သူမသားရဲ့ တုံ့ပြန်မှုကိုသတိပြုမိလိုက်တဲ့အခါ ရန်ချိုးရွှမ် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ကာ ဆက်ပြီး သွေးဆောင်ဖြားယောင်းနေလိုက်သည်။
"မင်းအိပ်ယာပေါ်မှာ သူ့အောက်ကနေမနေချင်ဘူးလား"
ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့အောက်မှာနေရမယ်!!..သူ့မသိစိတ်က သူ့ကို မနေဘူးလို့ပြောနေပေမဲ့..အဲ့လူက ယင်ကျင်းရဲ့လို့တွေးလိုက်မိတဲ့အခါမှာတော့ ဟင့်အင်းလို့ မပြောထွက်နိုင်ဘဲ ထိုတောင့်တင်းကြံ့ခိုင်တဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို သူတစ်ကယ်သွားထိကိုင်ချင်နေမိသည်။
"သူ့ရဲ့ နက်မှောင်ချောမွေ့နေတဲ့ဆံနွယ်တွေကို မထိကိုင်ချင်ဘူးလား..သူ့ရဲ့တောင့်တင်းနေတဲ့ရင်အုပ်တွေ..တင်ပါးတွေကိုရော မကိုင်ချင်ဘူးလား..သူ့အငယ်လေးက မင်းနဲ့ဆက်ယှက်နေတဲ့အခါ ဖြစ်လာမဲ့သူ့အမူအယာကိုရောတွေ့ချင်လား..စိတ်ကူးကြည့်လိုက် သူ့ရဲ့ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ပုံရိပ် သြရှနေတဲ့အသံ..သူ့ရဲ့မောဟိုက်နေတဲ့အသံရှရှက မင်းနားထဲကို ဘယ်လိုနက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းထိုးဖောက်သွားမလဲ ပုံဖော်ကြည့်လိုက်...သူ့ရဲ့ ကြည့်ကောင်းလွန်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံက မင်းတစ်ကိုယ်လုံးကိုနမ်းရှိုက်နေမဲ့ပုံ သူ့ရဲ့ နူးညံ့ညင်သာတဲ့လက်ရှည်ရှည်သွယ်သွယ်တွေနဲ့ မင်းတစ်ကိုယ်လုံးကို ယုယုယယပွတ်သပ်နေမဲ့ပုံ..စိတ်ကူးကြည့်လိုက်စမ်းပါ..စိတ်လှုပ်ရှားစရာမကောင်းဘူးလား"
သူမစကားတွေကိုနားထောင်ရင်း ရုန်ယိ ထိုတပ်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ မြင်ကွင်းကို ပုံဖော်မကြည့်ဘဲမနေနိုင်တော့..။
ရန်ချိုးရွှမ် သူမရဲ့ဆုပ်ကိုင်ထားမှုကိုဖြေလျှော့ပေးလိုက်ပြီး ရုန်ယိလက်ထဲကို ကျော့ရှင်းကောင်းမွန်လှတဲ့ ဝတ်စုံတစ်စုံထည့်ပေးလိုက်သည်။
"ဒါငါပေးလိုက်တာလို့ပြောပြီး သူ့ကို အဝတ်အစားသွားလဲပေးလိုက်...သူရေချိုးပြီးမှ ဝတ်ပေးလိုက်နော်..မင်းပါ သူနဲ့ရေတူတူချိုးလိုက်ရင်တော့ ပိုကောင်းတာပေါ့"
ရုန်ယိ သူ့ကိုယ်သူ သတိပြန်ဝင်လာတဲ့အခါ သူ့ညီလေးက ထောင်မတ်နေပြီဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိသွားရသည်။
သူ စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားရ၏။ သူ့ကိုယ်သူထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းက ဒီလောက်တောင်ဘဲနိမ့်ရသလား..စကားလုံးလေးအနည်းငယ်လောက်နဲ့ သူက ဒီလိုပုံစံဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်လို့...
ဒါမှမဟုတ် ဖြစ်နိုင်တာက....
ရုန်ယိ ရန်ချိုးရွှမ်ဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။
သူမက သူ့ကို ဝိညာဥ်စွမ်းအားသုံးပြီး ညှို့ယူလိုက်တာများလား...
"သူ့ကျင့်ကြံဆင့်အရဆိုရင် ငါတို့ဒီမှာပုန်းနေတာ သူသိနေလောက်ပြီ..ဒါကြောင့် ယောက်ျားတစ်ယောက်လိုမျိုး ဝင်သွားပြီး သူ့ကိုဝတ်စုံသာသွားပေးလိုက်..မင်းသာ ယောက်ျားဆိုရင် သူ့ကို ရေသုတ်ဖို့ပုဝါတစ်ထည်ကမ်းပေးလိုက် ပြီးတော့ မင်းသိပါတယ်..အဲ့တာ...."
ရုန်ယိ အံကြိတ်ကာ တိုးတိုးလေးကပ်ပြောလိုက်သည်။
"တစ်ကယ့်ယောက်ျားအစစ်က တစ်ခြားယောက်ျားတစ်ယောက်လှဲချတာကို ဘယ်တော့မှမခံဘူး!"
ရန်ချိုးရွှမ် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်၏။
"ဒါဆိုလည်း မင်းကိုယ်မင်း မိန်းမလို့သာတွေးလိုက်တော့..အိုး..ဟုတ်သား..ဒါက မင်းရဲ့ပထမဆုံးအကြိမ်ဆိုတာမေ့တော့မလို့..ဘာလုပ်ရမလဲဆိုတာ မင်းသိမှာမဟုတ်ဘူး"
ထို့နောက် သူမက စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုထုတ်လိုက်ကာ အဓိကအချက်နေရာကိုသာ တန်းလှန်လိုက်ပြီး အဆင့်တွေကိုသေချာမှတ်ထားဖို့ ရုန်ယိကိုပြောလိုက်သည်။
"မှတ်ထားနော်..မင်းကိုယ်မင်း ထိခိုက်အောင်မလုပ်နဲ့"
ရုန်ယိမှာ ယောက်ျားနှစ်ယောက် ဆက်ယှက်နေတဲ့ပုံကိုကြည့်ပြီး သူ့မျက်လုံးထောင့်တွေ တွန့်သွားရ၏။ သူ့မှာ ဒါကိုတောင် ဆက်မကြည့်ရဲတော့ပေ။
"သိမ်းထားလိုက်"
ရန်ချိုးရွှမ်က စာအုပ်ကို သူ့လက်ထဲထည့်ပေးလာသည်။
"ဒါက တစ်နေ့တော့ မင်းအတွက်အသုံးဝင်လာလိမ့်မယ်..မှတ်ထား..ကိုယ့်ရဲ့တွဲဖက်ကို စိတ်ကျေနပ်အောင်မလုပ်ပေးနိုင်တဲ့သူက လက်တွဲဖော်ကောင်းမဟုတ်ဘူး"
ရုန်ယိ အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ပြီး
"ကျွန်တော့်မှာ ဒီလိုကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ကို ဒီလိုကိစ္စတွေလုပ်တာ သင့်တော်မယ်လို့ အမေထင်လို့လား"
"အရမ်းမကြမ်းတမ်းသရွေ့ ပုံမှန်လေးလုပ်တာဆိုရင် ကလေးအတွက်တောင် တစ်မျိုးကောင်းသေးတယ်"
ရန်ချိုးရွှမ်က ထွက်မသွားခင် ထပ်ပြောသွားသေး၏။
"ယိအာ..မင်းမှာ သူ့အတွက်ခံစားချက်တွေရှိနေတယ်ဆိုတာ အမေပြောနိုင်တယ်...ဒီလိုဆိုမှတော့ မင်းဒါကို တန်ဖိုးထားပြီး ဒီ့အတွက်ကြိုးစားသင့်တယ်..သူ့ကိုချစ်ဖို့ ကြိုးစားကြည့်ပေါ့..အကယ်၍ သူ့နှလုံးသားကိုမရနိုင်ခဲ့ရင်တောင်မှ ကြိုးစားကြည့်ခဲ့သေးတာကြောင့် ဝမ်းနည်းရုံဘဲခံစားရမှာ..ကျန်တဲ့တစ်ဘဝလုံးကို နောင်တတွေရော ဝမ်းနည်းမှုတွေရောနဲ့ပါနေထိုင်သွားရမှာတော့ မဟုတ်တော့ဘူး"
ရုန်ယိ "....."
