" အမဲသားနှစ်ပိသာပေးပါ "
" ဟုတ်ကဲ့ "
အသားတုံးတွေအားလှီးဖြတ်နေသည်ကို မေမေParkစောင့်နေလိုက်သည်။မေမေParkဈေးဝယ်လျှင် Marketတွေထက် အခုလိုရပ်ကွက်ထဲဝယ်ရတာ သဘောကျတတ်သူဖြစ်သည်။ ခပ်ရဲရဲရှိနေသော အသားတို့ကို လှီးဖြတ်နေသည်ကိုမြင်နေရရင် တကယ်ကိုပင်လတ်ဆတ်တယ်ဟု ယူဆတတ်သောေြကာင့် မေမေParkအဖို့ကတော့ Marketက Readymadeအထုတ်တွေနဲ့ အဆင်မပြေပါ ။
" ဒီမှာ ရပါပြီ မကြီး "
ကမ်းပေးလာသည့်အထုတ်အား ခြင်းတောင်းထဲသို့ထည့်လိုက်ပြီးနောက် လိုအပ်သည့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်တို့ကို လိုက်ဝယ်နေလိုက်သည် ။ အသီးတန်းဘက်ဆီလာနေတုန်း ခပ်ရဲရဲစတော်ဘယ်ရီသီးတွေတွေ့သွားသည်မို့ Baekhyunလေးကို သတိရသွားသည်ေကြာင့်ဝယ်ဖို့ရန်စိတ်ကူးပြီးလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။
" စတော်ဘယ်ရီ နှစ်ခြင်းပေးပါနော် "
" ဟုတ် "
လတ်ဆတ်သည့်စတော်ဘယ်ရီကိုကြည့်နေရင်း မေမေPark ပြုံးလိုက်သည်။သားမက်လေးကတော့ သေချာပေါက်ကြိုက်မှာဘဲ။
" ဟို အန်တီ "
စတော်ဘယ်ရီအားကြည့်နေတုန်း နောက်ကျောဘက်ဆီမှ အသံကြားရသည်မို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ စကပ်တိုပေါင်တိုနှင့်မြင်မကောင်းအောင်ရင်ဟိုက်အင်ကျီဝတ်ထားသည့်မိန်းကလေးပုံကြောင့် မေမေParkအလိုလိုမျက်မှောင်ကျုံ့မိသွားသည်။
" ကျွန်မနာမည် Daisyပါ "
" အော် အင်း "
ထိုသို့သာပြောလိုက်ပြီး စတော်ဘယ်ရီအားခြင်းထဲအမြန်ထည့်လိုက်၍ ထွက်လာခဲ့တော့ ထိုကောင်မလေးသည်အနောက်ကနေလိုက်လာခဲ့သည်။
" ကျွန်မတို့ စကားပြောသင့်တယ်ထင်တယ် အန်တီ "
" စိတ်မကောင်းပါဘူး အဲ့ဘက်ကို အန်တီမသိတဲ့အတွက် ငြင်းပါရစေ "
" ငြင်းလဲ မပြောလို့မဖြစ်တဲ့အရာမို့ပါ ၊ အန်တီသားနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်ကို ကျွန်မလွယ်ထားနေရပြီ "
ရှေ့ကိုလျှောက်နေသည့်ခြေလှမ်းတွေဟာ တုန့်ကနဲရပ်တန့်သွာကာ အံ့ဩမှုကြောင့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဟာ ပွင့်ဟသွားခဲ့သည်။ ထိုအခါသူမက အောင်နိုင်သူအပြုံးနှင့်ပြုံးပြလာသည်။
" Park Chanyeol နင်ဒါဘယ်လိုရှင်းမလဲ ၊ နင်ငါတို့ကို ကျေးဇူးကန်းနေတာလားဟမ် ! "
" ... "
" ငါတို့ကို ဂရုမစိုက်ရင်တောင်မှ Baekhyunလေးကို အားနာသင့်ပါတယ် "
မေမေဟာ ရှက်စိတ်ေြကာင့် Baekhyunကိုမျက်နှာမပြရဲလောက်အောင်ဖြစ်မိသည်အထိ။ဆိုးသွမ်းသည့်သားကို မေမေ မကြည့်နိုင်တော့သလို ဒေါသကြောင့်အသက်ရှူတွေလည်းကြပ်လာရသည်။
" ဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ "
ဧည့်ခန်းထဲဆူညံနေသည်ကြောင့် ဖေဖေဟာအိပ်မနိုင်တော့၍ထွက်လာခဲ့သည်။ဧည့်ခန်းထဲရောက်တော့လဲ ပုံပျက်နေသည့် သုံးယောက်ကြောင့် စိုးရိမ်စွာမေးလိုက်တော့ မြေပြင်ပေါ်ပုံ့ပုံ့လေးထိုင်နေသည့် ဇနီးဖြစ်သူက မျက်ရည်အရွှဲသားနှင့်မော့ကြည့်လာသည်။
" မိန်းမဘာဖြစ်တာလဲ "
မေမေက ဘာမှမပြောပါဘဲ ငြိမ်နေသည်။ထိုအခါ ကျောပေးထားလျက် Baekhyunသည် ဖေဖေရှေ့သို့လျှောက်လာကာ
" ကျွန်တော် Park Chanyeolနဲ့ဆက်ပြီး မပေါင်းနိုင်တော့ဘူး ဒါကြောင့် ကွာရှင်းခွင့်ပြုပါ "
Baekhyunရဲ့စကားကြောင့်ဖေဖေဟာမျက်လုံးတွေပြူးသွာကာ Chanyeolအားကြည့်သည်။Chanyeolဟာ ဖေဖေနဲ့မျက်လုံးချင်းမဆုံနိုင်သည်ကြောင့် ကြမ်းပြင်ကိုသာ ငေးစိုက်ကြည့်နေသည်။
" ယောကျာ်း ရှင့်သားကို ရှင်ဘဲ ထိန်းတော့ ကျွန်မတော့ စိတ်နာသွားပြီ ၊ လာ သွားမယ် Baekhyunလေး "
မေမေPark ဆက်ပြီးသားဖြစ်သူကိုမမြင်ချင်တော့သည်ကြောင့် အသက်မရှိတော့သည့်သူလိုရပ်နေသည့် Baekhyunလေး၏လက်ကိုဆွဲကာထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ထိုအခါ ဧည့်ခန်းထဲ ဖေဖေနှင့်Chanyeolတို့သာကျန်ေနခဲ့သည်။အခန်းတွင်းရဲ့အအေးဓာတ်ဟာတဖြည်းဖြည်းအေးစက်လာသလို ဖေဖေ၏အသက်ရှူသံသည်လည်းပိုပြီးပြင်းထန်နေကာ Chanyeolသည်ကြောက်စိတ်ကြောင့် ချွေးစေးတို့ပျံနေသည်။
" Park Chanyeol ! "
ဖေဖေ၏ ခပ်ဩဩအသံသည် အခန်းတွင်းအုပ်စိုးသွားကာ Chanyeolသည် လန့်ကာပင်တုန်တက်သွားသည်။ ငယ်ငယ်ကတည်းကအခုချိန်အထိအကြောက်ဆုံးသူသည် ဖေဖေပင်ဖြစ်သည်။ဒါကြောင့် ဘာဘဲလုပ်လုပ် ဖေဖေ့ရဲ့အရိပ်အခြည်ကိုကြည့်ပြီးမှလုပ်သည်။ ဖေဖေဟာ Chanyeolကို အလိုလိုက်ပေမဲ့ သူ့စကားနားမထောင်ရင်တော့ ကြောက်စရာကောင်းစွာ Chanyeolကိုဆက်ဆံသည်။အခုလည်း ဖေဖေရဲ့ဒေါသထွက်နေသည့်ပုံအား မမြင်ရဘဲနဲ့တောင် Chanyeolကြောက်လန့်နေခဲ့ရသည်။
" ပြောစမ်း ငါ့ကို ! မင်းဘာတွေလုပ်ထားလဲဆိုတာ ! "
Chanyeol ဂလုကနဲတံတွေးမြိုချလိုက်၍ ဖေဖေအားမရဲတရဲကြည့်ကာ
" Daisyဆီမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ကျွန်တော်ကြောင့် "
ဖေဖေသည်အံကြိတ်ထားသည်ကြောင့် လည်ပင်းကြောတွေထောင်နေကာ ဒေါသကြောင့်နဖူးစပ်မှာလည်းချွေးတို့စို့နေသလို မျက်လုံးတွေဟာလည်းနီရဲနေခဲ့သည်။
Daisyဆိုတာ Chanyeolနှင့်တွဲခဲ့သည့်မိန်းကလေးဆိုတာ မေမေ,မသိရင်တောင်ဖေဖေကသေချာပေါက်သိလိမ့်မည်။Baekhyunနဲ့လက်မထပ်ခင်တုန်းကလည်း သူမကြောင့် လက်ထပ်ပွဲကိုငြင်းခဲ့သည်ကိုလည်း ဖေဖေသိသည်။လက်ထပ်တုန်းကလည်း သူမနှင့်အဆက်အသွယ်ဖြတ်ဖို့ပြောခဲ့တာတောင် သူကခိုးပြီးဆက်သွယ်ခဲ့သည်။ဖေဖေကဒီလိုအရှုပ်တွေရှိလာမှာစိုးလို့ ပြောခဲ့သည်ကို အခုတော့ဖေဖေစကားကိုနားမထောင်ခဲ့သည့် Chanyeol ဒုက္ခအကြီးအကျယ်ရောက်နေခဲ့ပြီ ။
" ဟက်! အခုတော့ မင်းလိုချင်တဲ့အချိန်ရောက်လာပြီမလား ၊ ချစ်ရတဲ့သူနဲ့လဲအတူနေနိုင်ပြီ Baekhyunနဲ့လည်း လမ်းခွဲနိုင်ပြီ မိဘတွေမျက်နှာကိုလည်း အိုးမဲသုတ်နိုင်ပြီပေါ့ ၊ မင်း တော်ပါတယ် "
" ဖေဖေ .."
