"DID you found her?" tanong niya kay Bruno habang hawak ang tagiliran at umiika-ikang naglakad paalis sa lugar na iyon. Kausap niya si Bruno mula sa kabilang linya.
"Yes sir, papunta ang sasakyan sa sea port, may nakikita akong yate sa di kalayoan sa sea port. Tingin ko ay doon dadalhin si ma'am Samantha dahil napapaligiran ng mga kalalakihan ang yate," paliwanag ni Bruno sa kaniya,
Lumunok siya saka napapikit, talagang iniinda niya ang sakit dulot ng away kanina. Tunay ngang napatumba niya ang lahat ngunit para naman siyang mamamatay sa dami ng pasa at sugat niya sa kung saan-saan.
"Alright, k-keep following them, Update me from t-time to time-"
"sir...let me save her, hearing your voice makes me think that you're unwell."
"No," agad na palag niya, umiling siya saka huminto pansamantala sa paglalakad, habang nakikipag-usap siya kay Bruno ay panay din ang palibot ng kaniyang mga mata, umaasa na may makikitang yate sa malapit.
"I must save her...I should save my girl,"
"but sir-"
"no buts, Bruno...just do what I told you to do," nanghihinang sabi niya sabay patay sa tawag, agad naman siyang napaigik nang makaramdam ng matinding kirot sa tagiliran,
Huminga siya ng malalim kasabay ng paglunok niya sa kaniyang sariling laway. Nag angat siyang tingin at doon ay nabuhayan siya ng loob nang makitang may isang jetski na kakadaong lang,
Pinilit niya ang sarili niyang maglakad, kahit na masakit na ang boung katawan niya ay kinukumbinsi niya ang sarili niya na makakaya niyang lakarin iyon.
Pinikit ni Edgar ang kaniyang mga mata saka siya huminga ng malalim, bigla ay naita niya ang mukha ni Samantha na umiiyak at nanghihingi ng tulong mula sa kaniya. Dahil sa naisip ay bigla niyang naibuka ang kaniyang mga mata at dali-dali na siyang naglakad papunta roon,
Dahil sa sobrang panghihina ay muntikan pang natumba si Edgar, mabuti nalang at may nakasalo sa kaniya. Napapikit siya sa sobrang sakit ng katawan niya, ngunit muli ay pinilit niya ang sarili para lingonin kung sino ang tumulong sa kaniya,
"psh, stupid brat." bulalas nito, agad naman siyang nabunotan ng tinik nang makitang si Peter ito,
"let's go," ani nito,
Bagama't nagtataka siya kung bakit narito ang kaibigan ay hindi niya na naagawa pang tanongin ang tungkol sa bagay na iyon. Nagmamadali siya at sobrang sakit na ng katawan niya, kailangan niya pang iligtas si Samantha...
Tinulongan siya ni Peter na maglakad hanggang sa makarating sila sa port, bago pa man sila sumakay ay hinarap siya ni Peter.
"Are you sure you want to save your girlfriend in that condition?" tanong sa kaniya ni Peter, hindi siya nag dalawang isip na tumango.
"but how can you save her? naitumba mo nga ang mga lalaking iyon pero mukhang ikaw naman ang matutumba ngayon. We can save her, leave it to us." Ani pa ni Peter sa kaniya, umiling siya saka tinuro ang sarili,
"they want me...not my girl...t-they're just using her...to get me..." paliwanag niya,
"that's exactly the point, you can't just go there and give yourself, stupid. Besides, we don't have any choice!"
"There's...always a choice..." hinihingal na sabi niya, nakita naman niyang nanlaki ang mga mata ni Peter,
"no" agad na palag nito nang maintindihan ang ibig niyang sabihin,
"B-besides...hindi sila titigil kung hindi nila ako kukuha..."
"so magpapakuha ka nga? bobo ka ba?!" nagagalit na tanong sa kaniya ni Peter,
"No, I'm not gonna give myself...that's why I need that shot to have a deal with them..."
"but you're allergic to adrenaline!"
"I don't care...that's our only choice, Peter. Just give me the shot..."
