Herkese merhaba~
Uzun bir aranın sonunda buraya yeniden dönmek güzel. Sınavı bitirdim, artık haftada iki bölüm atarak devam edeceğiz. İşlemek istediğim birkaç konu kaldı, muhtemelen 50 gibi bitecektir.
İyi okumalar ♡
Savcı ama sevgilim
Jeongguk telefonumu açar mısın lütfen
Zaten apar topar çıktın
Ne olduğunu anlamadım
Peşinden bile gelemedim
Gelmene gerek yok Taehyung
Seninle konuşmak da istemiyorum
Arama bu yüzden.
Savcı ama sevgilim
Ne olduğunu anlamıyorum
Neden kızdın bu kadar?
Çekip gitmene değer miydi
Taehyung sen cidden
bazen çok anlayışsız oluyorsun
Bu sabah seninle jimin ve yoongi yüzünden tartışmamıza rağmen akşam evine geliyorum
İstediğim tek şey kollarında dinlenmek ama senim tek yaptığın sabahki konuyu
devam ettirmek.
Savcı ama sevgilim
Yanlış bir şey söylediğimi sanmıyorum
Ne istiyorsan onu zannet
Cidden umrumda değil
Savcı ama sevgilim
Jeongguk bu konuyu bu kadar
büyütmeye değmez
Ben sana yanlış bir şey söylemedim
Taehyung sen yanlış bir şey söylemedin diye bu benim açımdan yanlış olmadığı
anlamına gelmiyor.
Anlamıyorum cidden
Yanına gelirken böyle olacağını bilseydim asla gelmezdim
Kapıdan içeri girer girmez bana Yoongi'nin dosyadan çekilip çekilmediğini sordun.
Jimin'in ne kadar üzgün olduğundan bahsedip durdun.
Sanki sabah beni yeterince azarlamamışsın ve biz bunun üzerine zaten tartışmamışız gibi konuyu tekrar açtın ve hatalı olduğumuzu söyledin.
Herkesin kendi sikik dertleri var savcı bey
İşinle özel hayatını ayırmayı bilmiyorsan istifa et gitsin.
Ben kimsenin tribini çekemem anlıyor musun??
Savcı ama sevgilim
Konuyu buraya getirmeyi nasıl başardın hayretler içerisindeyim
Ne alakası var Jeongguk
En başından beri Jimin'in haklı olduğunu düşündüğümü söylüyorum zaten
Savcıyız diye insanız biz de, ruh halimizin kötü olduğu zamanlar oluyor.
Yoongi'nin bu kadar inat etmesine gerek yoktu
Senin de Jimin'e böyle davranman yersizdi
Sana bu konu ile ilgili son kez açıklama yapacağım.
Siz savcıların da insan olduğunun bilincindeyim ama biz avukatların insan olduğunu düşünmeyen sizsiniz.
Aynı ruh halinde biz olsak ve Jimin gibi davransak demediğinizi bırakmazsınız.
Bunu geçtim yoongi emek harcadığı dosyayı bırakmak zorunda değil
Mesleğimizi küçümsemekten vazgeç.
Siz nasıl ki ha diyince dosyadan el çekemiyorsunuz biz de çekemeyiz.
Ve son olarak jimin savcı olarak değil de insan olarak davransaydı ben de ona o şekilde muamele ederdim.
Savcı ama sevgilim
Bu kadar acımasız olmana inanamıyorum
Resmen bizi bi çıkmaza sokuyorsun
Bu gece senin yanına gelerek o çıkmazdan bizi çıkarmaya çalışan bendim
Ama sen pek kıymetli arkadaşını ve gururun gibi taşıdığın mesleğini aramıza duvar yaptın.
Bizi çıkmaza sen soktun Taehyung
Ve inan bana artık sana bir adım atmayacağım
Savcı ama sevgilim
Ne demek bu Jeongguk
Sikik bi konu yüzünden ilişkimizi mi bitiriyorsun??
Ulan sikik bi konuysa ne diye ben yanına gelince bana sarılmak varken ellerini arkanda saklayıp 'bence jiminden özür dilemelisin' dedin?
Kalkıp evden çıkana kadar doğru düzgün yüzüme bile bakmadın
Siktir git tamam mı Taehyung
Arkadaşını da mesleğini de alıp siktir git.
Artık buna ayrılmak mı dersin yoksa ayrı kalmak mı sen bilirsin
Savcı ama sevgilim
Jeongguk sen ne diyorsun
Bu kişiye mesaj gönderemezsiniz
Ne
Bu kişiye mesaj gönderemezsiniz
Beni engelledin mi?
Bu kişiye mesaj gönderemezsiniz
İstediğin gibi olsun.
Bu kişiye mesaj gönderemezsiniz
🍂🍂🍂
"Savcı Kim, ifade için bekliyor."
Sıkıntılı bir nefes alarak asla bulunmak istemediğim odaya adımladım. Taehyung ile yaşadığımız o kavganın üzerinden üç gün geçmişti ve birbirimizi o günden sonra görmemiştik. Taehyung benimle konuşmaya çalışmamıştı, ben de onun engelini kaldırmamıştım. Aramızdaki ilişkinin bitip bitmediğinden emin olmasam da, ona duyduğum öfke ilk günkü gibi tazeydi.