" မင်း ပါးစပ်ပိတ် ! နောက်ခါငါ့ကိုဖေဖေလို့လာမခေါ်နဲ့ ထပ်ပြီးလဲ ငါတို့နဲ့မပတ်သက်နဲ့ Baekhyunနဲ့လည်း ဝေးဝေးနေ ! "
စိတ်ပျက်ခြင်းတွေနဲ့ပြည့်နှက်နေသည့် အကြည့်တွေနှင့်ကြည့်သွားကာ ထွက်သွားသည့် ဖေဖေကို ကြည့်
နေရင်း ခြေယိုင်ကျကာ ကြမ်းပြင်ထက် ထိုင်ချမိသွားသည်။ ခေါင်းကို ငုပ်ချလိုက်ကာ ဆံပင်တို့ကို စုံကုတ်လိုက်ပြီးနောက် တရိပ်ရိပ်တက်လာသည့် မျက်ရည်တွေကိုကျဆင်းခွင့်ပြုလိုက်သည်။
ကျွန်တော် Park Chanyeolနဲ့ဆက်မပေါင်းနိုင်တော့ဘူး ၊ ဒါကြောင့်ကွာရှင်းခွင့်ပြုပါ
တည်တင်းသော မျက်နှာထားနှင့် ပြတ်ပြတ်သားသားပြောထွက်လာသည့် စကားတွေသည် Chanyeolရင်ကို အစိမ်းလိုက်ခွဲလိုက်သလိုပင်။
' ကျွန်တော် အဆင်ပြေတာမို့ မေမေတို့ကအများကြီးမစိုးရိမ်ပါနဲ့ ၊ အိမ်ကိုတော့ အကြောင်းမပြန်သေးဘဲ ခဏလောက် သူငယ်ချင်းဆီမှာနေလိုက်ပါ့မယ် ' ဆိုသည့်စကားကို စိတ်မပူစေရန်အထပ်ထပ်ပြောကာ မေမေတို့ကို Airpotဆီလိုက်ပို့ခဲ့သည်။မေမေတို့က Chanyeolကို စိတ်ပျက်သွားသည်ဟုပြောကာ ချက်ချင်းပင်ပြန်သွားခဲ့ကြသည်။
" Baekhyun အခုမင်းစိတ်ထဲဘယ်လိုခံစားရလဲ "
ပြတင်းေပါက်ကနေတစ်ဆင့်ညကောင်းကင်အားငေးမောနေသည့် Baekhyunသည် kyungsooရဲ့အမေးကိုလေးလေးနက်နက်စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် ဖြေလာသည်က အမေးနှင့်မအပ်စပ်စွာထွက်လာသည်။
" ငါ ငိုချင်သေးတယ် "
Kyungsoo သက်ပြင်းချ၍သာ Baekhyunကိုအခန်းထဲထားခဲ့လိုက်သည်။ပြီးတော့ ဖုန်းကိုအိတ်ကပ်ထဲမှထုတ်ကာ Jonginဆီအားဖုန်းခေါ်လိုက်၍
" မနက်ဖြန် Park Chanyeolနဲ့တွေ့လို့ရအောင် ကူညီပေးပါ "
Park Chanyeolကို နောင်တရအောင်ပြောဖို့က Kyungsooတာဝန်ဘဲဖြစ်သည်။
----------
မျက်စိရှေ့ကလူကို kyungsooမျက်မှောင်ကျုံ့ကာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ထိုလူကတော့ လုံးဝကို စိတ်ဓာတ်ကျကာ စိတ်နဲ့လူနဲ့မကပ်သည့်ပုံစံဖြစ်နေသည်။သေချာပါက် park Chanyeolတို့ ကျရှူံးချိန်ရောက်လာပြီလေ။
အေးစက်ခါနီးကော်ဖီအားယူပြီး တစ်ငုံမော့သောက်လျက် kyungsoo စကားစလိုက်သည်။
" ထပ်ပြီး ငါ့သူငယ်ချင်းကိုမနှောက်ယှက်ဘဲထွက်သွားခွင့်ပြုလိုက်ပါ "
Kyungsooရဲ့စကားကိုတုန့်ပြန်လာသည်ကတော့ အကြည့်စူးစူးတစ်စုံ ။ Kyungsooဟက်ခနဲရယ်ချလိုက်၍ ထိုအကြည့်စူးစူးတွေကို ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ
" Baekhyunမင်းကြောင့်အများကြီး နာကျင်နေရပြီ ထပ်ပြီးတော့ သူ့ကို နာကျင်အောင်လုပ်ဖို့မကြိုးစားနဲ့တော့ ၊ Baekhyunလည်း လူပါ သူ့မှာနှလုံးသားရှိတယ် သူချစ်ရတဲ့သူက သူ့အပေါ် ရက်စက်နေတာဟာ သူ့ကိုအများကြီးနာကျင်စေတယ် "
" ချစ်ရသူ ? "
Kyungsooစကားကို သံယောင်လိုက်လာသည့် Chanyeolပုံစံက အံ့ဩနေကာ မျက်ဝန်းတို့ဟာ ဝိုင်းစက်နေသည်။
" ဟုတ်တယ် ချစ်ရသူ ... မင်းက Baekhyunရဲ့ချစ်ရသူဘဲ ၊ မင်းကိုစတွေ့ကတည်းက သဘောကျခဲ့တဲ့ Baekhyun ၊ မင်းကို အမြဲစောင့်ကြည့်နေခဲ့တဲ့ Baekhyun ၊ မင်းနဲ့လက်ထပ်ရမှာကို သိရတဲ့အချိန်ကကလေးတစ်ယောက်လို အများကြီးပျော်ရွှင်နေခဲ့တဲ့ Baekhyun ၊ မင်းကို အမြဲတမ်းသည်းခံနေတတ်တဲ့ Baekhyun ၊ မင်းကြောင့်အများကြီး နာကျင်ခဲ့ရတဲ့ Baekhyun ၊ အဲ့ဒီ Baekhyunက မင်းလိုကောင်နဲ့မတန်ဘူး ၊ အခုလည်း Baekhyunကအသိတရားဝင်သွားပြီမို့ သူမကြာခင် မင်းနဲ့ကွာရှင်းလိမ့်မယ် ၊ ငါပြောချင်တာ ဒါဘဲ "
ခပ်ပြတ်ပြတ်ပြော၍ပင် Kyungsooထွက်လာခဲ့သည်။စိတ်ထဲမှာလည်း Luhanကိုခေါ်လာလိုက်ရမှာလို့တွေးနေသည်။Luhanသာပါလာရင် Park Chanyeol အဲ့နေရာမှာတင် ပွဲချင်းပြီးဘဲလေ။ အခုတော့ ဒေါသထွက်လျင်လည်း တည်ငြိမ်တတ်သည့် kyungsooကြောင့် Park Chanyeolကံကောင်းသွားခဲ့သည်။ ကော်ဖီဆိုင်မှ အထွက် နောက်ပြန်လှည့်လိုက်တော့ နေရာတွင် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျကာ ထိုင်နေသေးသည့် Chanyeol က လုံးဝကို ကျရှုံးနေလေပြီလေ ။ Kyungsooကျေနပ်စွာပင် ပြုံးလိုက်ကာ လှည့်ထွက်ခဲ့သည်။
" hyung အကြိုက်ပီဇာကို Hyungတို့အခန်းထဲပို့ထားတယ် သိလား "
Roundလှည့်လို့ပြန်အလာ Elevatorစောင့်နေရင်းအနားရောက်လာသူTaeyongကပြုံးလျက်ပြောလာသည်။
" အာ Taeyongကလဲ ဘာလို့အခုလိုတွေလုပ်ရတာလဲ အားနာစရာကြီး "
" အားနာရင် များများစားပေးပါနော် အခုတလော Hyungပိန်ကျသွားတယ် ပြီးတော့ ကလေးလေးအတွက်အားရှိဖို့လိုတယ်နော် "
ထိုအခါမှ Baekhyunလည်းသတိရသွားကာ ပြုံးပြလျက်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ရသည်။ကလေးလေးကောင်းကောင်းမွေးဖွားနိုင်ဖို့ အစားများများစားဖို့လိုအပ်တာဘဲ။နို့များများသောက်ရမယ်၊အာဟာရဖြစ်မဲ့အရသာရှိတာတွေစားရမယ်၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေစားရမယ် ။အဲ့ဒါမှ ကလေးလေးက ချစ်စရာလေးဖြစ်မှာ။
Baekhyunကိုယ့်အတွေးနဲ့ကို ပြုံးမိတော့ ဘေးနားက Taeyongလဲသဘောကျစွာပြုံးမိသွားသည်။
တွေ့ဖူးသမျှအပြုံးတွေထဲမှာ Hyungအပြုံးက ချစ်စရာအကောင်းဆုံးဘဲ။
" Baekhyun ငါမင်းအတွက်နို့ဝယ်လာတယ် "
အခန်းထဲစာဖတ်နေတုန်း နို့တစ်ခွက်နှင့်ရောက်လာသော kyungsooကို ကုတင်ပေါ်လက်ပုတ်လိုက်၍ခေါ်လိုက်သည်။
" အဲ့စာတွေဖတ်တာရပ်ပြီး အားရှိအောင်အိပ်ပါကွာ မဟုတ်ရင် မင်းကလေးလေးအတွက်ထိခိုက်လိမ့်မယ်"
" ခဏအပျင်းပြေလောက်ပါဘဲကွာ ကလေးလေးလဲ ဗဟုသုတရအောင်လို့ "
Baekhyunစကားကို kyungsooနားမလည်တာကြောင့် မျက်မှောင်ကျုံ့မိသွားသည်။
" နေပါအုံး မင်းစာဖတ်တာနဲ့ ကလေးလေးဗဟုသုတရတာနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ "
