Ep - 8
ခဏၾကာေတာ့luနဲ႔Hunတို႔ေရခ်ိဳးၿပီးထမင္းစားခန္းထဲသို႔ဝင္လာၾကသည္...
Hun:အား...ေမႊးေနတာပဲ...Sooရာနင္အရမ္းေတာ္တာပဲ...ငါ့ဗိုက္ႀကီးကထိန္းမရေအာင္ဆာေနၿပီ...
Lu;ငါကနင္အဲ့ေလာက္ခ်က္တတ္မယ္ေတာင္မထင္ထားဘူးဟ...
Soo:နင္တို႔ျပလိုက္တဲ့mini marketေလးကအရမ္းစံုတာကိုဟ....ငါလည္းတတ္သေလာက္ခ်က္ရတာ..နင္တို႔ကSeoulမွာေနလာတဲ့သူေတြဆိုေတာ့busanကငါခ်က္တဲ့လက္ရာကိုမစားတတ္မွာလဲစိုးရေသးတယ္...
Lu:Sooရာေျပာေနတာၾကာတယ္...ငါဗိုက္ဆာေနၿပီဟ...
Luကေျပာလည္းေျပာဇြန္းနဲ႔ခရင္းကိုစကိုင္ေနၿပီ....
Hun:hyungကလည္းတစ္ခါမွမစားဖူးတာက်ေနတာပဲ...အနံ့ေမႊးေပမယ့္စားမေကာင္းရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ..
Lu:မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးကြ...မစားရေသးေပမယ့္အနံ့နဲ႔တင္ဗိုက္ဝေလာက္တယ္..
Hunနဲ႔luရဲ႕စကားေတြေၾကာင့္Sooတစ္ယာက္သူမအသည္းပံုႏႈတ္ခမ္းေလးကိုေပၚလြင္ေအာင္ျပံဳးလိုက္သည္...
Soo:ေတာ္ပါေတာ့Sooထမင္းထည့္ေပးမယ္...
ဒါကဝက္သားျပားေလးေတြ...mini markကready makeပဲရေတာ့ဒါပဲဝယ္လာရတာ...luနဲ႔hunတို႔ႀကိဳက္မယ္ဆိုရင္ေနာက္ေတာ့ၾကက္ဥထမင္းလိပ္လုပ္ေကြၽးမယ္ေလ...
Hun:ေတာ္ပါေတာ့Sooရယ္..နင္ခ်က္ထားတဲ့ဟာေတြကိုမိတ္ဆက္မေနပါနဲ႔ေတာ့..ငါတို႔ဗိုက္ထဲကသံစံုတီးဝိုင္းျမည္ေနၿပီ.....hyungဦးမခ်ေတာ့ဘူးhunေတာ့စားၿပီ...
Lu:Sooလည္းစားေလ....တူတူလက္စံုစားၾကတာေပါ့..Kaiကိုေစာင့္မေနနဲ႔ဒီေကာင္ကအိမ္ေတာင္ျပန္ခ်င္မွျပန္လာမွာ.....Sooဆာေနမယ္....လာပါတူတူစားရေအာင္....
Sooကိုluကသူတို႔နဲ႔အတူစားဖို႔ေခၚေနခ်ိန္မွာေတာ့...
Lu:Hun..ေဟာ့ေရာင္ငါလည္းတစ္ပန္းကန္မကုန္ေသးဘူး...Sooလည္းမစားရေသးဘူးေလကြာ...မင္းကလည္းလက္ျမန္ထွာ...ဟင္းေတြကလည္းမင္းတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ကုန္ေတာ့မယ္..
ေျပာလည္းေျပာluတစ္ေယာက္ထမင္းထပ္ထည့္ပါေလေရာ...
Hun:ေရာ့Soo...ဒီမွာတစ္ခါတည္းဝင္စားလိုက္ေတာ့..ဟီး...က်န္ဖို႔အာမ,မခံဘူးေနာ္...Sooလက္ရာကအရမ္းေကာင္းတယ္......daebak...
