Kabanata 2:
Grant Benjamin
Threscia Alessandra's Point of View
"Nasa Pavilion po si Madam Tiffany. Samahan ko na po kayo patungo sa kaniya," tugon nito na ikinatango ko lang. Nauna siyang naglakad at sumunod naman ako sa kaniya.
Tahimik ang buong mansion at mabuti na lang ay hindi ako nag-heels ngayon dahil baka mag-iingay ito pagkatapak ko rito. Patuloy ko lang sinusundan ang kasambahay.
Lumabas kami sa isang pinto at bumungad na nga sa akin ang Pavilion. Ang daanan patungo sa pavilion ay napalilibutan ng mga fresh na bulaklak. Rinig na rinig ko rin ang mga huni ng ibon na lumilipad at ang paglagaslas ng tubig sa fountain.
It's a paradise.
"Nandito na po tayo, Miss Threscia," kalaunan ay nagsalita ang kasambahay kaya napatingin ako sa kaniya at ngumiti.
"Thank you po," magalang kong tugon at yumuko ito sa akin bago ako iniwan. Binalik ko na ang tingin ko sa isang gazebo na kung saan ay nakaupo mula roon si Tita Tiffany habang may binabasa at nakasuot ng Allover Floral Print Criss-cross Maxi Cami Dress.
Maputi at maganda si Tita Tiffany, model sila dati ni Mom kaya sexy pa rin sila hanggang ngayon at maganda. Naka-bun si Tita at mukha talaga siyang diwata. Isa siyang Pinay gaya ni Mom.
Pansin ko rin ang isang tasa at takuri na nasa mesa niya. Ngumiti ako at lumapit sa kaniya.
"Tita," tawag ko sa kaniya dahilan para malipat sa akin ang tingin niya. Nang makita niya ako ay ngumiti siya sa akin at nilapag ang binabasa niya sa mesa para salubungin ako.
Tumayo ito at agad ko siyang niyakap at nakipagbeso.
"Iha, you're here. Your Mom texted me that you're coming. Let's sit," wika ni Tita at hinawakan nito ang kaliwa kong kamay at iginiya para umupo. Pagkaupo namin at nilapag ko ang flower tea sa mesa at nilapit iyon sa kaniya.
"Binilhan ko po kayo ng flower tea," kalaunan ay sambit ko na ikinangiti niya. Kinuha niya naman ang paper bag at nilagay sa tabi niya. Kapagkuwa'y tumingin siya sa akin.
"Thank you for this, Threscia. I really want you for my son," hindi ko maiwasan ang hindi mapangiti sa tinuran ni Tita.
"Salamat po, Tita. Sabi ni Mom ay may ibibigay raw po kayo sa kaniya. Ako po ang inutusan niya para kunin ito," tugon ko na ikinatango niya.
"Right," aniya at may kinuha na isang paper bag sa tabi niya. Kapagkuwa'y inabot niya ito sa akin. Napatingin ako roon at agad namang tinanggap. Kalaunan ay nilapag ko iyon sa tabi ko.
"Thank you po, Tita. Nasaan po si Grant?" Napasulyap ako sa kaniya para itanong iyon. Hindi ko kasi tinatawag na 'Kuya' si Grant kahit na mas matanda siya sa akin ng apat na taon. I'm just 17 years old and he's already 21 years old.
"May pinuntahan lang, anak. Babalik din siya maya-maya," tugon niya na ikinatango ko lang. Kung gano'n ay hihintayin ko na lang siya dahil hindi ako aalis sa mansion na ito hangga't hindi ko siya nakikita.
Inabot ni Tita ang teacup niya at humigop doon habang nakatingin sa akin. Bigla naman akong na-conscious sa itsura ko ngayon. Inilayo niya ang teacup sa labi niya nilapag ulit iyon.
"You're pretty, iha. How are you and my son? Hindi ko ba alam kay Grant, nasa iyo na ang lahat ng gusto ng isang lalaki sa isang babae. Malapit ko nang isipin na bakla ang anak ko," natatawang wika niya dahilan para mapatawa rin ako.
