Θ - οχι τώρα! Τα λέμε... Δε θέλω να ξέρει η μικρή για μενα αλλά εγώ θέλω να μαθαίνω τα πάντα για αυτή! Μπορείς να μου κάνεις τη χάρη;;;
Γ - Δε...δε...δε ξέρω
Θ - Δε πειράζει...
Γ - Θανα...
Θ - αστο Γιάννη, ξέχνα το, δεν έχει νόημα...!
Γ - Γιατί;
Θ - Απλά αστο... Καλύτερα να μη ξερω!
Γ - εμ....
Θ - τα λέμε ρε...
Ενα μήνα μετά
Γ - Τελικά φεύγεις ε;
Θ - Ναι
Γ - Χάνω πάλι τον κολλητό μου
Θ - Έλα ρε, μη κάνεις σα χαζο γκόμενά. Θα έρχομαι, θα έρχεσαι δε θα χαθούμε
Γ - Δεν είναι το ίδιο
Θ - Το ξερω αλλα δε θα είναι για πολύ ρε. Και εκτός αυτού αυτή δεν είναι η δουλειά μας;
Γ - οχι... Δλδ οχι ακριβώς...
Θ - Όπως και να χει, καλύτερα να χάσεις τον κολλητό σου για λιγο πάρα για πάντα. Γιατί αν μείνω αυτό θα γίνει
Γ - Αν στο ζητούσε θα έμενες;
Θ - Αν το ζητούσε ποιος;
Γ - Μη με κανεις την αθώα περιστερα,για τη μικρή λεω !
Θ - Θα το σκεφτόμουν αλλά όχι δν θα εμενα... Λοιπόν φεύγω γιατί θα χάσω τη πτήση μ..
Γ - Ε μαλακά παρε με όταν φτάσεις..!
Θ - οκ
2μιση ώρες μετά
Έναρξη κλήσης
Θ - Έλα Γιάννη, έφτασα
Γ - Πως είσαι;
Θ - Έχεις σημασία;
Γ - Α καταλαβα. Εμ...
Θ - Απλα πες το..
Γ - Τελικά εγώ τι θέλεις να κάνω; Θες να μαθαίνεις για αυτήν η όχι;
Θ - Καλύτερα όχι, μάλλον θα είναι καλύτερα έτσι, ίσως τη ξεχάσω πιο γρήγορα.
Γ - Αμφιβάλλω...
Θ - Μη το συνεχίζεις θα σκοτωθούμε!
Γ - Μπορώ να σου πω μόνο κάτι; Και μετα δε θα ξαναμιλήσουμε για αυτό το θέμα!
Θ - Πες...
Γ - Μάλλον ο Παρης έχει παράλληλη σχέση...
Θ - Τι;;;; Πως...Πως το έμαθες;
Γ - Κρύβει πράγματα ρε και όπου πάει παίρνει πλέον κ το κινητό του! Δλδ τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;
Θ - Δε της αξίζει αυτή η συμπεριφορά!
Γ - Ξες τι έχει να γίνει μολις το μάθει η αλκυ εε;
Θ - Ξερω! Πφφ...
Γ - τέλος λοιπόν! Αυτό ήταν δν θα τη ξανά αναφέρω!
Θ - ευχαριστώ ρε. Έλα σε κλείνω γιατί θέλω να ξεκουραστώ τα λέμε
Γ - τα λέμε ρε
Λήξη κλήσης
(Αλκυόνης POV)
Εχει πολύ καιρό να μου σπάσει ο κολλητος του Γιάννη τα νεύρα! Τι φαση;
Μήπως έγινε κάτι με τον αδελφό μου;
Όλο μόνος του είναι τελευταία και συνεχώς μες τα νεύρα!
Λες να πάθε τίποτα;;
Απο τη μια καλύτερα! Δεν είχα όρεξη να τον αντιμετωπισω ούτε αυτόν, ούτε τα κλεμμένα φιλιά του.!
