Pabalik na kami sa van nila Tita ngayon para makauwi at sa bahay nalang mag dinner. Nasa likod kami ni Ate habang nag lalakad. Ramdam ko ngayon yung pagod ng biglang.
Napahawak ako kay Ate kasi parang may tumusok sa puso ko at nahirapan huminga. "O okay ka lang?" pag aalalang tanong sakin ni Ate at napatingin sakin silang lahat. I knew it hayss. "Yahhh akala ko may nakalimutan ako" pag sisinungaling ko at nag patuloy sa pag lalakad pero kami ni Ate mabagal na nag lalakad "I know you're not okay, ano masakit sa'yo" sabi ni ate sakin "Ate ang sakit, nahihirapan din ako huminga pero control ko" sabi ko "Are you sure control mo at ang putla mo, dala mo ba gamot mo? Yung pang pakalma mo?" tanong ni Ate at umiling na lang ako "Ha? Di mo dala? Lia naman" alalang sabi ni Ate at peace sign nalang ang nagawa ko.
"I will tell Mom" sabi nito "Wag na ate kaya ko pa naman baka mag alala pa sila" hingal kong sabi. "We will make excuses" sabi niya at tumango ako.
Winona's POV
Tinext ko agad si Mom.
To: Mom
Mom it's Lia again. Pwede ba nating pabilisan yung pag uwi? pero make an excuses, ayaw daw niya mag alala sila Tita. Also, No need to worry Mom kontrolado daw niya.
From: Mom
What?!?! Okay okay I'll make an excuses. Napagod talaga siya ngayon araw.
Tinignan nya naman kami ni Lia buti nalang din malapit na kami sasakyan.
"Ate Lia tabi ulit ka'yo ni Kuya Sands" sabi ni Vinny "Uhmmm Vinny, Sandro pwede bang tabi muna kami ni Lia may importante lang ako sasabihin sakanya at ipapakita" sabi ko dito "Oyyy ikaw talaga Vinny No problem Ate" sabi ni Sandro.
"Ate Liza? Pwede bang pakibilisan natin ng unti may hinihingi kasing files yung mga staff ko at need daw asap" sabi ni Mom kay Tita "No problem" sabi ni Tita "Kuya Boy (Driver) pwede bang pakibilisan natin ng unti" sabi ni tita sa Driver.
Nasa byahe na kami at di ko maiwasan mag alala kay Lia. Naka sandal siya sakin ngayon at sobrang putla nya na. My God matagal pa ba.
From: Freddie
"It's Lia Okay? Wala ba siyang gamot na dala?"
From: Kyle
" Ate ang putla ni Lia, okay lang ba siya?"
Tumingin nalang ako sakanila at umiling. Kitang kita mo sakanila yung pag aalala at panay tingin ni Mom and Dad saamin.
Sandro's POV
I know something not right habang nag lalakad pa lang kami iba na nararamdaman ko kay Lia at kay Ate Winona.
Di ko sila makita kasi mas nauuna sila saamin ni Vinny at Si ng pwesto dito sa van. Gulong gulo na isip ko kakaisip kung anong problema.
(Time Skip)
Naunang bumababa si Ate Winona at Lia. Sumunod naman agad sila Kuya Freddie sakanila. "Ate Thank you" sabi ni Tita Fey bago nag madali sumunod sa mga anak nila.
"Anong problema Mom?" tanong ko "Baka inaatake nanaman si Lia" sabi niya "Ha? Mom what do you mean?" tanong ko ulit "Ah-eh may asthma kasi si Lia" sagot nito "Kaya pala" singit ni Si "Basta Sandro wag magiging hadlang yung ganyan niya sa work nyo" sabi ni Mom at tumango nalang ako. Sumunod naman agad si Mom duon kila Lia.
Lia's POV
"Mom di ko na kaya" mahinang sabi ko dito at binuhat naman ako ni Dad papaakyat sa kwarto ko dito. Kanina pako nag pipigil sa sasakyan at sobrang sakit na ng dibdib ko, pero kahit anong tago halatang halata talaga.
"Wait lang anak eto na" sabi ni Mom at yung mga kapatid ko naman todo paypay sakin at lagay ng unan sa likod ko para masandalan. Habang si Dad kinukuha nya yung gamot ko.
Nandito na din sa kwarto ko si Tita at naginhawahan naman ako kasi di sumunod sila Sandro sakanya at naki paypay din siya. Nanginginig na'ko at hirap na hirap na'ko anytime mag pass out na'ko pero nilalabanan ko. "Di ba mas mabuting isugod na natin siya sa ospital" natatarantang sabi ni Tita "Ayaw ko po" hirap kong sabi dito "Please anak" pag mamakaawa ni Mom pero tinanggihan ko pa din.