Ako rin ay iisipin kong bakla si Grant kung hindi ko alam ang tungkol sa relasyon niya sa kasambahay namin.
Kung alam mo lang Tita na may girlfriend na si Grant, you won't stay still. Tumigil na akong tumawa at bumuntong-hininga.
"As usual po, he's still avoiding me, Tita," malungkot kong tugon sa kaniya. Kahit hindi ako pinapansin ni Grant ay hindi pa rin ako titigil. Alam kong balang-araw ay mar-realize niya rin ang halaga ko.
Ika nga nila, remember why you started and don't give up, find a way. Nasimulan ko na ito kaya tatapusin ko ito. Hinding-hindi ako susuko kay Grant.
Tita Tiffany looks at me with an expression of sad confusion on her face.
"Hmmm, don't worry. I have plans," aniya at ngumiti sa akin. 'Yong ngiti na may binabalak dahilan para kumunot ang noo ko. Hindi ko alam pero parang kinakabahan ako sa sinabi ni Tita.
"Anyway, I baked cookies, dear. Samahan mo ako sa kusina," maya-maya ay anyaya niya sa akin. Tumango naman ako sa kaniya at binitbit ang paper bag. Sabay kaming tumayo at sabay kaming pumasok sa loob ng mansion niya.
Agad naming tinungo ang kusina nila at napansin ko agad ang mga chocolate chip cookies sa island counter na nakalagay sa wax paper at pinatong ito sa baking sheet. Mukhang pinalamig lang ni Tita.
"I heard from your Mom that you love baking. Iha, you're almost perfect," sambit ni Tita na ikinangiti ko lang. Nang makarating kami roon ay may kinuha si Tita sa ref nila. Like she said, I really love baking. I know how to cook but I'm more into baking.
"Don't worry, Tita dahil dadalhan ko po kayo ng cupcakes next time," tugon ko dahilan para mapatingin sa akin si Tita. Ngumiti siya at kumuha ng isang baso. Napansin ko rin ang hawak niyang fresh milk.
"Sure, iha. Our doors is always open for you. You're welcome here anytime," wika niya habang abala sa paglalagay ng gatas sa baso. Sa sinabi niyang iyon ay hindi ko maiwasan ang hindi mapangiti.
Kalaunan ay inabot niya sa akin iyon at agad ko namang tinanggap. Nilapag ko ang paper bag sa island counter at umupo sa stool. She then offered me her cookies. Kumuha ako ng isa at agad na kumagat.
I chewed it and I immediately taste the vanilla and chocolate chips from it. Grabe, ang sarap. Napasulyap ako kay Tita na nakangiti habang pinagmamasdan ako. Nilunok ko muna ito at sumimsim sa gatas. Nilapag ko ang gatas at nagsalita.
"It's delicious, Tita," ani ko na lalo niyang ikinangiti.
"Thank you, dear. Kain ka lang," she offered to make me nod. Gaya ng sabi niya kumain lang ako ng kumain. Maya-maya ay may narinig akong palalapit na yabag.
"Oh son, you're here. Threscia is here," napatigil ako sa pagnguya nang nagsalita si Tita. Tama ba ang narinig ko?
Napalunok ako at inayos ang sarili ko bago lumingon. Kaagad na bumilis ang tibok ng puso ko nang magtama ang mga mata namin. Kalaunan ay umiwas siya ng tingin at lumapit naman si Tita sa kaniya.
Huminga ako ng malalim at iniwas ko rin ang tingin ko sa kaniya. I then continued eating my cookies and took a sipped from my milk.
"I'll go upstairs," his deep voice echoed on the four corners of their mansion. Bumuntong-hininga na lang ako at nang maubos ko ang cookie ay inabot ko ang table napkin at nagpunas doon.
