" လှိုင်း!!!!! ဆိုင်ထဲမှာ လာနေကျဖောက်သည်တွေလာနေတယ်လေ ဒီမှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ "
" ကျ..ကျတော်ဗိုက်ဆာလို့ ပေါင်မုန့်လေးနဲနဲစားနေတာပါ အန်တီ"
" နင်ဗိုက်ဆာတာအရေးမကြီးဘူး အခုချက်ချင်းဆိုင်ထဲက ဖောက်သည်တွေကို အရက်သွားငှဲ့ပေးလိုက် "
" ဟုတ်ကဲ့ "
စားလက်စ ပေါင်မုန့်လေးကိုသေချာပြန်သိမ်းပီး လွယ်အိတ်ထဲထည့်ကာ စားဖိုဆောင်ထဲကထွက်လာခဲ့တယ် ဒီဘ၀ကြီးကနေရုန်းထွက်ချင်ပေမဲ့ ကျတော့်လိုမပြည့်စုံတဲ့လူတယောက်က ဘာများတတ်နိုင်ပါ့မလဲ....ငယ်ငယ်လေးထဲက မိဘမဲ့ဂေဟာကနေ မွေးစားမိဘတွေက မွေးစားခဲ့လို့ အတိုင်းမသိပျော်ရွှင်ခဲ့ရပေမဲ့ သူတို့စိတ်သက်သာရာရဖို့အတွက်ပဲ နေ့တိုင်းနှိပ်စက်ခံခဲ့ရတယ်လေ...နောက်ဆုံးသူတို့ဒဏ်မခံနိုင်တဲ့အဆုံး ထွက်ပြေးလာခဲ့တာ အခုဆို ကျတောင်တောင်အရွယ်ရောက်နေပီပေါ့.....
" Baby... ဒီမှာလာထိုင်လေ "
မလှမ်းမကမ်းကနေ လက်လှမ်းပြကာသူ့ဘေးနားမှာ လာထိုင်ဖို့ခေါ်နေတဲ့လူကြောင့် လှိုင်းခပ်သွက်သွက်လေး ထိုလူအနားမှာသွားထိုင်လိုက်သည် နာမည်ကြီး clubတခုဖြစ်တာကြောင့် သူဌေးတွေသာပိုက်ဆံလာဖြုန်းကြသည် လှိုင်းကတော့ ဖြူဖြူချောချောလေးမို့ ဧည့်သည်တွေကို အရက်ငှဲ့ပေးကာ သူတို့အနားမှာနေပေးရသည်
" Baby ရော့ ဒီအရက်ကိုသောက်လိုက် "
" ဟင့်အင်း ကျတော်မသောက်ပါရစေနဲ့ "
" ဘာလို့လဲကွာ Babyလေးမူးနေတဲ့ပုံစံလေးကြည့်ချင်လို့ "
" ကျတော် အရက်တွေမသောက်တတ်လို့ပါ သူဌေးတို့သောက်ချင်ရင် အရက်ငှဲ့ပေးပါ့မယ် "
" Babyကလဲကွာ "
လှိုင်းဘေးက အသက်40ကျော်လူက လှိုင်းပခုံးကိုဖက်ကာ Short pantလေး၀တ်ထားတဲ့ လှိုင်းရဲ့ပေါင်ဖြူဖြူလေးကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်
" ကျတော့်ကို အဲ့လိုတွေမလုပ်ပါနဲ့...ကျတော်မနေတတ်ဘူး "
" နောက်ဆို နေတတ်သွားလိမ့်မယ် "
လှိုင်းအံကိုကြိတ်ကာ ငိုချင်တဲ့စိတ်တွေကိုထိန်းထားလိုက်သည် မျက်၀န်းပြာပြာလေးတွေမှာတော့ မျက်ရည်လေးတွေ၀ဲလျှက်...
" ဟော ဟိုမှာH&Sရဲ့ သူဌေးလေးရောက်လာပီ "
ထိုလူက clubထဲ၀င်ရောက်လာတဲ့ ဟန်နရီကိုလက်လှမ်းပြလိုက်သည် ဟန်နရီကတော့ လှိုင်းတို့ clubထဲကိုအခုမှရောက်ဖူးတာမို့ သိပ်တော့အသားမကျ
" Companyကကိစ္စတွေကို မနက်ဖန်အလုပ်ကျမှပြောလဲရတာကို ကျတော့်ကိုဘာလို့ဒီကိုချိန်းတာလဲ "
" မောင်ရင်နဲ့တွေ့ရဖိုက ခက်တယ်လေ အဲ့တာကြောင့် မောင်ရင်အားတဲ့အချိန်ကိုခေါ်လိုက်တာ "
" Companyကနေ ပစ္စည်းတွေပို့မဲ့စာရင်းလိုချင်တာမှတ်လား ရော့...ဒီမှာအဲ့စာရင်း ကျတော်အချိန်သိပ်မရဘူး အိမ်ပြန်ရအုံးမယ် "
" အိမ်ကအေးဆေးမှပြန်လဲရပါတယ်ကွာ ဒီမှာနဲနဲပါးပါးလောက် ပျော်ပါးလိုက်ပါလား "
တဖက်လူက ဟန်နရီနဲ့စကားပြောပီး လှိုင်းရဲ့လည်စပ်နားကို မထိတထိလေးနမ်းလိုက်သည် လှိုင်းကတော့ ထိုလူနဲ့မထိအောင်ရှောင်လိုက်ပေမဲ့ လက်ကိုအတင်းဆွဲထားတာကြောင့် ကျိတ်မှိတ်ကာသည်းခံနေရသည်
" ကျစ်!! စောက်သက်ကြီးပီး ရွံစရာကောင်းလိုက်တာ "
ဟန်နရီရဲ့စကားကြောင့် တဖက်လူရဲ့မျက်နှာက ချက်ချင်းရုပ်ပျက်သွားကာ ဟန်နရီဆီပြန်ဦးတည်လာသည်
" မောင်ရင် ဘယ်သူ့ကိုပြောတာလဲ "
" ဘယ်သူလဲဆိုတော့ ကျုပ်မျက်စိရှေ့မှာရှိနေတဲ့ခင်ဗျားကိုပြောတာ "
" မင်းမိုက်ရိုင်းလှချည်လား ငါကမင်းတို့ Companyနဲ့လက်တွဲထားတဲ့လူနော် လက်တွဲဖြုတ်လိုက်ရင် မင်းတို့ Companyပဲနစ်နာမှာ "
" ကျုပ်က Companyနစ်နာတာလောက်ကို အရေးစိုက်ရအောင် အဲ့အလုပ်တခုထဲလုပ်နေတယ်ထင်နေတာလား အဟက် "
" မင်းနဲ့မဆိုင်ရင် မသိသလိုနေလိုက် "
