"Where is she?" Tanong ni Primo ng makita si Ryz sa harapan ng hospital.
Nagtungo ito sa hospital pagkatapos ng kanilang pag-uusap. Nagmadali rin siyang pumunta roon.
"She's inside," Sagot nito.
Mabilis siyang nagtungo sa loob at kung saan naroon si Leticia. Naabutan niya itong walang malay habang inaasikaso ng doctor.
"How is she?" Tanong niya sa doctor.
Tumingin naman ito sa kanya.
"You are-?"
"I am her h-husband,"
Tumango lang ito sa kanya bago tumingin sa hawak nitong patient's record.
"She's three weeks pregnant and too much stress is bad for the baby. She need to rest, eat healthy food and moderate exercise. I advise you to take care of your wife, Mister." Bilin nito sa kanya bago umalis.
Lumapit si Primo kay Leticia. Pinagmasdan niya ito at marahang hinaplos ang tiyan ng babae. There's a little one inside her and that makes him happy. He was thankful that God blessed him a child. He promised to protect this little one with his life. He'll be a better father like his Dad. It's time to think about his own family.
"P-primo?"
"I'm sorry, did I wake you up?"
"N-no," Mahina nitong sagot.
"Why didn't you tell me?" Mahinahon niyang tanong sa babae.
"I didn't know I'm pregnant. I just feel dizzy and I don't know what happened next,"
"Take a rest. I'm just here," Masuyo niyang sabi rito.
"You're not leaving?"
"I won't," aniya.
"Thank you, Primo." Nakangiti nitong sabi bago muling pumikit.
Inayos naman niya ang kumot nito. Nang sigurado siya na mahimbing itong natutulog, saka siya lumabas ng silid.
Saktong paglabas niya ay pagdaan naman ng isang stretcher sa harapan niya.
Nagulat siya ng makita kung sino ang sakay n'on.
"Hurricane?"
"Primo!" Pigil ni Ryz sa kanya ng susundan niya ang stretcher, "Think about your family," Paalala nito sa kanya. "Abaddon is with her," Saka pa lang niya napansin ang lalaki sa hulihan ng stretcher.
Huminga ng malalim si Primo para kumalma ang sarili. Pakiramdam niya masama siyang tao dahil higit ang naramdaman niyang pag-alala sa kalagayan ni Hurricane kesa sa kanyang mag-ina. Maayos na ang lahat sa pagitan nila ni Hurricane. Kailangan niyang mag-focus sa kanyang pamilya.
"Thank you," Pasasalamat niya kay Ryz sa pagpigil nito sa kanya. Baka nagdulot na naman ng kaguluhan ang bigla niyang pagkilos.
"Alam kong nag-aalala ka sa kanya pero kailangan ka ng pamilya mo. Aalamin ko kung anong nangyari sa kanya para mapanatag ang loob mo,"
Tinapik siya nito sa balikat bago sinundan ang stretcher ni Hurricane. Kahit nag-aalala pinigilan niya ang sarili na puntahan ito.
...
...
...
Bumungad sa paningin ni Hurricane ang puting paligid. Mabilis siyang bumangon ng makita iyon.
"Stay there!"
Nagulat siya sa biglang nagsalita kaya muli siyang humiga. Nakahinga siya ng maluwag ng makilala ito.
"Thunder, what are you doing here?" Tanong niya sa seryosong kakambal.
"I traced you," Seryoso nitong sagot.
"What happened?" Tanong niya rito.
"Are you hiding something from me?" Tanong nito sa kanya.
"I didn't hide anything," aniya.
"Are you sure?"
"Yes!" Kumpiyansa niyang sabi. Maglilihim siya kay Clyde pero hindi kay Thunder. Sa ngayon, wala naman siyang tinatago alinman sa dalawa. "Ano bang problema at sobrang seryoso mo ngayon?" Tanong niya.
Kinikilabutan din kasi siya rito kapag ganito ito kaseryoso.
Umigting ang panga nito na nakapag-paatras sa kanya.
"Tell me about it." Ibinigay nito ang isang papel sa kanya.
Nagtataka naman niyang tiningnan ang papel pero bigla siyang namutla ng makita ang nilalaman n'on.
"W-what is this?" Kinakabahan niyang tanong sa kakambal. "W-who gave you this?" Nangatal ang kanyang kamay. Nararamdaman din niyang namumuo ang kanyang luha. "T-this is a lie!" Tinapon niya ang papel.
"It's true!"
"No!!!" Malakas niyang sabi. "It's not true! It's not!" Paulit-ulit niyang sabi.
Naglandas na rin ang kanyang luha sa pisngi.
"D'mmit, Hurricane! Why do you need to hide it?"
Mas bumuhos ang kanyang luha ng marinig ang mura ng kapatid. Ngayon lang niya ito nakitang ganito sa kanyang harapan.