ထိုအခါ Baekhyunက မဖြေသေးဘဲ နွားနို့ကိုတချိုင့်ထဲမော့သောက်ပစ်လိုက်ပြီးနောက် ပေသွားသောပါးစပ်အား လက်ခုံနှင့်ဖြစ်သလိုသုတ်၍ ( ဗြောင်အပေအတေလေး) ဖြေသည်။
" မင်းမသိဘူးလား အခုငါ့အသွေးအသားတွေနဲ့ ကလေးလေးနှင့်က ချိတ်ဆက်နေတာလေ ငါကအာဟာရရှိတဲ့အစားကောင်းကောင်းစားရင် ကလေးလေးလဲ အာဟာရတွေရမယ် ငါကနို့သောက်ရင် ကလေးလေးလဲ နို့ဓာတ်ရမယ် ငါကစာဖတ်လို့ ရသွားတဲ့ဗဟုသုတကိုလဲ ကလေးလေးဆီ အသွေးအသားထဲကနေ စီးဆင်းပြီးရမယ် ကဲ တွေ့လား "
Baekhyunရဲ့ထူးဆန်းသည့်ဖြေရှင်းချက်ကြောင့် Kyungsooပါးစပ်အဟောင်းသားတောင်ဖြစ်သွားရသည်။ဒီကောင် ပစ်ခံရတာများပြီး ဦးနှောက်ချောင်သွားတာလားလို့ပင်ထင်မိတယ်။သူ့ဗိုက်ထဲကထွက်လာမဲ့ကလေးလေးလဲ သူ့လိုဦးနှောက်ချောင်သူမဖြစ်ဖို့ဘဲဆုတောင်းရတော့မှာပေါ့။
Kyungsooတွေးနေရင်းပင် သူငယ်ချင်းအားကြည့်နေမိသည်။ ဗိုက်ထဲကမထွက်လာသည့်ကလေးလေးအတွက် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့် Baekhyunပုံစံကအရမ်းကိုအပြစ်ကင်းစင်လှသည်။ဖြစ်နိုင်ရင် Baekhyunကိုအမြဲတမ်းပြုံးစေချင်သည်။ဘဝမှာလည်း ဘာပင်ပန်းမှုတွေ စိတ်ဆင်းရဲမှုတွေမရှိပါဘဲအနာဂတ်ကို ပျော်ရွှင်ခြင်းတွေနဲ့ဘဲ ဖြတ်သန်းစေချင်သည်ပင်။
" Kyungsoo ငါ့ကိုကြည့်ပြီးဘာတွေစဉ်းစားနေတာတုန်း "
Baekhyunစကားကြားမှ အတွေးကမ္ဘာထဲနစ်မြုပ်နေသူက သတိပြန်လည်လာခဲ့သည်။
" မင်းမွေးလာမဲ့ကလေးလေး မင်းလိုကျပ်မပြည့်တဲ့သူမဖြစ်ရင်ကောင်းမှာဘဲလို့ စဉ်းစားနေတာပါ "
"ဟာ ! မင်းနော် "
Kyungsoo စလိုက်တော့ မျက်လုံးလေးပြူးကာ
ရန်ထောင်နေသည့် သူငယ်ချင်းအတွက် စိတ်ထဲတွင်ဝမ်းနည်းနေမိသည်။ ဒါကြောင့် သူရှေ့မှာ မငိုမိဖို့ရန် အမြန်ထရပ်လိုက်၍ ကိုယ့်အခန်းပြန်ဖို့ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
" ပြန်တော့မို့လား ငါနဲ့စကားမပြောတော့ဘူးလား "
" ငါကမင်းလိုအားယားနေတဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး သွားပြီ!စောစောအိပ်အုံး! "
" Yes sir ! "
စစ်သားတွေလိုလေသံနှင့်အလေးပြုသလိုလုပ်ကာ ပြောနေသည့် သူကြောင့် kyungsooသဘောတကျရယ်မိသည်။ပြီးမှ သေချာနှုတ်ဆက်ကာ နို့ပန်းကန်ယူ၍အခန်းထဲမှထွက်သွားခဲ့သည်။
Kyungsooထွက်သွားတော့ ဘာမှမဖြစ်သလိုဟန်ဆောင်ကာပြုံးနေတဲ့ Baekhyunချက်ချင်းပင် မျက်နှာလေးမှိုင်ကျသွားကာ မျက်ရည်တွေဝဲလာသည်။တကယ်တော့ Baekhyunစာဖတ်နေသည်မှာ စိတ်ဝင်စားလို့မဟုတ်ပါဘဲ အိပ်မပျော်ခဲ့လို့ပါ။ဘာလို့အိပ်မပျော်ခဲ့တာလဲဆိုရင် မျက်စိမှိတ်လိုက်တိုင်း Chanyeolကို မြင်နေမိလို့ပါ ။ ဒါကြောင့် Baekhyunအိပ်ဖို့ကိုကြောက်နေမိကာ မအိပ်ငိုက်စေရန် တွေ့ရာလျှောက်လုပ်နေမိသည်အထိ။
ဟင်းးးး။
ရွှတ်!
သက်ပြင်းသဲ့သဲ့လေးချကာ နှာလေးတစ်ချက်ရှုံ့လိုက်ပြီး ဗိုက်ကလေးအား ခပ်ဖွဖွထိလိုက်သည်။
အင်း .... တော်သေးတာပေါ့ ငါချစ်ရမဲ့သူတစ်ယောက်ရှိသေးလို့ ။
ဗိုက်ကလေးအား လက်ဖဝါးလေးနဲ့သာ ဖွဖွလေးသပ်ပေး၍တွေးနေမိသည်။
------------
" Park Chanyeol မင်းသိပြီမှတ်လား ဘယ်လိုနောင်တရလဲဆိုတာ "
Sehunရဲ့ အမေးစကားကို Chanyeolမဖြေမိဘဲ ထိုင်ခုံနောက်ကျောမှီကာ မျက်လုံးတွေကိုတင်းတင်းမှိတ်ထားနေသည်။ မျက်ခုံးတွေဟာလည်း အလိုမကျစွာ ထိလုမတတ် စုကုတ်နေပြီး နားရွက်တွေဟာလည်း ဒေါသတစ်ခုကြောင့် နီရဲနေသည်။
ဘာမှစကားပြန်မလာဘဲ ဆူပုတ်နေသည့် Chanyeol ကြောင့် Sehunနှင့်Jonginတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ကာ မေးငေါ့ပြနေသည်။
" တွေ့လား ဒီကောင်အခုကျမှ Baekhyunကိုအဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဖြစ်နေတယ် "
" ဒီကောင်ကိုက ရှုပ်လွန်းတာ "
ခပ်တိုးတိုးအတင်းတုတ်နေကြသည့် သူနှစ်ယောက်ကို မျက်လုံးတစ်ဖက်ဖွင့်လိုက်ပြီးစိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းချင်းစိုင်နေကြသည့် နှစ်ယောက်က သတိထားမိသွားပြီး ဖယ်သွားကြသည်။ထိုအခါ ထိုင်နေရာမှထကာ ဆိုဖာခုံပေါ်ထိုင်နေတဲ့သူနှစ်ယောက်ရှေ့တွင်ထိုင်လိုက်သည်။
" ငါကမင်းတို့ဆီက အကြံဉာဏ်လိုချင်လို့ခေါ်လိုက်တာနော် မင်းတို့အတင်းတုတ်တာခံဖို့မဟုတ်ဘူး "
" ဘာ ! အခုကျမှ အကြံဉာဏ်တောင်းမယ်ပေါ့ မင်းဟာကမလွန်လွန်းဘူးလား လုပ်ချင်တိုင်းလုပ်ပြီးမှ "
Sehunကစိတ်တိုတိုနှင့်ပြောလိုက်လျှင် Jonginက စကားမလွန်စေရန် လက်ကာတားလိုက်ပြီး Chanyeolကိုကြည့်ကာ
" မင်းအခုဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ "
ထိုအခါ Chanyeolကခေါင်းငုပ်ချလိုက်ပြီး
" ငါ ... ငါ Baekhyunနဲ့ မကွာရှင်းချင်ဘူးဖြစ်နေတယ် "
" ဘာကြောင့်လဲ "
ဒီတစ်ခါ Jonginရဲ့အမေးကိုတော့ Chanyeolဖြေဖို့ရန်ခက်ခဲသွားခဲ့သည်။ဘာကြောင့် မကွာရှင်းချင်တာလဲဆိုတာကိုလည်း Chanyeolကိုယ့်ကိုကိုယ်မသိပါ။ဖြစ်ချင်သည်ကတော့ အရင်အတိုင်းဘဲ Baekhyunနှင့်အတူနေချင်သည်ပင်။
ဘာမှမဖြေဘဲငြိမ်ကျသွားသည့်သူကိုကြည့်ကာ jonginဟက်ကနဲရယ်ချလျက်
" တွေ့လား ! မင်းမှာအကြောင်းပြချက်မရှိဘဲနဲ့ဘာလို့ မင်းလိုချင်တာဘဲတွေးနေရတာလဲ ဘာလို့ သူတစ်ပါးကိုနာကျင်အောင်လုပ်နေရတာလဲ Chanyeol"
" ငါက Baekhyunကို နာကျင်အောင်မလုပ်ပါဘူး"
ထိုအခါ တိတ်ဆိတ်နေသည့် Sehunသည်မနေနိုင်စွာပင် စားပွဲခုံအား ဘုန်းကနဲထုလျက်
" မင်းက Baekhyunကို နာကျင်အောင်မလုပ်ဘူးဟုတ်လား? ဘယ်တုန်းက ဟာသတွေပြောတတ်သွားတာလဲ Chanyeolရာ "
" Sehun "
Jonginက Sehunအကြောင်းကိုသိလို့ တားမယ်အလုပ် Sehunကဦးစွာတားလိုက်သည်။
" Jongin ငါ့ကိုမတားနဲ့ ငါပြောသင့်တာပြောရမယ် မဟုတ်ရင် ဒီကောင်လွန်လိမ့်မယ် "
Jonginလည်း မနိုင်တော့ဘူးဟုတွေးကာလွှတ်ထားလိုက်တော့သည်။
" ဒီမှာ Chanyeol မင်းလုပ်ပုံကောင်းလားဆိုတာသေချာပြန်စဉ်းစား ငါပြောပြမယ် "
"..."
