"Jinhyung ကူးဘယ္သြားလဲ"
Jin:ဟဲ့ ငါကဘယ္လိုသိမွာလဲ ဒါေပမယ့္ငါခုနက
ျမင္တာေတာ့ karke နဲ႔လိုက္သြားတာျမင္လိုက္ တယ္
Th:hyung!ဘာလို႔မတားတာလဲ အဲ့ဒီေကာင္က
ကူးကို ႀကိဳက္ေနတာ ဟာဗ်ာ!
ထယ္ေယာင္းလည္း ကူးကိုလိုက္ရွာေနရင္း
မသကၤာလို႔ တိုက္အေနာက္ဘက္ကို လာၾကည့္ေတာ့
ကူးငယ္ကိုအတင္းနမ္းေနတယ့္ လူယုတ္မာေကာင္
ကူးငယ္ကလည္း အနမ္းမခံဘဲ အတင္း႐ုန္းေနတယ္
မရေတာ့ပါ သူ႕ေဒါသေတြ
*ခြပ္! ခြပ္!! ေခြးေကာင္! ခြပ္! ေသစမ္း!! *
Jk:ဟင့္! ေတာ္ပါေတာ့ သြား.. သြားရေအာင္
ကူး~ေတာင္းပန္ပါတယ္
အဲ့ေတာ့မွ ဟိုလူယုတ္မာေကာင္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္တယ့္ ကိုကို
ဟိုလူကလည္း လူ႐ုပ္ေတာင္မေပၚေတာ့ဘူး
ဒါေပမယ့္
Th:မင္း! လာခဲ့!!
အတင္းဆြဲေခၚလာတယ့္ ကိုကို
"ကိုကို ကူးလက္နာေနၿပီ ဟင့္! "
"ကူးေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုကို အဲ့လိုေဒါသမထြက္ပါနဲ႔"
"ဟင့္! ကူးလက္အရမ္းနာေနၿပီ ကိုကို"
အခုမွသူ ကူးရယ့္ လက္ကိုၾကည့္မိတယ္ ႐ုန္းထားေတာ့လက္ေလးေတြက အသားရည္ ေလးေတြကြာလို႔ သူကအခုထပ္ၿပီးၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းဆြဲလာေတာ့
လက္ေကာက္၀တ္ေလးေတြက နီရဲၿပီးေသြးေျခေတာင္
ဥေနၿပီ
Th:ဟူး ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ အရမ္းနာသြားလား
"အီး! ဟီး!!အရမ္းနာတယ္.. အရမ္းလည္းေၾကာက္ခဲ့တာ"
Th:အင္း.. ကြၽတ္စ္.. ကြၽတ္စ္.. မငိုနဲ႔ေနာ္ ကူးငိုေနရင္ ကိုယ္ရဲ႕ရင္ဘတ္ႀကီးက ကြဲထြက္ေတာ့မတတ္ဘဲ သိလား အဲ့တာေၾကာင့္ ကူးက မငိုနဲ႔
"ဟုတ္ ကူးမငိုေတာ့ဘူးေနာ္ ဒါနဲ႔ဘာလိုလုပ္ၿပီး ကူးရိွတယ့္ေနရာကို သိတာလဲဟင္"
Th:ကိုယ္တို႔ရယ့္ၾကားမွာဘယ္သူေတြဘယ္ေလာက္
ျဖတ္ျဖတ္ မျပတ္တယ့္ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေလးရိွတယ္ေလ
"ခ္ခ္ ခ္ခ္"
Th:ဒါနဲ႔ ကိုယ္ ကူးကို အျပစ္ေပးမွရမယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကူးက ကိုယ့္ ကိုဘာမွမေျပာဘဲ
အဲ့ဒီေကာက္ေနာက္လိုက္သြားလို႔
"ဟုတ္ ဒါနဲ႔ ဘာအျပစ္လဲဟင္ ႐ိုက္မွာယားဟင္"
Th:ကိုယ့္ရယ့္ကေလးေလး ကို ကိုယ္က႐ိုက္ရက္ပါ့မလား အဲ့ဒါထက္ေကာင္းတယ့္အျပစ္ေပးမွာ
ေျပာၿပီး ေဂ်ာင္ကုကို အခန္းထဲခ်ီေခၚသြားတယ့္
ကင္ခ္ ထန္ေယာင္း အဲ ကင္ခ္ ထယ္ေယာင္းလို႔
၀ါးနင္း ๏_๏ ပလိစ္ vote & feedback
!!!!!!!!!!!!!!!bottomkook!!!!!!!!!!
