Jema's POV:
Kakauwi ko lang sa bahay ngayon dahil kakatapos lang ng morning workout namin ng CCS team ko. magsha-shower muna ako at magluluto pa ko ng aming lunch ni baby Milo....
Milo: rawrrr.... rawwwrrrr.... rawrrrr
“Miloooo.... what is it baby?. are you hungry???. Oh, get your food na oh.”
I give Milo his food sa kainan nya dahil kinukulit niya na ko. then went straight to the bathroom. After i took a bath, i opened my laptop and does business work. Meeting potential clients and new business partners.
(📞phone ringing📞)
sino naman to?.
From: ate Jia
hey Jema, nagkayayaan kami ni Hubby saka nila Kyla lumabas, free ka ba ngayon?
ha?, kakakita lang namin kanina nung nagworkout kami ahh???...
To: ate Jia,
sorry ate, but sunod-sunod kasi business meetings ko po ngayon eh, saka i need do something pa after this. bawi na lang po ako next time,,,, promise 😅.
From: Ate Jia,
ah, ganun ba. sige sabihin ko na lang kay kyla. pero kung mag change of mind ka punta ka na lang dito sa Sm mega mall.
To: Ate Jia,
sige ate, enjoy kayo nila kyla jan 😊
I know to myself kahit di nila sabihin sakin, nag-aalala sila kyla at ate Jia sakin dahil sa pinagdadaanan ko. Pero i try to fake my emotion that i am ok even thoigh i'm not. Maybe i am so luck that i have this people around me.
(6:37 pm)
uhmmmmmm.....
pagkamulat ko ng mata agad ko tinignan ang phone ko and it is already 6:37 pm na. nakatulog pala ako after meetings and reviewing my business data.
i opened my instagram and reading the DM's of potential business partners ko..... then, i've noticed na may 3 missed calls si ate Jia sakin.
“hmm?. ano meron?.... matawagan nga si ate Jia.”
her phone rings
(trrrrrtttt...... trrrrttttt)
“hi ate, kamusta ang bonding?.” i asked cheerfully. but i feel her voice is kinda, hesitant.
“hi jema, well uhmmm.... ok naman, masaya, but, uhm, basta masaya naman siya.” ate Jia awkwardly said.
“ah ganun ba?. hehehe, by the way ano pala meron, bat ka may missed calls ate. nakatulog kasi ako eh 😅.” sabi ko.
“ahhh, wala wala wala... wag mo na lang pansinin yun heheheh...” Ate Jia said.
“are you ok ate?. parang may kakaiba sayo?”
“well kaseeeee... ahhhh, Jema kaseeee....”
“ano yun ate?”
“kase si Dea.... ahhh tung girlf.... i mean yung Ex moooo,,,, nakita kasi namen kanina sa mall eh.” ate Jia said hesitatedly.
“ahhhh, yun lang ba ate, well, we are done so wala na akong you know,,, say sa jung saan siya pumunta at anong gusto niyang gawin hehehehe... bakit mo pa minisscalled saken ate?.” naguguluhan pero natatawa kong sabi.
“well Jema, kase..... actually Kyla told me to not tell you this eh but..... I think you should know para dirediretso na pagmomove on mo.”
“what is it ate?.”
ano bang meron?, bakit parang naiilang si ate Jia saken?
“kase Jema,,, We saw Deanna earlier sa mall........ with another girl.”
.
.
.
.
.
“ahhhh, yun lang ba? hahaha. well, maganda kubg ganon, it means that she is enjoying her time with her friends.” sabi ko.
“well Jema.... sa palagay ko kaseee, this is not just a friend eh. I think it's her..... girlllllfr..... girlfrieend, new girlfriend. kasi iba tinginan nila kanina saka parang ang clingy sa kanya nung girl. I think her name isss...... Carry?, Carsy?, Oh no... it's Carly... the Carly Hernandez. Yung Libero nung Balipure team. isa sa mga PVL teams...... wait Jema are you still there???.”
so..... totoo nga yung nababasa ko sa ilang comments sa social media. may bago na nga siya... (*smirk*)
a few seconds pasts.
“Yes ate i'm still here. well, it's bstter if ganun. I mean,,, ipang buwan na rin naman saka.... Deserve ni Dea.. niya naman yun. wala namang problema about that ate... like what i told you earlier, Wala na kong say sa mga bagay na ginagawa niya, saka sa kung sino ang gusto niyang makasama. kaya, di ko na kailangan pang malaman kung sino ang mga sinasamahan niya” i said quitely with a little smile so it feels lightly.
