Reincarnated as a Stupid Daug...

By DemLux_Pain

6.3M 326K 236K

Carnelia Manelli, isang anak ng Major General ng military at sikat na Fashion Designer na sina Jared at Kacey... More

RSDMB
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
CHARACTERS (So far)
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
Chapter 94
Chapter 95
Chapter 96

Chapter 60

66.4K 3.3K 2.3K
By DemLux_Pain

Makalipas ang ilang minutong pagtulala ko dahil sa nangyari kanina, ay tsaka lang ako bumalik sa pagtingin sa refrigerator. Nalilito kasi ako sa kung anong trip ng male lead at bigla-bigla na lang nagkaganon. Sa nobela naman ay iba ang trato niya sa mga taong tumatawag sa pangalan niya.






Dito kasi ay Eli ang tawag kay Vile ng mga taong may malalakas ang loob, tulad na lamang ng mga kapwa niyang animal sa zoo ng female lead na sina Vance. Well, Eli is a nice name but for me, Vile suited him most.






"That's because Vile is vile. I mean literally! He's so bad, wicked, merciless, ruthless and a person who doesn't have any guilt inside his body. So I called him like that! You see? Evil is for Vile, and Vile is for evil. "






Kinalma ko na lang ang sarili dahil hindi ko ini-expect na bigla nalang sasapian ang male lead at balak pa yatang patayin ako sa atake sa puso. Siguro aware naman siya na napakagwapo at napaka-hot niya diba? Kahit matanda na siguro ay mapapalunok pa rin kapag tinignan ka niya sa mata. Hayys! Those golden eyes is so beautiful!






Dumiretso na ako sa refrigerator at tsaka kumuha ng mga kakailanganin ko sa pagluluto. Tutal ay sobrang late na kami sa lunch ay sisimplehan ko na lang ang lulutuin ko.






Okay na siguro ang itlog? Heh! Sige, Carnelia try mong lutuan si Vile niyan baka isang kunot-noo lang ang matanggap mo sa kaniya.






Napailing na lang ako at tsaka nagsimula ng magluto. Last time kasi ay nag-research ako ng mga patok na pagkain dito kaya medyo may alam na ako sa kung anong lulutuin ko ngayon. Although, hindi ko maintindihan ang mga pangalan dahil pang-alien pakinggan ay mukha namang masarap sa picture.






Makalipas ang isang oras na pagluluto ay natapos na rin ako sa wakas, kaya naman ay agad akong naghanda sa lamesa nang makakain na kami. Alas dos na rin kaya maigi na mapakain na si Vile at baka bigla na namang sapian ng kung ano-anong espiritu. Tsk!





Nang maayos ko na lahat ay wala pa rin akong male lead na nakita. Nasaan na kaya ang hinayupak at bigla-bigla na lang nawawala?





Lumabas ako ng dining area atsaka hinanap si Vile sa sala. Pagkarating ko doon ay wala akong nakitang tao at tanging tunog lang ng mga ibon sa labas ng bahay ang maririnig sa buong lugar.






'Gosh! This is so creepy!' 






"Young master? Yohoow!" tawag ko dito habang naglilibot-libot sa first floor.






"Young master!!!" sigaw ko ulit pero kahit anong sigaw ko ay wala akong nakikitang Vile sa paligid. Damn! Saan na 'yon?






Nang wala pa rin siya ay naisipan ko na lang na bumalik na sa dining area at baka nandoon lang siya. Ngunit pagdating ko doon ay kahit anino niya ay hindi ko makita.






Actually, pwede naman akong umakyat sa second floor kaya lang tinatamad ako. Idagdag mo pa na kahit hapon ngayon ay creepy pa rin ang lugar.





Tumingin ako sa kaliwa't-kanan atsaka ngumisi. Hehe! He's not here so he can't hear me...






"Daddy Vile! Where are you?!" sigaw ko habang tumitingin-tingin pa rin sa paligid. Ngunit biglang nanindig ang balahibo ko nang maramdaman ang itim na aura sa likod ko.