"I'm not!" Tumingin siya rito habang patuloy na tumutulo ang kanyang luha. "I didn't hide it, Thunder. I did not!"
Bigla itong tumayo na tila may sasabihin pero hindi nito nasabi.
"Argh! D'mmit!" Pinagsusuntok nito ang dingding.
"Please stop it, Thunder. I did not lie," Nakikiusap niyang sabi.
Tumigil ito sa ginagawa pero walang emosyon itong tumingin sa kanya.
Nasaktan siya sa paraan ng tingin nito.
"Thunder, p-please. I did not lie," Hindi siya nito pinakinggan.
"The doctor said, you're free to discharge once you wake up," Sambit nito at balewalang lumabas ng silid.
Bumuhos ang luha ni Hurricane dahil sa ipinakita ng kakambal. Naiintindihan niya kung bakit ganoon ang kilos ni Thunder. Akala nito nagsinungaling siya na hindi niya kailanman ginagawa sa kapatid. Alam niyang nasasaktan ito pero mas masakit ang nararamdaman niya ngayon.
"I didn't lie, Thunder. I wasn't expect this too!" Umiiyak niyang sabi.
Ibinuhos niya ang lungkot at sakit na nararamdaman sa pagitan ng pag-iyak. Masakit na makitang tinatalikuran ka ng taong palaging na sa tabi mo. Sobrang sakit na 'yung taong karamay mo sa lahat ng bagay ay galit sa'yo.
Hindi niya alam kung ilang oras siyang na sa ganoong kalagayan. Namalayan na lang niyang pinupunasan ang sariling pisngi. Humihikbi siyang bumangon at lumabas sa silid. Hindi na siya nag-abalang alisin ang suot na hospital gown. Kailangan niyang kausapin ang kapatid. Hindi niya hahayaan na magtagal ang sama ng loob nito sa kanya.
"Hurricane,"
Hindi niya pinansin ang lalaking tumawag sa kanyang pangalan. Deretso lang siya sa paglalakad ngunit bigla siyang huminto ng makita ang dalawang taong makakasalubong niya. Kitang-kita ang saya sa itsura ng dalawa.
Mabilis siyang humarap sa pader at kinubli ang kanyang mukha ng malapit na ito sa kinatatayuan niya.
"I can't wait to see our baby," Masayang sabi ng babaeng nakaupo sa wheelchair habang tinutulak ito ni Primo.
"Me too,"
Naramdaman niya ang muling pagtulo ng kanyang mga luha sa pisngi.
"They're having a baby," Umiiyak niyang sabi ng marinig ang usapan ng dalawa pagdaan sa likuran niya. "It hurts!" Hinampas niya ang dibdib.
Patuloy lang siya sa pagpukpok sa dibdib ng may pumigil n'on. Naramdaman na lang niyang hinila siya palabas ng taong 'yon. Wala siyang lakas para tumutol kahit nakita niyang nakasakay na siya sa isang sasakyan. Nagpaubaya pa rin siya kahit pumasok na sila sa isang silid. Hinayaan niya kung sinuman ang humila sa kanya kahit maaaring kalaban ang taong ito.
"Drink first," Saka pa lang siya nag-abalang tingnan kung sino ito.
"Ryz," Nanghihina niyang sabi, "Are you here to get the bounty?" Walang buhay niyang tanong.
"I'm not interested in your bounty. Drink this and clean yourself. You can use my clean shirt to that room. If you feel like eating, there's food in the kitchen. If you want to rest, use my room. I'm not staying here. Rest here if you want, okay?" Bilin nito sa kanya.
"Can I use your phone?" Mahina niyang sabi.
Ibinigay nito ang phone na kaagad niyang kinuha. Tinawagan niya ang taong matagal na niyang hindi nakakausap. Narinig niya ang accept button sa kabilang linya pero walang nagsasalita.
"M-mom?" Muling tumulo ang kanyang luha ng marinig ang boses ng kanyang Ina.
"Bebe girl? Why are you crying?" Malambing nitong tanong.
"I want to go home, Mom."
"Oh, my baby! Did you miss me that much? I miss you too baby,"
"M-mom-"
"Shh! Don't cry bebe girl. You're strong. I'll send my men to fetch you but clear everything before you leave. Face your problem, Baby."
Mas lalong bumuhos ang kanyang luha sa sinabi ng kanyang Ina.
"Thank you for understanding, Mom," Alam niyang alam na nito ang kanyang problema ngayon.
"Anything for my Baby. In one week, our men will arrive there."
"Thank you, Mom. I love you,"
"I love you too Bebe girl, take care of yourself."
Matapos niyang pindutin ang end button, binalik niya ang phone kay Ryz.
"Thank you,"
"Do you need anything?"
Umiling siya.
"I'll leave you here,"
"Do you have a gun?" tanong niya.
Nabigla naman ito sa tanong niya.
"In case someone locate me here," Paliwanag niya.
