Yorum yapmayı ve Oy atmayı unutmayın.
➡️ Yazım yanlışları oto klavyeden kaynaklıdır.
İyi okumalar.🔥
"Burada olduğunu hissediyorum." Mephisto gölgelerden çıkarak "Biliyorum." Mephisto onun zihnine girmişti ama Rue bunun farkında değildi.
Kanla kaplı sedyenin üzerinde ağlamaktan kızarmış göz altlarıyla yatan Rue'in yanına oturup dağılmış saçlarını düzelterek "Burası sana eski günleri hatırlatmadı mı?"
Karanlıklar içerisinde devasa iğnelerin ve bıçakların olduğu makineden gelen ışıkta sadece sedye gözüküyordu.
"Bunların hepsinin sebebi sensin değil mi?" Mephisto iç çekerek "Cevabını bildiğin soruları sormaktan vazgeçmelisin."
Sinirle "BEN HİÇBİR ŞEY BİLMİYORUM!" Bağırdı. Tek kaşını havaya kaldırıp "Beni kandıramazsın."
Rue, gözlerini yumarak. "Çok yoruldum." Sesi titredi. Ultron ondan zırhını alabilmek için derisini defalarca kesmişti. Rue her kesiğin acısını hissediyordu.
Yüzlerce kez onun derisini kesse de zırha yaklaştığı zaman zırhı vücudunu iyileştiriyor kestikleri kapatıyor du. Zihni hala bunun etkisinde olduğu için vücudu kendi kurumuş kanıyla kapalıydı.
Mephisto onun yatağa bağlanmış ellerine ve ayaklarına bakarak "Ölmeden önce ikinci bir şans istemeseydin bunların hiçbirini yaşamaz olurdun."
Rue, gözlerini açtığı zaman yaşlar akmaya başladı. "O zaman abimle buluşurdum ve yine mutlu olurdum."
Mephisto, onun göz yaşlarını nazikçe silerek "Şimdi, yeni ailenle mutlu değil misin?"
"Mutluyum ama o zaman mutlu olduğum kadar değil. Hepsi beni terkedecek, babamda dahil. Abimin en sevdiğim huyu neydi biliyor musun? O ölene kadar benimleydi, son nefesini verdiği zamana kadar."
Mephisto ona ifadesiz bir şekilde bakarak "Tony'i şimdiden gerçek babanın yerine koymuşsun."
Derin bir nefes alarak "Önce ki hayatımda öz babam beni ve abimi sevmezdi. Suratımıza gülümser, bize sarılırdı ama buz gibiydi. Bizi sevdiğini söylese de yalan söylediğini anlardık. Annem için bize katlanıyordu. Bizim yüzümüzü görmemek için tüm gün çalışırdı."
"Şimdiki hayatımda da öz babam yine beni sevmiyor, hatta benimle ilk karşılaştığında istemediğini söylemişti. Öz annemden sonra beni terkeden ikinci kişi oldu."
"Tony, babam farklı. Onun öz kızı olmama ve ondan birşeyler sakladığımı bilmesine rağmen beni seviyor ve şimdiye kadar beni terketmeyen tek kişilerden biri diğeri de cam güzeli."
Mephisto sessizliğini bozarak "Seni diğerleri gibi; Annen, baban, Loki, Natasha, Jarvis ve Rey gibi terketmesinden korkuyorsun."
Rue, gözlerini devirip "Zihnime girdiğini bu kadar belli etme şeytan." Mephisto alayla gülümseyerek "Ne zaman zihnine girdiğimin farkına vardın?"
"Kaçırıldığım zaman, ben kimseyi kendimden fazla sevmem bu durum ve Ultron'un gelişi tuhafıma gitmişti. Ultron sadece benim yazılımımla geri gelebilirdi, bunu isteyerek yapmayacağım göre birinin zihnimde uğraşması yüzünden arıza oluştu ve sürtük geri döndü."
"Konumuzdan sapıyorsun. Neden sadece Loki ve Natasha, diğerleri Bucky, Sam, Thor ya da Clint'in terketmesinden korkmuyor musun?"
Rue, tekrar gözlerini devirip "Yakışıklıyım ayağına salağa yatıyorsun. Korkuyorum ama onlarında birer özel hayatı var elbette ki bir gün kendi yollarına gidecekleri. Sadece ... Natasha benim için bir anne figürü dü."
"Sana ölen anneni hatırlatıyor du, ona da güzel kadın diyor muydun?" Rue sessiz kaldı.
Mephisto gülümseyerek "Bütün hikayeni biliyorum ama bunu senin ağzından duymak ve tekrar acı çektiğini görmek istiyorum."