ဘာလို့များ လူတိုင်းက သူ ယင်ကျင်းရဲ့အပေါ် ခံစားချက်တွေရှိနေတယ်လို့ဘဲ ပြောနေကြရတာလဲ....
သူ့အပြုအမူတစ်ခုခုကများ သူ ယင်ကျင်းရဲ့ကို သဘောကျနေပါတယ်လို့ သူတို့ကိုပြောနေလို့လား..
ရုန်ယိ တံခါးဝနားရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ ရန်ချိုးရွှမ်ကို လှမ်းမေးလိုက်သည်။
"အမေ..အမေက ဘယ်ဂိုဏ်းကလဲဆိုတာ ကျွန်တော်မေးကြည့်လို့ရလား."
"မင်းအမေငါက ဟယ့်ဟွမ်ကော*ကလူလေ"
[##
*ဟယ့်ဟွမ်ကော ဆိုတာ ချစ်ရေးချစ်ရာပြုလုပ်တဲ့စံအိမ်လို့ အဓိပ္ပာယ်ရပါတယ်]
"....."
ရုန်ယိ ပါးစပ်ထောင့်တွေ တွန့်သွားရ၏။ အခုတော့ ရန်ချိုးရွှမ် သူ့အပေါ် ညှို့ယူတဲ့နည်းတွေသုံးခဲ့တာ သူပိုသေချာသွားရလေပြီ။
ထို့နောက် သူတစ်ဖက်လှည့်ကာ တံခါးကိုတွန်းဖွင့်လိုက်ပြီး ယင်ကျင်းရဲ့ကိုပြောလိုက်သည်။
"ကလေးတွေအဖေ..ကျွန်တော့်အမေက ခင်ဗျားအတွက် ဝတ်စုံအသစ်တွေပို့ပေးခိုင်းလိုက်တယ်"
ယင်ကျင်းရဲ့က အံ့သြမသွားပေ။
"လိုက်ကာပေါ်မှာ တင်ထားခဲ့လိုက်"
အဝတ်ကို လိုက်ကာပေါ်မှာတင်ရင်း ရုန်ယိ ရေချိုးနေတဲ့ ယင်ကျင်းရဲ့ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ကာ နောက် သူ့ရဲ့နိုးထနေတဲ့ညီငယ်လေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်မိသည်။ သူ့ရဲ့ အရိုင်းဆန်နေတဲ့ခံစားချက်တွေဖြစ်နေတဲ့စိတ်ကိုဖိနှိပ်ဖို့ ရုန်ယိမှာ စိတ်နှလုံးကြည်လင်စေတဲ့ ဂါထာကိုရွတ်ဆိုလိုက်ရပြီး ယင်ကျင်းရဲ့ကို ေပြာလိုက်သည်။
"ကလေးတွေအဖေ..ကျွန်တော် ခင်ဗျားကျောကိုတိုက်ပေးရမလား"
"အင်း"
ယင်ကျင်းရဲ့က မျက်လုံးတွေမှိတ်ထားရင်း ပျင်းရိလေးတွဲ့စွာနဲ့ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
သူ့ရဲ့သဘောတူတဲ့အဖြေကိုကြားလိုက်တဲ့အခါ ရုန်ယိမှာ မြူးထူးသွားရသည်။
ဒါဆို သူ ယင်ကျင်းရဲ့ကို သဘောကျနေတယ်ဆိုတာအမှန်ပေါ့..ရန်ချိုးရွှမ်ပြောသလို သူ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို သဘောကျနေတာပေါ့...
သူ့အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ထွက်နေတဲ့ဗိုက်ကြီးကို ကြည့်လိုက်မိသည်။ ယင်ကျင်းရဲ့အရှေ့မှာ သူ့ဗိုက်ကြီးကို ဖော်ပြရမှာ သူတစ်ကယ် ရှက်သလိုခံစားနေရလေသည်။ ဒါကြောင့် သူ့အောက်ခံဝတ်စုံတစ်ထပ်နဲ့ဘဲ ရေထဲကိုဆင်းလိုက်တော့သည်။
ယင်ကျင်းရဲ့က ရယ်မြူးရိပ်သန်းနေတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ သူ့ကို တစ်ချက်ကြည့်လာ၏။
ထို့နောက် ရုန်ယိ ရေချိုးတဲ့ပုဝါကိုယူကာ ယင်ကျင်းရဲ့နောက်ကိုသွားလိုက်ပြီး သူ့ကျောကိုပွတ်ပေးလိုက်သည်။
"ကလေးတွေအဖေ..ခင်ဗျား အနံ့တစ်မျိုးမရဘူးလား"
အနံ့က ဖျော့တော့လွန်းသည်။ ဖျော့တော့တာမှ သတိတောင်မထားမိလောက်နိုင်တဲ့အထိဖြစ်၏။ အနံ့ကရှိနေပေမဲ့ အနံ့ခံကြည့်ဖို့ကြိုစားလိုက်ရင်တော့ ပျောက်ကွယ်သွားတတ်လေသည်။
"ရတယ်"
ယင်ကျင်းရဲ့ပြန်ဖြေလာ၏။
ရုန်ယိ ထပ်ခါထပ်ခါ အနံ့ခံကြည့်ပေမဲ့ ဘာနံ့မှန်းမပြောနိုင်တာကြောင့် ဒါကိုထားထားလိုက်ပြီး ယင်ကျင်းရဲ့ကျောကို တိုက်ပေးဖို့သာ အာရုံစိုက်လိုက်တော့သည်။ သူ့အသားအရေက ဘယ်တုန်းကမှ နေရောင်အထိမခံဖူးတာကြောင့် ချောမွေ့ပြီးနူးညံ့နေကာ သူ့ကျောက ဆံနွယ်တွေကလည်း အနက်ရောင်ပိုးသားတွေလိုဘဲဖြစ်၏။ သူမနေနိုင်ဘဲ လက်ဆန့်ကာ ထိကိုင်ကြည့်လိုက်မိသည်။
"ကလေးတွေအဖေ ခင်ဗျားရဲ့ဆံပင်တွေက အရမ်းကောင်းတာဘဲ"
ထို့နောက် ရုန်ယိ တိုးတိုးလေးထပ်ပြောလိုက်၏။
"ခင်ဗျားရဲ့ အသားအရေရောဘဲ"
သူ့အသားအရေက မိန်းကလေးတစ်ယောက်ထက်တောင်မှ ကောင်းသေးသည်။ သူ့ကျောပေါ်က လက်ပြင်ရိုးကလည်း မိန်ကလေးတွေထက်တောင် ဆွဲဆောင်မှုရှိသေး၏။ သူ မနေနိုင်တော့ဘဲ ထိကြည့်လိုက်ချင်ပြီး အနောက်ဘက်ကနေထိကြည့်ရင် ဘယ်လိုခံစားရမလဲသိချင်လာသည်။
သူပြောတာကြားလိုက်တဲ့အခါ ယင်ကျင်းရဲ့က ခပ်လွင်လွင်လေးရယ်မောလာသည်။ သူရယ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူ့နောက်က လက်ပြင်ရိုးကလည်း လှုပ်ရှားသွားကာ ရုန်ယိကို လာပါ ထိပါ လို့ ဖိတ်ခေါ်နေသလိုဘဲ ဖြစ်လေသည်။
ရုန်ယိ တံတွေးမြိုချမိလိုက်ပြီး သူ့နောက်ကျောကို ခပ်ဖွဖွလေး ထိကြည့်လိုက်သည်။
"ကလေးတွေအဖေ..ရေတွေက အတော်လေးပူလာတယ်လို့မထင်ဘူးလား"
"ဟင့်အင်း"
"တစ်ကယ်လား!"