" မင်းက Baekhyunကိုလက်ထပ်တယ်ဆိုတာ Baekhyunကို အနိုင်ကျင့်ချင်လို့ ပြီးရင် Daisyနဲ့အတူနေပြီး Baekhyunကိုပစ်ထားတယ် ပြီးတော့ Baekhyunကို မျှော်လင့်ချက်တွေပေးပြီး အဲ့မျှော်လင့်ချက်တွေကိုရိုက်ချပစ်တယ် ပြီးတော့ မင်းစိတ်ထဲမှာ Baekhyunရှိရဲ့သား ဘာလို့များလိမ်ညာချင်ရတာလဲ ၊ မင်းဘေးနားမှာBaekhyunကိုထားချင်ရဲ့သားနဲ့ အဝေးကို မင်းကိုယ်တိုင်ဘဲတွန်းပို့လိုက်တာလေ Park Chanyeol! "
Sehunဒေါသထွက်စွာပင်ပြောဆိုပြီးနောက် မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာဒေါသတို့ကို ဖြေလျော့နေရသည်။မဟုတ်ရင် ... သူငယ်ချင်းတွေဘာတွေငှဲ့ညာနေမှာမဟုတ်ဘဲ ဆွဲထိုးမိမှာပင်။
" ဟုတ်တယ် Chanyeol , Sehunပြောတာမှန်တယ် ၊ မင်း အသိတရားရသင့်ပြီ "
" ဒါမဲ့ အခုက ငါဘယ်လိုမှလုပ်လို့မရတဲ့အခြေအနေဖြစ်နေပြီ ငါသေချာပေါက် Daisyကိုရွေးရတော့မှာ "
စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ပြောလာသည့် Chanyeolသည် လုံးဝကိုမှိုင်ကျသွားပြီး စိတ်ဓာတ်ကျနေသည့်ပုံဖြစ်သည်။ဘေးနားကလဲ Chanyeolရဲ့ပုံစံကိုကြည့်ရင်း စိတ်မသက်မသာဖြစ်ရသည်။
အရင်က Chanyeolသိပ်ချစ်လှပါသည်ဆိုသည့် Daisyသည် အခုတော့ Chanyeolရဲ့နှလုံးသားထဲမှာတောင်မရှိတော့ပါ။ အရင်က Chanyeolမုန်းလှပါသည်ဆိုသည့် Baekhyunကတော့ Chanyeolကို ကျရှုံးအောင်လုပ်နိုင်ခဲ့သည်။
" ကို ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ "
ဇွန်းကိုကိုင်ကာ တွေဝေနေသည့် Chanyeolရဲ့ လက်မောင်းအားခပ်ဖွဖွလှုပ်ကာ မေးတော့ သတိမေ့နေသူတစ်ယောက်လို နိုးလာသည့်သူက မိမိအား ကြောင်တောင်တောင်မျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်လာသည်။
" ကို ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲလို့ Daisyမေးနေတယ်လေ "
" အော် အင်း ဒီတိုင်း ကုမ္ပဏီအကြောင်းပါ "
Chanyeolပြောပေမဲ့ သူမက မသင်ကာစွာစိုက်ကြည့်သည်။ရှေ့မှာ သူရှိနေရဲ့သားနဲ့ အခြားကို စိတ်ရောက်နေသည့် Chanyeolကို သူမ,မကျေနပ်ပါ။
တီ !
ထိုစဉ် စားပွဲပေါ်မှ သူမဖုန်းလေး ပွင့်လာပြီး စာတစ်စောင်ရောက်လာသည်ကိုအချက်ပြသည်။Chanyeolသူမဖုန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ သူမကလျင်မြန်စွာပင် ဖုန်းကိုကောက်ယူလိုက်ကာ အိတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။
" ကို စားလေ ဟင်းရည်တွေအေးကုန်မယ် "
ဖုန်းအကြောင်းကိုChanyeolဘက်ကစကားစမလာခင်မှာပင် သူမကလျင်မြန်စွာအရင်လမ်းကြောင်းလွှဲလိုက်သည်။သို့ပေမဲ့ သူမထက်ပင်လျင်မြန်တဲ့ Chanyeolကအသေအချာပင်မြင်လိုက်ရသည့် သူမ၏ messageအကြောင်းကိုတွေးနေမိသည်။
'ပြင်ဆင်ပြီးပြီ'ဆိုဘဲ ဘယ်သူကို ပြင်ဆင်ခိုင်းထားတာလဲ ပြီးတော့ ဘာကိုများလဲ !
Chanyeol မသင်ကာစွာ ကြည့်မိတော့ သူမက ဖြူဖွေးသောသွားတို့ပေါ်အောင်ရယ်ပြလာပြီး Chanyeolပန်းကန်ထဲကို အသားတစ်ဖတ်ထည့်လာပေးသည်။
" ကိုထည့်စားနော် ကိုအားရှိမှ Daisyမွေးလာမဲ့ ကလေးလေးကိုထိန်းနိုင်မှာ "
" ကောင်းပါပြီ "
Chanyeol သူမကို ပြုံးလျက်ပြောလိုက်ပြီး သူမထည့်ပေးသည့် အသားဖတ်အား စားလိုက်သည်ကို သူမကဝမ်းသာစွာကြည့်နေသည်။
နောက်ဆုံးတော့ ကိုပြန်ရောက်လာပြီ !
Chanyeolအသားဖတ်အားဝါးရင်း သူမအား ပြုံးလျက်စိုက်ကြည့်နေသည်။ပြီးတော့ သူမ၏မျက်လုံးတွေကိုသေချာစိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။
မင်းဘာတွေ ဖုံးကွယ်ထားလဲ Daisy !
