HANARY(S1+S2)

Ep-24(Uni/Zg)

' မေကြီး သားသားမုန့်စားချင်တယ် '

' သားဖေကြီးကိုစောင့်လိိုက်ပါအုံး ဒီနေ့ဖေကြီးလစာထုတ်မှာလေ အဲ့တာသားအတွက် အပြန်မုန့်၀ယ်လာလိမ့်မယ်နော် '

' ဟုတ် '

' ဖေကြီးကနည်းနည်းနောက်ကျမှာဆိုတော့ သားလေးအိပ်နှင့်နော် ဖေကြီးလာရင် သားကိုလာနှိုးပေးမယ် '

' သားသားကို တင်ပါးပုတ်သိပ်အုံးလေ သားတယောက်ထဲမအိပ်ရဲဘူး '

' မေ့ချစ်ဆုံးလေးကို တင်ပါးလေးပုတ်သိပ်ပေးမှာပေါ့ သားလေးကအိပ်ရင်းနဲ့ ဖေကြီးကိုစောင့်နေနော် '

' ဟုတ်မေကြီး'

ရင်ခွင်ထဲက 7နှစ်သား ကလေးငယ်ကိုအိပ်ပျော်အောင် ချော့သိပ်နေပေမဲ့ ထိုအမျိုးသမီးရင်ထဲမှာတော့ ပူပန်မှုအပြည့်နဲ့ပင်...တစ်ခါမှအိမ်ပြန်နောက်မကျဖူးတဲ့ အမျိုးသားက ဒီနေ့မှ နောက်ကျနေတာကြောင့် စိတ်ထဲတွင်တော့လေးလံနေမိသည်။

တဖက်တွင်လည်း ဒီနေ့မှလမ်းမှာ စီးနေကျစက်ဘီးလေးက ဘီးပေါက်သွားတာကြောင့် လမ်းခရီးကြန့်ကြာသွားရပြန်သည်။လစာလေးထုတ်လာပေမဲ့ အိမ်လခနဲ့အကြွေးဆပ်စရာလေးတွေဖယ်ပီး ပိုတဲ့ပိုက်ဆံအနည်းငယ်လေးမှ သားငယ်ကြိုက်တဲ့ cheese cakeလေးကိုကိုင်ဆွဲလျှက် အိမ်အမြန်ပြန်ရောက်ရန်သာ စက်ဘီးအစုတ်လေးကို ကြိုးစား၍နင်းလာသည်...

လူချမ်းသာရပ်ကွက်ထဲနေတာမဟုတ်တာကြောင့် အကွေ့အကောက်များကာ လမ်းကျဥ်းလေးများစွာက စီးကြိုနေသည်...တကျွီကျွီမြည်နေတဲ့ စက်ဘီးလေးကို အားထည့်နင်းကာ လိုရာခရီးရောက်ဖို့သာကြိုးစားနေရသည်...စိတ်ထဲတွင်လဲ အိမ်မှာသူ့ကိုမျှော်နေလောက်မဲ့ သားငယ်နဲ့မိန်းမမျက်မှာကို မြင်ယောင်ကာ ကြည်နူးနေမိသည်

' အား!!'

မှောင်နေတဲ့ တဖက်လမ်းကြားလေးထဲက လူတယောက်ရဲ့စူးစူး၀ါး၀ါးအော်သံကိုကြားလိုက်ရတာကြောင့် လမ်းဘေးမှာစက်ဘီးလေးကိုခဏရပ်ကာ အသံလာရာနေရာကို သွားရောက်စူးစမ်းလိုက်သည်...မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ဦးတာနေဆန်းတယောက် သွေးပျက်သွားတဲ့ပုံပင်...သွေးအိုင်ထဲလဲကျနေတဲ့သူကို အပေါ်စီးမှခါးထောက်ကာကြည့်နေတဲ့သူနှစ်ယောက်က တကယ်ကြောက်စရာကောင်းလှသည်...တုန်ယင်ပြီးလဲကျချင်နေတဲ့ ခြေထောက်တွေကို အရင်တည်ငြိမ်အောင်လုပ်လိုက်ပြီး ထိုနေရာမှအမြန်ထွက်ခွာခဲ့လိုက်သည် သူရှိနေမှန်းသိသွားရင် အန္တရာယ်ရှိသွားနိုင်တယ်မှတ်လား...တကျွီကျွီမြည်နေတဲ့ စက်ဘီးလေးကိုအားကုန်ထည့်နင်းကာ အိမ်အမြန်ပြန်ရောက်ဖို့သာကြိုးစားခဲ့သည်

'ကိစ္စတွေရှင်းပီးရင်ပြန်မယ် သူရ...ကားထဲမှာ သားကိုထားခဲ့တာ'

' ဟုတ်ကဲ့ သခင်ကြီး '

လမ်းမီးရောင်အောက်ရဲ့ကားပေါ်မှာတော့ သဘာ၀အတိုင်းတိုက်ခတ်လာတဲ့လေညင်းလေးကို ခံစားနေတဲ့ကလေးငယ်တယောက်က တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ပတ်၀န်းကျင်ကိုအကဲခတ်လျှက်ပင်...အသက်အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်၀တ်ပုံစားပုံနဲ့ ထွားကြိုင်းတဲ့ခန္ဓာကိုယ်က 11နှစ်အရွယ်ကလေးငယ်တယောက်ဆိုတာ ယုံနိုင်စရာအကြောင်းမရှိ

' စောင့်ရတာ ကြာသွားလို့ ပျင်းနေပီလား သား'