တဖက်လူက ဟန်နရီကိုအရွဲ့တိုက်ကာ လှိုင်းရဲ့အင်္ကျီထဲလက်လျှို၀င်ကာ လှိုင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အကြမ်းပတမ်းနမ်းရှုံ့လိုက်သည် မျက်ရည်လေးတွေ၀ဲနေတဲ့ကောင်လေးကတော့ လက်သီးလေးတွေဆုပ်ကာ ကြိတ်မှိတ်သည်းခံနေရတဲ့ပုံပင်
" ဘုန်း!! "
ဟန်နရီက စားပွဲပေါ် သူ့ခြေထောက်တဖက်ကို လှမ်းတင်ပီး မျက်ခုံးထူထူလေးတွေကို ကွေးညို့ကာ တဖက်လူကိုစိုက်ကြည့်လိုက်သည်
" မင်းမိုက်ရိုင်းလှချည်လား "
" စောက်သက်ကြီးပီး အနုအယွလေးတွေကိုအရမ်းလိုချင်နေတယ်ပေါ့ လာလေ ကျုပ်ကိုလာနမ်းလိုက်ပါလား "
" မင်းစကားပြောတာ အရမ်းလွန်နေပီနော် "
ထိုလူရဲ့အပြောတွေကို ဂရုမစိုက်ပဲ ဟန်နရီရဲ့အကြည့်တွေက လှိုင်းဆီကိုဦးတည်သွားသည်
" မင်းရဲ့ အလုပ်က ဒီမှာဘာလဲ "
" ကျ ကျတော်က စားပွဲထိုးပါ "
" ဒါဖြင့် ဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲ "
" ...... "
" သဘောပေါက်ပီ မင်းကိုဒီညအတွက် 2သိန်းပေးမယ် ငါ့နောက်လိုက်ခဲ့ "
" ကျတော် အဲ့လိုလူတန်းစားမဟုတ်ဘူး "
ရုတ်တရက်ဆိုသလို ဟန်နရီထိုကောင်လေးရဲ့နားကို အမြန်ကပ်သွားကာ နားအနားတီးတိုးပြောလိုက်သည်
" ဒီအဘိုးကြီးလက်ထဲမှာနေချင်လဲ နေခဲ့ပေါ့ "
" ဟန်နရီ!!! မင်းနဲ့မဆိုင်ရင် သွားလိုက်တာပိုကောင်းမယ် "
" လောကမှာ ခင်ဗျားလိုအသက်ကြီးပီး နှာစိတ်ပြည့်နေတဲ့လူတွေက ရွံစရာအကောင်းဆုံးပဲ "
ဘာကိုမှမစဥ်းစားပဲ ဟန်နရီထိုကောင်လေးရဲ့ လက်ကိုလှမ်းဆွဲကာ Clubထဲကခေါ်ထုတ်လာလိုက်သည် လှိုင်းကတော့ ခေါင်းလေးပဲငုံ့ကာ မျက်ရည်လေးတွေ၀ဲလျှက်ပင်..ဟန်နရီကတော့ ခါးထောက်ကာ ထိုကောင်လေးကို စိတ်မရှည်သလိုကြည့်နေလိုက်သည်
" ငိုမနေနဲ့ ငါမင်းကိုဘာမှမလုပ်ဘူး "
မျက်ရည်လွယ်တဲ့ကောင်လေးကတော့ မျက်လုံးလေးတွေရဲအောင်ငိုကာ ဟန်နရီနဲ့အကြည့်ချင်းမဆုံပဲ ခေါင်းပဲငုံ့နေလိုက်သည်
" ကျစ်!! မင်းလဲအိမ်ကချာတိတ်လိုပဲ တခုခုဆိုအမြဲငြိမ်ခံနေတာ "
" ......"
" ငိုပဲငိုနေတော့မှာလား ငါကမင်းကိုဘာလုပ်နေလို့လဲ "
" ကျတော့်ကိုကူညီပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
" မလိုပါဘူး အမြင်မတော်လို့၀င်ကူညီလိုက်ယုံပဲ "
" အကို့နဲ့တွေ့တိုင်း ဒုက္ခပေးသလိုဖြစ်မိတဲ့အတွက်လဲ ကျတော်တောင်းပန်ပါတယ် "
" အခုလောက်ဆို ဟိုအဘိုးကြီးတွေလဲပြန်သွားလောက်ပီဆိုတော့ ငါလဲသွားတော့မယ် နောက်တခါကျ ငြိမ်ခံမနေနဲ့ ကြားလား! "
" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ဗျ "
ဟန်နရီကားထွက်သွားတဲ့အထိ မျက်စိတဆုံးငေးကြည့်နေလိုက်ပီး လှိုင်းတယောက်သက်ပြင်းချကာ လေးလံနေတဲ့ခြေထောက်တွေနဲ့ Clubထဲပြန်၀င်လာလိုက်သည်
" သေနာလေး နင်ဒီကိုလာခဲ့စမ်း "
လှိုင်းရဲ့နားရွက်ကို ဆိုင်ရှင်အမျိုးသမိးက လှမ်းဆွဲကာ Clubအနောက်ဘက်ကိုခေါ်လာလိုက်သည်
" နင်ဘယ်လိုအချိုးချိုးလိုက်တာလဲ ဒီနေ့ဧည့်သည်တွေ နင့်ကြောင့် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားတာ သိရဲ့လား "
" ကျတော်တောင်းပန်ပါတယ် "
" $ကောင်းကျိုးကိုမပေးဘူး နောက်တခါအဲ့လိုထပ်ဖြစ်ရင် နင့်ကိုအလုပ်ထုတ်ပစ်မယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ နောက်တခါမဖြစ်စေရပါဘူး "
" ညစာမစားပဲ အဲ့ပန်းကန်တွေထိုင်ဆေးနေ...နင့်ကိုဒီညအငတ်ထားမယ် "
တဖက်အမိန့်ကိုမလွန်ဆန်နိုင်တာကြောင့် အပြစ်ဒဏ်အတိုင်း ထိုကောင်လေးကတော့မညည်းမညူလုပ်နေလိုက်သည် ...ပင်ပန်းနေတဲ့မျက်၀န်းလေတွေမှာလဲ ခံစားချက်ပါ၀င်နေတဲ့မျက်ရည်လေးတွေက စီးကျလျှက်ပင်....ဒီလိုညစာမစားပဲ နေခဲ့ရတဲ့နေ့တွေက ဒီနေ့တရက်ထဲမှ မဟုတ်တော့ပဲလေ....
