Ianက သူ႔မိသားစုငယ္ေလးအတြက္ French toastလုပ္ေကြၽးရန္ ႏိုးထလာေသာ နံနက္ခင္းအခ်ိန္အခါေလးျဖစ္၏။
သူႏွင့္ Chenyi၏ဆက္ဆံေရးမွာ လြန္ခဲ့ေသာရက္ပိုင္းမွာပင္ ပိုမိုေကာင္းမြန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေထာင္သည္ေတြအၾကားမရိွသင့္ေသာ အသံတိတ္စက္ဆုပ္မႈႏွင့္ မုန္းတီးမႈေတြ၊ေအးစက္ေသာ ဥေပကၡာတရားတို႔မွာလည္း အလ်င္းမရိွေတာ့ေပ။ (ေကာင္းၿပီ ဒါကိုဘယ္ကသိတာလဲဆိုေတာ့။ သူ႔အရင္ဘဝက သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အိမ္ေထာင္ရွင္စံုတြဲေတြ အမ်ားႀကီးမရိွဘူး၊ ဘယ္သူနဲ႔မွ အိမ္ေထာင္မျပဳဖူးတဲ့ သူေတြနဲ႔ သူ႔မိဘစံုတြဲကိုေတာ့ အႀကိမ္အနည္းငယ္သာေတြ့ဖူးလိုက္၏။) ဒါေပမယ့္ မျမင္ဖူးတာထက္စာရင္ ပိုေကာင္းတယ္မဟုတ္လား။
ဟင္းခ်က္ၿပီး ပန္းကန္ျပားေပၚ မွာ အစားအေသာက္ေတြ အကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့ အိမ္အကူတစ္ေယာက္က သူ႔ဆီလာၿပီး
“အမ္ သခင္ေလး Ian မစၥတာEthanက သခင္ႀကီး Chenyiကိုေတြ့ဖို႔ ေရာက္ေနပါတယ္။"
Ian က သူမဘက္သို႔လွည့္လိုက္ၿပီး စိတ္ထဲတြင္ ရႈပ္ေထြးေန၏။ Ethan က ဘယ္သူလဲဆိုတာ သူ သိသင့္သလား?။Ian သူ႔ကိုအရင္ေတြ့ဖူးပါသလား? သူ႔အေတြးေတြကိုေဖ်ာက္လိုက္ကာ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၿပီး
“သူ႔ကို ဧၫ့္ခန္းမွာ ထိုင္ခိုင္းထားၿပီး ေကာ္ဖီ ဒါမွမဟုတ္ လက္ဖက္ရည္ ေပးထားလိုက္ေနာ္... ငါ Chenyi သြားေခၚေပးမယ္"
အိမ္အကူက ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး Ianေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္လိုက္၏။French Toastကို စားပြဲေပၚတင္ၿပီး Chenyi၏အခန္းသို႔ မသြားမီ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။အခန္းသို႔ေရာက္ေတာ့ တံခါးေခါက္လိုက္သည္။
“ဘာကိစၥလဲ”
တံခါးေနာက္ကေန ခင္ပြန္းျဖစ္သူရဲ့ အသံထြက္လာ၏။
Ianက
"မင္းကိုေတြ့ဖို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ေရာက္လာတယ္။ အိမ္အကူကို ဧၫ့္ခန္းထဲမွာ ေစာင့္ဖို႔ေျပာခိုင္းထားတယ္။” ဟုတိုးတိုးေလးေျဖလိုက္သည္။
အလုပ္သြားဖို႔ အသင့္ဝတ္စားၿပီးေနေသာChenyiက တံခါးေနာက္ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။သူက Ian၏ညအိပ္ဝတ္စံုဝတ္ထားေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလးနဲ႔ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းကာ ရႈပ္ပြေနတဲ့ေခါင္းကဆံပင္ေတြကို ႏူးညံ့စြာၾကည့္လိုက္သည္။
သူက ဆံပင္ေတြကိုပြတ္သပ္ေပးလိုက္ကာ
“ေကာင္းၿပီ၊ ငါ သြားလိုက္မယ္။ မင္းဘာလို႔ Wenduoကို သြားမႏိႈးေသးတာလဲ?"