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့
"ကိုကို မဟုတ္မွ အိပ္ရာေပၚကကိစၥလား"
:ဟုတ္တယ္
''ေျဖးေျဖးေနာ္"
[ငါက ငါ့ရယ့္ကူးကူး ဂြၽန္ ေလးမ်ားျငင္းမလားလို႔ မျငင္းရွာပါဘူး ေျဖးေျဖးေနာ္တယ့္ တကယ္တဲ😑]
:အင္းပါ ကိုယ္ျငင္သာေပးပါမယ္
[semeမ်ားရယ့္ အႀကီးမားဆံုးေသာ ဂ်င္းႏွင့္
အလိမ္အညာ]
*ႁပြတ္စ္... ႁပြတ္စ္... အု... အြန္႔... 0အ့.. ဟမ္း"
ကူးရယ္လက္ေတြက သူ႕ရင္ဘတ္ကိုထု႐ိုက္ေတာ့မွ
သူကူးရယ့္ ႏႈတ္ခမ္းလံုးလံုးေလးကို မလႊတ္ခ်င္ဘဲ
လႊတ္လို္က္ရတယ္
ၿပီးတာနဲ႔အနမ္းေတြကို လည္တိုင္ဆီသို႔ ကူးေျပာင္းေစလိုက္တယ္
*ႁပြတ္စ္.. ႁပြတ္စ္.. *
*အမ္း~..အင့္.. ဟမ္း.. အ့ မကိုက္နဲ႔ေလ ကိုကိုရယ့္*
လည္တိုင္‚ ရင္ၫႊန္႔ ‚ ညႇပ္႐ိုးေတြကို လိုက္ကိုက္ေနတယ့္ ကိုကိုက puppy🐶ေလးလို
ပဲ
တေျဖးေျဖး နဲ႔ ခ်ယ္ရီသီးေလးရယ့္အနားေရာက္ေတာ့
မေနႏိုင္စြာ
*ႁပြတ္စ္.. ႁပြတ္စ္*
"အင္း.. အ့.. ဟင္း~ကိုကို~အ့.. မကိုက္နဲ႔..ဟင့္
အီး! ဟီး! မကိုက္ပါနဲ႔ဆို.. အ့.. ကိုကို.. အဟင့္! "
ဒီကလူကနာလို႔ လက္နဲ႔တြန္းဖယ္တာကို လက္ကိုတုပ္ၿပီး ဆက္ကိုက္ေနတယ့္ကိုကိုက
တကယ့္ 🐶puppy ေလး
ခနၾကာမွလႊတ္ေပးတယ့္ကိုကိုလူဆို႔း
:ကိုယ္ကူးငယ္ေလးရယ့္ ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြက
တကယ္အရသာရိွတယ္
"ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
:ဟဟ ရွက္ေနတာလား
"............."
