Inismiran ko si Lennox nang pangisi-ngisi ito sa'kin. "Why?" pero umiling ako. Pinunasan niya lang ang labi ko dahil may dumi. Pinakita pa nga niya sa'kin. "No monkey business for me." he even said that to his self. Sumang-ayon naman ako sa kanya. Pero may naalala ako. "Where did you put my bra?"
"I throw it somewhere."
"Exactly but where is it now?"
"I'll look for it, later." i nodded to him. Hindi naman kasi pwedeng umuwi ako ng walang bra!
"Love.. "
"Yes?" He raise his brow at me as I stare only. Hindi ko kasi alam kung dapat ko bang sabihin o itanong man lang pero gusto ko naman malaman.
"Hmm. Do you assign some guards for me?"
"Guards?"
"Yah like bodyguard or security or any person to look for me." he frowned and look at me seriously. "None. " oww. Edi baka guni-guni ko lang! "Why?"
"Wala naman." umiling-iling pa ako pero ang tingin niya ay hindi naniniwala. He even show me his serious face. "Is there a problem?"
"Nothing.."
"Neticia.. " He click his tongue while still looking at me. Napabuntong hininga naman ako. "I felt weird kasi minsan nararamdaman ko na parang may nakatingin sakin--
First year ko pa yung nararamdaman na akala mo may nakatingin. Pinagsawalang bahala ko lang kasi akala ko guni-guni ko lang pero ngayong nag second year ako parang may ganun pa rin. Hindi naman palagi pero yung pakiramdam, ramdam mo agad.
"I'll look about that." tumango na lang ako dahil masyado siyang seryoso. "For now. I will assign you some of my security to guard on you.. "
"Kahit 'wag na--
"Don't worry you won't see them. They just need to check on you. That's for the meantime only until I secure everything." Tumango na lang ako. He press again my face placing his hand under my chin. "Don't think too much, love."
"Ikaw dapat."
"I love you."
"Always.. " he give me a peck of kiss before hugging me. His friends always told us that I am the one who are more clingy but the truth is siya naman. He loves hugging and kissing me even giving me a kiss mark! I still remember the kissmark he gave me! This man, my man.
"Parang nagdududa na ako kung bakit itong course ang kinuha ko." pagrereklamo ni Silcany habang naglalakad kami palabas nang University. Imbes na aluin siya tinawanan ko pa. Paano ba naman ang loka nagisa ng professor namin sa recit. "Kasalanan mo ito eh!" she even pointed his hand at me. "Kung hindi mo sinabi ang 12 edi sana hindi ako ang matatawag." mas lalo ko siyang tinawanan. "Malay ko bang ikaw pala ang 12 edi kung alam ko lang iba tinawag ko."
"Porke't maganda ang recit mo.." she even repeated what our professor said. "Goodjob Ms. Solanas. Be like her always on point." she rolled her eyes at me. "Perks of having a CEO boyfriend."
"Your boyfriend is CEO also."
"Hindi naman niya ako tinuturuan. Ivba ang tinuturo niya." she giggle and as that I hit her. "Kadiri.. "
"Sus. Ginagawa niyo din NAMAN---HAHAHA" ako naman ang umirap. Ang bibig talaga nito! Bagay na bagay sila ni Shara. "Samahan mo ako."
"Saan ba?" basta niya na lang akong hinila nang makalabas kami sa University. Ito naman hindi papigil sa paghila. "Cofee shop. Nagcrave ako bigla sa kape."
"Pampalubag loob mo lang." tumawa pa ako dahil dun binitawan niya ako kaya mas lalong lumakas ang tawa ko. Natigilan lamang ako sa pagtawa nang may biglang humawak sa kamay ko.
"Neticia.. " Napaatras ako ng maramdaman ko ang higpit ng hawak niya. "Can we talk iha? I need to talk with you, Please."
"T-tita."
"Lauren?" naramdaman ko naman agad ang hawak ni Silcany. Tumingin ako sa kanya ng nagmamakaawa at mukhang nakuha naman niya dahil agad itong pumagitna samin habang hindi pa rin binibitawan ni Tita ang kamay ko.
She's Laura's Mom.
"Excuse me but can you remove your hand with my friend?" her voice change. For being playfull turns for being serious. "I need Neticia not you."
"Let go of me." giit ko sa kanya habang inaagaw ang kamay ko. Nang mabawi ko ito umatras akong muli sa balak niyang paghawak ulit pero napasinghap ako nang may biglang humarang na mga naka itim na lalaki sa'min.