“well Je,,, sorry dapat pala di ko na lang sinabi. dapat nakinug na kang ako kay kyla... tama ka, saka may sari-sarili na kayong buhay ngayon, not like before na kayo laging magkasama. But... naiinis lang ako kanina kase after ka niya paringgan sa mga tweets niya and nung naglive sila before, na parang kasalanan mo lahat kung bakit kayo you know, naghiwalay. Now, she is going out woth some other girl na di hamak naman na mas maganda ka, saka kung nakita mo lang kanina kung gano siya kaclingy sa Girlfr... i mean sa Ex mo... maiinis ka, buti na lang di ka na sumama.l, kasi kung nandon ka baka, mailang ka lang, ako nga gustong gusto kong lapitan at harapin si Deanna eh!. haysss.” halata yung inis ni Ate Jia habamg kwinekwento sakin yung mga nangyare kanina.
“ano ka ba ate Jia, kubg ano mang nangyare nuon, hayaan na natin. diba sabi ko sayo i'm moving forward na at saka, hayaan na natin siya..... Bastaaa, alam kong masaya siya. Ok na ko dun.”
I still feel the pain, but i have to hide it. Kung meron na talaga siyang iba, na nagpapasaya sa kaniya, dapat maging masaya na rin ako. Kase yun yung gusto kong maramadaman niya.
“ahhh, Jema. okka lang ba?. gusto mo ba pumunta ako diyan?.” halata ang pag-aalala sakin ni ate Jia.
“ah, no need ate. ok lang ako, saka i have to put down my phone na pala ate, may gagawin pa kase ako, ok lang ba?.”
“ahh sige, sige. basta Jema, kubg need mo ng makakausap saka makakasama i'm just right here, saka si Kyla, pati narin yung iba pa nating kaibigan, madami kaming nagmamahal sayo... pano see you in the training na lang.”
“sige ate, and by the way,,, wag ka na mabahala sakin at kay alam mo na. I'm good. bye ate.”
pagkababa ko ng phone ay huminga ako nang malalim. Sabay, tingin kay Milo na natutulog sa kama.
“I guess,,,your Dada has a found her new happiness na baby...” i said quitely while sitting to the bed and taming Milos fur. then, suddenly a tears start to fall down to my cheeks.
it's a little dark and past dinner time na. nandito ako ngayon sa loob ng isang maliit na chapel malapit lapit sa pinuntahan kong coffee shop.
(Jema, was sitting in the 2nd row in the front of the bench, nakatingin lang siya sa harapan ng chapel... tulala pero ramdam na ramdam ang sakit at lungkot. Wala masyadong tao, it's just the old janitor, 2 servants na nagdadasal sa harapan and a man na nagsisindi ng kandila.)
“bakit ba ko nandito?. balak ko lang naman magtake-out nang kape sana at umuwi agad, pero heto ako ngayon nakaupo at nakatingin lang sayo... lord, lagi naman po akong nagdarasal at humihingi ng tawad sayo diba?. lagi din naman akong nagpapasalamat sa mga bagay na binibigay mo saken, lagi din naman po akong nagsi-share ng blessings sa ibang tao. pero bakit ako nasasaktan nang ganito?. bakit parang halos lahat na lang ng taong minamahal ko nawawala sakin?. Lord, di ko po pinagdududahan ang mga kaya niyong gawin. Pero, kakayanin ko pa ba?, sabi nila di naman daw po kayo nagbibigay ng mga pagsubok na di namin kayang lagpasan pero..... pinanghihinaan na po kasi ako nang loob. Nung oras na nawala sakin ang ate Justine ko, sinabi ko sa sarili ko na di ko na hahayaang may mawala pa sa mga mahal ko sa buhay. Nung nahiwalay naman ako sa unang taong minahal ko, na pinangako ko sa sarili kong aking una at huling mamahalin, inisip ko na baka di pa ko handa nung oras nayun at baka di lang kami tinadhanang dalawa para sa isa't-isa. Kaya nung nagdaan ang mga iba't -ibang tao sa buhay ko at di naging successful yung mga relasyon ko sa kanila, tinanggap ko at inisip ko na baka pagsubok lang yun o kaya naman baka maling tao lang sila, baka kaya mo lang ako nilayo sa kanila ay baka dahil may ibang itinadhana para sa kanila at hindi ako karapat dapat para sa kanila. Pero lord, nung dumating si Deanna sa buhay ko, ipinangako ko sa sarili ko na