' နည်းနည်းပါးပါးပါ...ဒယ်ဒီ ဒီလောက်စုတ်ပြတ်နေတဲ့ ရပ်ကွက်ထဲကိုဘာလာလုပ်တာလဲ '

' ဒယ်ဒီ ကိစ္စလေးရှိလို့လာတာပါသားရဲ့ '

' အော်မေ့တော့မလို့...ခုနက ဒယ်ဒီတို့၀င်သွားတဲ့လမ်းကြားထဲကနေ လူတယောက်ပြေးထွက်လာတာ မြင်လိုက်တယ် သူ့ပုံစံကလဲထိတ်လန့်နေတဲ့ပုံပဲ '

ဟန်နရီရဲ့စကားသံကြောင့် ဦးဒေးဗစ်မျက်ခုံးတချက်ပင့်သွားသည်
သူရကိုလဲ တချက်လှည့်ကြည့်ကာ ခေါင်းညိတ်အချက်ပြလိုက်သည်

' သူထွက်သွားတာတွေ့တာ ကြာပီလား သား '

' သိပ်မကြာသေးဘူး စက်ဘီးနဲ့ဆိုတော့ ဒီကနေသိပ်၀ေး၀ေးရောက်အုံးမယ်မထင်ဘူး '

' ဒယ်ဒီကိစ္စလေးရှိလို့ သူရရဲ့ ကားနဲ့လိုက်သွားလိုက်မယ် သားက ဒါရိုက်ဘာနဲ့အိမ်ပြန်နှင့်လိုက်နော် ဒယ်ဒီလိုက်လာခဲ့မယ် '

' ဟုတ်ဒယ်ဒီ သိပ်တော့မကြာစေနဲ့နော် '

' မကြာပါဘူး သားရဲ့ ခဏပဲ '
****

' ကိုရယ်...ဘာလို့ဒီလောက်ထိကြာနေရတာလဲ ဒီမှာ ၀တီဘယ်လောက်ထိစိတ်ပူနေရလဲသိရဲ့လား '

အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာတဲ့ ခင်ပွန်းသည်ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းလေးတိုး၀င်ကာ ပါးချိုင့်လေးပေါ်အောင်ပြုံးပြနေတဲ့သူက ဦးတာနေဆန်းရဲ့ ချစ်ဇနီးလေး လွန်း၀တီခင်ပင်...

' ဟင် ကိုဘာဖြစ်နေတာလဲဟင်...တကိုယ်လုံးလဲတုန်နေတာပဲ ကိုအဆင်ပြေရဲ့လား '

' ကို...ကိုတို့ဒီရပ်ကွက်ကနေပြောင်းရအောင် ၀တီ '

' ကိုရုတ်တရက်ကြီးဘာဖြစ်နေတာလဲ ကိုအပြင်မှာဘာတွေဖြစ်လာလို့လဲဟင် '

' ကို ဒီနေ့အိမ်ပြန်လမ်းမှာ လူသေနေတာတွေ့ခဲ့တယ် '

' ဘုရားရေ....အဲ့တာတကယ်ပဲလားကို'

' ကို့ကို သူတို့မြင်သွားလားမသိဘူး၀တီ...တကယ်လို့သူတို့သာ ကို့ကိုမြင်သွားရင် ၀တီ့ကိုကော သားလေးကိုကော အန္တရာယ်ရှိနိုင်တယ် ကိုယ်တို့နောက်နေ့ကျရင် ဒီကနေပြောင်းရအောင် '

ခဏအကြာ မှောင်မဲနေတဲ့သူတို့လမ်းလေးထဲ မူမမှန်ပဲ၀င်ရောက်လာတဲ့ ကားမီးရောင်ကြောင့် ဦးတာနေဆန်းက လွန်း၀တီခင်ရဲ့လက်ကို အမြန်ဆွဲကာ အခန်းထဲအမြန်ပြေး၀င်သွားသည်....ဆင်းရဲသားရပ်ကွက်မှာမှ သူတို့နေတဲ့အိမ်လေးက တခြားအိမ်တွေနဲ့အလှမ်း၀ေးတာကြောင့် ကူညီရာမဲ့နေသည်...
နှစ်ခြိိုက်စွာအိပ်ပျော်နေတဲ့ သားငယ်ကိုပွေ့ချီကာ အ၀တ်ဗီရိုထဲအမြန်ထည့်ထားလိုက်သည်...ခန္ဓကိုယ်သေးကွေးတဲ့ကလေးငယ်ကြောင့် ဗီရိုထဲမှာ ထည့်ထားဖို့ကအလုံခြုံဆုံးပင်....

' ၀တီ ဒီကုတင်အောက်မှာပုန်းနေ သူတို့ကကိုယ့်တယောက်ပဲမြင်သွားတာ...၀တီနဲ့သားလေးကို အထိခိုက်ခံလို့မဖြစ်ဘူး '

' ကိုဘာတွေပြောနေတာလဲ သူတို့ကဘယ်သူတွေလဲ...ကို ၀တီတို့သားအမိကိုထားပီး ဘယ်မှထွက်မသွားရဘူး '

' ကို ၀တီတို့သားအမိကိုမထားသွားပါဘူး ကျေးဇူးပြုပီးဒီအောက်မှာ အသံမထွက်ပဲနေပေးပါကွာ နော် '

ကုတင်အောက်မှာ သူ့အမျိုးသမီးကိုအမြန်၀င်ပုန်းစေလိုက်ပီး
ဟန်မပျက်စွာဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲကနေ အခြေအနေကိုစူးစမ်းလိုက်သည်.....