ရုန်ယိ သူ့နဖူးပေါ်က ချွေးတွေကိုသုတ်လိုက်ကာ
"ဒါပေမဲ့ ဘာလို့ ကျွန်တော် ပူသထက် ပူလာတယ်လို့ခံစားနေရတာလဲမသိဘူး..အောက်က မီးဖိုက လောင်နေတုန်းများလား"
ယင်ကျင်းရဲ့ သူ့ကိုဘာမှပြန်မဖြေပေမဲ့ သူ့အပြုံးကတော့ ပိုပြီးကြီးသထက်ကြီးမားလာတော့၏။
ရုန်ယိ တဖြေးဖြေးနဲ့ ပိုပိုပြီးမူမမှန်တော့သလိုခံစားလာရပြီး အထူးသဖြင့်တော့ ယင်ကျင်းရဲ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကြည့်လိုက်မိတဲ့အချိန်ဘဲဖြစ်သည်။ ယင်ကျင်းရဲ့ကိုယ်က တစ်လက်မဆီတိုင်းက သူ့ကိုဆွဲဆောင်နေသလို ခံစားနေရပြီး သူ့ရဲ့ဆံပင်တစ်မျှင်စီကပင် သူ့ကို လက်ယက်ခေါ်နေသလိုပင်။
သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုလျက်လိုက်ပြီး ရှေ့ကိုမှီကာခေါင်းငုံ့လိုက်ပြီး လှပလှတဲ့လက်ပြင်ရိုးကိုငုံ့နမ်းလိုက်၏။ သူထင်ထားတာထက်တောင်ခံစားလို့ကောင်းသေးတာကြောင့် သူ့လျှာလေးထုတ်ကာ လျက်လိုက်မိသည်။
ယင်ကျင်းရဲ့ရဲ့နောက်ကျောမှာ အနည်းငယ်တုန်ယင်သွားရ၏။ သူ သတိလွတ်လုနီးပါးဖြစ်နေပြီဖြစ်တဲ့ ရုန်ယိဘက်ကို အမြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကွေးညွှတ်သွားသည်။
ယင်ကျင်းရဲ့ရဲ့ လှပချောမောတဲ့မျက်နှာကိုမြင်လိုက်တဲ့အခါ ရုန်ယိမှာ ချက်ချင်းသာသူ့ကိုရေထဲလှဲချလိုက်ချင်တော့သည်။
ဒါပေမဲ့ နောက်တစ်စက္ကန့်မှာဘဲ ဒီအတွေးတွေက သူ့ကိုထိတ်လန့်သွားစေလေသည်။
သူ့ခေါင်းသူ ချက်ချင်းခါရမ်းလိုက်ကာ
"သောက်ချီး!!...စိတ်ကြွဆေးပန်းအဆီတွေဘဲ!..ဒါကြောင့်မလို့ ကျွန်တော် အနံ့တွေရနေတာကို!"
"မင်း နောက်ဆုံးတော့သိသွားပြီပေါ့"
ယင်ကျင်းရဲ့ရဲ့ ကျင့်ကြံဆင့်က မြင့်လွန်းတာကြောင့် ဒီပန်းအဆီအနည်းငယ်က သူ့အပေါ်ဘာသက်ရောက်မှုမှမရှိပေ။ ရန်ချိုးရွှမ်ကလည်း သူ့လိုကျင့်ကြံဆင့်မြင့်တဲ့သူအပေါ်မှာ ဒါကိုသုံးရလောက်တဲ့အထိတော့ တုံးအမှာမဟုတ်..။
ရုန်ယိ သုန်မှုန်စွာပြောလိုက်သည်။
"ဒါဆို ခင်ဗျားဘာလို့ ကျွန်တော့်ကိုမပြောတာလဲ!!"
ယင်ကျင်းရဲ့က သူ့ကိုပြန်မေးလိုက်သည်။
"အကယ်၍ မင်းကို တစ်ခြားနေရာမှာ ဆေးခတ်ခဲ့ရင်ရော...ဘယ်သူက မင်းကိုသတိလာပေးမှာလဲ"
"......"
ရုန်ယိ ကျိန်ဆဲမိလိုက်ပြီး ရေကန်ထဲကနေ ချက်ချင်းတွားသွားကာထွက်လိုက်တော့သည်။
"မင်း ဘယ်သွားမလို့လဲ"
"ဖြေရှင်းဖို့ နေရာတစ်ခုရှာမလို့!!"
ရုန်ယိ အခန်းထဲကနေ အမြန်ပြေးထွက်သွားလိုက်သည်။ သူ့ညီလေးက လေး ငါးကြိမ်လောက် မထုတ်လွှတ်ခဲ့ရင် ပြန်ကျသွားမယ့်ပုံမပေါ်ပေ။
ယင်ကျင်းရဲ့ ရုန်ယိ နမ်းသွားတဲ့နေရာကိုထိကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။
အခန်းပြင်ကနေ စောင့်ကြည့်နေတဲ့ ရန်ချိုးရွှမ်က ရေချိုးဆောင်ထဲကနေ ရုန်ယိတစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံးစိုရွှဲကာ အောက်ပိုင်းကနိးထလျက်နဲ့ ပြေးထွက်လာတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ကြည့်ရတာတော့ သူတို့နှစ်ယောက် အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ့ မလုပ်နိုင်ခဲ့ကြတဲ့ပုံပင်..။
"ဒါကဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်နိုင်မှာလဲ..ဒါကဆေးပမာဏကြောင့်များလား"
သူမက ရုန်ယိ အပြစ်တင်မှာစိုးတာကြောင့် ဆေးကိုအများကြီးမသုံးခဲ့..ဒါကြောင့်သာ ရုန်ယိ ခေါင်းရှင်းရှင်းနဲ့ သတိပြန်ကပ်နိုင်ခဲ့တာဖြစ်၏။
"ဒါမှမဟုတ် ငါမှားသွားတာများလား..သူက ယင်ကျင်းရဲ့ကို လုံးဝသဘောမကျဘူးလား!"
