Birinin üstüme atlamasıyla gözlerimi zoraki araladım. "AKEL!"
"Ya dayı sen hâlâ uyuyor musun?"
"Yok Akel, uyanığım."
Üstümden kalkarak başımda dikilmeye başladı. "Seni şakacı çocuk seni!"
Göz devirerek doğruldum ve gerinip yataktan kalktım.
"Hele şükür, bir boyunu posunu gördük."
Bu dediğine gülüp saçlarını karıştırdım. " İlahi Akel, sabah sabah güldürdün beni."
"Ah ben olmasam siz ne yapardınız acaba?"
"İyiki varsın o zaman güzelim."
"Ah iyiki varım ben."
Kahkaha atarak banyoya geçtim ve elimi yüzümü yıkayıp tekrardan odama döndüm ve yatağımı düzelttim. Bir süre, telefonuma gelen bildirimlere bakmış ve telefonumu yatağın üstüne bırakıp düşünmeye başlamıştım. Üç gündür, Eylül ile yaptığımız Süreyya-Necib tartışması aklımdan çıkmıyordu. Ben her okuduğumda Süreyya'yı savunurken birden onun Necib'i savunması benim düşüncelerimi alt üst etmişti. Olaylara iki taraflı bakıyordum, birisini haklı bulsam diğeri de haklı çıkıyordu. Ne düşüneceğimi şaşırmıştım artık! Başımı iki yana sallayıp şifonyerin üstünden TUTUNAMAYANLAR kitabını aldım, kitabı bir hafta önce almıştım ancak daha dün başlayabilmiştim. Yatağa oturup, kaldığım yerden okumaya devam ettim. Kafamdaki düşüncelerle kitaba ne kadar odaklanabiliyordum orası muammaydı.
"Ya anne! Şu dayıma bir şey söyle? Geçmiş kitap okuyor!"
Başımı kitaptan kaldırıp Akel'e döndüm. " Ya ne olmuş kitap okuyorsam?"
"Ya dayı bugün temizlik günü. Hadi kalkta odanı temizle!"
Odaya etraflıca bir göz atıp Akel'e döndüm"Oda temiz aslında. Yani öyle düşünüyorum."
"Hıhım, kesin temizdir."
"Ya Akel! Uğraşmasana dayınla."
Ablamın sesiyle Akel'e sırıttım."Duydun ablamı, hadi güzelim git Melih dayınla uğraş."
"Ooo Melih dayım sabahın köründe kalktı, bak yatağının çarşafını ve yastık kılıfını değiştirip, düzenledi, kıyafetlerini katlayıp dolaba koydu hatta benimle ders bile çalıştı..."
"Bizim Melih?"
"Hıhım."
Omuz silkerek kitabıma döndüm ama kitabım Akel tarafından elimden alınmıştı.
"Akel!"
Kitabıma sımsıkı sarıldı ve koşarak odamdan çıktı. "Ah kızım, sen adamı delirtirsin!"
Yataktan bir hışım kalkıp koşarak odamdan çıktım" Kızım, versene kitabımı?"
"Ya banane, gel al!"
Ablamın arkasına saklanmış kıkırdıyordu. Yanlarına doğru ilerleyip sarılmıştım ki Akel yine kaçmıştı. Ablama sımsıkı sarılıp yanağından öptüm ve odasına kaçan Akel'i izledik "Abla senin bu kızın çok yaramaz!"
"Küçükken de böyleydi. Hiç büyümüyor ki!"
Ablamın bu dediğine gülüp hızla Akel'in odasına koştum. Yatağa uzanmış kitaba göz atıyordu. Melih ise masanın başına oturmuş ders çalışıyordu. Yanına ilerleyip konuştum"Melih Bey, siz bu saatte ders çalışır mıydınız ya?"
"Ya abi bir yürü git ya, zaten anlamıyorum."
Kıkırdayarak elimi saçlarına götürüp dağıttım.
"Abi!"
Melih beni itmiş ve yatağa düşmüştüm. Doğrulup başımı çevirdim ve Akel'e bakmaya başladım. Pür dikkat elindeki kitabı okuyordu. Bir anda kitabı yatağa atmış ve bana sinirle bakmıştı. Ben anlamaz bir şekilde ona bakarken, Akel geri geri giderek sırtını yatak başlığına dayamış ve bacaklarını karnına çekip, başını dizlerine koymuştu. Ağlıyordu... Yanına yaklaşıp kollarımı ona sardım. "Akel, neden ağlıyorsun güzelim?"
"Ya siz artık beni sevmiyorsunuz!"
"Bunu da nerden çıkardın?"
Omuz silkerek ağlamaya devam etti. Melih'te şaşkınlıkla yanımıza gelip yatağın diğer tarafına geçti ve Akel'in saçlarını okşamaya başladı. "Seni bu şekilde düşündürecek ne yapmış olabiliriz kıvırcığım?"
"Beni yanınızda istemiyorsunuz işte!"
Başını dizlerinden kaldırıp gözlerimin içine baktı ve burnunu çekerek konuştu" Melih dayımı biliyoruz o zaten aşık, artık benimle ilgilenmiyor da!Sende mi aşık oldun Fatih dayı ya?"
"Bu da nerden çıktı?"
"Ne alaka?"
Melih'in verdiği tepkiyle kahkaha atıp Akel'e döndüm ve gözyaşlarını silerek konuştum" Akel, ciddi olamazsın?"