' ဒုန်း '

ရုတ်တရက်ပျက်စီးသွားတဲ့ တံခါးလေးနောက်ကွယ်ကနေ ထွက်ပေါ်လာတဲ့လူကြောင့် ဦးတာနေဆန်းတယောက်နောက်ပြန်ပင် လဲကျသွားသည်....

' ခုနကထွက်ပြေးသွားတာ မင်းလား '

' ကျ...ကျတော်ဘာမှမမြင်ခဲ့ပါဘူးဗျာ ဘယ်သူ့ကိုမှလဲမပြောပါဘူး အသက်ချမ်းသားပေးပါ ဆရာကြီးရယ် '

' မျက်မြင်သက်သေတယောက်လုံးကို အသက်ချမ်းသာပေးဖို့ပြောနေတာလား '

' တောင်းပန်ပါတယ်....ကျတော်ဘယ့်သူ့ကိုမှပြန်မပြောပါဘူးခင်ဗျာ '

အကြင်တရားကင်းမဲ့နေတဲ့သူက နှစ်ခါပြန်မစဥ်းစားပဲ လျှင်မြန်စွာပဲ လက်အုပ်ချီ တောင်းပန်နေတဲ့လူကို ခဏလေးအတွင်းမှာပင်နှုတ်ပိတ်လိုက်သည်....

' ဟင့်အင်း ကို......'

ကုတင်အောက်ကနေပြေးထွက်လာကာ လဲကျနေတဲ့ ယောကျ်ားကိုဖက်ငိုနေတဲ့ အမျိုးသမီးကိုလဲ ယုတ်မာရိုင်းဆိုင်းသူက ရှေ့ကနည်းအတိုင်းပင်နှုတ်ပိတ်လိုက်သည်....ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာရှိနေတဲ့ cheesecakeလေးကိုလဲ ခြေထောက်ဖြင့်နင်းချေကာ ထွက်သွားခဲ့သည်.....

ကိစ္စအစအဆုံးကို မြင်လိုက်ရသူက ဗီရိုထဲမှာပိတ်မိနေတဲ့ 7နှစ်အရွယ်ကလေးတယောက်ပင်....ကိုယ့်ရှေ့မှာ အဖေကောအမေကော အသတ်ခံလိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းက ထိုကလေးအတွက် ခြောက်ခြားဖွယ်ရာအိမ်မက်ဆိုးကြီးဖြစ်နေခဲ့သည် ဗီရိုထဲကနေအသံထွက်အောင် အော်ငိုချင်ပေမဲ့ သူရှိတဲ့နေရာကို နောက်ဆုံးအနေနဲ့မျက်နှာမူကာ ထွက်မလာဖို့ခေါင်းခါပြလိုက်တဲ့ လွန်း၀တီခင်ကြောင့် အံကိုကြိတ်ကာ ချုပ်တည်းထားခြင်းကြောင့် အသက်ဘေးမှလွတ်ခဲ့ခြင်းပင်....

လမ်းထိပ်မှာလက်ပိုက်စောင့်နေတဲ့ဦးဒေးဗစ်က သူ့ဆီတဖန်ပြန်ရောက်လာတဲ့ကားထဲကိုဟန်မပျက်ပြန်၀င်လိုက်သည် ကားထဲတွင်တော့ မျက်နှာတည်နဲ့ရှိနေသူက သူရဆိုတဲ့အယုတ်တမာပင်....

' ကိစ္စကိုသေချာပြေလည်အောင် ညှိခဲ့ရဲ့လား သူရ '

' ဟုတ်အဆင်ပြေအောင်ညှိခဲ့ပါတယ် သခင်ကြီး '

' သူတို့ကဘာပြန်ပြောလဲ '

' ဘယ်သူ့ကိုမှပြန်မပြောပါဘူးတဲ့ '

'သေချာနားလည်အောင်တော့ပြောပြခဲ့တယ်မှတ်လားမျက်မြင်သက်သေမှာ မိသားစုရှိလား '

' ဟုတ် သူ့မှာမိန်းမရှိပါတယ် '

' နောက်နေ့ကျ သူတို့လင်မယားလိုအပ်တာလေးတွေ ဖြည့်စည်းပေးလိုက်ပါ '

' ဟုတ်ကဲ့သခင်ကြီး '

*****

' မေကြီးရေ သားကြောက်တယ် သားကိုဗီရိုထဲကထုတ်ပေး...သားအရမ်းကြောက်တယ်!!!'

' လွန်း....သတိထားအုံးလေ '

' ဟင့်အင်း....ဖေကြီးကိုမသတ်ပါနဲ့...'

' လွန်းလွန်း!!! သတိထားအုံးလို့!!!'

ဘေးကနေ ကယောင်ချောက်ချား ယောင်နေတဲ့လွန်းကို ဟန်နရီအမြန်လှုပ်နိုးလိုက်ပီး တင်းကျပ်နေအောင်ဖက်ထားလိုက်သည်...

