İyi okumalar muzlu pudinglerim.
Intagram ; heimirrr
(...)
Yaşlı kurt'un gelmesi ile Atlas telefona sarılmış babamları aramıştı. Babamlar on dakika içinde evde olurken arabanın kalitesini düşünüyordüm. Vay anasını.
Karşımdaki koltukta oturan bir tık çatlak görünümlü dede beye baktım.
"Torunum?! " üzerime hızlı adımlarla gelip sarılmasıyla gerilemedim değil.
"Aynı dedesi gibi maşallah. Güzelliğini benden almış."
Erez abi... genlerinin kökünü buldum.
Hızlıca ayrılıp yüzümü avuçları içine aldı. Inceliyordu.
"Oh iyi bari babana çekmemişsin." Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.
"Ayıp oluyor ama." Dedi tontiş babam alıngan bir tonda. Dede bey göz devirdi.
"Iste... ebe kadın seni kucağıma verdiğinde ben de böyle demiştim."
Erez abim ve Ayaz abim daha fazla dayanamayıp kahkahayı patlattılar.
"My daddy...ne demiş atalarımız? Karma is for youuuuu!"
Babam abime sinirle baktı.
"Aman adam çekil be! Ben de tanışayım torunumla."
Babaanne hanım teyze ,dede beyi ittirdi.
Bunlar çatlak.
Bir sarılma seansı da onunla olunca gözüm arkadaki kadına haydı.
Hala...
Ona baktığımı farkedip gülümsedi. Dede beyin gür sesi salonu doldurdu sonra. "Mehmet! Kardeşlerini de ara gelsinler! Koskoca Cihan ağa gelmiştir."
İyi bari amcalar da geli-ağa?
Lan
"Ağa?"
"Tabi ağa kızım. Cihan ağayım ben.Sen de küçük hanım ağasın."
Korkuyla geriledim.
Ağa? Aşiret? Silah?
Ve can alıci nokta
Akraba?
Babam kolunu omzuma attı.
"Kızım korkma. Bir şey yok."
"Ee şey baba... nereliyiz biz?"
Tamam sorun yok. Aşiret değilizdir.Akraba yoktur? Değil mi?
"Adanalıyız güzel kızım. Bu eşşek sıpaları söylemedi mi sana?" Dedi kullandığı şive ile.
Ulan.
Aşiret kızı çıktık iyi mi?
Gerçi hangi aklı başında aile bu kadar çocuk yapar?
Zaten çekirdek aile iken bile bir çok aşirete taş çıkarırdık ya neyse.
"Ay kızım iyi misin? Mehmet kıza inme indi!" Dedi telaşlı annemin sesi.
İnme değil de... bacağımdan aşaģıya başka bir şey indi gibi...
Şimdi bunların silahları da vardır?
"Silah var mı sizde?" Sorumla hepsi durulurken öylece durdum. Yalnış bir şey mi sormuştum ki?
"Olmaz mı ? Hele sen 18 ol sana ben kendim öğ-"
"Baba... saçmalamaz mısın?-"
"Saç malanmaz taranır." Dedi Poyraz babamın lafını kesip.
Poyri... yapma çocum.
Annem Poyraz'a uzun uzun baktı.
"Poraz'ım gel sana su falan verelim."
Emir saçını geriye attı. "Yenge zemzem versen anca ona."
"Aman! Susun hele! " dedi babaanne hanım.
"Bak kızım bu da halan... Meva. Ve çocukları Alaz ve Adal."
Çocuklardan birisi benimle yaşıt gibi duruyordu. Diğeri ise Erez abim kadardı. Ve bakışları çok boştu.
Hala hanım ise öylece beni incelemekle meşgul idi.
"Memnun oldum.Aden ben de."
Dedim ufak bir baş selamı ile.
"Şaka bir yana... az önce arada kaynadı.Aden değil silah kullanmayı öģrenmek silah görmeyecek bile baba."
Dedi babam sert bir mizaç ile.
Uiy şampuan sakin ol.
"Olur mu öyle şey? Nasil abileri, kuzenleri bili-"
"SİZ SİLAH MI KULLANIYONUZ?"
"Ne sandın kızım. Terminatör gibi adamamım ben." Dedi Ediz abim egoyla..
"Sen susar mısın taze anne ?sütün kesilecek." Dedi Emir keyifle.
Sadece bir arada oturan biz duymuştuk allahtan.
"Seni küçün bok çuvalı-"
"Ne konuşuyorsunuz siz?" Dedi Cihan dede bey.
"Hava ,su dedem." Diye karşılık verdi Poyraz.
"Ne su?"
"Hava su işte- Aman dede boşver duymuyon yaşlılıkta-"
Gözleri büyüdü ve lafını yarıda bıraktı.
"Poyraz... oğlum... ben yaşlı mıyım? Bunak mıyım?" Dedi tek kaşı havada olan Cihan dede.
