Düzenlendi*
____________________
İ📞 -Kim olduğumun bir önemi yok.
M📞 -Sen kim olduğunu söyle, ona ben karar vereyim.
İ📞 -Ben zamanım yok diyorum, sen uzattıkça uzatıyorsun.
Arayan kişiden bir ses geldi. Doğrusu ses arkadan "İz, hadi gel sevgilim. Ne yapıyorsun saatlerdir içeride?"
M📞 -İz mi? Bir dakika bir da-
İ📞 -Babamın odasında dolaptaki taşlara şifre gireceksin. Şifre 18062004 orada aradığın ne varsa bulursun. Para al ve kaç babamın seni bulamayacağı bir yere git.
Demesiyle telefon kapandı. Şok içinde olduğum yerde bekliyordum sadece. Başı belada mıydı? İz diyen adamda kimdi? Ayrıca onun adı İz değil, İzgi. Sahi şu an İzgi kaç yaşında? Benim İzgi'm 29 yaşında olmuş. Kim bilir nasıl bir kadın olmuştur? Acaba çocukları var mı? O arkadan seslenen kocası mıydı? Eğer çocukları varsa ben teyze miyim yani şimdi? Ama bunların yanı sıra o gerçekten yaşıyormuş. Mezarında yıllarca göz yaşı döktüğüm ablam şu an yaşıyor.
"Maya, bir problem mi var?" Aras bana bir şeyler diyordu ama anlamıyordum. Benden ses çıkmayınca yüzümü avuçları arasına aldı ve kendisine bakmamı sağladı. "Ne oldu?"
"Ablam yaşıyormuş." diyebildim sadece. Devamını anlatmaya gücüm yeter mi bilmiyorum. Kendimi güçlü hissetmiyorum. "Lütfen sadece sessizce burada oturabilir miyiz?"
"Oturalım."
🎭
Gözüme vuran ışıkla gözlerimi açtım. Yataktan kalkıp etrafa göz gezdirdim. Buraya daha önce geldiğimi hatırlamıyorum. Odadan çıkıp etrafı gezinmeye başladım. Dekorasyonda çoğunlukla ahşap kullanılmıştı. Ama asıl merak ettiğim buranın kimin olduğu ve buraya nasıl geldiğim. Odaların kapılarını açıp tek tek kontrol ederken ilerdeki odaların birinden ses geldi.
Bir ihtimal Aras'tır diye seslendim. "Aras?" ses gelmeyince sesin olduğu yöne gidip kapıları tek tek kontrol ettim. En sonunda bir tane kapıyı açınca yerde kafası kanlar içinde oturan Aras'ı gördüm. "Aras kafana ne oldu?"
"Düştüm."
"Nasıl düştün?"
"Düştüm işte, normal. Ayağım kaydı."
Çıplaklığını görmezden gelerek konuşmaya çalıştım. "Sargı bezi falan var mı buralarda bir yerde?"
Parmağıyla üstündeki dolabı işaret etti. "Şu dolabı aç, orada ilk yardım seti olacaktı." hafif parmak uçlarımda yükselip ilk yardım çantasını alırken, Aras'ın "Dikkat et yerler kaygan." demesine kalmadan dengemi sağlayamamla birlikte ilk yardım çantası Aras'ın kafasına bende onun kucağına düştüm.
"Ayy, umarım bacağın incinmemiştir. Tam dirseğinin üstüne düştüm bir anda."
"Yok abartmaya gerek yo-" diyemeden acıyla inledi. Aras'ın kucağından kalkıp, ilk yardım çantasını aldım.
"Önce kafana biraz su tutalım sonra doktora gidip krem yazmasını isteyelim." Aras'ın yeniden duşa girmesine yardım ettikten sonra kafasındaki kanları yıkadım. "Sen biraz daha yıkan ben iyotlu su yapıp getiriyorum. Tabii iyot bulabilirsem." Aras'ın kolumdan tutmasıyla durdum.
"Maya, biliyor musun? Hiç gerek yok." nedenini söylemesini bekledim. O da anlamış olacak ki, "Ben önemli değilim, bunlara gerek yok. Şu an senin yanında olmalıyım. Sen iyi değilsin. Hiç derdin yokmuş gibi bir de benimle uğraşma."
"Aras, lütfen şu klişelere girme. Zaten kafamı dağıtmaya ihtiyacım var." diyip kolumu elinden kurtardım ve lavabodan çıktım. Birkaç dakikalığına başka bir şeye vakit ayırmalıyım. Aras bekleyebilir. Whatsapp'a girip yazılımcı arkadaşıma mesaj attım.
