Pov. Louis: Ik wordt wakker met een zwaar gevoel op mijn borst. Als ik mijn ogen open zie ik dat harry zich als een koala aan me vast heeft geklampt. Er verschijnt een kleine bloos op mijn gezicht als ik me bedenk dat pap en Anne ons zo hadden kunnen zien of nog erger mijn zussen. Dus ik hoop maar dat niemand ons zo heeft gezien. Snel verlos ik me van Harry's greep. En ga naar mijn kamer. Daar douch ik eerst voordat ik mijn kleren aantrek.
Daarna ga ik naar onder en ontbijt. De vakantie is vandaag begonnen en kan niet wachten om leuke dingen te doen met mijn vrienden. Ik hoor dat er iemand wakker wordt wat waarschijnlijk Harry is want hij is de enigste die ook onder is. Als ik voetstappen hoor die richting de keuken lopen kijk ik pas op.
" Hey." Zeg ik tegen Harry die de keuken binnen gaat en zijn medicijnen neemt. " Kopje thee?" Vraag ik want ik wou die net gaan maken. Kan net zo goed ook een kopje maken voor Harry,toch? " Ja, als je dat zou willen doen, dankje." " Als ik het niet wou doen had ik het toch ook niet gevraagd, of wel dan?" " Nee daar heb je gelijk in." " Ik weet het." Zeg ik nog voordat ik begin met thee maken en hoor harry zachtjes een lach proberen te verbergen wat dus niet lukt, maar ik doe alsof ik het niet gehoord heb en ga verder met wat ik aan het doen was.
Als de thee klaar is geef ik het aan hem en drink die van mij rustig op. Ondertussen denk ik na over wat ik vandaag ga doen. Ach ja we zien wel zeker. Nadat harry zijn ontbijt heeft gegeten wat bestond uit een bakje yoghurt met fruit gaat hij zijn kleren aantrekken en zit ik alleen onder.
Harry is zich aan het aankleden als ik de bel hoor gaan. Ik loop naar de voordeur en doe open. " Hallo ik ben Des , ik kom hier voor harry weet je waar hij is?" Oké? Ik vind dit maar raar. " Ehm ja ik zal hem wel roepen."
Zeg ik voordat ik hem naar onder roep hij komt naar beneden in een zwarte joggingbroek en een groene Adidas trui die ik vaag herken. Als hij naar des kijkt begint hij erg te trillen "Ga weg!" Roept hij hardt.
Daarna komt Anne kijken wat er aan de hand is. " Ga nu weg Des of ik bel de politie." " Ow Anne toch niet blij om me te zien zeker. Ik kom voor Harry geef hem aan me." Zegt hij. Ik weet dat er iets fout zit en kom op voor harry. " Nee!" Roep ik hard. " Blijf met je takken van Harry af en ga nu wel naar buiten!" Zeg ik voordat ik hem een slag geef in zijn gezicht en een knie in zijn privé gedeelte.
Hij geeft me nog een harde mep voordat hij weggaat en zegt " Ik kom nog wel terug." Ik voel een pijnscheut door mijn neus gaan als ik naar harry wandel. Als ik hem en Anne zie kijk ik naar de scène voor me.
Ik zie dat Harry aan het hyperventileren is en ik vraag aan Anne wat te doen want Harry zijn kleur verdwijnt langzaam van zijn gezicht en wordt steeds bleker. Ze zegt dat ik de ambulance moet bellen en dat doe ik gelijk ook geef ik hun de gegevens die ze nodig hebben en ze zeggen dat ze er binnen vijf minuten zijn.
Ondertussen pak ik een tas in voor als we langer in het ziekenhuis moeten blijven ,ik ben bereid om dat voor hem te doen. Pas als ik in de ambulance zit en hem aan een beademingsapparaat zie hangen dat het tot me doordringt.
Ik ben voor Harry aan het vallen, ik krijg verlangens naar hem. O jee, Louis wat heb je jezelf nu weer aangedaan. Denk ik bij mezelf. Ik ga straks wel even naar mam. Ik moet haar mijn gevoelens als eerste zeggen ze helpt me altijd om mijn gevoelens beter te begrijpen en tot antwoorden te komen.