Ian က ၿပံဳးၿပီး ေခါင္းၿငိမ့္ကာ သူ႔ခ်စ္စရာသားေလးဆီ အျမန္ထြက္သြားလိုက္သည္။ Chenyiက သူ႔ေယာက်ာ္း၏သားအေပၚ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပံုကိုၾကည့္ကာ ရယ္လိုက္ၿပီး ဒီေန့ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ သူ႔အိမ္ကိုလာတဲ့သူကိုေကာင္းစြာသိေနသည့္ပံုျဖင့္ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ေျခလွမ္းႀကဲၾကဲလွမ္းသြားလိုက္သည္။
"Duo'er?"ဟု Ian က ညင္ညင္သာသာ ေခၚလိုက္ၿပီး သူ႔သားရဲ့ အိပ္ခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္သည္။
"ပါးပါး?" သူ႔ေဘဘီေလးရဲ့အိပ္ခ်င္မူးတူးအသံေလးထြက္လာ၏။
"ေဘဘီ ဂြတ္ေမာနင္း မနက္စာစားခ်ိန္ေရာက္ၿပီေလ။" သားျဖစ္သူ၏ ကုတင္ေဘးသို႔ ျဖည္းျဖည္းေလးသြားကာ သား၏ဆံပင္မ်ားကို ပြတ္သပ္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
Wenduo က ေစာင္ပံုထဲကမထြက္ခင္ သမ္းေဝလိုက္ၿပီး သူ႔ပါးပါးကိုထမင္းစားခန္းသို႔ ခ်ီေခၚေစခ်င္ေန၏။
Ianက ရယ္လိုက္ကာ သားကိုခါးထစ္ခြင္ေပြ့ကာ ေခါင္းေသးေသးေလးအား သူ႔လည္ပင္းတြင္အပ္ေစလိုက္သည္။
သူသည္ သားအားမထိခိုက္မိေစရန္ ထမင္းစားခန္းဆီသို႔ ျဖည္းျဖည္းသာသာ ဂရုတစိုက္ ေလ်ွာက္သြား၏။
ထမင္းစားခန္းေရာက္ေတာ့ Chenyiက သူ႔အတြက္ျပင္ဆင္ေပးထားတဲ့ French toastပန္းကန္ေတြနဲ႔အတူစားပြဲတြင္ထိုင္ေနၿပီး ေဘးကတက္ႂကြစြာထိုင္ေနေသာ မ်က္လံုးျပာျပာႏွင့္အညိုေရာင္ဆံပင္ရိွေသာလူႏွင့္ စကားေျပာေန၏။အကူေတြအထူးအဆန္းမျဖစ္ေနပံုအရ ထိုသူဟာ အရင္ကလည္းဒီကိုေရာက္ဖူးပံုပင္။ Chenyi လက္မထပ္ခင္က လာဖူးတာျဖစ္မည္။
Ianအထဲသို႔ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ ထိုလူက သူ႔ဘက္လွၫ့္ကာ ၿပံဳးလာ၏။
" Chenyi ! ဒါ မင္းရဲ့ ေယာက္်ားေလးလား။ မင္းသားေလးကလည္း ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ။"
Ian ၏မ်က္လံုးမ်ားက အနည္းငယ္ျပဴးက်ယ္သြားကာ သူ႔မ်က္လံုးမ်ားကို ပြတ္သပ္ေနေသာ Wenduoကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး သူ႔အမူအရာမွာ ထိတ္လန႔္ေနေၾကာင္းထင္ရွား၏။
Chenyi က သက္ျပင္းခ်ရင္း "Ethan၊ မင္း မနက္ခင္းမွာေတာင္ အရမ္းတက္ႂကြေနေရာပဲ"
Ethan က တခစ္ခစ္ရယ္ၿပီး သူ႔လည္ပင္းကို ပြတ္သပ္ရင္း
“ဟဲဟဲ ေဆာရီး… ငါ စိတ္လႈပ္ရွားေနလို႔ ဟုတ္ၿပီလား!မင္းက ငါ့ကို အိမ္ေထာင္က်သြားၿပီးလို႔ေျပာေပမယ့္ မင္းတို႔ကိုေတြ့ဖို႔ လာမလည္ခိုင္းဖူးေလ!!!"