ထယ္ေယာင္းလည္းေအာက္ကိုေလွ်ာ္ဆင္းသြားၿပီး
ကူးရယ့္ယုန္တြင္းေပါက္ေလးထဲ အစိမ္းသက္သက္ေဆာင့္ထည့္လိုက္တယ္
"အင့္! "
*အား!! အ့.. ဟင့္. ကိုကို ျပန္ထုတ္ေပးလို႔ အဟင့္
အား!..နာတယ္.. ဟင့္.. အီးဟီး*
*အင့္.. အန္း.. ႀကိဳက္လိုက္တာကြာ ဘယ္လုပ္ပဲလုပ္
လုပ္မ၀ဘူးကြာ.. ဒီတြင္း ေပါက္ေလးကို..*
"အား.. အာ့.. အ့.. အ့.. နာတယ္.. နည္းနည္းေလာက္အရိွန္ေလွ်ာ့ေပးပါ.. အာ့.. အ့.. "
*f**kေရလည္မိုက္တယ္ကြာ ..အင္း.. အင့္.. ကူး
ေနာက္ဆို အျပစ္မ်ားမ်ားလုပ္ၾကားလား *
{🙃🙃}
"ဟင့္!.. မလုပ္ေတာ့ဘူး ေနာက္တခါ အ့.. အ့.. အဟင့္.. နာတယ္လို႔..ျမန္ျမန္ sweet point
ကိုရွာေပးကိုကို အ့.. အ့.. အရမ္းနာတယ္"
"No!မရွာေပးဘူး.. အင့္.. ကူးက sweetpoint
ကိုထိသြားရင္ အရမ္းအၿပီးျမန္တယ္"
"အီး.. ဟီး!.. ကိုကို အ့ အ့ အား! ..ဟင့္"
*ကိုယ္လုပ္တာ အင့္.. ေကာင္းလား*
"မေကာင္းဘူး! ကိုကို လူယုတ္မာ.. အာ့.. ကိုကို႔ကို
မခ်စ္ေတာ့ဘူး"
မခ်စ္ေတာ့ဘူးဆိုတယ့္ စကားအဆံုး စက္ေသနပ္ပစ္တာထက္ကို ပိုၿပီး ျမန္ဆန္တယ့္
ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္နက္လာေတာ့သည္
"အား!.. အား.. အ့.. အ့.. ဟင့္.. ကို.. အ့.. အ့..
ကို.. အဟင့္.. အရိွန္ေလွ်ာ့ေပးပါ.. အ့.. အ့.. "
*မေလွ်ာ့ေပးႏိုင္ဘူး.. အင့္.. အင့္.. ထပ္ေျပာအံုးေလ
ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူးလို႔*
"ဟင့္..လူယုတ္မာႀကီး.. ခင္မ်ားကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူး
အီး!.. ဟီး!.. ထုတ္ေပး.. "
ထယ္ေယာင္းလည္းေဒၚသေတြထြက္လာၿပီး
ပိုၿပီးျမန္တယ့္ႏႈန္းနဲ႔ ေဆာင့္ေပးလိုက္တယ္
*ျဖန္း!.. ျဖန္း!.. ျပန္ေျပာလိုက္စမ္း!!.. အင့္၊ *
"အား!.. အရိွန္ေလ်ာ့ အ့.. အာ့.. ေပးပါ"
ထယ္ေယာင္းကလည္း sweetpoint ကိုမရွာေပးဘဲ sexလုပ္ေနၿပီး ေဂ်ာင္ကုကလည္းလံုး၀မခံႏိုင္ေတာ့တယ္အဆံုး
"အာ့.. အ့.. အင္း~~~"
ထယ္ေယာင္းလည္း ေဂ်ာင္ကုသတိလစ္သြားမွ ပံုမွန္အသိစိတ္ ျပန္၀င္လာေတာ့သည္
သူလည္းျပာယာခတ္သြားၿပီး ျမန္ျမန္ၿပီးလိုက္တယ္
ၿပီးတာနဲ႔ သူ႕ရယ္d**kကိုဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့
ျမင္မေကာင္းေအာင္ကိုၾကလာတယ့္ေသြးမ်ား
*ကူး!!ကူးထပါအံုး.. ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္*
သူလည္းကူးရယ့္ကိုယ္ကို သန္ရွင္းေရးလုပ္ေပးၿပီး
ဆရာ၀န္ေခၚလိုက္ရတယ္
ဆရာ၀န္လည္းစစ္ေစးၿပီး ျပန္သြားမွ သူကူးရယ့္အနား
ကိုလာၿပီး
*ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္... *
နာက်င္မႈမ်ားစြာနဲ႔ႏိုးထလာတယ့္မနက္ခင္း
"အင္း... "
*ကူး~သတိရၿပီလားဟင္*
အသံၾကားလိုက္ေတ့ာ့ညကအေၾကာင္းစဥ္းစားၿပီး
ေဒၚသထြက္လို႔ဟိုဘက္လွည့္လိုက္တာကို
*ကိုယ္.. ကိုယ္သိပါၿပီ*
*ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္.. *
*ဒီမွာ ဆန္ျပဳတ္ ခနေနရင္ေအးမွေသာက္ေနာ္*
*ကိုယ္ႏႈတ္ဆက္ခဲ့တယ္*
*ကိုယ္သြားၿပီ*
ေျပာၿပီးထြက္သြားတယ့္ ေက်ာျပင္က်ယ္က တသိမ့္သိမ့္တုန္လ်က္
ကိုယ္လည္းစိတ္ဆိုးေနတာနဲ႔ လိုက္မေခၚဘဲ
ကုတင္ေပၚမွာသာ အိပ္ေနလိုက္ေတာ့တယ္
.