Als we aankomen bij het ziekenhuis wordt hij meteen naar de onderzoekskamer gebracht. Ik ren mee en wordt tegengehouden na twee uur mag ik de kamer ingaan en ze informeren me dat hij nog niet is wakker geworden.
Als ik weet dat ik echt alleen in zijn kamer zit begin ik tegen hem te praten. " Hey Harry, oké dit klinkt waarschijnlijk echt raar maar oké. Maar het raakte me meer dan ik had verwacht toen ik je bewusteloos zag. Ook al is dit de zoveelste keer. De meeste keren was het mijn schuld daarvoor wil ik me ook verontschuldigen, ik heb er veel spijt van.
De laatste drie keren dat ik je bewusteloos zag was het niet mijn schuld, maar toch voelde ik me schuldig. Ik weet dat het niet geloofwaardig is wat ik nu ga vertellen, omdat ik je al zolang heb gepest, maar ik vind je leuk je bent aardig, lief , schattig , behulpzaam en vooral prachtig ook al kan je dat zelf niet zien. Ik ben er als je wakker wordt of ik kom zodra het gebeurt, maar ik ga nu even weg." Ik sta op van waar ik heb gezeten voor twintig minuten en geef hem een kus op zijn voorhoofd. " Doei Harry ik zie je zo wel."
Wat ik niet weet als ik wegga om naar mijn moeder te gaan is dat hij alles heeft gehoord. Onderweg stop ik even bij een cafeetje waar ik een meeneem kopje met thee haal en ergens nog bloemen vandaan zie te halen in een klein gezellig winkeltje waarvan ik zeker de naam ga onthouden .
Daarna ga ik verder, als ik aankom op de bestemming parkeer ik de auto en stap uit ik neem en diepe zucht en ga verder het is al een paar maanden geleden dat ik hier was. Ook daarvoor voel ik me schuldig. Als ik de weg naar haar graf neem die ik maar al te goed ken, zie ik haar grafsteen in zicht komen.
Langzamerhand geraak ik er en leg de bloemen op de grond. " Hi mam, sorry dat ik je al even niet ben komen bezoeken. Pap heeft een nieuwe vriendin gevonden, maar wat ik je kwam vertellen/vragen is dat ik voor de zoon van haar gevoelens aan het krijgen ben en hoe ik daarmee moet omgaan. Ik weet dat je me erin zou steunen in die stap, maar ik weet niet wat de reactie van pap gaat zijn. Daar ben ik bang voor. Anne weet ik dat die daar niks tegen heeft want ja harry, maar ik denk niet dat ze me zou houden. Ik moet zo gaan, maar ik ga zeker snel terug komen. Ook ga ik er nog even over nadenken over dit alles. Ik houd van je mam." Zeg ik nog voordat ik vertrek.
Ik kom al snel aan in het ziekenhuis. En ga naar de kamer waar Harry ligt hij is nog steeds niet wakker geworden en er zijn dokters hem aan het checken. Het is al laat in de avond als ik bedenk om gewoon in het ziekenhuis te slapen, waarschijnlijk op de oncomfortabele stoelen maar dat maakt niet uit.
Als ik wakker wordt ik een oncomfortabele positie kijk ik op de klok en zie dat het al negen uur is en Harry nog steeds niet wakker is geworden. Als ik opsta doet heel mijn lichaam pijn, maar als het een beetje beter is geworden ga ik ontbijt halen. Wanneer ik terug kom wordt Harry langzaam wakker. Ik besluit om Anne een bericht te sturen. Want heb recent haar nummer ook gekregen voor gevallen zoals deze.
" Hm." Klinkt er door de kamer heen. " Hey Harry doe je ogen eens voor me open schat." Zeg ik als ik naast zijn bed sta. Langzaam maar zeker doet hij zijn ogen open. " Hi." Zegt hij met een schorre stem. " Hey, je moeder komt er zo aan. Dus wees maar gerust." Hij knikt slaperig en drukt zijn gezicht in mijn buik.
Hij is bijna weer in slaap gevallen als Anne de kamer binnen komt. Dan doen hij zijn ogen weer snel open. "Mam?" " Ja schat. Hoe voel je je nu?" " Slaperig." Zegt hij met een diepe stem. "Ga dan maar terug slapen dan haal ik een dokter wel om te zeggen dat je weer wakker bent." Hij knikt langzaam en is na een paar seconden alweer weg.