"Hehe yani dede değilsin daha 18'lik çıtırsın se-"
"Poyraz ben çocuk muyum?"
Dedi kaşları çatılan ihtiyar kurt.
"Ama dede napıyon yani paradoksa girdik." Dedi isyan ederek kuzenciğim.
"Nere doks?"
"An- Aman dede boşver sen bu paraziti." Dedi Demir olaya el atıp. Devam etti sonra.
"Siz neden geldiniz onu söyleyin?"
Erez abim bağırdı. "Demir ayağını çek!"
"Ne oldu?"
Abim güldü
"Tam üzerine bastın."
Bir kaçı ona göz devirirken bir kaçı ise tiksinir bakışlar attı.
"Neden mi geldik? Torunum sen bu kuzenlerinle ve kardeşlerinle kala kala onlara mı benzedin? Neden gelmiş olabiliriz?"
Sessizce onları izlemeye devam ettim. Bu kadar insan bünyeme fazlaydı benim.
"Kızım halanla tanışsana hadi." Dedi annem gülumseyerek.
Derin bir nefes aldım kadına gülümsedim.
"Memnun oldum Aden." Dedi ve birden sarıldı. Hayır... yabancı bir insanla temas kurmak, tamam sakinim.
Titreyen ellerimi sırtına koydum yavaşça.
"Bunlar oğullarım Adal ve Alaz." Çocuklara yine baktım. Benimle yaşıt gibi duruyorlardı.
Alaz bas selamı verirken Adal düz bir şekilde bakmayı tercih etti o sırada Emir'in fısıltısını duydum.
"Ay kıçıma bak"
Sanırım anlaşamıyorlardı.
Babam bazı yardımcılara bavulları yerleştirmeli için seslenirken koltuklara yerleştik. Erez abim ve Atlas'ın ortasına oturmuştum.
Gerginlikle titreyen ellerimi farkeden Atlas ellerimi tuttu. Yavaşça ona baktım. Bana bakmıyordu.
Omzuna başımı yasladım yavaşça.
Ona güveniyordum,anlıyordum.
Canına yanan can yakmak istiyordu çünkü. Bu durumu yaşamayan anlamiyordu.
Atlas'ın bedeni kasıldı. Karşı koltuktaki annem güven verircesine gülümsedi.
Atlas diğer elini omzuma atıp beni iyice göğsüne çekip saçlarımı öptü. Gözlerimi kapadım yavasça.
Mutlu olacaktım.
Ortamda bir takım konuşmalar dönüyordu ama anlamıyordum an'a takılmış gibiydim.
Zamanla amcamlar da geldi ve yemek masasına oturuldu. Sol tarafımdaki Atlas gerginliğimi hissettiğinden bir an bile elini elimden çekmemişti.
Kapı zilinin çalmasıyka boynu mor olan kız kapıya gitti. Ne olmuştu bu kıza acaba?
Odaya giren Karan masaya baktı düz bir bakışla ,ardından sagımdaki boş sandalyeye yerleşti.
"Herkes tam olduğune gore buyurun yemeğe." Dedi Cihan bey dede.
Yavaşça önümdeki çorbadan bir yudum aldım. Atlas tabağıma ortadaki mantar salatasından koyunca iç çektim.
Ona bakıp gülümsedim. O da gülumsedi ama buruk bir gülümsemeydi.
"Ee ne zaman geliyorsunuz Adanaya?"
Dedi dede bey keyifle. Sessizce babama baktım. O da bana bakıyordu.
Sanki onay istiyordu... usulca başımi salladım.
"Geliriz baba. "
"Bana tarih ver Mehmet." Dedi dede otoriter sesiyle.
Karan abim ona çekmişti.
O sırada Adal'ın mırildanması duyuldu.
"Rahat edemez kızları dede boşver."
Derin bir nefes alıp gözlerimi kapadım. Neden bu kadar önyargılılardı?
Elimdeki kaşığı sıktım farketmeden dislerimi birbirine bastırdım.
Kanım kaynamaya baslıyordu usulca. Bedenimi sinir dalgası sarıyordu usulca.
"Senin fikrini sorduk mu?" Dedim sertçe bakıp.
Masadakiler duraksarken çocuk başını yana yatırdı.
"Neden sinirlendin ? Rahat edemezsin diye demiştim."
"Peki seni ilgilendiren kısım? Seni ilgilendiren konular hakkında konuş ayrıca geldiğinden beri attıgın o bakışlarını da uzerimden çek sinirlendirme beni."
"A-"
Karan kaşıgını sertce masaya koydu.
"Uzatma,Adal."
Ona baktım. Sinirle Adal'a bakıyordu.
Meva hanım çatılı kaşlarla Karan'a baktı.
"Cocukların arasına girme Karan. Eminim Aden kendini savunabiliyordur?"
"Tamam yeter, yemeğinizi yiyin." Dedi babaanne hanım uyarırcasına.
