EDGAR turned off the TV after seeing the dramatic scene between a mother and a son. Bumuntong hininga siya saka pinikit ang mga mata.
Sakto namang pumasok si Peter. Agad siyang lumingon dito saka siya tumayo at kinuha ang leather jacket.
Pupunta kasi sila ngayon sa headquarters para sa research nila tungkol sa grupo na bumabangga sa kanila,
"Iniiwasan mo na naman ang mother and son scene." komento ni Peter,
"I'm not" tipid na sagot niya habang nag-aayos, "I just knew that you're coming so I turned it off" palusot niya pa,
Agad naman niyang narinig si Peter na mapaklang natawa kung kaya ay mabilis niyang nilingon ito,
"You can't fool me, stupid. I am your best friend and I know you better than anyone else, alam kong iniiwasan mo ang ganiyang scenes," ani pa nito, nagbaba siya ng tingin sa mga paa saka umiling nalang.
Naglakad siya paalis ng kwarto niya, ayaw niyang makita ni Peter ang pagiging marupok niya sa ganitong mga usapan.
Habang naglalakad siya sa hallway ay panay ang pag-iisip niya sa sinabi ni Peter.
Peter is right, he has been avoiding topics about his mom. Why? because everytime na pag-uusapan ang tungkol sa mga ina ay nalulungkot siya, he feel so lonely and extremely sad.
That's one of the reason why he doesn't want Samantha to leave him, he only have her. Aside from his brothers, Peter and Bruno, Samantha is the only girl who made him feel complete despite having lot of flaws and imperfections.
Nung gabing naglasing siya sa bar ay iyon din ang iniisip niya, pumasok sa isip niya ang pagseselos sa ibang mga taong may ina. Because that time, he needs an advice, at gusto niya sa ina nila mismo manggaling, gusto niyang tumakbo sa ina nila ni Earl upang manghingi ng tulong, advice, and he's looking for a comfort.
Naisip niya kung ano kayang feeling nang may ina kang matatakbohan tungkol sa bagay na pinoproblema niya? ano kayang pakiramdam ng isang binatang inlove na nanghihingi ng advice sa babaeng nagbigay buhay sa kanila?
Nang makita niya gaano kasaya si Samantha kasama ang mommy nito ay naisip niya na hindi niya hahayaang mawalan ng ina ang mga magiging anak nila, so he will protect Samantha at all cost and he promised to himself that he will never let go of Samantha.
Tahimik lang sila ni Peter habang bumabyahe, pinili nilang mag convoy nalang, nang makalabas naman siya ng hacienda ay saka niya pinaharurot ang sasakyan paalis,
He badly misses his girl, he wants to hug her right now, but he's not done to his work yet. Kailangan niya tiisin ang lahat ng ito nang sa gayon ay makasama niya na si Samantha.
Nang makarating naman sila sa headquarters ay mabilis silang pumasok sa office nila, agad niya namang tinanggap ang folder na binigay sa kaniya ng secretary niya saka sila dumeretso sa conference room.
Umupo siya sa pinakunang upoan saka tumingin sa mga kasama niya, tumayo naman agad si Cynthia saka sinimulan ang report nito.
"The group who attempted to kidnap our master is called, The Hinch, they are composed by thousands of gang members, their members are mostly from the streets. Their boss is Jefferson Salvador, sponsored by his brother, Livian Salvador. We interrogated one of their member and he told me about their goals." panimula ni Cynthia, samantala ay nanatili naman siyang nakatingin sa projector habang nagsasalita si Cynthia,
"One, to get stronger. Kailangan nilang palakasin ang pwersa nila sa pamamagitan ng pananakot sa mga malalaking tao, just like you, Mr. Sevida. Ikaw ang una nilang target, but then, nalaman nila na may relasyon ka kay Miss Cazarza dahilan para gamitin nila si Miss Cazarza bilang pain sa'yo. When they heard about you, Jefferson suddenly bought the gang, kaso hindi nakontento ang grupo kaya binigay lahat ni Jefferson ang ari-arian at maging ang pera para mabili lang ang grupo at pamonoan ito. After that, Livian joined the gang and became their sponsor. Second, to enter the top rank of the gangs in underground businesses. Gusto nilang mag top at katakotan ng mga tao sa underground business, since tayo ang pinakauna sa top rank, pinipilit nilang hilahin tayo pababa. Even the the lower ranks are shocked by what they did, they are just rookie, newbies, and unregistered gang in underground business. Third, and Last, they want to rule the underground world. Yan ang sagot na nakuha namin sa isang gang member nila." paliwanag pa ni Cynthia,
"Where's their hideouts?" tanong niya kay Cynthia na agad namang nilipat pa sa isang slide,
"That red dots. Diyan ang hideout nila, every hideout nila, may thirty to fifty plus of gang members na nakabantay" sagot ni Cynthia, agad naman lumapit sa kaniya si Peter at bumulong,
"Isn't that Salvador's properties?" tanong ni Peter sa kaniya, tunango naman siya saka sumandal sa swivel chair,
"Yeah, you're right. But, what does the green dots mean?" tanong niya kay Cynthia,
"That's the place that we can spy them sir, I found a place kung saan tayo pansamantala na magtago to observe them." sagot ni Cynthia, tumango siya saka lumingon kay Peter,
"There's no need. We only need to search for their leader, do you have any hint where their leaders are?" tanong niya kay Cynthia, umiling ito.
