Üzerime baktım hastane kıyafetleri vardı. Yaralarımı görmemişlerdir dimi. Lütfen Allah'ım lütfen görmemiş olsunlar. Konuşmaya çalıştım, sesim çıkmadı. Artık yetmişti. Bu son olmuştu işte. Ağlamaya başladım ilk başta sadece ağladım gözümün önüne yaşadıklarım bir bir sıralandı. Abi dediğim adamın pis elleri, anne dediğim kadının beni duymaması hatta üstüne suçu benim üzerime atması, baba dediğim adamın tekmeleri tokatları. Gözümün önüne herşey geldi. Artık kendime de vuruyordum. Saçlarımı çekiştiriyordum. En son hatırladığım kadarıyla karşımda kadın ağlıyordu. Sonra gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı.
Mükemmel Yazarınızın Ağzından
Berkay meleğin öyle olduğunu görünce amcasını çağırdı hemen. Tarık Bey hemen doktora bağırdı. Almina Hanımı tutup bir yere oturttu. O sırada doktor gelene kadar Berkay Meleği tutmaya çalışıyordu artık kendine de zarar vermeye başlamıştı. Tarık Bey baktı kızına tutamıyordu Berkay artık hemen oda kızının yanına gidip tutmaya çalıştı. Doktor zaten bu süre içerisinde gelmiş iğneyi hazırlıyordu."Tarık Bey sıkıca tutun haraket ettirmeyin" dedi Doktor. Berkay Meleği sıkıca tutarken Tarık Bey ise Meleğin kolunu sıkıca tutmuş hareket etmemesini sağlıyordu. Doktor hızlıca iğneyi yaptı. Meleğin gözleri yavaş yavaş kapanıyordu. En son gözleri Almina Hanımda kalmıştı. Gözlerini kapattığını gören Berkay, Meleği geri yatırdı. Almina Hanım Meleğin hemen üstünü örttü. Meleğe bakıp iç çekti Almina Hanım. Kızını bu şekilde beklemiyordu açıkçası. Çok kötü haldeydi kızı. Tarık Bey bir kızına bir de eşine baktı oda bir iç çekti. Eşinin arkasından omuzlarını tutup dışarı doğru yönlendirdi. Berkay da onların peşinden hemen çıktı."Böyle şeyler çok normal kriz geçirmesi, kendine zarar vermesi gibi şeyler normal şeyler. İçindeki o şeyi bu şekilde dışarı atıyor. Bu şeylerin daha da ileri gitmemesi için bir psikolog ile görüşmesi daha iyi olur hem sizin için hemde onun için. Tekrardan geçmiş olsun" dedi Doktor. Tarık Bey sıkıntılı bir şekilde kafa salladı. Sonra arkasını dönüp gitti Doktor.
Bahçede oturuyorlardı Almina Hanım ile Tarık Bey. Almina Hanımın aklı kızındaydı. Nasıl söylerlerdi o ailenin gerçek ailesi olmadığını. Nasıl söylerlerdi yaşadığı bunca şeyin bir intikam uğruna olduğunu. O daha çok küçüktü."Biz ona nasıl söyleyeceğiz gerçekleri Tarık. Kaldıramaya bilir." Tarık Bey sıkıntıyla bir iç çekti"Bilmiyorum güzelim bilmiyorum nasıl soyliyeğiz. İlk defa böyle bir şey oldu. Herşeyin üstesinden gelen ben bundan gelemiyorum. Elim kolum bağlandı. Hiç bir çözüm bulamıyorum. Ben nasıl babayımki eğer başta korusaydım kızımı bu olmazdı" Almina Hanım hemen Tarık Bey e sarıldı tüm içtenliği ile. Bu adamı deli gibi seviyordu hala aynı ilk günki gibi. 10-15 dk daha oturup kalktılar. Almina Hanım kızının yanına gitti.
~°~°~°~°~°~°~°Melek'ten~°~°~°~°~°~°~°
Uyanalı nerdeyse yarım saat olmuştu. Öylece tavana bakıyordum, düşünüyordum.