.
.
.
.
.
.2 Week Later
သူအခုမွစဥ္းစားမိတာ သူကိုကိုကို႔ မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႔ေျပာခဲ့မိတာပဲ ကိုကိုကအဲ့လိုေျပာရင္
အရမ္း၀မ္းနည္းတာကို သူကေျပာလိုက္မိတယ္ ဒီပါးစပ္ကေတာ့ဟူး~~
သူလည္း ကိုကိုတိုက္ခန္းသြားၿပီး ကိုကိုကိုမေတြ႕လို႔
ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္တိုက္မွာရိွတယ့္ jinhyung
အခန္းကိုသြားၿပီးေမးလိုက္တယ္
"hyung ကိုကိုဘယ္သြားတာလဲဟင္"
'ထြက္သြားျပီထယ္ေယာင္းကဒီမနက္ပဲ အေမရိကား
ကို '
"ဟင္.. တကယ္ေျပာတာလား"
'ငါကလိမ္မလား '
သူေျပးထြက္လာခဲ့မိသည္ ေလဆိပ္ကို
ဟိုေရာက္ေတာ့ ေကင္တာကိုသြားၿပီး
"ဟို အမ ဒီမနက္ အေမရိကားကိုသြားတယ့္ ေလယာဥ္ထြက္သြားၿပီလားဟင္"
#ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ လြန္ခဲ့တယ့္15 minutes ကပဲ
ထြက္သြားပါၿပီ#
သူေျခေထာက္ေတြေတာင္မခိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး
အဲ့ဒီေနရာကေနလွည့္ထြက္လာခဲ့တယ္ အျပင္ေရာက္ေတာ့ သူထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ႐ံႈးပြဲခ်ငိုေနမိသည္
အဲ့ဒီအခ်ိန္ ကမ္းေပးလာတယ့္ tissue တခု
အဲ့ဒီတစ္႐ူးကိုကိုင္ထားတယ့္ လက္ကိုသူေသေသခ်ာခ်ာမွတ္မိသည္ ပိုေသခ်ာတာက အဲ့ဒီလက္ေလးရယ့္ လက္သႂကြယ္မွာ၀တ္ထားတယ့္ လက္စြပ္ေလးရယ္
ကိုယ္သင္းနံ႔ရယ္ေၾကာင့္ ဒါက
"ကိုကို"
:လမ္းမႀကီးမွာထိုင္ငိုေနတာမရွက္ဘူးလား ကူး
သူဘာမွမေျပာဘဲ တင္းၾကပ္စြာဖက္လိုက္မိသည္
:အင့္!. ေျဖးေျဖးဖက္ပါ ကိုယ္မေျပးပါဘူး ကူးရယ့္
"ဟင့္.. ေတာင္းပန္ပါတယ္ ၿပီးေတာ့အရမ္းခ်စ္တယ္
ကိုကို႔ ကိုယ္
:သိတယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီး မလိုက္ဘဲက်န္ခဲ့တာေပါ့ အ႐ူးေလးရယ့္
"ဟင့္.. ခ်စ္တယ္အရမ္း"
:ကိုယ္ေရာဘဲ အရမ္းခ်စ္တယ္ကိုယ့္ဘ၀ရယ့္ပဲ့ကိုင္ရွင္ေလး
*ႁပြတ္စ္*
This One Short is The End
Feedback & vote
Thanks for your reading
Thanks For vote & feedback &
Readinglist
Uni ver####
"Jinhyung ကူးဘယ္သြားလဲ"
Jin:ဟဲ့ ငါကဘယ္လိုသိမွာလဲ ဒါပေမယ့်ငါခုနက
မြင်တာတော့ karke နဲ့လိုက်သွားတာမြင်လိုက် တယ်
Th:hyung!ဘာလို့မတားတာလဲ အဲ့ဒီကောင်က
ကူးကို ကြိုက်နေတာ ဟာဗ်ာ!