They are four! Two in front and both one at both of my side. Ramdam ko ang pag-akyat ng takot dahil sa biglang pagsulpot nila pero kalaunan nawala dahil sa sinabi nila. "We're the security given by Mr. Arturia for you Ms. Solanas."
"Neticia, can you at least hear me out? Please help my daughter! Can you tell your Mom and Dad to release Laura? Please!" Umatras ito pero agad na pinigilan ng security na nakabantay sa'min. Anong nangyayari?
Release? Who? Laura? Why?
"Mom!" Kuya Laurence suddenly appear from nowhere. We also get some attention from people near the road. I gasps when I saw how anger Tita is to Kuya Laurence and how strong the slap. He slap kuya!
"Mom you're getting too much attention here.."
"I don't care! This is for your sister the one you abandon!"
Abandon?
"Neticia..." Naramdaman kong may humawak sa bewang ko ang pagkita ko andito na si Lennox. "Lennox?"
"Let's go?"
Hitak-hitak na rin ni Dalton si Silcany at pinipilit naman paalisin ni Kuya si Tita. I also heard her shouting my name as one of the security of Lennox closes the car door for us. "To Neticia's house." His command to the driver. I look to him and look confuse. Napabuntong hininga ito at pinunasan ang mata ko. Umiiyak na pala ako.
"What is happening?"
"We're going to your house, "
"Tell me what is happening." he only kiss me at my forehead and I can feel how worried he is right now. I can also feel how careful he is holding my hand. "Mama and Papa should tell you this. It's not my job."
"Tell me what?" gulong-gulo kong tanong. Ano bang nangyayari? Hanggang sa makarating kami sa bahay nanahimik ito. Nung huminto ang sasakyan kita ko agad ang paglabas ni Mama at Papa at pagsalubong nila sa'kin. Niyakap pa nila ako na gulong-gulo.
"Mama anong nangyayari?"
"Let's go inside." just like how Lennox dismissed my questions they also not answering me pero ramdam ko ang pagmamadali ni Mama para maipasok ako sa loob pero walang nagawa ang pagmamadali nila nang may huminto nang sasakyan sa may malapit sa'min at nilabas si Tita. Isa pang sasakyan ang dumating at iniluwa si Kuya Laurence at si Tito.
"Neticia keep walking."
"Neticia!"
"Mom.. "
"Don't stop me Laurence! Dapat matagal ko na itong ginawa. Dapat matagal mo na itong ginawa!" Tuluyan na akong napalingon dahil sa ginawang pagsigaw ni Tita then facing us. Naglakad ito palapit at ramdam ko naman ang agarang paglapit ni Lennox sa'kin. Kita ko ang pagkaseryoso sa mukha niya. Napasinghap ako nang makita ang ginawang pagluhod ni Tita. Pinapatayo ito ni Tito pero nanatili itong makulit. She looks at us while crying and begging.
"Please let my daughter leave that hell.. It's been what? 2 years since she's been there. Nagsisisi na siya sa ginawa niya. She already reflected, please."
"Mom. "
"Mababaliw siya ng tuluyan kapag nanatili pa siya doon. Please allow us to let her go.. Neticia.. Lauren..Sebastian.. "
Tumingin ako kay Mama at Papa pero bakas sa kanila ang galit. I even saw how angry Lennox. Please somebody tell me what is happening?
My Mama step forward and Papa guide her. "What? Let her go? For what? Saktan na naman ang anak namin? Guluhin na naman si Neticia. Baliw na ang anak mo kaya dapat andun siya--
"Hindi baliw ang anak ko Lauren!" Tita immediately stand and about to attack Mama but kuya Laurence immediately stop her. "Sinong nasa matinong pag-iisip ang gagawa nun? Ang gagawa ng scandal at ipapaako sa anak ko!!" Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Mama. "Laura made that Scandal and what? She's been attacking my daughter again? Pinakalat niya na si Neticia yun! Pinalabas niya na ang anak ko yun! Gawain ba 'yun ng matinong tao!" Napaatras ako at ramdam ko ang biglang panlalambot ng tuhod ko sa narinig ko.
Laura?
She made that video?
That scandal?
Siya yun hindi ako. Tama ba? It's not me.
"Neticia.. " niyakap ako ni Lennox para hindi ako mabuwal. "Nagsisi na siya--.
"Mom stop that. "
"Nagsisi? --" tumawa si Mama. "Anong magagawa ng pagsisisi niya sinira na niya ang buhay ng anak ako. She made again a mistake then blaming again Neticia. Natrauma ang anak ko! Nasira ang buhay niya! People make fun of her then what sasabihin mo sa'kin na nagsisi na si Laura? Aanhin namin ang pagsisisi na 'yan?" Papa hug mama and try to calm her out. Same to Tito who hugs Tita. "Let's go inside Neticia." I shook my head to Lennox. I want to hear everything. Gusto kong malinawan at malaman ang dahilan kung bakit nagawa 'yun sakin ni Laura!