Απο την άλλη πλευρά όμως δν εχω ποιον να βρίσω σε ποιον να εκτονωθώ, το μποξ δεν βοηθάει και τόσο! Πόσο να βαρέσεις πια ένα σάκο; Που στη τελική δε σε τσιτωνει κιόλας!
Πφφ σκέψεις σκέψεις...
Π(αρης) - Μωρό μ;; Με ακούς;
Α - εε; Ναι ναι σε ακούω...
Π - ωραία θα έρθεις;
Α - Ξες κατι μωρε; Δεν έχω κ πολύ όρεξη! Γιατί δε πας με κάποιον φίλο σου;
Π - Εμμ... Οκ... Όμως έχεις κάτι;
Α - Όχι απλά είμαι λίγο κουρασμένη μωρε αυτές τις μέρες αυτό είναι όλο
Π - α οκ τότε..
Α - ναι...Φευγω πάω σπίτι τα λέμε
Π - φιλί δεν εχω;
Α - πφ ναι
Με φίλησε και έφυγα.
Το φιλί του διαφέρει κατά πολύ από του Θανάση. Σκέφτηκα....
Ο Παρης με φίλα πιο ήρεμα σαν να είμαστε γερικο ζευγάρι άλλα ομως θέλει από μένα...
Ενώ ο Θανάσης με φίλησε και τις δυο φορές αργά και τρυφερά μετά σταματούσε το φιλι και με κοίταζε στα μάτια για λίγα δευτερόλεπτα και μετα το έκανε πιο γρήγορο και επιθετικό μέχρι που τον πονουσα από τα χτυπήματα και πρόσεξα και τις δυο φορές ότι δε προσπάθησε να με εκμεταλλευτει.
Πολύ περίεργο για αυτόν!
Τεσπα δε ξέρω γιατί τους συγκρίνω!
Ο ένας είναι το αγορι μου 1χρονο και 3 μήνες και τον αγαπω ενω ο αλλος είναι ο ηλίθιος κολλητός του αδελφου μ και αδελφός της νύφης μου.
(Θανάσης POV)
Έφτασα επιτελούς Θεσσαλονίκη!
Η πόλη μου, η πόλη όπου γεννήθηκα, η πόλη όπου κατάγομαι (εν μέρη)
Περιμένα εδώ και ένα μήνα για να φύγω από τον Πειραιά...
Για να αφήσω πίσω μου τα πάντα...
Τη ζωή μου, τα λημέρια μου, τις συνήθειες μου, τον κολλητό μου, τους γονείς μ....
Αχχ ακόμα κ αυτή!
Τις τελευταίες μέρες τη σκέφτομαι περισσότερο από ποτέ!
Δε ξέρω γιατί...
Ισως επειδή έφυγα έτσι...
Ισως επειδή εκείνη ήταν ο κυρίως λόγος για τη φυγή μου και όχι η δουλειά μου
Ισως γιατί ακόμα και με τα δύο φιλιά που της πηρα με το ζορι να με μίσησε ακόμα περισσότερο...
Δε θα ήθελα να με μισει αλλά αυτό έπρεπε να γίνει...
Δεν της άξιζα, ήμουν λίγος για εκείνη!
Ήξερα πως δε θα ήταν χαρούμενη και ευτυχισμένη κοντά μου για αυτό και δε τη διεκδίκησα!
Όμως αυτό που με είπε ο Γιάννης μου ανέβασε το αίμα στο κεφάλι!
Δε θα σχολίαζα τη πάρτη του, ούτε θα συνεκρινα τον εαυτό μου με τον Πάρη, όμως πραγματικά αν ισχύουν όλα αυτά που έμαθα δε της αξίζει!
Η μάλλον νομίζω πως απλά τη βαρέθηκε κ παίζει μαζί της!!
Δεν μου αρέσει αυτό!
Α(ναστασια) - Θανάση; Που τρέχει ο συλλογισμός σου;
Θ - Εμ πουθενά...
Α - Είσαι ερωτευμένος...;
Θ - Πως σου 'ρθε αυτό;
Α - Έτσι δείχνεις... Απο την ώρα που κατέβηκες από το αεροπλάνο δείχνεις σκεπτικός και μελαγχολικος..