Yanımda gene o kadın vardı. Sonra kapı açıldı bakmadım. Hiç mecalim yoktu hareket etmeye."Melek hadi canım otur seninle konuşmamız gereken şeyler var canım."dedi kadın. Yanıma gelip oturmama yardım etti. Mahcup bir şekilde baktım ona uğraştırmıştım kadını. Gülümsedi elimi tuttu, adamda bir tarafıma geçti."Melek aile bildiğin insanlar senin gerçek ailen değiller. Senin doğduğun gün iki kız doğmuş. Hemşireye verilen para sonucunda sizi bilerek isteyerek karıştırmışlar. Bunların hepsini baba dediğin o adam yaptırttı. Yani gerçek ailen biziz Melek."dedi adam. Ağır geliyordu bunlar. Tepki veremiyordum kafamdaki sesler susmuyordu. İnanmak istemiyordum. Ben ne yapmıştım. Günahım neydi benim. Sadece birine sarılıp ağlamak istiyordum. Kadın bunu anlamış gibi hemen bana sarıldı."Tarık hayatım sen dışarı çık." dedi kadın. Biraz sonra kapı sesi geldi. Bende hemen kadına doladım kollarımı. Ağlamaya başladım. Oda saçlarımı okşuyordu. Bu çok güzel bir histi. Ne kadar o şekilde durduk bilmiyorum ama kadın konuşmaya başladı"Şşşşş canım ağlama kendini harap etme daha fazla. Hem bak daha zamanımız var. Üzülme canım benim." diyerek beni kendinden uzaklaştırdı. Kadının yanında küçücük kalıyordum. Gözlerime baktı onunda gözleri doluydu. Kafamı öne eğdim onu üzmüştüm. Hemen kafamı geri kaldırdı. Anlamış gibi konuşmaya başladı"Güzelim üzmedin sen beni hem bak baban çok kızıyor kafa eğilmesine onun yanında yapma." O adamdan korkmam gayet doğaldı bence.
Boğazımı temizledim. Konuşmaya çalıştım sesim az da olsa çıkıyordu ama çok pürüzlüydü" Ben DNA testi isteyebilirim değil mi sorun olmaz." Kadın hemen kafasını salladı"Sen uyurken biz yaptırttık, tabii istersen yeniden yaparız test.""O testi görebilir miyim peki.""Tabiki canım bu senin hakkın."dedi. Kadın dışarı çıktı 5-10 dk içersinde elinde bir zarf ile geldi. Zarfı elime verip"Al güzelim, bak." Zarfı açıp elime içindeki kağıdı aldım. Derin bir nefes aldım. Kağıdı açıp içini okudum. 'Tarık Akyüz, Almira Melek Gökpınar ile %100 uyuşmaktadır' yazıyordu. Kendimi geri geri kaydırıp kafamı yastığa koydum. Kadına arkamı dönüp cenin pozisyonu aldım. Gözlerimi de hemen kapattım. Azıcık uyumak istiyordum. Beynimin içindekileri susturmak istiyordum.
~°~°~°~°~°~°2Saat sonra~°~°~°~°~°~°~°
Gözlerimi yavaş yavaş açmaya çalıştım. Bütün yaralım sızım sızım sızlıyordu. Şimdi ben ne yapacaktım onlarla gitmek istemiyordum zaten onlarda belki beni istemezdi. Onlardan deli gibi korkuyordum. Ama yapamazdım tek başıma. Ben zaten korkak bir kızın tekiydim. Yapmazdım ki. Hala aynı pozisyondaydım. Zaten uyurken haraket etmeden uyurdum. Nasıl yatarsam öyle kalkardım. Kadın çıkmıştı herhalde. Yatakta doğruldum. Kafam ice allak bullak oldu.
Kapı açıldı. Hemen oraya baktım. Hızlıca yattığım yerden kalkmaya çalıştım. Sırtımdaki yaralarlardan dolayı inledim. Gelene baktım kadındı. Hızlıca yanıma gelip oturtmama yardımcı oldu."Şey isminiz ne acaba" utana sıkıla."Almina hayatım." Almina ilk ismime benziyor. Benim adım Almira Melek(Yazarınızında Elmira Melek eheheheh)ama Almira ismi benim için özeldir. Kafa salladım.
"Şimdi canım. Evimize gideceğiz. Kıyafet getirdim. Tek giyinme. Ben yardım edeceğim. İtiraz yok." Mecburen kafa salladım. Elindeki poşeti gördüm. Ayaklarımı yataktan aşağı sallandırdım. Almina Hanım poşetin içindekileri çıkarttı.
(Çanta yok aynı zamanda bu tarzları sevenler var sevmeyenler var. Beğenmeyenler olursa kendileri hayal etsinler lütfen.)