Soo:ဟုတ္ပါၿပီ...Sooလည္းluနဲ႔hunကိုၾကည့္ၿပီးအားရလို႔ထမင္းစားခ်င္လာၿပီ.....ဝေအာင္စားေနာ္..Sooကမ်ားႀကီးပိုခ်က္ထားတယ္......hunတို႔ညဘက္ဆာရင္စားဖို႔ပါထမင္းလိပ္လုပ္ထားတယ္....
Hun,lu:ဝါး...Sooကအရမ္းေတာ္တာပဲ.....
Sooအရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္...luနဲ႔hunကKaiထက္စာရင္Sooအေပၚအရမ္းေကာင္းၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြလိုပါပဲ..
ဘယ္ဘဝကေရစက္ေၾကာင့္မွန္မသိSooတို႔ေတြငယ္ေပါင္းႂကီးေဖာ္ေတြလိုခဏေလးအတြင္းမွာရင္းႏွီးသြားၾကတယ္..
Soo;gomawow...
Sooရဲ႕စကားေၾကာင့္luနဲ႔hunတို႔စားေနရင္းနဲ႔Sooကိုၾကည့္ၾကသည္
Sooရဲ႕မ်က္ခမ္းစပ္ေလးေတြနီရဲ႕လာၿပီးမ်က္ရည္ဥေလးေတြခိုလာသည္......
Lu:Soo..ya...ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ...နင္ငိုေတာ့ငါတို႔လည္းစိတ္မေကာင္းဘူးေလဟာ...
Soo:ငါ့အေပၚနင္တို႔ကအရမ္းေကာင္းေတာ့ေပ်ာ္လို႔မ်က္ရည္က်တာပါဟာ....ငါနဲ႔ငယ္ငယ္ကတည္းကေပါင္းလာတဲ့Kaiေတာင္ငါ့အေပၚကိုနင္တို္႔ေလာက္မေႏြးေထြးဖူးဘူး..ငါကေပးဆပ္ရံုပဲ႐ွိခဲ့တာ...အာ့ေၾကာင့္နင္တို႔ကိုေက်းဇူးတင္တယ္လို႔ေျပာတာ..
Hun:နင္ငါတို႔ကိုတကယ္ခင္တယ္ဆိုေနာက္တစ္ခါေက်းဇူးတင္တဲ့စကားမေျပာပါနဲ႔..ငါတို႔ကနင့္ကိုေႏြးေထြးႏိုင္ေအာင္လုပ္ေပးသလိုနင့္ဘက္ကငါတို႔ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္လိုအပ္ခ်က္ေတြျဖည့္ဆည္းေပးတာပဲ...စိတ္ခ်ပါSoo...နင့္ဘက္မွာKaiမ႐ွိေတာ့ရင္ေတာင္နင့့္ကိုငါတို႔ရဲ႕ညီမေလးတစ္ေယာက္လိုထာဝရေစာင့္ေ႐ွာက္သြားမွာပါ...
Hunရဲ႕စကားေတြေၾကာင့္Sooမ်က္ရည္ေတြထပ္က်လာျပန္ၿပီ..
Kaiရဲ႕ေဘးမွာဆိုအားငယ္ေနရသေလာက္Hunနဲ႔luေဘးမွာဆိုသူအရမ္းကိုေပ်ာ္ရပါတယ္..
Kaiရယ္နင္သာငါ့ကိုသူတို႔ဂ႐ုစိုက္သလိုအပံုတစ္ရာပံုလို႔တစ္ပံုေလာက္သာဂ႐ုစိုက္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ဟာ...
ငါစိတ္ကူးရင္ေနတာပဲျဖစ္မွာပါ..
ငါဆိုတဲ့အ႐ူးမကေလမရႏိုင္တာကိုမွလိုခ်င္ခဲ့တာကို
Lu:Sooကလည္းငိုျပန္ၿပီ.....ငါတို႔ကိုခင္တယ္ဆိုရင္ရယ္ျပေနာ္..ငါတို႔ေ႐ွ႕မွာမ်က္ရည္မက်ပါနဲ႔ဟာ..ေနာ္..ေနာ္..
Soo;arrasaw..arrasaw.....
Hunနဲ႔luကိုသူမျပံဳးျပလိုက္သည္...