Chanyeol , Daisyကိုကြည့်လေ ပဟေဠိဆန်လာလေဖြစ်သည်။ သူမ၏မျက်လုံးတွေက ဟန်မဆောင်တတ်ပါဘဲ Chanyeolအား တစ်ခုခုလိမ်ထားကြောင်းကိုသက်သေပြနေသလို Chanyeolကလည်းသေချာပေါက် ရိပ်မိနေသည်။ထိုကြောင့် Chanyeolသူမ၏မျက်လုံးတွေကိုသာ စိုက်ကြည့်ကာ အဖြေရှာနေရသည်။
(To be continued)
နေ့လည်ကအပြီးရေးပြီး တင်ဖို့ပါဘဲ ထမင်းဆိပ်တက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားတာ ညနေ 5ခွဲမှ နိုးတယ် ... အဲ့ဒါနဲ့ ဟိုဟာလုပ် ဒီဟာလုပ်နဲ့ပြင်ဆင်ရင်း အခုမှ အဆုံးသတ်ရေးတာ ပြီးသွားတယ် အဟဲ ><
-------------
" အမဲသားႏွစ္ပိသာေပးပါ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
အသားတုံးေတြအားလွီးျဖတ္ေနသည္ကို ေမေမParkေစာင့္ေနလိုက္သည္။ေမေမParkေဈးဝယ္လွ်င္ Marketေတြထက္ အခုလိုရပ္ကြက္ထဲဝယ္ရတာ သေဘာက်တတ္သူျဖစ္သည္။ ခပ္ရဲရဲရွိေနေသာ အသားတို႔ကို လွီးျဖတ္ေနသည္ကိုျမင္ေနရရင္ တကယ္ကိုပင္လတ္ဆတ္တယ္ဟု ယူဆတတ္ေသာေၾကာင့္ ေမေမParkအဖို႔ကေတာ့ Marketက Readymadeအထုတ္ေတြနဲ႕ အဆင္မေျပပါ ။
" ဒီမွာ ရပါၿပီ မႀကီး "
ကမ္းေပးလာသည့္အထုတ္အား ျခင္းေတာင္းထဲသို႔ထည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ လိုအပ္သည့္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္တို႔ကို လိုက္ဝယ္ေနလိုက္သည္ ။ အသီးတန္းဘက္ဆီလာေနတုန္း ခပ္ရဲရဲစေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြေတြ႕သြားသည္မို႔ Baekhyunေလးကို သတိရသြားသည္ေၾကာင့္ဝယ္ဖို႔ရန္စိတ္ကူးၿပီးေလွ်ာက္လာခဲ့လိုက္သည္။
" စေတာ္ဘယ္ရီ ႏွစ္ျခင္းေပးပါေနာ္ "
" ဟုတ္ "
လတ္ဆတ္သည့္စေတာ္ဘယ္ရီကိုၾကည့္ေနရင္း ေမေမPark ၿပဳံးလိုက္သည္။သားမက္ေလးကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ႀကိဳက္မွာဘဲ။
" ဟို အန္တီ "
စေတာ္ဘယ္ရီအားၾကည့္ေနတုန္း ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီမွ အသံၾကားရသည္မို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စကပ္တိုေပါင္တိုႏွင့္ျမင္မေကာင္းေအာင္ရင္ဟိုက္အင္က်ီဝတ္ထားသည့္မိန္းကေလးပုံေၾကာင့္ ေမေမParkအလိုလိုမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕မိသြားသည္။
" ကြၽန္မနာမည္ Daisyပါ "
" ေအာ္ အင္း "
ထိုသို႔သာေျပာလိုက္ၿပီး စေတာ္ဘယ္ရီအားျခင္းထဲအျမန္ထည့္လိုက္၍ ထြက္လာခဲ့ေတာ့ ထိုေကာင္မေလးသည္အေနာက္ကေနလိုက္လာခဲ့သည္။
" ကြၽန္မတို႔ စကားေျပာသင့္တယ္ထင္တယ္ အန္တီ "
" စိတ္မေကာင္းပါဘူး အဲ့ဘက္ကို အန္တီမသိတဲ့အတြက္ ျငင္းပါရေစ "
" ျငင္းလဲ မေျပာလို႔မျဖစ္တဲ့အရာမို႔ပါ ၊ အန္တီသားနဲ႕ရတဲ့ကိုယ္ဝန္ကို ကြၽန္မလြယ္ထားေနရၿပီ "
ေရွ႕ကိုေလွ်ာက္ေနသည့္ေျခလွမ္းေတြဟာ တုန႔္ကနဲရပ္တန႔္သြာကာ အံ့ဩမႈေၾကာင့္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာဟာ ပြင့္ဟသြားခဲ့သည္။ ထိုအခါသူမက ေအာင္နိုင္သူအၿပဳံးႏွင့္ၿပဳံးျပလာသည္။
" Park Chanyeol နင္ဒါဘယ္လိုရွင္းမလဲ ၊ နင္ငါတို႔ကို ေက်းဇူးကန္းေနတာလားဟမ္ ! "
" ... "
" ငါတို႔ကို ဂ႐ုမစိုက္ရင္ေတာင္မွ Baekhyunေလးကို အားနာသင့္ပါတယ္ "
ေမေမဟာ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ Baekhyunကိုမ်က္ႏွာမျပရဲေလာက္ေအာင္ျဖစ္မိသည္အထိ။ဆိုးသြမ္းသည့္သားကို ေမေမ မၾကည့္နိုင္ေတာ့သလို ေဒါသေၾကာင့္အသက္ရႉေတြလည္းၾကပ္လာရသည္။
" ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ "
ဧည့္ခန္းထဲဆူညံေနသည္ေၾကာင့္ ေဖေဖဟာအိပ္မနိုင္ေတာ့၍ထြက္လာခဲ့သည္။ဧည့္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့လဲ ပုံပ်က္ေနသည့္ သုံးေယာက္ေၾကာင့္ စိုးရိမ္စြာေမးလိုက္ေတာ့ ေျမျပင္ေပၚပုံ႕ပုံ႕ေလးထိုင္ေနသည့္ ဇနီးျဖစ္သူက မ်က္ရည္အ႐ႊဲသားႏွင့္ေမာ့ၾကည့္လာသည္။
" မိန္းမဘာျဖစ္တာလဲ "
ေမေမက ဘာမွမေျပာပါဘဲ ၿငိမ္ေနသည္။ထိုအခါ ေက်ာေပးထားလ်က္ Baekhyunသည္ ေဖေဖေရွ႕သို႔ေလွ်ာက္လာကာ
" ကြၽန္ေတာ္ Park Chanyeolနဲ႕ဆက္ၿပီး မေပါင္းနိုင္ေတာ့ဘူး ဒါေၾကာင့္ ကြာရွင္းခြင့္ျပဳပါ "
Baekhyunရဲ႕စကားေၾကာင့္ေဖေဖဟာမ်က္လုံးေတြျပဴးသြာကာ Chanyeolအားၾကည့္သည္။Chanyeolဟာ ေဖေဖနဲ႕မ်က္လုံးခ်င္းမဆုံနိုင္သည္ေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ကိုသာ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
" ေယာက်ာ္း ရွင့္သားကို ရွင္ဘဲ ထိန္းေတာ့ ကြၽန္မေတာ့ စိတ္နာသြားၿပီ ၊ လာ သြားမယ္ Baekhyunေလး "
ေမေမPark ဆက္ၿပီးသားျဖစ္သူကိုမျမင္ခ်င္ေတာ့သည္ေၾကာင့္ အသက္မရွိေတာ့သည့္သူလိုရပ္ေနသည့္ Baekhyunေလး၏လက္ကိုဆြဲကာထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ထိုအခါ ဧည့္ခန္းထဲ ေဖေဖႏွင့္Chanyeolတို႔သာက်န္ေနခဲ့သည္။အခန္းတြင္းရဲ႕အေအးဓာတ္ဟာတျဖည္းျဖည္းေအးစက္လာသလို ေဖေဖ၏အသက္ရႉသံသည္လည္းပိုၿပီးျပင္းထန္ေနကာ Chanyeolသည္ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ ေခြၽးေစးတို႔ပ်ံေနသည္။
" Park Chanyeol ! "
ေဖေဖ၏ ခပ္ဩဩအသံသည္ အခန္းတြင္းအုပ္စိုးသြားကာ Chanyeolသည္ လန႔္ကာပင္တုန္တက္သြားသည္။ ငယ္ငယ္ကတည္းကအခုခ်ိန္အထိအေၾကာက္ဆုံးသူသည္ ေဖေဖပင္ျဖစ္သည္။ဒါေၾကာင့္ ဘာဘဲလုပ္လုပ္ ေဖေဖ့ရဲ႕အရိပ္အျခည္ကိုၾကည့္ၿပီးမွလုပ္သည္။ ေဖေဖဟာ Chanyeolကို အလိုလိုက္ေပမဲ့ သူ႕စကားနားမေထာင္ရင္ေတာ့ ေၾကာက္စရာေကာင္းစြာ Chanyeolကိုဆက္ဆံသည္။အခုလည္း ေဖေဖရဲ႕ေဒါသထြက္ေနသည့္ပုံအား မျမင္ရဘဲနဲ႕ေတာင္ Chanyeolေၾကာက္လန႔္ေနခဲ့ရသည္။
" ေျပာစမ္း ငါ့ကို ! မင္းဘာေတြလုပ္ထားလဲဆိုတာ ! "
Chanyeol ဂလုကနဲတံေတြးၿမိဳခ်လိဳက္၍ ေဖေဖအားမရဲတရဲၾကည့္ကာ
" Daisyဆီမွာ ကိုယ္ဝန္ရွိေနၿပီ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္ "
ေဖေဖသည္အံႀကိတ္ထားသည္ေၾကာင့္ လည္ပင္းေၾကာေတြေထာင္ေနကာ ေဒါသေၾကာင့္နဖူးစပ္မွာလည္းေခြၽးတို႔စို႔ေနသလို မ်က္လုံးေတြဟာလည္းနီရဲေနခဲ့သည္။
Daisyဆိုတာ Chanyeolႏွင့္တြဲခဲ့သည့္မိန္းကေလးဆိုတာ ေမေမ,မသိရင္ေတာင္ေဖေဖကေသခ်ာေပါက္သိလိမ့္မည္။Baekhyunနဲ႕လက္မထပ္ခင္တုန္းကလည္း သူမေၾကာင့္ လက္ထပ္ပြဲကိုျငင္းခဲ့သည္ကိုလည္း ေဖေဖသိသည္။လက္ထပ္တုန္းကလည္း သူမႏွင့္အဆက္အသြယ္ျဖတ္ဖို႔ေျပာခဲ့တာေတာင္ သူကခိုးၿပီးဆက္သြယ္ခဲ့သည္။ေဖေဖကဒီလိုအရႈပ္ေတြရွိလာမွာစိုးလို႔ ေျပာခဲ့သည္ကို အခုေတာ့ေဖေဖစကားကိုနားမေထာင္ခဲ့သည့္ Chanyeol ဒုကၡအႀကီးအက်ယ္ေရာက္ေနခဲ့ၿပီ ။
" ဟက္! အခုေတာ့ မင္းလိုခ်င္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္လာၿပီမလား ၊ ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႕လဲအတူေနနိုင္ၿပီ Baekhyunနဲ႕လည္း လမ္းခြဲနိုင္ၿပီ မိဘေတြမ်က္ႏွာကိုလည္း အိုးမဲသုတ္နိုင္ၿပီေပါ့ ၊ မင္း ေတာ္ပါတယ္ "
" ေဖေဖ .."