"NO" may diin na sabi nito at akmang tatalikod, agad din naman niyang pinigilan ito.
"Please...for the sake of my girl...and the g-gang..." nanghihina ng pakiusap niya kay Peter na ilang segundo pa siyang tinitigan.
Galit na umiwas si Peter ng tingin sa kaniya saka tinagoan ang kalalakihan na naroon.
"Ipasok niyo yan, and call kuya for updates...and keep it a secret for now. Don't tell him Edgar asked for adrenaline shot." utos ni Peter sa mga tao nila na agad din naman siyang sinunod.
Pinasok si Edgar sa loob ng yate at pinaupo doon, wala pang segundo ay umandar na ang yate habang si Peter naman ay padabog na nilagay ang first aid kit sa center table. Agad naman siyang pumalag doon,
"what?!" animong nagugulohan na tanong ni Peter sa kaniya dahil sa naging senyas niya.
"We...don't have enough time to...clean up...just give me the shot," ani niya kay Peter na halatang naiinis na,
"gago ka ba?! magpapa-turok ka ng adrenaline tapos hindi mo lilinisan ang sugat mo?! magpapakamatay ka ba?!" naiinis na tanong ni Peter sa kaniya,
Lumunok siya saka marahan na tumango, "If it's for my girl...then I do,"
"bwakang ina" animong hindi makapaniwalang tugon ni Peter sa kaniya, akmang magsasalita naman ito nang may biglang pumasok na taohan nila.
"Sir, nasa likod na po tayo ng yate kung nasaan si Ms. Samantha." ani nito, tumingin sa kaniya si Peter saka naman siya sumenyas na iturok na ang adrenaline drug sa kaniya.
"I'll leave the rest to you...just let me save my girl," pakiusap niya kay Peter na bumuga muna ng marahas na hangin bago lumapit sa kaniya,
"tell the captain to stay close at the target. We'll be there in a minute or two," utos niya sa lalaki na agad ding umalis.
Nang mailagay na ni Peter ang adrenaline drug sa syringe ay saka siya nito tinitigan.
"Kapag namatay ka nang dahil dito...hinding-hindi ko mapapatawad ang sarili ko," ani ni Peter sa kaniya, napangiti siya saka pinilit na tapikin ang legs ni Peter.
"Matagal...m-mamatay ang masamang damo," ani niya kay Peter na tumango at muling tumingin sa syringe,
"45 minutes ang duration ng effectiveness ng drug na ito. Make sure to save her within 30 minutes, the 15 minutes will be for yourself...para mapagilan pa natin ang reaction ng katawan mo sa adrenaline." paliwanag muli ni Peter sa kaniya, tumango siya saka sinandal ang ulo sa head rest ng sofa,
Naramdaman naman niya ang pagturok ng adrenaline drug sa kaniya, napapikit pa siya nung una ngunit agad din naman iyong nawala. Nang maitanggal na ang syringe ay saka siya pumikit, aabotin ng ilang segundo o minsan minuto bago tumalab ang drug na iyon.
Ilang segundo pa ang nakalipas ay agad niyang binuka ang kaniyang mga mata. Tumayo siya at animong nagmamadali.
Alam niyang epekto na ito ng adrenaline drug na itinurok sa kaniya kaya ay hindi na siya magtataka pa.
Malakas ang tibok ng puso niya at namamawis pa siya, ngunit kahit ganoon ang nararamdaman niya ay ang nasa isip lang niya ay ang kaniyang nobya na sigurado siyang nasa trahedya,
Nang makalabas siya sa kwarto ng yate ay nagmamadali siyang umakyat sumalubong sa kaniya ang malakas na hangin at maiingay na makina ng dalawang yate. Nang makita niya ang katabing yate ay nagmadali siyang naglakad at walang ano-ano'y tinalon ang distansya mula sa yate nila hanggang sa katabing yate na naroon,
Agad naman kumilos ang mga tao na naroon at akmang pipigilan siya nang mabilis niyang mabawi ang baril na hawak ng lalaki at pinagbabaril ang mga tuhod ng mga lalaking naroon.
