"ကိုယ်ရံတော်jeon.....မင်းသားKimကအိမ်ရှေ့စံဆိုတာမေ့နေ့ပီလားငါမောင်မင်းကိုအများကြီးမပြောချင်ဘူးကိုယ့်နေရာကိုသိပါမဟုတ်ရင်မင်းကိုအိမ်ရှေ့စံနဲ့ဝေးရာကိုပို့ရလိမ့်မယ်.......ငါပြောတာသိတယ်မလား......."
မိဖုရားကြီးစကားကြောင့်
"ဟုတ်ကဲ့သိပါပီ....မယ်မယ်......."
"မောင်မင်းသွားနိုင်ပီ"
jungkookလည်းထွက်လာခဲ့ပီးအိမ်ရှေ့စံ၏အိပ်ဆောင်နားတွင်ထိုင်နေလိုက်သည်
"မောင့်ရဲ့သည်းငယ်ကတော့ငြိမ်းချမ်းစွာအိပ်စက်နေပေမယ့်မောင်ကတော့အရူးမီးဝိုင်းနေပီယောင်းရဲ့.........ဟူးးးးးးးးးး........"
သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်ပီးနောက်အကိုjinဆီပြန်လာခဲ့သည်
"Jungkook .......နောက်ကျတယ်နော်အိမ်ရှေ့စံမအိပ်သေးလို့လား..........."
အကိုရဲ့စကားကြောင့်
"မဟုတ်ပါဘူး jin hyung......မိဖုရားခေါင်ကြီးကခေါ်လို့"
ဂျောင်ကုစကားကြောင့်jinသွေးတက်သွားသည်...."
"ဘာ.....မိဖုရားခေါင်ကြီးကဘာလို့မင်းကိုခေါ်တာလဲ......မင်းဘာလုပ်မိလို့လဲ........ပြောလေ.......ဒါမှမဟုတ်အိမ်ရှေ့စံသိသွားတာလား.........ဟိုကိစ္စ"
"စိတ်လျော့ပါ......hyung ရယ်ယောင်းမသိပါဘူး.......ကျနော်လည်းမပြောပါဘူးဘယ်တော့မှပြောဖစ်မယ်မထင်ပါဘူး.........hyungစိတ်မပူပါနဲ့"
jungkook ပြောလိုက်မှjinစိတ်အေးရသည်
"အဲ့ဒါဆိုလည်းပီးရော....... joonကောနေကောင်းရဲ့လား......joonကပြန်မလာတော့........."
ဝမ်းနည်းသွားတဲ့အကို့ဖစ်သူမျက်နှာကြောင့်
"hyung ရယ်.......အထိန်းတော်တေကမီးဖိုဆောင်ထဲတော့လာခွင့်ရှိပါတယ်သူ့ဟာသူမလာတယ်......hyung......ကျနော်မေးစရာရှိတယ်....."
"အင်း...မေး...."
"ကျနော်.......ယောင်းကိုဖွင့်ပြောလိုက်လို့ယောင်းသိသွားရင်ကျနော့်ကိုမုန်းသွားမှာလားမသိဘူး............."
jinလည်းသူ့အငယ်လေးရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်ကာ
"jungkook မင်းအဲ့လောက်လဲတွေးမနေပါနဲ့..............မင်းနဲ့အိမ်ရှေ့စံကငယ်ငယ်လေးထဲကပေါင်းလာတာပဲဟာ.........သူကမင်းကိုမမုနဟ်ဟးလောက်ပါဘူး...."
"အင်းပါ....ကျေးဇူးပါ.....hyung.......ကျနော်နားတော့မယ်......"
"အင်း....အင်း......."
အားငယ်စွာပြောရင်းထွက်သွားတဲ့ညီငယ်လေးကျောပြင်ကိုငေးရင်း.......စိတ်ထဲတွင်တော့ကောင်လေးနှယောက်ပေါင်းဖက်နိုင်ဖို့စုတောင်းပေးရင်း
"အိမ်ရှေ့စံ.......မိဖုရားခေါင်ကြီးကြွလာပါတယ်........."
