie လေးရော အဆင်ပြေရဲ့လား မင်းတို့ $+#(_+($(_! "
" အမ်..... "
ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်နှင့် ကရားရေလွှတ်သလို တန်းမေးသော ညီဖြစ်သူကြောင့် Yoongi ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွား၏။
ဘယ့်နှယ် သူ့ကိုလည်းအသိပေးရသေး.....
ခုဟာက တရားခံအမှုစစ်နေသလိုမျိုးနဲ့.....
" ဟာ နေ နေ နေပါဦးကွ ခု ငါတို့ ပြန်လာနေပီ မြို့ထဲတောင်ရောက်နေပီ..... "
" ဟူး တော်ပါသေးရဲ့ ငါတို့က စိတ်ပူနေကြတာ.... မင်းတို့ အဆင်ပြေတယ်မလား ဘာဖြစ်လို့ အဆက်အသွယ်မရရတာလဲ.... "
" အဲ့တာက မင်းတို့နဲ့တူတူ ဆီ၀င်ထည့်ရင်းနဲ့ ငါမှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားတာ..... ပီးတော့ အဲ့မှာက လိုင်းမမိဘူးလေ..... "
" တော်ပါသေးရဲ့ ငါ့အမှားလည်း ပါပါတယ်ကွာ မင်းတို့အရင်သွားနှင့်ပီဆိုပီး ထွက်လာလိုက်တာ..... "
" ရပါတယ်ကွာ ပြန်ရောက်မှပြောကြတာပေါ့ Tae ကိုလည်းပြောလိုက်ဦး သူ့သူငယ်ချင်း ဘာမှမဖြစ်ဘူးလို့ ခု အိပ်နေတယ်လို့ .... "
" အေးပါကွာ အေးပါ မင်းတို့ ဘာမှမဖြစ်ရင်ပဲ ရပါပီ..... ဒါပဲနော်.... "
" အေး အေး..... "
Hoeseok ဖုန်းချပီးနောက် သူ့အား ပြူးတူပြဲတဲဖြင့် ကြည့်နေကြသော ကလေးသုံးယောက်အား အကြောင်းစုံရှင်းပြရပြန်သည်.....
" ကဲ အဲ့တာပဲ..... "
" တော်ပါသေးရဲ့ Tae Tae က စိတ်ပူနေတာ ဦးလေး Min နဲ့ Jimin တို့ တစ်ခုခုဖြစ်နေမလားဆိုပီး..... "
* ပြောသားပဲ Hyung ရယ် သိပ်စိတ်ပူစရာမလိုပါဘူးဆို.... *
° အယ် ခုမှလာပြောနေတယ် အစောတုန်းက မင်းပဲ ကြောက်နေပီးတော့ ဦးလေး Min တစ်ခုခုဖြစ်နေမလားဆိုပီးလေ.... °
* ဟာဗျာ ဒါကတော့ နှစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့ ဦးလေးလေ.... နဲနဲတော့ စိတ်ပူတာပေါ့.... *
" ဘယ်လို နှစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့ ဦးလေး.... ဟုလား.... တစ်ယောက်တည်းရှိတာ မဟုဘူးလား.... "
* ဪ ဦးလေး Min ရယ် ဦးငယ်ရယ် ရှိတာဆိုတော့ နှစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့ ဦးလေးလေ မဟုဘူးလား.... *
" ဟျောင့် မင်းတော်တော် စကားတတ်တယ်.... "
* ဟီး Hyung နဲ့တူလို့နေမှာပေါ့.... *
" နေပါ မင်းနဲ့လည်းမတူချင်ပါဘူး ဟွန့်.... "
" ကဲ ကဲ ငါတို့ အိမ်ရှေ့ထွက်ပီး စောင့်ကြတာပေါ့ မြို့ထဲ ရောက်နေပီဆိုတော့..... "
" ဟုကဲ့ ဦးငယ်..... "
ဒီလိုနှင့် သူတို့လေးဦး အိမ်ရှေ့ထွက်ကာ ကားစောင့်နေလိုက်ကြသည်....
သူတို့အားမြင်သည်နှင့် အနွေးထည်ပါးလေး၀တ်ကာ တစ်ဖက်ခြံမှ ထွက်လာသော SeokJin......