"I have one in my room. Under my bed,"
"Thank you," Sambit niya at nagtungo sa sinasabi nitong silid.
...
...
...
"You'll staying here starting today," Sambit ni Primo kay Leticia.
Dinala niya ito sa kanyang mansyon ng makalabas ng hospital. Tatlong araw din itong nanatili roon dahil kailangan nilang siguraduhin na safe ang bata bago lumabas. Ngayon ang ika-apat na araw nito pero pinayagan na silang lumabas sa hospital. Dumaan pa sila sa bahay ni Leticia para kunin ang mga gamit nito. Hapon na rin bago sila nakabalik sa mansyon.
"Are we in the same room?" Nakangiti nitong tanong.
"No. For the baby's safety,"
Ngumuso naman ito dahil sa kanyang sinabi.
"We're getting married soon, why can't we share a room?"
"Leticia-"
"Just kidding Primo!" Bawi nito sa sinabi. "Where's my room?"
Sinenyasan niya ang isang Maid na samahan ang babae sa silid nito.
Lumabas naman siya ng mansyon upang magpahangin.
Natanaw pa niya si Ryz sa loob ng gazebo. Mukhang seryoso ang ginagawa nito dahil hindi siya nito napansin.
"Hey,"
Bigla itong nagulat ng marinig ang boses niya. Mabilis din nitong inipon ang mga papel sa tabi.
"P-primo!" Namumutla nitong sabi.
"What are you doing?" Nagtataka niyang tanong.
"N-nothing," Kinakabahan nitong sagot.
Tinitigan niya itong mabuti pero umiwas ito ng tingin.
"Are you hiding something?" Naghihinala niyang tanong.
"N-no,"
"Why are you nervous?" Seryoso niyang tanong.
Napalunok naman ito at hindi makatingin ng diretso sa kanya. Pasimple rin nitong tinatago ang mga papel sa upuan.
"Let me have it," Inilahad niya ang kamay para ibigay nito ang papel sa kanya.
"It's not proven yet," Mahigpit nitong hinawakan ang mga papel.
Naghihinala si Primo sa ikinikilos ni Ryz kaya dinampot niya ang mga papel.
Kunot noo niya itong tiningnan ng hawakan din nito iyon.
"Are you planning against my back, Ryz?"
"No!" Mabilis nitong sagot.
"Then, what is this?" Tukoy niya sa papel na ayaw nitong ibigay.
"R-research," Kinakabahan nitong sagot.
"About what?"
Muli itong nag-iwas ng tingin pero hindi pa rin binibitawan ang papel.
"You're giving me this or you leave this place?"
Napipilitan naman itong bitawan ang mga papel. Curious siya kung bakit ayaw nitong ipakita ang papel.
Umupo siya sa bakanteng upuan doon. Tiningnan niya muna si Ryz na halata ang kaba sa itsura habang nakatingin sa hawak niyang papel.
Kumunot ang noo niya ng makita ang larawan ni Hurricane sa papel.
"Why are you searching about Hurricane?" Seryoso niyang tanong.
"I'm trying to find out her identity," Sagot nito.
Matalim niya itong tiningnan bago muling tumingin sa papel, ngunit naagaw ang kanyang atensyon ng tumunog ang kanyang phone.
"Leticia," Sagot niya kahit nagtaka siya kung bakit ito tumatawag.
"P-primo, h-help me! S-she wants to kill me!"
Nataranta si Primo ng mawala ang tawag at sa kinakabahang boses ni Leticia.
"Sh't!" Mabilis siyang lumabas sa gazebo para puntahan ang babae. Hindi na niya pinansin kung nagkalat ang mga papel ng bitawan niya.
Sumunod naman sa kanya si Ryz.
Unang pinuntahan ni Primo ang silid ni Leticia pero wala ito roon.
"Where's Leticia?" Tanong niya sa nakasalubong na katulong.
"Doon ko po siya nakitang-"
Hindi na niya pinatapos ang sasabihin ng katulong at mabilis na tumakbo sa direksyon kung saan nito itinuturo.
Namutla si Primo ng makita ang pulang likido sa binti ni Leticia habang nakaupo ito sa sahig.
Mabilis niya itong nilapitan.
"Leticia!"
"P-primo, m-my baby!" Umiiyak nitong sabi. "S-she wants my baby gone," Sinundan niya ang itinuturo nito.
Bumangon ang galit sa dibdib niya sa isiping mawawala ang kanyang anak at ang babaeng na sa harapan ang dahilan n'on.
"Get her!" Sigaw niya bago buhatin si Leticia.
Nakita pa niya kung paano ito i-pin ng mga gwardiya sa sahig.
"I didn't do anything, Primo!" Nakikiusap nitong sabi.
"You'll pay for this, Hurricane." Sambit niya bago talikuran ang babae.
...
...
...
Don't forget to votes, comments and follow me @MaybelAbutar. Lavlats