"Deanna!"
Hinabol ko siya agad.
Bahala na kung nandito pa sila Tomas sa mall.
Bahala na kung may makakilala sa akin.
"Deanna!"
Ano ba yan!
Palabas na siya ng mall.
Papunta na siya sa parking lot.
Pagpasok niya ng sasakyan ay pumasok na rin ako.
"Deanna..."
Hindi niya ko pinapansin.
"Binasted ko na nga! Makulit siya talaga at di ko alam kung titigilan na niya ko.
Pero ganon at ganun pa rin ang isasagot ko sa kanya!"
Nakanampu...
"Ano pa ba ha?"
Di pa rin siya umiimik.
"Yung sa meeting ko dapat, di yun natuloy. Sila Nanay, nasa Cavite ngayon. Linggo pa sila makakauwi.
Kaya hindi rin yun matutuloy.
Pero after nun, magiging busy ako.
Simula Monday kayo muna ang pagbabantayin ko sa klase ko.
Wednesday darating si Monsignor.
Hanggang Friday yun Deanna."
Ano pa ba?
Bakit di pa rin niya ko kinakausap?!
"About last night..."
🤨🤨🤨
"I don't like it. You slept without us ending our argument."
😕😕😕
"Akala ko tulog ka na..."
😔😔😔
"Sorry."
"Sorry din."
Hinawakan niya yung kamay ko.
"I just don't like it. We must not sleep without those misunderstandings being closed.
Natatakot lang ako na masanay ka, tayo.
What if big issue yon? Tapos tinulugan natin?
And then we get used to it.
Magugulat na lang tayo lumaki na yung gap. Tapos..."
Tama naman siya.
"Sorry talaga Baby.
Alam mo kahit nagkaboyfriend na ko. Alam mo naman na hindi yun normal na relasyon diba?
Bago lang sa akin to lahat.
Yung sa atin."
Hahalikan niya dapat yung kamay ko pero may parating na tao.
Napabuntong hininga na lang siya.
"Balik na tayo sa loob? Baka maghugas ng pinggan ang mga yon.
Mauutak sila. Pag sinabi kong libre ko, di talaga sila nagdadala ng pera."
Naglakad na kami papasok ng mall.
Nakita nila na nakangiti na ko kaya nagagawa na nilang biruin ulit si Deanna.
Paguwi namin, sa kubo muna kami tumambay.
"So how was the trial period?"
Tanong ni Bea sa akin.
Si Deanna nakikipag-argumento sa loob.
Sinabi na kasi niya na sila muna magtuturo next week.
Tinuturuan sila ni Deanna kung paano maeexecute yung lecture sa paraang pinakamagegets ng mga bata.
"Eto, getting to know stage, trial and error."
Sabi ko.
"Did you finally see it?"
Napatingin ako kay Bea.
"That she is worth the risk. Nakikita namin na medyo nagiging open na siya. She gives me a heads up pag may gap kayo.
It's a progress you know?
At least alam namin kahit paano kung paano siya pakibagayan. And we can at least help you guys para maayos agad."
Tama naman si Bea.
Ang hirap kayang mangapa sa dilim.
Yung pipilitin mo idecipher yung ugali ng tao.
At least may progress na siya.
Napangiti ako sa sinabi niya. Kahit puro kami away bati nitong unang linggo namin, the future looks bright naman sa pagkatao ni Deanna.
"Natatawa ako sa Nanay ko. Sabi ba naman niya, ikaw daw ang may gusto sa'kin!
Iba ka daw tumingin, kung alam niya lang noh? Binabantayan mo lang si Deanna dahil baka madulas bigla o magkamali ng galaw."
🤭🤭🤭
Natatawa p rin ako pag naaalala ko yun. Umiral ang mother's instinct pero sa maling tao.
"Ano sabi mo sa kanya?"
Tanong ni Bea.
"Sabi ko hindi. Tapos dinescribe ko sa kanya kung ano ka sa barkada. Ako nga ang number one fan mo eh.
Sana may puso din akong gaya ng sayo."
Nginitian niya ko at sabay tingin sa malayo.
"Naging selfless ka na ba kahit minsan?
Yung tipong inuna mo sarili mo kesa sa iba?"
Tanong ko sa kanya.
"Can I choose not to answer that? Sorry pero I don't want to dwell with those thoughts eh."
Hindi ko na siya kinulit pa.
Baka may maungkat pa kong kung ano, at mukha namang di siya handang iopen yun sa akin.
Kinabukasan ay naging sobrang busy ko.
Pinatawag agad ako ni Sec para asikasuhin yung tarpaulin.
Tapos nun di na naputol ang sunod-sunod na utos niya.
Sila Bea na ang pinagbantay ko sa mga bata. Sila na ang nagpaquiz.
Alam ko namang kayang-kaya na nila yon.
Di rin ako nakasabay sa kanila sa pagkain.
Nagpapaalam naman ako kay Boss. Ina-update ko siya lagi kung nasaan ako at kung sino kasama ko.
Yung mga staff lang naman ng simbahan ang kasama ko at mga sakristan.
Napagkasunduan naming tapusin na lahat ng pwedeng tapusin ngayon para libre ang weekends namin.
Wala namang nagawa si Sec eh. Anak niya ang isa sa sakristan kaya kahit paano napapayag namin siya.
Last na ginawa namin ay yung paglinis ng mga kuwartong tutuluyan nila.
Sobrang dumi ko na.
Nanggaling ako sa arawan, naglinis ako, at marami pang iba.
Ang iniisip ko na lang, biyernes ngayon at makakasama ko ng matagal sila Deanna.
Hindi ko na iniisip pa yung pagod ko kahit sa totoo lang masakit na buong katawan ko.
