Pazar sabahları güzeldir, insanlar genellikle istediği saate kadar uyur ve huzurla güne başlarlar.
Bir buçuk yaşındaki kızınızın ve eşinin cıvıltılı, neşeli gülüşme sesleriyle uyadınız. Sağına baktığında Eren'in burnuyla küçük kızınızın göbeğini gıdıkladığını ve onu kahkahalara boğduğunu gördün.
"Aşkım," dedi Eren, saniyelik olarak sana bakarak. "Seni uyandırdık mı?"
Gülümsedin. "Sorun değil, böyle uyanmayı seviyorum." Yatakta doğrludun ve mutlulukla kızına ve eşine baktın. İkisinin yanağına da birer öpücük kondurdun.
"Anne!" Dedi Carla neşeyle. Babasının kucağından kendini sana itti ve kollarını sana dolayarak sarıldı.
"Günaydın bebeğim," dedin yanaklarına sayısız öpücük kondururken. Carla senin dudaklarına baktı. "Güyandın."
Tatlılığına Eren ve sen güldünüz. "Benim tatlı bebeğim." Diyerek onun babasınınki gibi kahverengi olan kısa saçlarını öptün.
Küçük kızı yatağa geri bıraktın, oyuncaklarıyla ilgilenmeye başladığında sana bakan yeşillerle kesişti gözlerin.
"Eren?" Dedin, elin onun boynunu sardı ve kendine çekti. "Bana neden öyle bakıyorsun aşkım?"
Eren gülümsedi ve senin dudaklarına baktı. "Karıma bakıyorum, kızımın annesine?"
"Hm, tamam o halde." Dedin ve onun pembe dudaklarına kısa bir öpücük bırakıp geri çekildin.
"Ben kahvaltıyı hazırlayayım."
Yataktan kalktın ve yüzünü yıkadıktan sonra mutfağa geçtin ve kapıda durdun. Kahvaltı masası çoktan hazırdı.
Beline dolanan kollarla beraber irkildin ve arkanı döndün. "Eren, bu ne için?"
Gülümsedi ve boynunu öptü. "Ne için mi? Bilmiyor musun?"
Kafanı şaşkınca iki yana salladın.
Eren'in büyük elleri iki yanağını avuçladı. "Bugün evlilik yıl dönümümüz, güzelim."
"Ne?" Neredeyse çığırdın. "Ben, ama, nasıl unuturum?!" Dedin kendi kendine.
Eren dudaklarını almına bastırdı ve yanağını okşadı. "Sakin ol sevgilim. Kızımızla ve benimle çok ilgilendiğin için unutmuş olabilirsin, sorun değil." Dedi ve sana sarıldı. Çenesini kafanın üstüne koydu.
Geri çekilip kafanı kaldırarak ona baktın. "Eren, size sahip olduğum için çok şanslıyım."
...
"Şşhh, sessiz ol kızım! Sürprizimizin bozulmasını istemiyoruz değil mi?" Dedi Eren fısıltıyla.
Carla kafasını salladı ve heyecanla mumları yanan pastaya baktı.
Eren pastayı dikkatle eline aldı, ayrıca kucağında çocuğunu tutarken pastayı taşımak daha da zordu.
Yavaşça mutfakta yemek pişiren sana doğru adımladılar.
"İyi ki doğdun Y/N, iyi ki doğdun Y/N! İyi ki doğdun iyi ki doğdun, mutlu yıllar sana!"
Hızlıca eşine ve kızına döndün. "Eren!" Dedin telaş ve mutlulukla. Pastayı hızla onun elinden alıp tezgaha bıraktın.
"İnanmıyorum, unutmuştum!" Dedin elini yanaklarına koyup pastaya bakarken.
Odağın Erem ve Carla'ya döndüğünde gözlerinin dolmasını engelleyemedin.
"Of! Çok tatlısınız!" Dedin ikisine birden sarılırken.
"İyi ki doğdun hayatım, iyi ki varsın." Dedi Erem boşta kalan kolunu beline sararken.
"Siz de iyi ki varsınız, şapşallar."
...
Carla parkta arkadaşlarının peşinden koşuyordu. Ayağı tökezleyip yere düştüğünde, ağlamaya başladı.
Sen arkadaşının doğum gününe gitmiştin, bu sebepten ötürü eşin ve kızın bir günlüğüne baş başa kalmıştı.
"Ah, ne oldu bebeğim? Yaralandın mı?" Dedi Eren kızının yanına koşarak. Onu hızla kucağına aldı ve kanayan dizini kontrol etti.
