Kabanata 10:
Engagement Party
Threscia Alessandra's Point of View
"You're a goddess, my dear," napangiti ako sa papuri ni Tita Tiffany habang nakatingin sa akin. Nandito ako sa isang presidential suite sa hotel ng mga Yuan habang hinihintay na tawagin ako ng event organizer. Kasama ko ngayon ang mga magulang ko at magulang ni Yuan.
Ngayon kasi ang engagement party namin ni Grant at napag-alaman ko na may mga press na imbitado sa piging para i-feature ang balita.
At today's engagement party, my parents and Grant's parents invited their close friends which of their friends are all politicians. I wonder if Foster and his parents are invited.
"Nagmana siya sa akin, balae," proud na proud na sambit ni Mom kay Tita Tiffany na ikinangiti niya.
"Tama. Hindi na ako maiinggit na magkaroon ng isang anak na babae dahil magiging anak ko na rin si Threscia," masayang wika ni Tita Tiffany. Hindi ko naman maiwasan ang hindi mapangiti habang iniisip ko na ganap ko nang fiance si Grant pagkatapos ng gabing ito.
Tumitig ako sa reflection ko sa vanity mirror ko. My hair is tied in a tight bun and I had a little tiara on top of it which matches my dress.
"Anyway, iwan ka na muna namin dito, my sweet. We'll just welcome your guests," napatingin ako kay Mom mula sa salamin at tumango lang. Nang makaalis silang apat ay huminga ako ng malalim at inabot ang phone ko sa ibabaw ng mesa na katapat ko.
My forehead creased when I noticed that Foster sent me a chat message. I abruptly read it.
Foster Chance. It's your engagement with Grant today, right?
Threscia Alessandra. Yes.
Foster Chance. Hmmm, I thought I have a chance.
Napatigil naman ako saglit at naramdaman kong bumilis ang tibok ng puso ko pagkabasa sa ch-in-at niya. What does he mean by chance? Ayaw kong mag-assume dahil masakit. Para malaman ko kung ano'ng chance ang tinutukoy niya agad akong nag-type ng reply.
Threscia Alessandra. What chance?
Foster Chance. It's nothing, don't mind it :). Anyway, we're going to attend your party. In fact, we are already here in the lobby.
Nanlaki ang mga mata ko nang mabasa ko na nasa baba na si Foster.
Foster Chance. I don't see you here. Where are you?
Threscia Alessandra. Presidential Suite 303.
Foster Chance. Alright.
Pagkatapos n'on ay nakita ko na hindi na siya nag-chat pa. Kumunot naman ang noo ko dahil doon. Huminga lang ako ng malalim at napailing. Inabot ko ang pouch ko sa mesa at binuksan iyon. Kapagkuwa'y nilagay ko ang phone ko sa pouch.
Maya-maya pa ay may narinig akong kumatok ng tatlong beses sa pinto. Sumulyap ako roon at tumayo. Siguro, si Ms. Andra na ito. 'Yong event organizer na h-in-ire ni Mom. Inayos ko muna ang nakusot na laylayan ng dress ko at tinungo ang pinto.
Hinawakan ko ang door knob at pinihit iyon. Kapagkuwa'y binuksan ko ito at ang kanina'y ka-chat ko lang na si Foster ay nasa harap ko na ngayon. Nagtama ang mga mata namin at nakita kong ngumiti siya sa akin.
Bumaba ang tingin ko sa suot niya. He's wearing a formal suit and he looks more handsome in suit.
"Hi there, beautiful," bigla namang tumibok ng mabilis ang puso ko at napatingin sa kaniya. Oo at palagi akong nakaririnig ng 'beautiful'. But when Foster called me 'beautiful', it hits different. Ngumiti rin ako at hindi pinansin ang kakaibang nararamdaman ko.
"Hello," tipid kong tugon.
"You're engaged after this day," he then spoke. Natahimik naman ako sa sinabi niya at dahan-dahan akong tumango. He's right, fiance ko na si Grant. Magsasalita na sana siya nang biglang may nagsalita mula sa likod niya.
"Threscia, it's time," his baritone voice filled my ears. Lumingon si Foster at ako naman ay lumabas. Paglabas ko ay sumalubong sa akin ang blankong tingin ni Grant. Napalunok naman ako at hindi ko maiwasan ang hindi mamangha sa kagwapuhan niya.
I then realized that the color of his suit matches mine. Sumulyap ako kay Foster na nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kaniya bago lumapit kay Grant.
He offered his arms for me and I accepted it. Agad kong pinalupot ang kamay ko sa braso niya at tumingin kay Foster na tahimik lang nakamasid sa aming dalawa.
Nilipat ko naman kay Grant ang tingin ko at nanatili lang ang tingin niya kay Foster na para bang nakikipagtagisan ng tingin. Napadako ang tingin ko kay Foster.
"You're lucky to have someone like her, Yuan," maya-maya ay nagsalita na si Foster. Kumabog naman ang dibdib ko sa narinig. Napansin ko rin na parang kilala na nila ang isa't isa. Sabagay, parehas sila ng sports at natitiyak kong nagharap na sila noon sa isang laro.