Siz; Levent, sana birkaç bilgi atsam numaranın kime ait olduğunu ya da adres kime ait falan bulabilme şansın var mı?
Levent; Sen bilgileri at ben bakarım bir.
Siz; Ses kaydı*
Fotoğraf *
Dosya*
Link*
Levent; Birkaç gün içinde sana ulaşırım, söylerim bulabildiğimi yada bulamadığımı.
Siz; Tamamdır, teşekkürler.
Konuşmadan çıkıp Aras'ı kontrol etmeye gittim ne durumda diye ama yoktu. "Aras!" diye seslendim. Şimdi koca evde Aras'ı nasıl bulacaktım? Bir insan neden tek kişi olmasına rağmen bu kadar büyük bir evde kalır ki?
10 dakikadır Aras'ı ciddi ciddi arıyordum. En sonunda dış kapıdan ses geldiğinde oraya ilerledim. Tezgahta not vardı. Gözüm kapıya kaydı. Evden kaçan Aras'ı gördüm. Ne yani benden mi kaçıyordu? Sırf başına iyotlu su dökmeyeyim diye. "Aras, nereye?" diye seslendim.
"Üzgünüm ama kafama o şeyi sürdürtmem. Sonra görüşürüz." Aras'ın kapıyı kapayıp gitmesiyle sinirden gülesim geldi. Sonra bıraktığı notu okumaya başladım.
"Maya, senin inatçılığını biliyorum. Eğer kalıp sana, dökmeni istemediğimi söyleseydim inat eder bir şekilde dökerdin.
Yani şimdi gerçeği söylemek gerekirse haklı ama sağlık bu. Düşüncelerime son vererek okumaya devam ettim.
Seni tabii ki yalnız bırakmadım. Aslında bu işin şaka yanı. Bunlar evden çıkmak için bir bahaneydi. Sana bir sürprizim var. Rahat bir şeyler giyin orası sıcaktır ama yine de yanına bir şey al. Seni seviyorum, Elzem. Bir gün sadece benim Elzem'im olman dileğiyle..."
Yüzümde gülümseme belirdi. Bende onu seviyordum. Yanımda oluyordu her şekilde. Tabii, Eymen'den sonra en sevdiğim arkadaşım. "Cidden alışverişe gitmem gerek bunlarla gidemem. Hem kokuyorlar hem de kaç günlük kıyafet yani. Ama önce Eymen'i aramalıyım. Merak ediyorum onu."
M📞 -Eymen, nasılsın?!
Dedim heyecanla.
E📞 -Ay, Maya sen aradın daha iyi oldum. Taburcu edildim.
-Ayırdılar beni güzelim hemşirelerden.
M📞 -Muzlu Pasta'yla nasıl gidiyor?
E📞 -Şiddetli geçimsizlik yaşıyoruz ama çözeceğiz inanıyorum.
Beni yine güldürmeyi başarmıştı.
M📞 -En yakın zamanda görüşmek dileğiyle. Yarın uğrarım sana.
E📞 -Çikolata getirmeyi unutma.
M📞 -Unutur muyum hiç?
Dedim ve konuşma sonlandı. Uyandığım odaya geri döndüm ve dolapları kontrol ettim. Burada bir sürü kıyafet vardı. Hem de etiketli. Sahi kimindi bunlar? Ölçüleri benimle tamamen aynıydı. Akşam Aras'a sormaya karar verip birini şimdilik üstüme geçirdim. Alışverişe üstümdekilerle gidemezdim tabii ki de. Evden çıktığımda evin dışını yeni görüyordum. Sahil kenarında bir villaydı ve muhteşem duruyordu. Sahildeki denize ve kumsala bakarken gözümden bir damla yaş aktı. Bu da neydi? Elimle yaşı sildim ve taksi çağırıp beklemeye başladım.
🎭
(5 saat sonra)
Saatlerdir alışveriş yapıyordum ve çok sıkılmıştım. Bir an önce çıkmak istiyordum. Ama mükemmel şeyler almıştım. Taksiye bindim ve eve geri döndüm. Şimdi hazırlanma sırası.
__________________________
Maya'nın modelini değiştirmeye karar verdim. Ve Aras'ın modelini de değiştiricem, aslında sizin Aras'ı kafanızdan hayal etmenizi istiyorum. Aras'a herhangi bir görünüm eklemeyeceğim. Hikayenin adını da değiştirebilirim.