"We forgive you once but right now? We won't forgive you. Palagi na lang kaming umiintindi sa anak niyo. Palagi na lang siyang pinagbibigyan ni Neticia pero ngayon hindi na kami papayag."
"Mom let's go." Umeksena na si Kuya Laurence pero maging sa kanya nagalit ang Mommy nito. "Matagal ko nang sinasabi sayo na hingin mo na 'to sa kanila na palayain si Laura pero anong ginawa mo? You even help them out instead sa kapatid mo!"
"Mom--
"You disappointed me Laurence--
"I am disappointed you Mom!"
"Alam mo nang mali si Laura pero kinakampihan mo pa rin. Alam mong malaki ang kasalanan niya. Kaya siya nandoom kasi she choose that. Siya ang may kasalanan. Pasalamat na lang tayo na hindi siya pinakulong nina Tita. She destroyed again Neticia's life. She put it at risks. She deserved that.. " kita namin ang hindi makapaniwalang reaksyon ni Tita sa sinabi ni Kuya. "Naiintindihan ko na ayaw nina Tita. Malaki ang ginawa ni Laura kaya tama na Mom walang patutunguhan ito." Bumaling naman si Tita kay Papa. "Sebastian help your Niece.. "pero umiling si Papa. "She needs to pay what she did, Ate...Umalis na kayo bago pa namin kayo ipaalis dito." inalalayan na niya si Mama para maglakad. Nakita ko pa ang ginawang pagwawala ni Tita at ang ginawang pagtango sa'kin ni Kuya Laurence. Bakas din sa mukha niya ang paghingi ng tawad.
Inalalayan naman ako ni Lennox papasok sa loob ng bahay habang gulong-gulong. All I understand is Laura. She's the one who created that scandal and now she's back again in the facility. Yun lang ang naintindihan ko kaya gulong gulo pa rin ako.
Inalalayan ako nitong maupo. Pumewesto naman si Mama sa may unahan ko habang umiiyak pa din. "Mama.."
"Sorry for not telling you this anak.. "
"Can you tell me now what is happening... " tiningnan ko pa sila isa-isa. "Is really Laura?" Matagal bago ito tumango. "So she's behind the kidnapping incident?" she nodded again. "She created the video right? The scandal."
Hindi ito tumango pero bakas ang sakit sa mata. "Siya yung nagpakalat nun diba, Mama?" "Did they... D-did they rape me?" Sa kabila nang nangyari sa'kin ito na ata ang pinakamasayang nalaman ko dahil sa sinabi nila mula sa nakaraan. Umiyak ako na parang bata at walang habas na inilabas lahat ng sakit. Ang pangamba ay napalitan ng muling saya at kaginhawaan. After a year I finally know the truth.
"They don't." I hug them both when I heard the truth. After all the years thinking that I was rape halos gumuho na ang mundo ko. "Pinakita lang ni Laura na ikaw yun and people easily believed that since it was clear that it's you but she told us the truth. She only frame up." I nodded while still crying. "She confessed that she's till hate you kaya nagawa niya yun. But don't worry hindi na siya makakapanggulo sa'tin. " I nodded again. They both hug me and I can feel how Mama cried a lot. Si Papa lang ang hindi umiyak pero ramdam ko ang lungkot sa kanya.
Papa excuse himself dahil kailangan niya ng samahan si Mama sa kwarto dahil kanina pa itong umiiyak. She need to take a rests. Naiwan kaming dalawa ni Lennox. Tumingin ito sa'kin bago lumuhod sa may harapan ko. "How are you feeling?"
"I'm fine?"
Do I really fine?
Nalaman ko na kung sino yung may dahilan. I even know the reason why she did to me. After a year of finding my justice I already made it at ang masakit lang mismo ang pamilya ko ang may gumawa nun. Hindi ko inaasahan na magagawa yun ni Laura. Even in that time hindi ko naisip na siya ang may gawa nun. What she did was out of the line. She kidnapped me and made me a video. Inshort she destroyed my life.
That time people are entitled me as a bitch, as a flirt and easy to go. They even make fun of me and I became the subject of the social media with that scandal which I believe that really I am. What worst is inakala ko na I was rape. Yun na lang ata ang magandang nangyari after those case hindi ako narape. Nasira man ang pangarap ko ang pangalan ko but the fact that I'm pure it's okay for me after all. Pero mas maganda kung hindi nangyari yun pero malabo. It all happened.
