Selamün aleyküm bacılarım.
Bu bölümü açıkçası güzel yazdığımı düşünmüyorum ama okuyun bakalım.
Evimi bastı CemreBaysal9 bölüm okuyor
Dedim o okuyor yayinlayayım
Yorum ve vote atmayı unutmayın
Keyifli okumalar .
.......................................................................
Asya'dan;
Karşımda gördüğüm erkeklere bir süre şaşkın şaşkın bakarken telefonum çalınca çantadan yavaş hareketlerle telefonumu çıkardım.
Arayan kişi Esila'dı. Aramaya hemen yanıt verip kulağıma götürdüm.
"Alo selamün aleyküm"
"Aleyküm selam."
"Nerede kaldınız yarım saate başlıyacak."
"Hemen geliyoruz merak etme tam vaktinde orada olacağız."
Telefonu kapatıp "Az bu olayı sonra konuşuruz ilk önce yetişmemiz gereken bir nişan var." dedim ortaya doğru. Sadece kafa sallamakla yetindikleri icin Saynur'un arabasına doğru yürüdüm. Nil, Yüsra, ben ve Saynur Saynur'un arabasıyla gidecekken, Irmak, Nehir ve Gökçer Gökçer'in arabasıyla gidiyordu. Arabaya bindiğinizde bütün gözler yine bizim üzerimizdeydi. Allah'ım ne saçma bir karşılaşma oldu Yarabbim. Böyle bir karşılaşma aklımın ucundan dahi geçmezdi.
En sonunda yola çıktığımızda bir süre bir şey konuşmadık, beni arka koltuğa atmışlardı. Telefondan Nehir'i arayıp telefonu üçümüzü de alabilecek bir yere sabitledim. Nehir telefonu açıp aynı benim gibi bir yere sabitledi. İlk konuşan ben oldum "Böyle bir karşılaşma beklemiyordum. Hadi karşılaşmayı geçtim komşularımızın bunlar olmasını beklemiyordum." diyerek hem konuyu açmış bulunmuş hem de sessizliği bozmuştum. Arkama yaslandım. İnanılması güçtü ama gerçekten de olmuştu. Saynur "Şimdi biz Meriç ile komşu mu olacağız?" inanamayarak söylediği şeye kahkaha atmaya başladım benim arkamdan diğerleri de gülmeyi başladı. Kahkahamın arasından "Sanırım öyle olacak, kanka 11 yıl uzaktan sevdin şimdi de burnunun dibinde seversin." dediğim şeye sadece güldü. Aklıma Yiğit Alp gelmesiyle yüzümdeki gülümseme yavaş yavaş gitti "Yiğit Alp ile bu şekilde karşılaşmak aklımın ucundan geçmezdi." dememle Nil atıldı bu sefer "Onu bunu boş verin bize her gün görüntülü arayıp bütün olaylardan bahsediyorsunuz ayy bizde mi buraya taşınsak acaba?" Nehir ve Irmak da Nil'i onaylayan mırıltılar çıkardıktan sonra herkes susmuş ve yola odaklanmıştı.
15 dakikadır yoldaydık. Varmamıza çok az kalmıştı. Telefonuma gelen mesajla direkt konuşmaya girdim. Mesaj Yiğit Alp'e aitti.
Yiğit Alp= Fahri Abiyle konuştuk yeni komşumuz sizmişsiniz
Fındık Güzeli= Hee, öyleymiş
Yiğit Alp= Genel Cerrah olan Saynur senin arkadaşın mi?
Fındık Güzeli= Evet zaten yukarlar da bahsetmiştim
Yiğit Alp= Hatırladım hayırlısı olsun
Fındık Güzeli= Amin
Fındık Güzeli= Biz şimdi nişan olacak yere geldik geldiğimiz de konuşuruz.
Yiğit Alp= Görüşürüz yeni komşu
Fındık Güzeli= Görüşürüz komşum
Kızlara dönüp "Fahri Abiyle konuşmuşlar yani bizim konuşacak pek bir şeyimiz kalmadı." Kısa bir açıklama yaptığımda "Nişan da çok uzun durmayalım eve gittiğimizde ertelenmesin ben yine erkenden gideceğim yarın işe." Saynur'un dediği mantıklı geldiği için onu onayladım.
Nişan olacak yere geldiğimizde hızlıca arabadan çıktım. Hepimiz Esila'nın yanına gidip kısa bir selamlaşma faslından sonra bir yere oturduk.
~2 saat sonra~
"Ayy çok güldüm şimdi gidinde halledin işinizi tanışın yeni komşularınız ile." Esila'ya olayları anlatmıştık ve şimdi bizle dalga geçiyordu. Tabi bizdeki de salaklık niye isimlere bakmadıysak. Biraz daha onla oturduktan sonra yerimizden kalkıp yine eski düzenle eve doğru ilerlemeye başladık.
İçimden milyonlarca konuşmaya başlama şekli ayarlıyordum fakat adım kadar eminim ki bunların hiçbiriyle de konuşmaya başlamayacaktım. En sonunda stres yapmayı kenara bırakıp ne olursa olsun moduna geçtim.
