Jamie POV
"Love, what are we doing here?" Halos tumigil ang paghinga ko ng makita ko kung nasaan kami ngayon! Gosh! Nabalitaan ko lang ang lugar na ito, kakabukas lang ng branch nila dito sa pilipinas! Kirigun hotel! Stands for Tharn Kirigun Hotel! Sikat na sikat ang hotel and restaurant na ito sa Thailand at sa ibang parte ng mundo. Natuklasan nila na malaki ang potential dito sa pilipinas kaya nasipan nilang magtayo narin dito.
Nakikinig kasi ako ng balita parati kaya alam ko ang nagyayari sa mundo.
"I want us to celebrate our 1st Anniversary here! Hindi ka naman kasi pumayag na icelebrate yung sa ibang bansa tulad ng una kong plano, kaya eto, hindi man tayo makapagcelebrate sa ibang bansa, makakapagcelebrate naman tayo sa lugar na alam kong magugustuhan mo. I remember when we are watching the news on your house, sobrang humanga ka kasi meron na silang chain dito sa pilipinas."
Grabe talaga yung attensyon na binibigay sakin ni Cid! Kahit yung mga maliliit na details regarding sakin napapansin parin nya.
"Gosh! Love! Paano ka nakapagreserve dito! Natatandaan ko two days ago lang natin napanood yung balita regarding sa kanila, pero nagawa mo nang makapagreserve? Alam ko mahirap makapagreserve sa hotel na ito!" I said to him. Totoo naman eh, ang alam ko months pa before ka makapagreserve ng seat sa mga restaurants ng TK hotels.
"I have my ways, Love! Have you forgetten already! I'm Cedric! I'm Cedric Alonzo, who can do everything just to make my Love happy!" Then he winks at me! God! These lines of his! Parang hindi sya mauubusan! Ang dami nya kasing baon lagi!
Hindi ko tuloy maiwasang hindi mahiya at mabigyan sya ng mahinang palo sa balikat dahil sa mga sinasabi nya.
"Love! Yan ka nanaman sa mga pinagsasabi mo eh! Nasa public tayo, baka may makarinig sayo!" I said, tsaka aakma sana akong lalayo sa kanya pero bigla nya kong hinila papalapit sa kanya by putting his arms around my waist. Sobrang lapit namin ngayon sa isat isa. Sobrang nagulat ako sa ginawa nya kaya hindi ko nagawang makapagsalita ng ilang segundo.
Hinawakan din nya mukha ko at saka ngumiti sakin.
"Love! Ilang beses ko bang sasabihin sayo, nasa kahit na anong pagkakataon, totoo lang ang sasabihin ko sayo, lalo na kung ito ay tungkol sa pagmamahal ko sayo! Hinding hindi ko gagawing biro yun!" Grabe yung laki ng ngiti nya habang sinasabi ito sakin. Nakikita ko sa mga mata nya yung sincerity ng mga salitang sinasabi nya ngayon sakin.
I can see how much he meant every word of it. Grabe! Hindi ko maiwasang mainlove lalo sa lalaking eto! Mahal na mahal ko na sya pero sa pinapakita at sinasabi nya sakin ngayon! Mas lalo ko syang minamahal!
Hindi ko na kinaya yung hiya at the same time saya na nararamdaman ko. Agad agad akong bumitaw at inalis yung sarili ko sa pagkakahawak nya. Bahagya akong tumakbo mula sa kanya palayo, then I stop to look at him again.
He was just smiling so widely at me, maybe nahalata nya yung sobrang hiya na nararamdaman ko ngayon.
"Oh! Anong itinatayo tayo mo jan! Halika na!" I acted like I'm not shy or anything. Ngumiti sya pa sakin nung una then he spoke.
"Coming Love!" Umiwas na ko ng tingin sa kanya at nagpatuloy na sa paglalakad. Naramdaman ko nalang na nasa tabi ko na sya at hawak hawak yung kamay ko. I looked at him, nakangiti parin sya sakin.
Gosh! Sobrang nahihiya talaga ako!
~~~
Nakapasok na kami sa loob, grabe sobrang ganda talaga ng lugar na ito! Totoo nga yung sinasabi na balita kung gaano ka ganda at kaelegant ang TK hotel. Yung design at ambiance ng lygar! Grabe feeling ko mayaman talaga akong tao!
Pinaupo kami sa isang exclusive VIP area daw. May sariling cooking space ang lugar na ito. Pati waiter and waitress, exclusive daw para sa table namin. This area consist of 1 table only pero can accomodate 10 people. Pero sinet nila yung table para lang sa dalawa.