' ကိုယ့် အချစ်က နေ့ခင်းဘက်ကြီးကို အိမ်မက်ဆိုးတွေမက်နေတာပဲ "

' ကျတော် အရမ်းကြောက်တယ်...ကျတော်ပါတခါထဲသေသွားရမှာ '

' ရှုး.....အဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေမပြောနဲ့တော့နော် ကိုယ်တယောက်လုံးအနားမှာရှိတယ် '

' ကျတော်အိမ်မက်ဆိုးတွေ ထပ်မမက်ချင်တော့ဘူး '

' အင်း....ကိုယ်ကတချိန်ကျ အဲ့အိမ်မက်ဆိုးကြီးကိုရအောင်ဖျောက်ပေးမယ်နော် အခုတော့အဲ့အကြောင်းတွေပြန်မတွေးနဲ့တော့ '

' အဲ့အကြောင်းတွေပြန်မတွေးနဲ့ဆိုတော့ ဘာအကြောင်းလဲဆိုတာခင်ဗျားသိလို့လား '

ရုတ်တရက်ပြန်လည်မေးခွန်းထုတ်လာတဲ့ လွန်းကြောင့် ဟန်နရီအကျပ်ရိုက်သွားသည်။

' အာ....အဲ့တာတော့သေချာမသိပေမဲ့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ်ကဖျောက်ပေးမယ်ကွာ ရပီလား '

' မယုံဘူး '

' ချာတိတ်ကိုချစ်တာကတော့ ယုံ "

' ခင်ဗျားကျတော့်ကို တကယ်ချစ်တာလား '

' ဘာလဲ ကိုယ်ကတမင်သပ်သပ်ပြောနေတယ်ထင်လို့လား...အခုချိန်ထိ ကိုယ့် tattooအပြည့်ကိုမြင်ဖူးသေးတာဆိုလို့ မင်းပဲရှိသေးတာ '

ရုတ်တရက် အင်္ကျီဆွဲချွတ်လိုက်တာကြောင့် ခါးနားမှာပေါ်လာတဲ့ ထိုလူရဲ့ tattooက လွန်းရဲ့စိတ်အာရုံကို ဖမ်းစားလိုက်ပြန်သည်

' အပြည့်မြင်အောင် ဒါကောချွတ်ပြရအုံးမလား '

ဟန်နရီက သူ့ဘောင်းဘီကိုပုတ်ပြလိုက်တာကြောင့် လွန်းတယောက်မျက်နှာလေးရဲကာ တဖက်ကိုလှည့်သွားလိုက်သည်

' ခင်ဗျားက အရှက်ကိုမရှိဘူး '

' မင်းတယောက်ထဲအတွက်ပဲ အရှက်မရှိတာပါ အဟက်'

' အာ တော်ပီ...ကျတော်သွားစရာရှိတယ် ခင်ဗျားကျတော့်အခန်းထဲက ထွက်သင့်ပီထင်တယ် '

' ခုနကလို ထပ်မငိုနဲ့တော့နော် ကိုယ်မကြိုက်ဘူး '

' ဘာလို့လဲ '

' မင်းမျက်ရည်ကျတိုင်း ကိုယ့်ရင်ကိုနာကျင်စေတယ် ပီးတော့...ကိုယ့်ဆီမှာလဲ မေ့ပျောက်လို့မရတဲ့ အိမ်မက်ဆိုးကြီးရှိတယ် ဒါပေမဲ့ အချစ်ကတော့ ကိုယ့်လိုခံစားလို့မဖြစ်ဘူး ပျော်နေမှပဲရမယ် '

' ကိုယ့်ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုက မင်းပဲမို့လို့ အချစ်ဘ၀ရဲ့ တစိတ်တဒေသလောက်သာ ကိုယ့်ကိုအရေးပေးရင် အပျော်ရွှင်ဆုံးလူသားဖြစ်သွားမယ်ထင်တယ် '

' .......'

' ကဲပါ မျက်နှာကြီးဆူပုတ်မနေနဲ့တော့ ကိိုယ်ရေသွားချိုးလိုက်အုံးမယ် ပြီးရင်သွားချင်တဲ့နေရာလိုက်ပို့ပေးမယ်နော် '

' အွန်း '

' ရွှတ် '

ပါးလေးကို သူ့နှာခေါင်းနစ်၀င်သွားတဲ့အထိ နမ်းရှုံ့ပီး အခန်းထဲကထွက်သွားဖို့ကြံနေတဲ့ လူကို မျက်တောင်မခတ်ပဲ ငေးကြည့်နေမိတယ်...ထိုလူရဲ့မျက်နှာမှာ ကျေနပ်မှုအပြုံးတွေကအပြည့်ပင် တခြားသူနဲ့ဆိုတွေ့ရခက်တဲ့ အပြုံးတွေက ကျတော့်ရှေ့မှာဆို အမြဲမြင်နေရတာကြောင့် တယောက်ထဲအပိုင်လိုချင်စိတ်တွေက ဖြစ်လာပြန်တယ်...ထိုလူကပြုံးနေရင် တကယ်ကြည့်လို့ကောင်းတာပဲ

' ခဏလေး !!'

' ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ '

' .......'

' ဘာလို့နှုတ်ဆိတ်နေတာလဲ '

' ကျတော်...'

' ကျတော်ဘာဖြစ်လဲ ဆက်ပြောလေ...ကိုယ့်ကိုစိတ်ပူအောင်လုပ်နေတာလား '

' ကျတော် ခင်ဗျားကိုချစ်တယ် '

Grey
24.12.2021
****
Zawgyi

14yrs ago....