ဒါပေမဲ့ နောက်ထပ်ဖြစ်နိုင်ချေတစ်ခုကတော့ ယင်ကျင်းရဲ့က သူမသားကို သဘောမကျတာကြောင့် ငြင်းပယ်လိုက်တာလည်းဖြစ်နိုင်သည်။
အဲ့အချိန်မှာ သူမနားထဲကို အသံသြသြတစ်သံ ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။
"အခု သူက ကိုယ်ဝန်လွယ်ထားရတာ...အဲ့ကိစ္စလုပ်ဖို့ မသင့်တော်ဘူး"
ရန်ချိုးရွှမ် အလိုအလျောက်ပြန်မေးလိုက်မိသည်။
"ဒါဆို သူကလေးမွေးပြီးသွားရင်တော့ မင်း အဲ့ကိစ္စကိုလုပ်မယ်လို့ပြောချင်တာလား"
ဒါပေမယ့် သူမ အခန်းထဲကနေ ဘာအဖြေမှပြန်မရတော့ပေ။
ရန်ချိုးရွှမ် ပါးစပ်ကိုကာလိုက်ရင်း ပြုံးစိစိဖြစ်သွား၏။ ဒါဆို ယင်ကျင်းရဲ့ကမလိုချင်တာမဟုတ်ဘူးပေါ့ သူက သူမသား မခံနိုင်မှာကိုစိုးရိမ်နေတာဘဲ..ဒါကလည်း ကျိုးကြောင်းဆီလျော်ပါတယ်လေ...သူမသားက ကျင့်ကြံသူတွေအကုန်လုံးအတွက် မီးပြင်းဖိုလိုဖြစ်တည်မှုဖြစ်တဲ့ သန့်စင်ယင်ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားတာဖြစ်ပြီး စိတ်ဓာတ်ကြံ့ခိုင်မှုသိပ်မရှိတဲ့လူတွေဆိုရင် အလွယ်တကူ စွဲလမ်းသွားနိုင်လေသည်။
ဒါပေမဲ့ သူမသား ကလေးကိုမွေးပေးပြီးတဲ့အထိ ဘာမှမလုပ်ဘဲ ဒီအတိုင်းဘေးကနေဘဲ ရပ်ကြည့်နေရမှာတဲ့လား..သူမ အခုနက ခံစားနေရတဲ့ဟာတွေအကုန် တဖြေးဖြေးပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။
ထို့နောက် ယင်ကျင်းရဲ့ရဲ့အသံ နောက်တစ်ခါ ထပ်ပေါ်ထွက်လာပြန်၏။
"ခင်ဗျား ဘာမှလုပ်ဖို့ မလိုဘူး"
"......"
ရန်ချိုးရွှမ် သူမမျက်နှာကို ပြန်ကိုင်ကြည့်လိုက်မိ၏။ သူမ စိတ်ထဲမှာတွေးနေသမျှ မျက်နှာမှာရေးထားသလိုမျိုး ပေါ်နေလို့လား...
ကောင်းပြီလေ..သူက သူမအကူအညီမလိုဘူးဆိုမှတော့ ထားလိုက်ပါတော့မယ်..မဟုတ်ရင်လည်း သူမလုပ်သမျှက အကျိုးမရှိတာတွေဘဲ ဖြစ်ကုန်မှာ..။
သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ပြဿနာကိုဖြေရှင်းပြီးတဲ့အခါ ရုန်ယိ သူ့အခန်းသူပြန်သွားလိုက်၏။ ယင်ကျင်းရဲ့က ထိုင်ခုံမှာ တရားထိုင်နေတာတွေ့တဲ့အခါ သူဇဝေဇဝါဖြစ်သွားရသည်။
"အမေက ခင်ဗျားအတွက် တစ်ခြားတစ်ခန်းမပြင်ပေးဘူးလား"
ယင်ကျင်းရဲ့က မျက်လုံးဖွင့်ကာ သူ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ပြန်မှိတ်လိုက်တော့သည်။
ရန်ချိုးရွှမ်က သူတို့ကို ဒီနေရာမှာတင် ဆက်ဆံစေချင်နေတဲ့ဟာ သူမက သူ့အတွက် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး တစ်ခြားတစ်ခန်းစီစဥ်ပေးမှာလဲ...။
ရုန်ယိ သူ့အပြင်ဝတ်ရုံကိုချွတ်လိုက်ပြီး သူ့ဘေးကနေရာလွတ်ကိုပုတ်ပြရင်းမေးလိုက်သည်။
"ခင်ဗျား ဒီမှာလာလှဲပြီး အတူတူအိပ်ကြမလား"
ယင်ကျင်းရဲ့ နောက်တစ်ကြိမ် မျက်လုံးတွေ ထပ်ဖွင့်လိုက်သည်။
"မင်း သေချာလို့လား"
"ဒါပေါ့!"
ရုန်ယိ အိပ်ရာကို နောက်ထပ်ပုတ်ပြလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံးက ယောက်ျားတွေချည်းဘဲကို..မိန်းမလိုလုပ်မနေစမ်းပါနဲ့...ခင်ဗျား ကျွန်တော်နဲ့အတူ အိပ်ချင်တာတွေ ဘာတွေမရှိဘူးလား"
ယင်ကျင်းရဲ့ သူ့ဝတ်ရုံကို ချွတ်ရင်း ပြန်ဖြေလိုက်၏။
"အင်း အိပ်ချင်ပါတယ်"
"!!!!"
သူ အိပ်ရာပေါ်တက်လာပြီဖြစ်တာတွေ့တဲ့အခါ ရုန်ယိ သူ့စိတ်ကို ချက်ချင်း ပြန်ပြောင်းလိုက်တော့သည်။
"ခင်ဗျား တရားသွားပြန်ထိုင်နေတာကောင်းမယ်ထင်တယ်!"
ယင်ကျင်းရဲ့ သူ့ကို မျက်လုံးတွေမှေးကျဥ်းကာကြည့်လိုက်ပြီး အဝတ်တွေချွတ်ကာ လှဲချလိုက်၏။
ဒါက တစ်ခြားယောက်ျားတွေနဲ့ အတူအိပ်တာ ရုန်ယိအတွက် ပထမဆုံးအကြိမ်မဟုတ်ပေ။ သူ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အလည်အပတ်သွားကြတဲ့အခါတိုင်းမှာ တစ်ခါတစ်လေ အိပ်ရာမလံလောက်တာမျိုးတွေရှိခဲ့ဖူးတာကြောင့် သူတို့ အတူအိပ်ခဲ့ကြရသည်။ ဒါပေမဲ့အခုလက်ရှိ အခြေအနေနဲ့တော့ လုံးဝလုံးဝကို ကွာခြားလေသည်။ အခုတော့ သူ့မှာအိပ်မပျော်နိုင်ဘဲ သူနဲ့အနီးကပ်လည်းနေချင်သလို ခပ်ဝေးဝေးမှာလည်းနေချင်နေမိပြီး အမြှီးအမောက်မတည့်သလိုခံစားနေရ၏။ ဒါပေမဲ့လည်း သူအရမ်းပျော်နေပြီး နှလုံးကလည်း အချိန်မရွေးခုန်ထွက်သွားတော့မလိုကို အဆက်မပြတ်အမြန်ခုန်နေ၏။
ယင်ကျင်းရဲ့ရဲ့ ကျင့်ကြံဆင့်နဲ့ဆိုရင် သူသေချာပေါက်ကို သူ့ရဲ့အခုန်မြန်နေတဲ့ နှလုံးခုန်သံကိုကြားနေရမယ်ဆိုတာ သူသိသည်။
ရုန်ယိ တစ်ဖက်ကို အမြန်လှည့်လိုက်သည်။
ယင်ကျင်းရဲ့ကလည်း သူနဲ့အတူ လိုက်လှည့်လိုက်တာကြောင့် သူ့တံတောင်က ရုန်ယိကျောနဲ့သွားထိနေလေသည်။
ရုန်ယိ ခန္ဓာကိုယ်မှာတောင့်တင်းသွားရကာ ရှေ့ကိုနည်းနည်းလေးထပ်တိုးလိုက်သည်။
ဒီတစ်ကြိမ်တော့ ယင်ကျင်းရဲ့က သူနဲ့အတူလိုက်မရွှေ့တော့ဘဲ အဲ့အစား မေးလိုက်သည်။
"ကလေးတွေအမေ...မင်းဘာလို့စကားမပြောတာလဲ"
"ဒီလောက်ညဥ့်နက်နေပြီဟာကို ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ကို ဘာပြောစေချင်သေးလို့လဲ!"
ထို့နောက် ရုန်ယိ တစ်ခုခုကို သတိပြုမိသွားပြီး နောက်လှည့်ကာ မေးလိုက်၏။
"ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာ!!"