ထယ်ယောင်းလည်း ကူးကိုလိုက်ရှာနေရင်း
မသင်္ကာလို့ တိုက်အနောက်ဘက်ကို လာကြည့်တော့
ကူးငယ်ကိုအတင်းနမ်းနေတယ့် လူယုတ်မာကောင်
ကူးငယ်ကလည်း အနမ်းမခံဘဲ အတင်းရုန်းနေတယ်
မရေတာ့ပါ သူ့ဒေါသတွေ
*ခွပ်! ခွပ်!! ခွေးကောင်! ခွပ်! သေစမ်း!! *
Jk:ဟင့်! တော်ပါတော့ သြား.. သွားရအောင်
ကူး~တောင်းပန်ပါတယ်
အဲ့တော့မှ ဟိုလူယုတ်မာကောင်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တယ့် ကိုကို
ဟိုလူကလည်း လူရုပ်တောင်မပေါ်တော့ဘူး
ဒါပေမယ့်
Th:မင်း! လာခဲ့!!
အတင်းဆွဲခေါ်လာတယ့် ကိုကို
"ကိုကို ကူးလက်နာနေပြီ ဟင့်! "
"ကူးတောင်းပန်ပါတယ် ကိုကို အဲ့လိုဒေါသမထွက်ပါနဲ့"
"ဟင့်! ကူးလက်အရမ်းနာနေပြီ ကိုကို"
အခုမွသူ ကူးရယ့် လက်ကိုကြည့်မိတယ် ရုန်းထားတော့လက်လေးတွေက အသားရည် လေးတွေကွာလို့ သူကအခုထပ်ပြီးကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဆွဲလာတော့
လက်ကောက်၀တ်လေးတွေက နီရဲပြီးသွေးခြေတောင်
ဥနေပြီ
Th:ဟူး ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် အရမ်းနာသွားလား
"အီး! ဟီး!!အရမ်းနာတယ်.. အရမ်းလည်းကြောက်ခဲ့တာ"
Th:အင်း.. ကျွတ်စ်.. ကျွတ်စ်.. မငိုနဲ့နော် ကူးငိုနေရင် ကိုယ်ရဲ့ရင်ဘတ်ကြီးက ကွဲထွက်တော့မတတ်ဘဲ သိလား အဲ့တာကြောင့် ကူးက မငိုနဲ့
"ဟုတ် ကူးမငိုတော့ဘူးနော် ဒါနဲ့ဘာလိုလုပ်ပြီး ကူးရှိတယ့်နေရာကို သိတာလဲဟင်"
Th:ကိုယ်တို့ရယ့်ကြားမှာဘယ်သူတွေဘယ်လောက်
ဖြတ်ဖြတ် မပြတ်တယ့် သံယောဇဉ်ကြိုးလေးရှိတယ်လေ
"ခ်ခ် ခ်ခ်"
Th:ဒါနဲ့ ကိုယ် ကူးကို အပြစ်ပေးမှရမယ် ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကူးက ကိုယ့် ကိုဘာမှမပြောဘဲ
အဲ့ဒီကောက်နောက်လိုက်သွားလို့
"ဟုတ် ဒါနဲ့ ဘာအပြစ်လဲဟင် ရိုက်မှာယားဟင်"
Th:ကိုယ့်ရယ့်ကလေးလေး ကို ကိုယ်ကရိုက်ရက်ပါ့မလား အဲ့ဒါထက်ကောင်းတယ့်အပြစ်ပေးမှာ
ပြောပြီး ဂျောင်ကုကို အခန်းထဲချီခေါ်သွားတယ့်
ကင်ခ် ထန်ယောင်း အဲ ကင်ခ် ထယ်ယောင်းလို့
ဝါးနင်း _ ပလိစ် vote & feedback
!!!!!!!!!!!!!!!bottomkook!!!!!!!!!!
