ေန႔စြဲတို႔မိသားစု ကုန္တိုက္တြင္ေစ်းဝယ္ေန
စဥ္ ေန႔စြဲတစ္ေယာက္အဖိုးအိုတစ္ဦးႏွင့္ဝင္
တိုက္မိသည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခမ် က်ေတာ္မျမင္...ဟင္
ေဇး"
"လူေလးက အဖိုးကိုသိလို႔လား"
ေတေဇာက ကေလးႏွစ္ေယာက္ဆြဲကာ
ေန႔စြဲနားလာၿပီး
"ခ်စ္ဘာျဖစ္တာလဲ"
"ေဇး"
"ေဇး? "
ေတေဇာကလဲေ႐ွ႕ကအဖိုးကိုၾကည့္လိုက္သည္။
"လူေလးက အဖိုးကိုသိတာလား အဖိုး
နာမည္ကေဇးပါ"
"ဟုတ္ ဟိုေလး ေယာကူး ... အဲ အဖိုးေယာကူး
ငယ္ ေရာ႐ွိေသးလား"
"ေယာကူး လား႐ွိပါတယ္ လူေလးကသိေနတာလား"
ထိုစဥ္
"အစ္ကို ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေျမးတို႔စီသြားရ
မယ္ေလ"
"Baby ဒီကကေလးေတြက ကို႔ ကိုသိေန
တယ္ေလ လူေလးတို႔ ဒါကအဖိုးရဲ႕အမ်ိဳးသား
သူရတဲ့"
"ဗ်ာ... .ဒါ.ဒါဆို..."
ေတေဇာကဘဲ
"အဖိုး အပန္းမႀကီးရင္ အဖိုးေယာကူးငယ္စီ
ပို႔ေပးလို႔ရမလား"
"ငါတို႔လဲအဲ့ဒီကိုသြားမွာဘဲ လိုက္ခဲ့ၾက"
ကုန္တိုက္ကထြက္ေတာ့ ေဇးတို႔လင္မယား
ကကားတစ္စီး ေန႔စြဲတို႔ကကားတစ္စီး
နဲ႔ထြက္လာခဲ့သည္၊
"ကိုကို..က်..က်ေတာ္ "
"ဟိတ္လႈပ္႐ွားေနတာလား ခုနကအဖိုးက
ခ်စ္ ဟိုဘဝက ေယာက်ာ္းလား ႏွိတ္ဆက္တဲ့
လူေလ"
"ဟုတ္...ေယာကူးနဲ႔က ကြာလိုက္ၾကတာလား"
"ဟိုေရာက္ရင္သိလိမ့္မယ္ စိတ္ေအးေအးထား"
အိမ္ႀကီးတစ္အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ကားရပ္လိုက္
စဥ္အိမ္ထဲက လူပ်ိဳရြယ္ကေလးႏွစ္ေယာက္
ေျပးထြက္လာသည္၊
"ေျမးတို႔ မင္းတို႔ဖိုးဖိုးေရာ ဒီမွာဧည့္သည္ပါလာ
တယ္ "
"႐ွိတယ္ ဖိုးဖိုး လာလာ သားတို႔ကေမ်ွာ္ေနတာ"
"ဝင္ၾကဗ်ာ ေကာင္ေလးတို႔လာခဲ့"
ေန႔စြဲကဧည့္ခန္းထဲထိုင္ၿပီးလက္ေတြေအးစက္
ေနသည္။ခနေနေတာ့အဖိုးႏွစ္ေယာက္အခန္း
ထဲဝင္လာေတာ့ ေန႔စြဲမက္တပ္ပါရပ္မိသြား
သည္။ ဟိုဘက္ကအဖိုးကလဲသူ႔ကိုျမင္ရာ
မ်က္လံုးႀကီးျပဴးသြားသည္။
"မိုက္ခ္ "
"ေယာကူးငယ္ "
အားလံုးကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ေနၾက
သည္။ဧည့္ခန္းထဲတြင္ နာရီဝက္ေလာက္စ
ကားေျပာၿပီး အားလံုးက ဇာတ္ရည္လည္
သြားၾကသည္။ေဇးက
" ကံတရားကလဲ ဆန္းက်ယ္လိုက္တာ "
ေယာကူးက
"ေဇး မင္းသူ႔ကိုေတာင္းပန္သင့္တယ္မထင္ဘူးလား"
"အင္း... ဒီက လူေလးကို အဖိုးေတာင္းပန္ပါ
တယ္ အရင္က အဖိုးေၾကာင့္စိတ္ဆင္းရဲခဲ့
ရတာမလား"
"ရပါတယ္ ခုလိုေၾကာင့္ဘဲ က်ေတာ္က ကိုကုိနဲ႔
