Chapter 6: Kanluran
Sakura’s Point of View
“Bitiwan mo ako,” nanggagalaiting wika ko.
Hindi niya ako pinansin at hinawakan niya ang aking baba na tila pinag-aaralan niya ako nang mabuti. At sa hindi inaasahang pagkakataon ay hindi ako makahinga sa ginagawang paghawak ng lalaki sa akin.
Ang hindi ko maintindihan ang mabilis na tibok ng aking puso. What the hell! Kinakabahan ako sa kanya??? No way!
“Tang ina mo! Bitiwan mo ako sabi eh,” malakas na sigaw ko.
Napapailing na binitawan niya ako. “Hindi na rin masama,” wika niya.
Sa inis ko ay sinuntok ko siya pero agad din naman niya nadepensahan.
Nagkatitigan kami nang matagal.
“Ang lakas ng loob mo na hawakan ako!!!” galit na galit ako. “Let me go!”
Binitawan niya naman ang braso ko.
Matapos iyon ay kumuha siya ng dart at inihagis iyon sa board. Bulls eye ang attempt niya.
Edi wow!
Bumaling siya sa akin. “Hindi ko alam kung saan ka kumukuha ng lakas ng loob para kausapin ako nang ganyan?”
Hindi ko siya pinansin at natuon ang aking atensiyon sa aking cellphone na nagriring.
Sinagot ko ito. “Hello?”
“Sakura! Nasaan ka ba? Alam na namin kung nasaan si West─”
“Putang inang West Fuentabella na iyan!!!” inis na inis na wika ko. “He can rot in hell and die!”
Napansin ko na lahat sila ay napatigil sa kanilang ginagawa at gulat na gulat na bumaling sa akin.
Mas naging seryoso ang lalaking kabangayan ko.
“West!” malakas na sigaw ng lalaking kararating lang. “Parating ang Delta Psi Omega at galit si Cash.”
West? West Fuentabella?
Sinulyapan ko uli ang lalaking iyon.
Nakita ko kung paano tumaas ang sulok ng labi niya habang nakatingin sa akin.
Fucking Shit! Don’t tell me na siya si West Fuentabella?
“West?” untag sa kanya.
“Mag ready kayo,” seryosong wika niya. Lumapit siya sa akin at hinawakan nang mahigpit ang braso ko. “Sumama ka sa akin.”
I snorted in disbelief. “What?!”
“Shut your fucking mouth or I’ll kill you,” galit na wika niya.
Hindi ako makapagsalita dahil ngayon ay hind pa rin magsink in yung mga nangyayari sa akin. Bigla ako nakaramdam ng hilo na dahilan na napakapit ako ng husto sa braso ni West.
Nagtatakang tinignan niya ako pero tinignan ko lang siya ng masama na kinailing niya.
Napansin ko na lahat ng kasama niya ay sumunod na rin sa amin.
Paglabas namin ay bumungad sa akin ang isang grupo na kanina pa naghihintay.
Lumapit kami doon. “Long time no see, Cash,” wika ni West na kinanoot ko ng noo.
Sa totoo lang ang plastik na pagkakasabi niya.
“Long time no see mo mukha mo,West! Ang sabi ko sa iyo, huwag na huwag mo galawin ang kapatid ko!”
“Siya ang unang lumapit sa akin, Cash. Lalaki lang ako,” at ngumiti pa siya nang nakakaloko.
Napanganga ako sa sinabi niya. What a conceited jerk!
“Ilang beses ko na siya tinanggihan pero hindi pa rin tumigil ang kapatid mo. Nagmakaawa pa siya sa akin. At dahil nga may puso ako─”
“Ano’ng sabi mo?!” galit na bulyaw ni Cash.
Sa inis ko sa lalaking katabi ko ay hindi ko maiwasan na suntukin ang mukha niya na kinamangha nang lahat.
“Gago ka ah!” galit na bulyaw ko. “Ano tingin mo sa aming mga babae? Laruan?”
Gulat na gulat si West habang sapo ang nasaktang panga niya.
Doon ko na realize na nasa akin na ang atensiyon nang lahat. Fuck!
Imbes na mapahiya si West ngumiti pa siya sa akin ng matamis na hindi ko nagustuhan at tila may binabalak siyang masama.
Hinawakan niya ang kamay ko na marahas ko namang binawi.
Inis na tumalikod ako pero mukhang matigas ang ulo ng lalaking ito dahil hinawakan niya uli ang kamay ko. Sa inis ko ay inihanda ko ang kamao ko para suntukin ang mukha niya uli pero sa pagkakataong ito ay hindi ako nagtagumpay dahil mabilis niya nasangga iyon at mahigpit na hinawakan ang mga braso ko.
Sa isang iglap ay mariin niya akong hinalikan na kinalaki ng mga mata ko.
No! Mandiri ka Sakura!
Ginamit ko ang buong lakas ko para itulak siya pero hindi naging sapat iyon. Shit!
Mayamaya ay tumigil na siya sa paghalik sa akin at naramdaman ko yung bibig niya na malapit sa tainga ko.