'O–oh? Do–don't tell me he heard it?'






Dahan-dahan akong lumingon sa likod ko at doon nga ay nakatayo ang kapamilya nila Lucifer! Kung kami nila Lucifer ay tropa lang, sila pwede na maging pamilya! Kyahh!!! What do I do?






"You."






"Y–yes! It's my fault..." nakayuko kong sabi habang pinaglalaruan ang mga daliri.






Hindi ko rin maiwasan na mapanguso dahil pinipigilan ko ang bibig ko na mapangiti. Ang cute kasi ni Vile ngayon kahit na wala siyang ekspresyon. Para siyang istrikto at cold na teacher habang ako naman ang makulit niyang estudyante.





"What did you do?"






Napaangat ko ang paningin ko at pasimpleng sinilip ang itsura niya. He's wearing a simple white shirt and black jeans but damn! He looks like a model! Kinalma ko na lang ang sarili nang makita na nakakunot na ang noo niya. Iniisip niya siguro na minamanyak ko na naman siya. Aiya!






"I called you that..." sagot ko na lang at pasimpleng nagpapa-cute. Yung parang sa mga napapanood ko noong anime. Ganon!






Well, kahit na alam ko na hindi 'to tatalab sa walang emosyon na male lead ay nagbabakasakali pa rin ako na makita niya na harmless ako at hindi villain ng istorya nila ni Lilian. Hehe!






"What?"






Nabalik ako sa wisyo nang marinig ang patanong na tono niya. Wait? Tinatanong niya ba ako para masabi ko ulit yung tinawag ko sa kaniya kanina?






No way! Hindi niya ba alam ba kinakabahan ako sa itsura niya ngayon. Yung tipong may black aura siya sa paligid na tinalo pa sina Goku at Vegeta sa super Saiyan mode nila.






"I–I don't want to repeat it. Y–you'll be angry if I do that again." Kunwaring malungkot kong sabi habang pinapanatili ang 'cute act' thingy kuno. Yikes!






"Good. You'll be dead if you dare." malamig niyang sabi atsaka ako tinalikuran at naglakad papunta sa upuan. Geez! I feel goosebumps all over my body. Like duh? I've received a threat from the male lead.






Tahimik ko lang siyang sinundan papunta sa lamesa at umupo sa kaharap niyang upuan nang walang ginagawa g ingay. Baka kasi kapag nakagawa ako ng ingay ay bigla siyang lumingon sa'kin.






'Behave ka muna, Carnelia! Lalo pa't nasa teritoryo ka niya at wala pang masiyadong tao dito. Isa pa ayokong mapakain sa mga alaga niyang wild animals!'






Katahimikan ang bumalot sa buong dining area. Si Vile kasi ay mala-estatwa kung kumain at diretso lang ang upo. Idagdag mo pa na wala siyang emosyon ngayon. So scary!





After 5 minutes...



6 minutes...




7 minutes...




10 minutes...




15 minutes...






'Arrghh!!! This is so crazy! Hindi ko kayang tumahimik sa ganitong lugar!'





"Young master, may tanong ako..." tahimik kong tanong dito. Tinignan niya lang ako at hindi na nagsalita kaya naman ay naisipan ko ng ibuka ang bibig ko. Hehe!






"Bakit ang daldal mo yata kanina, young master? May nakain ka bang masama?" seryoso kong tanong na agad na kinakunot ng noo niya.





"Silence."






"Pero curious talaga ako! Ano na lang gagawin ko kung may nangkulam pala sa––He–hehe! I'm just kidding!" agad kong bawi sa sinabi ko nang makita ko na ang kaniyang 'death glare'.






"Young master, are you mad at me because I called you that? Didn't you like it? It sounds so good, you know! So mighty and evil–– ehem! I mean, it sounds so sexy suitable for my daddy!' nakangiti kong sabi bago kumindat sa kaniya.






'Hehe! This is a dangerous act so don't try this to someone evil if you're scared to die!'






Vile: "..."