ဖူးစာပါရတာေလ "
ေယာကူးက
"ကေလးေလးက မင္းေမြးတာလား မိတ္ဆက္ေပးရအံုးမယ္ ဟိုမွာငါေမြးထားတဲ့သား
တေယာေမာင္ သူ႔ေဘးကေဇးတို႔သား ေဇးသူရိန္သူတို႔ကလင္လင္ေတြ ဟိုႏွစ္ေကာင္က သူတို႔ကေမြးတာ ငါ့ေျမးေတြေပါ့ "
"ဟုတ္က်ေတာ္ ေမြးရာပါသားအိမ္ပါလို႔
သားေလးႏွစ္ေယာက္ေမြးထားပါတယ္ "
"ဟြန္႔ ဒါေၾကာင့္အေမကငါ့ကို ေယာက်ာ္းေပး
စားတာကို ေယာက်ာ္းမလိုခ်င္လို႔ ထြက္ေျပး
ပါတယ္ ဘဝကူးၿပီးေယာက်ာ္းလာရတယ္
ေနပါအံုး ဒါဆို ေဘးကအမ်ိဳးသားက အရင္က
ငါနဲ႔ေပးစားမယ္ဆိုတဲ့လူလား"
"ဟုတ္ကဲ့ ကိုကို႔နာမည္က ေတေဇာရာဇာ ပါ"
"ေအာ္...ခုလိုျပန္ေတြ႔ရမယ္လံုးဝမထင္မိဘူး
မင္းတို႔နဲ႔တစ္ေခါက္ဆံုဖူးတယ္ အဲ့တုန္းက
မင္းက မင္းေယာက်ာ္းကို ဝိညာဥ္လဲတဲ့အေၾကာင္းဘုရားမွာေျပာျပေနတာ"
"ဟင္.. ၾကာၿပီးဘဲ အဲ့ဒါက်ေတာ္ေရာက္ၿပီး
ေနာက္ေန႔ဘဲ ေျပာျပတာ"
"ဟုတ္ပါၿပီး အိမ္ကိုလဲ အျမဲဝင္ထြက္ႏိုင္ပါတယ္
ဒါနဲ႔ မင္းငါ့ကိုၾကည့္စမ္း မင္းအရင္ခႏၶာကခုထိ
ေခ်ာတုန္းမလား"
ေန႔စြဲကရီလိုက္ကာ
"ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆိုသြားခြင့္ျပဳပါအံုးေနာ္ "
"ေအေအ ေကာင္းေကာင္းျပန္ပါ"
ေန႔စြဲတို႔အျပန္လမ္းတြင္
"က်ေတာ္မထင္ဘူး ေယာကူးက ေဇးနဲ႔ဘဲ
႐ွိေနမွာထင္တာ ခုေတာ့ေဇးကလဲအခ်စ္ေတြ႔
ေယာကူးကလဲ အခ်စ္သစ္နဲ႔"
"စိတ္႐ွင္းသြားၿပီးလား ခ်စ္ "
"ဟုတ္"
" ဖူးစာကလဲဆန္းတယ္ေနာ္ "
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ ကိုကို က်ေတာ့္ဖူးစားက
၂၀၆၀မွာ႐ွိမယ္လို႔လံုးဝမထင္ထားဘူး"
"ဝိညာဥ္မလဲရင္ ကိုယ္က မိုက္ခ္ကို
ခ်စ္လာမွာမဟုတ္ဘူး"
"ဘာလို႔လဲ"
"ဟိုအဖိုးကိုဘဲျကည့္ စကားေျပာရင္႐ိုက္ေပါက္
နဲ႔ ၾကမ္းတမ္းမယ့္ပံု"
"ခ္ခ္ ကိုကိုကလဲ "
ထိုခ်ိန္ကားေနာက္ခန္းက ညီျဖစ္သူ
ေန့ေကာင္းရက္ျမတ္နဲ႔ေဆာ့ေနတဲ့
ေန႔ေကာင္းရာဇာ က
"ပါးပါး သားဘယ္ေတာ့လူႀကီးျဖစ္မွာလဲ"
"ဘာလို႔လဲသားရဲ႕"
"ဟိုအိမ္က ကိုကိုကေျပာတယ္ သားကငယ္
ေသးလို႔ သူမႀကိဳက္ဘူးတဲ့ သားႀကီးလာမွ
လာထပ္ေျပာတဲ့"
"ဘာာ...မင္းေတြ့သမ်ွရည္းစားစကားလိုက္ေျပာေနတာလား ခုကဘာသြားေျပာလို႔လဲ"
"သားကခ်စ္လို႔ဟာကို ပါးပါးကလဲ ရမလားလို႔
လူတိုင္းကိုလိုက္ေျပာၾကည့္ေနတာ ပါးပါး
ဘာသိလို႔လဲ သားကခုအခ်စ္ေတြ႔သြားၿပီး
ကိုကိုလွလွေလးကိုဘဲအတည္ၾကံေတာ့မွာ"
"ေန႔ေကာင္းရာဇာ!"
