ohmwithromeo:
günaydın!
gitar çalacakmışsın bugün konferans salonunda.
nanoninlove:
nasıl bu kadar hızlı haberin oldu?
ah, cidden bazen beni korkutuyorsun..
ohmwithromeo:
:)
meslek sırrı.
Nanon konferans salonuna inerken gülümsüyordu, çünkü Ohm'un geleceğini biliyordu. ama o an kendini kötü hissetmişti, Ohm o haber vermemesine rağmen öğrenmiş izlemek için geliyorken, Nanon bir hafta önce haberi olmasına rağmen gitmemişti daha doğrusu gidememişti.
"hey, Nanon! iyi misin dostum?"
yakın arkadaşı Fiat'ın kolunu omzuna atması ile kendine geldi Nanon.
"iyiyim, hadi yapalım şu işi!"
Nanon sahneye çıktığında paniklemişti, Ohm hala ortada yoktu bir anda içeri girer ve ona dik dik bakmaya başlarsa heyecan yapıp herşeyi mahvedebilirdi. bunun olması, isteyeceği son şeydi.
"evet çocuklar, bugün birinci sınıfların minik gösterisini izlemek için buradayız! lütfen sessiz olalım, birinci sınıflara saygı! başlayabilirsiniz çocuklar.."
Nanon hocasının dediği ile hemen başlamıştı gitarı çalmaya, ne kadar çabuk biterse o kadar iyiydi. ikinci ve üçüncü sınıfların arasından Ohm'u bulmaya çalıştı ama çok kalabalıktı. Ön tarafa koşan çocuğu gördüğünde gülümsedi ve gitarı ona bakarak çakmaya başladı.
🎵"sence de arkadaştan fazlası değil miyiz?"
🎵" gözlerinde ki aşk dolu bakışların anlamı ne?"
🎵"lütfen sadece arkadaş olmadığımızı söyle, bunu duymaya ihtiyacım var.."
Nanon'un çaldığı bir ayrılık şarkısıydı ama, o kadar mutlu çalarak söylüyordu ki herkes kendini kaptırmıştı.
🎵" şimdi yollarımızı ayırmak mı gerek? beni bırakan binlerce yıldız gibi gök yüzünde kaybolman mı gerek?"