Marahan siyang tumango saka nilingon si Peter, "Then...we'll look for them, This has to be done today. Let's call it a day, prepare yourselves." ani niya saka tumayo, tumayo na din ang iba saka nag bow sa kaniya, inayos naman agad niya ang coat niya saka sila sabay na lumabas ni Peter sa conference room na iyon.
"Sir, how can we find them?" rinig niyang tanong ni Cynthia, nilingon niya ito saka siya muling naglakad, pinantayan naman agad siya ni Cynthia ng lakad.
"I am their target, so lalapit ako sa radar." simpleng sagot niya pa,
"Sir?" gulat na tanong nito, tumigil naman siya sa paglalakad saka hinarap si Cynthia,
"Cynthia, I know what I'm doing. I told you to prepare yourselves, we might have to fight sooner or later." ani niya saka nagpatuloy sa paglalakad,
Sumunod naman kaagad sa kaniya si Peter.
"Mukhang may gusto sa'yo ang babaeng yun," ani ni Peter,
"I know," sagot niya pa, agad naman siyang nilingon ni Peter.
"Nagbibiro lang naman ako, overconfident ka naman" komento nito, agad naman siyang umismid at bahagyang natawa sa reaksyon ni Peter,
"She confessed." ani niya pa, bahagya namang nagulat si Peter doon,
"She did? Wow, I mean, sanay naman ako na maka witness ng mga babaeng nagco-confess sa inyo, but Cynthia is different. Akala ko nga tibo yan eh," ani nito, tumango lang siya saka tumingin lang sa harap habang naglalakad.
"And what did you say? I'm sure naman na ni-reject mo" muling tanong ni Peter, huminto siya sa paglalakad saka tiningnan si Peter,
"sinabi ko sa kaniya ang buong pangalan ni Samantha" sagot niya bago pumasok sa elevator, napangangha naman si Peter saka napailing-iling nalang sa kaniya.
Samantala, habang nasa elevator sila ay nag-ring bigla ang cellphone niya. Kinuha niya ito saka niya sinagot.
"Yeah?" agad na tugon niya nang makitang si kuya Earth ang tumatawag,
"Come home, I have to tell you something." ani niya, tumingin siya kay Peter saka muling tumingin sa harap,
"Alright, I'll be there" ani niya pa saka binaba ang tawag,
"Hindi pa din kayo okay ni Edward?" tanong ni Peter, umiling siya saka bumuntong hininga.
"I don't think we'll be okay, you know, he has an acceptable reason not to forgive me."
"But you have your own reason too." agad na palag ni Peter,
"Even so, he'll never understand it. It's way better than seeing them dead in front of my eyes." ani niya kay Peter, tumango naman si Peter saka sila natahimik dalawa.
Gaya ng sabi ng kuya Earth niya ay dumeretso sila sa hacienda. Umuwi na si Peter at Bruno sa kanila habang siya naman ay deretso ang punta sa mansion,
Nang makarating siya ay agad niyang hinubad ang leather jacket niya saka niya nakita ang mga kapatid niya na nasa sala. Lahat sila nakatingin sa kaniya dahil sa pagdating niya, inaasahan niyang naroon si Edward ngunit wala din kaya naman ay nakaramdam siya ng lungkot,
"Mabuti naman at nandito ka na," ani ng kuya niya, bumuga siya ng marahas na hangin saka siya umupo sa sofa,
"What do you want to tell me?" tanong niya dito, nagkatinginan ang mga kapatid niya saka sila napatingin sa kaliwang bahagi nang makita si Edward doon, naglakad ito papalapit sa kanila saka umupo din sa couch kaharap siya,
"we will leave you two to talk," ani ng kuya niya na humikab saka inaya ang iba pa niyang mga kapatid sa kusina,
Nilapag naman ni Erlane ang wine sa gitna ng mesa kasama ang wine glass, nang maiwan naman silang dalawa sa living room ay gumalaw naman si Edward para abotin ang wine at buksan iyon, pinagsalinan naman niya ang dalawang wine glass,
"I'm...Im really sorry, kuya" paghingi niya agad ng tawad kay Edward. Namuo ang mha luha sa mga mata ni Edgar dahil sa totoo lang ay nami-miss niya na ang kuya Edward niya,
Tumango ito saka binigay sa kaniya ang isang wine glass,
"I just wanna hear your side, your reasons" tipid na sagot nito saka sumandal sa sofa, bumuntong hininga siya saka sumagot,
"I was drunk—"
"yeah I get it. You're drunk and you kissed a girl" putol nito sa iba pa niyang sasabihin, natahimik siya saka naitikom ang kaniyang bibig, samantala ay bumoses naman agad ang kuya Earth nila,
"how can he explain his side kung ganiyan ka? " singit ng kuya nila,
"can you please shut up and let us talk here?" inis tugon nito, tumingin naman sa kaniya si Edward saka nagtanong,
"I wanna know the reason why you got drunk, do you have any problems?" tanong nito sa kaniya,
I do...I do have a lot of problems, but I'll tell you only the five percent of it...