Chenyi က ေခါင္းယမ္းလိုက္ၿပီး သူ႔ေဘးနားကအသင့္ျပင္ထားေသာ ပန္းကန္၂ခုရိွရာထိုင္ခံုဆီသို႔ ထိုင္ရန္ Ianကို အခ်က္ျပလိုက္သည္။
Ianက Wenduo ကို ျငင္ျငင္သာသာသာ လႈပ္ႏိႈးလိုက္ၿပီး Chenyi ေဘးတြင္ ထိုင္လိုက္ကာ သူ႔ေဘးနား ထိုင္ခံုေပၚတြင္ သမ္းေဝေနကာ အိပ္ငိုက္ေနေသာသားငယ္ကို ေနရာခ်ေပးလိုက္သည္။
"ထပါ ေဘဘီရဲ့ ေကာင္းေကာင္းမႏိုးေသးရင္ french toastမစားရဘူးေနာ္" ဟု ကေလးငယ္အား ျငင္သာစြာေျပာလိုက္သည္။
ထိုစကားက ကေလးငယ္အား ခ်က္ခ်င္းပင္တက္ႂကြေစၿပီး ကေလးက စားဖို႔ ဓားနဲ႔ခက္ရင္းအား ကိုင္လိုက္၏၏
Ethan သည္ ကေလးအားၾကည့္ရင္း ရယ္လိုက္ကာ သူ႔ဆံပင္မ်ားကို ဖြဖြပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ French toastဆီအာရံုေရာက္ေနေသာ ကေလးငယ္မွာ သူ႔အား အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ မ်က္ေတာင္ခတ္ျပလာသည္။
"Ian ဒါက Ethan...။ကိုယ့္ရဲ့လုပ္ငန္းလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္။ Ethan ဒါက ငါ့အမ်ိဳးသားေလး Ian နဲ႔ ငါတို႔သား Wenduoေလး” ဟု Chenyi က မိတ္ဆက္ေပးလိုက္သည္။
Ethanမွာ စိတ္တိုသြားကာ “လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ဟုတ္လား? Chenyi ..ငါတို႔ အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းကရိွခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြက ဘာမွမဟုတ္ဘူးလား..အလိမ္အညာေတြလား?!"
Ianႏွာေခါင္းရႈံ႔လိုက္ကာ Ethanအားေနာက္ကေန ေခါင္းကိုရိုက္ဖို႔ႀကံေနေသာ Chenyi၏ မ်က္လံုးက်ဥ္းက်ဥ္းေတြကို ေရွာင္လႊဲလိုက္သည္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားက ဆက္ဆံေရးေတြက ေပ်ာ္စရာေကာင္းလြန္းသည္။
Ethan ကရယ္လိုက္ၿပီး Chenyiပခံုးကိုဆြဲဖက္လိုက္ကာ
“ လုပ္စမ္းပါ Chenyiရာ! မင္းရဲ့ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းကို ဒီလိုပဲဆက္ဆံေတာ့မွာလား?"
Chenyiက မ်က္လံုးကိုအထက္ေအာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Ethanက ကေလးဆန္စြာပင္ ႏႈတ္ခမ္းစူသြားသည္။
Wenduoက သူ၏ပါးစပ္ထဲသို႔ ေပါင္မုန္႔မီးကင္ေလးမထည့္ခင္ ခပ္အုပ္အုပ္ရယ္ကာ "ဟာသပဲ"
Ethan က မ်က္ခံုးတြန႔္ျပၿပီး "ဘာလို႔ဒီလိုမ်ားေတြးလိုက္ရပါသလဲ ဆရာေလး !" ဟု Ethanက britishေလယူေလသိမ္းအတိုင္းေျပာလိုက္ေတာ့ Ian ႏွင့္ Wenduo က တခစ္ခစ္ရယ္ေမာေန၏။
Chenyi သည္ သူ၏ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ စိုက္ၾကၫ့္ေနျပန္သည္။
Ethanမွာ ရယ္ေမာကာပင္ လက္ေျမႇာက္လိုက္ကာ“ဝိုး ဝါး ဝါးး! Chenyiဘရို ငါ မင္းမိသားစုကိုခိုးဖို႔မရည္ရြယ္ရပါဘူးေနာ္!" ထို႔ေနာက္ သူက မ်က္ခံုး တြန႔္လိမ္ရင္းၿပံဳးကာ “ငါ့အမွားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ငါကဟာသဉာဏ္ရႊင္လြန္းတာကို”
Chenyi ျပန္မေျပာခင္ အနားမွ ႏူးညံ့လွတဲ့အသံတိုးတိုးေလးထြက္ေပၚလာသည္။