Nang makita ko ang konting pagbabago sa itsura niya ay lalo akong napangiti. Well, I'm not lying tho... Vile sounds so sexy to me, but the meaning of his name is more suitable for his character!





"*Light coughs* So are you done eating? I'll take care of it." Sabi ko nalang at agad na tumayo para iligpit ang mga pinagkainan.






Nang isa-isa ko ng mailigpit ang mga Plato ay diretso akong naglakad sa kusina. Hindi ko na rin pinansin ang mga kakaibang nararamdaman sa paligid. Alam ko naman kasi na hangga't kasama ko si Vile ay walang mangyayaring masama sa'kin.






Kahit na hindi naman ako natatakot sa mga banta sa buhay ko ay masaya pa rin sa pakiramdam na alam mong ligtas ka kahit papaano. I know that with Vile here, I'll be okay. Because I believe that the most dangerous place is the safest place.





"Young master, where's my room?" kunwaring excited kong tanong kay Vile. Katatapos ko lang kasing maghugas ng plato kaya wala akong magawa kung hindi kausapin ang male lead.





"Second floor." maiksi niyang sagot.






Kasalukuyan kaming nasa sala ngayon. Si Vile ay nakaupo sa sofa habang may hawak-hawak na laptop. Mukhang may inaasikasong business related works dahil sa seryoso nitong mukha. Although, lagi siyang seryoso ay iba pa rin kapag trabaho ang ginagawa mo. He looks so good like this!






Noong nasa Earth pa kasi ako ay talaga namang uso sa mga tao ang mga CEO na male lead. Yung tipong gwapo kapag seryoso tapos halimaw pala sa kama. Ehem! So dati ay iniisip ko na sobrang description lang ang binibigay ng author sa mga male lead. Like duh? Sa totoong buhay ay bihira na lang ang salitang sobrang gwapo.






Atsaka may billionaire ba kayong kilala na nasa mid-20s at napakagwapo? Noong nag-apply ako sa malaking kompanya bilang financial analyst ay wala akong nakita kahit isa na nasa higher position na gwapo. Idagdag mo pa ang CEO ng kompanya na napanot na sa sobra sigurong stress. Geez!






Kaya naman hindi ko ini-expect na mapunta sa nobela at makakita ng ganito kagandang view. Akalain mong sa novel ka na lang makakakita ng mga taong sobrang mai-itsura. Kahit nga si Pira ay may ganda na pwede ng i-kumpara sa mga artista sa Earth.





'Hayyss! Masuwerte pa rin ako at hindi mukha ko ang nadala ko sa nobela.'






Isipin ko pa nga lang ay kinakabahan na ako sa maaaring mangyari. Hindi naman sa minamaliit ko ang itsura ko bilang si Carnelia, sadyang dugyutin lang talaga ako kaya nagmumukha akong mahirap dati. Ouch! Truth hurts! 






Kaya huwag na kayong magtaka kung bakit ako nakapokus sa martial arts at military. Isa sa dahilan ko ay para mabugbog ko lahat ng mga mang-aapi sa'kin dahil sa itsura ko. Aba'y subukan lang nila sabihan akong dugyot at baka mawalan sila ng kinabukasan. Hehe!






'Ako lang ang may karapatan para sabihang dugyot ang sarili ko at wala nang iba! Okiie?'






"You look weird."





(O_O)






Mabilis akong napaatras nang makita ang mukha ni Vile sa mismong harap ko. Geez! Mukhang napatagal yata ang pangbabash ko sa sarili na dumating sa punto na hindi ko namalayan na matagal na pala akong nakatitig kay Vile. Sigurado ako na iniisip niya na may sira ako sa ulo kaya ganiyan siya makatingin.






"I was thinking about something." nakangiti kong sagot sa kaniya nang maayos ko na ulit ang pag-upo ko. Nakahinga rin ako ng maluwag nang makalayo na ako sa mukha niyang delikado. Heh!





"About what?" Tanong nito habang nakasandal na sa upuang kinauupuan namin ngayon.