"Right. Take Threscia with you. Utusan ko muna kayo na pumunta sa supermarket para mag-grocery," lalong bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa narinig ko. Inabot ko ang isang baso ng gatas at dahan-dahan kong ininom iyon. Inaabangan ko kung ano sasabihin ni Grant.
"Ask some maid to do the task," tugon ni Grant. Ayaw niya talaga akong makasama. Bakit ba ayaw niya sa akin? Huminga ako ng malalim at nilapag ang baso sa island counter.
"Marami na silang gawain, anak," wika ni Tita at lihim lang akong mapangiti.
Sige, push mo 'yan, Tita.
"Alam kong hindi mo ako matitiis anak," naglalambing na sambit ni Tita. Rinig ko namang napabuntong-hininga si Grant.
"Alright. I'll take Threscia with me," he replied and took a quick glance at me. Nanlalaki ang mga mata kong nakatingin sa kaniya.
"Hmm, that's my son. Wait, I'll give to Threscia the list of goods that you should buy," nalipat ang tingin ko kay Tita Tiffany na pasimpleng kumindat sa akin at kinuha na ang isang papel na nakapatong sa island counter. Kapagkuwa'y inabot sa akin ni Tita iyon at tinanggap ko naman.
Bumaba na ako mula sa stool at inabot ang shoulder bag ko na nasa island counter. Isinabit ko ito sa balikat ko at sumulyap kay Grant na pinapanood ang bawat galaw ko. Natatakot tuloy akong magkamali.
Humarap na ako kay Tita na ngayo'y nakangiti sa amin.
"Tita, punta na po kami," paalam ko at ngumiti siya sa akin. Yumakap ako sa kaniya at bumeso. Hihiwalay na sana ako sa yakap ngunit pinigilan ako ni Tita at inilapit ang labi sa kanan kong tenga.
"Enjoy kayo ni Grant, my sweet," bulong nito na ikinahagikgik ko. Tinapunan ko ng tingin si Grant na tahimik lang nakamasid sa amin.
"Sure, Tita. Will do," tugon ko at kapagkuwa'y humiwalay na yakap. Tumikhim si Tita at kumindat sa akin.
"Let's go," rinig kong sambit ni Grant kaya napatingin ako sa kaniya. Nauna siyang naglakad kaya agad akong sumunod sa kaniya at pinantayan ko siya. Bitbit ko ngayon ang paper bag na bigay ni Tita kay Mom na sadya ko kanina.
Nang makalabas kami sa mansion niya ay napansin ko agad ang grey na audi niya. Lumapit kami roon at nauna si Grant sa akin para pagbuksan ako ng pinto. Hindi ko maiwasan ang hindi mapangiti.
"Thanks," tipid kong ani bago maingat na pumasok sa loob. Nilapag ko naman sa tabi ko 'yong paper bag na bitbit ko. Kalaunan ay maingat na sinara ni Grant ang pinto. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa makapasok siya sa driver's seat.
Iniwas ko na rin ang tingin ko sa kaniya para ikabit ang seatbelt ko. Nang ayos na ang lahat ay pinaandar na ni Grant ang kotse. Kapagkuwa'y pinaharurot na niya ito. Habang nasa biyahe ay napatingin ako sa listahan na binigay ni Tita sa akin.
Halos lahat ay nabibili lang sa supermarket kaya hindi kami mahihirapan ni Grant. Hindi naman nagtagal ay nakarating na kami sa Savemore. Agad na pinarada ni Grant ang kotse sa bakante na space sa parking lot.
Tinanggal ko na ang pagkakabit ng seatbelt ko at hinawakan na ang door handle para buksan iyon. Nang magbukas ay itinapak ko ang kanan kong paa sa semento at bumaba na sa kotse niya.
Binitbit ko na rin ang paper bag at napasulyap ako kay Grant na kalalabas lang din sa kotse habang sinasara ko ang pinto. Napatingin din siya sa akin at ngingiti na sana ako nang agad din siyang nag-iwas ng tingin.