“မဟုတ္ဘူး မင္းက မ်က္ႏွာေျပာင္ရံုပဲ။အဲ့မ်က္ႏွာက အရမ္းရယ္ရတယ္။”
ဒီတစ္ခါေတာ့ Chenyiက Ethan စကားမဟႏိုင္ေတာ့တာကိုသိၿပီး ေလွာင္လိုက္သည္။ Wenduoေလးက လက္ထဲက French toastကို ေဝ႔ွယမ္းလိုက္ေတာ့ သူ႔ပါးျပင္ႏွင့္ ရွပ္အက်ႌေပၚကို အရည္မ်ားေပက်ံသြားေတာ့သည္။
______Ch end,Thanks A Lot______
Ianက သူ့မိသားစုငယ်လေးအတွက် French toastလုပ်ကျွေးရန် နိုးထလာသော နံနက်ခင်းအချိန်အခါလေးဖြစ်၏။
သူနှင့် Chenyi၏ဆက်ဆံရေးမှာ လွန်ခဲ့သောရက်ပိုင်းမှာပင် ပိုမိုကောင်းမွန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ထောင်သည်တွေအကြားမရှိသင့်သော အသံတိတ်စက်ဆုပ်မှုနှင့် မုန်းတီးမှုတွေ၊အေးစက်သော ဥပေက္ခာတရားတို့မှာလည်း အလျင်းမရှိတော့ပေ။ (ကောင်းပြီ ဒါကိုဘယ်ကသိတာလဲဆိုတော့။ သူ့အရင်ဘဝက သူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အိမ်ထောင်ရှင်စုံတွဲတွေ အများကြီးမရှိဘူး၊ ဘယ်သူနဲ့မှ အိမ်ထောင်မပြုဖူးတဲ့ သူတွေနဲ့ သူ့မိဘစုံတွဲကိုတော့ အကြိမ်အနည်းငယ်သာတွေ့ဖူးလိုက်၏။) ဒါပေမယ့် မမြင်ဖူးတာထက်စာရင် ပိုကောင်းတယ်မဟုတ်လား။
ဟင်းချက်ပြီး ပန်းကန်ပြားပေါ် မှာ အစားအသောက်တွေ အကုန်ပြင်ဆင်ပြီးတော့ အိမ်အကူတစ်ယောက်က သူ့ဆီလာပြီး
“အမ် သခင်လေး Ian မစ္စတာEthanက သခင်ကြီး Chenyiကိုတွေ့ဖို့ ရောက်နေပါတယ်။"
Ian က သူမဘက်သို့လှည့်လိုက်ပြီး စိတ်ထဲတွင် ရှုပ်ထွေးနေ၏။ Ethan က ဘယ်သူလဲဆိုတာ သူ သိသင့်သလား?။Ian သူ့ကိုအရင်တွေ့ဖူးပါသလား? သူ့အတွေးတွေကိုဖျောက်လိုက်ကာ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး
“သူ့ကို ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်ခိုင်းထားပြီး ကော်ဖီ ဒါမှမဟုတ် လက်ဖက်ရည် ပေးထားလိုက်နော်... ငါ Chenyi သွားခေါ်ပေးမယ်"
အိမ်အကူက ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး Ianပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်လိုက်၏။French Toastကို စားပွဲပေါ်တင်ပြီး Chenyi၏အခန်းသို့ မသွားမီ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။အခန်းသို့ရောက်တော့ တံခါးခေါက်လိုက်သည်။
“ဘာကိစ္စလဲ”
တံခါးနောက်ကနေ ခင်ပွန်းဖြစ်သူရဲ့ အသံထွက်လာ၏။
Ianက
"မင်းကိုတွေ့ဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ရောက်လာတယ်။ အိမ်အကူကို ဧည့်ခန်းထဲမှာ စောင့်ဖို့ပြောခိုင်းထားတယ်။” ဟုတိုးတိုးလေးဖြေလိုက်သည်။
အလုပ်သွားဖို့ အသင့်ဝတ်စားပြီးနေသောChenyiက တံခါးနောက်ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။သူက Ian၏ညအိပ်ဝတ်စုံဝတ်ထားသော ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့ ပျော့ပျောင်းကာ ရှုပ်ပွနေတဲ့ခေါင်းကဆံပင်တွေကို နူးညံ့စွာကြည့်လိုက်သည်။
သူက ဆံပင်တွေကိုပွတ်သပ်ပေးလိုက်ကာ
“ကောင်းပြီ၊ ငါ သွားလိုက်မယ်။ မင်းဘာလို့ Wenduoကို သွားမနှိုးသေးတာလဲ?"