"I'm thinking about how to sneak in to your room in the middle of the night." Kunwaring inosente kong sabi habang pinipigilan ang sarili na mapangisi.






"Nonsense. Even if I let my door open for you, you won't be able to get in." seryoso niyang sabi na kinagulat ko.






'Excuse me, sir? What do you mean by 'even if I let my door open for you?!' 






"Bakit naman hindi ako makakapasok?" tanong ko na lang nang maka-move on sa sinabi niya.






"My room has the highest security so you'll be dead if you dare to sneak in." kalmado ngunit may pagbabanta niyang sabi. Tinatakot niya yata ako? Hehe!






"Are you concerned about me, young master? Telling me about this is a bit––" Hindi ko na natapos ang sasabihin nang marinig ang malamig na boses ng male lead.






"Stupid." sabi niya. Take note with matching sarcastic tone pa 'yon ahh!






"Young master, ang pangalan ko ay Heavenhell at hindi stupid! Kanina narinig kong tinawag mo ang pangalan ko. That's why I realized that my name sounds so special when you're the one who said it." nakangiti ko ulit sabi.






Nang hindi siya magsalita ay pasimple akong tumalikod sa kaniya para masahehin ang panga kong napagod kakangiti. Sino ang hindi mapapagod kung si Vile ang kausap mo diba? Wala ng emosyon, ang tamad pang magsalita. Aish!






"Hindi mo rin trip tawagin ang pangalan ko, young master?" Tanong ko sa kaniya nang makita na binalik niya na ang paningin sa laptop.






"Silence."






Natikom ko na lang ang bibig ko nang makita na seryoso siyang nakatingin sa screen. Doon ay Nakita ko ang pangalan ni Clive na mukhang may sinend na file kay Vile via email. Pero dahil sa hindi ako tsismosa at medyo lang ay inalis ko na lang doon ang paningin nang makita na binuksan niya ang file.





Ang kaso ay hindi ko pa nalalayo ang paningin ko ay isang pamilyar na boses ang umagaw ng atensyon ko. This is... No way! Fuck!





"Alright, I'll sing now and this song is for you Lady Arianna. I want you to know that you're beautiful just the way you are."






Nagtayuan lahat ng balahibo ko nang marinig ang sariling boses sa laptop ni Vile. Agad akong tumingin sa screen at doon ay nakita ko ang video na kuha mula sa party ni Arianna. Kung saan nandoon ako sa gitna ng stage at may hawak na gitara habang nakangisi sa harap ng camera! What the heck?!





'Hindi ko kailanman inaakala na mapapanood ko ang sarili na kumakanta habang katabi ang male lead! Damn! This is Clive's fault!'





Hinawakan ko ang braso ni Vile para kunin ang atensyon niya. Nang makita na naka-pause na ang video ay awkward akong ngumiti sa kaniya.





"Y–young master, please don't watch it! I–it's awkward!" Mabilis kong sabi habang umiiling-iling pa.






"Why not? I'm curious about the song you wrote for the lady." Seryoso nitong sabi na kinailing ko na lang. It's not my song! Oh my god! Jail is waving at me!






Actually, hindi naman sa ayaw kong ipanood sa kaniya yung video, pero sadyang awkward lang makita ang sarili ko sa screen. Lalo pa't sa itsura ko sa stage ay para akong tomboy na nagpapakilig sa mga babae.






Tumahimik na lang ako at hinayaan siyang i-play ang video. Agad naman akong nahiya sa sarili at nanonood sa tabi ni Vile habang sinisiksik ang sarili sa kaniya.






"🎶Oh, her eyes, her eyes
Make the stars look like they're not shinin' Her hair, her hair
Falls perfectly without her tryin'
She's so beautiful and I tell her everyday...🎶"






Nanlaki ang mata ko sa nakikita. My facial expression is so different! This is not me!






"T–this is... I–I didn't smile like that! Why is it so different?!" komento ko sa tabi ni Vile habang tinatago ang mukha sa screen gamit ang katawan ng male lead. Wala akong pakialam kung iisipin niyang minamanyak ko na naman siya, dahil mas lamang ang hiya ko sa nakikita ngayon.