***
" အခုမှ ကျတော့်ကို လာချော့မနေနဲ့ ဘယ်နှနာရီရှိနေပီလဲ "
" နည်းနည်းလေးနောက်ကျမိတာပါအချစ်ရယ် ကိုအလုပ်လေးများသွားလို့ "
" အလုပ်ကိစ္စပဲအကြောင်းပြပြီး လုပ်ချင်တာလုပ်နေတာလားမှမသိတာ "
" ကိုယ့်ကို သ၀န်တိုတာလား "
" မတိုပါဘူး "
မျက်နှာလေးဆူပုတ်ကာ သူ့ကိုနောက်ကျောပေးထိုင်နေတဲ့လွန်းကို ဟန်နရီပွေ့ချီလိုက်ပီး သူ့ပေါင်ပေါ်ခွထိုင်စေလိုက်သည်
"ကိုယ့်ကို စိတ်ဆိုးနေတာလား "
" ........ "
" အော်သိပီ ကိုနဲ့တူတူအိပ်ချင်လို့စောင့်နေတာလား "
" ဘယ်သူက စောင့်နေလို့လဲ "
" ကိုယ့်ကို မချစ်ဘူးလား "
" ချစ်ပါဘူး "
" ဒီလိုပဲဆက်လုပ်နေမယ်ဆိုရင် အချစ်ကို ကိုယ်အပြစ်ပေးရလိမ့်မယ် "
" အပြစ်ပေးရအောင် ကျတော်ကဘာလုပ်နေလို့လဲ "
လွန်းရဲ့စကားဆုံးတာနဲ့ ဟန်နရီကသူ့ရဲ့ဘောင်းဘီပေါ်လွန်းရဲ့လက်ကိုတင်လိုက်သည် သိသိသာသာဖောင်းနေတဲ့နေရာကြောင့် လွန်းမျက်လုံးလေးတွေပင် ပို၍၀ိုင်းစက်သွားသည်
" ခင်ဗျား !!! "
" အပြစ်က အခုလိုကို့ရဲ့ညီလေးကို နိုးထလာစေတဲ့အပြစ် "
သူ့ပေါင်ပေါ်ကနေဆင်းကာ ထွက်ပြေးဖို့ကြံနေတဲ့လွန်းကို ဟန်နရီပြန်ဖမ်းချုပ်ထားလိုက်ပီး လွန်းရဲ့အင်္ကျီလေးကို သူ့အားနဲ့ဆွဲချွတ်လိုက်သည် ရင်ဘတ်ပေါ်က မှဲ့နက်လေးကတော့ ဟန်နရီရဲ့အာရုံတွေကို ယဇ်မူးစေနိုင်သည်
" အချစ်က ကို့ကိုအမြဲကျရှုံးအောင်လုပ်နေတာ "
လွန်းရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို မွတ်သိပ်စွာနမ်းရှုံ့ကာသူအကြာကြီးဖက်ထားမိ၏။ ထိုသို့သောအချိန်ရောက်တိုင်း သူ့စိတ်တွေကိုထိန်းချုပ်ဖို့အတော်ခက်ခဲပါသည်။
" တော်.. တော်တော့ "
" ဒီအချိန်မှရပ်လိုက်လို့ အဆင်မပြေတော့ဘူးလေ "
သူ့ပေါင်ပေါ်က လွန်းကို ဟန်နရီခဏဆင်းခိုင်းပီး သူကိုယ်တိုင်ပဲသူ့အ၀တ်တွေကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည် ခါးစပ်နားကတတ်တူးအပြည့်ကလဲ အပြင်ကိုခုန်ထွက်လာတော့မဲ့အတိုင်းပင်...လွန်းကတော့ တဖက်ကိုအကြည့်လွှဲကာ ပါးလေးတွေရဲလာသည်
" ဒီပေါ်ကိုပြန်ထိုင် "
ဟန်နရီကသူ့ပေါင်ပေါ် ပုတ်ပြကာ လာထိုင်ဖို့ပြောနေပေမဲ့လဲ တွန့်ဆုတ်ဆုတ်ဖြစ်နေတဲ့လွန်းကို ဟန်နရီလှမ်းဆွဲကာ သူ့ပေါင်ပေါ်ပြန်ထိုင်စေလိုက်သည်
" ဘာလို့ရှက်နေတာလဲ မမြင်ဖူးတာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့ "
" ခင်ဗျား!!! အွန့်..."
ဆက်မပြောနိုင်အောင် ဖိကပ်နမ်းလိုက်တော့ သူ့ရင်ဘတ်အားထုရိုက်လာသည်။ သို့ပေမယ့်ထိုအပြုအမူတွေကို လွန်းကြာကြာတောင့်မခံနိုင်ပါ။ အချိန်တန်ရင် ထိုလူရဲ့တောင်းဆိုမှုအောက်တွင်သာ လွန်းပြိုလဲရသည်။
နှစ်ယောက်သားနီးကပ်စွာ ထိတွေ့နေရတဲ့အထိအတွေ့ကြောင့်
လွန်းစိတ်လှုပ်ရှားရ၏။ ထိုအမျိုးသားက သူ့စိတ်တွေကို
အမြဲယောက်ယက်ခတ်အောင်ပြုစားနိုင်သည်။ ခပ်မှေးမှေးမျက်၀န်းတွေကို မှေးစင်းကာသူ့လည်တိုင်အား နမ်းရှုံ့လိုက်တိုင်း လွန်းအကြိမ်ကြိမ်ပြိုလဲရပါသည်။
" Shit!!!! ကလေးကို ကြမ်းမိပြန်ပီ "
ပင်ပန်းပြီးအိပ်ပျော်သွားတဲ့လွန်းကြောင့် သူစိတ်တိုစွာပြောလိုက်မိသောစကားဖြစ်သည်။ ထိုကလေးနဲ့တွေ့လိုက်တိုင်း သူ့စိတ်တွေကိုအတော်ချုပ်ထိန်းရ၏။ ယခုလည်း ထိန်းချုပ်နေသည့်ကြားထဲမှ ပျော့ခွေသွားအောင်လုပ်လိုက်မိပြီဖြစ်သည်။
သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်နေတဲ့လွန်းရဲ့လက်တွေအား ဟန်နရီဆွဲယူရင်းဖိကပ်နမ်းလိုက်၏။
" ကိုယ့်ထက်အရင်အိပ်ပျော်သွားလို့ တကယ်တော်သေးတာ "
သူ့ရဲ့စိတ်ခံစားချက်တွေကို လွန်းမသိအောင်ဖုံးကွယ်ထားရတာအတော်ကြာပြီဖြစ်သည်။ ညဘက်အိပ်မပျော်တဲ့အကြောင်းတွေအား အရေးတယူလုပ်ကာ လွန်းအားမပြောပြချင်တော့ပေ။ ညဘက်ရောက်တိုင်းသူကြောက်နေမိသော်လည်း လွန်းကသူ့ဘေးနားရှိနေသေးတာမို့ စိတ်သက်သာရာရှိသေး၏။ သက်ပြင်းတွေသာအကြိမ်ကြိမ်ချပြီး အိပ်ပျော်အောင်ကြိုးစားနေရသော်လည်း စိတ်အာရုံတွေကထွေပြားဆဲပင်။
" ကိုယ့်အချစ်တွေကြောင့် နေ့ရက်တိုင်းမှာပျော်ရွှင်ပါစေ အချစ်ရယ် "