' ေမႀကီး သားသားမုန္႔စားခ်င္တယ္ '

' သားေဖႀကီးကိုေစာင့္လိိုက္ပါအုံး ဒီေန႔ေဖႀကီးလစာထုတ္မွာေလ အဲ့တာသားအတြက္ အျပန္မုန္႔၀ယ္လာလိမ့္မယ္ေနာ္ '

' ဟုတ္ '

' ေဖႀကီးကနဲနဲေနာက္က်မွာဆိုေတာ့ သားေလးအိပ္ႏွင့္ေနာ္ ေဖႀကီးလာရင္ သားကိုလာႏႈိးေပးမယ္ '

' သားသားကို တင္ပါးပုတ္သိပ္အုံးေလ သားတေယာက္ထဲမအိပ္ရဲဘူး '

' ေမ့ခ်စ္ဆုံးေလးကို တင္ပါးေလးပုတ္သိပ္ေပးမွာေပါ့ သားေလးကအိပ္ရင္းနဲ႔ ေဖႀကီးကိုေစာင္ေနေနာ္ '

' ဟုတ္ေမႀကီး'

ရင္ခြင္ထဲက 7ႏွစ္သား ကေလးငယ္ကိုအိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ေခ်ာ့သိပ္ေနေပမဲ့ ထိုအမ်ိဳးသမီးရင္ထဲမွာေတာ့ ပူပန္မႈအျပည့္နဲ႔ပင္...တခါမွအိမ္ျပန္ေနာက္မက်ဖူးတဲ့ အမ်ိဳးသားက ဒီေန႔မွ ေနာက္က်ေနတာေၾကာင့္ စိတ္ထဲတြင္ေလးလံေနမိသည္....

တဖက္တြင္လဲ ဒီေန႔မွလမ္းမွာ စီးေနက်စက္ဘီးေလးက ဘီးေပါက္သြားတာေၾကာင့္ လမ္းခရီးၾကန္႔ၾကာသြားရျပန္သည္ ....လစာေလးထုတ္လာေပမဲ့ အိမ္လခနဲ႔အေႂကြးဆပ္စရာေလးေတြဖယ္ပီး ပိုတဲ့ပိုက္ဆံအနည္းငယ္ေလးမွ သားငယ္ႀကိဳက္တဲ့ cheese cakeေလးကိုကိုင္ဆြဲလွ်က္ အိမ္အျမန္ျပန္ေရာက္ရန္သာ စက္ဘီးအစုတ္ေလးကို ႀကိဳးစား၍နင္းလာသည္...

လူခ်မ္းသာရပ္ကြက္ထဲေနတာမဟုတ္တာေၾကာင့္ အေကြ႕အေကာက္မ်ားကာ လမ္းက်ဥ္းေလးမ်ားစြာက စီးႀကိဳေနသည္...တကြၽီကြၽီျမည္ေနတဲ့ စက္ဘီးေလးကို အားထည့္နင္းကာ လိုရာခရီးေရာက္ဖို႔သာႀကိဳးစားေနရသည္...စိတ္ထဲတြင္လဲ အိမ္မွာသူ႔ကိုေမွ်ာ္ေနေလာက္မဲ့ သားငယ္နဲ႔မိန္းမမ်က္မွာကို ျမင္ေယာင္ကာ ၾကည္ႏူးေနမိသည္

' အား!!'

ေမွာင္ေနတဲ့ တဖက္လမ္းၾကားေလးထဲက လူတေယာက္ရဲ႕စူးစူး၀ါး၀ါးေအာ္သံကိုၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ လမ္းေဘးမွာစက္ဘီးေလးကိုခဏရပ္ကာ အသံလာရာေနရာကို သြားေရာက္စူးစမ္းလိုက္သည္...ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ဦးတာေနဆန္းတေယာက္ ေသြးပ်က္သြားတဲ့ပုံပင္...ေသြးအိုင္ထဲလဲက်ေနတဲ့သူကို အေပၚစီးကခါးေထာက္ကာၾကည့္ေနတဲ့သူႏွေယာက္က တကယ္ေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္...တုန္ယင္ပီးလဲက်ခ်င္ေနတဲ့ ေျခေထာက္ေတြကို အရင္တည္ၿငိမ္ေအာင္လုပ္လိုက္ပီး ထိုေနရာမွအျမန္ထြက္ခြာခဲ့လိုက္သည္ သူ႔ရွိေနမွန္းသိသြားရင္ အႏၲရာယ္ရွိသြားႏိုင္တယ္မွတ္လား...တကြၽီကြၽီျမည္ေနတဲ့ စက္ဘီးေလးကိုအားကုန္ထည့္နင္းကာ အိမ္အျမန္ျပန္ေရာက္ဖို႔သာႀကိဳးစားခဲ့သည္

'ကိစၥေတြရွင္းပီးရင္ျပန္မယ္ သူရ...ကားထဲမွာ သားကိုထားခဲ့တာ'

' ဟုတ္ကဲ့ သခင္ႀကီး '

လမ္းမီးေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေအာက္ရဲ႕တေနရာမွာရပ္ထားတဲ့ ကားေပၚမွာေတာ့ ကားျပတင္းေပါက္ဖြင့္ကာ သဘာ၀အတိုင္းတိုက္ခတ္လာတဲ့ေလညင္းေလးကို ခံစားေနတဲ့ကေလးငယ္တေယာက္က တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကိုအကဲခတ္လွ်က္ပင္...အသက္အ႐ြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္၀တ္ပုံစားပုံနဲ႔ ထြားႀကိဳင္းတဲ့ခႏၶာကိုယ္က 11ႏွစ္အ႐ြယ္ကေလးငယ္တေယာက္ဆိုတာ ယုံႏိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိ

' ေစာင့္ရတာ ၾကာသြားလို႔ ပ်င္းေနပီလား သား'

' နဲနဲပါးပါးပါ...ဒယ္ဒီ ဒီေလာက္စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲကိုဘာလာလုပ္တာလဲ '

' ဒယ္ဒီ ကိစၥေလးရွိလို႔လာတာပါသားရဲ႕ '