" မင္း ပါးစပ္ပိတ္ ! ေနာက္ခါငါ့ကိုေဖေဖလို႔လာမေခၚနဲ႕ ထပ္ၿပီးလဲ ငါတို႔နဲ႕မပတ္သက္နဲ႕ Baekhyunနဲ႕လည္း ေဝးေဝးေန ! "
စိတ္ပ်က္ျခင္းေတြနဲ႕ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ အၾကည့္ေတြႏွင့္ၾကည့္သြားကာ ထြက္သြားသည့္ ေဖေဖကို ၾကည့္
ေနရင္း ေျခယိုင္က်ကာ ၾကမ္းျပင္ထက္ ထိုင္ခ်မိသြားသည္။ ေခါင္းကို ငုပ္ခ်လိဳက္ကာ ဆံပင္တို႔ကို စုံကုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ တရိပ္ရိပ္တက္လာသည့္ မ်က္ရည္ေတြကိုက်ဆင္းခြင့္ျပဳလိုက္သည္။
ကြၽန္ေတာ္ Park Chanyeolနဲ႕ဆက္မေပါင္းနိုင္ေတာ့ဘူး ၊ ဒါေၾကာင့္ကြာရွင္းခြင့္ျပဳပါ
တည္တင္းေသာ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာထြက္လာသည့္ စကားေတြသည္ Chanyeolရင္ကို အစိမ္းလိုက္ခြဲလိုက္သလိုပင္။
' ကြၽန္ေတာ္ အဆင္ေျပတာမို႔ ေမေမတို႔ကအမ်ားႀကီးမစိုးရိမ္ပါနဲ႕ ၊ အိမ္ကိုေတာ့ အေၾကာင္းမျပန္ေသးဘဲ ခဏေလာက္ သူငယ္ခ်င္းဆီမွာေနလိုက္ပါ့မယ္ ' ဆိုသည့္စကားကို စိတ္မပူေစရန္အထပ္ထပ္ေျပာကာ ေမေမတို႔ကို Airpotဆီလိုက္ပို႔ခဲ့သည္။ေမေမတို႔က Chanyeolကို စိတ္ပ်က္သြားသည္ဟုေျပာကာ ခ်က္ခ်င္းပင္ျပန္သြားခဲ့ၾကသည္။
" Baekhyun အခုမင္းစိတ္ထဲဘယ္လိုခံစားရလဲ "
ျပတင္းေပါက္ကေနတစ္ဆင့္ညေကာင္းကင္အားေငးေမာေနသည့္ Baekhyunသည္ kyungsooရဲ႕အေမးကိုေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားလိုက္ၿပီးေနာက္ ေျဖလာသည္က အေမးႏွင့္မအပ္စပ္စြာထြက္လာသည္။
" ငါ ငိုခ်င္ေသးတယ္ "
Kyungsoo သက္ျပင္းခ်၍သာ Baekhyunကိုအခန္းထဲထားခဲ့လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ ဖုန္းကိုအိတ္ကပ္ထဲမွထုတ္ကာ Jonginဆီအားဖုန္းေခၚလိုက္၍
" မနက္ျဖန္ Park Chanyeolနဲ႕ေတြ႕လို႔ရေအာင္ ကူညီေပးပါ "
Park Chanyeolကို ေနာင္တရေအာင္ေျပာဖို႔က Kyungsooတာဝန္ဘဲျဖစ္သည္။
----------
မ်က္စိေရွ႕ကလူကို kyungsooမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ကာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ထိုလူကေတာ့ လုံးဝကို စိတ္ဓာတ္က်ကာ စိတ္နဲ႕လူနဲ႕မကပ္သည့္ပုံစံျဖစ္ေနသည္။ေသခ်ာပါက္ park Chanyeolတို႔ က်ရႉံးခ်ိန္ေရာက္လာၿပီေလ။
ေအးစက္ခါနီးေကာ္ဖီအားယူၿပီး တစ္ငုံေမာ့ေသာက္လ်က္ kyungsoo စကားစလိုက္သည္။
" ထပ္ၿပီး ငါ့သူငယ္ခ်င္းကိုမေႏွာက္ယွက္ဘဲထြက္သြားခြင့္ျပဳလိုက္ပါ "
Kyungsooရဲ႕စကားကိုတုန႔္ျပန္လာသည္ကေတာ့ အၾကည့္စူးစူးတစ္စုံ ။ Kyungsooဟက္ခနဲရယ္ခ်လိဳက္၍ ထိုအၾကည့္စူးစူးေတြကို ျပန္စိုက္ၾကည့္လိုက္ကာ
" Baekhyunမင္းေၾကာင့္အမ်ားႀကီး နာက်င္ေနရၿပီ ထပ္ၿပီးေတာ့ သူ႕ကို နာက်င္ေအာင္လုပ္ဖို႔မႀကိဳးစားနဲ႕ေတာ့ ၊ Baekhyunလည္း လူပါ သူ႕မွာႏွလုံးသားရွိတယ္ သူခ်စ္ရတဲ့သူက သူ႕အေပၚ ရက္စက္ေနတာဟာ သူ႕ကိုအမ်ားႀကီးနာက်င္ေစတယ္ "
" ခ်စ္ရသူ ? "
Kyungsooစကားကို သံေယာင္လိုက္လာသည့္ Chanyeolပုံစံက အံ့ဩေနကာ မ်က္ဝန္းတို႔ဟာ ဝိုင္းစက္ေနသည္။
" ဟုတ္တယ္ ခ်စ္ရသူ ... မင္းက Baekhyunရဲ႕ခ်စ္ရသူဘဲ ၊ မင္းကိုစေတြ႕ကတည္းက သေဘာက်ခဲ့တဲ့ Baekhyun ၊ မင္းကို အၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တဲ့ Baekhyun ၊ မင္းနဲ႕လက္ထပ္ရမွာကို သိရတဲ့အခ်ိန္ကကေလးတစ္ေယာက္လို အမ်ားႀကီးေပ်ာ္႐ႊင္ေနခဲ့တဲ့ Baekhyun ၊ မင္းကို အၿမဲတမ္းသည္းခံေနတတ္တဲ့ Baekhyun ၊ မင္းေၾကာင့္အမ်ားႀကီး နာက်င္ခဲ့ရတဲ့ Baekhyun ၊ အဲ့ဒီ Baekhyunက မင္းလိုေကာင္နဲ႕မတန္ဘူး ၊ အခုလည္း Baekhyunကအသိတရားဝင္သြားၿပီမို႔ သူမၾကာခင္ မင္းနဲ႕ကြာရွင္းလိမ့္မယ္ ၊ ငါေျပာခ်င္တာ ဒါဘဲ "
ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာ၍ပင္ Kyungsooထြက္လာခဲ့သည္။စိတ္ထဲမွာလည္း Luhanကိုေခၚလာလိုက္ရမွာလို႔ေတြးေနသည္။Luhanသာပါလာရင္ Park Chanyeol အဲ့ေနရာမွာတင္ ပြဲခ်င္းၿပီးဘဲေလ။ အခုေတာ့ ေဒါသထြက္လ်င္လည္း တည္ၿငိမ္တတ္သည့္ kyungsooေၾကာင့္ Park Chanyeolကံေကာင္းသြားခဲ့သည္။ ေကာ္ဖီဆိုင္မွ အထြက္ ေနာက္ျပန္လွည့္လိုက္ေတာ့ ေနရာတြင္ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ကာ ထိုင္ေနေသးသည့္ Chanyeol က လုံးဝကို က်ရႈံးေနေလၿပီေလ ။ Kyungsooေက်နပ္စြာပင္ ၿပဳံးလိုက္ကာ လွည့္ထြက္ခဲ့သည္။
" hyung အႀကိဳက္ပီဇာကို Hyungတို႔အခန္းထဲပို႔ထားတယ္ သိလား "
Roundလွည့္လို႔ျပန္အလာ Elevatorေစာင့္ေနရင္းအနားေရာက္လာသူTaeyongကၿပဳံးလ်က္ေျပာလာသည္။
" အာ Taeyongကလဲ ဘာလို႔အခုလိုေတြလုပ္ရတာလဲ အားနာစရာႀကီး "
" အားနာရင္ မ်ားမ်ားစားေပးပါေနာ္ အခုတေလာ Hyungပိန္က်သြားတယ္ ၿပီးေတာ့ ကေလးေလးအတြက္အားရွိဖို႔လိုတယ္ေနာ္ "
ထိုအခါမွ Baekhyunလည္းသတိရသြားကာ ၿပဳံးျပလ်က္ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ရသည္။ကေလးေလးေကာင္းေကာင္းေမြးဖြားနိုင္ဖို႔ အစားမ်ားမ်ားစားဖို႔လိုအပ္တာဘဲ။နို႔မ်ားမ်ားေသာက္ရမယ္၊အာဟာရျဖစ္မဲ့အရသာရွိတာေတြစားရမယ္၊ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ေတြစားရမယ္ ။အဲ့ဒါမွ ကေလးေလးက ခ်စ္စရာေလးျဖစ္မွာ။
Baekhyunကိုယ့္အေတြးနဲ႕ကို ၿပဳံးမိေတာ့ ေဘးနားက Taeyongလဲသေဘာက်စြာၿပဳံးမိသြားသည္။
ေတြ႕ဖူးသမွ်အၿပဳံးေတြထဲမွာ Hyungအၿပဳံးက ခ်စ္စရာအေကာင္းဆုံးဘဲ။
" Baekhyun ငါမင္းအတြက္နို႔ဝယ္လာတယ္ "
အခန္းထဲစာဖတ္ေနတုန္း နို႔တစ္ခြက္ႏွင့္ေရာက္လာေသာ kyungsooကို ကုတင္ေပၚလက္ပုတ္လိုက္၍ေခၚလိုက္သည္။
" အဲ့စာေတြဖတ္တာရပ္ၿပီး အားရွိေအာင္အိပ္ပါကြာ မဟုတ္ရင္ မင္းကေလးေလးအတြက္ထိခိုက္လိမ့္မယ္"
" ခဏအပ်င္းေျပေလာက္ပါဘဲကြာ ကေလးေလးလဲ ဗဟုသုတရေအာင္လို႔ "
Baekhyunစကားကို kyungsooနားမလည္တာေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕မိသြားသည္။
" ေနပါအုံး မင္းစာဖတ္တာနဲ႕ ကေလးေလးဗဟုသုတရတာနဲ႕ ဘာဆိုင္လို႔လဲ "
ထိုအခါ Baekhyunက မေျဖေသးဘဲ ႏြားနို႔ကိုတခ်ိဳင့္ထဲေမာ့ေသာက္ပစ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေပသြားေသာပါးစပ္အား လက္ခုံႏွင့္ျဖစ္သလိုသုတ္၍ ( ေျဗာင္အေပအေတေလး) ေျဖသည္။