အထိန်းတော်ရဲ့စကားကြောင့်taeမျက်လုံးပြူးသွားသည်.....မနက်အစောကြီးမိဖုရားခေါင်ကြီးကမလာဖူးသောကြောင့်ပင်
"သားတော်......သားတော်5ရက်မြောက်နေ့ကျရင်သားတော်မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့လက်ဆက်ရလိမ့်မယ်သူကအမတ်ကြီးkimရဲ့သမီးKim Miyoonပဲ"
မိဖုရားကြီးရဲ့စကားကြောင့်
"မယ်မယ်သားတော်လက်မထပ်ချင်းေဘူး.......သားတော်ကငယ်ငယ်လေးပဲရှိသေးတာကို.......နော်....မယ်တော်....."
"မရဘူး.....မင်း.....လက်ဆက်ရမယ်.......မယ်မယ်ထပ်မပြောချင်ဘူး......"
ပြောပီးတာနဲ့ထွက်သွားသောမိဖုရားကြီးကိုကြည့်ကာ...taeသကပြင်းချမိသည်.....
"ဟာကွာ jeonအစုတ်ပလုပ်ဘယ်ရောက်နေလဲမသိဘူး.......အထိန်းတော်ကြီး......jeonကို.. အဲ.....မဟုတ်ပါဘူး....... ကိုယ်ရံတော်Jeon jungkookကိုခေါ်ပေးပါ"
အထိန်းတော်လည်းသွားခေါ်လိုက်တော့jungkookရောက်လာခဲ့သည်
"အိမ်ရှေ့စံခေါ်တယ်ဆိုလို့ပါ......"
"ကိုယ်ရံတော်ကအိမ်ရှေ့စံနားမှာမနေပဲဘယ်ကိုသွားနေတာလဲ....jeonငါမင့းကိုမေးမယ်နော်.....ငါလက်ဆက်သွားရင်........မင်းဘယ်လိုခံစားရမှာလည်း......."
အိမ်ရှေ့စံ ရဲ့စကားကြောင့်jungkookတကိုယ်လုံးပူထူကာသွေးများပင်ပြောင်းပြန်စီးဆင်းမလိုခံစားရသည်....သို့သော်ပြောချင်သောစကားများနှင့်ခံစားချက်များကိုမျိုသိပ်ကာ.......
"အိမ်ရှေ့စံပျော်မယ်ဆိုရင်ကျနော်မျိုးပျော်ပါတယ်......ကျနော်မျိုး မှာတားဆီးပိုင်ခွင့်မရှိသလိုပိတ်ပင်ပိုင်ခွင့်မရှိပါဘူး......"
Jkစကားကြောင့်Taeဝမ်းနည်းသွားသည်မှာအမှန်ပင်
"Jeon......မနက်ဖြန်မြောက်အရပ်ကအရှင်မင်လာလိမ့်မယ်သူ့ကိုသွားကြိုဖို့ပြင်ရမယ်.....ပီးတော့မင်းသားငယ်Jiminဆီကိုသွားမယ်......"
jungkookလည်းသူ့ရဲ့အိမ်ရှေ့စံပြောတဲ့အတိုင်းသာနောက်မှလိုက်သွားလေသည်
မင်းသားjiminအဆောင်သို့ရောက်သောအခါ
"jimin......"
အိမ်ရှေ့စံ၏အသံကိုကြားသောကြောင့်
"အကိုတော်......အိမ်ရှေ့စံ......ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ..."
"အင်း..မင်းကိုသတင်းလာပေးတာ......မြောက်အရပ်ကအရှင်မင်လာမယ်တဲ့....."
taeရဲ့စကားကြောင့်မင်းသားငယ်jimin၏ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနှဖက်မှာချယ်ရီသီးလေးအလားရဲတက်သွားသည်
ထို့နောက်......
"အကိုတော်ကလည်းသူလာတာကျနော်မျိုးကဘာလုပ်ရမှာလဲ......."
အတိတ်ဘဝမှာလည်းငါ့သူငယ်ချင်းလေးJiminကရှက်တယ်ပီးအကိုyoongiချစ်တုံးကို
"အင်းပါကွာ......ဒါနဲ့မနက်ဖြန်သွားကြိုရမှာလိုက်အုံးမလား......"
taeရဲ့စကားကြောင့်ရဲနေသောပါးလေးမှာထပ်၍ရဲသွားသည်
"မလိုက်တော့ပါဘူး.....ဆို....."