Sabi niya sa isip niya,
"I...I" nauutal na panimula niya, nalilito siya kung sasabihin niya ba sa mga kapatid niya ang lahat o hindi, ngunit dahil naisip niya na baka mas magalit pa ang mga kapatid niya sa kaniya kapag sinabi niya ang totoo, pinili niyang huwag lahatin ang isasagot
"I just feel jealous..." sagot niya,
"jealous of your girl?" tanong nito sa kaniya, umiling naman agad siya
"I am...I am jealous because others have moms..and we haven't" pahina ng pahina ang boses niya habang sinasagot ito,
"We have never experienced being loved by a mom....I mean, yeah, some of our brothers experienced it...but I am...I am just so jealous that they still have their moms at their side..they still have their moms who can guide them, who can give them hug and kisses...I want that" dagdag niya pa, Namuo ang luha sa mga mata ni Edgar,
Para siyang isang bata na nagsusumbong sa mga magulang, of course, he will cry, it's the most sensitive topic for him. Ever since he was born, he never tried to open up about how jealous he is to the other kids, until today, talagang ngayon lang niya naisabi ang ganitong bagay sa kaniyang mga kapatid
"Ed—"
"I know...papá never let us feel that we're alone. Hindi naman nagkulang si papá, pero you all can't blame me for seeking a mom's love. I just want a mom, I envy everyone because they have moms," and Edgar started sobbing, he can't just hold the tears anymore. Mabigat na para sa kalooban niya ang lahat ng dinadanas niya,
Agad naman niya naramdaman na lumapit ang mga kapatid niya sa kaniya para yakapin siya.
"I'm sorry...I didn't know that" rinig niyang bulalas ni Edward,
Mas lalo namang namuo ang mga luha niua sa sinabi ni Edgar, lalong siyang umiyak nang marinig ang pagsinghot-singhot ng mga kapatid niya,
"I'm so sorry for leaking the information too. I just got scared, because I lost my mom already...I can't bear to lose my girl. I know it's a mistake to kiss a girl without my girlfriend knowing, I—I just got scared... I'm sorry" paghingi niya ng tawad
kahit na limang porsyento pa lang ng problema ang sinabi niya, masaya siya na nandito ang mga kapatid niya sa tabi niya. Wala man silang ina, marami raman siyang kapatid na alam niyang magiging nasa tabi niya palagi.
SAMANTHA was smiling from ear to ear after finishing her cake. She baked her mom's favorite cake.
Matagal niya nang gustong gawin to ngunit ngayon lang siya nagkaroon ng pagkakataon.
Tinanggal ni Samantha ang apron na suot saka agad na sinabit iyon. Matapos naman nun ay binitbit niya na ang cake papunta sa balcony,
"Mommy, here's the cake!" masigasig na bulalas niya, agad naman siyang nilingon ng mommy niya.
Ngumiti ito sa kaniya saka siya inalalayan na ilapag ang cake sa maliit na mesa.
"Saglit lang mommy, I will kuha utensils muna from the kitchen ha? wait for me" masayang sabi niya saka muling pumasok sa bahay saka kumuha ng tatlong platito saka isang pastry knife,
Kumuha na din siya ng tubig saka nagtimpla ng strawberry juice doon. Matapos ang lahat ng iyon ay dinala niya na ito sa balcony, sakto namang nakabalik na si Nilda mula sa pangunguha ng fresh apples,
"Ayan na, mom's favorite cake!" masayang bulalas niya, natawa naman agad si Nilda at ang mommy niya sa kaniya,
"You look so happy," komento ng mommy niya, tumawa naman siya saka sumagot.