***
တဖက်တွင်လဲ ပုံမှန်တာ၀န်အတိုင်း မာန်ဟိန်းခြံရှေ့မှာ အမြဲ၀ဲပျံနေတတ်တဲ့ကောင်လေးက ဒီနေ့လဲ ခြံရှေ့လေးက ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်ကာ အိမ်ထဲကိုပဲလှမ်းမျှော်ကြည့်နေသည် ...သူများ တံခါးလာဖွင့်ပေးမလားဆိုတဲ့စိတ်လေးကြောင့်ပဲ မျှော်နေမိတယ်ထင်ပါရဲ့
အချိန်အတော်ကြာမှ စိတ်အလိုမကျတဲ့ပုံနဲ့ မာန်ဟိန်းအိမ်ထဲမှထွက်လာကာ Samဆီဦးတည်လာလိုက်သည်
" ဘယ်အချိန်ရှိနေပီလဲ မင်းဒီလိုပဲညတိုင်းလာနေတာလား "
" ကျတော် အကို့ကိုဒါလေးပေးချင်လို့ပါ "
" အဲ့တာဘာလဲ "
" ကြက်သားအာလူးဟင်းနဲ့ ပုဇွန်ထုပ်ကြော်လေးပါ...အကိုကဟင်းချက်စားလေ့မရှိဘူးမှတ်လား အဲ့တာကြောင့် အကိုညစာစားချိန်အမှီလာပို့ပေးတာ ဒါပေမဲ့ အခုချိန်လောက်ဆိုအကိုစားလို့ပီးလောက်ရောပေါ့ မနက်ကျပြန်နွှေးစားလိုက်နော် "
" မင်းအရင်နေ့တွေကကော ဒီလိုပဲဟင်းဘူးတွေနဲ့ ငါ့ခြံရှေ့မှာအမြဲရှိနေခဲ့တာလား "
မျက်နှာလေးငယ်ကာ သူနဲ့အကြည့်ချင်းမဆုံတဲ့ Samကြောင့် အရင်နေ့တွေကလဲဒီလိုပဲရှိနေမယ်ဆိုတာ မာန်ဟိန်းခန့်မှန်းမိလိုက်သည် အရင်နေ့တွေက မာန်ဟိန်းလျစ်လျူရှုကာ ထွက်မတွေ့တာကြောင့် ဒီကောင်လေးယူလာခဲ့တဲ့ဟင်းလေးတွေ ဘယ်လောက်များ များနေခဲ့ပီလဲ....
" မင်းရူးနေပီလား ငါမင်းကိုဒီလောက်ထိ စိမ်းကားခဲ့တာတောင် ဘာလို့များ အရူးတယောက်လိုရှေ့ဆက်နေရတာလဲ "
" ကျတော် အကို့ကိုချစ်လို့ပါ "
" Sam... မင်းအသက်ကငယ်သေးတယ် မင်းရင့်ကျက်ဖို့အများကြီးလိုသေးတယ် "
" ကျတော်ဘာတွေများအပြစ်လုပ်မိလို့ အကိုကကျတော့်ကိုဆို မကောင်းပဲမြင်နေရတာလဲ ကျတော့်ဘက်ကကော အဆင်ပြေနေတယ်ထင်နေလို့လား အကိုကျတော့်နေရာကကော တခါလေးလောက်များ၀င်ကြည့်ပေးဖူးလို့လား "
" Sam မင်းဘာလို့များကလေးဆန်နေရတာလဲ "
" အကို့ကိုချစ်မိတာ ကျတော်ကလေးဆန်သွားရောလား "
" မင်းကတကယ်နားကောက်တဲ့ ကောင်လေးပဲ "
" အကိုကလဲ တကယ်ခေါင်းမာတဲ့ ကောင်လေးပါပဲ "
" ကျတော် တကယ်ပင်ပန်းနေပီ....အကို့ကို ချစ်ရတာကျတော်အရမ်းပင်ပန်းတယ်....တောင်းပန်ပါတယ် အကို့ကိုစိတ်ညစ်စရာတွေပြောမိသွားပီ ရော့...ဒီဟင်းဘူးလေးတော့ယူထားပေးနော် ကျတော်ပြန်တော့မယ် "
သူ့ဘေးနားကနေ ထွက်သွားဖို့ကြံနေတဲ့ ကောင်လေးရဲ့လက်ကို မာန်ဟိန်းလှမ်းဆွဲလိုက်ပီး သေချာစိုက်ကြည့်လိုက်သည်...ညတိုင်းဘယ်အချိန်ထိခြံရှေ့မှာစောင့်နေခဲ့လဲတော့သေချာမသိပေမဲ့ လက်လေးတွေမှာခြင်ကိုက်ရာ အနီစက်လေးတွေကအပြည့်ပင် ...ဒီကောင်လေးဒီလိုပဲညတိုင်းအမြဲလာနေတာ 1နှစ်ကျော်နီးပါးလောက်ရှိခဲ့ပီမို့
ဇွဲကောင်းလွန်းတဲ့ ကောင်လေးဆိုတာတော့ငြင်းမရ
" စိတ်ရှုပ်စရာတွေပဲပေးပီး အဲ့စိတ်ရှုပ်စရာတွေကိုပဲ ငါတော့
သံယောဇဥ်ဖြစ်နေမိပီထင်တယ် "
ဟန်နရီတပည့်က လူမိုက်ကြီးလုပ်ချင်ပေမဲ့ သူ့အကိုနဲ့တွေ့ရင်တော့ ပုံထဲကအတိုင်းပါပဲ😆
***
3.2.22
Grey
**
" လႈိင္း!!!!! ဆိုင္ထဲမွာ လာေနက်ေဖာက္သည္ေတြလာေနတယ္ေလ
ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ "
" က်..က်ေတာ္ဗိုက္ဆာလို႔ ေပါင္မုန္႔ေလးနဲနဲစားေနတာပါ အန္တီ"
" နင္ဗိုက္ဆာတာအေရးမႀကီးဘူး အခုခ်က္ခ်င္းဆိုင္ထဲက ေဖာက္သည္ေတြကို အရက္သြားငွဲ႔ေပးလိုက္ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
စားလက္စ ေပါင္မုန္႔ေလးကိုေသခ်ာျပန္သိမ္းပီး လြယ္အိတ္ထဲထည့္ကာ စားဖိုေဆာင္ထဲကထြက္လာခဲ့တယ္ ဒီဘ၀ႀကီးကေန႐ုန္းထြက္ခ်င္ေပမဲ့ က်ေတာ့္လိုမျပည့္စုံတဲ့လူတေယာက္က ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ....ငယ္ငယ္ေလးထဲက မိဘမဲ့ေဂဟာကေန ေမြးစားမိဘေတြက ေမြးစားခဲ့လို႔ အတိုင္းမသိေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ရေပမဲ့ သူတို႔စိတ္သက္သာရာရဖို႔အတြက္ပဲ ေန႔တိုင္းႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတယ္ေလ...ေနာက္ဆုံးသူတို႔ဒဏ္မခံႏိုင္တဲ့အဆုံး ထြက္ေျပးလာခဲ့တာ အခုဆို က်ေတာင္ေတာင္အ႐ြယ္ေရာက္ေနပီေပါ့.....