Θ - Ναι...εχεις δικιο...
Α - Υπάρχει κάποια κοπέλα που σε περιμένει;
Θ - Δεν θα υπάρξει Αναστασία!
Α - Μα γιατί; Νόμιζα πως οποία ήθελες την είχες!
Θ - Εε... Εκείνη δε μπορώ να την έχω!
Α- Ώστε αυτό είναι....! Ερωτεύτηκες!
Θ - Κάπως έτσι... Όμως όπως είπα πριν...δε...δε μπορώ να την έχω. Δε της αξίζω...!
Α - Εσυ; Μιλάς εσύ έτσι; Τι ηττοπάθεια είναι αυτή Θανάση;; Πόσο πολύ έχεις αλλάξει!
Θ - Δεν έχω αλλάξει Αναστασία, ο ίδιος μαλακας είμαι...!
Α - Κι όμως! Δε ξέρω αν η κοπέλα σε άλλαξε ή ο έρωτας αλλά εσύ πότε δε θα άφηνες κάτι που θέλεις τοσο πολυ! Ποσο μάλλον να δείξεις ανασφάλεια
Θ - Μμ ναι.... Το μωρό; κλωτσάει;
Α - Αλλάζεις τη κουβέντα;
Θ - Προσπαθώ...
Α - Ναι λοιπόν... Η ανιψιά σου με έχει τρελάνει στο κλωτσιδι.
Θ - Αα τόσο πολύ;;
Α - Ναι... Φαίνεται σου μοιασε και λίγο! Έτσι έκανες και εσύ στη μαμά
Θ - Μπορώ;;; (είπα δειχνωντας με το χέρι τη κοιλια της)
Α - Ναι φυσικά!
Βαζω το χέρι μου στη κοιλια της και ένοιωσα ένα μικρό χτυπο από μέσα της. Το πρώτο μ ανηψακιι μόλις με κλώτσησε! Έπρεπε να ήταν αγορι όμως να του μάθαινα ποδόσφαιρο αλλά κ τώρα που είναι κορίτσι πάλι ποδόσφαιρο θα της μάθω...
Α - Το ενιωσες;
Θ - Ναι..! Είπα με ενθουσιασμό!
Α - χάχα πέρα από χαζομπαμπα η μικρή θα έχει και χαζοθειους!
Θ - Εννοείται! Δε το λυπάσαι το παιδί σου;
Α - Γιατί;;
Θ - Γιατί αν κρινω από την Αλκυόνη, η κόρη σου θα βγει κ αυτή αγαροκοριτσο! Χαχαχα
Α - Χάχα δε με πειράζει! Ας γεννηθεί με το καλό και μετα βλέπουμε..!
Θ - πόσο καιρό έχεις ακόμα;
Α - Είμαι στην 23η εβδομάδα και εχω αλλες 15 εβδομάδες!
Θ - Τόσο πολύ;
Α - Δε το λες και πολύ!
Θ - Για μενα ειναι
Κ(υριακος) - Τι κάνουν εδώ τα αδέλφια;
Α - Εμ ήρθα λίγο να δω αν χρειάζεται κάτι ο Θανάσης και κλώτσησε η μικρή οπότε πιάσαμε τα παλιά...
Θ - Κυριάκο ποτέ θα φτιάξεις το δωμάτιο της;
Κ - Σύντομα... Όμως θέλω τη βοήθεια σου
Θ - Εννοείται ρε...Τωρα που είμαι εδώ....!
Α - Λοιπόν μωρό μου πάμε εμείς μέσα για να αφήσουμε τον αδελφό μου να ξεκουραστεί. Και θα συνεννοηθείτε αυριο.
Κ - καλα... Καληνύχτα Θανάση
Θ - Καληνύχτα..!
Μόλις έφυγαν...
Σκέψεις....
Σκέψεις....
Σκέψεις....
Πφφ όλο το βράδυ το ιδιο....
Αυτό ήταν...
Αν σας άρεσε πατήστε ένα 🌟