hindi ko na siya papakawalan pa at di ko na hahayaang mawala pa siya sa buhay ko, di katulad ng ibang nagdaan sa buhay ko na nawala. Si Deanna yung bumago sa puso ko, siya yung naging dahilan bakit ako nagsikap maging the best version nang sarili ko. Handa na kong samahan siya hanggang sa dulo pero bakit???. bakit mo siya inilayo sakin lord?. wala po akong karapatan na magtanong sa iyo dahil alam kong nakasulat na ang tadhana ko. Pero bukod sa pamilya ko po, si Deanna at ang pagvo-volleyball na lang ang meron ako. Bakit nilayo mo pa?. wala ba kong karapatan na mag mahal?. di ko po ba deserve mahalin?. kasi kung oo, mas mabuting mabuhay na lang akong mag-isa kaysa magmahal ng magmahal tapos napupunta rin naman sa wala. Maraming di nakakaintindi nang pinagdadaanan ko, panghuhusga at puro pambabato nang di totong bagay ang nakukuha ko ngayon pero sana po gabayan niyo yung mga taong yun, please enlighten them. kayo na pong bahala sa kanila.”
(tahimik akong umiiyak habang pinupunasan ko ang mga luha na bumabagsak galing sa mata ko.)
“Lord, alam ko pong di ako perpekto pero di naman din po ako masamang tao. Kaya sana, sana. sana bigyan mo ako nang chance na magmahal at mahalin ang taong karapat-dapat para sakin, kase pagod na pagod na akong maiwan at saktan. please give me a sign to hold on, give me a chance to love and belove... kahit yun lang po. kahit yun lang.”
end of her POV...
Pagkatapos ni Jema magdasal ay nagsindi siya ng kandila at lumabas na ng chapel. ang mga mata niya na dating puno ng kislap at kaligayahan ngayon ay di makita, tila lungkot lang ang mga meron ito. lumingon muna siya before she go inside her car. she drive and drive until she accidentally look up the dark sky. She park hercar into the side of the highway. then she come outside of her car at umupo sa harapan nito. she Just look up..... Long and Silently.
No noise, No people Just the sky, lights and her.
after a while,,, she noticed something. she realized someone is staring at her. She faced to her left.
Deanna.
a girl from a far inside a a black toyota vehicle, who's staring at her.
nakatitig lang sila sa isa't-isa. walang kahit ano silang napapansin, walang kahit sino sa kanila ang nakatingin.
silang dalawa lang. Wala nang iba.
Nung oras na yun ay walang naramdaman si Jema kundi lungkot. Wala nang iba. Gusto man niya maging masaya dahil nakita niya ang taong pinakamamahal niya nang buong buhay niya ay di niya magawa dahil iniisip niyang di na siya mahal nito, at galit ito sa kanya dahil sa pakikipaghiwalay niya dito. Isang malaking bigat sa puso rin niya nang malaman niyang may bago na pala itong kasama at hindi na siya.
It's 9:00 am already and Jema is still at sleep inside her car. her head is in the car's steering wheel. her passenger seat is full of empty beer cans.
huling naaalala na lang ni Jema ay iniwan niya si Deanna sa isang tahimik na daan nakatingin lang ito sa kanya habang pinapaaandar niya ang sasakyan palayo sa kanya.
She woke up and found herself with a heavy eyes and not feeling good. She checked her phone and it's full of message notifications and missed calls from her mother.
Tinawagan niya agad ang mama niya, at sumagot naman agad ito sa kanya.
“Hi ma, sorry po ngayon ko lang nasagot tawag niyo. kakagising ko lang po kase.” halata pa ang pagkaalimpungatan sa boses nito.
“Jessica, alam mo ba kung ilang beses ako tumawag sayo?, higit sa sampu. Lagi ka naman agad sumasagot sa tawag ko ah, bakit ngayon kalang sumagot ngayon???”
“Ma, sorry po. napuyat po kasi ako kagabi sa mga pagreview ng mga products at business meetings.” dahilan ng dalaga, dahil ayaw niyang malaman ng kanyang ina na ngalasing siya buing gabi.
“ganuun ba?, e kasi, ang Auntie Celeste mo nandito sa bahay. hinahanap ka, gusto ka niyang makita, kasama rin niya ang pinsan mong si Helga.”