Ni isa sa mga sakit na naradamdaman niya kanina ay hindi niya na naramdaman sa oras na ito, tanging pamamawis at malakas na tibok ng puso niya lang ang nararamdaman niya.
Nagsi-akyat naman ang ilang kalalkihan na naroon, naging alerto siya at agad na nilabanan ang mga lalaki, agad ding lumipat ang ilang kasamahan niya para tulongan siyang mapabilis ang paligtas kay Samantha.
Nang makitang kaya na ng mga kasama niya ang labanan ang ilang kalalkihan doon ay mabilis siyang kumilos at pumunta sa lower deck ng yate, sinipa niya ng kaylakas ang pinto at doon ay nakita niya si Samantha na walang malay at nakahiga sa sahig,
May tela ang bibig nito at may duct tape pa ang parehong mga kamay at paa. Nag-umigting ang mga panga niya at saka mabilis na bumaling sa lalaking umiinom lang ng wine habang komportableng nakaupo sa upoan, ang mga taohan na nasa paligid naman nito ay nakatutok na ang mga baril sa kaniya at animong anong oras ay puputok na ang baril na iyon,
"hmmm, you've survived that one on one hand to hand combat huh? you're quiet amazing," nakaismid na sabi nito,
"you look fine huh? tell me...gumamit ka ba ng adrenaline-"
"what do you want?" agad na tanong niya sa lalaking natawa sa kaniya,
"ohh, you're too fast. Let's talk about it first-"
"what do you fucking want!" sigaw niya, natawa ang lalaki dahilan para mas lalo siyang mainis.
"Fine, fine. If you insist," anito saka tumayo, binigay naman agad nito ang wine glass sa isang lalaki na agad din itong tinanggap,
"Errr...Just the file...and oh, please give me the gold bank also, in exchange of that...I'll leave you alone." nakangiting sabi nito, natawa naman agad siya,
"over my dead body," tugon niya saka tinutok ang baril sa ulo ng lalaki,
"oh, so...you will let me have your girl instead?" tanong pa ng lalaki sa kaniya,
Umismid siya saka marahan na tumango, "Sure. That girl versus the file and the gold bank? I would rather loose her than loose my treasures." nakaismid na sabi niya dahilan para manlaki ang mga mata ng lalaking nasa harap niya,
"Deal." ani ng lalaki, tumango siya saka agad na umismid,
"but next time...make sure you get the right girl to trap me," nakaismid na sabi niya, lalo namang nanlaki ang mga mata ng lalaki, nakasimid niyang tinuro ang babae sa sahig,
"That's not her...that's not Rebecca." pagsisinunghaling niya,
"Because Rebecca isn't your girl anymore, don't make me stupid. You go out and make out...that only means she's your girl...and oh, you announced it publicly didn't you?"
"Tsh, you're indeed fool. How could you believe media? we did make out...but that's because she's my side chick...how could you be fooled by that?" pagsisinunghaling niya sa lalaki na agad namang natawa,
"how do you expect me to believe that?" tanong pa nito sa kaniya,
"I'll kill her, kung gusto mo sa harap mo pa," ani ni Edgar dahilan para umismid ang lalaki at tumango-tango,
"Interesting, but I don't want my yacht to get dirty...so you better kill her somewhere we can hide her body, in short, upstairs...and there...you could throw her body...automatically," ani nung lalaki sa kaniya saka sinenyasan ang mga kasamahan nito na dalhin si Samantha sa upper deck,
Humugot siya ng malalim na hininga bago sumunod sa lalaki papunta sa ibabaw.
Nang makarating naman sila sa ibabaw ay agad na pinuwesto si Samantha sa may railings at pinilit na itayo doon. Doon ay nakita niyang gising na si Samantha at halatang umiiyak bagama't nakatulala.
Naisip niya na baka ay narinig nito ang pinag-usapan nila kanina ng lalaking ito.