Nang makuha ni Dad yung gamot ko, agad ko naman tinanggal yung oxygen ko at kinuha yung gamot para inumin. Binalik naman ni Mom yung oxygen at patuloy pa din sila sa pag paypay saakin at manguha na si Tita ng electric fan para itapat saakin.
Mga ilang sandali ay kumalma na'ko si Mom naman ay hinihimas himas yung ulo ko "Anak pinakaba mo kami" sabi ni Tita Liza "Sorry po Tita di ko na po dapat sasabihin sainyo baka mag alala po ka'yo e pero kahit anong gawin ko di pa din matago" sabi ko "Wala ka dapat itago tsaka may kasalanan ako sa'yo Iha, nasabi ko kay Sandro na inaatake ka pero nag palusot ako na sabi ko asthma attack" sabi ni Tita kinabahan ako ng unti pero okay lang yun "Okay lang po yun pero wag lang po ito" sabi ko at saka yumakap sakin si Tita nakisama na din ang mga kapatid ko at sila Mom.
"Ang asim na natin maligo muna ta'yo ata saka kumain, Lia dalan ka nalang namin ng pag kain dito para makapag pahinga ka" pag bibiro ni Tita "Di po sabay na po ako sainyo kumain sa baba okay nanaman po ako" sabi ko "Sure?" sabi nito "Yes po"sabi ko.
"Ate Liza?" tawag ni Dad "Yes Louis?" sagot nito "You're strong Ate, can't imagine how you lift this electric fan" sabi ni Dad at agad naman kami napatingin sa electric fan na dinala ni Tita dito sa kwarto. Nagulat naman ako dito kasi yung electric fan na yun ay nasa may pool area and ang laki nito. Natawa naman kaming lahat dito "Adrenaline Rush hahahaha papababa ko nalang kay Vinny mamaya yan" sabi ni Tita.
Umalis na sila sa kwarto ko at ako naman ay inalis ko na yung oxygen tsaka naligo na. Sana may cctv dito para nakita ko kung pa'ano buhatin ni Tita yung electric fan hahahaha.
Mga 30 minutes ng natapos nako maligo at mag bihis tsaka ko napag pasyahan na bumababa na baka nag hihintay na sila sakin.
"Are you okay now?" tanong sakin ni Sandro "Yes wag kang mag aalala strong toh" sabi ko at saka umupo sa tabi niya "Sure?" tanong ulit nito "100% sure Sands" sabi ko at ngumiti sakanya.
"Hon? Ikaw okay ka lang? Nakita ka namin ng mga anak mo buhat yung electric fan na malaki" pag bibiro ni Tito. Naka tikim naman ng hampas si Tito at natawa naman kami dun. "Di nyo man lang ako tinulungan, ay na'ko boys talaga" pag rereklamo nito "Tinatawag ka namin kaso ayaw mo kami pansinin tapos ang bilis mo pa hahahaha" tumatawang sabi ni Tito "Hay na'ko kumain nanga lang ta'yo" sabi ni Tita at saka kami kumain.
Natapos na kami kumain etong si Sandro panay tingin saakin. " Hija Lia wag kana tumulong diyan mag pahinga kana" sabi ni Tita " Okay po Tita" pag payag ko dito, gusto ko man tumulong pero dahil sa sabi ni Tita na wag na'ko tumulong at dahil na rin sa katamadan ko e di na'ko tumulong.
Nag punta ko dito sa may backyard para mag pahangin at picturan yung buwan as always. Nang may biglang tumawag sakin "Iris?" kilala ko naman kung sino agad yun at wala ng iba kundi si Sandro Marcos "O why Sands?" sabi ko "Wala lang" sabi nya "Luhh ano nga?" pangungulit ko.
"Kinabahan naman ako sa'yo kanina" sabi nito. Kinilig naman ako dun at sana di niya mahalata yung pula ng pisngi ko "A-ano ka'ba wag kang kabahan okay nanaman ako, normal na sakin yun" nauutal ko'ng sabi "Sino ba naman di kakabahan yung mukha ng mga kapatid mo at pamilya mo alalang-alala tapos si Mom naging si hulk kanina" sabi niya natawa naman ako dun sa huli niyang sinabi "Ang bad mo kay Tita hahahaha control ko naman e sadyang napagod lang talaga ko pero I really enjoyed it and super happy ako dun" sabi ko ng may ngiti sa labi "Sana sinabi mo sakin para man lang di na naging hulk si Mom ang liit ni Mom nabuhat nya yun grabe" sabi niya "Wow ah maka liit ka diyan nahiya si Tita sa height mo hahahaha" pang aasar ko at sinamaan nya naman ako ng tingin "Mas matangkad naman ako sayo kaya wag mong inaano yung height ko" sabi nito.