"I'm indeed lucky, Castañeda. You should distance yourself from my fiancee starting from now own," parang nabingi naman ako nang marinig ko iyon mula sa kaniya at hindi makapaniwala sa sinabi niya.
Kapagkuwa'y sumulyap ako Grant na mukhang hindi nagbibiro sa sinabi. Totoo ba ang narinig ko? Tinawag niya akong fiancee at swerte raw siya na magkaroon ng isang katulad ko?
"It's not for you to decide, Yuan. You're now calling her your fiancee, huh?" Foster mockingly reacted making my gaze shift to his place. I noticed that there's a playful smirk formed on his lips. It seems like he's teasing Grant.
"Stop playing with girls, Yuan. Alam ng lahat na girlfriend mo si Bethany kaya huwag mo akong pipigilan sa gagawin ko," he continued and then he shifted his gaze toward me. Kung gano'n ay hindi lang pala sa Hearthstone nagkalat ang balita tungkol sa relasyon nila.
Speaking of Bethany, I wonder what happened between them last night. Gusto ko rin malaman kuing paano napapayag si Grant pero sa totoo lang, sapat na sa akin ang sumipot siya sa araw na ito.
"See you tomorrow, Threscia," nakangiti niyang ani. Tumango lang ako at ngumiti rin sa kaniya. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa makapasok ito sa elevator. Bumuntong-hininga ako at napatingin kay Grant.
Maya-maya ay tumingin din si Grant sa akin.
"What tomorrow?" Kunot-noo nitong tanong sa akin. Ayaw kong mag-assume pero, nagseselos ba siya? O baka concern lang sa akin? Ay ewan, bahala siya. Ang gulo niya.
Pero feeling ko, nagseselos siya. Just kidding, alam ko naman sa sarili ko na walang gusto sa akin si Grant kaya imposible na magselos siya.
"Last night, he saved me from perverts and gave his jacket to me because it's cold. Ibabalik ko lang bukas sa kaniya 'yong jacket niya," I explained. Hindi ko alam kung bakit parang may ginawa akong mali dahil nag-explain ako.
Kalaunan ay narinig kong bumuntong-hininga siya.
"Let's go," he spoke instead, ignoring my explanation. Tumango lang ako sa kaniya at sabay naming tinungo ang elevator. Nang makasakay kami ay bigla kong naalala ang nangyari kanina. I bit my lower lip and took a quick glance at Grant.
"You know Foster?" Kuryoso kong tanong. He just nodded without looking at me.
"Yeah, he's our rival. I met him last 2019 when we compete with them," aniya na ikinatango ko lang. Tama nga ang hinuha ko kanina. Nang masagot na ang tanong ko ay hindi na ako nagtanong pa.
Maya-maya ay bumukas na ang elevator. Agad na bumungad ang pictorial namin ni Grant na naka-tarpaulin at nagkalat sa buong lobby ng hotel. It was taken last week. Paglabas namin ay agad kaming sinalubong ng event organizer. Ngumiti ito sa amin at iginiya sa backstage.
When we arrived at the backstage, a piece of soothing instrumental background music from the orchestra is currently playing as I heard some noise from our guests. The venue is at the Yuan's Banquet Hall.
"The party will start in a few minutes," Miss Andra spoke then instructed us on what to do. I'm just nodding while listening to her. Kalaunan ay nagpaalam na ito sa amin. Sumulyap ako kay Grant na seryoso lang na nakatitig sa kawalan.
Maya-maya ay tumikhim ako.
"After this night, you're officially my fiance," sambit ko kaya sumulyap siya sa akin at nagtama ang mga mata namin.
"I know," tugon niya na ikinatikom ng labi ko. I'm suddenly wondering what happened to him and Bethany making Grant agreed on this engagement but nonetheless, I felt fully wonderful and alive knowing that Grant is my fiance.
"Hello everyone. We gathered here today to witness the engagement party of Mr. Grant Benjamin Yuan and Ms. Threscia Alessandra Qiao as they embark together on life's great voyage. I know all of us are dying to see our lovely couple that's why, let's welcome Grant and Threscia," we heard the emcee start as the hall abruptly filled with applause from the guest.
"Let's go," tumango lang ako sa sinabi ni Grant. Huminga muna ako ng malalim bago kami umakyat sa entablado. Agad kaming ngumiti sa madla pagka-akyat namin.
"They look so perfect together, isn't it?" The emcee continued making the crown reply 'yes' in unison. Sinalubong kami ng babaeng emcee at iginiya sa gitna. Napansin ko rin na may dalawang upuan na may design na nakahanda sa gitna ng stage.
Bumitaw ako kay Grant at sabay kaming umupo. Ngayon ay nakaharap kami sa madla na masaya para sa amin. Agad kong namukhaan ang mga bisita. Karamihan ay mga politiko at mga kaibigan ng pamilya ko.
Napansin ko rin sila Olive at Jhona nakasama ng pamilya nila. Wala sa sariling hinanap ko si Foster sa madla. Napahinto nang mahagip siya ng mga mata ko. Seryoso itong nakatingin sa akin at kalaunan ay uminom sa hawak niyang red wine.