“talaga po?. eh, diba nasa spain sila?. anong ginagawa nila riyan? saka kailan sila dumating.”
“ay, andami mong tanong. kakauwi lang nila kaninang umaga. nandito sila dahil kinamusta nang auntie mo uung binili niyang lupain sa Cebu... Jessica umuwi ka muna dito para makita mo sila.”
“sige po ma, uuwi lang ako at mag-aayos. uuwi na agad ako diyan”
Pagakauwi ni Jema ay agad itong Naligo at nagbihis, naghanda din ito ng bag at isinakay si Milo sa kotse.
~Laguna, at Galanza's residence~
“Hi ma!.” pagbati ni Jema pagakapasok sa Bahay. bumungad sa kanya ang kanyang ina at ang auntie nya.
Mukhang sosyal ang itsura nang kanyang Auntie Celeste, nakasuot ito nang balck trouser with white long sleeve. kitang-kita ang kinang nang pearls necklace nito na nakasuot sa kanyang leeg at nagsisiskinangan ang mga suot din nitong jewelry like gold bracelets at ruby and emerald ring sa mga daliri, She also has a limited edition of channel bag into her arms, habang nakasuot ng black and silver high heels. Di tulad ng kanyang ina na simple at desente, ang kaniyang auntie Celeste ay Sosyal at elegante ang pananamit at ang ugali.
“Jessica Margarett!!!. I miss you my favorite niece!!!.” pagbati nito sa pamangkin na nagbless naman agad sa kanya pagkatapos magbless sa mama niya.
“Hi Aunt.” bati ni Jema sabay ngiti at beso sa kanan at kaliwa na pisngi ng aunt niya.
“Look at you young lady, you look gorgeous as hell!. manang mana ka sa akin!. How are you deer?!.” excited na tanong nito.
“I'm good po, nagstart na muli yung Volleyball training namin saka busy din ako sa pagbunusiness and it's getting well po.”
“oh, wow!, it's good to hear that you are doing good job on your busjness but... in your Volleyball career, deer. why dont you take other opportunities like being part of our family business. I mean, dont get me wrong , I know that you are having a good good time sa Volleyball and also that is your passion, But volleyball is NOT a practical and long term career. You know it's a SPORT and not a job.”
“aunt, i know what you are saying po, but this is where i belong. Volleyball is part of my soul and tanggap yun nila mama at tatay. Mahal ko yung ginagawa ko, masaya ako. And besides maganda din po ang takbo ng career ko sa volleyball at business na sapat sa akin para mabuhay ng masagana kasama ang pamilya ko.”
“See???. That's my daughter Celeste.” pagmamalaking sabi ng mama ni Jema.
“hayyy,, bakit pa ba ko nagtataka, san ka pa ba magmamana kundi sa Ina mong pasaway din. instead of taking the position that i have right now, mas pinili maging isang dakilang GURO. which is marangal naman but not a better career path to take.”
“Hay naku Celeste, ayan ka na naman. kahit naman mas pinili ko maging Teacher di ko naman kinalimutan kung san ako nanggaling. saka never in my life kong pinangarap maghandle ng business alam mo yan, mas gusto kong magturo kaysa pumasok sa office nang naka-suit at uupo habang pipirma pirma ng mga papeles. Mas gusto kong magturo sa mga bata na may mataas na pangarap sa buhay.”
“come on, Fe. kung mas pinili mo lang sana pamahalaan ang business natin edi sana makakapagpatayo ka pa nang madaming school for the poor children. at saka, look at Jessica Margarett, si Mafe, si Jov at isama na natin si Justine na ngayon ay isa nang guradian angel. Pinalaki at sinanay mo sa simpleng pamumuhay lang na dapat ay sa marangya at eleganteng klase ng pamumuhay nahubog, and now mas gusto nilang maging isang ordinary citizen more than being part of us, tulad ng angkan natin na may impluwensya at makapangyarihan.”
“Celeste, pwede ba... magpasalamat ka at nakasuot ka nang kagalang galang at desente ngayon dahil kung hindi ay mahahampas kita nitong libro ko.”
“alam mo Fe, at ikaw Jessica makinig ka. Walang masama maghangad nang simpleng pamumuhay lalo na kung ito ang klase ng magandang buhay para sa inyo pero sana wag ninyo talikuran kung sino kayo at saan kayo nanggaling.”