ဒီအျပံဳးေတြကသူမတစ္သတ္မွာအလြတ္လပ္ဆံုးနဲ႔အေပ်ာ္ရႊင္ရဆံုးအျပံဳးေတြပါပဲ...
Hun:yehet...Sooျပံဳးၿပီကြ...မနက္ျဖန္ငါတို႔လည္းuniပိတ္တယ္ဆိုေတာ့Sooငါတို႔ညကရင္အေခြထိုင္ၾကည့္ရေအာင္..ညလံုးေပါက္ေပါ့..မုန္႔ေလးစားလိုက္TVၾကည့္လိုက္..စကားေျပာလိုက္ေပါ့ဟာ...
Lu:Sooကတစ္ေနကုန္အလုပ္လုပ္ထားရတာပင္ပန္းမွာေပါ့..နားပါေစကြာ..
Soo:arnyi...ရတယ္...Sooလည္းၾကည့္ခ်င္ေနတာ...ၾကည့္မယ္ေလ...တစ္ေယာက္တည္းၾကည့္ရင္ပ်င္းစရာေကာင္းမွာေပါ့...
ညေရာက္ေတာ့TVၾကည့္ဖို႔အတြက္Soo,Hunနဲ႔luတုိ႔သံုးေယာက္အေခြေတြသြားဝယ္ၾကသည္..
အပ်င္းေျပအေခြၾကည့္ရင္းစားဖို႔မုန္႔ေတြေရာအခ်ိဳရည္ဘူးေတြပါတစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္ႀကီး...
က်သမွ်ကိုhunနဲ႔luကဒိုင္ခံ႐ွင္းေနေတာ့Sooကအားနာတာနဲ႔ပိုက္ဆံေပးေပမယ့္hunတို႔ေျပာတာကSooေပးတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈကဘာနဲ႔မလဲႏိုင္ေအာင္တန္ဖိုးႀကီးပါတယ္တဲ့...
တျဖည္ျဖည္းအေခြၾကည့္တာၾကာလာေတာ့Sooကေတာ့ကားေလးေကာင္းလို႔ၾကည့္ေနေပမယ့္Sooကိုအလယ္မွာထားႀကီးေဘးကၾကည့္ေနၾကတဲ့မင္းသားႏွစ္ေယာက္ကအိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနသည္..
Sooတို႔၃ေယာက္ထိုင္ေနတာကဆိုဖာထိုင္ခံုအႀကီးႀကီးေပၚမွာ၃ေယာက္ထိုင္ေနၾကတာပါ..
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔Sooရဲ႕ပုခံုးႀကီးေလးလာသလိုခံစားရတာနဲ႔ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့luနဲ႔hunရဲ႕ေခါင္းေတြကSooပုခံုးေပၚကိုက်လာၾကသည္ ..
Sooလည္းသူတို႔အိပ္တာအ႐ွိန္ပ်က္မွာစိုးရိမ္တာနဲ႔ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသာထိုင္ေနလိုက္သည္...
တျဖည္းျဖည္းညဥ့္နက္လာတာနဲ႔Sooမ်က္လံုးမ်ားသည္လည္း...
Kaiဒီေန႔အလုပ္ကေစာေစာၿပီးတာနဲ႔သူအိမ္ကိုျပန္ဖို႔စီစဥ္လိုက္သည္ .
သူသီခ်င္းဆိုေနတဲ့ဆိုင္ကဆိုင္႐ွင္ကသူ႔ကိုဆိုင္မွာပဲအိပ္လိုက္ဖို႔ေျပာေပမယ့္သူအိမ္ကိုပဲတန္းျပန္ခဲ့လိုက္သည္..
အိမ္မွာကSooနဲ႔ဟိုႏွစ္ေကာင္...မျဖစ္ပါဘူးSooကိုဘယ္လိုမွစိတ္မခ်ႏိုင္ျခင္းေတြကစိတ္ထဲမွာျဖစ္တည္ေနသည္...
အိမ္ေရာက္ေတာ့တစ္အိမ္လံုးမီးေတြထိန္ထိန္လင္းေနသည္..