İçeriye giren boynu morarmış kız bana doğru geldi.
"Aden hanım meyve suyunuzu getirdim."
"Ben istememiştim ki?"
Adal yine susmadı.
"Kadın getirmiş işte ne diye şımarıklık yapıyorsun?"
Gözlerimi kapadım. Sakin ol.
Olma
Kes sesini.
"Melisa tamam sen birak git." Dedi annem.
Atlas'ın sesi doldurdu kulaklarımı.
"Adal senin derdin ne ? Aden'i sevmediysen kes sesini muhattap olma. Şımarıklık da etmeyi kes."
Ortama yeniden sessizlik çöktü.
Meyve suyunu sinirle dikledim.
《...》
"Güzel! O zaman iki hafta sonra Adanadasınız." Dedi Babaanne gülümseyerek. Amcamlar ve babam onay verdi.
Saat geç olmuştu ama inatla kimse uyumuyordu ve ben odama gitmeye çekiniyordum.
Omzunda yattığım Uraz abim saçlarımı öptü. Gözlerimi kapadım yavaşça.
"Ben Aden'i yatırayım." Dedi Uraz abim.
Bir ses onu böldü.
"Sen otur, ben yatıracağım."
Bedenim havalandı ve burnumu hafif bir vanilya kokusu doldurdu. Sırtım yumuşak yatakla buluştuktan sonra anlımda tüy kadar hafif bir öpücuk hissettim.
Bir dakika? Karan?
Yavaşça mırıldandı.
"Asla kimsenin seni ezmesine izin verme gamzeli kızım. Abin hep arkanda."
Saçlarımi okşadı ve üzerimi örttü.
"İyi uykular gamzeli kızım."
《...》
"AKTAN AİLESI UYAN!"
birden kulaklarımi dolduran yüksek ses ile sıçradım yatakta. Etrafa bakıp sesin kaynağını aradım.
"UYANIN HADİ, ÖĢLEN OLDU ÖĞLEN!"
Siktir
Davul sesi mi o?
Odama dalan Erez abim ile sıçradım.
"Abim kalk hadi !"
"Abi n'oluyor?"
İç çekip beni kucakladı.
Lan
"Dedemin klasik her sabahki uyandırma şekli ,eger hemen aşağıya inmezsek şınav cezası alırız. Gerçi sana kıyamaz da."
Hizla merdivenleri indik. Ben daha ayılamıştım bile.
Salonda sıraya dizilmiş aileme ve hala takımına goz gezdirdim.
"Günaydın dede"
Dedi abim nefes nefese.
Dedem memnuniyetle gülümseyip abimlerin yanını gösterdi. Abim beni yere birakıp oraya geçti ben ise yarı açık yarı kapalı gözlerimle onları süzdüm.
Dedem yanıma gelip saçlarımı karıştirdı.
"Günaydın güzel torunum."
Gününü sikiyim ulan daha gün aymadı.
"Evet Aktan ailesi bundan sonra en geç 7 olduğunda ayakta olacaksınız..."
Lan
"...şimdi herkes üzerini degistirip on dakika içinde masada olsun."
Üzerimdeki süngerboblu pijama takımıma baktım.
İyi yani...kim çıkacak şimdi yukarı?
Hepsi dağılırken dedem elini omzuma attı.
"Gel torunum biz seninle oturalım."
Başköşeye oturup sağına beni oturttu.
"Bugün bir yere gideceğiz."
Merakla ona baktım.
"Nereye...?"
Kaşları havalandı.
"Dede hani?"
Gülümseyip konuştum;
"Nereye dede?"
"Burada çok sevdiğim bir dostum var onun ve ailesinin yanına..."
Aklıma abimlerin dedikleri geldi.
Kolundaki saate baktı dedem. Ardından nereden çıktığını bilmediğim minik mikrofona konuştu.
"Son üç dakika Aktanlar!"
Bu adam gerçekten çatlaktı...
{...}
Bölüm sonu
Ben geldim!
2.5 ay sonra merhaba yine.
Biraz beynim durduğu için yazamadim üzgünüm fıstıklarım.
Çoğunuz unutmussunuzdur üzülwek
Ulan bir Heiniz var unutmayın basarım evinizi
Şimdi duyurular;
-instagram hesabımı açtım bolumlerden kesitler atacağım merak edenler için. ( @heimirrr)
-kitabımızdaki karakterlere parodi açmak isteyenler bana dmden ulaşsın lütfen izinsiz açmayın ki kaos çıkmasın.
-yeni bir kurguya basladim 'Düşüş' göz atarsanız sevinirim muzlu pudinglerim.
>.<
-Dede beyi sevdik mi?
-Adal ve Alaz hakkında tahminler?
-Aden'in sorunu ne sizce?
-Atlasla yakınlaşma zamanı geldi mi?
Olm kesin bir şey yazmayı unutuom ya
Neyse
Bölüm burada biter ve Hei çekip gider