.
.
.
.
.
Extra end
—
Uni
နေ့စွဲတို့မိသားစု ကုန်တိုက်တွင်ဈေးဝယ်နေ
စဉ် နေ့စွဲတစ်ယောက်အဖိုးအိုတစ်ဦးနှင့်ဝင်
တိုက်မိသည်။
"တောင်းပန်ပါတယ် ခမျ ကျတော်မမြင်...ဟင်
ဇေး"
"လူလေးက အဖိုးကိုသိလို့လား"
တေဇောက ကလေးနှစ်ယောက်ဆွဲကာ
နေ့စွဲနားလာပြီး
"ချစ်ဘာဖြစ်တာလဲ"
"ဇေး"
"ဇေး? "
တေဇောကလဲရှေ့ကအဖိုးကိုကြည့်လိုက်သည်။
"လူလေးက အဖိုးကိုသိတာလား အဖိုး
နာမည်ကဇေးပါ"
"ဟုတ် ဟိုလေး ယောကူး ... အဲ အဖိုးယောကူး
ငယ် ရောရှိသေးလား"
"ယောကူး လားရှိပါတယ် လူလေးကသိနေတာလား"
ထိုစဉ်
"အစ်ကို ဘာဖြစ်နေတာလဲ မြေးတို့စီသွားရ
မယ်လေ"
"Baby ဒီကကလေးတွေက ကို့ ကိုသိနေ
တယ်လေ လူလေးတို့ ဒါကအဖိုးရဲ့အမျိုးသား
သူရတဲ့"
"ဗျာ... .ဒါ.ဒါဆို..."
တေဇောကဘဲ
"အဖိုး အပန်းမကြီးရင် အဖိုးယောကူးငယ်စီ
ပို့ပေးလို့ရမလား"
"ငါတို့လဲအဲ့ဒီကိုသွားမှာဘဲ လိုက်ခဲ့ကြ"
ကုန်တိုက်ကထွက်တော့ ဇေးတို့လင်မယား
ကကားတစ်စီး နေ့စွဲတို့ကကားတစ်စီး
နဲ့ထွက်လာခဲ့သည်၊
"ကိုကို..ကျ..ကျတော် "
"ဟိတ်လှုပ်ရှားနေတာလား ခုနကအဖိုးက
ချစ် ဟိုဘဝက ယောကျာ်းလား နှိတ်ဆက်တဲ့
လူလေ"
"ဟုတ်...ယောကူးနဲ့က ကွာလိုက်ကြတာလား"
"ဟိုရောက်ရင်သိလိမ့်မယ် စိတ်အေးအေးထား"
အိမ်ကြီးတစ်အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ကားရပ်လိုက်
စဉ်အိမ်ထဲက လူပျိုရွယ်ကလေးနှစ်ယောက်
ပြေးထွက်လာသည်၊
"မြေးတို့ မင်းတို့ဖိုးဖိုးရော ဒီမှာဧည့်သည်ပါလာ
တယ် "
"ရှိတယ် ဖိုးဖိုး လာလာ သားတို့ကမျှော်နေတာ"
"ဝင်ကြဗျာ ကောင်လေးတို့လာခဲ့"
နေ့စွဲကဧည့်ခန်းထဲထိုင်ပြီးလက်တွေအေးစက်
နေသည်။ခနနေတော့အဖိုးနှစ်ယောက်အခန်း
ထဲဝင်လာတော့ နေ့စွဲမက်တပ်ပါရပ်မိသွား
သည်။ ဟိုဘက်ကအဖိုးကလဲသူ့ကိုမြင်ရာ
မျက်လုံးကြီးပြူးသွားသည်။
"မိုက်ခ် "
"ယောကူးငယ် "
အားလုံးကသူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်နေကြ
သည်။ဧည့်ခန်းထဲတွင် နာရီဝက်လောက်စ
ကားပြောပြီး အားလုံးက ဇာတ်ရည်လည်
သွားကြသည်။ဇေးက
" ကံတရားကလဲ ဆန်းကျယ်လိုက်တာ "
ယောကူးက
"ဇေး မင်းသူ့ကိုတောင်းပန်သင့်တယ်မထင်ဘူးလား"
"အင်း... ဒီက လူလေးကို အဖိုးတောင်းပန်ပါ
တယ် အရင်က အဖိုးကြောင့်စိတ်ဆင်းရဲခဲ့
ရတာမလား"
"ရပါတယ် ခုလိုကြောင့်ဘဲ ကျတော်က ကိုကိုနဲ့
ဖူးစာပါရတာလေ "