" Baby... ဒီမွာလာထိုင္ေလ "
မလွမ္းမကမ္းကေန လက္လွမ္းျပကာသူ႔ေဘးနားမွာ လာထိုင္ဖို႔ေခၚေနတဲ့လူေၾကာင့္ လႈိင္းခပ္သြက္သြက္ေလး ထိုလူအနားမွာသြားထိုင္လိုက္သည္ နာမည္ႀကီး clubတခုျဖစ္တာေၾကာင့္ သူေဌးေတြသာပိုက္ဆံလာျဖဳန္းၾကသည္ လႈိင္းကေတာ့ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးမို႔ ဧည့္သည္ေတြကို အရက္ငွဲ႔ေပးကာ သူတို႔အနားမွာေနေပးရသည္
" Baby ေရာ့ ဒီအရက္ကိုေသာက္လိုက္ "
" ဟင့္အင္း က်ေတာ္မေသာက္ပါရေစနဲ႔ "
" ဘာလို႔လဲကြာ Babyေလးမူးေနတဲ့ပုံစံေလးၾကည့္ခ်င္လို႔ "
" က်ေတာ္ အရက္ေတြမေသာက္တတ္လို႔ပါ သူေဌးတို႔ေသာက္ခ်င္ရင္ အရက္ငွဲ႔ေပးပါ့မယ္ "
" Babyကလဲကြာ "
လႈိင္းေဘးက အသက္40ေက်ာ္လူက လႈိင္းပခုံးကိုဖက္ကာ Short pantေလး၀တ္ထားတဲ့ လႈိင္းရဲ႕ေပါင္ျဖဴျဖဴေလးကို ပြတ္သပ္လိုက္သည္
" က်ေတာ့္ကို အဲ့လိုေတြမလုပ္ပါနဲ႔...က်ေတာ္မေနတတ္ဘူး "
" ေနာက္ဆို ေနတတ္သြားလိမ့္မယ္ "
လႈိင္းအံကိုႀကိတ္ကာ ငိုခ်င္တဲ့စိတ္ေတြကိုထိန္းထားလိုက္သည္မ် က္၀န္းျပာျပာေလးေတြမွာေတာ့ မ်က္ရည္ေလးေတြ၀ဲလွ်က္...
" ေဟာ ဟိုမွာH&Sရဲ႕ သူေဌးေလးေရာက္လာပီ "
ထိုလူက clubထဲ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ဟန္နရီကိုလက္လွမ္းျပလိုက္သည္ ဟန္နရီကေတာ့ လႈိင္းတို႔ clubထဲကိုအခုမွေရာက္ဖူးတာမို႔ သိပ္ေတာ့အသားမက်
" Companyကကိစၥေတြကို မနက္ဖန္အလုပ္က်မွေျပာလဲရတာကို က်ေတာ့္ကိုဘာလို႔ဒီကိုခ်ိန္းတာလဲ "
" ေမာင္ရင္နဲ႔ေတြ႕ရဖိုက ခက္တယ္ေလ အဲ့တာေၾကာင့္ ေမာင္ရင္အားတဲ့အခ်ိန္ကိုေခၚလိုက္တာ "
" Companyကေန ပစၥည္းေတြပို႔မဲ့စာရင္းလိုခ်င္တာမွတ္လား ေရာ့...ဒီမွာအဲ့စာရင္း က်ေတာ္အခ်ိန္သိပ္မရဘူး အိမ္ျပန္ရအုံးမယ္ "
" အိမ္ကေအးေဆးမွျပန္လဲရပါတယ္ကြာ ဒီမွာနဲနဲပါးပါးေလာက္ ေပ်ာ္ပါးလိုက္ပါလား "
တဖက္လူက ဟန္နရီနဲ႔စကားေျပာပီး လႈိင္းရဲ႕လည္စပ္နားကို မထိတထိေလးနမ္းလိုက္သည္ လႈိင္းကေတာ့ ထိုလူနဲ႔မထိေအာင္ေရွာင္လိုက္ေပမဲ့ လက္ကိုအတင္းဆြဲထားတာေၾကာင့္ က်ိတ္မွိတ္ကာသည္းခံေနရသည္
" က်စ္!! ေစာက္သက္ႀကီးပီး ႐ြံစရာေကာင္းလိုက္တာ "
ဟန္နရီရဲ႕စကားေၾကာင့္ တဖက္လူရဲ႕မ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္း႐ုပ္ပ်က္သြားကာ ဟန္နရီဆီျပန္ဦးတည္လာသည္
" ေမာင္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုေျပာတာလဲ "
" ဘယ္သူလဲဆိုေတာ့ က်ဳပ္မ်က္စိေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ခင္ဗ်ားကိုေျပာတာ "
" မင္းမိုက္႐ိုင္းလွခ်ည္လား ငါကမင္းတို႔ Companyနဲ႔လက္တြဲထားတဲ့လူေနာ္ လက္တြဲျဖဳတ္လိုက္ရင္ မင္းတို႔ Companyပဲနစ္နာမွာ "
" က်ဳပ္က Companyနစ္နာတာေလာက္ကို အေရးစိုက္ရေအာင္ အဲ့အလုပ္တခုထဲလုပ္ေနတယ္ထင္ေနတာလား အဟက္ "
" မင္းနဲ႔မဆိုင္ရင္ မသိသလိုေနလိုက္ "
တဖက္လူက ဟန္နရီကိုအ႐ြဲ႕တိုက္ကာ လႈိင္းရဲ႕အက်ႌထဲလက္လွ်ိဳ၀င္ကာ လႈိင္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အၾကမ္းပတမ္းနမ္းရႈံ႕လိုက္သည္ မ်က္ရည္ေလးေတြ၀ဲေနတဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့ လက္သီးေလးေတြဆုပ္ကာ ႀကိတ္မွိတ္သည္းခံေနရတဲ့ပုံပင္
" ဘုန္း!! "
ဟန္နရီက စားပြဲေပၚ သူ႔ေျခေထာက္တဖက္ကို လွမ္းတင္ပီး မ်က္ခုံးထူထူေလးေတြကို ေကြးညိဳ႕ကာ တဖက္လူကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္
" မင္းမိုက္႐ိုင္းလွခ်ည္လား "