Kai' pov,
မအိပ္ေသးပဲနဲ႔ဒီသံုးေကာင္ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ...
အခ်ိန္ကိုလည္းၾကည့္ဦးမနက္၃နာရီေတာင္႐ွိေနၿပီ...
Kaiလည္းသူ႔မွာ႐ွိတဲ့ေသာ့အပိုတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့တာဧည့္ခန္းထဲကTVေ႐ွ႕ဆိုဖာေပၚျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္..
Sooကိုမီၿွပီးအိပ္ေနတဲluနဲ႔hun...
ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္Kaiရဲ႕ေဒါသေတြကဘယ္ေနရကမွန္းမသိထြက္လာသည္.....
Kai:ya...Sooထစမ္း...hun....lu...ထေတာ့...ထၾကစမ္း...
Lu:အြန္...ဘယ္..ဘယ္သူလဲ..
Kai:ငါပါ...Kai..ထေတာ့..ထ..ကိုယ့္အိပ္ယာကိုျပန္အိပ္ၾက ...
Hun:ဟင္...Kai..မင္းကျပန္လာတာလား....
Hunအိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ေျပာသည္....
Kai:အင္း..မင္းတို႔ကလည္းဧည့္ခန္းထဲအိပ္ေနတာျမင္ေတာင္မေကာင္းဘူး..ထၾက..
Hunနဲ႔luကႏိုးေပမယ့္တစ္ေနလံုးအလုပ္လုပ္ထားရလို႔ပင္ပန္းၿပီးအိပ္ေနတဲ့Sooကေတာ့ႏိႈးလို႔မရ...
Hun:Kai...ငါSooကိုခ်ီၿပီးအခန္းထဲပို႔ေပးလိုက္မယ္...Sooအိပ္ပါေစ...မႏိႈးနဲ႔ေတာ့..
Hunရဲ႕စကားေၾကာင့္Kaiမနာလိုတုိ႐ွည္ျဖစ္သြားရသည္..
Sooကိုဘာလို႔Hunကခ်ီသြားရမွာလဲ...
SooကိုKaiကလြဲၿပီးခုခ်ိန္ဘယ္သူမွထိခြင့္မ႐ွိဘူး..
Sooနဲ႔သင့္ေတာ္တဲ့သူကိုေတြ႔မွSooကိုထိေတြ႔ခြင့္ေပးႏိုင္မည္..
အရမ္းယံုၾကည္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေပမယ့္ခုခ်ိန္မွာkaiတစ္ေယာက္Sooကိုlu, Hunတို႔နဲ႔စိတ္မခ်သလို...
ဘယ္လိုခံစားခ်က္ႀကီးမွန္းမသိKaiရင္ထဲဝင္ေရာက္လာသည္...
တကယ္တမ္းက်ေတာ့Sooဘယ္ေလာက္ပဲ႐ုပ္ဆိုးပါေစSooကိုluနဲ႔hunအျပင္တျခားဘယ္ေယာက်ာ္းေလးနဲ႔စိတ္မခ်မွန္းကိုယ့္ကိုကိုယ္သိလာမယ္လို႔ထင္တဲ့ေန႔မ်ိဳးသာKaiေရာက္ခဲ့မယ္ဆိုရင္...
Kai:ရတယ္hun..မင္းတို႔ဘာသာသြားအိပ္ေတာ့...Sooကိုငါပဲသူ႔အခန္းထဲပို႔ေပးလိုက္မယ္..
Lu;အာ့ဆိုhun..သြားအိပ္ၾကစို႔...စိတ္ခ်မယ္ေနာ္..Kai..
Boyr....သူတို႔ကပဲSooကိုKaiနဲ႔စိတ္မခ်သလိုေျပာသြားၾကသည္...
Kaiတစ္ေယာက္Sooကိုမၾကည္သလိုၾကည့္မိသည္..
Sooဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကဘာမို႔လို႔လဲ...
Kaiတစ္ေယာက္Sooကိုေသခ်ာၾကည့္မိသည္..