"jimin.....ငါမင်းကိုပြောစရာရှိတယ်.........အနာဂတ်ဘဝတေဆိုယုံလား......"
taeစကားကြောင့်jiminတွေဝေကာ
"အင်း.....ယုံတော့ယုံတယ်ဘာလို့လဲ....အိမ်ရှေ့စံ.... "
"အင်းမေးကြည့်တာပါ.......ငါကအဲ့လိုနေရာကလာတယ်ဆိုရင်ရော......"
"အင်း......မဖြစ်နိုင်ပါဘူး.........အကိုတော်......မေးစရာရှိတယ်...."
"ommမေးလေ........"
"အကိုတော်က ကိုယ်ရံတော်.....jeon....ကိုသဘောကျနေတာမလား.......ကျနော့်ကိုမလိမ်နဲ့နော်....."
"ငါ.....ငါ.....သဘောကျနေတာမဟုတ်ဘူး.....ချစ်နေတာ.......ငါကjeon....ကိုချစ်တာ.....မင်းလည်း.....အရှင်မင်ကိုချစ်နေတာမလား....."
taeရဲ့အမေးကြောင့်....
"ဟာ.....အကိုတော်ကလည်း.......ဟုတ်တယ်.....ဒါပေမယ့်ကျနော်တို့ကတစ်ခါပဲတွေ့ဖူးတာ.....သူကကျနော့်ကိုကြိုက်ပါ့မလား......"
"မင်းကလည်းအချစ်ကအချစ်ပဲလေ.......သူလည်းနားလည်မှာပါ...မနက်ဖြန်မင်းငါ့နားမှာထိုင်နေလိုက်......"
"အကိုတော်ကအကောင်းဆုံးပဲ......"
မင်းသားငယ်နဲ့စကားပြောပီးနောက်
"jeon.....ဟိုတစ်ခါသွားတဲ့ပန်းခင်းဆီသွားရအောင်ငါစိတ်တေမွန်းကြပ်နေလို့......နော်သွားရအောင်....."
ပူဆာသလိုပြောနေတဲ့အိမ်ရှေ့စံပေါက်စ
"ဟုတ်ကဲ့ပါအိမ်ရှေ့စံကျနော်မျိုးလိုက်ပို့ပေးပါ့မယ်....."
"omm..... သွားရအောင်....."
လမ်းတလျောက်ဘာစကားမှမပြောပဲပန်းခင်းစီသို့သာလာခဲ့ကြသည်
"Jeon........Daisyအဖြူရဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုသိလား...."
"မသိပါဘူးအိမ်ရှေ့စံ"
"သူ့ရဲ့အဓိပ္ပါယ်က......ဖြူစင်ရိုးသားတယ်.....ပီးတော့အချစ်စစ်လို့လဲအဓိပ္ပါယ်ရတယ်....taeကလေအချစ်စစ်နဲ့ချစ်တဲ့သူရဲ့ဘေးမှာပဲနေချင်တာ....ပကာသနတေကိုမက်လို့taeဘေးမှာနေချင်တဲ့သူနဲ့taeမနေချင်ဘူး........"
taeရဲ့စကားကြောင့်မျက်ရည်ဝဲမိသည်မှာအမှန်ပင်ထို့နောက်ဝဲနေသောမျက်ရည်များကြမလာအောင်ထိန်းကာ
"အချစ်စစ်နဲ့ချစ်တဲ့သူတေကရောသူတို့အရမ်းချစ်သူဘေးမှာနေလို့မှမရတာ....အိမ်ရှေ့စံရဲ့"
"jeon.....ငါမေးစရာရှိတယ်.........မင်းမှာသဘောကျနေတဲ့သူရှိလား......."
"ကျနော်မျိုး မှာသဘောကျနေတဲ့သူရှိပါတယ်"
jeonရဲ့စကားအဆုံးမျက်ရည်ကျမိသူကမိမိကိုယ်တိုင်ပင်
"ဘယ်.......ဘယ်သူ.....လဲ...ဟင်......သူ....သူကချောလား......"
