"Benim daha fazlasına ihtiyacım var." diye mırıldandı Ayaz. "Yarın gelemeyeceğim."
"Daha fazla yok. Yanımda fazlasını taşımıyorum ne olur ne olmaz diye."
"Yarın okula getiremez misin?"
"Okula getirebilecek olsam neden burada vereyim?"
"Bak benim ger ihtiyacım var buna. Yarın almazsam geberirim." Sinir damarlarında kol geziyor, vücudunun
titremesinin artmasına neden oluyordu.
"Yok dedim ya oğlum. Yapacak bir şeyim
de yok."
"Sikerler böyle işi." diye parayı masaya
fırlatarak inşaattan çıktı. Kafayı yemek
üzereydi. Elindeki malın yarısını kullanıp yarısını yarına bıraksa olur muydu ki? Tozun yarısını masaya dökmüş, burnuna çekmişti bile. Yetmediğini hissetti. Kalanını almaması gerekiyordu ama doğru düşünemiyordu da. Hizlıca kalan tozu da çekti. Ayılınca pişman olacaktı ama yapacak bir şeyi kalmamıştı...
.
Saatler geçmiş, Ayaz iyice ayıldıktan sonra kocaman bir pişmanlığın içine düşmüştü. Yarın ne yapacağını bilmiyordu. Ne bok yiyeceğini bilmiyordu.
Telefonunu alıp WhatsApp'a girdi ve Can'a mesaj attı.
Abi
Ben maça gelmesem?
Yanıt beklerken dakikalar geçmiş, kendi
kendini yemişti. Sonunda bildirim sesi
geldiğinde telefonu eline geri aldı.
Neden?
Hastayım
Tek liberosun
Çok hasta değilsen gelmen lazıml
Ki geçen gün bir şeyin yoktu
Abi cidden çok hastayım
Ayaz
Geliyorsun
Çok körü olursan oynatmam
Ama geleceksin
Cidden mi?
Hasta olduğumu söylüyorum ama boktan bir maç için bunu göz ardı mı ediyorsun?
Sinirlendiğini hissediyordu. Sikik bir
maç için hasta olmasına rağmen gidecek miydi?
Can bir şey yazmayınca telefonu yastığa doğru fırlattı. Başı acayip ağrıdığı için parmaklarıyla alnını ovuşturdu. Adam görüldü atıp sikine takmamıştı bildiğin.
Anneni aradım az önce
Hasta olmadığını söyledi
Geliyorsun
"SİKTİR GİT AMINA KOYAYIM! MAÇINI DA SİKEYİM SENİ DE SİKEYİM TAKIMINI DA SİKEYİM KOÇLUĞUNU DA SİKEYİM OROSPU ÇOCUĞU!"
"Bağırmasana be!" diye bir bağırma sesi
duydu.
"Sana ne bok çuvalı." İlayda buna bir şey dememişti. Ayaz başını yastığa bastırarak çığlık attı defalarca. Sakinleşemiyordu.