Pasekreto siyang napangiwi nang makaramdam ng sakit sa puso, ang dating sakit sa katawan na kanina ay nawala ay unti-unti nang bumabalik,
"go ahead Mr. Sevida, kill her...but before that...you might as well say the last words to her," ani nung lalaki,
Pumikit siya saka lumunok, naglakad siya papalapit kay Samantha saka tinutok ang baril sa ulo nito, bagamat may takip ang bibig nito ay alam niyang minumura at galit na galit ito sa ginawa niya. Tumulo ang mga luha sa mga mata ni Samantha habang nakatingin sa kaniya.
Nang tuloyan na siyang makalapit kay Samantha ay saka naman siya napaigik nang pumitik bigla ang puso niya, pinilit niyang hindi ito mahalata ng karamihan.
"Any last words to her Mr. Sevida?" tanong ng lalaki sa kaniya, tumingin siya sa mga mata ni Samantha saka siya nag salita.
"I'm sorry..."
NAGISING si Samantha dahil sa sobrang sakit ng kaniyang katawan. Habang dahan-dahan niyang minumulat ang kaniyang mga mata ay unti-unti din niyang naalala ang mga nangyari.
"I'm sorry..." rinig niyang bigkas ni Edgar, tumulo ang mga luha sa mga mata niya nang marinig ang mga salitang iyon,
Bukod sa sinabi niya kanina na isa lang siya nitong side chick at si Rebecca ang tunay na nobya niya ay mas masakit ang mga katagang sinabi lang ni Edgar ngayon,
Para sa kaniya ay nangangahulogan na kaya humihingi ng tawad si Edgar dahil totoo ang sinasabi nito at may plano nga itong patayin siya.
Napalunok siya sa sarili niyang laway ngunit sa kabila ng mga sinabi ng nobyo niya sa kaniya ay may nagsasabi din sa kaniya na hindi totoo ang sinasabi nito,
She used to watch many k-dramas and it has scenes na ginagawa ito ng mga male lead para paniwalain ang kalaban. Kung ganoon nga ang ginagawa ni Edgar...bakit ganoon na lamang kabilis at kadali sa kaniya ang sabihin ang bagay na iyon?
Nanlaki ang mga mata ni Samantha nang biglang tumakbo si Edgar papalapit sa kaniya at imbes na sa kaniya pinutok ang baril ay doon sa lalaking kausap nito kanina, mas nagulat pa siya nang dahil sa lakas ng pagkakatalon ni Edgar sa kaniya,
Naging dahilan iyon para pareho silang matumba at mahulog sa umaandar na yate, mula sa yate ay nahulog silang sabay ni Edgar sa dagat.
Hanggang doon lang ang naalala niya, napahawak siya sa noo niya nang makaramdam siya ng pagkahilo.
Nilibot niya ang kaniyang mga mata at doon ay napagtanto niyang nasa isang kwarto siya, may IV, may mga kagamitang pang hospital ngunit nasisiguro niyang wala siya sa hospital.
Nagbaba siya ng tingin sa katabi niya, nakita niyang gumalaw at nagising ang kanina ay himbing na himbing na natutulog na si teacher Anne,
Nang makita siya nito na gising na ay mabilis itong napatayo at napahawak sa kaniya.
"Salamat sa Diyos at gising ka na..." animong nabunotan ng tinik na bulalas nito,
Nangunot ang noo niya saka siya akmang magsasalita nang bigla namang sumakit ang tagiliran niya
"A-anong..."
Hindi niya maituloy ang pagtatanong dahil muli siyang napaigik nang sumakit ang boung katawan niya, natataranta namang umalalay agad si teacher Anne.
"huwag ka muna gumalaw..." nag-aalalang sabi nito saka siya inalalayan na umupo ng maayos sa kama, nilagyan din nito ng unan ang likoran niya,
"Limang araw ka nang tulog, ngayong gising ka na...tatawagin ko si Dr. Sevida, hmm?" bilin nito saka akmang aalis, agad niyang pinigilan sa kamay si teacher Anne,
Nilingon siya nito saka siya nito binigyan ng nagtatanong na tingin,
"S-Si Edgar?" nauutal na tanong niya,
Nagbaba ng tingin si teacher Anne at saka naman nito pinilit na tanggalin ang nakahawak na kamay niya sa braso nito, at dahil nga wala na siyang sapat na lakas ay mabilis lang din nitong natanggal ang kamay niya,
"sasabihin ko sa'yo...sa ngayon ay kailangan mo munang magpahinga..." ani nito, umiling-iling naman agad siya.
