Leave a comment! ❤
●●●
Nang magmulat ng mata si Adelaide ay napansin niyang nasa kama na siya ngayon at nakahiga. Hindi niya alam kung gaano siya katagal na nawalan ng malay, ang huling naaalala niya lang ay sumakit ang ulo niya at nahilo siya, pagtapos ay nawalan na siya ng malay at tuluyang nabuwal.
She looked around the room, she's alone. It's possible that Daniel's home and he saw her on the floor and he carried her to their bed.
Maingat siyang bumangon para makaupo, napalingon naman siya sa may pinto nang bumukas ito at iluwa si Daniel na may dalang tray na may kung anong umuusok doon. Kumunot ang noo niya sa lalaki.
"Baby, you're awake," agad na lumapit sa kanya si Daniel matapos nitong ilapag sa may lamesa ang dalang tray. Naupo ito sa may gilid ng kama at hinawakan ang magkabilang kamay niya. "You scared the shit out of me, what happened?" he asked her. He squeezed her hand while his eyes were on hers.
Pinagmasdan siya ni Adelaide at napailing. "I don't know... nahilo lang ako kaya ako natumba," paliwanag niya naman sa lalaki. Tinitigan siya ni Daniel na tila ba sinusuri nito kung nagsasabi ba siya ng totoo.
"Let's go to the hospital so they can check on you," sabi nito sa kanya na agad niyang pinigilan. "There's no need for that," awat niya sa lalaki. "I'm fine now, nainitan lang siguro ako kanina kaya nawalan ako ng malay, but I am all good now, Daniel," hinawakan niya ang kamay ng lalaki at pinisil iyon. "Don't worry, okay?" inangat niya ang isang kamay upang haplusin ang pisngi nito at ngumiti siya ng matamis sa kasintahan.
Halata namang napipilitang tumango si Daniel sa kanya kaya ginawaran niya na lang ito ng mabilis na halik sa mga labi. "Thank you..." bulong niya sa lalaki.
"I love you," sabi naman nito bago hinalikan ang noo niya. "I brought you some soup," sabi nito bago tinignan ang tray na dala kanina. Maging si Adelaide ay lumingon na rin doon. Parang kumalam ang sikmura niya nang maamoy niya iyon dahil hindi naman din talaga siya nakakain ng maayos kanina noong kasama niya si Julianna.
Naalala niya na naman ang mga sinabi ng babaeng iyon sa kanya. Kung paanong ipamukha nito sa kanya na walang-wala siya kay Bea sa buhay ni Daniel. Wala naman siyang plano na makipagkumpetensya kay Bea, alam niya naman ang lugar niya sa buhay nito at alam niya na kailanman ay hindi naman niya talaga mapapalitan ang babae sa buhay ng kasintahan niya.
"I love you, too," masuyong sabi niya kay Daniel. Ngumiti naman ito sa kanya bago kinuha ang mangkok na may lamang soup na inihanda nito. Kahit pa nagpipilit siya na siya na lamang ang kakain na mag-isa, hindi siya hinayaan ni Daniel kaya naman ito ang nagsubo sa kanya hanggang sa maubos niya ang laman ng mangkok na hawak nito.
"It's good," sabi ni Adelaide bago sumandal sa headboard ng kama. "I liked it," dagdag niya pang sabi sa lalaki.
"I'm glad you liked it," ngumiti ito sa kanya bago inabot ang baso na may lamang tubig. "Are you sure you're okay? If you don't want to go to the hospital, I can just call a doctor and ask him to go here to check on you," hinaplos ni Daniel ang pisngi ni Adelaide kaya naman mas napangiti siya dahil bakas na bakas sa mukha ni Daniel na nag-aalala ito sa kanya.
"I'm okay, now..." sabi niya rito upang mawala ang pag-aalala nito sa kanya. Kahit na hindi kumbinsido ay tumango ito sa kanya at hinalikan siya sa noo. Adelaide smiled at him and pulled him in a hug.