" မင္းမသိဘူးလား အခုငါ့အေသြးအသားေတြနဲ႕ ကေလးေလးႏွင့္က ခ်ိတ္ဆက္ေနတာေလ ငါကအာဟာရရွိတဲ့အစားေကာင္းေကာင္းစားရင္ ကေလးေလးလဲ အာဟာရေတြရမယ္ ငါကနို႔ေသာက္ရင္ ကေလးေလးလဲ နို႔ဓာတ္ရမယ္ ငါကစာဖတ္လို႔ ရသြားတဲ့ဗဟုသုတကိုလဲ ကေလးေလးဆီ အေသြးအသားထဲကေန စီးဆင္းၿပီးရမယ္ ကဲ ေတြ႕လား "
Baekhyunရဲ႕ထူးဆန္းသည့္ေျဖရွင္းခ်က္ေၾကာင့္ Kyungsooပါးစပ္အေဟာင္းသားေတာင္ျဖစ္သြားရသည္။ဒီေကာင္ ပစ္ခံရတာမ်ားၿပီး ဦးေႏွာက္ေခ်ာင္သြားတာလားလို႔ပင္ထင္မိတယ္။သူ႕ဗိုက္ထဲကထြက္လာမဲ့ကေလးေလးလဲ သူ႕လိုဦးေႏွာက္ေခ်ာင္သူမျဖစ္ဖို႔ဘဲဆုေတာင္းရေတာ့မွာေပါ့။
Kyungsooေတြးေနရင္းပင္ သူငယ္ခ်င္းအားၾကည့္ေနမိသည္။ ဗိုက္ထဲကမထြက္လာသည့္ကေလးေလးအတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည့္ Baekhyunပုံစံကအရမ္းကိုအျပစ္ကင္းစင္လွသည္။ျဖစ္နိုင္ရင္ Baekhyunကိုအၿမဲတမ္းၿပဳံးေစခ်င္သည္။ဘဝမွာလည္း ဘာပင္ပန္းမႈေတြ စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြမရွိပါဘဲအနာဂတ္ကို ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေတြနဲ႕ဘဲ ျဖတ္သန္းေစခ်င္သည္ပင္။
" Kyungsoo ငါ့ကိုၾကည့္ၿပီးဘာေတြစဥ္းစားေနတာတုန္း "
Baekhyunစကားၾကားမွ အေတြးကမာၻထဲနစ္ျမဳပ္ေနသူက သတိျပန္လည္လာခဲ့သည္။
" မင္းေမြးလာမဲ့ကေလးေလး မင္းလိုက်ပ္မျပည့္တဲ့သူမျဖစ္ရင္ေကာင္းမွာဘဲလို႔ စဥ္းစားေနတာပါ "
"ဟာ ! မင္းေနာ္ "
Kyungsoo စလိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလးျပဴးကာ
ရန္ေထာင္ေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ စိတ္ထဲတြင္ဝမ္းနည္းေနမိသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူေရွ႕မွာ မငိုမိဖို႔ရန္ အျမန္ထရပ္လိုက္၍ ကိုယ့္အခန္းျပန္ဖို႔ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
" ျပန္ေတာ့မို႔လား ငါနဲ႕စကားမေျပာေတာ့ဘူးလား "
" ငါကမင္းလိုအားယားေနတဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူး သြားၿပီ!ေစာေစာအိပ္အုံး! "
" Yes sir ! "
စစ္သားေတြလိုေလသံႏွင့္အေလးျပဳသလိုလုပ္ကာ ေျပာေနသည့္ သူေၾကာင့္ kyungsooသေဘာတက်ရယ္မိသည္။ၿပီးမွ ေသခ်ာႏႈတ္ဆက္ကာ နို႔ပန္းကန္ယူ၍အခန္းထဲမွထြက္သြားခဲ့သည္။
Kyungsooထြက္သြားေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သလိုဟန္ေဆာင္ကာၿပဳံးေနတဲ့ Baekhyunခ်က္ခ်င္းပင္ မ်က္ႏွာေလးမွိုင္က်သြားကာ မ်က္ရည္ေတြဝဲလာသည္။တကယ္ေတာ့ Baekhyunစာဖတ္ေနသည္မွာ စိတ္ဝင္စားလို႔မဟုတ္ပါဘဲ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့လို႔ပါ။ဘာလို႔အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့တာလဲဆိုရင္ မ်က္စိမွိတ္လိုက္တိုင္း Chanyeolကို ျမင္ေနမိလို႔ပါ ။ ဒါေၾကာင့္ Baekhyunအိပ္ဖို႔ကိုေၾကာက္ေနမိကာ မအိပ္ငိုက္ေစရန္ ေတြ႕ရာေလွ်ာက္လုပ္ေနမိသည္အထိ။
ဟင္းးးး။
႐ႊတ္!
သက္ျပင္းသဲ့သဲ့ေလးခ်ကာ ႏွာေလးတစ္ခ်က္ရႈံ႕လိုက္ၿပီး ဗိုက္ကေလးအား ခပ္ဖြဖြထိလိုက္သည္။
အင္း .... ေတာ္ေသးတာေပါ့ ငါခ်စ္ရမဲ့သူတစ္ေယာက္ရွိေသးလို႔ ။
ဗိုက္ကေလးအား လက္ဖဝါးေလးနဲ႕သာ ဖြဖြေလးသပ္ေပး၍ေတြးေနမိသည္။
------------
" Park Chanyeol မင္းသိၿပီမွတ္လား ဘယ္လိုေနာင္တရလဲဆိုတာ "
Sehunရဲ႕ အေမးစကားကို Chanyeolမေျဖမိဘဲ ထိုင္ခုံေနာက္ေက်ာမွီကာ မ်က္လုံးေတြကိုတင္းတင္းမွိတ္ထားေနသည္။ မ်က္ခုံးေတြဟာလည္း အလိုမက်စြာ ထိလုမတတ္ စုကုတ္ေနၿပီး နား႐ြက္ေတြဟာလည္း ေဒါသတစ္ခုေၾကာင့္ နီရဲေနသည္။
ဘာမွစကားျပန္မလာဘဲ ဆူပုတ္ေနသည့္ Chanyeol ေၾကာင့္ Sehunႏွင့္Jonginတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ေမးေငါ့ျပေနသည္။
" ေတြ႕လား ဒီေကာင္အခုက်မွ Baekhyunကိုအဆုံးရႈံးမခံနိုင္ျဖစ္ေနတယ္ "
" ဒီေကာင္ကိုက ရႈပ္လြန္းတာ "
ခပ္တိုးတိုးအတင္းတုတ္ေနၾကသည့္ သူႏွစ္ေယာက္ကို မ်က္လုံးတစ္ဖက္ဖြင့္လိုက္ၿပီးစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းခ်င္းစိုင္ေနၾကသည့္ ႏွစ္ေယာက္က သတိထားမိသြားၿပီး ဖယ္သြားၾကသည္။ထိုအခါ ထိုင္ေနရာမွထကာ ဆိုဖာခုံေပၚထိုင္ေနတဲ့သူႏွစ္ေယာက္ေရွ႕တြင္ထိုင္လိုက္သည္။
" ငါကမင္းတို႔ဆီက အႀကံဉာဏ္လိုခ်င္လို႔ေခၚလိုက္တာေနာ္ မင္းတို႔အတင္းတုတ္တာခံဖို႔မဟုတ္ဘူး "
" ဘာ ! အခုက်မွ အႀကံဉာဏ္ေတာင္းမယ္ေပါ့ မင္းဟာကမလြန္လြန္းဘူးလား လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ၿပီးမွ "
Sehunကစိတ္တိုတိုႏွင့္ေျပာလိုက္လွ်င္ Jonginက စကားမလြန္ေစရန္ လက္ကာတားလိုက္ၿပီး Chanyeolကိုၾကည့္ကာ
" မင္းအခုဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ "
ထိုအခါ Chanyeolကေခါင္းငုပ္ခ်လိဳက္ၿပီး
" ငါ ... ငါ Baekhyunနဲ႕ မကြာရွင္းခ်င္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ "
" ဘာေၾကာင့္လဲ "
ဒီတစ္ခါ Jonginရဲ႕အေမးကိုေတာ့ Chanyeolေျဖဖို႔ရန္ခက္ခဲသြားခဲ့သည္။ဘာေၾကာင့္ မကြာရွင္းခ်င္တာလဲဆိုတာကိုလည္း Chanyeolကိုယ့္ကိုကိုယ္မသိပါ။ျဖစ္ခ်င္သည္ကေတာ့ အရင္အတိုင္းဘဲ Baekhyunႏွင့္အတူေနခ်င္သည္ပင္။
ဘာမွမေျဖဘဲၿငိမ္က်သြားသည့္သူကိုၾကည့္ကာ jonginဟက္ကနဲရယ္ခ်လ်က္
" ေတြ႕လား ! မင္းမွာအေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲနဲ႕ဘာလို႔ မင္းလိုခ်င္တာဘဲေတြးေနရတာလဲ ဘာလို႔ သူတစ္ပါးကိုနာက်င္ေအာင္လုပ္ေနရတာလဲ Chanyeol"
" ငါက Baekhyunကို နာက်င္ေအာင္မလုပ္ပါဘူး"
ထိုအခါ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ Sehunသည္မေနနိုင္စြာပင္ စားပြဲခုံအား ဘုန္းကနဲထုလ်က္
" မင္းက Baekhyunကို နာက်င္ေအာင္မလုပ္ဘူးဟုတ္လား? ဘယ္တုန္းက ဟာသေတြေျပာတတ္သြားတာလဲ Chanyeolရာ "
" Sehun "
Jonginက Sehunအေၾကာင္းကိုသိလို႔ တားမယ္အလုပ္ Sehunကဦးစြာတားလိုက္သည္။
" Jongin ငါ့ကိုမတားနဲ႕ ငါေျပာသင့္တာေျပာရမယ္ မဟုတ္ရင္ ဒီေကာင္လြန္လိမ့္မယ္ "
Jonginလည္း မနိုင္ေတာ့ဘူးဟုေတြးကာလႊတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။
" ဒီမွာ Chanyeol မင္းလုပ္ပုံေကာင္းလားဆိုတာေသခ်ာျပန္စဥ္းစား ငါေျပာျပမယ္ "
"..."