"N-nasaan ang boyfriend ko...n-nasaan si Edgar..."
"Samantha,"
Sabay silang napalingon sa may pinto nang marinig ang boses na iyon. Inaamin niya na inakala niyang si Edgar iyon ngunit ganoon nalang ang pagkadismaya niya nang makitang si Earl iyon,
"It's good to see that you're awake," bulalas pa nito,
Lumapit si Earl sa kaniya saka nito in-adjust ang IV. Matapos nun ay nagsusulat ito sa clipboard.
"How are you feeling?" tanong nito habang seryosong nakatingin sa clipboard,
"where is my jowa?" tanong niya pa,
"I don't know that feeling, I must search for it kay mareng google, but can you please specify your feelings?" pamimilosopo nito,
Napalunok siya saka napatingin ng seryoso kay Earl na nilabanan din naman ang seryosong tingin niya,
"I'm feeling hurt..." ani niya, tumango naman si Earl saka sinulat ito sa clipboard,
"Where?"
"sa puso," agad na sagot niya, natigil naman agad si Earl sa pagsusulat saka napatingala at bumuga ng marahas na hangin,
"putang ina," animong naiinis na bulalas nito sa kaniya,
"I want my boyfriend...where is my boyfriend?"
"Do you really want to know?" agad na tabong ni Edgar sa kaniya, natigil naman siya nang mapansin ang pagkainis sa tono ng pananalita nito,
Marahan siyang napatango kay Earl na binaba ang clipboard.
"He's in coma, because he saved you. He was allergic to adrenaline drug but still insists on having it 'cause he wants to save you. Muntikan nang mamatay ang kapatid ko dahil sa allergies niya, he knew that he would end up like this but he insisted kasi nga nasa panganib ka, you know what? I know that I shouldn't blame you about this thing kasi may kasalanan din naman ang kapatid ko...but I know my bother too well and I believe that he instructed you to do something at dahil nga matigas ang ulo mo at hindi ka nakinig, my brother sacrificed his life for you! Kung nakinig ka lang sana hindi aabot sa ganitong sitwasyon ang kapatid ko. Galit na galit ako sa'yo pero wala akong magawa. Stay there, sana sakin makinig ka na dahil kapag nagmatigas ka hahayaan lang kita...hindi ako si Edgar."
Mahabang paliwanag nito sa kaniya saka hinarap si teacher Anne. "I'll give you the medicine later with the instructions, make sure to follow it nang sa gayon hindi magkaproblema. I'm out."
Seryosong sabi nito saka agad na umalis sa kwartong iyon. Nagbaba naman agad siya ng tingin,
Tama si Earl, kung sana ay nakinig lang siya sa sinabi ni Edgar sa kaniya nung una hindi na sana sila aabot pa sa ganito, hindi na sana sila napahamak.
"W-wag mo intindihin yun...galit lang ang Sevida kaya niya nasabi iyon," mahinahong sabi ni teacher Anne sa kaniya,
Mapait siyang napangiti saka marahan na tumango kay teacher Anne. Namuo na ang mga luha sa mga mata niya at anumang oras ay babagsak na ang mga luha na iyon,
"Bibilhan lang kita ng pagkain, babalik din ako kaagad." rinig niyang paalam ni teacher Anne sa kaniya kasabay nang marahan na paghaplos ng kamay nito sa ulo niya,
Nang akmang aalis naman si teacher Anne nang muli naman siyang magsalita.
"T-teka" pagpigil niya, naramdaman naman niyang natigil si teacher Anne sa paglalakad at lumingon,
"D-does my mga magulang knew about t-this?" tanong niya kay teacher Anne na umiling agad.