အခန်းထဲရောက်တော့
"ကိုကို မဟုတ်မှ အိပ်ရာပေါ်ကကိစ္စလား"
:ဟုတ်တယ်
''ဖြေးဖြေးနော်"
[ငါက ငါ့ရယ့်ကူးကူး ဂျွန် လေးများငြင်းမလားလို့ မငြင်းရှာပါဘူး ဖြေးဖြေးနော်တယ့် တကယ်တဲ😑]
:အင်းပါ ကိုယ်ငြင်သာပေးပါမယ်
[semeများရယ့် အကြီးမားဆုံးသော ဂျင်းနှင့်
အလိမ်အညာ]
*ပြွတ်စ်... ပြွတ်စ်... အု... အွန့်... 0အ့.. ဟမ်း"
ကူးရယ်လက်တွေက သူ့ရင်ဘတ်ကိုထုရိုက်တော့မှ
သူကူးရယ့် နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးကို မလွှတ်ချင်ဘဲ
လွှတ်လို်က်ရတယ်
ပြီးတာနဲ့အနမ်းတွေကို လည်တိုင်ဆီသို့ ကူးပြောင်းစေလိုက်တယ်
*ပြွတ်စ်.. ပြွတ်စ်.. *
*အမ်း~..အင့်.. ဟမ်း.. အ့ မကိုက်နဲ့လေ ကိုကိုရယ့်*
လည်တိုင် ရင်ညွှန့် ညှပ်ရိုးတွေကို လိုက်ကိုက်နေတယ့် ကိုကိုက puppyလေးလို
ပဲ
တဖြေးဖြေး နဲ့ ချယ်ရီသီးလေးရယ့်အနားရောက်တော့
မနေနိုင်စွာ
*ပြွတ်စ်.. ပြွတ်စ်*
"အင်း.. အ့.. ဟင်း~ကိုကို~အ့.. မကိုက်နဲ့..ဟင့်
အီး! ဟီး! မကိုက်ပါနဲ့ဆို.. အ့.. ကိုကို.. အဟင့်! "
ဒီကလူကနာလို့ လက်နဲ့တွန်းဖယ်တာကို လက်ကိုတုပ်ပြီး ဆက်ကိုက်နေတယ့်ကိုကိုက
တကယ့် puppy လေး
ခနကြာမှလွှတ်ပေးတယ့်ကိုကိုလူဆို့း
:ကိုယ်ကူးငယ်လေးရယ့် ချယ်ရီသီးလေးတွေက
တကယ်အရသာရှိတယ်
"ဘာတွေပြောနေတာလဲ"
:ဟဟ ရှက်နေတာလား
"............."