Rue, kaşlarını çatarak "Sadist olduğunu bu kadar belli etme aptal yakışıklı." Mephisto gözlerini devirip "Bana bir lakapla seslenme, benimle ben isteyince kadar yakın olamazsın."
"Bu dediğin çok mu umrumda? İkimizde buradan kurtulunca senin peşine düşeceğimi biliyoruz."
Mephisto gülümseyerek "Benim peşime düşmenin sabırsızlıkla bekliyorum! Ama ilk zihninde ki etkimden kurtulmalısın." Alayla konuştu.
"Duygularım benim en büyük silahım! Seni kolaylıkla yeneceğim." Mephisto kahkaha atarak "Korkudan taşların gücünü kullanamıyorsun!"
Rue ellerini yumruk yaptı. Sol elinde ki kelepçeyi sinirle koparıp sedyeden doğruldu ve Mephisto'un boğazından tutup sıkarak "Sende eski travmalarını tekrar yaşa senide görelim! Bakalım korkudan yaşayabiliyor musun?!"
Mephisto gülmeye devam ederek "Ben hiçbir şey den korkmam!" Boğazında ki eli sert bir şekilde sıkarak kolaylıkla çekti.
Rue, acı içinde inledi. Mephisto ayağa kalkıp onun kelepçeleri büyüyle açtı. Rue bileklerini ovarak "Neden bana yardım ediyorsun?"
Mephisto düşünceli bir şekilde "Sıkıldım ve beni eğlendirebilecek tek kişi sensin."
"Oradan bakınca bunların hepsi sana birer komedi şovu falan mı geliyor?!" Sinirle bağırarak konuştu.
Hiç düşünmeden "Evet." Elini ona destek alarak kalkması için uzatarak "Başrolü de sensin."
"Kan ve ter karışımı kokuyorum, sana dokunmamı istemezsin." Mephisto omuzunu silkip "Hiç yanmış insan etini kokladın mı?"
Rue, tedirgin gözlerle ona bakarak "Belki." Gözünün önüne yakarak öldürdüğü insanların hatırası gelince vücudu titredi.
Mephisto "Ondan daha güzel kokuyorsun." Rue, onun elinden destek alarak ayağa kalkıp "İçimi rahatlattın!"
"Tanrım seni öldürmem gerekirken sohbet ediyorum." Hala gülümsemeye devam eden Mephisto "İkimiz aynıyız sadece sen bunu kabul etmek istemiyorsun.
"Senin sevmediğim huylarından biri de bu, kendi benliğini kabul etmiyorsun bu yüzden de güçlerini kontrol edemiyorsun."
Rue, "Bu yüzden duygularımı, vücudumu hissedemedim." Aydınlanma yaşadı. "Bunu dediğime inanamıyorum ama kendini sevmelisin, kendini sevdiğini söyleyerek yalan söylüyorsun. Bu huyundan hiç sevmiyorum."
"Benim hakkımda ne seviyorsun ki?" Mephisto "Yine konudan çıktık." Rue konuşarak onun dikkatini dağıtmaya çalışıyordu. Onun dikkatini dağıtıp kaçacaktı ama kendi zihninden kaçamazdı ki.
Mephisto yağını sert bir şekilde yere vurduğu zaman oldukları karanlık odadan, açık ormanlık cenneti andıran bir alanda Vanya'ın oluşturduğu yansımasında belirdiler.
Rue onun elini bırakıp zar zor yutkunarak "Vanya." Eski dilinde konuştu. Mephisto kollarını açarak "Evine hoşgeldin!" Alayla konuştu.
Rue eski evini görünce Mephisto'un elini bırakıp sendeleyerek eve doğru yürümeye başladı.
Mephisto gülümseyerek arkasından yok oldu. Rue eski evinin kapısını açtığı zaman evi hatırladığı gibiydi. Yok olmadan önce ki gibi sessiz ve huzurluydu. Mephisto, Rey'in görünüşüyle köşede kitap okuyordu.
Rue dolan gözleriyle "Abi." Sesi titredi. Mephisto, Rey'in görünümünde ayağa kalkarak "Rue?"
Rue ona doğru yürümeye başladı, gözlerinin renginde ki tuhaflık farkedince yürümeyi keserek "Şeytan." Nefretle Mephisto'ya seslendi.
Mephisto, eski görünüşünü geri dönerek "Az kalsın inanıyordun!" Heyecanla konuştu.
Rue, ellerini yumruk yaparak "Eğlendin mi? Şimdi benim sıram!" Etrafında oluşan güç taşının enerjisini ona fırlattı.