ယောကူးက
"ကလေးလေးက မင်းမွေးတာလား မိတ်ဆက်ပေးရအုံးမယ် ဟိုမှာငါမွေးထားတဲ့သား
တယောမောင် သူ့ဘေးကဇေးတို့သား ဇေးသူရိန်သူတို့ကလင်လင်တွေ ဟိုနှစ်ကောင်က သူတို့ကမွေးတာ ငါ့မြေးတွေပေါ့ "
"ဟုတ်ကျတော် မွေးရာပါသားအိမ်ပါလို့
သားလေးနှစ်ယောက်မွေးထားပါတယ် "
"ဟွန့် ဒါကြောင့်အမေကငါ့ကို ယောကျာ်းပေး
စားတာကို ယောကျာ်းမလိုချင်လို့ ထွက်ပြေး
ပါတယ် ဘဝကူးပြီးယောကျာ်းလာရတယ်
နေပါအုံး ဒါဆို ဘေးကအမျိုးသားက အရင်က
ငါနဲ့ပေးစားမယ်ဆိုတဲ့လူလား"
"ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို့နာမည်က တေဇောရာဇာ ပါ"
"အော်...ခုလိုပြန်တွေ့ရမယ်လုံးဝမထင်မိဘူး
မင်းတို့နဲ့တစ်ခေါက်ဆုံဖူးတယ် အဲ့တုန်းက
မင်းက မင်းယောကျာ်းကို ဝိညာဉ်လဲတဲ့အကြောင်းဘုရားမှာပြောပြနေတာ"
"ဟင်.. ကြာပြီးဘဲ အဲ့ဒါကျတော်ရောက်ပြီး
နောက်နေ့ဘဲ ပြောပြတာ"
"ဟုတ်ပါပြီး အိမ်ကိုလဲ အမြဲဝင်ထွက်နိုင်ပါတယ်
ဒါနဲ့ မင်းငါ့ကိုကြည့်စမ်း မင်းအရင်ခန္ဓာကခုထိ
ချောတုန်းမလား"
နေ့စွဲကရီလိုက်ကာ
"ဟုတ်ကဲ့ ဒါဆိုသွားခွင့်ပြုပါအုံးနော် "
"အေအေ ကောင်းကောင်းပြန်ပါ"
နေ့စွဲတို့အပြန်လမ်းတွင်
"ကျတော်မထင်ဘူး ယောကူးက ဇေးနဲ့ဘဲ
ရှိနေမှာထင်တာ ခုတော့ဇေးကလဲအချစ်တွေ့
ယောကူးကလဲ အချစ်သစ်နဲ့"
"စိတ်ရှင်းသွားပြီးလား ချစ် "
"ဟုတ်"
" ဖူးစာကလဲဆန်းတယ်နော် "
"ဟုတ်တယ်နော် ကိုကို ကျတော့်ဖူးစားက
၂၀၆၀မှာရှိမယ်လို့လုံးဝမထင်ထားဘူး"
"ဝိညာဉ်မလဲရင် ကိုယ်က မိုက်ခ်ကို
ချစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး"
"ဘာလို့လဲ"
"ဟိုအဖိုးကိုဘဲကြည့် စကားပြောရင်ရိုက်ပေါက်
နဲ့ ကြမ်းတမ်းမယ့်ပုံ"
"ခ်ခ် ကိုကိုကလဲ "
ထိုချိန်ကားနောက်ခန်းက ညီဖြစ်သူ
နေ့ကောင်းရက်မြတ်နဲ့ဆော့နေတဲ့
နေ့ကောင်းရာဇာ က
"ပါးပါး သားဘယ်တော့လူကြီးဖြစ်မှာလဲ"
"ဘာလို့လဲသားရဲ့"
"ဟိုအိမ်က ကိုကိုကပြောတယ် သားကငယ်
သေးလို့ သူမကြိုက်ဘူးတဲ့ သားကြီးလာမှ
လာထပ်ပြောတဲ့"
"ဘာာ...မင်းတွေ့သမျှရည်းစားစကားလိုက်ပြောနေတာလား ခုကဘာသွားပြောလို့လဲ"
"သားကချစ်လို့ဟာကို ပါးပါးကလဲ ရမလားလို့
လူတိုင်းကိုလိုက်ပြောကြည့်နေတာ ပါးပါး
ဘာသိလို့လဲ သားကခုအချစ်တွေ့သွားပြီး
ကိုကိုလှလှလေးကိုဘဲအတည်ကြံတော့မှာ"
"နေ့ကောင်းရာဇာ!"
.
.
.
.
.
Extra end
—