Sooရဲ႕အသည္းပံုႏႈတ္ခမ္းေလးကိုအၾကည့္အေရာက္Kaiသက္ျပင္းခ်ကာSooကိုေပြ႔ၿပီးသူမအခန္းထဲပို႔ေပးလိုက္သည္...
Kai:Good Night Soo....
Kaiလည္းသူ႔အခန္းထဲဝင္ကာပင္ပန္းသမွ်ကိုေရခ်ိဳးသန္႔႔စင္ၿပီးအိပ္ယာဝင္ခဲ့သည္ .
At morning.....
Soo' pov,
ငါညကဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးအခန္းထဲေရာက္ေနတာလဲ..
Luနဲ႔hunကပို႔ေပးတာလား....ဒါမွမဟုတ္....Kaiလား.
Sooတစ္ေယာက္Kaiရဲ႕အခန္းကိုသြားၾကည့္လိုက္ေသးသည္..
Soo:Kaiျပန္ေရာက္ေနၿပီပဲ...
Luနဲ႔hunတို႔ႏွစ္ေယာက္ေျပာျပမွKaiညကျပန္လာၿပီးSooကိုအခန္းထဲပို႔ေပးမွန္းသိရသည္...
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္းဒီေန႔အားေတာ့Sooနဲ႔အတူေစ်းသို႔သြားၿပီးမီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာဝိုင္းကူခ်က္ျပဳတ္ေပးသည္...တကယ္ကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ေမာင္ႏွမေတြလိုပါပဲ..
ဒီအေျခအေနေလးဆံုး႐ွံုးသြားမွာကိုေတာ့Sooေၾကာက္မိပါရဲ႕..
Soo:luနဲ႔hun...ဒါေလးက်က္ရင္မီးဖိုေပၚကခ်လိုက္ေနာ္.KaiကိုSooသြားႏိႈးလိုက္ဦးမယ္...
Lu,Hun:nae...
Sooတစ္ေယာက္Kaiကိုသြားႏိႈးဖို႔ကိုဧည့္ခန္းကအျဖတ္ဧည့္ခန္းထဲမွာphေျပာေနတဲ့Kaiနဲ႔ေတြ႔သည္.
Kai:bam..bamရယ္ပင္ပန္းလိုက္တာ...ေလယာဥ္နဲ႔ဆိုေပမယ့္လည္းစိတ္မခ်ဘူး...
Bam:.............
Kai:အင္းပါ..ကိုယ့္ကိုေတာ့စိတ္ခ်ေနာ္......ကုိယ့္မွာBamတစ္ေယာက္ပဲ႐ွိတယ္..
Bam:........
Kai:ကိုယ့္အတြက္ကလက္ေဆာင္မလိုပါဘူး....bamပဲလိုတာ...
Bam:...........
Kai:အင္းပါ...ကိုယ့္အတြက္ကေစ့စပ္ပြဲေတြဘာေတြမလိုဘူး.....ကိုယ္တို႔အတူေနရဖို႔အတြက္အသိအမွတ္ျပဳေပးဖို႔weddingပဲတန္းလုပ္မယ္...
Kaiရဲ႕စကားေတြကိုၾကားေတာ့Sooတစ္ေယာက္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲျပန္ဝင္္မယ္အလုပ္KaiကSooရဲ႕လက္ကိုသူ႔အားႀကီးနဲ႔ဖမ္းဆုတ္ထားသည္..
Kai;ကိုယ္လုပ္စရာေလးေတြ႐ွိလို႔ဒါပဲေနာ္..bam..
Kaiဖုန္းခ်ၿပီးသူမဘက္လွည့္လာသည္..
Kai;ထိုင္ဦးSoo..ငါနင့္ကိုေျပာစရာ႐ွိတယ္Soo...
Soo:ေျပာKai...ဘာေတြေျပာဦးမွာလဲ...
Kai:နင့္ဆံပင္ေတြကိုတစ္ခုခုလုပ္လိုက္ပါလား..ၿပီးေတာ့ငါနင့္ကိုအဝတ္အစားေတြလိုက္ဝယ္ေပးမယ္...