**************
Zawgyi
သူမသားရဲ႕ တုံ႕ျပန္မႈကိုသတိျပဳမိလိုက္တဲ့အခါ ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕လိုက္ကာ ဆက္ၿပီး ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းေနလိုက္သည္။
"မင္းအိပ္ယာေပၚမွာ သူ႕ေအာက္ကေနမေနခ်င္ဘူးလား"
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ေအာက္မွာေနရမယ္!!..သူ႕မသိစိတ္က သူ႕ကို မေနဘူးလို႔ေျပာေနေပမဲ့..အဲ့လူက ယင္က်င္းရဲ႕လို႔ေတြးလိုက္မိတဲ့အခါမွာေတာ့ ဟင့္အင္းလို႔ မေျပာထြက္နိုင္ဘဲ ထိုေတာင့္တင္းႀကံ့ခိုင္တဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို သူတစ္ကယ္သြားထိကိုင္ခ်င္ေနမိသည္။
"သူ႕ရဲ႕ နက္ေမွာင္ေခ်ာေမြ႕ေနတဲ့ဆံႏြယ္ေတြကို မထိကိုင္ခ်င္ဘူးလား..သူ႕ရဲ႕ေတာင့္တင္းေနတဲ့ရင္အုပ္ေတြ..တင္ပါးေတြကိုေရာ မကိုင္ခ်င္ဘူးလား..သူ႕အငယ္ေလးက မင္းနဲ႕ဆက္ယွက္ေနတဲ့အခါ ျဖစ္လာမဲ့သူ႕အမူအယာကိုေရာေတြ႕ခ်င္လား..စိတ္ကူးၾကည့္လိုက္ သူ႕ရဲ႕ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ပုံရိပ္ ၾသရွေနတဲ့အသံ..သူ႕ရဲ႕ေမာဟိုက္ေနတဲ့အသံရွရွက မင္းနားထဲကို ဘယ္လိုနက္နက္ရွိုင္းရွိုင္းထိုးေဖာက္သြားမလဲ ပုံေဖာ္ၾကည့္လိုက္...သူ႕ရဲ႕ ၾကည့္ေကာင္းလြန္းတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံက မင္းတစ္ကိုယ္လုံးကိုနမ္းရွိုက္ေနမဲ့ပုံ သူ႕ရဲ႕ ႏူးညံ့ညင္သာတဲ့လက္ရွည္ရွည္သြယ္သြယ္ေတြနဲ႕ မင္းတစ္ကိုယ္လုံးကို ယုယုယယပြတ္သပ္ေနမဲ့ပုံ..စိတ္ကူးၾကည့္လိုက္စမ္းပါ..စိတ္လႈပ္ရွားစရာမေကာင္းဘူးလား"
သူမစကားေတြကိုနားေထာင္ရင္း ႐ုန္ယိ ထိုတပ္မက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ပုံေဖာ္မၾကည့္ဘဲမေနနိုင္ေတာ့..။
ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္ သူမရဲ႕ဆုပ္ကိုင္ထားမႈကိုေျဖေလွ်ာ့ေပးလိုက္ၿပီး ႐ုန္ယိလက္ထဲကို ေက်ာ့ရွင္းေကာင္းမြန္လွတဲ့ ဝတ္စုံတစ္စုံထည့္ေပးလိုက္သည္။
"ဒါငါေပးလိုက္တာလို႔ေျပာၿပီး သူ႕ကို အဝတ္အစားသြားလဲေပးလိုက္...သူေရခ်ိဳးၿပီးမွ ဝတ္ေပးလိုက္ေနာ္..မင္းပါ သူနဲ႕ေရတူတူခ်ိဳးလိုက္ရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့"
႐ုန္ယိ သူ႕ကိုယ္သူ သတိျပန္ဝင္လာတဲ့အခါ သူ႕ညီေလးက ေထာင္မတ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိသြားရသည္။
သူ စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားရ၏။ သူ႕ကိုယ္သူထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြမ္းက ဒီေလာက္ေတာင္ဘဲနိမ့္ရသလား..စကားလုံးေလးအနည္းငယ္ေလာက္နဲ႕ သူက ဒီလိုပုံစံျဖစ္သြားခဲ့ရတယ္လို႔...
ဒါမွမဟုတ္ ျဖစ္နိုင္တာက....
႐ုန္ယိ ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
သူမက သူ႕ကို ဝိညာဥ္စြမ္းအားသုံးၿပီး ညွို႔ယူလိုက္တာမ်ားလား...
"သူ႕က်င့္ႀကံဆင့္အရဆိုရင္ ငါတို႔ဒီမွာပုန္းေနတာ သူသိေနေလာက္ၿပီ..ဒါေၾကာင့္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး ဝင္သြားၿပီး သူ႕ကိုဝတ္စုံသာသြားေပးလိုက္..မင္းသာ ေယာက္်ားဆိုရင္ သူ႕ကို ေရသုတ္ဖို႔ပုဝါတစ္ထည္ကမ္းေပးလိုက္ ၿပီးေတာ့ မင္းသိပါတယ္..အဲ့တာ...."
႐ုန္ယိ အံႀကိတ္ကာ တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာလိုက္သည္။
"တစ္ကယ့္ေယာက္်ားအစစ္က တစ္ျခားေယာက္်ားတစ္ေယာက္လွဲခ်တာကို ဘယ္ေတာ့မွမခံဘူး!"
ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕လိုက္၏။
"ဒါဆိုလည္း မင္းကိုယ္မင္း မိန္းမလို႔သာေတြးလိုက္ေတာ့..အိုး..ဟုတ္သား..ဒါက မင္းရဲ႕ပထမဆုံးအႀကိမ္ဆိုတာေမ့ေတာ့မလို႔..ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ မင္းသိမွာမဟုတ္ဘူး"
ထို႔ေနာက္ သူမက စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုထုတ္လိုက္ကာ အဓိကအခ်က္ေနရာကိုသာ တန္းလွန္လိုက္ၿပီး အဆင့္ေတြကိုေသခ်ာမွတ္ထားဖို႔ ႐ုန္ယိကိုေျပာလိုက္သည္။
"မွတ္ထားေနာ္..မင္းကိုယ္မင္း ထိခိုက္ေအာင္မလုပ္နဲ႕"
႐ုန္ယိမွာ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ ဆက္ယွက္ေနတဲ့ပုံကိုၾကည့္ၿပီး သူ႕မ်က္လုံးေထာင့္ေတြ တြန့္သြားရ၏။ သူ႕မွာ ဒါကိုေတာင္ ဆက္မၾကည့္ရဲေတာ့ေပ။
"သိမ္းထားလိုက္"
ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္က စာအုပ္ကို သူ႕လက္ထဲထည့္ေပးလာသည္။
"ဒါက တစ္ေန႕ေတာ့ မင္းအတြက္အသုံးဝင္လာလိမ့္မယ္..မွတ္ထား..ကိုယ့္ရဲ႕တြဲဖက္ကို စိတ္ေက်နပ္ေအာင္မလုပ္ေပးနိုင္တဲ့သူက လက္တြဲေဖာ္ေကာင္းမဟုတ္ဘူး"
႐ုန္ယိ အသက္ျပင္းျပင္းရႉလိုက္ၿပီး
"ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဒီလိုကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ႕ကို ဒီလိုကိစၥေတြလုပ္တာ သင့္ေတာ္မယ္လို႔ အေမထင္လို႔လား"
"အရမ္းမၾကမ္းတမ္းသေ႐ြ႕ ပုံမွန္ေလးလုပ္တာဆိုရင္ ကေလးအတြက္ေတာင္ တစ္မ်ိဳးေကာင္းေသးတယ္"
ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္က ထြက္မသြားခင္ ထပ္ေျပာသြားေသး၏။
"ယိအာ..မင္းမွာ သူ႕အတြက္ခံစားခ်က္ေတြရွိေနတယ္ဆိုတာ အေမေျပာနိုင္တယ္...ဒီလိုဆိုမွေတာ့ မင္းဒါကို တန္ဖိုးထားၿပီး ဒီ့အတြက္ႀကိဳးစားသင့္တယ္..သူ႕ကိုခ်စ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္ေပါ့..အကယ္၍ သူ႕ႏွလုံးသားကိုမရနိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ ႀကိဳးစားၾကည့္ခဲ့ေသးတာေၾကာင့္ ဝမ္းနည္း႐ုံဘဲခံစားရမွာ..က်န္တဲ့တစ္ဘဝလုံးကို ေနာင္တေတြေရာ ဝမ္းနည္းမႈေတြေရာနဲ႕ပါေနထိုင္သြားရမွာေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး"
႐ုန္ယိ "....."