Anne is een arts gaan halen en ik zit hier nu alleen. Ik kijk naar boven en vraag zachtjes om hulp van m'n moeder. Als ik mijn hoofd weer naar onder doe schud ik die zachtjes. Wat ben ik nu aan het doen? Waarom voel ik me zo? Al die vragen die door mijn hoofd rondspoken.
Anne geeft een lichte tik op mijn schouder om me weer bij bewustzijn te brengen. "Alles goed?" Vraagt ze. Ik moet denken aan mijn moeder. Daarvan krijg ik lichte tranen in mijn ogen en kijk uit het raam en rust de zijkant van mijn hoofd tegen de muur aan, want door de oncomfortabele stoelen heb ik niet veel slaap gehad en ben ik nog moe. Ik knik toch en ze rijkt naar een tas naast haar waarvan ik nog niet door had dat die er was.
"Hier ik heb als je het niet erg vindt , oké ook als je het erg vindt een tas met kleren voor je ingepakt en de noodzakelijke spullen." " Bedankt daarvoor en het is niet zo erg hoor beter dan dagen in deze kleren." Ik glimlach naar haar en kijk terug uit het raam.
Het is stil wanneer ik opeens twee armen van achter voel. " Je hoeft niet sterk te zijn hoor Louis. Ik kan aan je zien dat je het zwaar hebt." Ik leun tegen haar en vraag. " Hoe?" " Je weet wel moeder instinct." Zegt ze met een giechel erbij. Ik geef haar een zachte glimlach en knuffel verder tegen haar aan.
Na een tijdje horen we Harry wakker worden want hij begint hevig te hoesten. Snel laten we elkaar los en Anne drukt op een knopje dat de verpleegster laat komen. En stelt harry gerust dat niks gaat gebeuren.
De verpleger haalt de zuurstof tube uit zijn neus en geeft hem een glaasje water. Hij kijkt rondt zich door de kamer en zijn ogen belanden bij die van mij de wereld draait voor even stil, totdat hij weer weg kijkt. Zou ik de enige zijn die dat gevoeld heeft ?
Waarschijnlijk wel, maar goed. Ik focus me weer op Harry en Anne en hoor de verpleegster zeggen dat hij straks weer naar huis mag omdat ze niks ergs kunnen vinden. Ze passen de dosering van zijn medicijnen aan en vertrekken dan. We pakken de spullen die we meegebracht hadden terug in. Na ongeveer een uur zijn we weer op weg naar huis.
Onderweg stoppen we langs een McDonald's en gaan door de drive true Harry zei dat hij niks wou, maar toch heb ik extra voor hem besteld. Anne keek me raar aan maar zei er niks van. Ik heb een extra doosje nuggets voor hem besteld. Dus nadat we ons eten kregen hadden gaf ik het doosje aan hem met mijn saus want die was ik vergeten te bestellen, maar als hij eet is het goed ik kan wel leven zonder die saus.
Hij geeft me een kleine glimlach en begint te eten. Het geeft me een goed gevoel en ik begin zelf ook te eten. Als we thuis zijn zeg ik dat ik naar mijn kamer ga en doe dat dan ook. Ik leg de kleren in de wasmand die ik de voorbije dagen heb gedragen en kleed me uit om naar de douche te gaan, maar tijdens het uitkleden gaat de deur open en zie ik Harry in de deuropening staan.
" oh ehm... het was niet mijn bedoeling om zo binnen te vallen, maar ik wou zeggen dat ik het fijn vond dat je bij me bleef ik het ziekenhuis." Zegt hij met een bloos op zijn gezicht. " Oh dat maakt niet uit hoor. Het is goed dat je nu weer beter bent. Nou ga, want ik wou net gaan douchen." Zeg ik met een knipoog op het einde.
Hij knikt en loopt weg. Nog altijd zie ik de bloos op zijn gezicht. Lachend schud ik mijn hoofd en ga de badkamer in en zet de douche aan. Na het douchen doe ik een handdoek rondt mijn middel en ga terug naar mijn kamer. Net als ik mijn ondergoed aan heb getrokken komt Lottie binnen.