" ေစာက္သက္ႀကီးပီး အႏုအယြေလးေတြကိုအရမ္းလိုခ်င္ေနတယ္ေပါ့ လာေလ က်ဳပ္ကိုလာနမ္းလိုက္ပါလား "
" မင္းစကားေျပာတာ အရမ္းလြန္ေနပီေနာ္ "
ထိုလူရဲ႕အေျပာေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ပဲ ဟန္နရီရဲ႕အၾကည့္ေတြက လႈိင္းဆီကိုဦးတည္သြားသည္
" မင္းရဲ႕ အလုပ္က ဒီမွာဘာလဲ "
" က် က်ေတာ္က စားပြဲထိုးပါ "
" ဒါျဖင့္ ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ "
" ...... "
" သေဘာေပါက္ပီ မင္းကိုဒီညအတြက္ 2သိန္းေပးမယ္ ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့ "
" က်ေတာ္ အဲ့လိုလူတန္းစားမဟုတ္ဘူး "
႐ုတ္တရက္ဆိုသလို ဟန္နရီထိုေကာင္ေလးရဲ႕နားကို အျမန္ကပ္သြားကာ နားအနားတီးတိုးေျပာလိုက္သည္
" ဒီအဘိုးႀကီးလက္ထဲမွာေနခ်င္လဲ ေနခဲ့ေပါ့ "
" ဟန္နရီ!!! မင္းနဲ႔မဆိုင္ရင္ သြားလိုက္တာပိုေကာင္းမယ္ "
" ေလာကမွာ ခင္ဗ်ားလိုအသက္ႀကီးပီး ႏွာစိတ္ျပည့္ေနတဲ့လူေတြက ႐ြံစရာအေကာင္းဆုံးပဲ "
ဘာကိုမွမစဥ္းစားပဲ ဟန္နရီထိုေကာင္ေလးရဲ႕ လက္ကိုလွမ္းဆြဲကာ Clubထဲကေခၚထုတ္လာလိုက္သည္ လႈိင္းကေတာ့ ေခါင္းေလးပဲငုံ႔ကာ မ်က္ရည္ေလးေတြ၀ဲလွ်က္ပင္..ဟန္နရီကေတာ့ ခါးေထာက္ကာ ထိုေကာင္ေလးကို စိတ္မရွည္သလိုၾကည့္ေနလိုက္သည္
" ငိုမေနနဲ႔ ငါမင္းကိုဘာမွမလုပ္ဘူး "
မ်က္ရည္လြယ္တဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့ မ်က္လုံးေလးေတြရဲေအာင္ငိုကာ ဟန္နရီနဲ႔အၾကည့္ခ်င္းမဆုံပဲ ေခါင္းပဲငုံ႔ေနလိုက္သည္
" က်စ္!! မင္းလဲအိမ္ကခ်ာတိတ္လိုပဲ တခုခုဆိုအၿမဲၿငိမ္ခံေနတာ "
" ......"
" ငိုပဲငိုေနေတာ့မွာလား ငါကမင္းကိုဘာလုပ္ေနလို႔လဲ "
" က်ေတာ့္ကိုကူညီေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
" မလိုပါဘူး အျမင္မေတာ္လို႔၀င္ကူညီလိုက္ယုံပဲ "
" အကို႔နဲ႔ေတြ႕တိုင္း ဒုကၡေပးသလိုျဖစ္မိတဲ့အတြက္လဲ က်ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
" အခုေလာက္ဆို ဟိုအဘိုးႀကီးေတြလဲျပန္သြားေလာက္ပီဆိုေတာ့ ငါလဲသြားေတာ့မယ္ ေနာက္တခါက် ၿငိမ္ခံမေနနဲ႔ ၾကားလား! "
" ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ဗ် "
ဟန္နရီကားထြက္သြားတဲ့အထိ မ်က္စိတဆုံးေငးၾကည့္ေနလိုက္ပီး လႈိင္းတေယာက္သက္ျပင္းခ်ကာ ေလးလံေနတဲ့ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ Clubထဲျပန္၀င္လာလိုက္သည္
" ေသနာေလး နင္ဒီကိုလာခဲ့စမ္း "
လႈိင္းရဲ႕နား႐ြက္ကို ဆိုင္ရွင္အမ်ိဳးသမိးက လွမ္းဆြဲကာ Clubအေနာက္ဘက္ကိုေခၚလာလိုက္သည္
" နင္ဘယ္လိုအခ်ိဳးခ်ိဳးလိုက္တာလဲ ဒီေန႔ဧည့္သည္ေတြ နင့္ေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားတာ သိရဲ႕လား "
" က်ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
" $ေကာင္းက်ိဳးကိုမေပးဘူး ေနာက္တခါအဲ့လိုထပ္ျဖစ္ရင္ နင့္ကိုအလုပ္ထုတ္ပစ္မယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ ေနာက္တခါမျဖစ္ေစရပါဘူး "
" ညစာမစားပဲ အဲ့ပန္းကန္ေတြထိုင္ေဆးေန...နင့္ကိုဒီညအငတ္ထားမယ္ "
တဖက္အမိန္႔ကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္တာေၾကာင့္ အျပစ္ဒဏ္အတိုင္း ထိုေကာင္ေလးကေတာ့မညည္းမညဴလုပ္ေနလိုက္သည္ ...ပင္ပန္းေနတဲ့မ်က္၀န္းေလေတြမွာလဲ ခံစားခ်က္ပါ၀င္ေနတဲ့မ်က္ရည္ေလးေတြက စီးက်လွ်က္ပင္....ဒီလိုညစာမစားပဲ ေနခဲ့ရတဲ့ေန႔ေတြက ဒီေန႔တရက္ထဲမွ မဟုတ္ေတာ့ပဲေလ....