ဘာလို႔မ်ား လူတိုင္းက သူ ယင္က်င္းရဲ႕အေပၚ ခံစားခ်က္ေတြရွိေနတယ္လို႔ဘဲ ေျပာေနၾကရတာလဲ....
သူ႕အျပဳအမူတစ္ခုခုကမ်ား သူ ယင္က်င္းရဲ႕ကို သေဘာက်ေနပါတယ္လို႔ သူတို႔ကိုေျပာေနလို႔လား..
႐ုန္ယိ တံခါးဝနားေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္ကို လွမ္းေမးလိုက္သည္။
"အေမ..အေမက ဘယ္ဂိုဏ္းကလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ေမးၾကည့္လို႔ရလား."
"မင္းအေမငါက ဟယ္ဟြမ္ေကာ*ကလူေလ"
[##
*ဟယ့္ဟြမ္ေကာ ဆိုတာ ခ်စ္ေရးခ်စ္ရာျပဳလုပ္တဲ့စံအိမ္လို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္]
"....."
႐ုန္ယိ ပါးစပ္ေထာင့္ေတြ တြန့္သြားရ၏။ အခုေတာ့ ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္ သူ႕အေပၚ ညွို႔ယူတဲ့နည္းေတြသုံးခဲ့တာ သူပိုေသခ်ာသြားရေလၿပီ။
ထို႔ေနာက္ သူတစ္ဖက္လွည့္ကာ တံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္ၿပီး ယင္က်င္းရဲ႕ကိုေျပာလိုက္သည္။
"ကေလးေတြအေဖ..ကြၽန္ေတာ့္အေမက ခင္ဗ်ားအတြက္ ဝတ္စုံအသစ္ေတြပို႔ေပးခိုင္းလိုက္တယ္"
ယင္က်င္းရဲ႕က အံ့ၾသမသြားေပ။
"လိုက္ကာေပၚမွာ တင္ထားခဲ့လိုက္"
အဝတ္ကို လိုက္ကာေပၚမွာတင္ရင္း ႐ုန္ယိ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ ယင္က်င္းရဲ႕ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ကာ ေနာက္ သူ႕ရဲ႕နိုးထေနတဲ့ညီငယ္ေလးကို ငုံ႕ၾကည့္လိုက္မိသည္။ သူ႕ရဲ႕ အရိုင္းဆန္ေနတဲ့ခံစားခ်က္ေတြျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကိုဖိႏွိပ္ဖို႔ ႐ုန္ယိမွာ စိတ္ႏွလုံးၾကည္လင္ေစတဲ့ ဂါထာကို႐ြတ္ဆိုလိုက္ရၿပီး ယင္က်င္းရဲ႕ကို ေပြာလိုက်သည်။
"ကေလးေတြအေဖ..ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားေက်ာကိုတိုက္ေပးရမလား"
"အင္း"
ယင္က်င္းရဲ႕က မ်က္လုံးေတြမွိတ္ထားရင္း ပ်င္းရိေလးတြဲ႕စြာနဲ႕ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
သူ႕ရဲ႕သေဘာတူတဲ့အေျဖကိုၾကားလိုက္တဲ့အခါ ႐ုန္ယိမွာ ျမဴးထူးသြားရသည္။
ဒါဆို သူ ယင္က်င္းရဲ႕ကို သေဘာက်ေနတယ္ဆိုတာအမွန္ေပါ့..ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္ေျပာသလို သူ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို သေဘာက်ေနတာေပါ့...
သူ႕အဝတ္အစားေတြကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ သူ႕ရဲ႕ထြက္ေနတဲ့ဗိုက္ႀကီးကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ယင္က်င္းရဲ႕အေရွ႕မွာ သူ႕ဗိုက္ႀကီးကို ေဖာ္ျပရမွာ သူတစ္ကယ္ ရွက္သလိုခံစားေနရေလသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ေအာက္ခံဝတ္စုံတစ္ထပ္နဲ႕ဘဲ ေရထဲကိုဆင္းလိုက္ေတာ့သည္။
ယင္က်င္းရဲ႕က ရယ္ျမဴးရိပ္သန္းေနတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႕ သူ႕ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လာ၏။
ထို႔ေနာက္ ႐ုန္ယိ ေရခ်ိဳးတဲ့ပုဝါကိုယူကာ ယင္က်င္းရဲ႕ေနာက္ကိုသြားလိုက္ၿပီး သူ႕ေက်ာကိုပြတ္ေပးလိုက္သည္။
"ကေလးေတြအေဖ..ခင္ဗ်ား အနံ႕တစ္မ်ိဳးမရဘူးလား"
အနံ႕က ေဖ်ာ့ေတာ့လြန္းသည္။ ေဖ်ာ့ေတာ့တာမွ သတိေတာင္မထားမိေလာက္နိုင္တဲ့အထိျဖစ္၏။ အနံ႕ကရွိေနေပမဲ့ အနံ႕ခံၾကည့္ဖို႔ႀကိဳစားလိုက္ရင္ေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္ေလသည္။
"ရတယ္"
ယင္က်င္းရဲ႕ျပန္ေျဖလာ၏။
႐ုန္ယိ ထပ္ခါထပ္ခါ အနံ႕ခံၾကည့္ေပမဲ့ ဘာနံ႕မွန္းမေျပာနိုင္တာေၾကာင့္ ဒါကိုထားထားလိုက္ၿပီး ယင္က်င္းရဲ႕ေက်ာကို တိုက္ေပးဖို႔သာ အာ႐ုံစိုက္လိုက္ေတာ့သည္။ သူ႕အသားအေရက ဘယ္တုန္းကမွ ေနေရာင္အထိမခံဖူးတာေၾကာင့္ ေခ်ာေမြ႕ၿပီးႏူးညံ့ေနကာ သူ႕ေက်ာက ဆံႏြယ္ေတြကလည္း အနက္ေရာင္ပိုးသားေတြလိုဘဲျဖစ္၏။ သူမေနနိုင္ဘဲ လက္ဆန့္ကာ ထိကိုင္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
"ကေလးေတြအေဖ ခင္ဗ်ားရဲ႕ဆံပင္ေတြက အရမ္းေကာင္းတာဘဲ"
ထို႔ေနာက္ ႐ုန္ယိ တိုးတိုးေလးထပ္ေျပာလိုက္၏။
"ခင္ဗ်ားရဲ႕ အသားအေရေရာဘဲ"
သူ႕အသားအေရက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ထက္ေတာင္မွ ေကာင္းေသးသည္။ သူ႕ေက်ာေပၚက လက္ျပင္ရိုးကလည္း မိန္ကေလးေတြထက္ေတာင္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေသး၏။ သူ မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ ထိၾကည့္လိုက္ခ်င္ၿပီး အေနာက္ဘက္ကေနထိၾကည့္ရင္ ဘယ္လိုခံစားရမလဲသိခ်င္လာသည္။
သူေျပာတာၾကားလိုက္တဲ့အခါ ယင္က်င္းရဲ႕က ခပ္လြင္လြင္ေလးရယ္ေမာလာသည္။ သူရယ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႕ေနာက္က လက္ျပင္ရိုးကလည္း လႈပ္ရွားသြားကာ ႐ုန္ယိကို လာပါ ထိပါ လို႔ ဖိတ္ေခၚေနသလိုဘဲ ျဖစ္ေလသည္။
႐ုန္ယိ တံေတြးၿမိဳခ်မိလိုက္ၿပီး သူ႕ေနာက္ေက်ာကို ခပ္ဖြဖြေလး ထိၾကည့္လိုက္သည္။
"ကေလးေတြအေဖ..ေရေတြက အေတာ္ေလးပူလာတယ္လို႔မထင္ဘူးလား"
"ဟင့္အင္း"
"တစ္ကယ္လား!"