" Oh echt waar! Is het ik kom alleen Louis kamer binnen als hij half naakt is dag!" " Sorry lou, maar ik kwam even om iets te vragen." "Maakt niet uit Lottie, maar vandaag lijkt dat vandaag iedereen mijn kamer zonder kloppen binnen komt. Zeg maar wat je wou zeggen." " Oké ehm. Dus ik vroeg me af of dat we samen een binding dagje kunnen doen. Alleen jij en ik?" Vraagt ze verlegen. " Oh tuurlijk kan dat lot, kom eens hier." Zeg ik toen ik een joggings broek en een hoodie had aan getrokken.
Ze komt naar me toe en ik trek haar in mijn armen. Ze knuffelt me terug. Er wordt geklopt op de deur. Ik laat een opgeluchte zucht, want eindelijk neemt iemand de tijd om te kloppen vandaag. " Kom binnen." Zeg ik. " Oh hi Harry" " Hi Louis en Lottie. Mam vroeg of dat ik jullie wou roepen want we heeft een salade gemaakt als avond eten omdat ze niet zo lang geleden nog gegeten hebben." Zegt hij snel achter elkaar. " Oké is goed geef ons vijf minuten."
Zeg ik.
Hij knikt en verlaat de kamer weer. Na vijf minuten laten we elkaar los en gaan we naar onder. " Hi Anne." " Hallo schatten. Was even jullie handen dan kunnen we eten." We knikken en lopen naar de wasbak om onze handen te wassen. Na dat gedaan te hebben gaan we aan tafel zitten. We eten in stilte. Als ik de tafel afruim spreekt Harry me nog aan.
" Wil je straks misschien even naar mijn kamer komen?" " Oké, waarom niet?" Zeg ik schouderophalend. Ik ga naar zijn kamer als ik klaar ben. " Hey harry. Waarvoor moest ik naar je kamer komen?" " Je zei toch eens dat je je kamer beschildert wou hebben. Ik wou vragen wanneer je dat zou willen. Want dan kan ik het misschien voor je doen." " Ow oké, ja dat wou ik. Maar als je het doet kom ik er wel bij staan want we willen niet in herhaling vatten van toen je flauwviel. Oké?" " Ja is goed. Hoe wil je het?" " Ik laat je wel een foto zien." Zeg ik voordat ik de foto laat zien.
(De laatste foto moet voorstellen dat er fairy lights in zijn kamer hangen.)
Harry begint met opsommen wat we moeten doen. " Oké dus we moeten sowieso naar de gamma voor verf dan naar de Ikea voor van die kastjes , en ook nog naar een vintage shop." Als hij klaar is met dat op te schrijven kijkt hij op naar me.
" Oké dat kan wel. Zullen we morgen beginnen? Dan vraag ik wel aan pap of we de auto mogen gebruiken." " Ja is goed." Zegt hij. "Welke kleur verf wou je ook al weer? Dan schrijf ik dat op." Zegt hij daarna ook nog. " Ehm oké dat is zo'n kleur code." " Zeg maar." Zegt hij met een lieve en zachte toon. " Pantone, 19-5918, mountain view. Is een donkergroen achtige kleur." "Oké, dan kunnen we daar morgen aan beginnen. Doe dan iets van comfortabele kleren aan." Ik maak en goedkeurend geluidje.
"Wil je samen een film kijken misschien?" Vraagt hij dan nog. " Ja is goed, kies de film uit maakt mij niet uit wat het is jij mag kiezen. Ik ga snacks halen, jij gaat ze ook opeten trouwens." Zeg ik voordat ik snel de kamer verlaat. Ik pak chips, popcorn, chocolade en een paar blikjes cola voordat ik terug naar Harry zijn kamer ga. Harry heeft Love Actually op gezet. " Ik heb de snacks en heb ook drinken meegenomen." Kondig ik aan.
Hij zo giechelt zachtjes dat hij denkt dat ik het niet kan horen. Ik pak een krukje en zet de spullen daarop zodat ik comfortabel kan liggen voordat ik de snacks goed positioneer. Harry doet hetzelfde voor dat ik vraag of dat hij de snacks wil geven. We hebben sfeer lichtjes aan gedaan om het zo een beetje gezelliger te maken.
