Note: May flaskback tayo habang binabasa ni Harper ang diary
Harper got only two week suspension dahil na rin sa pag sang ayon ni Ressy..... She is still her cousin anyway
Nag undergo treatment na si Ressy, at first she insist not to but her dad asked for it and she can't refuse him.
First day of suspension ni Harper.
"Nakaka bagot naman dito, (nakahilata sa kama) ano kaya pwedeng gawin?" bumangon ito at nag isip. Tumayo siya at bumama.
Nakita niya si Ressy na naglalakad sa railing. Naka assist sa kanya ang nurse at si Connor.
"Harper?" mahinang tawag ni Ratchana
Napalingon siya ng may tumawag.
"What are you doing?" Tanong niya
"Napadaan lang po," matipid niyang sagot
"May gagawin ka ba?" tanong ulit ni Ratchana
Umiling ito. " Wala po, naghahanap nga po ako ng gagawin" ani Harper
"Good, You can help bake." nag lakad na ito papunta sa kitchen
Sumunod naman si Harper dito. Habang nanonood ay biglang tumingin si Ratchana sa kanya.
"Wanna try it?" malambing na tanong nito
Hindi nag atubili si Harper at tumango agad ito.
Lumapit sya dito at silang dalawa ang naglagay ng decor sa cake. They are both enjoying it.
Napailing na lang si Connor ng makita ang dalawa habang si Ressy ay nahihirapan sa kanyang therapy.
Nang matapos ang session ay nagpahinga ito sa balcony. Doon ay nakaupo lang sya ng biglang lumapit si Harper at inilapag ang ginawan cake.
"May ginawa kami i tita Ratchana, sana magustuhan mo" ani Harper
Hindi man lang binigyan ng pansin ang inilapag nitong cake. Dahan dahan itong tumayo habang nakakait sa headboard ng upuan.
Kinuha ni Harper ang platito at nag slice ng maliit at tyaka itinapat kay Ressy. "Tikman mo lang kahit isa lang." alok niya
"I'm not hungry and my nurse said I need to reduce sugar on my diet." aniya nang pahakbang na siya ay inilalapit pa rin ni Harper ang hawak na platito.
"I said I'm not hungry" aniya
Nang pahakbang na ito ay natapon ang laman ng platito sa damit niya.
sa bilis ng pangyayari ay hindi niya nakita kung nataing nya o sinadya ni Harper iyon. But to what she learn from her attitude hindi malayong sinadya iyon ni Harper.
"Oh my gosh!" anas ni Ressy at agd na pinagpagan ang damit.
"ay sorry" ani Harper na akmang pupunan na niya ito ng kamay ng iniwas ni Ressy ang katawan.
"Ako na, baka mamaya pati suot ko may mangyari." ani Ressy na inirapan niya ito
Nagbuntong hininga ito. "You are hard to please... Ikaw na nga itong inaalok ang arte mo pa, bahala ka, kapag nagutom ka wala kanng kakainin. Wala ako ititira sayo" bulong ni Harper sa sarili
Nagtungo sa kwarto si Ressy. "Hindi ko kayang makipag plastikan sayo." aniya sa sarili habang nakahiga
Nang wala nanaman ito magawa ay gumagala gala ito sa buong bahay. Nang makita ang mga kasambahay sa likod ay sinundan niya sila.
Naghahakot ng mga lumang gamit sa basement.
"May maitutulong ba ako?" aniya sa mga ito
Natigil sila at nagkatingin.
"Wala kasi akong ginagawa, pwede bang tumulong?" pag uulit ni Harper
"mapapagalitan po kami kapag nakita nila kayong tumutulong maghakot" aniya ng isa
"Hindi yan, sige na tutulungan ko na kayo sa ayaw at sa gusto nyo" aniya sabay dampot ng hawak nilang kahon.
Sumunod sya sa loob ng basement. Ang daming lumang gamit ang nakatambak sa loob.
"Ang dami naman nito... Bakit kaya nakatambak lang, yung iba pwede ba gamitin" aniya habang tinitignan ang mga gamit.