"Sorry ah pinakaba ko ka'yo ayaw ko kasing maka abala at ayaw ko ka'yo mag alala" sabi ko "Di ka naman makaka abala pero sana next time mag sasabi ka para di kami nag aalala" sabi nito. Hala bess nag aalala siya, pakikain na'ko lupa kasi kinikilig ako juskooo wahhh Lia pigilan mo. "Opo" yun nalang na sabi ko.
"Pero okay kana talaga?" tanong ulit nito "Ay nakooo Alexander nandito bako kung di ako okay" sabi ko dito "Bakit kasi hinintay mo pang makauwi ta'yo di kapa nag pa ospital" sabi nito "Ayaw ko nun purgang purga na'ko sa Ospital, sila Mom mo nga and sila Mom din pinipilit na mag pa ospital ako pero ayaw ko talaga" sabi ko "Matigas din ulo mo eh noh" sabi niya "I know Hahahaha tsaka ayaw ko nun kasi laking abala nun as long as kaya ko di ako mag papadala dun" sabi ko dito.
"Since lumabas ata ako sa mundo laging sa ospital ako e kaya ayaw ko na din" nadulas ko'ng sabi dito "Ha? Anong ibig mong sabihin grabe naman yang Asthma mo"nag tatakang sabi nito. Oww shoot di ko napigilan yung sarili ko dun. "Ah wala kasi everytime na susumpungin ako ng asthma ko malala talaga kahit na nag inhaler ako di pa din tumatalab" pag papalusot ko dito at tinignan nya lamang ako "Pero sana Sands wag magiging dahilan yun sa work ah wag mo kong pipigilan kahit na alam mong mapapagod ako kasi ako gustong gusto ko tumulong, nasa London pa lang ako tumutulong na'ko" dagdag kong sabi dito "Di naman kita pipigilan I'll guide you lang" sabi nito "Btw, ready mo yung resumè mo ako na bahala mag pasa dun at mainterview ka nila pero kahit di na nga mainterview e kasi tiwala naman sila sa pinapasok ni Dad tapos next week pwede na ta'yo mag simula pero sa office lang muna ta'yo habang inaayos yung mga pupuntahan or schedule" dagdag pa nito at tumango nalang ako tsaka tumingin sa buwan at lumanghap ng sariwang hangin.
"Can you support me?" biglang sabi ni Sandro saakin habang nakatingin siya sa buwan at napatingin naman ako sakanya "Saan?" tanong ko "Tatakbo ko dito na Congressman" sabi niya "Of course I will support you, nasabi na din sakin ni Tito yan pero di ko alam kung ano pwesto yung tatakbuhan mo ka'ya wag kang mag alala kahit di mo sabihin yan susuportahan kita" sagot ko sakanya. Nakita ko naman yung ngiti niya sa sinabi ko habang nakatingin ito sa buwan. Nakakalambot naman ng puso yung ngiti ng isang Sandro Marcos.
Nag tagal naman kami dito sa backyard habang pinag mamasdan ang buwan habang naka upo sa damuhan. Nakakatuwa kasi ang bait ng mga tao na'to walang kaarte arte sa katawan o sa buhay kahit na ilang araw pa lang namin sila nakikilala di naman kami nahirapan na makisama dito. Para na din kami naging parte ng pamilya nila kasi yung parents nila e tunuturing kaming parang mga anak na din nila.
"Di ka pa ba inaantok?" tanong ni Sandro saakin "Hindi pa e nag eenjoy ako pagmasdan yung buwan" sagot ko dito "Tara na pasok na ta'yo para makapag pahinga kana din" sabi nito saakin "Una kana maya na'ko nag eenjoy pa ako pagmasdan yung buwan" sabi ko "Ang tigas talaga ng ulo mo tara na!" sabi nito sakin "Eto nanga gagalit kapa e" sabi ko at saka kami pumasok sa bahay. Hayyysss rupok Lia.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wahhhh! Tiklop ka sa isang Sandro Marcos, Lia whahahahhaahah
HOPE YOU ENJOY!!! SORRY SA MGA PAG KAKAMALI. LOVE LOTS MGA MARECAKES!!!🤍
@Iris_empyrean