Ian က ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ကာ သူ့ချစ်စရာသားလေးဆီ အမြန်ထွက်သွားလိုက်သည်။ Chenyiက သူ့ယောကျာ်း၏သားအပေါ် ချစ်မြတ်နိုးပုံကိုကြည့်ကာ ရယ်လိုက်ပြီး ဒီနေ့ ဒီလိုအချိန်မှာ သူ့အိမ်ကိုလာတဲ့သူကိုကောင်းစွာသိနေသည့်ပုံဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲသို့ခြေလှမ်းကြဲကြဲလှမ်းသွားလိုက်သည်။
"Duo'er?"ဟု Ian က ညင်ညင်သာသာ ခေါ်လိုက်ပြီး သူ့သားရဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်သည်။
"ပါးပါး?" သူ့ဘေဘီလေးရဲ့အိပ်ချင်မူးတူးအသံလေးထွက်လာ၏။
"ဘေဘီ ဂွတ်မောနင်း မနက်စာစားချိန်ရောက်ပြီလေ။" သားဖြစ်သူ၏ ကုတင်ဘေးသို့ ဖြည်းဖြည်းလေးသွားကာ သား၏ဆံပင်များကို ပွတ်သပ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
Wenduo က စောင်ပုံထဲကမထွက်ခင် သမ်းဝေလိုက်ပြီး သူ့ပါးပါးကိုထမင်းစားခန်းသို့ ချီခေါ်စေချင်နေ၏။
Ianက ရယ်လိုက်ကာ သားကိုခါးထစ်ခွင်ပွေ့ကာ ခေါင်းသေးသေးလေးအား သူ့လည်ပင်းတွင်အပ်စေလိုက်သည်။
သူသည် သားအားမထိခိုက်မိစေရန် ထမင်းစားခန်းဆီသို့ ဖြည်းဖြည်းသာသာ ဂရုတစိုက် လျှောက်သွား၏။
ထမင်းစားခန်းရောက်တော့ Chenyiက သူ့အတွက်ပြင်ဆင်ပေးထားတဲ့ French toastပန်းကန်တွေနဲ့အတူစားပွဲတွင်ထိုင်နေပြီး ဘေးကတက်ကြွစွာထိုင်နေသော မျက်လုံးပြာပြာနှင့်အညိုရောင်ဆံပင်ရှိသောလူနှင့် စကားပြောနေ၏။အကူတွေအထူးအဆန်းမဖြစ်နေပုံအရ ထိုသူဟာ အရင်ကလည်းဒီကိုရောက်ဖူးပုံပင်။ Chenyi လက်မထပ်ခင်က လာဖူးတာဖြစ်မည်။
Ianအထဲသို့ဝင်လိုက်သည်နှင့် ထိုလူက သူ့ဘက်လှည့်ကာ ပြုံးလာ၏။
" Chenyi ! ဒါ မင်းရဲ့ ယောက်ျားလေးလား။ မင်းသားလေးကလည်း ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ။"
Ian ၏မျက်လုံးများက အနည်းငယ်ပြူးကျယ်သွားကာ သူ့မျက်လုံးများကို ပွတ်သပ်နေသော Wenduoကိုကြည့်လိုက်ပြီး သူ့အမူအရာမှာ ထိတ်လန့်နေကြောင်းထင်ရှား၏။
Chenyi က သက်ပြင်းချရင်း "Ethan၊ မင်း မနက်ခင်းမှာတောင် အရမ်းတက်ကြွနေရောပဲ"
Ethan က တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး သူ့လည်ပင်းကို ပွတ်သပ်ရင်း
“ဟဲဟဲ ဆောရီး… ငါ စိတ်လှုပ်ရှားနေလို့ ဟုတ်ပြီလား!မင်းက ငါ့ကို အိမ်ထောင်ကျသွားပြီးလို့ပြောပေမယ့် မင်းတို့ကိုတွေ့ဖို့ လာမလည်ခိုင်းဖူးလေ!!!"