Eve vardığımızda onların çardak da oturduklarını gördük. "Şimdi üstümüzü değiştirip mi gidelim yoksa direkt mi? diye ortaya bir soru attım. Fakat sorumun cevabını alamadan birisinin bize doğru geldiğini fark ettim. Bize doğru geldikçe çehresi tanıdık oluyordu ama hala hatırlamamıştım. Kolunu Gökçer'in omzuna atıp "Beni hatırladınız mı gencolar." demesiyle Saynur bıkkın bir şekilde "Sakin yeni komşularımızdan biri olduğunu söyleme Melik." Melik, Melik, Melik kimdi lan? Hayır yüzü tanıdık geliyor ama hatırlayamadım. İsimle hatırlamayacağım aklıma gelince "Biz buna ne sıfatı vermiştik isimle hatırlamadım." Dememle Melik bana dönüp"Aşk olsun kanka hadi beni unutsan esprileri mi de unuttun?" Aklıma gelen şey ile bir "Ha" nidası döküldü ağzımdan "Ha şu Saynur'un hastanesinde ki manyak doktorsun sen." Dememle Gökçer den ayrılıp hemen benim yanıma gelip koluma girdi. "Tam üstüne bastın ayağını çek." Birkaç tane anımız gözümün önüne gelince "Soğuk esprilerin yerinde duruyor mu?" Diye sormamla kahkaha atıp "Durmaz olur mu hepsi yerli yerinde. Neyse hadi bizimkilerin yanına geçelim." Diyerek bizi peşinden sürükledi. Demekki üstümüzü değiştirmeden gidecektik.
Herkes yerine oturduğun da ben sadece Yiğit Alp'e bakıyordum o da bana. Sessizlik sürerken en sonunda Melik konuştu "Ne zaman taşındınız?"
sorusunu ben yanıtladım "1 hafta önce geldik eşyaları taşımaya dünde işimiz tamamıyla bitti." kısa bir şekilde açıklamam ile hepsi kafa sallamakla yetindi. Allah'ım lütfen bir konu ver de sessizlik olmasın Yarabbim vallahi ürküyorum bu sessizlikten. Yiğit Alp elini Gökçer'e uzatıp "Yiğit Alp 3. Katta oturuyorum." demesiyle bizim bir üst katımızda olduğunu fark ettim. Gökçer kendine uzatılan eli sıkıp "Gökçer Asya'larin yakın arkadaşıyım onlara yardım etmek için geldim." Bir anda etraftaki sessizlik gitmiş herkes birbiriyle tanışıyordu. Başka bir şey istesem olurmuş be ulan keşke Beşiktaş'ın şampiyon olmasını isteseydim. Neyse bir dahaki sefere. Nil "Hepimizin arasında bir bağ mi var yoksa komşu olarak mi tanıştınız?" soru her ne kadar saçma olsa da merak etmiştim Melik "Hepimizin arasında hidrojen bağı var." yaptığı espriye bir kendisi gülüp bütün herkes ona dik dik bakmıştı "Aman be sizin de mizah zevkiniz yok zevksizler siz ne anlarsınız." Bakışlarını çekmiş kendi aralarında sohbet etmeye başladılar. Bakışlarımı Melik'in hemen yanındaki Meriç'e çevirdim. Kıvrık eniştem ilk defa yüz yüze geldik, nasılsın? tabi ki de bunu içimden söylüyordum sesli söylesem Saynur beni çoktan öbür tarafa yollamıştı. Kıvrık eniştem Saynur'a baktığını fark etmemle direkt gözlerimi Saynur'a çevirdim. Gözleri telefonunda olsa da kıvrık enişteme bakmamak için kendini çok sıktığını fark ettim. Telefonumu çıkarıp ona yazdım.
Asya= Kıvrık eniştem sana bakıyor
Bakışlarımı ona çevirdiğimde direkt Meriç'e baktığını fark ettim. Meriç'e çevirdiğimde ise bu sefer o telefonuyla ilgileniyordu. Adım kadar eminim sizden mükemmel bir çift olur ha.
Aşk Uzmanı= Çocuğa kıvrık deme
Asya= Çocuk kıvırcık değil mi
Aşk Uzmanı= Evet
Asya= Ee o zaman
Aşk Uzmanı= Sen yine de deme
Aşk Uzmanı= Hem bakmıyor nereden çıkardın
Asya= Gördüm sana bakıyordu
Aşk Uzmanı= Yanlış görmüşsündür
Asya= Yoo çok net gördüm
Aşk Uzmanı= Saniyelik bakmıştır
Asya= La yok Allah Allah
Aşk Uzmanı= Neyse dikkat çekmeyelim kapat telefonu.