Mephisto ardından kırmızı bir duman bırakarak ortadan kayboldu. "GERI GEL!" Rue sinirle çığlık attı.
"Senin en büyük zayıflığın ne biliyor musun? Geçmişin. Geçmişini unutmadığım sürece her zaman güçsüz kalacaksın." Rue etrafına baktı ama Mephisto dan hiçbir iz yoktu.
Hava kırmızı ve siyah bir renk aldı, eski evi üzerine doğru yıkılıyor du. Rue evden kaçmak için hızlıca koşmaya çalıştı ama üzerine düşen evin devasa taşların altında kaldı. Sadece sol eli dışarıda kanlar içindeydi.
Mephisto onun eline alayla bakarak "Gösteriyi izleyemeyecek olman büyük şanssızlık." Yine ardından kırmızı bir duman bırakarak Rue'in zihninden çıktı.
Mephisto, Wanda ve Pietro tarafından bilinci kapalıyken kaçırılan Rue'in yanından kalktı.
Wanda, endişeli bir şekilde "Şimdi ne yapacağız? Hem Avengers hem de Ultron peşimizden." Mephisto'yu göremiyorlar dı.
Pietro, "Bilmiyorum ama masum birinin acı çekmesine artık sessiz kalamam, kalamayız!"
İçeriye dalan Bucky ve Loki ikizlere sonra da yatakta solgun bir tenle yatan Rue ye baktılar. Bucky kulaklığına dokunup "Rue yi ve ikizleri bulduk."
Loki hızla Rue ye doğru yürüdüğü zaman Pietro onun önünü keserek "Ondan uzak dur!" Loki tek kaşını havaya kaldırıp "Asıl siz ondan uzak durun!"
Tony, Bucky'e geri dönüş yaparak "Biz robotlarla ilgilenirim, şu an Rue birinci planda." Steve, "İkizlere de dikkat edin!"
Natasha sevgilisini duymamazlıktan gelerek "Tony haklı Bucky." Bucky derin bir nefes alarak "Uzaklaş hızlı çocuk."
Loki, Pietro ya omuz atarak Rue'in yanına oturdu. Mephisto sıkılmış bir şekilde onları izliyordu. Wanda sessizliğini bozarak "Sizinle gelmiyoruz."
Bucky, "Öyle bir şansınız yok." Odaya dalan robotlarla "Siktir!" Bucky silahını çıkarıp ateş etmeye başladı.
Pietro kız kardeşini kucağına alıp ortadan yok oldu. Loki, Rue'nin düşük nabzını hissediyordu. "Hemen onu bir şifacıya yani doktora göstermeliyiz." Ayağa kalkıp büyüsüyle Rue ye gelen robotu fırlattı.
Bucky, "Buraya gelmelisiniz!" İkisi robotlarla savaşırken Mephisto gözlerini devirip bakışlarını tekrar Rue ye çevirdi. Rue'in alnına dokunarak "Uyan zehirli kelebek."
Rue'in vücudunu siyah ve kırmızı bir duman kapladı. Dış görünüşü tamamen değişti. Saçlarınin rengi siyah, dudağının üzerinde de kırmızı bir kelebek figürü belirdi.
Mephisto onun kulağına yaklaşıp "Şimdi tamamen kontrol sende benim baş karakterim." Rue'in hep dönüşmekten korktuğu karanlık tarafını aktifleştirdi.
Ayağa kalkıp tek bir bakışıyla robotlar hareket etmeyi kesti. Bucky ve Loki arkasını döndükleri zaman ağızları açık bir şekilde ona baktı.
Bucky, şaşkınlıkla "Senin kız versiyonun." Loki şaşkınlıkla konuşamadı. Rue, ikisini tanımayarak "Siz de kimsiniz?" İfadesiz bir şekilde konuştu.
İki ona cevap vermediği zaman omuzunu silkip önden yürüyerek saldırmaları işaret etti. Zırhı vücudunu sardığı zaman uçarak oradan uzaklaştı.
"Oraya geliyoruz." Sam konuştu. Loki, "Gelin efsane bir parti var!" Sinirle konuştu.
Loki ve Bucky kanlar içerisinden odadan kaçarak "SIKTIR!!!" Bucky Arkalarından ateş edilirken önden koştu.
~Bölüm sonu~
Rue'in dönüştüğü görünüm:
Uzun saçlı olarak hayal edin. Bence Loki yi andırıyor ama benceeee
Bazı yerlerde cümle ve kelime hatası olabilir. Bunun sebebi iki farklı yerden bölüm yazmam. Üzgünüm🥺❤