"I wanna sleep." mahina kong sabi sa kanya. Agad naman itong tumango at inalalayan akong tumayo. He even help me walk upstairs at siya na rin ang nag-ayos ng pagkakahiga ko. He sat at my bed still caressing my hair.. "Can you sleep here?" I was only trying pero bigla naman itong tumango. "H-how?"
"I'll talk to Papa."
"Now?"
"No."
"Huh? When?"
"After we awake." nginusuan ko ito. Akala ko naman seryoso ito. "Can you start now?"
"Start what?" i tap my side and he immediately get that. He lay beside me and even cover his self using my blanket. Tinaas ko ang ulo ko ng nilagay niya ito sa may ilalim ng ulo kaya ang nangyari nakaunan na ako sa kanya habang ang kabilang braso naman ay nakayakap sa'kin. "Lagot tayo kay Papa." kunting maling galaw ko maglalapat ang mga labi namin. "I'll tell him your name." inismidan ko ito pero hinalikan naman niya ako. .
"Baka makita tayo ni papa--
He kiss me again. "Loko--- Hindi na mabilis ngayon dahil tinagalan niya ang halik sakto para hingalin ako. "Let's sleep."
"Hmm. Kiss lang?" ungot ko sa kanya. Tumawa naman ito sa sinabi ko. "No make-out?" dagdag ko pa. Shit. I was sound like a desperate here! "No make out for now." he buried my face at his chest and I tighten my hug until I fell asleep.
The next morning wala na siya sa katabi ko kaya agad akong naghilamos para makababa naman. Halos takbuhin ko na ang hagdan makababa lang. Nag slow down lang ako ng makita ko siyang paakyat sana. His wearing now an new outfit different on what he wearing last night. I jump to him for a hug. I heard he chuckle.
"Aga ba niyan anak." napahiwalay naman ako dahil sa boses ni Papa. Tinawanan ko pa ito ng nahihiya habang pailing-iling naman si Lennox. Kumain kami ng breakfast na parang walang nangyari. We causally talk different things and they never mentioned what happened yesterday or even the issue. They remain silent and act as if there's no incident.
Pabor naman sa'kin ang ganun.
Hinatid ako ni Lennox sa school at sinabi niya pa na susunduin niya ako mamaya. Pagpasok ko sa room hindi pa ako nakaka ilang hakbang sinalubong naman agad ako ni Silcany ng mga tanong about kahapon and since isa siya sa nakakaalam sa nangyari kinuwento ko yung mga nalaman ko. "Sadya?..maldita talaga yang pinsan mo." gigil nitong sabi. "Nababagay lang 'yun sa kanya. Sinong nasa matinong pag-iisip ang gagawa nun?" nagpapasalamat na lang talaga ako na ibang lengguahe ang gamit niya dahil kung hindi baka naiintindihan na kami ng mga kaklase namin na hanggang tingin lang ngayon. Probably they didn't understand what we are talking about but one thing for sure they know how gigil is Silcany because of her loud voice.
"Hinaan mo nga yang boses mo. Pinagtitinginan ka na nila."
"Wala akong pake. Hindi naman nila ako naiintindihan. Bahala sila."
"Loka ka talaga!"
"Sadya naman." ako pa sadya ang inirapan nito. "Tara na nga lang kumain. Nagutom ako bigla."
"Mamaya. On time pa."
"Hindi na yun dadating." nakatayo na ito at nakikipagtitigan sa'kin pero sa huli naupo siya at sabay naming pinalipas ang 20 minutes. Ang rule kasi dito kapag 20 minutes na wala pa ang professor automatic wala ng klase. Ito ang kagandahan dito minus nga lang ang mga pagawa nilang activities.
"Hey. Hey. Hey."I greeted him.
"Hey." he give me a kiss first helping to fix my seatbelt. "How's your day?"
"Good."
"Okay."
"Saan tayo ngayon?"
"I'll send you at your house." napasimangot ako. Tumawa naman ito sa reaksyon ko. "Uuwi na?"
"Yes."
"No gala?
"Nothing."
"Why?"
"Do you want to go somewhere?"
"Can we stay at your Condo?" pag-iingat ko pero nginisian niya ako. "No." sinimangutan ko ito.
Truth to his word he send me out at home. Akala ko nga hindi na rin siya lalabas pero sinabayan niya ako makapasok pagpasok naman namin agad na bumungad si Kuya Laurence na saktong kakatayo lang din. "Kuya?" His attention is at Lennox so I look at him too and Lennox look at me. "I'll be at your kitchen first." he kiss me at my forehead before he walk away. I look again to Kuya Laurence who is currently smiling at me but behind those smile i can feel how tired he is.