ငိုသံလေးနဲ့ပြောနေသောမိမိရှေ့ကအကောင်ပေါက်လေးအားစချင်သောကြောင့်
"သူကနန်းတွင်းထဲကပါပဲအိမ်ရှေ့စံ.......ချောလည်းချောတယ်.....လှတယ်ဆိုတာသူ့ကိုမသုံးသင့်ပေမယ်တကယ်လှတယ်.....အဲ့သူကအိမ်ရှေ့စံပါပဲ"
မထူးတော့သည့်အဆုံးဖစ်ချင်ရာဖစ်ဟူ၍သာဖွင့်ပြောလိုက်သည်
ထိုအချိန်အံသြစွာကြည့်နေသည့်အိမ်ရှေ့စံအရဲစွန့်၍အိမ်ရှေ့စံ၏နှုတ်ခမ်းတစ်စုံအားဖိကပ်လိုက်သည်တခဏအကြာမှပြန်ခွာလိုက်ပီးအိမ်ရှေ့စံအားကြည့်လိုက်တော့တုပ်တုပ်မှမလှုပ်နှုတ်ခမ်းအားကိုင်ကာရပ်နေလေသည်
"အိမ်...အိမ်ရှေ့စံ ကျနော်မျိုး တောင်းပန်ပါတယ် အိမ်ရှေ့စံ ကြိုက်တဲ့အပစ်ပေးလို့ရပါတယ်....."
"je...jeon....ပြန်ရအောင်....."ဟုပြောကာအပြေးတပိုင်းနှင့်ထွက်သွားလေသည်
taeလည်းနန်းတွင်းထဲသို့ပြန်ရောက်သောအခါ
မိမိအစောင်အတွင်းသို့တန်းဝင်၍မျက်နှာကိုစောင်ဖြင့်အုပ်ကာ
"အားးးးးးးးးးးးးးးးး.......ကိုကိုအရှုပ်ထုပ်အရင်တုန်းကရောအခုပါလူကိုရင်ခုန်အောင်လုပ်တဲ့နေရာမှာဆရာကြီးပဲ"
taeတစ်ယောက်ထဲအော်ဟစ်ကာနေလေရဲ့
တစ်ဖက်မှာတော့
"jeon jung kook!!!........မင်းတော့သေချာတယ်နောက်နေ့ဆိုမင်းခေါင်းဖြတ်ခံရမှာ.....ငါတော့ရူးချင်တယ်...."
"jin hyung ရယ်တော်ပါတော့...."
ဝင်တားသူမှာhobi hyung.....
"hyung ရယ်သူလည်းမမျိုသိပ်နိုင်လို့နေမှာပေါ့.....နားလည်ပေးလိုက်ပါ....."
"မင်းမသိပဲမပြောနဲ့......မနက်ဖြန်jungkookမင်းအိမ်ရှေ့စံဆီကိုမသွားနဲ့တော့...."
ထိုစကားကြောင့် ငြိမ်နေသူjungkookမှာခေါင်းထောင်လာ၍
"မရဘူးနော်hyungကျနော်သေရင်တောင်မှယောင်းနားမှာသေမှာ....."
"ရားးးးးးး......jeon jung kook!!!........."
"ကျနော်သွားပီ hyung......"
,.............................................................
"...ငါဒီနေ့ကိုဘယ်လိုရင်ဆိုင်ရမလဲ....."
ထို့နောက်ကြားလိုက်ရသည်ကအထိန်းတော်၏အသံ
"အိမ်ရှေ့စံ ........ကိုယ်ရံတော်jeon ရောက်ပါပီ......ပီးတော့အရှင်မင်ကိုကြိုဖို့အချိန်ရောက်ပါပီ...."
"အင်းကိုယ်ရံတော်jeonကိုအပြင်ကစောင့်ခိုင်းလိုက်.....ငါထွက်လာခဲ့မယ်....."
အပြင်ကသူမှာထိုစကားကြား၍စိတ်မကောင်းသော်လည်းအထဲကသူမှာရောက်ရက်ခတ်နေလေရဲ့ထို့နောက်အပြင်သို့ထွက်ခဲ့လေသည်
ချစ်ဆုံးတို့ရေနောက်တပိုင်းဆက်Upပေးမယ်နော်မနက်ဖြန်