Wala namang nagawa si Daniel at niyakap na rin si Adelaide. Nahiga ito sa tabi niya kaya mas hinigpitan ni Adelaide ang yakap sa lalaki.
"You missed me?" Daniel asked her, he kissed the tip of her nose.
She smiled and nodded her head. "I missed your scent," she nuzzled her head on his neck and sniffed him. She smiled when she inhaled his scent and kissed his neck.
"Baby," tawag sa kanya ni Daniel.
"Hmm?" she asked and kissed his neck, she moved again and went on top of Daniel. Hinawakan naman ni Daniel ang magkabilang bewang niya upang alalayan. Naramdaman niya ang mahinang pagtawa ng kasintahan kaya naman bumangon kaunti si Adelaide upang pagmasdan ito.
She was sitting right on top of his bulge and she could feel him growing against her folds.
"What's funny?" tanong niya sa lalaki. Tinaasan ng kilay ni Adelaide ang kasintahan bago marahang iginalaw ang balakang upang tudyuhin ang pagkalalaki nito. Nakuha naman niya ang gustong reaksyon dito nang umungol si Daniel at pisilin ang balakang niya.
"Baby..." he groaned and squeezed her waist more.
"Hmm? What's funny?" she asked him again and to her surprise, Daniel pulled her closer to him and hugged her tight.
"Since when did you become a tease?" he asked her as he rubbed her back. He was kissing her head while his hips was also moving, rubbing his hard member on her center.
"Hmm..." ungol niya nang maramdaman ang pagdikit ng katawan nilang dalawa sa kabila ng mga suot na damit. Nag-angat siya ng tingin kay Daniel at nakita niyang nakatingin din ang lalaki sa kanya.
"Undress me," mahinang sabi niya sa lalaki. Nakikita niya ang pamumula ng mukha ni Daniel, tanda na kahit ito ay naapektuhan sa ginagawa nilang dalawa sa ngayon.
"Gladly," he said before reaching the hem of her shirt, he pulled it up and because she was not wearing a bra, he immediately saw her breast and that made Daniel smile while looking at her.
Pinaupo siyang muli ni Daniel bago ito bumangon ng kaunti at sumandal sa headboard ng kama. Pinagmamasdan niya ang lalaki ngunit may iba itong balak dahil ang dalawang kamay nito ay nasa dibdib niya na.
He's squeezing her boobs, teasing her nipples. He's tugging it using his fingers and that made her feel so good. Hindi maiwasan ni Adelaide na mapaungol dahil sa ginagawa ni Daniel sa kanya.
"They're really beautiful," he whispered before he lowered his head and licked her nipple. Nang maramdaman niya ang init ng mga labi ni Daniel sa dibdib niya ay hindi niya napigilang mapaarko ang likod, mas ialay ang sarili sa lalaki.
"Ohh..." she bit her lip as she held his head, pushing him more to her breast. Daniel began licking and sucking her nipple, tugging it with his teeth.
"Hmm..." she moaned again. She personally liked it whenever Daniel is sucking her nipple, it's making her feel hot even more.
He cupped the other one and palmed her nipple while kissing, licking and sucking the other one. Hindi mapigilan ni Adelaide ang mga pag-ungol dahil sa ginagawa ni Daniel.
Inabot niya naman ang mga butones sa suot nitong longsleeves na polong puti at inalis ang mga iyon upang hubaran ang lalaki. Hindi naman siya pinahirapan ni Daniel dahil ito na rin mismo ang nag-alis sa suot nito.
Adelaide looked at Daniel and maybe, she will never get tired seeing this man's body. She held onto his shoulder as he sucked her nipple again.
"Daniel..." she moaned her name and cupped his face to kiss his lips. He didn't waste any time and kissed her hungrily. He was kissing her deep, hard and rough, but at the same time, he was gentle. He was careful with his moves.
She smiled against his lips when she felt him pulling her shorts down. She knows exactly what's gonna happen and she has no plans on protesting because she likes it and she wants it.