" မင္းက Baekhyunကိုလက္ထပ္တယ္ဆိုတာ Baekhyunကို အနိုင္က်င့္ခ်င္လို႔ ၿပီးရင္ Daisyနဲ႕အတူေနၿပီး Baekhyunကိုပစ္ထားတယ္ ၿပီးေတာ့ Baekhyunကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေပးၿပီး အဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကိုရိုက္ခ်ပစ္တယ္ ၿပီးေတာ့ မင္းစိတ္ထဲမွာ Baekhyunရွိရဲ႕သား ဘာလို႔မ်ားလိမ္ညာခ်င္ရတာလဲ ၊ မင္းေဘးနားမွာBaekhyunကိုထားခ်င္ရဲ႕သားနဲ႕ အေဝးကို မင္းကိုယ္တိုင္ဘဲတြန္းပို႔လိုက္တာေလ Park Chanyeol! "
Sehunေဒါသထြက္စြာပင္ေျပာဆိုၿပီးေနာက္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာေဒါသတို႔ကို ေျဖေလ်ာ့ေနရသည္။မဟုတ္ရင္ ... သူငယ္ခ်င္းေတြဘာေတြငွဲ႕ညာေနမွာမဟုတ္ဘဲ ဆြဲထိုးမိမွာပင္။
" ဟုတ္တယ္ Chanyeol , Sehunေျပာတာမွန္တယ္ ၊ မင္း အသိတရားရသင့္ၿပီ "
" ဒါမဲ့ အခုက ငါဘယ္လိုမွလုပ္လို႔မရတဲ့အေျခအေနျဖစ္ေနၿပီ ငါေသခ်ာေပါက္ Daisyကိုေ႐ြးရေတာ့မွာ "
စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႕ေျပာလာသည့္ Chanyeolသည္ လုံးဝကိုမွိုင္က်သြားၿပီး စိတ္ဓာတ္က်ေနသည့္ပုံျဖစ္သည္။ေဘးနားကလဲ Chanyeolရဲ႕ပုံစံကိုၾကည့္ရင္း စိတ္မသက္မသာျဖစ္ရသည္။
အရင္က Chanyeolသိပ္ခ်စ္လွပါသည္ဆိုသည့္ Daisyသည္ အခုေတာ့ Chanyeolရဲ႕ႏွလုံးသားထဲမွာေတာင္မရွိေတာ့ပါ။ အရင္က Chanyeolမုန္းလွပါသည္ဆိုသည့္ Baekhyunကေတာ့ Chanyeolကို က်ရႈံးေအာင္လုပ္နိုင္ခဲ့သည္။
" ကို ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ "
ဇြန္းကိုကိုင္ကာ ေတြေဝေနသည့္ Chanyeolရဲ႕ လက္ေမာင္းအားခပ္ဖြဖြလႈပ္ကာ ေမးေတာ့ သတိေမ့ေနသူတစ္ေယာက္လို နိုးလာသည့္သူက မိမိအား ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္မ်က္လုံးေတြနဲ႕ၾကည့္လာသည္။
" ကို ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲလို႔ Daisyေမးေနတယ္ေလ "
" ေအာ္ အင္း ဒီတိုင္း ကုမၸဏီအေၾကာင္းပါ "
Chanyeolေျပာေပမဲ့ သူမက မသင္ကာစြာစိုက္ၾကည့္သည္။ေရွ႕မွာ သူရွိေနရဲ႕သားနဲ႕ အျခားကို စိတ္ေရာက္ေနသည့္ Chanyeolကို သူမ,မေက်နပ္ပါ။
တီ !
ထိုစဥ္ စားပြဲေပၚမွ သူမဖုန္းေလး ပြင့္လာၿပီး စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာသည္ကိုအခ်က္ျပသည္။Chanyeolသူမဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမကလ်င္ျမန္စြာပင္ ဖုန္းကိုေကာက္ယူလိုက္ကာ အိတ္ထဲထည့္လိုက္သည္။
" ကို စားေလ ဟင္းရည္ေတြေအးကုန္မယ္ "
ဖုန္းအေၾကာင္းကိုChanyeolဘက္ကစကားစမလာခင္မွာပင္ သူမကလ်င္ျမန္စြာအရင္လမ္းေၾကာင္းလႊဲလိုက္သည္။သို႔ေပမဲ့ သူမထက္ပင္လ်င္ျမန္တဲ့ Chanyeolကအေသအခ်ာပင္ျမင္လိုက္ရသည့္ သူမ၏ messageအေၾကာင္းကိုေတြးေနမိသည္။
'ျပင္ဆင္ၿပီးၿပီ'ဆိုဘဲ ဘယ္သူကို ျပင္ဆင္ခိုင္းထားတာလဲ ၿပီးေတာ့ ဘာကိုမ်ားလဲ !
Chanyeol မသင္ကာစြာ ၾကည့္မိေတာ့ သူမက ျဖဴေဖြးေသာသြားတို႔ေပၚေအာင္ရယ္ျပလာၿပီး Chanyeolပန္းကန္ထဲကို အသားတစ္ဖတ္ထည့္လာေပးသည္။
" ကိုထည့္စားေနာ္ ကိုအားရွိမွ Daisyေမြးလာမဲ့ ကေလးေလးကိုထိန္းနိုင္မွာ "
" ေကာင္းပါၿပီ "
Chanyeol သူမကို ၿပဳံးလ်က္ေျပာလိုက္ၿပီး သူမထည့္ေပးသည့္ အသားဖတ္အား စားလိုက္သည္ကို သူမကဝမ္းသာစြာၾကည့္ေနသည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကိုျပန္ေရာက္လာၿပီ !
Chanyeolအသားဖတ္အားဝါးရင္း သူမအား ၿပဳံးလ်က္စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ၿပီးေတာ့ သူမ၏မ်က္လုံးေတြကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
မင္းဘာေတြ ဖုံးကြယ္ထားလဲ Daisy !
Chanyeol , Daisyကိုၾကည့္ေလ ပေဟဠိဆန္လာေလျဖစ္သည္။ သူမ၏မ်က္လုံးေတြက ဟန္မေဆာင္တတ္ပါဘဲ Chanyeolအား တစ္ခုခုလိမ္ထားေၾကာင္းကိုသက္ေသျပေနသလို Chanyeolကလည္းေသခ်ာေပါက္ ရိပ္မိေနသည္။ထိုေၾကာင့္ Chanyeolသူမ၏မ်က္လုံးေတြကိုသာ စိုက္ၾကည့္ကာ အေျဖရွာေနရသည္။
(To be continued)
ေန႕လည္ကအၿပီးေရးၿပီး တင္ဖို႔ပါဘဲ ထမင္းဆိပ္တက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ညေန 5ခြဲမွ နိုးတယ္ ... အဲ့ဒါနဲ႕ ဟိုဟာလုပ္ ဒီဟာလုပ္နဲ႕ျပင္ဆင္ရင္း အခုမွ အဆုံးသတ္ေရးတာ ၿပီးသြားတယ္ အဟဲ ><
-------------