'Geez! Hindi ko alam na ganiyan pala ang itsura ko sa stage. Idagdag mo pa na naka-HD ang video to the point na lalong visible sa lahat ang pagpapakita ko ng ekspresyon.'






"It's you, stupid." malamig na sabi ni Vile sa gilid.






'I can't accept this! Why does it look so different?! I didn't smirk or smile like a flirt, right?' 






"Is this your hobby?"






Literal akong napaubo sa tinanong ni Vile. What do you mean by that, sir?!






"No! Stop the video, young master. I'm embarrassed." Sabi ko habang nagpapa-awa sa kaniya pero sadyang walang puso ang animal na 'to dahil tinignan lang niya ako at binalik ang atensyon sa screen.






"🎶Yeah, Her lips, her lips
I could kiss them all day if she'd let me. Her laugh, her laugh
She hates, but I think it's so sexy
She's so beautiful and I tell her
everyday.🎶"






Vile: "..."





⊙﹏⊙






'It's over!!! My innocent image is gone! Bakit hindi ko napansin na may ganon pa lang lyrics don? Aish!'






"A–actually, those lines are for you young master and no one else! So stop thinking weird about me." agad kong depensa sa sarili. Kahit ako ay mapapaisip ng kakaiba kapag narinig ko ang lyrics ng kanta tapos naka-dedicate pa sa kapwa ko babae. Aiya!






"I didn't even say anything." Dinig ko pang sabi niya na hindi ko na pinansin nang may maalala.






Hindi naman siguro kasama sa video yung pagpo-propose ni Deyl diba? M–my gosh! This is the most embarrassing moment of my life!







Nang matapos ang video ay nakahinga ako ng maluwag nang wala akong narinig na boses ni Deyl. Thank you, author-sama! Hehe!






Pagkatapos kong makapagpasalamat sa author ay tsaka lang ako napatingin sa screen ng laptop. Doon kasi ay hindi lang isang attachment ang sinend ni Clive kung hindi dalawa. Hindi naman siguro tama ang hinala ko diba?






Nang pinindot ni Vile ang file ay agad nag-flash ang mukha ni Deyl. Mula sa una niyang pagsigaw hanggang sa lumuhod siya sa harap ko ay nasa video.






TULALA. Yan lang ang ekspresyon ko buong minutong naka-play ang screen at hindi ko alam kung anong masasabi ko sa panahon ngayon. Isa itong kahihiyan, okay?!





Silence...






"Young master, I remember that I have something to do––Kyahh!!!" Napatili ako nang wala sa oras nang hilain ni Vile ang kamay ko pagkatapos kong tumayo kanina. What is this?






"W–why? Do you need something?" tanong ko habang pinipilit ang sarili na huwag mapangiwi. Nasa harap ko kasi siya ngayon habang hawak-hawak pa rin ang kamay ko.





"Stay here."





'E–eh?!'





Hindi ko man siya naiintindihan ay tumango na lang din ako at nanatili sa tabi niya. Makalipas ang isang minutong pananahimik ay tsaka ko lang naintindihan kung bakit gusto niya akong manatali muna sa tabi niya kanina.





Bakit? Dahil nakita ko lang naman ang malaking tigre na naglalakad sa tabi ng kinauupuan namin ngayon.





'Geez! It's so huge!'



Natigil ako sa pag-iisip nang biglang lumingon sa gawi ko ang tigre. Mukhang naramdaman niyang may nakatingin sa kaniya kaya naging mas alerto ito kaysa kanina. Nang naglakad papalapit sa'min ang tigre ay nagkunwari akong natakot at agad na yumakap kay Vile.






'Hehe! Mala-hokage ang dating at tinalo pa si Naruto sa anime. Pfft! Ehem! Ehem! Focus, Carnelia dahil kunwari ay takot ka sa tigre!'