' ေအာ္ေမ့ေတာ့မလို႔...ခုနက ဒယ္ဒီတို႔၀င္သြားတဲ့လမ္းၾကားထဲကေန လူတေယာက္ေျပးထြက္လာတာ ျမင္လိုက္တယ္ သူ႔ပုံစံကလဲထိတ္လန္႔ေနတဲ့ပုံပဲ '

ဟန္နရီရဲ႕စကားသံေၾကာင့္ ဦးေဒးဗစ္မ်က္ခုံးတခ်က္ပင့္သြားသည္
သူရကိုလဲ တခ်က္လွည့္ၾကည့္ကာ ေခါင္းညိတ္အခ်က္ျပလိုက္သည္

' သူထြက္သြားတာေတြ႕တာ ၾကာပီလား သား '

' သိပ္မၾကာေသးဘူး စက္ဘီးနဲ႔ဆိုေတာ့ ဒီကေနသိပ္၀ေး၀ေးေရာက္အုံးမယ္မထင္ဘူး '

' ဒယ္ဒီကိစၥေလးရွိလို႔ သူရရဲ႕ ကားနဲ႔လိုက္သြားလိုက္မယ္ သားက ဒါ႐ိုက္ဘာနဲ႔အိမ္ျပန္ႏွင့္လိုက္ေနာ္ ဒယ္ဒီလိုက္လာခဲ့မယ္ '

' ဟုတ္ဒယ္ဒီ သိပ္ေတာ့မၾကာေစနဲ႔ေနာ္ '

' မၾကာပါဘူး သားရဲ႕ ခဏပဲ '
****

' ကိုရယ္...ဘာလို႔ဒီေလာက္ထိၾကာေနရတာလဲ ဒီမွာ ၀တီဘယ္ေလာက္ထိစိတ္ပူေနရလဲသိရဲ႕လား '

အိမ္ကိုျပန္ေရာက္လာတဲ့ ခင္ပြန္းသည္ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းေလးတိုး၀င္ကာ ပါးခ်ိဳင့္ေလးေပၚေအာင္ၿပဳံးျပေနတဲ့သူက ဦးတာေနဆန္းရဲ႕ ခ်စ္ဇနီးေလး လြန္း၀တီခင္ပင္...

' ဟင္ ကိုဘာျဖစ္ေနတာလဲဟင္...တကိုယ္လုံးလဲတုန္ေနတာပဲ ကိုအဆင္ေျပရဲ႕လား '

' ကို...ကိုတို႔ဒီရပ္ကြက္ကေနေျပာင္းရေအာင္ ၀တီ '

' ကို႐ုတ္တရက္ႀကီးဘာျဖစ္ေနတာလဲ ကိုအျပင္မွာဘာေတြျဖစ္လာလို႔လဲဟင္ '

' ကို ဒီေန႔အိမ္ျပန္လမ္းမွာ လူေသေနတာေတြ႕ခဲ့တယ္ '

' ဘုရားေရ....အဲ့တာတကယ္ပဲလားကို'

' ကို႔ကို သူတို႔ျမင္သြားလားမသိဘူး၀တီ...တကယ္လို႔သူတို႔သာ ကို႔ကိုျမင္သြားရင္ ၀တီ့ကိုေကာ သားေလးကိုေကာ အႏၲရာယ္ရွိႏိုင္တယ္ ကိုယ္တို႔ေနာက္ေန႔က်ရင္ ဒီကေနေျပာင္းရေအာင္ '

ခဏအၾကာ ေမွာင္မဲေနတဲ့သူတို႔လမ္းေလးထဲ မူမမွန္ပဲ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ကားမီးေရာင္ေၾကာင့္ ဦးတာေနဆန္းက လြန္း၀တီခင္ရဲ႕လက္ကို အျမန္ဆြဲကာ အခန္းထဲအျမန္ေျပး၀င္သြားသည္....ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္မွာမွ သူတို႔ေနတဲ့အိမ္ေလးက တျခားအိမ္ေတြနဲ႔အလွမ္း၀ေးတာေၾကာင့္ ကူညီရာမဲ့ေနသည္...
ႏွစ္ၿခိိုက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သားငယ္ကိုေပြ႕ခ်ီကာ အ၀တ္ဗီ႐ိုထဲအျမန္ထည့္ထားလိုက္သည္...ခႏၶကိုယ္ေသးေကြးတဲ့ကေလးငယ္ေၾကာင့္ ဗီ႐ိုထဲမွာ ထည့္ထားဖို႔ကအလုံၿခဳံဆုံးပင္....

' ၀တီ ဒီကုတင္ေအာက္မွာပုန္းေန သူတို႔ကကိုယ့္တေယာက္ပဲျမင္သြားတာ...၀တီနဲ႔သားေလးကို အထိခိုက္ခံလို႔မျဖစ္ဘူး '

' ကိုဘာေတြေျပာေနတာလဲ သူတို႔ကဘယ္သူေတြလဲ...ကို ၀တီတို႔သားအမိကိုထားပီး ဘယ္မွထြက္မသြားရဘူး '

' ကို ၀တီတို႔သားအမိကိုမထားသြားပါဘူး ေက်းဇူးျပဳပီးဒီေအာက္မွာ အသံမထြက္ပဲေနေပးပါကြာ ေနာ္ '

ကုတင္ေအာက္မွာ သူ႔အမ်ိဳးသမီးကိုအျမန္၀င္ပုန္းေစလိုက္ပီး
ဟန္မပ်က္စြာျဖင့္ ဧည့္ခန္းထဲကေန အေျခအေနကိုစူးစမ္းလိုက္သည္.....