Grabe, gaano kaya kamahal ang nagastos ni Cid dito?
Kakaorder lang namin, kaya ngayon ay nagiintay nalang kami na dumating first wave of orders.
Yes! Wave kasi may tatlong set daw ng food dadalin samin. Appetizers, Main then dessert. Grabe! Iba talaga ang mayaman. Biruin mo Appetizer palang pero hindi lang isang putahe ang sinabi samin kanina.
Hindi ko na nga tinandaan kung ano anong name nila, napaka komplikado naman kasi ng mga pangalan nila. Tapos pinapili pa kami if ano daw trip namin, if French cuisine, Chinese, Filipino, Korean, Burmese, and other! pero dahil nga daw gusto ni Cid na matikman ko lahat, aba halos orderin nya na lahat! Ewan ko ba sa taong ito, gusto ata nyang tumaba ako!
Pero mahalin pa kaya nya ko, if mataba na ako? Gulay, kung ano ano na naman naiisip ko, kasalanan nya eto eh! Masyado nya akong inispoil, pinipigilan kong masanay kasi hindi naman natin masasabi ang paano kung?
Ay mali! Mali! Bakit ba ako nagiisip ng mga masasamang bagay, lalo na sa araw na ito. Monthsary namin kaya dapat no negative thoughts and dapat masaya lang.
Pero napansin ko lang? Lunch time palang diba? Yes, medyo late lunch na. Alas dos na kasi eh pero bakit ganun? Parang walang katao tao? I expected this place to be jampack especially at kakabukas lang nito. Pati nung pumasok kami kanina ni Cid, wala akong nakita ibang diners, tanging mga employee lang ng restaurant na ito ang nakita ko?
Nahalata siguro ni Cid yung mukha ko kaya, kaya kinauspa nya na ko.
"Love? You seemed preoccupied? May problem ka ba? Wait, may gusto ka pa ba, Love? You know we can still order if you want something else pa!" Itataas sana nya yung kamay nya to order, pero agad agad ko syang pinigilan by holding his hand.
"Love, what do you mean, if may gusto pa hahaha ang dami mo nang na order, oorder ka pa ulit! Sa tingin mo ba mauubos natin ang lahat ng iyan!" Sabi ko sa kanya. Medyo natatawa pa nga ako eh, yung itsura nya kasi, alam nyong nagalala talaga sya kasi baka kulang pa yung na order nya kanina.
"Oh, sorry, Love! Akala ko kasi may gusto ka pa. And about the ubos thing, you don't need to make ubos naman lahat. Ang gusto ko is matikman mo lahat ng pwedeng iserve satin dito. Para narin malaman ko kung anong magugustuhan mo. You always says kasi na gusto mo yung mga pagkaing kinakain natin pero I never saw you really like something. As in yung mag light up yung mga mata mo sa sarap!"
"What? Para lang malaman mo kung ano gusto ko, gagastos ka talaga ng pagkalaki laki? Gosh! Love! Hindi ba masyadong Oa at sobra nayun?" I told him. I let go of his hand pero hinawakan nya rin agad ito. I looked at him, he was looking with me so seriously.
"Walang sobrang bagay pagdating sayo, Love!Kulang pa nga eto sa kaya kong ibigay kung hahayaan mo lamang ako. Kung hahayaan mo lang akong ibigay sayo ang lahat! I can offer the world for you My love! Only if you let me!" He siousky said.
"Love..." Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya. Grabe ganito ba kalalim yung pagmamahal nya para sakin? Ibibigay sakin ang lahat? Anong lahat? Hindi ko alam kung dapat ba akong, matuwa? Maamaze o kaya matakot sa lahat ng sinasabi ni Cid.
Hindi ko kasi alam if kakayanin ko o karapatdapat bakong tanggapin ang lahat ng sinasabi ni Cid.
Kung ganito na ang nabibigay sakin ni Cid ngayon, paano pa kung ang lahat?
Do I really deserve him? Sapat na ba yung pagmamahal naibinibigay ko for him.
I hope! I really do!
~~~
"Hayyyyy!" Hindi ko maiwasan hindi mapasabi ng ganito habang nakaupo at pabiglang sumansal sa sandalan ng upuan ko.
Kakatapos lang namin kumain, sobrang busog na busog ako! Pakiramdam ko at sasabog na yung tyan ko. Hindi ko na nga natikman yung iba kasi ang dami talaga. Hindi oo na kaya pang kumain sa sobrang kabusugan ko ngayon.