Telefonu kapatıp masanın üzerine bıraktı ve sohbete döndü. Meriç de telefonu bırakıp sohbete dönmesiyle sırıttım. Olur oğlum sizden adım kadar eminim hahayt. Bakışlarımı onlardan çekip konuştukları konuyu dinlemeye başladım. Ne iş yaptıklarını konuştuklarını fark ettim. Konuştukları konu ilgimi çekmeyince bakışlarımı Yiğit Alp'e çevirdim öyle sohbeti dinliyordu. Telefonumu çıkarıp ona yazdımm
Fındık Güzeli= Ee komşucum nasılsın valla ben çok sıkıldım ya
Yiğit Alp= İyiyim senin aksine sıkılmadım
Fındık Güzeli= Off valla ben çok sıkıldım ya
"Asya sen niye iki de bir telefonla ilgileniyorsun?" Soru yönelten Melik ile ilk sana ne la diyesim gelse de "Önemli işlerim var soğuk espri kralı." Melik sanki öncesinde dediklerimi umursamamış gibi "Ayy espri kralı olduğumu biliyordum." Demesiyle gülüp başımı iki yana salladım. "Valla hiç değişmemişsin ya." Dememle güldü. Meriç ilk defa sessizliğini bozup "Siz nereden tanışıyorsunuz?" diye sormasıyla bakışlarımı Saynur'a çevirdim. Kız heyecandan bayılmasa bari. Bana sorduğunu hatırlayıp "Saynur ilk atandığında aynı hastane de çalışıyorlarmış ben bir kere hastanelik olmuştum-" sözüm yarı da kesilip Yiğit Alp "Ne oldu ki?" Diye sormasıyla o anlar gözümüzün önüne gelmiş gibi bizimkiler kahkaha atmaya başladılar. Gülmemi zar zor durdurup "Zehirlenmiştim." Saynur gülerek "Ne zehirlenme ama 1 gün boyunca hastane de kaldık." ayy başımda hep Saynur beklemişti canım benim ya. "Neyse işte benim midemi temizlediler serum bağladılar ama ben nasıl açım gittim kafeterya ya tabi kolumda serum var nasıl komik haldeyim sonra pat diye Melik koluma girdi pat sonra oturduk iki tane ayvalık tostu gömdük." diye anlatmamla devamını Saynur getirdi "Tabi hastanenin her yerinde bu iki salağı arıyoruz en sonunda tam kafetaryaya gittim bunlar yemeklerini yemiş sohbet ediyorlar sonrası malum Melik peşimizden ayrılmadı." Melik bana dönüp "Kanka bir ara yine gömelim uzun zamandır yemedim." anında kafa sallayıp "Valla bende uzun zamandır yemedim yapmaya da üşeniyorum bir ara gömerik." Dememle beni onayladı. En büyüğümüz olan Mahir abi "Deli 1 iken 2 oldu hayırlı olsun." Telefonumu kapatıp masanın üstüne koydum ve Mahir abiye döndüm "Abi niye öyle diyorsun şimdi darıldım." benden cesaret alan Melik "Abi ayıp oluyor ama." demesiyle bizimkiler bizim bu halimize güldü. Konu nasıl olduysa benim aşçı olmama gelince Melik "Kankacim bundan niye benim haberim yok." demesiyle oldukça rahat bir şekilde arkama yaslandım ve "Oğlum aşçıyım desem bizim evden çıkmazdın." Sonra aklıma gelen şey ile hızlıca Melik'e döndüm "Sakın ha aklından dahi geçmesin." kötü kadın gülüşü yapıp "Çok geç." Anında masaya dönüp "Kim dedi benim aşçı olduğumu?" diye sordum. Onlar ise beni tınlamayıp gülmeye başladı. Adaletin bu mu Dünya? Biraz daha konuştuktan sonra herkes kendi katına gitti. Fatih abiler hemen karşımızda ki bina da oturuyormuş. Beren erkenden uyuduğu için onlar erken kalkmıştı. Saynur'un koluna girip "Hemen yan komşumuz seninki." dedim bana dönüp kızaran yanakları ile "Seninki de hemen üst katımızda haberin olsun." Demesiyle sadece güldüm. Irmak ve Gökçer misafir odasında, Nehir ve Nil benim odada ben de Saynur'la beraber aynı odada kalıyordum. Üstümü değiştirip yatağa girdim. Saynur ise üstünü değiştirip biraz balkonda oturacağını söyledi. Üzerimde inekli pijama takımım vardı. Saynur'a baktığımda normal siyah bir eşofman altı beyaz bir tişört üstüne siyah bir hırka başına bir çember takıp hemen balkona çıktı.
Fındık Güzeli= İyi geceler komşu
Yiğit Alp= İyi geceler komşu
Yazdığı şeye gülüp yatağımda rahat bir pozisyon buldum ve kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım.
........................................................................
Evvvet bölümler giderek uzuyor.
Bölüm hakkında fikirleriniz?
Kitabı genel olarak değerlendirin bakalım bu bölüme kadar nasıldı, nasil ilerliyoruz?
Çok hızlı büyüyoruz çok teşekkür ederim Allah'ım bozmasın
Allah'a emanet olun .
Hadi görüşürüz.