' ဒုန္း '

႐ုတ္တရက္ပ်က္စီးသြားတဲ့ တံခါးေလးေနာက္ကြယ္ကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့လူေၾကာင့္ ဦးတာေနဆန္းတေယာက္ေနာက္ျပန္ပင္ လဲက်သြားသည္....

' ခုနကထြက္ေျပးသြားတာ မင္းလား '

' က်...က်ေတာ္ဘာမွမျမင္ခဲ့ပါဘူးဗ်ာ ဘယ္သူ႔ကိုမွလဲမေျပာပါဘူး အသက္ခ်မ္းသားေပးပါ ဆရာႀကီးရယ္ '

' မ်က္ျမင္သက္ေသတေယာက္လုံးကို အသက္ခ်မ္းသာေပးဖို႔ေျပာေနတာလား '

' ေတာင္းပန္ပါတယ္....က်ေတာ္ဘယ့္သူ႔ကိုမွျပန္မေျပာပါဘူးခင္ဗ်ာ '

အၾကင္တရားကင္းမဲ့ေနတဲ့သူက ႏွစ္ခါျပန္မစဥ္းစားပဲ လွ်င္ျမန္စြာပဲ လက္အုပ္ခ်ီ ေတာင္းပန္ေနတဲ့လူကို ခဏေလးအတြင္းမွာပင္ႏႈတ္ပိတ္လိုက္သည္....

' ဟင့္အင္း ကို......'

ကုတင္ေအာက္ကေနေျပးထြက္လာကာ လဲက်ေနတဲ့ ေယာက်္ားကိုဖက္ငိုေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကိုလဲ ယုတ္မာ႐ိုင္းဆိုင္းသူက ေရွ႕ကနည္းအတိုင္းပင္ႏႈတ္ပိတ္လိုက္သည္....ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာရွိေနတဲ့ cheesecakeေလးကိုလဲ ေျခေထာက္ျဖင့္နင္းေခ်ကာ ထြက္သြားခဲ့သည္.....

ကိစၥအစအဆုံးကို ျမင္လိုက္ရသူက ဗီ႐ိုထဲမွာပိတ္မိေနတဲ့ 7ႏွစ္အ႐ြယ္ကေလးတေယာက္ပင္....ကိုယ့္ေရွ႕မွာ အေဖေကာအေမေကာ အသတ္ခံလိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက ထိုကေလးအတြက္ ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာအိမ္မက္ဆိုးႀကီးပင္ ဗီ႐ိုထဲကေနအသံထြက္ေအာင္ ေအာ္ငိုခ်င္ေပမဲ့ သူရွိတဲ့ေနရာကို ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔မ်က္ႏွာမူကာ ထြက္မလာဖို႔ေခါင္းခါျပလိုက္တဲ့ လြန္း၀တီခင္ေၾကာင့္ အံကိုႀကိတ္ကာ ခ်ဳပ္တည္းထားျခင္းေၾကာင့္ အသက္ေဘးမွလြတ္ခဲ့ျခင္းပင္....

လမ္းထိပ္မွာ လက္ပိုက္ကာ ရပ္ေစာင့္ေနတဲ့သူ႔ထံ ျပန္ေရာက္လာတဲ့ကားထဲကို ဦးေဒးဗစ္အလွ်င္အျမန္ျပန္၀င္လိုက္သည္ ကားထဲတြင္ေတာ့ ဟန္မပ်က္ရွိေနသူက သူရဆိုတဲ့အယုတ္တမာပင္....

' ကိစၥကိုေသခ်ာေျပလည္ေအာင္ ညႇိခဲ့ရဲ႕လား သူရ '

' ဟုတ္အဆင္ေျပေအာင္ညႇိခဲ့ပါတယ္ သခင္ႀကီး '

' သူတို႔ကဘာျပန္ေျပာလဲ '

' ဘယ္သူ႔ကိုမွျပန္မေျပာပါဘူးတဲ့ '

'ေသခ်ာနားလည္ေအာင္ေတာ့ေျပာျပခဲ့တယ္မွတ္လားမ်က္ျမင္သက္ေသမွာ မိသားစုရွိလား '

' ဟုတ္ သူ႔မွာမိန္းမရွိပါတယ္ '

' ေနာက္ေန႔က် သူတို႔လင္မယားလိုအပ္တာေလးေတြ ျဖည့္စည္းေပးလိုက္ပါ '

' ဟုတ္ကဲ့သခင္ႀကီး '

*****

' ေမႀကီးေရ သားေၾကာက္တယ္ သားကိုဗီ႐ိုထဲကထုတ္ေပး...သားအရမ္းေၾကာက္တယ္!!!'

' လြန္း....သတိထားအုံးေလ '

' ဟင့္အင္း....ေဖႀကီးကိုမသတ္ပါနဲ႔...'

' လြန္းလြန္း!!! သတိထားအုံးလို႔!!!'

ေဘးကေန ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား ေယာင္ေနတဲ့လြန္းလြန္းကို ဟန္နရီအျမန္လႈပ္ႏိုးလိုက္ပီး တင္းက်ပ္ေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္သည္...