"Hindi...ang sabi ko lang sa kanila sumali ka sa isang seminar... iyon ang bilin ni Mr.Sevida sa akin," sagot nito, tumango naman agad siya saka pumeke ng ngiti kay teacher Anne,
"Thank you..." nakangiting sabi niya, tumango lang si teacher Anne saka muling tumalikod at umalis sa kwartong iyon.
Nagbaba siya ng tingin saka agad na napatabon sa mukha nang magsimula nang tumulo ang mga luha niya. Gusto'ng-gusto niya malaman kung anong kalagayan ni Edgar sa ngayon,
Gusto'ng-gusto niya na itong mayakap.
Totoo ang sinabi ni Earl, kung sana ay sumunod lang siya, kung sana ay nakinig lang siya.
"you're such a fool..." umiiyak na bulalas niya pa.
Napagod ang mga mata ni Samantha kakaiyak dahilan para makatulog siyang muli. Nang magising naman ulit siya ay mabilis siyang napabangon nang makita si Edgar na nakaupo ng seryoso sa upoan,
Maayos ang sout nito, animong a-attend ng isang meeting. Nakatingin ito sa labas habang kunot na kunot ang mga noo,
Inayos niya ang sarili niya saka siya tumikhim para kunin ang atensyon ni Edgar. Lumingon ito sa kaniya saka tumikhim at tumayo.
"Babe..." bulalas niya, tumingala naman si Edgar saka bumuga ng marahas na hangin.
"We have to talk." seryosong sabi nito, napalunok siya saka hindi nagsalita. Nilingon siya ni Edgar saka ito nakapamulsang lumapit sa kaniya,
Ang mukha ni Edgar ngayon ay ang mukha nito noong una pa niya itong nakilala.
"w-what are we gonna talk about ba? you're so seryoso" kunwari ay natatawang sabi niya sa nobyo,
"I am serious" agad na tugon nito, natahimik naman siya.
"you hate gangsters right?" tanong sa kaniya ng nobyo, marahan naman siyang tumango.
"At the beach...the ambush... everything that has happened few days ago was because of a gang war" seryosong sabi pa nito,
Marahan naman siyang tumango, "I know, wala namang normal na human ang gagawa ng ganoong bagay, babe." ani niya pa, tumango si Edgar saka nag-iwas ng tingin,
"You're smart enough to understand that," ani pa nito, bahagya naman siyang natawa.
"Don't underestimate me, babe" natatawang sabi niya,
"I'm dead serious, Samantha." agad na pangbabara ni Edgar sa kaniya, natigil siya saka muling natawa,
"Babe...Is this about the act sa yate? oh 'cmon, I know you just did that to save me. Sabi mo nga matalino ako—"
"Don't you still get it, Sam? Hindi mo parin ba naiintindihan ang sinabi ko?" animong naiinis na tanong ni Edgar sa kaniya,
"What...then...make me understand it, babe. There's no need to shout," seryoso ding sabi niya kay Edgar,
"I'm a member of a gang...no, I am a leader of a gang, Sam. That shit happened to us because they want to start a fight, nangyari yun dahil sa akin. Don't you still get it?" naiinis na tanong sa kaniya ni Edgar,
Natigil siya dahil sa sinabi nito. Dinig na dinig niya ang sinabi nito ngunit animong hindi matanggap ng tenga niya ang sinabi ni Edgar.
"Babe..." hindi makapaniwalang bulalas niya,
"Let's break up." tugon ni Edgar sa kaniya,
"What? no!" agad na palag niya sa sinabi ni Edgar.
"I don't care if you like it or not, we have to break up." sagot nito sa sinabi niya, mapakla naman siyang natawa,
"Ha! what about the race? huh?"
"Don't worry, we're still gonna participate that stupid race. But that's it, we're just partners in race, not in love,"
Seryosong sabi pa nito saka mabilis na tumalikod sa kaniya at umalis sa kwarto na iyon.
Samantala ay naiwan naman siyang mag-isa sa kwarto na iyon, nakatulala at umiiyak mag-isa.
-to be continued...