Ayağa kalktım ama bacaklarım çok ağrıyordu. Almina Hanım üstümdeki kıyafetin eteklerini tuttu çok utanıyordum. Bana baktı sonra gözlerini kapattı anlamış gibi. Bu kadın beni ne kadar çok anlıyordu. Rahat bir nefes verdim. Hemen üstümdekileri çıkartıp getirdiği kıyafetleri giydirdi. Şuan farkettim de bu kadın benden ne kadar da büyük duruyordu. Omzuna geliyordum ve yanında küçücük kalıyordum. Her yerim dökülüyordu. Vücudumdumdaki heryer ağrıyordu. Eve gidince banyo yapmak, temizlenmek istiyordum. Çünkü şuan pistim gerçekten pistim. Dokunmuştu kirletmişti beni. Eklediği her yeri kopartıp atmak istiyordum vücudumdan.
Almina Hanım gözlerini açtı. Gözlerime baktı, onun gözlerine bakabilmek için kafamı kaldırmam gerekiyordu. Her yerim ağrıdığı için kafamı havaya kaldırmak bir hayli zorlu oluyordu."Tarık hadi biz hazırız."diye bağırdı. Bağırması ile sıçramam bir oldu. Gerçekten korkuyordum ben onlardan. Hemen kafamı eğdim. Gözlerim dolmuştu. O süre içerisinde adam hızlıca içeri girmişti. Bu adam kafa eğdiğim için kızmasın birde derken"Kafanı kaldır küçük hanım."dedi o sert sesi ve bu beni daha da korkutmuştu. Kafamı hemen kaldırdım. Bundan memnun olmuşcasına gülümsedi ama gözlerimden korkuyu görmüş olacak ki sinirlenmişti ve ellerini sıkmaya başlamıştı. Sinirlendirmiştim ya oda vurursa. Neden uslu durmuyordumki Allah kahretsin."Hadi çıkalım"dedi sert sesi ile. Kadın koluma girdi. Ama yürümek çok zordu. Bacaklarım ağrıyordu çünkü. Ama zorda olsa yürüdüm. Adam beni iyiki kucağına almadı iyiki.
~°~°~°~°~°~°~°1-2Saat sonra~°~°~°~°~°~°~
Arabaya binmiştik. 1-2saat olmuştu. Bir ara uyumuştum ama o insanın ellerini hissedince hoplayarak uyanmıştım. Şuan ise kocaman bir evin olduğu arazi gibi bir yere gelmiştik. Etrafı full ormandı. Ev çok büyüktü
(Ben evi böyle buldum ve hoşuma gitti azıcık daha tadilatı boyalı halini hayal edin)
Ev çok büyüktü ama çok güzeldi. Korkmaya başlamıştım ormanın içindeydi birde. Almina Hanım arabanın içinden inip elini bana uzattı. Elini tutmadım çünkü şuan deli gibi korkuyordum. Oda anlayış ile elini geri indirdi. Aşağı indim ama bir kaç saat hareket etmediğim için bacaklarım daha çok ağrıyordu zaten bir de yaralardan dolayı ağrıyordu ikisi bir olunca çekilmez hale gelmişti. Tarık Bey Almina Hanımın ellinci tutmuştu onlar önden ilerlerken bende arkalarından minik minik adımlarla ilerliyordum. Tarık Beyin yanında zaten yok gibiydim yani herhalde. Çünkü boyu en az 1.90 dı ve bu çok korkunçtu. Almina Hanım kapıyı tıklattı. Kapıyı bir yaşlı tonton teyze açtı."Hoşgeldiniz canlarım"diyerekten Almina Hanıma sarıldı. Tarık Beyin yüzünü görmüyordum şuan o ne yaptı görmedim. Kadın bana dönüp"Hoşgeldin küçük hanım" dedi soğukluk ile. Kendimi çok kötü hissetmeye başlamıştım. Kafa salladım. Üstümdeki mont tarzı şeyi çıkarttım. Almina Hanım ayakkabısını çıkartmıştı bende çıkarttım. Önüme terlik koymuştu teyze. Kafamı sallayıp, gülümsedim ama kadın gülümsedi bile. Ben bu kadına ne yapmıştımki böyle davranıyordu. Ondan da korkmaya başlamıştım. Tarık Bey de üstünü çıkartıp terlik giymişti. Almina Hanım bana bakıp"Hadi gel canım."dedi. Peşinden gitmeye başladım.
(Ben neden istediğim hiç bir şeyi bulamıyorum. Bunu gibiii)
Salona girdiğimizde şok geçirdim. Karşımda 7 tane büyük adam vardı. Çok korkunçtular.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Hepinize merhabalar...🖤
Nasılsınız napıyorsunuz canlarım bakalım?
Bölüm geç geldi. Koronaydım ve kendimi kötü hissediyordum.
Hiç oy almıyoruz içimdeki heves tamamen yok olamaya başladı:(
İstediğiniz sahne varsa yazın bana yardımcı olursanız sevinirimm...♡
Görüşmek üzere canlarım 🖤