May pumukaw ng atensyon nya ng may kumikinang dahil sa tumatagos na liwanag galing sa siwang ng bintana.
Lumapit sya ay tinignan ng mabuti. Kahit medyo madilim ay kitang kita niya ang maliit na kahon.
Lumingon siya sa mga kasama, abala sila sa pagbubuhat ng gamit.
Kinuha nya iyon at inilagay sa malaking kahon. Binuhat nya iyon palabas.
Inihagis nya sa likod ng halamanan ang kahon at tyaka ito umalis.
Nang matapos ang kanilang ginagawa ay inabangan niya ang lugar hanggang sa wala ng tao roon.
Nagmadali itong kinuha ang kahon at inilagay sa isang paper bag upang hindi ito mapansin. Dali dali itong umakyat ng kanyang silid.
May podluck iyon at walang susi.
Naghalungkat ito sa gamit ng magagamit na bagay para buksan ang kahon.
Wala siyang makita...
Hinayaan lang nya ang kahon at humilata sa kama. Doon ay nakatulog ito sa pagod.
Magdidilim na ng magising siya. Sa pagbukas ng mata ay tumambad sa kanya ang kahon. Bumangon na ito at lumabas.
Habang kumakain ng dinner ay nag iisip ito ng paraan.
Napalingon siya sa labas ng makita ang hardenero na may hawak na martilyo. Nakaisip agad ito ng ideya. Napa ngiti bigla.
"Are you listening?" tanong ni Connor
"Harper tibatanong ka ni tito Connor mo" ani Ratchana
Napalingon siya ng marinig ang pagrawag sa kanya. "may sinasabi po kayo?" takang tanong niya
"tulala ka diyan at pangiti ngiti. Ano bang meron?" diretsyang tanong ni Connor.
Umiling ito. "Wala po" sagot niya
"Pagkatapos nating kumain, give all you gadget to me. You are grounded" ani Connor
Nahinto si Ratcha sa pagsubo at lumingon sa asawa. :Suspension is enough Connor, andito na nga lang siya sa bahay" angil nya
"Ikaw ba si Harper? Tutol ka ba?" ani Connor na seryosong nakatingin dito
"Hindi po" ani Harper
"See, Ikaw lang tong maraming sinasabi." ani Connor
Umirap si Ratchana. "Nawalan na ako ng gana" aniya tyaka nag walk out
Pagkatapos nilang kumain ay sinunod nya ang sinabi sa kanya. Lahat ng gadgets nya ay ibinigay niya kay Connor.
Sa mga oras na iyon ay hindi iyon ang mahalaga sa kanya.
Nang makakita ng pagkakataon ay nagtungo ito sa maids quarter. Hinanap niya si manag hardenero. Humiram ito ng martilyo at mabilis na umakyat ng kwarto
Pinukpok nya ang podluck hanggang masira ito. Dahil na rin sa tagal ay mabilis na nabuksan ito.
Mga lumang papel ang laman. Hinalukay nya ito hanggang sa may makapa itong matigas na bagay.
Hinawi niya ang mga papel para makita kung ano iyon. Isang lumang notebook.
Kunot noo itong pinatitigan ang hawak na notebook.
"Ano kayang mga nakasulat dito?" nagtatakang tanong niya habang pinupunasan ito
May kumatok...
Nagmadali itong inilagay ang lahat sa kahon at itinago sa ilalim ng kama.
"Sino yan" aniya
"Si Ratchana to"
Inayos niya ang sarili bago niya binuksan ang pinto.
"Ayos ka lang ba?bungad na tanong ni Ratchana.
"Opo" ani Harper na tumango ito
"Don't worry,mabilis lang matapos ang two week. Everything will be back to normal. Huhupa rin ang galit ni Connor. Just let him show na nagsisisi ka to convince him. " ani Ratchana
Tumango lang si Harper.
