Leya'dan
Hızla ayağa kalkıp etrafa bakmaya başladım.Buda kimdi ve nerden biliyordu. Nefes alışverişim hızlanırken koluma birinin dokunmasıyla yerimden sıçradım.
- DOKUNMA BANA
- Sakin ol benim.(Y)
Bir kaç adım geri gittikten sonra Yağız'ın yüzünü daha net gördüm. Biranlığına başım dönünce ona tutundum.
- Hop hop tamam gel şurada otur.
Kolundan destek alarak banka oturdum. Oda önüme geçip çömdü.
- İyi misin ?
İlk kez sonunu düşünmeden bir şey yaptım. Ona sarılıp hıçkırarak ağlamaya başladım.
Yağız' dan
Öğleden sonra dersler boş geçince son iki derse girmemiş bizimkilerle sahilin orda ki kafeye gitme kararı aldık. Elimi cebime atınca cüzdanımın yanında olmadığını fark ettim.
- Siz geçin 15 dk gelirim ben.
Beni onayladıktan sonra gittiler bende hemen spor salonuna indim. Biraz aradıktan sonra topların olduğu yerde bulmuştum. Okuldan çıkıp sahile gittim. Arabamı biraz geri de park edip yürümek istedim. O Leya değil miydi peki ya Tuana nerdeydi.Birden ayağa kalkıp etrafa bakınmaya başladı ürkmüş gibiydi.Bir kaç defa seslendim ama beni duymuyordu. Yanına gidip koluna dokununca hızla kolunu çekip bağırmıştı. Bir kaç adım geri gidip yüzme baktı gözlerindeki korku gitmiş sanki bir hüzün kaplamıştı.Birden kolumu tutunca onu banka oturturdum. Sorduğum soruyla bana sarılıp ağlaması buz kesmeme neden olmuştu.İçimde tuaf bir his oluşmuştu.Sanki Leyaya değil de ölen kardeşime sarılıyormuşum gibi. Sırtını sıvazlayarak kendimden uzaklaşırmaya çalışırken daha da sıkı sarıldı.Bu sefer bende sarılmıştım. hiç görmediğim kardeşime sarılır gibi.Biraz sonra ağlamaktan yorgun düşen sesiyle konuştu.
- Beni eve götürür müsün ?
Bizimkilere gelmeyeceğime dair mesaj atarak arabaya doğru yürümeye başladık. Yol boyu ikimizde hiç konuşmamıştık.Evin önünde durduğumuzda arabadan inmeden bana baktı.
- Özür dilerim ve çok teşekkür ederim.
Ben ise sadece kafamı salladım. Kapıdan içeri girince arabayı sürmeye başladım.
Leya'dan
Anahtarlarımı çıkarıp kapıyı açacakken posta kutusundaki zarf dikkatimi çekti. Zarfı açıp baktığımda Yağızla çekilen fotoğraflarımız vardı . Resmin arkasına bakınca bir yazı vardı.
'Ne kadar duygusaldı az kalsın bende ağlayacaktım.'
Buda kim ki böyle?
Morlandınız 💜