Umiwas na ako ng tingin at tinuon ang atensyon ko sa kawalan.
"Now, to formally start our program, let's welcome their loving parents; Mr. and Mrs. Yuan, Mr. and Mrs. Qiao to give us their speeches. Let's give them a round of applause," the emcee spoke. Gaya ng sabi niya ay pumalakpak kami.
Nang makaakyat sila ay tumigil na rin ang lahat sa pagpalakpak. Ngumiti sila sa amin kaya ngumiti rin ako sa kanila. Kapagkuwa'y binigyan sila ng tig-iisa nilang mic. Maya-maya ay nag-usap sila kung sino ang mauunang magsalita.
Nang makapagpasya sila ay humarap sila sa madla.
"I'll go first," ani ni Mom at sumulyap sa aming dalawa.
"First of all, congratulations to the new chapter of your lives, mga anak. Grant welcome to the family," panimula ni Mom at sumulyap ako kay Grant na ngumiti sa kaniya. Hindi ko rin maiwasan ang hindi mapangiti.
Kapagkuwa'y binalik ko ang tingin ko kila Mom.
"I'll make this very short. Threscia, our only princess, you've grown up into a beautiful person. It feels like yesterday when you and Grant were just kids playing until dawn. Who wouldn't have thought that you will be together, now? To both of you, I'll offer this toast," saglit na huminto si Mom at nakita ko na binigyan sila ng isang flute wine glass na may lamang white wine.
Hindi ko naman maiwasan ang hindi mapangiti sa sinabi ni Mom. Kaya nga, parang kahapon lang no'ng kalaro ko pa si Grant at nangako kami sa isa't isa na magpakakasal kami kapag malaki na kami.
At ngayong matutupad na ito ay hindi ko na talaga sasayangin ang pagkatataon na ito. Kapagkuwa'y bahagyang tinaas ni Mom ang hawak niyang flute glass.
"May your joining together bring you more joy than you can imagine. Heartiest congratulations to the beautiful couple. Cheers," Mom proclaimed as the guests slightly raised their flute glass for a toast.
Sabay-sabay silang nag-toast at uminom sa flute glass. Nang matapos ay si Dad naman ang sunod na magbibigay ng message.
"Good evening, everyone. Thank you for attending my daughter and Grant's engagement party. To Grant, welcome to the family. I remember when Threscia first came into this world, how her minute fingers curled around mine, and the feeling that gave me. I vowed I'd be her superman. Nothing would ever hurt my little girl. She's our only child and we're so blessed to have someone like her," pagkukwento ni Dad.
Hindi ko naman maiwasan ang hindi maging emosyonal sa sinabi ni Dad. Naalala ko tuloy no'ng bata ako, palagi akong pinagtatanggol ni Dad at pinoprotektahan. He's the best father to me. Maya-maya ay tumingin si Dad kay Grant.
"Grant, take care of our precious daughter. Don't hurt her Grant or else, I have my assassins with me to assassinate you," seryosong ani ni Dad na ikinatawa ng lahat. Napailing na lang ako sa banta niya.
Alam naman ng lahat na may assassins si Dad kaya hindi na sila nagulat pa.
"Anyway, please raise your glasses and join me in a toast," tumingin na si Dad sa madla at nakita ko namang tinaas nila ulit ng bahagya ang glasses nila.
"May your love for each other only strengthen as time goes by. Congratulations on your new journey together, cheers," sambit ni Dad at uminom din sa wine. Sunod naman ay si Tita Tiffany.
"To Threscia, welcome to the family. We're all delighted to have you as our Grant's fiancee and finally, I get a daughter. A daughter that is elegant, educated, well-mannered, gracious, and gorgeous. You have it all and we're lucky to have you. Don't worry, we'll treat you well. To Grant, although, this engagement was arranged, I believe that you will learn to love Threscia," mahabang mensahe ni Tita Tiffany.
Sabi nila, hindi raw matuturuan ang puso pero kaya naman itong mabago basta magpupursige ka. Naniniwala ako na matututunan akong mahalin ni Grant at kapag nangyari 'yon, mas mamahalin ko pa siya ng buo.
"Now, join me to give a toast to both of them. To our lovely couple, wishing you the very best as you begin to plan your lives together, cheers," Tita Tiffany softly spoke as she raise her glass for a toast. After that, it's Tito Gavriel's turn.
"First of all. I would like to formally welcome Threscia to our family. To Grant, protect, and treasure her. She's one of a kind, son. You won't find someone like her so treasure her. Now, I would like to offer a toast for our future newlyweds," Tito Gavriel expressed then he lifted his glass.
"All the best with your wedding plans and for the future. Congratulations on taking this exciting step together. Cheers," as he proclaimed, the crowd cheered in unison. Sumulyap ako kay Grant at hindi ko inaasahan na nakatingin din pala siya sa akin.
Kumabog naman ang puso nang magtama ang mga mata namin. He then plastered a smile on his face making my heart beats crazily. Hindi ko alam pero ang lakas talaga ng tama ko kay Grant.
What did you do to me, Grant?
To be continued...