***
" အခုမွ က်ေတာ့္ကို လာေခ်ာ့မေနနဲ႔ ဘယ္ႏွနာရီရွိေနပီလဲ "
" နဲနဲေလးေနာက္က်မိတာပါအခ်စ္ရယ္ ကိုအလုပ္ေလးနဲနဲမ်ားသြားလို႔ "
" အလုပ္ကိစၥပဲအေၾကာင္းျပပီး လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေနတာမွတ္လား "
" ကို႔ကို သ၀န္တိုတာလား "
" မတိုပါဘူး "
မ်က္ႏွာေလးဆူပုတ္ကာ သူ႔ကိုေနာက္ေက်ာေပးထိုင္ေနတဲ့လြန္းကို ဟန္နရီေပြ႕ခ်ီလိုက္ပီး သူ႔ေပါင္ေပၚခြထိုင္ေစလိုက္သည္
"ကို႔ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား "
" ........ "
" ေအာ္သိပီ ကိုနဲ႔တူတူအိပ္ခ်င္လို႔ေစာင့္ေနတာလား "
" ဘယ္သူက ေစာင့္ေနလို႔လဲ "
" ကို႔ကို မခ်စ္ဘူးလား "
" ခ်စ္ပါဘူး "
စကားအကန္ေတြပဲေျပာေနတဲ့လြန္းေၾကာင့္ ဟန္နရီခပ္ေရးေရးေလးၿပဳံးလိုက္ပီး လြန္းမ်က္ႏွာနားကိုကပ္သြားလိုက္သည္
" ဒီလိုပဲဆက္လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ခ်ာတိတ္ကို ကိုအျပစ္ေပးရလိမ့္မယ္ "
" အျပစ္ေပးရေအာင္ က်ေတာ္ကဘာလုပ္ေနလို႔လဲ "
လြန္းရဲ႕စကားဆုံးတာနဲ႔ ဟန္နရီကသူ႔ရဲ႕ေဘာင္းဘီေပၚကို လြန္းရဲ႕လက္ကိုတင္လိုက္သည္ သိသိသာသာေဖာင္းေနတဲ့ေနရာေၾကာင့္ လြန္းမ်က္လုံးေလးေတြပင္ ပို၍၀ိုင္းစက္သြားသည္
" ခင္ဗ်ား !!! "
" အျပစ္က အခုလိုကို႔ရဲ႕ညီေလးကို ႏိုးထလာေစတဲ့အျပစ္ "
သူ႔ေပါင္ေပၚကေနဆင္းကာ ထြက္ေျပးဖို႔ႀကံေနတဲ့လြန္းကို ဟန္နရီျပန္ဖမ္းခ်ဳပ္ထားလိုက္ပီး လြန္းရဲ႕အက်ႌေလးကို သူ႔အားနဲ႔ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္ ရင္ဘတ္ေပၚက မွဲ႔နက္ေလးကေတာ့ ဟန္နရီရဲ႕အာ႐ုံေတြကို ယဇ္မူးေစႏိုင္သည္
" အခ်စ္က ကို႔ကိုအၿမဲက်ရႈံးေအာင္လုပ္ေနတာ "
လြန္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ဟန္နရီမြတ္သိပ္စြာနမ္းရႈံ႕လိုက္ပီး လက္ေတြက လြန္းရဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚေျပးလႊားကာ လႈပ္ရွားေနလိုက္သည္
" ေတာ္.. ေတာ္ေတာ့ "
" ဒီအခ်ိန္မွရပ္လိုက္လို႔ အဆင္မေျပေတာ့ဘူးေလ အဟက္ "
သူ႔ေပါင္ေပၚက လြန္းကို ဟန္နရီခဏဆင္းခိုင္းပီး သူကိုယ္တိုင္ပဲသူ႔အ၀တ္ေတြကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္ ခါးစပ္နားကတတ္တူးအျပည့္ကလဲ အျပင္ကိုခုန္ထြက္လာေတာ့မဲ့အတိုင္းပင္...လြန္းကေတာ့ တဖက္ကိုအၾကည့္လႊဲကာ ပါးေလးေတြရဲလာသည္
" ဒီေပၚကိုျပန္ထိုင္ "
ဟန္နရီကသူ႔ေပါင္ေပၚ ပုတ္ျပကာ လာထိုင္ဖို႔ေျပာေနေပမဲ့လဲ တြန္႔ဆုတ္ဆုတ္ျဖစ္ေနတဲ့လြန္းကို ဟန္နရီလွမ္းဆြဲကာ သူ႔ေပါင္ေပၚျပန္ထိုင္ေစလိုက္သည္
" ဘာလို႔ရွက္ေနတာလဲ မျမင္ဖူးတာလဲမဟုတ္ပဲနဲ႔ "
" ခင္ဗ်ား!!! အြန္႔..."
လြန္းရဲ႕စကားသံေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ပိတ္လိုက္ပီး လြန္းရဲ႕လည္ဂုတ္ေလးကေန နား႐ြက္ေလးေတြကအစ ဟန္နရီနမ္းရႈံ႕လိုက္သည္..
တျဖည္းျဖည္းၾကမ္းတမ္းလာတဲ့ ဟန္နရီရဲ႕အျပဳအမူေၾကာင့္ လြန္းတေယာက္ အံကိုႀကိတ္ကာ ေတာင့္ခံေနရသည္
" အာ့...ျဖည္းျဖည္း...ဟင့္ "
လြန္းရဲ႕တကိုယ္လုံးရမစရာမရွိေအာင္ ဟန္နရီနမ္းရႈံ႕ထားတာမို႔ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အနီကြက္ေလးေတြက ထင္းေနသည္..