Harry pov. :
Halverwege de film valt Louis in slaap zijn hoofd ligt op mijn schouder. Het grappige is dat zijn hand nog in de bak met popcorn zit. Ik heb ook van de snacks gegeten ik voel me er niet zo schuldig over dan dat ik had verwacht. Niet zo lang geleden begon het eten eigenlijk beter te worden als Louis erbij zit. Hij leidt me af en zorgt ervoor dat ik toch iets binnen krijg.
Ik kan niet wachten voor morgen. Ik denk dat het een drukke maar leuke dag wordt. Ik zet het eten en de restante van de dranken aan de kant zodat we beter kunnen slapen. Ik zeg het licht nog uit voordat ik ook in slaap val.
Louis pov. ( Vind dit makkelijker schrijven)
Als ik wakker wordt zie ik dat ik met mijn gezicht in Harry's borst zit gedrukt. Ik laat los van hem en kijk of dat hij nog slaapt. Als ik weet dat hij nog slaapt sta ik op. Ik trek snel schone kleren aan die bestaan uit een losse jeans en een hoodie voordat ik mijn portemonnee pak en de huissleutels.
Ik open mijn fiets en rijd naar de bakker. Ik haal er verschillende dingen voor het hele gezin. Ook ga ik snel even langs de bloemenwinkel om bloemen voor alle meiden te halen. Ieder krijgt een boeket. Breng voor Harry nog een plantje mee voor in zijn kamer want weet dat hij dat leuk zal vinden. Of ja ik hoop toch dat ze het allemaal leuk gaan vinden.
Als ik weer terug thuis kom is niemand wakker gelukkig. Ik dek de tafel en zorg dat alle bloemen in een aparte vazen staan. Harry zijn plant doe ik plant ik om in een potje. Ik maak thee en geef mezelf een schouderklopje want ik heb dit helemaal alleen gedaan zonder iemand wakker te maken.
Als ik mijn thee aan het drinken ben hoor ik voetstappen naar beneden komen. Ik kijk om en zie Anne in de deuropening staan met een hand over haar mond. " Heb je dit helemaal alleen gedaan?" Vraagt ze en ik knik trots. Ik sta op en pak het grootste boeket bloemen en geef het aan haar. " Had bloemen gehaald voor je en de rest van de meiden." "Oh schat, dat had je helemaal niet hoeven doen." " Weet ik maar pak alsjeblieft de bloemen aan ze worden zwaar." Zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. " Bedankt." Zegt ze voordat ze een kus op mijn voorhoofd geeft, ik bloos lichtjes van de aandacht dus drink ik verder mijn thee op.
"Kan je de rest wakker maken nu het eten nog een beetje warm is." Vraag ik "Ja hoor kom zo terug". De eerste die ik dan naar onder zie komen is harry. Ik pak zijn plant en strek mijn armen vooruit zodat hij het kan aanpakken. " Is dit voor mij?" Vraagt hij dan.
Ik knik en zeg " ga maar aan tafel zitten." " Wat heb je allemaal gedaan vanochtend? En hoe heb je me niet wakker gemaakt?" Ik haal gewoon mijn schouders op en geef de bloemen aan de rest als ze naar onder komen.
Ik heb voor pap niks gehaald, maar ik geef hem een knuffel. De enige plek vrij is tussen Lottie en Harry. Dus moet ik daar maar gaan zitten. Ik krijg van iedereen bedankjes voor het ontbijt als we de tafel afruimen. " Oké wat je aan hebt is volgens mij wel goed, maar voor verven kan je misschien beter iets anders aantrekken. Ik ga me nu omkleden. Anders haal je alvast zakken en doe je die in de auto. Is dat goed." " Ja." Zeg ik voordat ik op zakken zoektocht ga, want heb namelijk geen idee waar die liggen.
Als ik ze heb gevonden vraag ik aan pap de auto sleutels want anders komen we nergens. Ik leg de zakken in de auto pak nog iets kleins om te eten voor als we honger krijgen. En wacht op Harry. " Oké ik ben klaar. We kunnen gaan." Zegt hij als hij eindelijk onder is. Ik doe de deur voor hem open en zeg " stap in". " Dankje." Vervolgens open ik mijn eigen deur en stap in.