" ဟာ Appa ဘာဖြစ်လို့ထွက်လာတာလဲ..... "
" စိတ်ပူလို့ပေါ့ သားရဲ့ သား Hoeseok တို့အိမ်ထွက်သွားတာ အကြာကြီးပဲလေ ခုလည်း အကုန်လုံးအိမ်ရှေ့ထွက်ပီးစောင့်နေကြတော့ ဘာများဖြစ်လို့လဲဆိုပီး စိတ်ပူလို့ ထွက်လာတာ.... "
* ဘာမှမဖြစ်တော့ပါဘူး Appa ရဲ့ စောနက Jimin Hyung နဲ့ ဦးလေး Min ပြန်မလာကြသေးလို့ စိတ်ပူနေကြတာပါ..... ခုတော့ ပြန်လာနေပီတဲ့... *
" ဟေ ဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ သားရဲ့.... "
° ဒီလိုလေ.... °
" တော်ပါတော့ Kook ရယ် Appa နောက်မှ ပြောပြတော့မယ်..... "
° Kook က စေတနာနဲ့ပါ Hyung ရဲ့..... °
Tae စကားရှည်နေမည်ဆိုးသဖြင့် ဘာမျှထပ်မပြောတော့ဘဲ ခပ်ဆိတ်ဆိတ်သာ နေလိုက်၏။
တကယ့်မလွယ်ကြောလေးတွေ Appa နဲ့ဆို ပိုဆိုးဦးမယ် ပြောလို့ကို ပီးမှာမဟုတ်တော့ဘူး.....
အတန်ကြာရပ်စောင့်နေတော့ သူတို့ဆီသို့ စိုက်လာသော ကားအနက်တစ်စင်း....
" ဟော Yoongi တို့လာပီ.... "
" Tae Tae..... !!!! "
ကားပေါ်မှ အပြေးတစ်ပိုင်းဆင်းကာ လာဖက်သော Jimin အား မနည်းဖက်လိုက်ရသည်.....
သူ့အား ကုတ်ဖဲ့ကာ ဖက်တွယ်ထားသော ကိုယ်အလေးကြီးကြောင့် Tae ခမျာ ခြေထောက်များမခိုင်ချင်......
အရပ်သာပုတာ ကိုယ်က နစ်နေတာပဲ.....
ဘေးနားရှိ အမြွှာနှစ်ကောင်ကတော့ သူတို့ Hyung အားဖက်ထားသည်မို့ မျက်နှာများ ပျက်နေကြ၏။
" ငါ ကြောက်လိုက်ရတာ Tae Tae ရယ်.... ဟင့်.... "
" အေးပါ ငါသိပါတယ်..... မငိုပါနဲ့တော့ကွ ကလေးကြနေတာပဲ မင်းက...... "
" Yarrrr ငါကြောက်လို့ပေါ့ကွ ဟိုလူကြီးကလေ အိပ်ပဲအိပ်နေတာ သိလား..... ခုတောင် ငါနှိုးလို့ ဒီအချိန်ပြန်ရောက်တာ.... "
" ဟုလား..... "
Tae ဦးလေး Min ဘက်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာလွှဲကာ တစ်ဘက်သို့ ငေးနေ၏။
မိုးလည်း ချုပ်နေပီမို့ စကားစဖြတ်ကာ Jimin အား အိမ်လိုက်ပို့ရန်ပြင်ရသည်.....
" Jimin မင်းမိဘတွေ စိတ်ပူနေလောက်ပီ..... ငါတို့လိုက်ပို့ပေးမယ်နော်.... "
" အင်းမ်.... "
° ကျွန်တော်တို့လည်း လိုက်မယ်လေ.... Hyung.... °
" ဟာ မင်းတို့နေခဲ့ပါ ငါနဲ့ Daddy Joon နဲ့ လိုက်ပို့လိုက်မယ်.... "
* ကျွန်တော်တို့လည်း လိုက်ချင်တာပေါ့လို့..... *
" နောက်မှလိုက်ပေါ့ကွာ.... Jimin လာ သွားမယ်..... "
ထိုနှစ်ကောင်နှင့် စိတ်ရှုပ်လာရသည်မို့ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအား လက်ဆွဲကာ အိမ်ဘက်သို့ လျှောက်လာခဲ့သည်.....
တကယ်ပါ နေရာတကာကို ၀င်ပါတာ...... မလွယ်ကြောလေးတွေ.....
Time Skip,
သူငယ်ချင်းအား အိမ်ပြန်ပို့ပီးနောက် သားအဖနှစ်ယောက် စကားတပြောပြောဖြင့် ပြန်လာခဲ့သည်...
အိမ်ရှေ့ရောက်သည်နှင့် မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် Tae ဘာလုပ်ရမည်မှန်းမသိ....
ဘေးနားရှိ Daddy Joon ကတော့ အဓိပ္ပာယ်ပါပါ ပြုံးလျက်.....
အမြွှာနှစ်ကောင် ဖက်ခေါင်းအုံးပိုက်ပီး အိမ်ရှေ့မှာ ထိုင်စောင့်နေသတဲ့လေ.....
Ｏｕｒ Ｂａｂｙ Ｈｙｕｎｇ〜 ♡
A/N ဘင် နေမကောင်းတဲ့ကြားထဲကနေ တင်လိုက်ပါပီနော် ဒါဒါလေးတွေ မျှော်နေမယ်ထင်လို့ 😏 ဘင့်အတွက် အားဆေးလေးတွေပေးခဲ့ပါနော်
ဖတ်ရှုပေးသူတစ်ဦးချင်းဆီကို အထူးကျေးဇူးတင်လျက် ~ 🌸