" အာ့...ဟာ့...ေတာ္ပါေတာ့"
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ ကိစၥၿပီးေျမာက္သြားတဲ့ဟန္နရီေၾကာင့္ လြန္းရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးက ေပ်ာ့ေခြကာ ခ်က္ခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္
" Shit!!!! ကေလးကို ၾကမ္းမိျပန္ပီ "
ဟန္နရီသူ႔ကိုကိုယ္ေဒါသထြက္စြာေျပာလိုက္ပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့လြန္းကို အ၀တ္ေတြေသခ်ာျပန္၀တ္ေပးကာ ေႏြးေထြးေအာင္ေစာင္ေသခ်ာၿခဳံေပးလိုက္သည္...သူေပးထားတဲ့အမွတ္ေတြေၾကာင့္ လြန္းရဲ႕လည္ပင္းနားမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့အနီကြက္ေလးေတြကိုေသခ်ာၾကည့္ကာ သေဘာက်ေနတဲ့ပုံပင္...နမ္းမ၀ျဖစ္ရတဲ့ လြန္းရဲ႕ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြကိုလဲ ဟန္နရီထပ္မံနမ္းရႈံ႕လိုက္ပီး လြန္းကိုမ်က္ေတာင္မခပ္ေငးၾကည့္ေနလိုက္သည္
" ကိုယ့္အခ်စ္ေတြေၾကာင့္ ေန႔ရက္တိုင္းမွာေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစ အခ်စ္ရယ္ "
***
တဖက္တြင္လဲ ပုံမွန္တာ၀န္အတိုင္း မာန္ဟိန္းၿခံေရွ႕မွာ အၿမဲ၀ဲပ်ံေနတတ္တဲ့ေကာင္ေလးက ဒီေန႔လဲ ၿခံေရွ႕ေလးက ထိုင္ခုံေပၚမွာ က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလးထိုင္ကာ အိမ္ထဲကိုပဲလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေနသည္ ...သူမ်ား တံခါးလာဖြင့္ေပးမလားဆိုတဲ့စိတ္ေလးေၾကာင့္ပဲ ေမွ်ာ္ေနမိတယ္ထင္ပါရဲ႕
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ စိတ္အလိုမက်တဲ့ပုံနဲ႔ မာန္ဟိန္းအိမ္ထဲမွထြက္လာကာ Samဆီဦးတည္လာလိုက္သည္
" ဘယ္အခ်ိန္ရွိေနပီလဲ မင္းဒီလိုပဲညတိုင္းလာေနတာလား "
" က်ေတာ္ အကို႔ကိုဒါေလးေပးခ်င္လို႔ပါ "
" အဲ့တာဘာလဲ "
" ၾကက္သားအာလူးဟင္းနဲ႔ ပုဇြန္ထုပ္ေၾကာ္ေလးပါ...အကိုကဟင္းခ်က္စားေလ့မရွိဘူးမွတ္လား အဲ့တာေၾကာင့္ အကိုညစာစားခ်ိန္အမွီလာပို႔ေပးတာ ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္ေလာက္ဆိုအကိုစားလို႔ပီးေလာက္ေရာေပါ့ မနက္က်ျပန္ေႏႊးစားလိုက္ေနာ္ "
" မင္းအရင္ေန႔ေတြကေကာ ဒီလိုပဲဟင္းဘူးေတြနဲ႔ ငါ့ၿခံေရွ႕မွာအၿမဲရွိေနခဲ့တာလား "
မ်က္ႏွာေလးငယ္ကာ သူနဲ႔အၾကည့္ခ်င္းမဆုံတဲ့ Samေၾကာင့္ အရင္ေန႔ေတြကလဲဒီလိုပဲရွိေနမယ္ဆိုတာ မာန္ဟိန္းခန္႔မွန္းမိလိုက္သည္ အရင္ေန႔ေတြက မာန္ဟိန္းလ်စ္လ်ဴရႈကာ ထြက္မေတြ႕တာေၾကာင့္ ဒီေကာင္ေလးယူလာခဲ့တဲ့ဟင္းေလးေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား မ်ားေနခဲ့ပီလဲ....
" မင္း႐ူးေနပီလား ငါမင္းကိုဒီေလာက္ထိ စိမ္းကားခဲ့တာေတာင္ ဘာလို႔မ်ား အ႐ူးတေယာက္လိုေရွ႕ဆက္ေနရတာလဲ "
" က်ေတာ္ အကို႔ကိုခ်စ္လို႔ပါ "
" Sam... မင္းအသက္ကငယ္ေသးတယ္ မင္းရင့္က်က္ဖို႔အမ်ားႀကီးလိုေသးတယ္ "
" က်ေတာ္ဘာေတြမ်ားအျပစ္လုပ္မိလို႔ အကိုကက်ေတာ့္ကိုဆို မေကာင္းပဲျမင္ေနရတာလဲ က်ေတာ့္ဘက္ကေကာ အဆင္ေျပေနတယ္ထင္ေနလို႔လား အကိုက်ေတာ့္ေနရာကေကာ တခါေလးေလာက္မ်ား၀င္ၾကည့္ေပးဖူးလို႔လား "
" Sam မင္းဘာလို႔မ်ားကေလးဆန္ေနရတာလဲ "
" အကို႔ကိုခ်စ္မိတာ က်ေတာ္ကေလးဆန္သြားေရာလား "
" မင္းကတကယ္နားေကာက္တဲ့ ေကာင္ေလးပဲ "
" အကိုကလဲ တကယ္ေခါင္းမာတဲ့ ေကာင္ေလးပါပဲ "
" က်ေတာ္ တကယ္ပင္ပန္းေနပီ....အကို႔ကို ခ်စ္ရတာက်ေတာ္အရမ္းပင္ပန္းတယ္....ေတာင္းပန္ပါတယ္ အကို႔ကိုစိတ္ညစ္စရာေတြေျပာမိသြားပီ ေရာ့...ဒီဟင္းဘူးေလးေတာ့ယူထားေပးေနာ္ က်ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ "
သူ႔ေဘးနားကေန ထြက္သြားဖို႔ႀကံေနတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕လက္ကို မာန္ဟိန္းလွမ္းဆြဲလိုက္ပီး ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္...ညတိုင္းဘယ္အခ်ိန္ထိၿခံေရွ႕မွာေစာင့္ေနခဲ့လဲေတာ့ေသခ်ာမသိေပမဲ့ လက္ေလးေတြမွာျခင္ကိုက္ရာ အနီစက္ေလးေတြကအျပည့္ပင္ ...ဒီေကာင္ေလးဒီလိုပဲညတိုင္းအၿမဲလာေနတာ 1ႏွစ္ေက်ာ္နီးပါးေလာက္ရွိခဲ့ပီမို႔ ဇြဲေကာင္းလြန္းတဲ့ ေကာင္ေလးဆိုတာေတာ့ျငင္းမရ
" စိတ္ရႈပ္စရာေတြပဲေပးပီး အဲ့စိတ္ရႈပ္စရာေတြကိုပဲ ငါေတာ့ သံေယာဇဥ္ျဖစ္ေနမိပီထင္တယ္ "
ဟန္နရီတပည့္က လူမိုက္ႀကီးလုပ္ခ်င္ေပမဲ့ သူ႔အကိုနဲ႔ေတြ႕ရင္ေတာ့ ပုံထဲကအတိုင္းပါပဲ😆
***
3.2.22
Grey