We both sat face to face in each other. "I'm going to say sorry first for what my mom act yesterday." tumango na lang ako. "Alam kong mali ang ginawa niyang pagsugod sayo sa school even here.."
"Naiintindihan ko ang nararamdaman ni Tita." His expression change. "Typical you... You always say that.." umiling iling pa ito sa'kin na akala mo may nasabi akong mali. "Pinapaliwanag ko na sa kanila na imposible ang gusto nilang mangyari about kay Laura. She needs to stay there until she finally back to her mind, normally."
"Hmm. How is she?"
"Day by day she's getting worst.. " malungkot itong ngumiti. "Hindi na namin alam ang gagawin sa kanya. Kapag nilabas namin siya alam kong gagawa na naman siya ng hakbang...sa-sayo.... What she did is below the belt. She destroyed your name and we can't do about."
"Thankful pa rin ako na sa facility lang nilagay instead of jail but Mom cannot accept that fact especially that she saw how devastated she is pero kailangan niya 'yun."
"Kuya... alam mo kung anong pinagdaanan ng pamilya namin years ago.. "he nodded at me. "Nahirapan si Mama maging si Papa. Pinagsalitaan kami ng mga kilala at hindi namin kilala sa Pilipinas. Nung umalis kami doon imbes na magandang alaala ang iiwan namin puro sakit.. You know how I feel. I was kidnapped. Inakala ko pa na-na..narape ako which is good na hindi pero yung alaala hindi mawawala... Kaya naiintindihan ko sina Mama kung bakit ayaw nilang pumayag dahil miski ako kuya napagod na akong intindihin si Laura baka---baka sa pangatlong pagkakataon hindi ko na kayanin ang kung ano mang gawin niya. Sorry kung ngayon hindi ko na kayo mapapagbigyan.. "
"I understand Neticia..You are the victim. Hindi dapat namin kayo pinapangunahan. I understand Tita and Tito. " napatayo ako gaya niya at niyakap niya ako. "I hope things won't change between us. Ang panget mo pa rin." hinampas ko pa ito. "Panget ka din. Salamat kuya." ginulo niya ang buhok ko bago siya nagpaalam na umalis.
Pupuntahan ko pa lang si Lennox pero naabutan ko na siya sa may pintuan ng kitchen na nakahilig. His arms crossed while staring at me. "Kanina ka pa ba diyan?" he shook his head. He motion me to come and I step forward. He open his arms and since being an obedient one..lols.. He welcome me with a hug.
"Feeling better now?"
"Hindi pa rin." sinimangutan ko ito mukha namang nakuha niya dahil pinisil niya lang ang ilong ko. "Later.." agad namang nanlaki ang mata ko. "Later?" he slowly nodded. "Anong definition ng later mo?"
"When the time comes." tinawanan ko naman ito ng sarcastic. Sa later na 'yan na ay scam. Sabi na! Nakauwi't lahat na siya wala yung later na yun! Scam talaga. Red flag again. Chos.
"Malapit na birthday mo, anong plano mo?"
"Wala."
"Hindi mo ako iimbitahan?" ni head to foot ko ito at inismiran. "Sino ka ba para imbitahin ko---Aray naman!" hilahin ba naman ang buhok ko! "Gaga. Kaartehan mo." inagaw nito sa'kin ang iniinom kong fruit shake.
"Seryoso kasi."
"Seryoso naman ako."
"Sarap mo kausap."
"I know." I even flip my hair. Napatigil naman ito na parang diring diri sa'kin. "Tunay na...Baka gaya lang dati. Dinner lang sa bahay ganun."
"Walang pa party?"
"Saka na kapag nagustuhan ko na."
"Hindi na mangyayari."
"Sa birthday mo na lang kaya?"
"Duh. Wag mong ipaparinig 'yan kay Dalton kung ayaw mo pang makalbo ko." i laugh at her. Last time kasi nabanggit ko kay Dalton na gusto ng beach birthday celebration ni Silcany aba ang mokong bilang may-ari ng resort doon cinelebrate. Sadyang pinaclose niya 'yun para sa'min. Siya na din mismo ang gumastos ng transportation by plane kaya ang nangyari parang naghire na rin na siya ng airplane dahil napuno ng bisita ni Silcany.
Priceless naman ang reaksyon ng loka kaya ang nangyari kapag pasok nila sa kwarto hindi na lumabas! Hmmm. I wonder ano kaya ginawa nila? Natawa naman ako sa naisip ko.