Mesleklerimizden dolayı sürekli bir çatışma halinde olsak da bunları aşabileceğimizi düşünmüştüm. Sonuçta aynı kanunlardan, aynı hukuktan besleniyorduk. Çatışsak da çözüm bulabilirdik. Eğer birbirimizi seviyorsak bu kadarını yapmak zorundaydık ama Taehyung daha ilk engelde takılmıştı; üstelik konu bizimle ilgili bile değilken.
Yakın arkadaşı olmasından ötürü Jimin'e olan düşkünlüğünü anlayabiliyordum ama ben onun sevgilisiydim. Herkesin içinde onu ilgilendirmeyen bir konu hakkında beni küçük düşürmemeliydi. Mesleğimi her an vazgeçilebilecek kadar küçük görmemeliydi ve en önemlisi ben onun yanına gitmişken bana sarılmalıydı. Ama o hâlâ arkadaşını savunmaya ve mesleğini üstün görmeye devam etti.
Seokjin, Taehyung'u engellemenin aşırı olduğunu belirtse de öfkem öyle güçlüydü ki engeli kaldırmadım. Sonraki günlerde ise Taehyung'un tepksizliği öfkemi harlamış ve ona gitmek isteyen yanımı bastırmıştı.
Şimdi ise zorunlu bir görevdeydim ve ifadeyi alacak olan Savcı Taehyung'tu. Yüzümdeki ifadesiz maskeyi korumak, kalbim böyle acıyla atarken zordu ama mecburdum. Yıkılmayacaktım.
İfade boyunca yüzüne bakmadım. Gözlerim onun dışında her yerdeydi. Nasıl bir halde olduğunu görmek istemiyordum. Eğer benim gözlerimdeki acı onun gözlerinde yoksa, onu kaybetmiş olmanın ihtimali benim yüzümde bir sızı gibi canımı acıtırken onun yüzünde bu acıyı göremezsem, felaketim olurdu; toparlanamazdım.
İfade bittiğinde "Ekleyeceğiniz bir şey var mı avukat bey?"diye sorduğunda kendinden emin ve tok sesi içimi dağladı. Hiçbir yorgunluk yoktu sesinde. Boğazımdaki yumruyu def edip "Beyana ekleyecek husus yoktur."derken sesimin titrememesi için çabalayamadım bile. Onun sesini duymayı özleyen yanım canhıraş bir özlemle doluyken, diğer yanım suskun bir teslimiyetteydi. İfadeyi imzalarken dahi bakmadım yüzüne. Sadece ellerini gördüm. Birbirine sarılmış ellerini; avuçlarım sızladı.
İfade bitmişti, şüpheli serbestti. Benim yüreğimdeki prangalar ise hâlâ yerli yerindeydi.
Adliye binasının en üst katına çıktım. Kimsenin öğle vakti hariç pek uğramadığı çünkü bu katta sadece yemekhane vardı, denize nazır eşşiz bir manzaraya sahip bu kattaki yeşil renkli portatif sandalyeye attım kendimi. Ne yapmam gerek, bilmiyordum. Göğsümde ölü bir aşkı taşıyordum sanki. Ne gömmeye cesaretim vardı, ne de bir cesetle yaşayabilirdim. Biraz önceki hissizlik maskem çatlaklar halinde kırılırken gözlerim doldu. Şimdi burada bir kez ağlayacak ve sonra hayatıma devam edecektim. Gözlerimi kapattım.
Aynı anda sol omzumda sıcak bir elin temasını hissettim. Kalbim göğüs kafesimi döverken bu kişinin kim olduğunu bilmek istemiyordum. Gözlerimi açmadım ki gitsin. Geçip gitsin yanımdan. Gitmedi lakin. O sıcak eller dizlerimi örttü. Önümde diz çöken birinin varlığını hissettim. O ellerden biri sağ elime dolandı, diğeri yanaklarımdan akan yaşlara dokundu. Gözlerimi açmadım ya da Kaçmadım. Ben öyle usul usul gözyaşı dökerken o sıcak eller, omuzlarımı kavradı. Başım, kokusundan mest olduğum adamın boynuna yaslandı.
"Bu sarılma için geç mi kaldım?" Fısıltısı, ifade alırken olduğu gibi kendinden emin değildi; aksine kırgındı, batıyordu tenime.
"Geç kaldın."dedim yarım yamalak. Ellerim cansız birer ip gibi iki yanımda asılıydı.
"Olsun çıkma kollarımdan. Affettireceğim kendimi."
Taehyung, muhtemelen dizleri üzerinde bana sarılmaya devam ederken gözlerimi hiç açmadım. Geçen zamanın ardından ellerimden tutup beni kaldırdığı zaman bile gözlerim kapalıydı. Yürümek için gözlerimi açmak zorunda kaldığımda bile ona bakmadım. Kendi iradesi olmayan bir kukla gibi peşinden sürüklenirken teslim olduğum için böyle değildim. Artık ne olursa olsun istediğim, konuşup halletmek istediğim için böyleydim. Bitse de kalsa da yeter ki bu belirsizlik içinde canım yanmasın istediğim için peşinden gittim.
Yol bizi onun evine çıkardığında, hiç düşünmeden bana açılan kapıdan içeri girdim. Bu hikayenin sonuna gelmiştik.
Olmasaydı sonumuz böyle~
Karakterlere bir çift lafı olanlar???
Diğer bölüm olayları Savcı Tae gözünden göreceğiz.
Sevgiler,
Vale!