Chenyi က ခေါင်းယမ်းလိုက်ပြီး သူ့ဘေးနားကအသင့်ပြင်ထားသော ပန်းကန်၂ခုရှိရာထိုင်ခုံဆီသို့ ထိုင်ရန် Ianကို အချက်ပြလိုက်သည်။
Ianက Wenduo ကို ငြင်ငြင်သာသာသာ လှုပ်နှိုးလိုက်ပြီး Chenyi ဘေးတွင် ထိုင်လိုက်ကာ သူ့ဘေးနား ထိုင်ခုံပေါ်တွင် သမ်းဝေနေကာ အိပ်ငိုက်နေသောသားငယ်ကို နေရာချပေးလိုက်သည်။
"ထပါ ဘေဘီရဲ့ ကောင်းကောင်းမနိုးသေးရင် french toastမစားရဘူးနော်" ဟု ကလေးငယ်အား ငြင်သာစွာပြောလိုက်သည်။
ထိုစကားက ကလေးငယ်အား ချက်ချင်းပင်တက်ကြွစေပြီး ကလေးက စားဖို့ ဓားနဲ့ခက်ရင်းအား ကိုင်လိုက်၏၏
Ethan သည် ကလေးအားကြည့်ရင်း ရယ်လိုက်ကာ သူ့ဆံပင်များကို ဖွဖွပွတ်ပေးလိုက်တော့ French toastဆီအာရုံရောက်နေသော ကလေးငယ်မှာ သူ့အား အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် မျက်တောင်ခတ်ပြလာသည်။
"Ian ဒါက Ethan...။ကိုယ့်ရဲ့လုပ်ငန်းလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်။ Ethan ဒါက ငါ့အမျိုးသားလေး Ian နဲ့ ငါတို့သား Wenduoလေး” ဟု Chenyi က မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။
Ethanမှာ စိတ်တိုသွားကာ “လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်ဟုတ်လား? Chenyi ..ငါတို့ အထက်တန်းကျောင်းတုန်းကရှိခဲ့တဲ့နှစ်တွေက ဘာမှမဟုတ်ဘူးလား..အလိမ်အညာတွေလား?!"
Ianနှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ကာ Ethanအားနောက်ကနေ ခေါင်းကိုရိုက်ဖို့ကြံနေသော Chenyi၏ မျက်လုံးကျဥ်းကျဥ်းတွေကို ရှောင်လွှဲလိုက်သည်။သူတို့နှစ်ယောက်ကြားက ဆက်ဆံရေးတွေက ပျော်စရာကောင်းလွန်းသည်။
Ethan ကရယ်လိုက်ပြီး Chenyiပခုံးကိုဆွဲဖက်လိုက်ကာ
“ လုပ်စမ်းပါ Chenyiရာ! မင်းရဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းကို ဒီလိုပဲဆက်ဆံတော့မှာလား?"
Chenyiက မျက်လုံးကိုအထက်အောက်ကြည့်လိုက်တော့ Ethanက ကလေးဆန်စွာပင် နှုတ်ခမ်းစူသွားသည်။
Wenduoက သူ၏ပါးစပ်ထဲသို့ ပေါင်မုန့်မီးကင်လေးမထည့်ခင် ခပ်အုပ်အုပ်ရယ်ကာ "ဟာသပဲ"
Ethan က မျက်ခုံးတွန့်ပြပြီး "ဘာလို့ဒီလိုများတွေးလိုက်ရပါသလဲ ဆရာလေး !" ဟု Ethanက britishလေယူလေသိမ်းအတိုင်းပြောလိုက်တော့ Ian နှင့် Wenduo က တခစ်ခစ်ရယ်မောနေ၏။
Chenyi သည် သူ၏ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းကို နောက်တစ်ကြိမ် စိုက်ကြည့်နေပြန်သည်။
Ethanမှာ ရယ်မောကာပင် လက်မြှောက်လိုက်ကာ“ဝိုး ဝါး ဝါးး! Chenyiဘရို ငါ မင်းမိသားစုကိုခိုးဖို့မရည်ရွယ်ရပါဘူးနော်!" ထို့နောက် သူက မျက်ခုံး တွန့်လိမ်ရင်းပြုံးကာ “ငါ့အမှားတော့မဟုတ်ပါဘူး ငါကဟာသဉာဏ်ရွှင်လွန်းတာကို”
Chenyi ပြန်မပြောခင် အနားမှ နူးညံ့လှတဲ့အသံတိုးတိုးလေးထွက်ပေါ်လာသည်။
“မဟုတ်ဘူး မင်းက မျက်နှာပြောင်ရုံပဲ။အဲ့မျက်နှာက အရမ်းရယ်ရတယ်။”
ဒီတစ်ခါတော့ Chenyiက Ethan စကားမဟနိုင်တော့တာကိုသိပြီး လှောင်လိုက်သည်။ Wenduoလေးက လက်ထဲက French toastကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်တော့ သူ့ပါးပြင်နှင့် ရှပ်အင်္ကျီပေါ်ကို အရည်များပေကျံသွားတော့သည်။
______Ch end,Thanks A Lot______