Hayys! Heavenhell! Heavenhell! Bakit ba lahat kinakatakutan mo? Ako tuloy ang nahihirapang umarte na natatakot sa cute na tigreng nasa harap ko!






"He doesn't bite." Dinig kong sabi ni Vile habang tinatanggal ang kamay ko sa braso ko na nakakapit sa leeg niya.





Syempre bilang si Heavenhell ay agad akong napailing at mas hinigpitan pa ang yakap sa kaniya. Laking pasasalamat ko na nga lang at hindi pa ako binabalibag ng male lead ehh. Hehe!






"Stop taking advantage of me and look at him." Seryosong sabi niya kaya wala tuloy akong choice kung hindi ang umayos ng upo.






Tinignan ko ang tigre na nakatingin na rin sa'kin ngayon. Kumpara sa mga tigre na nakikita ko sa zoo ay mas malaki siya ng konti sa mga 'to. Geez! Ang cute niya talaga! Tapos mukha pa siyang nagtataka kung anong klaseng alien ako sa itsura nito ngayon.






"So, he's a male?" Nang makita kong tumango si Vile ay tsaka lang ako ulit tumingin sa tigre.






'Hmm... Sa tingin ko ay ayos lang naman sigurong hawakan siya diba? Well, let's try!'







Dahan-dahan kong inangat ang kamay ko habang ang tigre ay sinusundan lang ng tingin ang kamay kong papalapit sa kaniya. Syempre kailangan ko pa ring mag-ingat dahil kahit gaano pa siya ka-cute ay hindi mawawala ang katotohanan na isa siyang tigre.






'Like duh? Ayoko namang pagbalik ko sa mga Caventry ay wala na akong kamay no! Edi Lalo akong na-bully ni Mitch the bitch!'






"Can I touch you?" pagpapaalam ko sa tigre nang nasa taas na ng ulo niya ang kamay ko. Tinignan niya ulit ako at marahang ginalaw ang ulo. Ehh? Is that a yes?






"I'll touch you now. You can growl if you didn't like it, okay? Now, here I go!" excited kong sabi bago pinatong ang kamay ko sa ulunan nito. Marahan kong hinaplos ang malabot nitong balahibo na lalo kong kinangiti.






Kyahh! Ito ang unang beses na naka-engkwentro ako ng maamong tigre. Sa mga gubat kasi na napuntahan ko ay mas mabilis pa sa Cheetah kung umasta ang mga tigre noong hinahabol nila ako. Mukha yata akong malaman sa paningin nila kaya ako lagi ang pinagtitripan. Damn!





"He's so cute!!! Is he your pet?" tanong ko kay Vile na tahimik lang sa tabi ko.






"No. He's here to kill." Nang marinig ang seryosong sagot niya ay dahan-dahan akong napatingin sa maamong tigre sa harap ko. Hindi kaya mabait lang 'to sa'kin dahil kakainin niya na ako mamaya. Yikes!





"Can I hug him?" tanong ko ulit.






Tumingin siya sa'kin nang marinig ang sinabi ko marahil ay iniisip niya kung hindi ba ako natatakot sa tigreng pumapatay ng tao. Hehe! Ang hindi niya alam mas masahol pa sa tigre ang mga nakakasalamuha ko sa Earth.




"No. He doesn't like it." mala-robot niyang sagot na kinanguso ko na lang. Yah! I want to hug him!





"I'll hug you after even if you don't like it! But I really want to hug him... I'll just try, okay daddy?" nakangiti kong tanong with matching puppy eyes pa 'yan para dama.





"Do whatever you want."





'Yey!'






Napangiti ako ng malawak atsaka humarap sa tigre. Mabuti na lang napapayag ko si Vile na mayakap ang tigre. Tinignan ko ang tigre atsaka marahan na nilapit ang kamay ko sa leeg niya. Nang hindi ito gumalaw ay tsaka ko na niyakap ng tuluyan ang katawan nito.





'Kyahhh! It's so soft and fluffy! I want to hug him while sleeping!'