Yüzündeki elimi itip sinirle bana baktı ve dudağını araladı" Doğru söyle, aşık mısın sen? Böyle dalıp gitmeler, sürekli bir düşünce halinde olmalar felan? Sana bir şey anlatıyorum beni dinlemiyorsun bile!"
"Ya evet düşünceliyim de bu kadar farkedileceğini düşünmemiştim. Aşık olmakla felan da alakası yok daha doğrusu ben kimseye aşık değilim. Sadece bir kitap üstüne fazla düşünüyorum o kadar."
Melih, Akel'e bakarak kahkaha atmaya başladı" Ya ben senin kadar kıskanç birini görmedim!"
"Al gör o zaman!"
Melih, Akel'in saçlarını dağıtmış, sırıtıyordu. Akel ise bir anda Melih'in kolunu ısırmıştı. "Ya ne yapıyorsun, köpek misin kızım sen?"
Melih ve Akel saç başa girmiş kavga ediyorlardı. Allah'ım ben şu an nasıl bir kavga izliyordum böyle?
"Yapmayın!" Beni dinlemiyorlardı bile.
"Bu böyle olmayacak!" Akel'i omuzuma alarak odadan çıktım Akel tişörtümü çekiştirerek bağırıyordu"Ya bırak beni dayı!"
Oturma odasına geçip koltuğa bıraktım ve yanına oturdum" Güzelim neden böyle yapıyorsun?"
Akel bir süre bana baktı ve kollarını göğsünde birleştirdi.
"Akel, sana bir soru sordum ama?"
"Ya küstüm küstüm! Sen git kitabını oku."
"Ama- Peki sen bilirsin!"
Omuz silkerek kalktım ve Akel'in odasına geçtim. Melih Akel'in yatağına uzanmış telefonuyla uğraşıyordu. Hemen yanına geçip üstüne atladım "Ah! Abi ne yapıyorsun ya?"
"Sen neden benim yeşil gözlümle uğraşıyorsun Melih?"
"Ya görmedin mi beni ısırdı!"
"Olabilir, zaten canı sıkkın!"
"Ya banane! Hem onun canını sıkan sensin."
Zil çalmıştı... Melih sevinçle yataktan kalktı ve koşarak odadan çıktı. Bu demek oluyordu ki Melih'in Yasemin'i gelmişti.
Gülerek yataktan kalkıp kitabımı aldım ve kendi odama geçtim. Üzerimi değişip tekrardan oturma odasına döndüm.
Melih oturmuş, ağzına kek tıkıştırıyordu, başımı iki yana sallayıp yanına ilerledim ve bir dilimde ben alıp yemeye başladım. Yasemin ise Akel'in yanına oturmuş onunla konuşmaya çalışıyordu.
"Hoşgeldin Yasemin."
Başını kaldırıp gülümseyerek konuştu"Hoşbuldum Fatih abi."
"Eline sağlık bu arada, kek çok güzel olmuş."
"Afiyet olsun."
Melih'in yanına oturup fısıltıyla konuştum"Biraz yavaş mı yesen, hani sevdiğin kız burda ya?"
Son ağzına attığı kek boğazında kalmıştı, öksürerek mutfağa doğru koştu. Yasemin telaşla arkasından bakmıştı ama Melih elindeki suyla yanımıza hemen dönmüştü. Yasemin'e bakarak konuştu" İyim iyim, sorun yok."
Yasemin gülümseyerek Melih'e bakmayı sürdürdü. Ben ise Akel'e bakıyordum, suratı asık bir şekilde oturuyordu, ah güzelim ya...
Boğazımı temizleyip konuştum"Akel, bi yanıma gelsene?"
Ayağa kalkıp yanıma gelmesini bekledim" Hadi ama."
"Ya gelmek istemiyorum."
"Bende sana bir şey gösterecektim ama neyse kalsın o zaman-"
"Ne! Bana mı?"
Koltuktan kalkıp hızla yanıma gelmiş ve kolumu tutmuştu. Kıkırdayarak yürümeye başlamış ve odama geçmiştik.
"Ne göstereceksin bana?"
Kıyafet dolabımın üstündeki kutuyu kucağıma alıp Akel'in yanına geçtim.
"O ne orman gözlüm?"
Omuz silkerek gülümsedim ve kutuyu Akel'in kucağına bıraktım. "Bak bakalım."
Akel kutuyu yatağımın üstüne bırakıp kapağını yavaşça açtı ve şaşkınlıkla bana döndü "P-plak çalar... Bi de yeni çıkan ÇANTA PİKAPtan almışsın!"
Koşup boynuma atladı ve sımsıkı sarıldı. "Ya orman gözlüm, ben bunu ne zamandır istiyordum. Çok teşekkür ederim."
Akel' in saçlarından öpüp, plak çaları aldım ve şifonyerin üstüne koyup Cem Karaca'dan bir plak taktım.
Bugün sen çok gençsin, yavrum
Hayat ümit, neşe dolu
Mutlu günler vadediyor
Sana yıllar ömür boyu...
Akel'in yanına geçip bir elini omuzuma koyup, diğer elini tutmamla dans etmeye başlamıştık. Ciddi olmaya çalışırken kahkaha atmaya başlamamız da ayrı bir meseleydi.
Şarkının son kısmını beraber söylemiştik...
"Ne yalnızlık ne de yalan üzmesin seni
Doğarken ağladı insanın
Bu son olsun, bu son
Doğarken ağladı insan
Bu son olsun, bu son."
Bölüm Sonu
Fatih Bera mı? Dayı gibi dayı vesselam.
Peki Melih ve Akel'in ilişkisi?
Şarkının güzelliği♡
12.02.2022