Marcial pov
"Police chief superintendent",napatayo ako sa pagtawag sakin ni major, isa stang police director mas mataas kesa sakin,
"Sir?", nagbigay galang ako ng makatayo mula sa upuan,
"Hahahahaha marcial! Tayo lang dalawa dito! Sige na tama na ang pagiging pormal!", kaibigan ko sya simula nung college ng kuhain ko ang kursong ito at isa sa mga nagturo sakin kung pano mas maging magaling na police, sumulyap sya sa loob kung saan ay andon ang Lima
"Malaki na ngang talaga si daisy",aniya, ngumiti ako at sinulyapan ang anak kong kumakain na ng mansanas pagkatapos matulog
"Hmm! Mabilis ang panahon, ni hindi ko nakita ang pag laki nya",saad ko, ngumiti ito
"Hayyys! Marcial kung ako ang tatanungin ay mahirap ang sitwasyon ngayon, hamakin mong anak mo pa ang makakaparanas sa atin ng isang kasong hindi natin alam kung pano sosolusyunan",anya pa
"Sa nakikita ko sa kanya malaki ang galit nya sayo",
"Alam ko yon, nakikita ko yon sa mata nya",saad ko
"Kahit ako ay hindi inaasahan ang malalaman ko, buong akala ko ay ang batang artista na yon si daisy? At umabot sya sa yapak ni ayesa! Yun pala ay",
"Isang kasinungalingan lahat ng yon, ginawa ko yon para...para mabawasan kahit papano ang pangungulila sa kanya, kasalanan kong nawala sya sakin...kasalanan ko yon...at pinag sisisihan ko lahat yon, walang oras na hindi sya pumapasok sa isip ko, mula sa pagising ko at pagtulog lagi ko syang iniisip kung ano na bang nangyayare sa kanya, kung ano na ba sya? Nagseselos ako sa tinuturing nyang daddy, kahit hindi ko naabutan o nakita ang paglalapit nila ay pakiramdam ko ay naapakan ng taong yon ang posisyon ko bilang ama ni daisy na kung katunayan ay wala akong karapatan at ako rin naman ang nagtulak na mapunta sa kanya ang anak ko",saad ko, huminga ako ng malalim
"Iniisip ko lang, kung hindi ko ba sya pinabayaan? Nandito kaya sya ngayon?",saad ko,
"Kung naging mabuti ba akong ama? Magiging ganito ba sya? Malayong malayo sa dating daisy, malayo sa anak ko, anong magagawa ko? Ako ang dahilan kung bakit sya naging ganyan!",don ay tumulo ang luha na kanina ko pa pinipigilan,
"Kung ako man ang nasa posisyon nya, marcial? Kamumuhian din kita, masyadong bata ang edad nya ng iwan mo, sinakto mo pa nakakamatay lang ni ayesa? Kahit kanino marcial Hindi kaangkop angkop ang ginawa mo, pero naniniwala akong dadating ang oras na babalik din sa normal",
"Pano? Malalim ang galit nya sakin? Pano yon mangyayare kung hirap na syang magpatawad, kagaya ng sinabi ko iba na sya sa dati",
"Pero Hindi ibig sabihin non ay wala na ang dating daisy marcial", napatakip ako sa kanya,
"Nakikita mo ba ang sandamakmak na tao dyan sa labas? Na kahit gabi ay hindi umaalis? Lahat yan tinulungan nya ng walang kapalit, gumawa sya ng masama para tumulong sa iba? Hamakin mo nga, tama sila, may mga taong marami ang pera na sa malinis nila nakukuha pero kahit barya ay hindi man lang makabigay? Hahaha kahanga hanga sa totoo lang kahit man ako ay hindi ko naiwasang humanga sa kanya, ang matulungin at mabuting daisy na nakilala ko marcial kahit na hindi sya lumalapit sakin non at takot sa tao! Eh? Masasabi kong andyan pa rin yon sa puso nya",natawa ako, totoo yon takot sa maraming tao si daisy