' ကိုယ့္ ခ်ာတိတ္က ေန႔ခင္းဘက္ႀကီးကို အိမ္မက္ဆိုးေတြမက္ေနတာပဲ "

' က်ေတာ္ အရမ္းေၾကာက္တယ္...က်ေတာ္ပါတခါထဲေသသြားရမွာ '

' ရႈး.....အဓိပၸာယ္မရွိတာေတြမေျပာနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ကိုယ္တေယာက္လုံးအနားမွာရွိတယ္ '

' က်ေတာ္အိမ္မက္ဆိုးေတြ ထပ္မမက္ခ်င္ေတာ့ဘူး '

' အင္း....ကိုယ္ကတခ်ိန္က် အဲ့အိမ္မက္ဆိုးႀကီးကိုရေအာင္ေဖ်ာက္ေပးမယ္ေနာ္ အခုေတာ့အဲ့အေၾကာင္းေတြျပန္မေတြးနဲ႔ေတာ့ '

' အဲ့အေၾကာင္းေတြျပန္မေတြးနဲ႔ဆိုေတာ့ ဘာအေၾကာင္းလဲဆိုတာခင္ဗ်ားသိလို႔လား '

႐ုတ္တရက္ျပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္လာတဲ့ လြန္းလြန္းေၾကာင့္ ဟန္နရီအက်ပ္႐ိုက္သြားသည္...

' အာ....အဲ့တာေတာ့ေသခ်ာမသိေပမဲ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ကေဖ်ာက္ေပးမယ္ကြာ ရပီလား '

' မယုံဘူး '

' ခ်ာတိတ္ကိုခ်စ္တာကေတာ့ ယုံ "

' ခင္ဗ်ားက်ေတာ့္ကို တကယ္ခ်စ္တာလား '

' ဘာလဲ ကိုယ္ကတမင္သပ္သပ္ေျပာေနတယ္ထင္လို႔လား...အခုခ်ိန္ထိ ကိုယ့္ tattooအျပည့္ကိုျမင္ဖူးေသးတာဆိုလို႔ မင္းပဲရွိေသးတာ '

႐ုတ္တရက္ အက်ႌဆြဲခြၽတ္လိုက္တာေၾကာင့္ ခါးနားမွာေပၚလာတဲ့
ဟန္နရီရဲ႕ tattooက လြန္းလြန္းရဲ႕စိတ္အာ႐ုံကို ဖမ္းစားလိုက္ျပန္သည္

' အျပည့္ျမင္ေအာင္ ဒါေကာခြၽတ္ျပရအုံးမလား '

ဟန္နရီက သူ႔ရဲ႕ေဘာင္းဘီကိုပုတ္ျပလိုက္တာေၾကာင့္ လြန္းလြန္းတေယာက္မ်က္ႏွာေလးရဲကာ တဖက္ကိုလွည့္သြားလိုက္သည္

' ခင္ဗ်ားက အရွက္ကိုမရွိဘူး '

' မင္းတေယာက္ထဲအတြက္ပဲ အရွက္မရွိတာပါ အဟက္'

' အာ ေတာ္ပီ...က်ေတာ္သြားစရာရွိတယ္ ခင္ဗ်ားက်ေတာ့္အခန္းထဲက ထြက္သင့္ပီထင္တယ္ '

' ခုနကလို ထပ္မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ကိုယ္မႀကိဳက္ဘူး '

' ဘာလို႔လဲ '

' မင္းမ်က္ရည္က်တိုင္း ကိုယ့္ရင္ကိုနာက်င္ေစတယ္ ပီးေတာ့...ကိုယ့္ဆီမွာလဲ ေမ့ေပ်ာက္လို႔မရတဲ့ အိမ္မက္ဆိုးႀကီးရွိတယ္ ဒါေပမဲ့ ခ်ာတိတ္ကေတာ့ ကိုယ့္လိုခံစားလို႔မျဖစ္ဘူး ေပ်ာ္ေနမွပဲရမယ္ '

' ကိုယ့္ရဲ႕ေပ်ာ္႐ႊင္မႈက မင္းပဲမို႔လို႔ ခ်ာတိတ္ဘ၀ရဲ႕ တစိတ္တေဒသေလာက္သာ ကိုယ့္ကိုအေရးေပးရင္ အေပ်ာ္႐ႊင္ဆုံးလူသားျဖစ္သြားမယ္ထင္တယ္ '

' .......'

' ကယ္ပါ မ်က္ႏွာႀကီးဆူပုတ္မေနနဲ႔ေတာ့ ကိိုယ္ေရသြားခ်ိဳးလိုက္အုံးမယ္ ပီးရင္သြားခ်င္တဲ့ေနရာလိုက္ပို႔ေပးမယ္ေနာ္ '

' အြန္း '

' ႐ႊတ္ '

ပါးေလးကို သူ႔ႏွာေခါင္းနစ္၀င္သြားတဲ့အထိ နမ္းရႈပ္ပီး အခန္းထဲကထြက္သြားဖို႔ႀကံေနတဲ့ လူကို မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္...ထိုလူရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ ေက်နပ္မႈအၿပဳံးေတြကအျပည့္ပင္ တျခားသူနဲ႔ဆိုေတြ႕ရခက္တဲ့ အၿပဳံးေတြက ကိုယ္နဲ႔ဆို ထိုလူရဲ႕အၿပဳံးေတြကို အၿမဲျမင္ေနရတာေၾကာင့္ တေယာက္ထဲအပိုင္လိုခ်င္စိတ္ေတြက ျဖစ္လာျပန္တယ္...ထိုလူကၿပဳံးေနရင္ တကယ္ၾကည့္လို႔ေကာင္းတာပဲ

' ခဏေလး !!'

' ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ '

' .......'

' ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲလို႔...ကိုယ့္ကိုမေက်နပ္တာမ်ားရွိေနလို႔လားဟင္ '

' က်ေတာ္...'

' က်ေတာ္ဘာျဖစ္လဲ ဆက္ေျပာေလ...ကိုယ့္ကိုစိတ္ပူေအာင္လုပ္ေနတာလား '

' က်ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္တယ္ '

Grey🍄
24.12.2021
****