Kinabukasan ay nauna siyang magising kay Daniel. Napangiti pa si Adelaide nang maabutan ang lalaki sa tabi niya habang yakap-yakap siya nito. After what they did, Daniel ordered food for them.
After eating they had one more round before they finally went to sleep. Kung minsan ay hindi na rin alam ni Adelaide paano ba niya masasabayan ang energy ni Daniel. Kumpara naman kasi sa lalaki ay mas mahina talaga ang katawan niya. Daniel loves hitting the gym while Adelaide loves watching Daniel working out.
Marahan siyang bumangon at kinuha ang damit na nasa sahig. Mabilis lang siyang nagbihis upang makapaghanda ng almusal nila ng lalaki kaya matapos siyang magbihis at maghilamos ay bumaba na rin siya kaagad para maghanda ng pagkain.
"You're still gonna feed Daniel some trash?" tanong ni Julianna. Base sa itsura nito ay mukhang nag jogging ito ngayong umaga.
"I'm going to make him breakfast," sagot niya naman sa babae. Hindi na lang niya ito tinapunan pa ng tingin para hindi masira ang umaga niya. Okay silang dalawa ni Daniel kaya wala namang dahilan para pag-awayan nilang dalawa ang mga walang kwentang bagay na sinasabi ni Julianna.
She busied herself cooking their breakfast. Naghihiwa siya ng mga gulay na ilalagay niya sa omelette na gagawin nang sadyaing banggain ni Julianna ang kamay niya dahilan upang mahiwa niya ang sariling daliri.
"What the..." natigilan si Adelaide nang makita ang dugo sa kamay niya kaya dali-dali siyang nagtungo sa lababo upang hugasan ang kamay. Tinignan niya si Julianna na painosenteng nagkibit-balikat.
"That's what you get when you're clumsy," she said and drank from her glass.
"What is your problem?" hindi napigilan na sabihin ni Adelaide habang nakatingin sa babae. Alam niyang wala naman siyang ginagawa sa babaeng kaharap pero hindi niya lubos na maunawaan bakit ba tila galit na galit ito sa kanya.
"You're the problem here, Adelaide. Can't you see? Pinagsisiksikan mo ang sarili mo kay Daniel. Bakit? Umaasa ka na makikita ka niya bilang si Bea? In case you didn't hear me yesterday, I will say it again. You are nothing compared to Bea, stop trying so hard to be like her!" diretsong sabi sa kanya ni Julianna.
Kumunot ang noo niya sa babae dahil sa mga sinasabi nito sa kanya. "I'm not trying to be someone like Bea," depensa niya sa sarili niya. "I don't know what you're talking about or where you got those ideas, but I have no plans to be someone like her. Magkaiba kaming dalawa!"
"Then leave Daniel alone! You're just ruining his life! Simula ng dumating ka sa buhay niya, mas nagulo lang siya, e. Tinulungan ka na, inaabuso mo pa. Ngayon, inaakit mo? Mahiya ka nga!" sabing muli ni Julianna sa kanya.
Napakuyom ng kamay si Adelaide habang ang mga mata ay nananatili kay Julianna. Hindi niya malaman kung bakit ba ganoon na lang katindi ang galit ng babaeng ito sa kanya.
Was it because she's Bea's sister and she doesn't want Daniel to have someone else in his life or was it something else?
"If I were you, you should leave! Hindi naman din kayo magtatagal ni Daniel," dagdag pa ng babae bago umalis sa kusina at iwan si Adelaide na mag-isa.
She clenched her fists tight and breathed heavily. Pinilit na lang niya ang sarili na ituloy ang ginagawa dahil para naman iyon kay Daniel.
Hustong tapos na siyang magluto nang bumaba si Daniel. Agad itong lumapit sa kanya nang makita siya nito sa kusina at niyakap mula sa likod.
"Hmm... you're up early," he said and kissed her head. She looked at him and smiled a little. "I cooked breakfast, that is why," she replied and pecked on his lips.
Ngumiti naman si Daniel sa kanya at nagprisinta na itong magtimpla ng kape nito at gatas para sa kanya. Hindi naman na siya tumanggi hanggang sa makapaghain na siya ng pagkain nilang dalawa.