"Young master, can I sleep with him?" tanong ko sa kaniya na kinataas ng kilay niya at kinatigil ko rin. Parang may mali sa sinabi ko pero ayokong maging green minded. 





"You can't."





Napatango ako sa sinabi niya at hindi na siya pinilit. Inisip ko na baka magutom bigla 'tong tigre tapos ako ang kainin. Geez!






***


Kasalukuyan akong nasa labas ng bahay at nakatingin sa lake. Ang astig nga at talagang nakabili itong si Vile ng lupa dito. Kung tutuusin ay hindi na rin nakakagulat dahil may kahit ano siguro ay kayang bilhin ng male lead.






Baka nga pati buhay ng tao na gusto niyang ipapatay ay mabibili niya. Yay! The male lead is so mysterious that can't be offended!




Nakatingin ako sa araw na papalubog na habang hinahaplos ang ulo ng tigre. Napag-alaman ko na hindi lang ang tigre ang nandito at meron pang iba. Kaya lang ay masiyadong delikado kung ilalabas silang lahat kaya siya muna ang nagbabantay ng lugar ngayon.







Nanatili na lang akong nakatingin sa malayo habang pinapakiramdaman ang mga presensyang hindi nalalayo sa pwesto ko. Hehe! Pasimple akong napailing at tumayo na sa kinauupuan. Gabi na rin kasi kaya kailangan ko nang maghanda ng hapunan para sa mahal na hari.






Naglakad na ako papasok ng mansyon habang nakasunod pa rin sa'kin ang tigre. Hindi ko nga alam kung may pangalan nlba 'to o wala ehh. Well, kung wala siyang pangalan ay pwede naman na ako na lang ang magbibigay sa kaniya.






Pagkapasok ko sa kusina ay mabilis akong nagluto ng pagkain na isa rin sa nakita ko sa internet. Ang pangalan ay 'lecheka' ang ulam na mapapamura ka sa sarap. Pffft! Hahahaha! What a name! Halatang gawa-gawa lang ng name ang author. Geez!






Pagkatapos kong magluto ay kumain na rin kami ni Vile. Wala nga siyang imik kaya hindi na rin ako nagsalita. Napagdesisyunan ko kasi na kapag gabi na ay hindi dapat binibiro ang demonyo, kaya naman behave muna ako ngayon.





'Tama 'yan, Carnelia! Kalma ka lang at baka mabaliw ka kapag natutong lumandi ang male lead! Yikes! Isipin ko pa lang nanlalambot na ang tuhod ko.' 






Pagkatapos naming kumain na walang nagsasalita ay mabilis ko na ring tinapos ang paghuhugas. Oh diba? May instant katulong ang male lead at diyosa pa ang nagsisilbi sa kaniya. Geez! Nasaan ang sweldo ko aber?





"Are you done?"






"AYY SWELDO!!! *Coughs* Y–yeah, I'm done." gulat kong sabi nang biglang sumulpot ang male lead sa tabi ko. Damn! I believe that this guy is a ghost!






"Salary? You want it?" tanong nito na kinapula ng mukha ko sa hiya. 'YES! I WANT IT, VILE!!! GIVE ME A LOTS OF MONEY!' sagot ko sa isip ko. Aiya! I can't say that!






"No, I'm thinking about something. By the way, what is it young master?" Tinignan ko lang siya habang nagpupunas ng kamay. Katatapos ko lang kasing maghugas nang bigla niya akong gulatin.






"Your room."






"I see." sagot ko na lang at pinipigilan ang bibig na magsalita na naman. Paulit-ulit kong pinapaalala sa sarili na behave lang dapat ako ngayon. Lalo na't gabi ngayon at kaming dalawa lang ang nandito. Yikes!






Tahimik akong sumunod kay Vile sa second floor papunta sa kwarto. Habang naglalakad ay nakatingin ako sa malapad na likod ng male lead at pasimpleng tinitignan ang mga nakapaskil na certificates sa pader. Yay! His name is there!





"This is your room." malamig na sabi niya nang huminto kami sa isang pinto.