Napairap na lang ako sa kawalan. Nauna na siyang naglakad at sinundan ko naman siya. Kalaunan ay pinantayan ko siya at sabay kaming pumasok sa loob.
Sinundan ko lang siya ng tingin nang kumuha ito ng shopping cart at tumingin sa akin. Iniwan ko rin muna sa baggage center 'yong paper bag ko at nilagay sa shoulder bah ko 'yong card.
"Ihuli natin frozen foods, sa bakery muna tayo," I spoke and he just nodded. Nauna na ito at sumunod naman ako. Habang tinutungo namin ang bakery section ay tiningnan ko ang listahan ni Tita Tiffany.
Wheat Bread, White Bread, Grain Bread, Bagel, Pretzel, Croissant. Iyan ang mga nasa list ni Tita. Nang makarating kami roon ay agad kong kinuha ang mga ito at ch-in-eck ang expiration date nito bago nilagay sa shopping cart.
Of course, you need to check its expiration date.
"Meat and Seafoods naman tayo," ani ko at sumulyap sa kaniya na tanging tango lang ang tinugon niya sa akin.
I was busy examining the meat and kinds of seafood when his phone rang. I stopped for a while and took a quick glance at him. I saw him answer the call while looking at me.
"Okay, pupuntahan kita," iyon lamang ang narinig ko at ibinaba na niya ang phone niya. Kapagkuwa'y tinapos na niya ang tawag.
"It's Bethany, she needs me," sa sinabi niyang iyon ay napairap na lang ako at minura si Bethany sa utak ko. Kahit kailan talaga, panira. Humanda siya sa akin mamaya.
"Okay, you can go," I coolly responded and he just nodded at me.
"Are you sure that you're okay being alone? I'll call one of our housemaids to accompany you," I gave him a genuine smile. Alam ko naman na pupuntahan niya pa rin si Bethany kahit na hindi ako pumayag. Oh well, love is blind so as Grant.
"No need. I can manage. I'll just wait for you," iyon na lamang ang tinugon ko at tumango lang naman siya sa akin. I bit my lower lip and looked away. Kaya ko naman maghintay kahit gaano katagal basta para sa kaniya.
"You don't have to wait for me. I might not come back. I'll call someone to pick you up if I can't come," bumuntong-hininga lang ako sa sinabi niya at binalik sa kaniya ang tingin ko.
"It's fine, I'll wait for you and I have a driver with me in case you can't come to pick me up," ani ko at huminga siya ng malalim bago tumango sa akin. May inabot siya sa akin na isang black card at tinanggap ko naman iyon.
"Use that to pay the goods," bilin niya at masunurin lang akong tumango.
"I have to go," iyon ang huli niyang sinabi at tumalikod na. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa makalayo siya sa paningin. Huminga lang ako ng malalim at binaling ang tingin ko sa clear fridge.
Kukunin ko na sana 'yong naka-pack na crabs nang biglang nag-ring ang phone ko. Sinara ko saglit ang fridge at kinuha ang phone ko mula sa bag ko. Kalaunan ay tiningnan ko ang caller ID, it's Tita Tiffany.
Nakangiti ko itong sinagot.
"Yes, Tita?"
"So how are you and my son?"
"He left, Tita," I honestly responded making her silent from the other line.
"Where did he go?"
"He has some personal matters to attend, Tita. And, it's fine with me. Ayos na sa akin na kasama ko po siya," nakangiti kong tugon. Totoo ang sinabi ko. Ngayon ko lang nakasama ng matagal si Grant nang ganito kalapit at masaya na ako dahil doon.
Isa pa, ayaw ko rin sabihin na pinuntahan niya si Bethany dahil ayaw ko namang makialam. Huminga lang ako ng malalim at hinintay ang sasabihin ni Tita.
"Hmm, alright. Call me if something happens, my dear."
"Sure, Tita. Thank you," iyon na lamang ang naitugon ko at natapos naman ang tawag. Binalik ko ulit ang phone ko sa shoulder bag at pinagpatuloy ang pagkuha ng crabs.
To be continued...