Ganito talaga kami pag may bisita. Kahit nung college pa lang ako, hinuhugot ako ni Nanay sa klase para may makatulong siya.
Hanggang ngayon kami ang tumutulong dito.
Alas siyete na.
🥱🥱🥱
Pagod na antok pa.
Kanina pa inabot sa akin ni Nanay Conching yung susi.
Alam niya na gagabihin ako. Madaraanan naman namin ang bahay nila kaya iaabot ko na lang sa kanya.
Palakad na ko sa gate nung nakita ko ang taong magtatanggal ng pagod ko.
Pagkabigay ko ng susi sa apo ni Nanay Conching ay pinaharurot na ni Deanna yung sasakyan.
Di niya ko kinakausap. Pero alam kong wala naman akong kasalanan.
Dun sa bahay nila kami dumiretso.
Pumunta na agad ako ng banyo.
😅😅😅
Sobrang dumi ko. Yung neckline ng uniform ko kitang-kita ko yung mantsa.
Naghanap ako ng paperbag sa closet.
Wala kasing palanggana dito kaya hindi ko siya mababad.
Lalabhan ko to mamaya.
Wala na naman akong damit kaya nanghiram na naman ako sa kanya.
Pagkalabas ko ng banyo ay lalabas sana ako ng kuwarto.
"Saan ka pupunta? Ano yan?"
Tanong ni Deanna.
"Yung damit na ginamit ko to. Yung uniform ko. Bababad ko lang dun sa baba. Wait lang ah."
"Iwan mo na lang yan diyan sa gilid. Lalabhan na lang yan ni Manang."
🙁🙁🙁
"Deanna bisita lang ako dito, ikaw lang amo nila. Sige na, sandali lang to."
"Jessica, wag ka ng makulit. Lika na dito!"
Woi... Nasigaw siya.
Pagtayo ko sa harap niya,
Hinila niya ko pakandong sa kanya.
Pinisil-pisil niya yung mga braso ko.
😢😢😢
Awww...
"You look so tired Baby. Kain muna tayo tapos massage kita."
Ngumiti lang ako sa kanya.
Pagbaba namin ay nakahain na si Manang. Di ako gaanong gutom kasi may nagpapizza kaninang alas singko.
"Eat Jessica."
Luh...
Nakaisang sandok na ko eh...
"Busog na po ako."
😡😡😡
Ganyan yung mukha niya.
Kinuha niya yung bowl ng kanin at sinalinan pa niya ko sa pinggan ko.
"Tataba ako nito Baby, busog na ko talaga."
Pero kinain ko.
Umuusok na ilong niya eh.
Pagkakain namin ay sa terrace kami nagpunta.
Nakapikit ako habang ninanamnam ko yung sariwang hangin.
"Baby,"
"Hmmm?"
"Do you ever thought of quitting? I mean overworked ka sa school. At diba you mentioned before na di ka na masaya dun?
Parang ang hirap kaya nun.
Undercompensated ka pa."
Haay...
"Malaki nga kasi utang na loob ko kay rector. Gustuhin ko mang umalis eh nakakahiya. Sabi ni Nanay kahit mga isang taon pa.
Paexit na rin naman si Father nun kaya yun ang plano ko,
Pero..."
Nakapikit pa rin ako pero narinig ko na inusog niya yung upuan niya palapit sa akin.
Nakayakap na siya sa likod ko ngayon.
"Pero?"
"Ano kasi eh. Inieenrol niya ko sa kabilang school para magmasteral.
Gusto niya kong gawing Academic Coordinator next school year.
Alam mo Deanna ayoko talaga. Kaya lang..."
"Kaya lang ano? Di ka makatanggi? Tapos madadagdagan na naman yung babayaran mong utang na loob sa kanya? Hanggang sa di ka na makakaahon?
And to top it all, hindi mo gusto yung pinapagawa sayo?"
😢😢😢
"Oo. Di ko alam kung paano ko sasabihin yun. Ayokong madisappoint siya sa akin.
Gusto niya akong gawing principal ng college department sa future."
"Explain mo sa kanya. Tell him that you want to explore. It's your life anyway. Pwede ka namang maggive back sa school or sa kanya sa ibang paraan diba?"
"Sana nga ganun kadali Deanna. Si Mama nga inoofferan ng state university na magturo sa kanila. Yung kinikita niya sa school triple ang magiging sahod niya pag inaccept niya yung offer. Tapos tatlong period lang, di katulad ngayon na wala siyang vacant period.
Feeling ko katulad ko rin si Nanay..."
Napabuntong hininga na naman siya.
Ewan ko ba.
Hindi naman sa hindi na ko nageenjoy pero mula kasi college days ko, ganun na eh.
Naiiba lang yung mga nakakasama namin ni Nanay, pero kami andun pa rin..
"Anung sabi mo? Magmamasteral ka next year? So you'll be promoted, tapos magaaral ka pa ulit? Pano mo yun pagsasabay-sabayin?"
😬😬😬
"Saturdays ang pasok sa masteral."
Hindi na naman siya gumagalaw.
"Deanna, bigyan mo ko ng chance makapagisip ha. Malayo pa naman yun."
"But you chose not to decline the offer nung inihain yun sayo, silence means yes Jessica."
😭😭😭
"Can't you really say NO? Here you are saying things to me to be matured, to find the strength to move on and look at the brighter side of things, pero ikaw..."
Kung alam mo lang Deanna.
Umiyak na lang ako ng tahimik.
"Nahihirapan ka sa situation mo, pero you're not strong enough to defy things that will add to your burden.
Ano mangyayari sayo niyan?
Hindi habangbuhay kakayanin mo yung padagdag ng padagdag na responsibility mo.
There will come a time that you will snap.
Do you really want to prolong your agony?"