Grabe din yung ambiance namin kanina habang kumakain, biruin mo ba naman, may tumutugtog pa sa tabi namin habang kumakain. May nagpiano, nag violin tapos zaxophone, then iba pa. Grabe! Napapanood ko lang ang scene na ito sa mga drama eh. Hindi ko inakala na mararanasan ko ito in actual.
"So, how is it Love? Did you like those foods?" He asked me out of nowhere! I really enjoyed it. Especially that noddles! Nakalimutan ko na yung tawag! Gosh! Sobrang sarap nya!
"Of course, Love! Lalo na yung isa sa main dish na inihanda satin! Yung noodles soup? Grabe ngayon ko lang natikaman yun pero ang sarap talaga!" I excitedly said to him. Mukha syang na excite sa sinabi ko, siguro kasi nasabi ko yung pakay nya ngayon. Ang malaman kung ano yung pagkain ma magugustuhan ko
"Alin dun, Love? Dalawa kasi yung hinain satin na noodle dish, the Japanese one or the Burmese one?"
"Yung ano love! Yung may dried seaweed sa ibabaw! Yung pangalawang noodle soup?"
"Oh, that one! I like it too! It taste very delicate! I'm glad you like it. Hayaan mo sasabihin ko yan sa Chef sa University, para aralin nila, tapos pag gusto mo ulit kumain nun, kahit nasa University tayo makakain mo." Sobrang nagulat naman ako sa sinabi nya. What? Ano daw? Sasabihin nya sa Chef ng University?
"What? Love? Are you serious? Hindi mo naman need gawin yun eh! You know..." He didn't let me finish.
"Please Love! Please don't stop me from doing anything just for you, Love! It's really hard for me to show how much I love you if you keep doing this. If you keep on declining all my gestures to you! Please Love! Please from now on! Please paunti paunti, please try accept everything that I want to do for you! Wala naman akong ibang hinahangad kung hindi ng mapasaya ka eh! Please, Love! Things just a simple thing! I already promise I wouldn't do big events, if you feel awkward about it pero this kinds of small things Love! Please let me! Mhhhh?" He looked so hopeful and sincere while saying this.
I feel like ako na yung masyadong OA sa pagtanggi sa kanya kahit alam ko namang ginagwa nya lang ito para mapasaya ako.
So, wala na akong nagawa kung hindi ang magbuntong hininga na lamang at ngumuti sa kanya, before sya sagutin.
"Okay, Love! If that's what you want then yes! Simula ngayon, I will try to compromise and accept what you can give me. Just please promise me that you wouldn't be so OA ah, like as in OA! kasi yun tatanggihan ko talaga sya. Okay, Love!" He smiled at me
"Yes! Thank you, Love!" Sobrang saya nya habang sinasabi ito sakin. Napangiti nalang ako habang pinagmamasdan sya.
"Oh! Love! Before I forgot! May I know kung anong pangalan nung pagkain nayun? Sa dami kasing food na hinain satin kanina nakalimutan ko na eh!" He chuckled after hearing me.
"Hahaha Actually, Love! Me too! Hindi ko din natandaan lahat! Wait, let me call the manager to ask it." Tinaas nya yung kamay nya para sana tawagin yung manager pero mukhang nasa ibang lugar yung manager.
"Ah, Love! Dito ka lang saglit ahh! I will be back!" Pipigilan ko sana sya pero nakaalis na sya.
Gosh! Ang boyfriend ko talaga! Napaka OA talaga kadalasan! Tinanong ko lang naman ano name nun, bakit need nya pa tawagin yung manager!
Nakaalis na si Cid, nagdecide muna ako na magCR saglit. Umalis muna ko sa VIP area and hinanap yung CR ng restaurant na ito. Agad agad ko naman syang makita, sa tulong na din ng isang mabait na waitress.
Ng matapos ako sa CR, agad akong lumabas dito at para narin bumalik na sana sa table namin ni Cid ng makarinig ako ng ingay mula sa likod ko.
Boses iyon ng isang lalaki habang pinagsasalitaan yung isang hotel employee.
Grabe sobrang nairita ako sa mga naririnig ko. Argh! Nakakairita! Makaalis na nga lang dito! Sinisira ng taong eto yung mood ko eh! Nagsimula na kong maglakad pabalik na sana ng VIP area ng biglang may humawak sa arm ko mula sa likod at pinigilan akong maglakad.
"Hi!"
TO BE CONTINUED
A/N
Yes! It's Tharn Kirigun aka TK Hotel! It's the hotel owned by the kirigun family in my trilogy, RTMCHO, I LOVE YOU, Mr. Surfer and Sweeter than Ever.
Sweeter than ever and this story have the same timeline.
WAANJAIMJORA