ထယ်ယောင်းလည်းအောက်ကိုလျှော်ဆင်းသွားပြီး
ကူးရယ့်ယုန်တွင်းပေါက်လေးထဲ အစိမ်းသက်သက်ဆောင့်ထည့်လိုက်တယ်
"အင့်! "
*အား!! အ့.. ဟင့်. ကိုကို ပြန်ထုတ်ပေးလို့ အဟင့်
အား!..နာတယ်.. ဟင့်.. အီးဟီး*
*အင့်.. အန်း.. ကြိုက်လိုက်တာကွာ ဘယ်လုပ်ပဲလုပ်
လုပ္မ၀ဘူးကြာ.. ဒီတွင်း ပေါက်လေးကို..*
"အား.. အာ့.. အ့.. အ့.. နာတယ်.. နည်းနည်းလောက်အရှိန်လျှော့ပေးပါ.. အာ့.. အ့.. "
*f**kရေလည်မိုက်တယ်ကွာ ..အင်း.. အင့်.. ကူး
နောက်ဆို အပြစ်များများလုပ်ကြားလား *
{🙃🙃}
"ဟင့်!.. မလုပ်တော့ဘူး နောက်တခါ အ့.. အ့.. အဟင့်.. နာတယ်လို့..မြန်မြန် sweet point
ကိုရှာပေးကိုကို အ့.. အ့.. အရမ်းနာတယ်"
"No!မရှာပေးဘူး.. အင့်.. ကူးက sweetpoint
ကိုထိသွားရင် အရမ်းအပြီးမြန်တယ်"
"အီး.. ဟီး!.. ကိုကို အ့ အ့ အား! ..ဟင့်"
*ကိုယ္လုပ္တာ အင့်.. ကောင်းလား*
"မကောင်းဘူး! ကိုကို လူယုတ်မာ.. အာ့.. ကိုကို့ကို
မချစ်တော့ဘူး"
မချစ်တော့ဘူးဆိုတယ့် စကားအဆုံး စက်သေနပ်ပစ်တာထက်ကို ပိုပြီး မြန်ဆန်တယ့်
ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ ပြည့်နက်လာတော့သည်
"အား!.. အား.. အ့.. အ့.. ဟင့်.. ကို.. အ့.. အ့..
ကို.. အဟင့်.. အရှိန်လျှော့ပေးပါ.. အ့.. အ့.. "
*မလျှော့ပေးနိုင်ဘူး.. အင့်.. အင့်.. ထပ်ပြောအုံးလေ
ကိုယ့်ကိုမချစ်ဘူးလို့*
"ဟင့်..လူယုတ်မာကြီး.. ခင်များကိုမချစ်တော့ဘူး
အီး!.. ဟီး!.. ထုတ်ပေး.. "
ထယ်ယောင်းလည်းဒေါ်သတွေထွက်လာပြီး
ပိုပြီးမြန်တယ့်နှုန်းနဲ့ ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်
*ဖြန်း!.. ဖြန်း!.. ပြန်ပြောလိုက်စမ်း!!.. အင့်၊ *
"အား!.. အရှိန်လျော့ အ့.. အာ့.. ပေးပါ"
ထယ်ယောင်းကလည်း sweetpoint ကိုမရှာပေးဘဲ sexလုပ်နေပြီး ဂျောင်ကုကလည်းလုံး၀မခံနိုင်တော့တယ်အဆုံး
"အာ့.. အ့.. အင်း~~~"
ထယ်ယောင်းလည်း ဂျောင်ကုသတိလစ်သွားမှ ပုံမှန်အသိစိတ် ပြန်၀င်လာတော့သည်
သူလည်းပြာယာခတ်သွားပြီး မြန်မြန်ပြီးလိုက်တယ်
ပြီးတာနဲ့ သူ့ရယ်d**kကိုဆွဲထုတ်လိုက်တော့
မြင်မကောင်းအောင်ကိုကြလာတယ့်သွေးများ
*ကူး!!ကူးထပါအုံး.. ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်*
သူလည်းကူးရယ့်ကိုယ်ကို သန်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီး
ဆရာ၀န်ခေါ်လိုက်ရတယ်
ဆရာ၀န်လည်းစစ်စေးပြီး ပြန်သွားမှ သူကူးရယ့်အနား
ကိုလာပြီး
*ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်... *
နာကျင်မှုများစွာနဲ့နိုးထလာတယ့်မနက်ခင်း
"အင်း... "
*ကူး~သတိရပြီလားဟင်*
အသံကြားလိုက်တေ့ာ့ညကအကြောင်းစဉ်းစားပြီး
ဒေါ်သထွက်လို့ဟိုဘက်လှည့်လိုက်တာကို
*ကိုယ်.. ကိုယ်သိပါပြီ*
*ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်.. *
*ဒီမွာ ဆန်ပြုတ် ခနနေရင်အေးမှသောက်နော်*
*ကိုယ်နှုတ်ဆက်ခဲ့တယ်*
*ကိုယ်သွားပြီ*
ပြောပြီးထွက်သွားတယ့် ကျောပြင်ကျယ်က တသိမ့်သိမ့်တုန်လျက်
ကိုယ်လည်းစိတ်ဆိုးနေတာနဲ့ လိုက်မခေါ်ဘဲ
ကုတင်ပေါ်မှာသာ အိပ်နေလိုက်တော့တယ်
.