“Aunt, i know what are you talking about and lagi po naming magkakapatid na ipinapasalamat kung saan kami nanggaling pero,,, kahit simple po ang buhay na meron kami, ito yung klase ng buhay na hindi ko ipagpapalit sa kahit ano. dahil kumpleto kami, wala man na ang pisikal na katawan ni Ate Justine ngayon alam ko masaya siya sa taas na nakikita kaming masaya dito sa lupa. At saka pinalaki din naman po kami sa maayos at masaganang pamumuhay na puno ng pagmamahal, kaya auntie, wag ka na po maistress diyan. sayabg yung ganda mo, at ayos mo. Sige ka magkakawrinkles ka ng marami niyan.”
Jema said Proudly to her Auntie na ngayon ay minamasahe niya kunware ang balikat.
“Celeste, matuto ka nga sa anak ko. Buti pa ang mga bata marunong amgappreciate nang mga maliliit at simpleng bagay, samantalang ikaw. Puro tungkol sa Pera at Negosyo lang anv pinapansin mo. kaya tignan mo stress na stress ka.” pagbibiro ni Fe sa kapatid.
“Hay nako, pasalamat kayo at mahal ko kayong kapatid ko at mga pamangkin ko kung hindi, baka inutusan ko na ngayon ang mga tao ko na ipatapon kayong mga bata kayo sa spain.”
“Naku aunt, dont worry masaya at maayos kami dito sa pilipinas. No need to go to spain.hahaha”
pagbibiro ni Jema.
“Well wala naman akong magagawa sa mga gusto niyobg gawin pero sakin lang, Jessica Margarett you are a Smart and very talented Lady, alam ko namana mo ang galing sa paghawak sa negosyo ng pamilya natin. kaya kung ako sayo pag-isipan mo ang pagpasok sa kumpanya,,, kailangan kita duon, kung meron mang karapat dapat para humawak ng mga negosyo natin ay kayo yun ng anak ko at nila Jov, mafe saka ikaw. besides tumatanda na ako malapit na akong mgretire at sa oras na magretire ako mahihirapan si Helga na hawakan ang negosyo. Ikaw ang inaasahan ko dahil alam kong ayaw din ni Jov talikuran ang pagtuturo tuald ng mama mo, habang si Mafe naman ay nag-aaral pa. Kaya sa inyo ni Helga nakasalalay ang future ng kumpanya natin.”
“Aunt, I'm not prepared in that kind of situation dahil never kong inisip na talikuran ang pagvovolleyball para sa negosyo niyo.Pero, i'm gonna keep it in mind po.”
“sige ija, But please consider my offer to you... at ikaw naman ate Fe. please i-consider mo na din yung offer ko sa inyo ni Kuya Jessie na pumunta sa spain kasama ko, dun tayo sabay- sabay magretired at mamuhay, isama nyo ang mga bata, kung ayaw niyo naman iwan ni Jov ang pagtuturo may kapartner ang business natin na school kung san pwede nyo pagturuan at si Mafe, pwede naman siya dun magtapos ng kolehiyo. alam kong masaya kayo dito sa pilipinas na magkakasama pero ako ang pinakamagihing masaya kung buong pamilya tayo magkakasama sa Europa.”
“Celeste, mahal kita dahil kapatid kita at gusto ko ding magkasama tayo kahit saan. Pero saka na ang pagdadrama mo at maghahain muna ako para sabay sabay tayo makakain. Ikaw naman anak, nasa taas si Helga tawagin mo ang pinsan mo duon.”
“sige po ma, Aunt akyat po muna ako.”
(knock... knock)
binuksan ng isang magandang dalaga ang pinto ng kwarto. matangkad din to na halos ka-height ni Jema, tisay din, naka blue dress ito at naka white shoes, blonde at hanggang sa balikat ang haba nang kanyang buhok. parehas din sila nang hubog ng mukha, mas kita nga lang sa kanya ang sigla at pagiging elegante.
“Prima!!!..” pagbati ng dalaga sa pinsan.
“Prima...” di man kasing sigla ng pinsan ay kita naman ang saya ni Jema na makitang muli ang pinsan.
“How's my war wonder buddy ahh?!.” tanong ni Helga, habang pumasok naamn si Jema sa kwarto at umupo sa kama.
“I'm..... tiredddd!.”
“Hmm???. are you alright Garett?.”