We halen eerst de verf daarna gaan we naar de Ikea. "Oké ik heb een winkel wagentje, ga er in zitten." Zeg ik tegen Harry. Hij kijkt me sceptisch aan. Ik knik. " Oké hier gaan we." Zeg ik voordat ik door de winkel begin te racen met het wagentje. Hij lacht luid. Plan geslaagd. De mensen om ons heen kijken ons raar aan, maar we besteden er weinig tot geen aandacht aan.
We halen de kasten en onderweg nog een paar matchende knuffels. Want ja die kan je niet laten liggen. We halen bij de vintage winkel nog dingen om mijn kamer te decoreren en de fairy lichtjes. Als we na een paar uur terug thuis komen maak ik voor Harry en mij een broodje terwijl hij boven alles klaar legt.
Ik heb gisteren alles van dozen al aan de kant gedaan. Ik neem de borden en de glazen mee naar boven en loop mijn kamer binnen waar ik Harry zie die probeert een plannetje te lezen. "Bril nodig?" Vraag ik.
Hij kijkt geschokt achter zich, maar relaxt als hij ziet dat het mij is. "Eh ja zou handig kunnen zijn." Antwoord hij dan. Ik ga naar zijn kamer en zie op zijn nacht kastje zijn bril staan samen met een foto van een meisje waarvan ik niet weet wie ze is. "Hier" zeg ik als ik zijn bril geef. "Dankjewel" " geen probleem en wie was dat meisje op die foto?" "Welke foto?" "Die op je nachtkastje." "Ah dat is Gemma." "Je zus?" Hij knikt en leest terug verder.
"Oké ik weet ongeveer hoe het moet dus beginnen maar." Zegt hij. Na een halfuur hebben we allebei de kasten in elkaar gezet. Nu nog verven. Halverwege het verven voel ik dat er verf op mijn wang wordt gesmeerd.
Met een geschokte expressie op mijn gezicht kijk ik harry aan. Daarna pak ik mijn borstel en doe verf op zijn neus. "Hey!" "Jij begon!" Daarna maakt hij een protesterend geluidje. Ik steek mijn tong naar hem uit en schilder verder. We wachten op het moment dat de verf droog is en liggen nu allebei met onze ruggen op het bed.
Ik doe mijn ogen dicht als ik opeens iets nats voel op mijn wang. Ik doe een oog open en kijk naar Harry. "Ik was je wang aan het schoonmaken met een doekje." "Dankjewel." Zeg ik voordat ik weer mijn ogen dicht doe. Ik voel me wegzakken in een lichte slaap.
Harry pov. :
Als ik weet dat Louis slaapt maak ik mijn gezicht ook schoon. Ik pak wat te drinken en ruim de overige verf op. Ik zet alles op z'n plaats zodat we er straks makkelijk aan kunnen. Ik haal nog wat te eten voor Louis voordat hij wakker wordt. Ik twijfelde nog of ik voor mezelf mee zou nemen, maar voelde me er toch niet goed bij. Dus nam ik alleen iets voor hem mee.
Louis pov. :
Als ik wakker wordt zie ik dat Harry dingen heeft verplaatst en eten heeft gebracht waar hijzelf is geen idee. Net als ik bedenk waar hij zou kunnen zijn komt hij door de deur lopen. "Oh hi je bent wakker." "Nee lijkt alleen maar zo." Zeg ik daarop.
Hij moet er van lachen. Krijg er nooit genoeg van. Louis toch! Ben nu al te ver heen om terug te gaan. "Ben je al bijna klaar om alles op de juiste plaats te zetten." Ik knik en we gaan aan de slag. Als we de kast goed hebben neergezet zetten we de spullen er in mijn platen speler gaat boven op de (zie bovenste foto van midden in dit deel).
Samen met de vinyl platen en één van de matchende knuffels. Ook doen we de boeken in de kast dat duurde ook eeuwig trouwens. Kwam ook veel stof bij vrij kan ik je vertellen. We hebben daar nog wel goed om gelachen. Als laatste hangen we de lichtjes op en decoreren de boel nog even. Als we helemaal klaar zijn ploffen we tegelijkertijd op bed, maar voordat we konden rusten worden we naar onder geroepen voor eten.
Ik hoop dat jullie dit deel leuk vonden en allemaal veilig zijn. Laat ook gerust een beetje feedback achter <3.