Mabigat pa rin ang loob niya dahil sa mga sinasabi ni Julianna sa kanya pero pilit na lamang niya iyong iniignora dahil alam niya naman ang totoo sa sarili niya.
Marami lang talagang taong mahilig manghusga at magsabi ng kung ano-ano ng hindi naman alam ang totoo. Marami lang talagang tao ang madaling magbitaw ng masasakit na salita na hindi iniisip ang kapakanan ng kapwa kung makakasakit o hindi.
Maraming insensitive sa mundo na ang iniisip ay pansariling kapakanan lang.
"What happened to this?" hinawakan ni Daniel ang kamay ni Adelaide na may band-aid. Napatingin din si Adelaide roon at ngumiti ng maliit. "I was cutting the onion earlier... nadulas..." sabi na lang niya na ikinasimangot naman ni Daniel.
"Be more careful, baby," sabi nito sa kanya bago hinalikan ang daliring may band-aid. Tumango naman siya sa lalaki at ngumiti.
Nagpaalam naman si Daniel na sasagutin lang ang tawag sa telepono nito kaya muling naiwan na mag-isa sa kusina si Adelaide. Naisip na naman niya ang sinabi ni Juliana kaya napailing na lang siya upang iwaksi iyon sa isipan niya.
Naupo na lang siya at hinintay si Daniel para makapag-almusal silang dalawa. Nakarinig siya ng kung anong nabasag kaya naman agad siyang nagtungo roon.
Laking gulat niya nang makita na ang portrait nila Daniel at Bea ang nasa sahig at basag ang salamin ng frame nito. Napalingon siya sa paligid upang malaman kung paanong nabasag iyon.
"What did you do?!" malakas ang boses na sabi ni Julianna sa kanya. Napalingon siya sa babaeng pinanlalakihan siya ng mga mata. "Talagang inaambisyon mong palitan si Bea sa bahay na ito, ha?!" sabi nito sa kanya bago hinila ang buhok niya.
Masakit ang pagkakahila nito sa buhok niya at pakiramdam ni Adelaide ay matatanggal ang mga buhok niya mula sa anit niya dahil sa ginagawa ng babaeng iyon sa kanya.
"No, stop! It wasn't me!" sabi niya habang hawak ang buhok at pilit na pumipiglas sa babae. "Daniel!" malakas na sigaw niya upang daluhan siya ng lalaki.
Ilang sandali lang ay narinig niya na ang boses ni Daniel at binitawan ni Julianna ang buhok niya. Tumingin siya sa babae na nakatingin din ng masama sa kanya.
"What's happening here?" tanong ni Daniel na nakatingin sa kanya. Nakita rin nito ang frame na nakakalat sa sahig. Kita ang pagkabigla sa mukha ng lalaki dahil sa nakita.
"What happened?" he asked again.
"It's her! Binasag niya dahil gusto niyang palitan si Bea rito sa bahay mo!" sabi ni Julianna kay Daniel. Napatingin naman siya kay Daniel at umiling.
"It was not me," depensa niya sa sarili. "I'm sorry that it happened, but I am serious, it was not me..." sabi niyang muli habang nakatingin kay Daniel.
Huminga ito ng malalim bago lumapit sa kanya at hinawakan ang kamay niya. "I know, I know. Ipapalinis ko na lang iyan. Nasugatan ka ba?" tanong ni Daniel sa kanya, hinawakan nito ang magkabilang pisngi niya. "Don't cry, baby. I am not mad," pag-aalo ni Daniel sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. "I am not mad..." bulong nito habang yakap-yakap siya nito.
Hindi niya alam kung bakit ba galit na galit si Julianna sa kanya pero isa lang ang sigurado siya sa ginagawa nito...
Gusto nitong mawala siya sa buhay ni Daniel...
She hugged Daniel tight as the thought of losing him creeped to her mind.
Hindi niya kaya...
Hindi niya kayang mawala si Daniel sa kanya.