"Listen to me okay?" pahabol ni Ratchana
"opo"
Nang makaalis ito ay napatingala ito sa bintana. " Mama kung andito ka, hindi sana ako ganito. Si tita Rarchana lang ang nag iisang may malasakit sa akin. Lahat sila galit. Oo inaamin ko mali ako pero bakit ganito ang buhay ko, nasa kanya na lahat tapos ako ito, parang pulubi na nanlilimos na mapansin at bigyan ng special treatment gaya niya. Bakit magkaiba kami ng estado sa buhay.?" aniya sabay hikbi. Maya maya ay pinunasan niya ang mga luha at nag takip ito ng kumot. Nakatulog na ito sa pag iyak
Wala siya sa mood tumayo. Nakadapa ito habang nasa sahig ang kamay. Nasalat ng kanyang mga daliri ang isang papel.
Napakunot noo ito... "Muntik ko ng makalimutan. Umalpas siya ng bangon at inilabas ang kahon mula sa ilalim ng kama.
Binuklat nya ang notebook.
September 14, 2000
Nagtapat na sa akin si Connor at hindi ko inaasahan na pareho kami ng nararamdaman. Masaya ang araw na ito dahil sinagot ko siya ng walang alinlangan. Alam kung totoo siya sa kanyang sinabi kaya buong puso ko siyang tinanggap bilang maging nobyo.
September 23, 2000
Sa dami ng ginagawa sa school, 3 weeks after ito ang unang date namin as official mag nobyo nobya.
Tuloy tuloy lang siya sa pagbabasa.
"Sino kaya itong nagsulat?" nagtatakang tanong nya
Nakaramdam ito ng pagod... Itinigil na niya muna ang pagbabasa at tyaka lumabas. Kumain siya mag isa ng almusal dahil kanina pa sila tapos. Hindi niya narinig ang pagtawag sa kanya sa abalang pagbabasa nito.
"So kung ganun, may first love si tito? Bakit kaya hindi sila ang nagkatuluyan?" mga tanong niya sa isip habang kumakain.
Pagkatapos jiyang kumain ay bumalik ulit ito sa kwarto para ipagpatuloy ang pagbabasa.
December 15, 2000
Buntis ako. No one knows about it, I dont know how to tell Connor. Baka kapag sinabi ko hindi niya tanggapin. Si Dad and Mom mataas ang expectation nila sa akin.
I decide to tell to the person I trust the most and I told ate Ratchana about it. She was shocked pero naintindihan niya ako. I knew it, she was the one who will understand me.
"So kapatid ni tita itong nagsulat, may kapatid si tita?" tanong niya sa sarili
February 8 2001
Ate told me she is pregnant. Nagulat ako dahil wala naman siyang nababanggit sa akin na naging nobyo niya.
February 16, 2001
Dinner time na nang biglang dumating si Connor at mga magulang niya. Hindi ko alam kung anong meron. I thought it was a dinner business. Ito na ang gabi na pinakamasakit na nangyari sa buhay ko. Namamanhikan sila dahil pinagbubuntis ni ate Ratchana ang anak nila ni Connor. Nagtataka ako bakit hindi makatingin si Connor sa akin yun pala sasambulat sa akin ang malaking pagtataksil nya. Paano naman ako?
(Pinunasan ni Harper ang luhang biglang dumaloy sa mata niya. Nakaramdam ito ng awa sa babae. )
Bakit sya pa, anong ginawa ko para gaguhin nya ako. Tinignan ko si ate pero iniiwasan nya ako, alam nya na kami ni Connor. Hindi ko maintindihan, bakit siya pa!
Ginrab ni nyag pagkakaktaon na makapag aral sa lamalayo upang ilihim ang pagbubuntis nito. Hindi nya maaaring sabihin dahil gugulo ang sitwasyon. Malalagay sa iskandalo ang pamilya.
August 24, 2001
Bumisita si Ratchana kahit labag sa loob niya dhail sa utos ng kanilang mga magulang. Yun na rin ang pagkakataon upang itanong niya kung bakit nangyaring nabuntis si Ratchana ni Connor ngayong alam niyang boyfriend siya nito.Malakas ang ulan, I tried to talk to her to ask her why. She is avoiding me pero kailangan ko ng sagot.