"It has been so long since I baked, and...this was my dream mom...to bake a cake for you" ani niya pa, malungkot namang ngumiti any mommy niya sa kaniya,
"I'm sorry for not giving you a chance, anak. But this time, I promise to give you every attention, love, and chance you want from me, hmm?" ani ng mommy niya, ngumiti naman siya saka tumango,
Naupo na silang lahat saka sila nagsimulang kumain, habang kumakain sila ay panay ang pag-uusap nila hanggang maubos nila ang cake na niluto niya.
Nang maghapon ay nagdesisyon sila Nilda at Mommy niya na maligo sa dagat, habang siya naman ay palakad-lakad lang sa dalampasigan.
Habang naglalakad siya ay panay ang pagkuha niya ng shells at habang kumukuha siya ay wala siyang ibang iniisip kundi si Edgar.
She badly missed her Edgar. She wanted to hug him and thank him for everything. Nang dahil kay Edgar ay ligtas sila ngayon, dahil sa kaniya nagkaayos sila ng mommy niya, at nang dahil sa kaniya...ay malapit niya nang malaman kung sino ang salarin sa pagkalat ng litrato na iyon.
Naalala bigla ni Samantha ang unang araw na pagkakakilala nila ni Edgar, iyong nag-aaway pa sila at halos magpatayan na.
She missed those days, when everything was just fine for him and Edgar. Iyong race lang ang pinoproblema nila, ngayon ay madami na. But she trust her man, she knows that he can do it and they will be together again very soon.
"Mukhang malalim ang iniisip mo,"
Agad na napalingon si Samantha nang may biglang magsalita sa likoran niya. Ang mommy niya lang pala ito, siguro ay malalim lang ang iniisip niya kung kaya't hindi niya napansin ito.
"Mom," nakangiting sabi niya,
"You missed him?" tanong ng mommy niya na pumantay ng tayo sa kaniya, tumango siya saka inayos ang buhok na nililipad na ng hangin,
"I do," sagot niya pa,
"Can I ask you a question, anak?" tanong nito, lumingon naman siya dito nang mapansin ang seryoso na tono ng pananalita ng mommy niya, marahan siyang tumango saka hinintay ang tanong ng ina,
"Is Edgar the reason why you and Timothy broke up?" tanong sa kaniya ng mommy niya, natigil siya sa tanong nito.
This is the topic that she doesn't want to talk about, she's afraid to open up about it.
"Mom..." sagot niya, ngumiti naman agad ang mommy niya saka nagsalita.
"it's ok, if you are not ready to talk about it then i'll wait for you to open up about that matter." ani nito, nagbaba naman siya ng tingin saka bumuntong hininga,
Humarap siya sa karagatan at saka nag-isip, ito na ba ang panahon na sabihin niya na ang totoo?
Bumuga siya ng marahas na hangin saka sumagot, ito na ang tamang oras para sabihin sa mommy niya ang totoo.
"Edgar is not the reason why we broke up, mom." panimula niya, naramdaman naman niyang nilingon siya ng mommy niya.
Ramdam din niya ang sakit at kirot habang iniisip ang buong nangyari.
"We broke up...like almost a decade now, hindi lang namin sinabi sa inyo dahil natatakot ako na mag pull-out ng investment ang daddy ni Timothy sa company natin. And we didn't broke up because we don't love each other mom, nakipaghiwalay ako sa kaniya kasi..." natigil siya sa pagsasalita,
"kasi ano?" tanong nito,
"... because he always pilit me to have sex with him...pinipilit niya ako mom...and...he killed my child—"
"What?!" gulat na tanong nito, maluha-luha naman niyang nilingon ang mommy niya.
"Sa loob ng ilang taon naming pagsasama, he always hit me, mom. Hanggang sa nabuntis ako sa kaniya, sinaktan niya ako, binugbug niya ako ng ilang beses hanggang sa dumugo ang tiyan ko..." umiiyak na sabi niya, nanginginig na si Samantha habang nagku-kwento, magkahalong galit at sakit ang nararamdaman niya habang kinukwento at inaalala ang nangyari,
"he killed the innocent baby living in my womb...he killed our child... that's what really happened mom" umiiyak na sabi niya, agad naman siyang hinila ng mommy niya saka siya niyakap,
"Hanggang ngayon...nanginginig pa din ako sa takot at galit kapag nakikita ko si Timothy. Natatakot ako sa kaniya mommy, That's the main reason why I've always wanted to cancel our wedding...dahil ayoko sa kaniya...ayoko...sinasaktan niya ako mom, paulit-ulit..." umiiyak na bulalas niya habang kayakap ang ina,
Finally...
-to be continued...