“uhm,uhm...” sagot ni Jema na ngayon ay nakahiga ang kalahatin katawan habang nasa baba naman ng kama ang mga paa.
“you look not good.” natatawang sabi ni Helga.
“Yung mama, mo is she here to convince us na umuwi sa europe?.”
“Yah, I guess... Garett, why dont you live with us?. para masaya anamn akong may kasama gumawa ng kalokohan at painitin amg ulo ni mama.”
“Crazy,,, mas gusto ko dito. nandito ang buhay ko.”
“the volleyball ha!. you look not happy right now. Anong meron?. I wanted to ask Mafe but she's not here eh, nasa bubble setup daw with her collegiate team, si ate Jovs naman nasa school. kaya wala ako mapagtanungan.”
“I just found out that my Girlfr.... my Ex!, already has someone else.”
“well?. is this how serious it is?!.” kitang kita ang pagtataka sa mata ni Helga.
“why are you look like that?. dont you believe me???.”
“absolutely not. I know you Jessica Margarett, never ka pang nagseryoso sa buong buhay mo, when it comes to dating or relationship.” di makapaniwalang saad ni Helga sa pinsan na ngayon ay nakaupo na sa tabi nito.
“pwede baaaa... you know nothing. marunong naman akong magseryoso no?!. puro long term relationships kaya mga napagdaanan ko.” Jema said poutly.
“di nga?, soooo..... who is this lucky girl?.”
“You dont have to know her, we're done already.” Jema said quitely.
“hmmmm.... kaya pala wala kag gana, Alam mo madami akong kilala sa Barcelona,,, beautiful, rich ass, and smart ladies with a good background maybe you want to get to know any of them?...”
“No thanks. I'm not ready to be in another relationship.”
“are you sure???.”
“Yes.”
“ok, but Why do i feel curious to this person??. nahearbroken niya ang heartbreaker kong pinsan. 😏.... who is this girl tell me.”
“ No need for you to know na nga.”
“but why????. even just a little things about her or about your relationship. come'on tell me, malay mo may maganda akong i-advice sayo.”
“well... we are ok naman, sana. But nagkaproblema kame, at first akala ko makakayanan namin ang mga challenges nang magkasama, di pala. hindi ako nababagay sa mundo niya.”
“ano ba pinaghiwalayan niyo?. tell me.”
“ wag mo na alamin. it's not worth it to tell.”
“is it third party?. nagloko ka?.”
“hahaha.... if you only knew, never in our entire relationship naisipan kong magloko sa kanya.”
“oh wow!!!. may nakapagpatino sa playgirl kong pinsan?. parang gusto ko tuloy siya makilala.”
“pwede baaaa.... bumaba ka na nga dun, naghain na sa mama nang kakainin natin.”
“no, tuloy mo lang. So kung di ka nagloko, e bakit kayo naghiwalay?. siya ba?.”
“No. she's not.”
“then why nasasaktan ka nang ganito?.”
“kasi, minahal ko siya nang sobra. higit sa kanino.”
“higit kay Gelo?.”
natigilan si Jema. Mga ilang segundo ito nag-isip.
“Oo, higit pa kanino.”
“Napakaswerte niya nga kung ganun. Ba't di mo balikan?.”
“Di pwede.”
“Kung inaalala mo yung sinasabi mong may bago na yang ex mo, madali lang naman yan balikan eh, I'm sure babalikan ka agad niyan paghiniling mo. Ikaw pa.”
“Hindi yun,,, it's just that, ayoko na guluhin ang buhay niya.”
“Pano mo naman ginulo ang buhay niya?.”
“feeling ko simula ng dumating ako sa buhay niya, puro dought at tough love ang nabibigay ko sa kanya. Di rin siya secured sa piling ko. At higit sa lahat, lubos kong ginagalang ang pamilya niya.”
“bakit naman nasama ang pamilya niya sa dahilan?.”
“Wala.never mind”.
“Ang pamilya ba niya ang dahilan?.”
Dahan dahan umupo si Jema galing sa pagkakahiga nito. napayuko at naluha na lang.
“Helga, ang sakit... ang sakit na kailangan kong iwasan yung taong pinakamamahal ko, para lang sundin ang mga taong pinakamamahal niya.”
di na napigilan ni Jema ang nararamdamang sakit at emosyon.
“Garett.” yun na lang ang tanging nabanggit ng awang-awang si Helga sa pinsan. Nakikita niya ngayon kung gaano nasasaktan si Jema.