"Nasa puso nya pa rin si daisy Marcial kailangan mo lang ipaalala sa kanya kung sino sya",
"P-pano ko gagawin yon? Kung makukulong sya?",saad ko,
"Hindi pa naman nag dedesisyon ang presidente? Naidala na sa palasyo ang report sa sagot about don sa mga tao jan sa labas, marahil ngayon ay binabasa na ng presidente sa isang araw ay pupunta kami ron para sa pag dedesisyon",saad nya, sumibol ang kaba sa dibdib ko
"Wag kang masyadong mag alala marcial, mabilis kang tatanda nyan sige ka! Kung ako ang mag dedesisyon palalayain ko sya",ani nya,
"Ako'y mag papaalam na! May gagawin pa ako",ngumiti ako at tinaas ang kanang braso at nilagay ang kamay sa noo, bago tumango, at tumalikod ito, tumingin ako kay daisy
'may pag asa bang mapatawad mo ko anak??',
Erlyn pov
"Dad?? Kamusta si ate?",tanong ko kay dad, mula sa cellphone, andito ako sa kwarto at nag aaral katatapos lang kumain at nagpapahilan, hindi umuwi si dad, at don muna nagbabantay kala ate,
"Ayus naman sya erlyn",
"Talaga dad? Pwede ko ba syang makausap??",
"Mukang matutulog na sya",ngumuso ako
"Matutulog na? Ang alam ko maghapon yang tulog ah",
"Bakit mo alam?",takang tanong ni dad kaya natawa ako
"Eh! Kasi dad! Hobby nya matulog non! Masgusto nyang matulog maghapon kapag may pasok ako at wala kaming usapan na pupunta sa mall",
"Hahaha ganun ba? Yun Lang nga ang ginagawa nya dito, hihiga uupo kakain",natawa ako
"Dad!? Yung sugat ni ate kamusta?",
"Katatapos lang ng nurse na malinis ang sugat nya kanina, at magaling na ang iba nilalagyan na lang ng cream para hindi nag scar",
"Mabuti naman kung ganon, dad! Hayysst! Namimiss ko sya daddy",
"Wag kang mag alala sa isang araw ay pag dedesisyonan na ang kaso nya",
"Talaga dad! You mean? Makakalaya na sya?",saad ko
"Hindi ko sigurado erlyn, presidente mismo ang mag dedesisyon nyan, pero sana nga erlyn, sana nga makalaya ang ate mo",
"Ipagdadasal ko dad! Mabuti syang tao! At isa pa kapag hindi sya pinalaya baka mas lumala ang rale dyan",natatawang ani ko natawa ito
"Yan din iniisip ko, andito sila sabi ni jonathan asa labas ay ayaw mga umalis",
"Hindi sila iniwan ni ate! Kaya hindi din nila iiwan si ate!",masayang saad ko
"Tama ka erlyn! Oh sya? Ibababa ko na ang tawag erlyn! Maaga pa ako bukas matulog ka na rin",
"Opo dad! Mag iingat ka, i love you! Goodnight! Pakisabi kay ate i love you! Tapos goodnight",saad ko
"I love you din erlyn, goodnight sige makakarating",saad ni dad,
"Bye po",saad ko saka ko pinatay ang tawag, nakangiti ko itong sinauli sa bag saka pinagpatuloy ang pagbabasa para sa quiz, nabasa ko naman na ang iba kaya naging madali saking mag basa, saka ko ito sinara at nilagay sa shelf ng matapos ay tumayo ako at umupo sa kama, nahiga ako don at tumitig sa kisame
"Sana po bigyan nyo si ate ng pangalawang pagkakataon para maayos ang buhay nya",pagkausap ko, huminga ako ng malalim at nag sign of the krus, saka maayos na nahiga bago patayin ang lampshade at pumikit