.
.
.
.
.
.2 Week Later
သူအခုမှစဉ်းစားမိတာ သူကိုကိုကို့ မချစ်တော့ဘူးလို့ပြောခဲ့မိတာပဲ ကိုကိုကအဲ့လိုပြောရင်
အရမ်း၀မ်းနည်းတာကို သူကပြောလိုက်မိတယ် ဒီပါးစပ္ကေတာ့ဟူး~~
သူလည်း ကိုကိုတိုက်ခန်းသွားပြီး ကိုကိုကိုမတွေ့လို့
ဘေးချင်းကပ်ရပ်တိုက်မှာရှိတယ့် jinhyung
အခန်းကိုသွားပြီးမေးလိုက်တယ်
"hyung ကိုကိုဘယ်သွားတာလဲဟင်"
'ထွက်သွားပြီထယ်ယောင်းကဒီမနက်ပဲ အေမရိကား
ကို '
"ဟင်.. တကယ်ပြောတာလား"
'ငါကလိမ္မလား '
သူပြေးထွက်လာခဲ့မိသည် လေဆိပ်ကို
ဟိုရောက်တော့ ကေင်တာကိုသွားပြီး
"ဟို အမ ဒီမနက် အမေရိကားကိုသွားတယ့် လေယာဉ်ထွက်သွားပြီလားဟင်"
#ဟုတ်ကဲ့ရှင့် လွန်ခဲ့တယ့်15 minutes ကပဲ
ထွက်သွားပါပြီ#
သူခြေထောက်တွေတောင်မခိုင်ချင်တော့ဘူး
အဲ့ဒီနေရာကနေလှည့်ထွက်လာခဲ့တယ် အပြင်ရောက်တော့ သူထိုင်ချလိုက်ပြီး ရံှုးပွဲချငိုနေမိသည်
အဲ့ဒီအချိန် ကမ်းပေးလာတယ့် tissue တခု
အဲ့ဒီတစ်ရူးကိုကိုင်ထားတယ့် လက်ကိုသူသေသေချာချာမှတ်မိသည် ပိုသေချာတာက အဲ့ဒီလက်လေးရယ့် လက်သကြွယ်မှာ၀တ်ထားတယ့် လက်စွပ်လေးရယ်
ကိုယ်သင်းနံ့ရယ်ကြောင့် ဒါက
"ကိုကို"
:လမ်းမကြီးမှာထိုင်ငိုနေတာမရှက်ဘူးလား ကူး
သူဘာမှမပြောဘဲ တင်းကြပ်စွာဖက်လိုက်မိသည်
:အင့်!. ဖြေးဖြေးဖက်ပါ ကိုယ်မပြေးပါဘူး ကူးရယ့်
"ဟင့်.. တောင်းပန်ပါတယ် ပြီးတော့အရမ်းချစ်တယ်
ကိုကို့ ကိုယ်
:သိတယ် အဲ့တာကြောင့်သေချာစဉ်းစားပြီး မလိုက်ဘဲကျန်ခဲ့တာပေါ့ အရူးလေးရယ့်
"ဟင့်.. ချစ်တယ်အရမ်း"
:ကိုယ်ရောဘဲ အရမ်းချစ်တယ်ကိုယ့်ဘ၀ရယ့်ပဲ့ကိုင်ရှင်လေး
*ပြွတ်စ်*
This One Short is The End
Feedback & vote
Thanks for your reading
Thanks For vote & feedback &
Readinglist