"Hindi ka ba nakahalata na niloloko ka ni Connor? We are dating habang kayo pa, hindi mo alam yun kasi tanga ka" ani Ratchana
"You know our relationship pero pinatulan mo siya. Pinatulan mo ang boyfriend ng kapatid mo, piangkatiwalan kita. Ikaw ang best friwnd ko, I trust you about my secrets." aniya
"hindi mo ako masisisi, minahal ko rin sya. Matagal ko na siyang mahal bago naging kayo
"So noon mo pa ako iniiputan sa ulo? Bakit hindi mo sinabi sa akin na gusto mo siya para iniwasan ko na lang siya..." aniya
"Talagang gagawin mo yun, alam ko kung gaano mo siya kamahal kaya imposible na gawin mo yun" ani Ratchana
"Magagawa ko yun dahil ate kita, dahil mahal kita pero sa ginawa mo tinraydor mo ako ang sarili mong kapatid. Alam mo na kami na at buntis ako pero dahil sa kakatihan mo bumuka ka pa rin sa kanya. Wala kang kasing sama" aniya
"Hindi ko kasalanan na tutukain nya ako. Gusto ko sya at alam kung gusto niya ako at ang katawan ko kaya bakit ibigay sa taong mahal ko kung anong gusto nya. We daearly love and enjoyed that night" ani Ratchana
Malakas na sampal ang inabot sa pisngi si Ratchana.
Gumanti ito at mas malakas pa. Nagsabunutan sila kahit pareho na silang malaki ang tyan.
Malakas ang pagkatulak ni Ratchana na dahila ng pagtumba niya.
"aah aaaahhh" sigaw niya ng may maramdamang sakit. May likidong lumabas sa ari nya
Nagpapanic si Ratchana hindi alam ang gagawin. Tinawagan niya ang nag iisang kaibigan at sinamahan sila magpunta s aospital.
Nanganak ito sa premature.
Nang madischarge ay nag home study na muna siya habang nag aalaga ng bata sa kanyang apartment.
"So noon mo pa ako iniiputan sa ulo? Bakit hindi mo sinabi sa akin na gusto mo siya para iniwasan ko na lang siya..." aniya
"Talagang gagawin mo yun, alam ko kung gaano mo siya kamahal kaya imposible na gawin mo yun" ani Ratchana
"Magagawa ko yun dahil ate kita, dahil mahal kita pero sa ginawa mo tinraydor mo ako ang sarili mong kapatid. Alam mo na kami na at buntis ako pero dahil sa kakatihan mo bumuka ka pa rin sa kanya. Wala kang kasing sama" aniya
"Hindi ko kasalanan na tutukain nya ako. Gusto ko sya at alam kung gusto niya ako at ang katawan ko kaya bakit ibigay sa taong mahal ko kung anong gusto nya. We daearly love and enjoyed that night" ani Ratchana
Malakas na sampal ang inabot sa pisngi si Ratchana.
Gumanti ito at mas malakas pa. Nagsabunutan sila kahit pareho na silang malaki ang tyan.
Malakas ang pagkatulak ni Ratchana na dahila ng pagtumba niya.
"aah aaaahhh" sigaw niya ng may maramdamang sakit. May likidong lumabas sa ari nya
Nagpapanic si Ratchana hindi alam ang gagawin. Tinawagan niya ang nag iisang kaibigan at sinamahan sila magpunta s aospital.
Nanganak ito sa premature.
Nang madischarge ay nag home study na muna siya habang nag aalaga ng bata sa kanyang apartment.
Nagpunta ito sa labas upang ipasyal ang anak.
Nasa park sila, maraming bata ang naroon. Tuwang tuwa ang anak nito sa nakikita. Namamangha ito mga bagay na gumagalaw sa paligid.
Pauwi na sila ng may huminting sasakyan sa tapat nila.
Bumaba si Ratchana at at inalok nya ang mag ina na ihatid sila sa kanilang apartment. Dahil pakagat na ang gabi ay hindi na ito tumanggi pa.
Napansin niyang laging nakatingin sa sanggol si Ratchana. Siguro ay nagigiliwan siya kaya ganun.
Nang makababa ay pinaharorot ni Ratchana ang sasakyan. Nagtaka ito pero ipinagkibit balikat na lang nya.
To be continued.......