“Kabayaran sa ginawa mo.”
Nanayo ang balahibo ko nang sabihin niya iyon. Great!
Nang bitawan niya ako ay hinila ko agad ang kuwelyo niya. “Tang ina mo, Kanluran,” mahinang bulong ko sa kanya. Matapos iyon ay sinunggaban ko ang labi niya na bahagya niyang kinagulat.
Hindi ako marunong humalik pero inalala ko ang mga napapanood ko sa movies/tv. Ginaya ko lang iyon.
Napangiti ako na maramdaman na gumaganti siya sa halik ko at doon ko siya kinagat nang mariin na kinahiyaw niya.
Ngumiti ako nang matagumpay na makitang dumugo iyon.
“Thanks darling,” sabay kindat ko sa kanya na kinamangha niya.
Kung demonyo ka, mas demonyo ako sa iyo.
“Kuya Cash!” sigaw ng isang babae na kinalingon naming lahat.
Pinaghahampas ng bagong dating na babae si Cash na kinataka naming lahat. “Ang sama mo talaga! I told you, walang kasalanan si West!” umiiyak na binalingan niya si West na nakaconcentarte sa labi niya na dumudugo.
“Bakit mo siya sinuntok ang lalaking mahal ko?!” humahulgol na wika niya.
Napangiwi ako sa nakita ko. Hindi niya kasi alam na ako ang may kagagawan na iyon.
“Ano ba, Tara? Niloko ka nga ng lalaking iyan tapos kakampihan mo pa?” galit na galit na wika ni Cash.
Doon ko natitigan nang husto ang babaeng iyon.
Sabi na eh, kilala ko ang babaeng ito. Isa siya sa student council member.
Wow! Ang nagagawa nga naman ng pag-ibig.
“Sakura!”
Napabaling ako sa tumawag sa akin.
Nakita ko sina Karol at Russell na tumatakbo papunta sa direksiyon ko.
“Kung saan-saan ka nagsusuot. Alam mo ba na masyado mo kami pinag-aalala ni Russell! Kanina pa kami naghahanap sa iyo,” hingal na hingal na wika ni Karol.
Napataas ang kilay ko sa kanyang sinabi. “Ano tingin mo sa akin? Bata?”
“Kuya?” wika ni Russell habang nakatingin sa lalaking na gilid ni West.
“Kuya?” pag-uulit ko kay Russell.
Marahan siyang tumango. “Siya yung pinsan ko na sinasabi ko sa inyo kanina.”
“Ah…” ang tanging nasabi ko na lamang.
“Russell, kaibigan mo ba siya?” sabay turo niya sa akin.
“Y-Yes Kuya,” nauutal na wika niya.
“Pakisabihan mo siya para alam niya kung saan siya lulugar,” seryosong wika niya na kinataas ng kilay ko.
Napatingin naman si Russell sa akin at sa pinsan niya. Pinaglipat-lipat niya ang kanyang tingin sa amin. I rolled my eyes. My gulay! Ang slow!
Natuptop niya ang kanyang bibig na marealize ang nangyari.
“Natagpuan mo na pala siya,” mahinang sambit niya.
“It’s a long story, stupid!”
“Ano? Nandito si West?” tanong pa ni Karol.
Tumango ng marahan si Russell at sabay turo kay West na nagdududang nakatingin sa akin.
“Let’s go!” inis na sambit ko sa kanilang dalawa.
“Pero…”
“I don’t fucking need him!” mariing wika ko.
“Sakura─”
“When I said I don’t need him, I don’t need him!” mahinang sambit ko.
Nagkatinginan lamang silang dalawa at walang nagawa kundi sumunod sa akin.
Pinagkibit-balikat ko lamang iyon at nagmartsa na para umalis.
“Sakura?” humarang sa akin ang nangangalang Tara.
“What?” maangas na tanong ko.
“Bakit ka nandito?” nakataas na kilay na tanong niya.
“Bakit? Bawal na ba ang Dyosa dito?” tanong ko sa kanya na kinagulat niya.
“What did you say?” natatawang wika niya. Marahil hindi siya makapaniwala na sinagot-sagot ko siya.
“Kilala mo siya, Tara?” tanong naman ni Cash.
“Of course, Kuya Cash. Sino ang hindi makakakilala sa kanya. Sikat siya sa school namin dahil siya ang paboritong binubully ni Alexei.”
Naglapat ang labi ko dahil sa sinabi niya. Ang ayaw ko sa lahat ay marinig ang salitang bully dahil lalo umiinit ang ulo ako.
“Idiot…” wala sa sariling bigkas ko.
“Sabi ko na nga ba, pamilyar sa akin ang babaeng iyan,” wika naman ng pinsan ni Russell.
“Kilala mo siya?” tanong naman ni West sa kaibigan.
“Yes, West. Siya yung babaeng may gusto sa iyo noong second year college tayo. Nakalimutan mo na ba?”
Pakiramdam ko may sumabog na bomba ngayon.
What the fuck!
Stupid Sakura!
--------------------