႐ုန္ယိ သူ႕နဖူးေပၚက ေခြၽးေတြကိုသုတ္လိုက္ကာ
"ဒါေပမဲ့ ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ပူသထက္ ပူလာတယ္လို႔ခံစားေနရတာလဲမသိဘူး..ေအာက္က မီးဖိုက ေလာင္ေနတုန္းမ်ားလား"
ယင္က်င္းရဲ႕ သူ႕ကိုဘာမွျပန္မေျဖေပမဲ့ သူ႕အၿပဳံးကေတာ့ ပိုၿပီးႀကီးသထက္ႀကီးမားလာေတာ့၏။
႐ုန္ယိ တေျဖးေျဖးနဲ႕ ပိုပိုၿပီးမူမမွန္ေတာ့သလိုခံစားလာရၿပီး အထူးသျဖင့္ေတာ့ ယင္က်င္းရဲ႕ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ၾကည့္လိုက္မိတဲ့အခ်ိန္ဘဲျဖစ္သည္။ ယင္က်င္းရဲ႕ကိုယ္က တစ္လက္မဆီတိုင္းက သူ႕ကိုဆြဲေဆာင္ေနသလို ခံစားေနရၿပီး သူ႕ရဲ႕ဆံပင္တစ္မွ်င္စီကပင္ သူ႕ကို လက္ယက္ေခၚေနသလိုပင္။
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလ်က္လိုက္ၿပီး ေရွ႕ကိုမွီကာေခါင္းငုံ႕လိုက္ၿပီး လွပလွတဲ့လက္ျပင္ရိုးကိုငုံ႕နမ္းလိုက္၏။ သူထင္ထားတာထက္ေတာင္ခံစားလို႔ေကာင္းေသးတာေၾကာင့္ သူ႕လွ်ာေလးထုတ္ကာ လ်က္လိုက္မိသည္။
ယင္က်င္းရဲ႕ရဲ႕ေနာက္ေက်ာမွာ အနည္းငယ္တုန္ယင္သြားရ၏။ သူ သတိလြတ္လုနီးပါးျဖစ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ႐ုန္ယိဘက္ကို အျမန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြေကြးၫႊတ္သြားသည္။
ယင္က်င္းရဲ႕ရဲ႕ လွပေခ်ာေမာတဲ့မ်က္ႏွာကိုျမင္လိုက္တဲ့အခါ ႐ုန္ယိမွာ ခ်က္ခ်င္းသာသူ႕ကိုေရထဲလွဲခ်လိဳက္ခ်င္ေတာ့သည္။
ဒါေပမဲ့ ေနာက္တစ္စကၠန့္မွာဘဲ ဒီအေတြးေတြက သူ႕ကိုထိတ္လန့္သြားေစေလသည္။
သူ႕ေခါင္းသူ ခ်က္ခ်င္းခါရမ္းလိုက္ကာ
"ေသာက္ခ်ီး!!...စိတ္ႂကြေဆးပန္းအဆီေတြဘဲ!..ဒါေၾကာင့္မလို႔ ကြၽန္ေတာ္ အနံ႕ေတြရေနတာကို!"
"မင္း ေနာက္ဆုံးေတာ့သိသြားၿပီေပါ့"
ယင္က်င္းရဲ႕ရဲ႕ က်င့္ႀကံဆင့္က ျမင့္လြန္းတာေၾကာင့္ ဒီပန္းအဆီအနည္းငယ္က သူ႕အေပၚဘာသက္ေရာက္မႈမွမရွိေပ။ ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္ကလည္း သူ႕လိုက်င့္ႀကံဆင့္ျမင့္တဲ့သူအေပၚမွာ ဒါကိုသုံးရေလာက္တဲ့အထိေတာ့ တုံးအမွာမဟုတ္..။
႐ုန္ယိ သုန္မႈန္စြာေျပာလိုက္သည္။
"ဒါဆို ခင္ဗ်ားဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမေျပာတာလဲ!!"
ယင္က်င္းရဲ႕က သူ႕ကိုျပန္ေမးလိုက္သည္။
"အကယ္၍ မင္းကို တစ္ျခားေနရာမွာ ေဆးခတ္ခဲ့ရင္ေရာ...ဘယ္သူက မင္းကိုသတိလာေပးမွာလဲ"
"......"
႐ုန္ယိ က်ိန္ဆဲမိလိုက္ၿပီး ေရကန္ထဲကေန ခ်က္ခ်င္းတြားသြားကာထြက္လိုက္ေတာ့သည္။
"မင္း ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"ေျဖရွင္းဖို႔ ေနရာတစ္ခုရွာမလို႔!!"
႐ုန္ယိ အခန္းထဲကေန အျမန္ေျပးထြက္သြားလိုက္သည္။ သူ႕ညီေလးက ေလး ငါးႀကိမ္ေလာက္ မထုတ္လႊတ္ခဲ့ရင္ ျပန္က်သြားမယ့္ပုံမေပၚေပ။
ယင္က်င္းရဲ႕ ႐ုန္ယိ နမ္းသြားတဲ့ေနရာကိုထိၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
အခန္းျပင္ကေန ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္က ေရခ်ိဳးေဆာင္ထဲကေန ႐ုန္ယိတစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္လုံးစို႐ႊဲကာ ေအာက္ပိုင္းကနိးထလ်က္နဲ႕ ေျပးထြက္လာတာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ ၾကည့္ရတာေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႕ မလုပ္နိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ပုံပင္..။
"ဒါကဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္နိုင္မွာလဲ..ဒါကေဆးပမာဏေၾကာင့္မ်ားလား"
သူမက ႐ုန္ယိ အျပစ္တင္မွာစိုးတာေၾကာင့္ ေဆးကိုအမ်ားႀကီးမသုံးခဲ့..ဒါေၾကာင့္သာ ႐ုန္ယိ ေခါင္းရွင္းရွင္းနဲ႕ သတိျပန္ကပ္နိုင္ခဲ့တာျဖစ္၏။
"ဒါမွမဟုတ္ ငါမွားသြားတာမ်ားလား..သူက ယင္က်င္းရဲ႕ကို လုံးဝသေဘာမက်ဘဴးလား!"