Carla ağlayarak babasına sarıldı. "Acıyo!"
Eren kucağında Carla ile yerden doğruldu ve bir banka oturdu.
"Tamam canım, baban seni iyileştirecek." Dedi ve daha önceden almış oldukları su şişesinden bir miktar su aldı ve kızının dizine döktü.
"Yara bandı ister misiniz?" Dedi bir kadın. Sarışın ve kahverengi gözleri, uzun bir boyu vardı.
Eren onda hiç iyi bir aura sezmedi.
"Eğer yanınızda varsa, iyi olur."
Kadın çantasına elini attı v etek hamlede yara bandı kutusundan bir adet bant çıkarttı ve Carla'ya doğru eğilerek bandı kızın dizine yapıştırdı.
Bu aşamada göğüsleri açığa çıkmıştı. Kendini biraz ileri getirdi. Eren, gözlerine hakim oldu ve kadının istediği şeyi yapmadı.
Kadın biraz daha ileri geldi. "Babacığın bir yara bandına ihtiyacı yok mu?" Bacağını, Eren'in bacağına sürttü.
"Hanımefendi ne yapıyorsunuz?" Diye bağırarak banktan kalktı Eren. "Ahlaksızlığınıza tahammül edemeyeceğim maalesef, yara bandı için teşekkürler!"
Carla'nın çantasını aldı ve parkın dışına doğru çıkacakken kadının seslenmesiyle durdu. Onun peşinden geliyordu
"Hey, hadi ama! Her bekar babanın biraz ihtiyacı vardır?" Kolunu, Eren'in koluna dolamaya çalışsa da Eren tek hamlede kurtuldu.
"Bunu ne-"
"Bekar olduğunu da nereden çıkardın?" Dedin Eren'in arkasından. Kocan, arkasında senin sesini duymayı beklemiyordu ki şaşırdı ama bunu belli etmedi ve sırıttı.
Bir adım daha atarak kadının karşısına geçtin. "Çocuğu olan herkese sürtünür müsün? Ya da herkese sürtünüyor musun?" Dedin kaşlarını çatarak.
Kadının gözleri dehşetle açıldı. "Ne diyorsun, ne sürtünmesi be!"
Meydan okuyucu bir tavırla ona baktın. "Yardımın için teşekkür ederiz, ama şimdi evimize gitmemiz gerek. Kocamla biraz meşgul olacağız." Dedin ve elini Eren'in eline kenetledin.
Kadın sinirle size baktı. Adım adım geriledi. "Başından evli olduğunu söyleseydin ya!" Dedi ve hızla dönüp koşmaya başladı.
"Bu neydi?" Dedin şaşkınlıkla.
"Bilmem." Dedi Eren de kadının arkasından bakarken. "Deli herhalde."
"Neyse." Dedin ve gülümseyerek eşine döndün. Carla'yı kucağına aldın.
"Benim prensesim yaralanmış mı?" Yanağına bir öpücük kondurdun.
Eren, hızla senin dudaklarına bir öpücük kondurduğunda gözlerin şokla açıldı. "Eren, çocuklar var!"
"Olabilir, bakmasınlar." Dedi ve sırıttı.
"Günün nasıl geçti, eğlendin mi?" Dedi Carla'yı senin kucağından alırken.
"Evet, epey eğlenceliydi." Anlamayarak sana baktı.
"Davetlilerden biri diğeriyle saç baş kavga etti, doğum günü pastasını diğerinin kafasına fırlattı ve meşrubat temceresine birbirlerinin kafasını soktular."
Eren şaşkınlıkla sana baktı, dümdüz olan ifadesi aniden kahkahaya dönüştü. "İnan-inanamıyorum!" Dedi katıla katıla gülerken.
"Ve kavganın konusu pişti olmalarıydı." Dediğinde daha çok gülmeye başladı. Sen de kıkırdadığında minik bir gülüş daha duydunuz.
"Sen neye gülüyorsun acaba?" Eren hala kahkaha atarken kaşlarını havalandırdı ve Carla'ya sordu.
Küçük kız soruyu anlamadığından gülerek cevap verdi.
"Neyse, senin günün nasıldı. Carla seni yormuş olmalı."
"Hayır." Dedi Eren, kızın tombul yanağına bir öpücük bıraktı. "Hiç de bile. Prensesim beni asla yormaz."
Gülümsedin. Sonra sana döndü ve elini yanağına attı.
"Ve Kraliçem de öyle."
ya ben bunu yapamadım tam sanırım aklıma fıkır gelmedı
ama denıcem valla denicem bi daha