"Where do you stay?" tanong ko sa kaniya.





"Besides your room."






'Okay? This is it! Time to sleep!'






"I'll go now, young master. Goodnight."






Nginitian ko lang siya bago pumasok sa loob. Doon ay nakita ko ang magandang desenyo ng kwarto. Kulay puti at black ang makikita mo sa loob at mukhang mamahalin. Geez! Tumakbo ako papunta ng kama at pabagsak na humiga.






"I'm so tired! I can't think anymore!"






'Wait... What about the news about the accident?!'






Napatayo ako agad at naghanap ng charger. Pero mukhang walang natutulog dito dahil wala masiyadong gamit. Naglakad ako palabas ng kwarto at naglakad papunta sa kwarto ni Vile. Hindi naman siguro siya magagalit kung manghihiram ako ng charger diba?






'Aish! Let's go, Carnelia, and avoid talking too much!'






Nang makarating sa harap ng pinto ay agad akong kumatok dito. Makalipas ang ilang sandali ay nagbukas din siya sa wakas. Akala ko ay hindi ako papansinin ng male lead ehh.






"Why?" medyo husky nitong tanong na kinalunok ko.






'Yah! His looks right now seem so dangerous!'






Naka-robe na kasi siya ngayon at mukhang kakagaling lang sa banyo dahil sa basa nitong buhok. Mabuti na nga lang at nakatali ng maigi ang robe niya kaya wala ako masiyadong nakikita. Heh!






"Pahiram ng charger, please?" Awkward kong sabi. Hindi siya nagsalita at tinalikuran ako. Pagbalik niya ay may hawak na siyang charger na agad niyang inabot sa'kin.






"Go." malamig niyang sabi na halatang gustong-gusto akong paalisin.






"Say goodnight first." nakangiti kong sabi pero hindi niya ako pinansin at isasara na sana ang pinto.






"Where's my goodnight kiss, daddy?" Mahina kong tanong nang isasara niya na ang pinto, pero bago pa niya tuluyang maisara ay tinignan niya muna ako ng masama.






"Stop playing with fire, young lady. You'll be dead if I start moving."Sabi nito atsaka malakas na sinara ang pinto.






"Mo––moving what?" nalilito kong tanong.






'Yikes! I'll stop now! The male lead looks so serious!'





Nang makarating ako sa kwarto ay pinagsawalang bahala ko muna ang sinabi ng male lead at mabilis na chinarge ang cellphone. Binuksan ko ito agad at sinearch ang balita tungkol sa nangyari.





'Aiya! I'm right!'






Nakangisi akong napapailing habang tinitignan ang video sa balita. Kung saan wala na doon ang scene kung saan binaril ko ang gulong ng dalawang motor.





'I knew it! Bwahahaha! My plan is progressing well. Good job, Lady Heat!'





Napahinga ako sa kama at pinikit ang mata nang may ngiti sa labi.





***


Namulat ko ang mata ko nang may marinig na mahinang ingay sa labas ng veranda ng kwarto. Madaling araw pa lang kaya kahina-hinalang may makakagawa ng ingay sa ganitong oras. Sigurado din ako na hindi yun simpleng hayop lang dahil sa tunog nito.


'Someone's fighting outside!'


Marahan akong naglakad palabas ng veranda atsaka sinilip ang buong lugar. Ang tanging nakikita ko lang ay mga puno na naggagalawan dahil sa ihip ng hangin. Hmm... Something's weird here!


Hahakbang pa lang sana ako paabante nang maramdamang kamay na humawak sa bibig ko.


"Shhh! Be quiet."


_______________________________________


Dem's note: May mga errors pa sa mga details na minsan ay nakakalimutan ko rin, kaya intindihin niyo muna kung meron man. The typos and grammatical errors are also there since the writer is not perfect! Thank you!

Continue Reading

You'll Also Like

260K 10K 66
For Sebastian Lerwick, being a good father, a loving husband, and a loyal member of the mafia are his top priorities. But when he's given a mission t...