ဒါေပမဲ့ ေနာက္ထပ္ျဖစ္နိုင္ေခ်တစ္ခုကေတာ့ ယင္က်င္းရဲ႕က သူမသားကို သေဘာမက်တာေၾကာင့္ ျငင္းပယ္လိုက္တာလည္းျဖစ္နိုင္သည္။
အဲ့အခ်ိန္မွာ သူမနားထဲကို အသံၾသၾသတစ္သံ ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။
"အခု သူက ကိုယ္ဝန္လြယ္ထားရတာ...အဲ့ကိစၥလုပ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ဘူး"
ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္ အလိုအေလ်ာက္ျပန္ေမးလိုက္မိသည္။
"ဒါဆို သူကေလးေမြးၿပီးသြားရင္ေတာ့ မင္း အဲ့ကိစၥကိုလုပ္မယ္လို႔ေျပာခ်င္တာလား"
ဒါေပမယ့္ သူမ အခန္းထဲကေန ဘာအေျဖမွျပန္မရေတာ့ေပ။
ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္ ပါးစပ္ကိုကာလိုက္ရင္း ၿပဳံးစိစိျဖစ္သြား၏။ ဒါဆို ယင္က်င္းရဲ႕ကမလိုခ်င္တာမဟုတ္ဘူးေပါ့ သူက သူမသား မခံနိုင္မွာကိုစိုးရိမ္ေနတာဘဲ..ဒါကလည္း က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ပါတယ္ေလ...သူမသားက က်င့္ႀကံသူေတြအကုန္လုံးအတြက္ မီးျပင္းဖိုလိုျဖစ္တည္မႈျဖစ္တဲ့ သန့္စင္ယင္ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားတာျဖစ္ၿပီး စိတ္ဓာတ္ႀကံ့ခိုင္မႈသိပ္မရွိတဲ့လူေတြဆိုရင္ အလြယ္တကူ စြဲလမ္းသြားနိုင္ေလသည္။
ဒါေပမဲ့ သူမသား ကေလးကိုေမြးေပးၿပီးတဲ့အထိ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ဒီအတိုင္းေဘးကေနဘဲ ရပ္ၾကည့္ေနရမွာတဲ့လား..သူမ အခုနက ခံစားေနရတဲ့ဟာေတြအကုန္ တေျဖးေျဖးေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ယင္က်င္းရဲ႕ရဲ႕အသံ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေပၚထြက္လာျပန္၏။
"ခင္ဗ်ား ဘာမွလုပ္ဖို႔ မလိုဘူး"
"......"
ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္ သူမမ်က္ႏွာကို ျပန္ကိုင္ၾကည့္လိုက္မိ၏။ သူမ စိတ္ထဲမွာေတြးေနသမွ် မ်က္ႏွာမွာေရးထားသလိုမ်ိဳး ေပၚေနလို႔လား...
ေကာင္းၿပီေလ..သူက သူမအကူအညီမလိုဘူးဆိုမွေတာ့ ထားလိုက္ပါေတာ့မယ္..မဟုတ္ရင္လည္း သူမလုပ္သမွ်က အက်ိဳးမရွိတာေတြဘဲ ျဖစ္ကုန္မွာ..။
သူ႕ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က ျပႆနာကိုေျဖရွင္းၿပီးတဲ့အခါ ႐ုန္ယိ သူ႕အခန္းသူျပန္သြားလိုက္၏။ ယင္က်င္းရဲ႕က ထိုင္ခုံမွာ တရားထိုင္ေနတာေတြ႕တဲ့အခါ သူဇေဝဇဝါျဖစ္သြားရသည္။
"အေမက ခင္ဗ်ားအတြက္ တစ္ျခားတစ္ခန္းမျပင္ေပးဘူးလား"
ယင္က်င္းရဲ႕က မ်က္လုံးဖြင့္ကာ သူ႕ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ျပန္မွိတ္လိုက္ေတာ့သည္။
ရန္ခ်ိဳး႐ႊမ္က သူတို႔ကို ဒီေနရာမွာတင္ ဆက္ဆံေစခ်င္ေနတဲ့ဟာ သူမက သူ႕အတြက္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး တစ္ျခားတစ္ခန္းစီစဥ္ေပးမွာလဲ...။
႐ုန္ယိ သူ႕အျပင္ဝတ္႐ုံကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး သူ႕ေဘးကေနရာလြတ္ကိုပုတ္ျပရင္းေမးလိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ား ဒီမွာလာလွဲၿပီး အတူတူအိပ္ၾကမလား"
ယင္က်င္းရဲ႕ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မ်က္လုံးေတြ ထပ္ဖြင့္လိုက္သည္။
"မင္း ေသခ်ာလို႔လား"
"ဒါေပါ့!"
႐ုန္ယိ အိပ္ရာကို ေနာက္ထပ္ပုတ္ျပလိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက ေယာက္်ားေတြခ်ည္းဘဲကို..မိန္းမလိုလုပ္မေနစမ္းပါနဲ႕...ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ္နဲ႕အတူ အိပ္ခ်င္တာေတြ ဘာေတြမရွိဘူးလား"
ယင္က်င္းရဲ႕ သူ႕ဝတ္႐ုံကို ခြၽတ္ရင္း ျပန္ေျဖလိုက္၏။
"အင္း အိပ္ခ်င္ပါတယ္"
"!!!!"
သူ အိပ္ရာေပၚတက္လာၿပီျဖစ္တာေတြ႕တဲ့အခါ ႐ုန္ယိ သူ႕စိတ္ကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေျပာင္းလိုက္ေတာ့သည္။
"ခင္ဗ်ား တရားသြားျပန္ထိုင္ေနတာေကာင္းမယ္ထင္တယ္!"
ယင္က်င္းရဲ႕ သူ႕ကို မ်က္လုံးေတြေမွးက်ဥ္းကာၾကည့္လိုက္ၿပီး အဝတ္ေတြခြၽတ္ကာ လွဲခ်လိဳက္၏။
ဒါက တစ္ျခားေယာက္်ားေတြနဲ႕ အတူအိပ္တာ ႐ုန္ယိအတြက္ ပထမဆုံးအႀကိမ္မဟုတ္ေပ။ သူ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အလည္အပတ္သြားၾကတဲ့အခါတိုင္းမွာ တစ္ခါတစ္ေလ အိပ္ရာမလံေလာက္တာမ်ိဳးေတြရွိခဲ့ဖူးတာေၾကာင့္ သူတို႔ အတူအိပ္ခဲ့ၾကရသည္။ ဒါေပမဲ့အခုလက္ရွိ အေျခအေနနဲ႕ေတာ့ လုံးဝလုံးဝကို ကြာျခားေလသည္။ အခုေတာ့ သူ႕မွာအိပ္မေပ်ာ္နိုင္ဘဲ သူနဲ႕အနီးကပ္လည္းေနခ်င္သလို ခပ္ေဝးေဝးမွာလည္းေနခ်င္ေနမိၿပီး အျမႇီးအေမာက္မတည့္သလိုခံစားေနရ၏။ ဒါေပမဲ့လည္း သူအရမ္းေပ်ာ္ေနၿပီး ႏွလုံးကလည္း အခ်ိန္မေ႐ြးခုန္ထြက္သြားေတာ့မလိုကို အဆက္မျပတ္အျမန္ခုန္ေန၏။
ယင္က်င္းရဲ႕ရဲ႕ က်င့္ႀကံဆင့္နဲ႕ဆိုရင္ သူေသခ်ာေပါက္ကို သူ႕ရဲ႕အခုန္ျမန္ေနတဲ့ ႏွလုံးခုန္သံကိုၾကားေနရမယ္ဆိုတာ သူသိသည္။
႐ုန္ယိ တစ္ဖက္ကို အျမန္လွည့္လိုက္သည္။
ယင္က်င္းရဲ႕ကလည္း သူနဲ႕အတူ လိုက္လွည့္လိုက္တာေၾကာင့္ သူ႕တံေတာင္က ႐ုန္ယိေက်ာနဲ႕သြားထိေနေလသည္။
႐ုန္ယိ ခႏၶာကိုယ္မွာေတာင့္တင္းသြားရကာ ေရွ႕ကိုနည္းနည္းေလးထပ္တိုးလိုက္သည္။
ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ယင္က်င္းရဲ႕က သူနဲ႕အတူလိုက္မေ႐ႊ႕ေတာ့ဘဲ အဲ့အစား ေမးလိုက္သည္။
"ကေလးေတြအေမ...မင္းဘာလို႔စကားမေျပာတာလဲ"
"ဒီေလာက္ညဥ့္နက္ေနၿပီဟာကို ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာေျပာေစခ်င္ေသးလို႔လဲ!"
ထို႔ေနာက္ ႐ုန္ယိ တစ္ခုခုကို သတိျပဳမိသြားၿပီး ေနာက္လွည့္ကာ ေမးလိုက္၏။
"ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုေခၚလိုက္တာ!!"
**************
27.12.2021