Soo:ငါ့ဆံပင္ေတြကိုဘာလုပ္ရမွာလဲKai...အေရာင္အဆင္းမ႐ွိေတာ့တဲ့ဆံပင္ေတြကိုငါကတံုးတံုးပစ္လိုက္ရမွာလား.....
Sooဘယ္ကသတၱိေတြရေနမွန္းမသိKaiကိုျပန္ေအာ္မိေနသည္...
Lu:ဟုတ္ပါတယ္ကြာ...Sooကအျပင္လဲသိပ္ထြက္တာမဟုတ္ပဲနဲ႔...ဒီတိုင္းေလးပဲသူေက်နပ္သလိုေနပါေစကြာ..
Hun;ေအးေလ...Sooဘယ္သူေတြဘာပဲေျပာေျပာငါနဲ႔luမ်က္သိထဲမွာေတာ့နင္အရမ္းလွတယ္..
HunကSooကိုမ်က္လံုးတစ္ဖတ္မွိတ္ျပကာလက္မပါေထာင္ျပလိုက္ေသးတယ္..
Kai:မင္းတို႔ပါ႐ွိတာအေတာ္ပဲ...ငါေျပာစရာ႐ွိတယ္ထိုင္ဦး..
Sooတို႔၃ေယာက္လံုးတူတူထိုင္လိုက္ၾကသည္..
Kai:ငါကBam Bamနဲ႔လက္ထပ္ျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္ကြ ...
Lu;ေက်ာင္းလည္းမၿပီးေသးပဲနဲ႔ကြာ...ၿပီးေတာ့မင္းဒီစကားေျပာတာSooဒီကိုေရာက္ကတည္းကဆိုဘယ္ႏွႀကိမ္႐ွိေနၿပီမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး.....
Kai;ဒီတစ္ခါတကယ္ျဖစ္ႏိုင္တယ္..ၿပီးေတာ့Bam bamအေဖနဲ႔ေတြ႔ၿပီးရင္အဆင္ေျပတယ္လို႔ေျပာတယ္ကြ..
Hun:အဲ့ဒီေတာ့မင္းေျပာခ်င္တာကဘာလဲ....ဘယ္လိုအေျခအေနပဲေရာက္ေရာက္ငါနဲ႔hyungကSooကိုညီမေလးတစ္ေယာက္လိုေစာင့္ေ႐ွာက္ထားႏိုင္တယ္ကြ...
Kaiတစ္ေယာက္hunနဲ႔luရဲ႕Sooအေပၚထားတဲ့ေစတနာေတြေမတၱာေတြေၾကာင့္ေက်းဇူးတင္မိသြားသည္..
သူတို႔ၾကားမွမိသားစုလိုျဖစ္ေနၿပီကို..
Kai:ငါေျပာခ်င္တာအဲ့ဒါ....Sooကိုစိတ္ခ်ရတဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ႔ေနရာခ်ထားေပးမလို႔.
Soo,lu,hun:Boyr .....
Byall...အေနာ္ေတာ့Kaiကိုတစ္ခုခုလုပ္မိေတာ့မယ္ေနာ္...
HunSooHan momentsေတြအရမ္းမ်ားသြာျပီးဖတ္လို႔မေကာင္းဘူးဆိုဂ်ံဳျပဴးလႊတ္ေနာ္..
အေနာ့္ရဲ႕look At Me <Kaisoo>နဲ႔Black Pearl<Barkyeol>ကိုမႀကိဳက္ၾကဘူးလားဟင္..
ဖတ္တဲ့သူေတာင္႐ွိဘူး..
ျဗဲ...ဝမ္းနည္းတာေပါ့လို႔ေနာ္....updateေနာက္က်လို႔လည္းmiyanae.....
Readerေတြဒီficေလးကိုဘာျဖစ္ေစခ်င္လည္းေျပာခဲ့ၾကေနာ္.
အေနာ္ေနာက္ထပ္epတစ္ခုၿပီးရင္Kim Kaiကိုjelly ေတြ႐ွယ္ေကြၽးေတာ့မွာပါ...
Readerေလးေတြျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ပံုစံေလးေတြ႐ွိလည္းေျပာခဲ့ၾကေနာ္ ..
Thz for reading>>>>>>
90 ° bow....